İç Mükemmellik

[Shinrai Heiwa]

Her insanın aklını bir şeyler kurcalar. Bazıları, arkadaşımın yaklaşan doğum günü için ne hediye almalıyım diye düşünür. Bazıları ise akşam ne yemek yapsam acaba der. Bazıları ise acaba hangi tekniği öğrensem herkese tek atarım ile kafasını meşgul eder. Heiwa'nın aklından geçen şey ise yapmak istediği şeyler ve kararlarıydı.

Bankta oturmuş, köşedeki seyyar satıcıdan aldığı güzel ve soğuk bir limonatayı içiyordu. İçeceğini yudumlarken, aklından birtakım sorular geçiyordu. Amacı belliydi evet, insanlıktan çıkan kişileri ortadan kaldırmak istiyordu. Bunu nasıl yapacağı hakkında birkaç fikir vardı aklında tabii. Öncelikle onları ikna etmek zorundaydı. Hayattaki daha güzel ve daha iyi şeylere yönlendirmek, gücün bir çözüm olmadığını ispatlamak ve bunun gibi şeyler. Ama kendisi hiçbir zaman çok güçlü olmamıştı. Bu hissin nasıl bir şey olduğunu bilmiyordu ve ona "sen ne anlarsın ki" dedikleri zaman verebilecek bir cevabı yoktu kesinlikle. Çok güçlü olup bu işe kalkışması mantıklı gibi gözükse de, canavarı yok etmek için canavara dönüşmek mantıklı gelmiyordu kendisine. Hem nasıl çok güçlü olacaktı ki ? Kendinde bu yönde istek ve arzunun dışında yetenek de mevcut değildi. Sadece birazcık zeki sayılırdı o kadar.

İnsanlığın başından beri, dünyevi şeylerden uzak duran bazı gruplar olmuştu. Rahipler, keşişler, tarikatlar... Bu gruplar insanları mutluluğa ve iç huzura yönlendiren şeyler olsa bile dünya ile hiç ilgilenmiyorlardı. Kendi içlerinde kapalı kalmış organizasyonlardı ve onlara gelmeyen kimseyle ilgilenmiyorlardı; veya onları rahatsız eden. Bu grupların öğretilerini öğrenmesi mantıklı olabilirdi, ama bunları insanlara nasıl kanalize edebilirdi ki ? Bilmiyordu. Fakat sadece şu anki dolu olmayan fikirleri ve boş düşünceleri ile bir şeyler yapması da pek mümkün gözükmüyordu. En azından bu insanların nasıl fikirler ile kuşandığını nasıl mutlu olabildiklerini öğrenebilirse, belki de insanları kendi istediği şekilde yönlendirebilirdi. Zaten kendi yönlendirmesi şu anda zayıf ve yanlış olacaktı büyük ihtimalle. Çünkü kendisi bile nasıl yaşaması gerektiğine tam olarak emin değilken, yönlendireceği insanları büyük bir boşluğa düşürebilirdi.

İşin hangi yanından bakılacak olursa olsun, Heiwa'nın dünya görüşünü ve düşüncelerini olgunlaştırması, şekil vermesi gerekiyordu. Bildiği kadarıyla ormanda keşişler vardı ama bu insanlara ulaşmak mümkün değildi ve kendilerini dünya ile zerre kadar ilgilendirmiyordu.

En mantıklı çözüm kütüphaneden başlamak gibiydi. Belki bir grup, belki bir tarikat, belki ünlü bir düşünür hakkında bilgi toplayabilir ve bu konudaki eserleri okuyabilirdi. Evet, bu düşünce kendisine bayağı mantıklı gelmişti. Bu yüzden kalan limonatasını kafasına dikmiş ve bardağı çöpe atmıştı. Ardından kütüphaneye yönelmişti. Hayat hakkında düşünürler, tarikatlar veya gruplar bulmak istediği şeyler bunlardı.

[GM - Naruto]

Banktan ve seyyar satıcılardan uzaklaşıp çevrede göz gezdiriyorsun kütüphaneyi bulmak adına. Meydandaki parkın çevresinde dolanıyorsun, çevredeki sokakları inceliyorsun. Hatırlar gibisin, ileride bir yerde, ana caddelerden birinin ardında bir kütüphane olacaktı.

Fazla oyalanmadan meydandan ayrılan caddelerden birine dalıyorsun, ardından o ufak kütüphaneyi buluyorsun yan sokaklardan birinde.

Güneşli Kusagakure gününü kapının dışarısında bırakıp, loş ışıklı, 2 katlı, fakat 2. katı 1. kata bakan bir balkondan oluşan kütüphaneye giriyorsun. Resepsiyonda yaşlı bir eleman oturmakta, uzun, beyaz saçlı, elinde bir kitap, çayını yudumlayarak okumakta.

[Shinrai Heiwa]

Heiwa yolda ilerlerken, caddelere, sokaklara, insanlara göz gezdiriyordu. Güneşli Kusagakure gününde insanlar işlerinde güçlerinde görünüyorlardı. Sokaklarda çocuklar kendi hallerinde oyun oynuyorlardı. Yüzüne istemsiz bir gülümseme yerleşmişti. "Her şey onların masumiyetini kaybetmemesi için.".

Kütüphaneyi bulması çok zor olmamıştı. Eski zamanlardan hatırlıyordu burasını. Ana caddenin hemen ardındaydı. Sokağa da sapınca bulmuştu işte. İçeri girmeden önce derin bir nefes aldı. Üstünü başını düzeltti, alın bandını çantasına koydu ve üstündeki tozları silkeledi. Ardından içeri girdi.

2 katlı kütüphane çok ışık almıyordu. Işık almayan bu yerde yaşlıca bir kişi, elindeki çayla kitabını okumakla meşguldü. Heiwa yavaşça hareketlenerek bu kişinin yanına geldi. Boğazını hafifçe temizledikten sonra "İyi günler efendim." dedi nazik bir tonda. Ardından "Hayata dair bazı düşünceler içeren gruplar, tarikatlar veya düşünürler hakkında bilgi almak istiyordum. Amacım hayata dair olan görüşlerimi biraz törpülemek elden geçirmek.." diyerek sözlerini noktaladı. Gruplara katılma kısmıyla ilgili olan kısımları kendine saklamayı yeğlemişti çünkü bu adama ne kadar güvenmesi gerektiğine emin değildi. Ayrıca bu tarz gruplara katılan bir shinobi'nin hoş karşılanacağını düşünmüyordu. Kimse düşünen bir ölüm makinası istemezdi. Alın bandını saklamasının sebebi de buydu zaten.

[GM - Naruto]

Kütüphanenin giriş kısmında bir kaç yer masası ve minderler bulunuyor, yer masalarının üzerinde de çeşitli kitaplar sıralanmış. Bunların bir çoğu şiir kitapları, hani, insanların gelip okuyup kalkıp gitmeleri için istiflenmiş gibiler. Dışarıya bakan geniş camın perdeleri kapalı, sadece deesenlerinin arasından içeriye süzen ışık yere çarparak dağılıyor ve ortamı aydınlatıyor, tabii bir de tavandaki geniş avizedeki eski mumlar. Çevreyi bir kahverengi renk paleti sarmış durumda, arada bir gördüğün halıların kapalı yeşil desenleri ile can buluyorlar.

Laflarını bitirdiğinde yaşlı eleman çayını bırakıyor ve yerinden kalkıyor, kitabının arasına bir çay yaprağına benzettiğin bir şeyi ayraç olarak koyduktan sonra kapatıyor.

"Ben sana bölümü göstereyim, kitapları kendin seç evlat."

2. kata çıkıyorsun elemanın arkasından. 2. kat, aslında 1. katın yarısı kadar bir şey ve bir balkon gibi, girişteki masaların olduğu bölüme bakıyor. Peşisıra kitaplıklar dizili etrafta, her birinde 5-6 tane 4 olan. Kitapların bazıları tozlu, bazılarının ise yerlerine yeni konuldukları belli.

Sondaki kitaplık sırasına vardığınızda, eleman konuşuyor; "Burada çeşitli gezginlerin ve düşünürlerin denemeleri ve gezi yazıları var. Biraz kitapları karıştırman gerekecek, ama muhtemelen aradığını bunlardan birinde bulacağından eminim. Aşağı katta okuyabilirsin."

Eleman açıklamayı yaptıktan sonra gidiyor.

[Shinrai Heiwa]

Heiwa sözlerini bitirdikten sonra yaşlı adam hareketlenmişti. Bu zaman boşluğundan faydalanan Heiwa çevreye bakma fırsatı bulmuştu. Bu boşluğu bir shinobinin savaş için çevreyi kolaçan etmesi değil de, meraklı bir çocuğun çevreye göz gezdirme isteği olarak kullanmıştı. Kütüphanenin loş aydınlığı, mumlar ve perdeler ile olan savaşı kazanan birkaç ışık tanesinden geliyordu sadece. Bu loş ışıkta göze çarpan şeyler ufacık masalar ve üstlerindeki gelişigüzel dağılmış kitaplardı. Ormanın içinde kısılı kalmış ufak bir mabeti andırıyordu kütüphanenin renk düzeni. Yeşillerin ve kahvarengilerin hakim olduğu bir bilgi yuvası...

Yaşlı adamın kitabından gelen tok ses, Heiwa'nın dikkatini hayaller aleminden çekip gerçek dünyaya yansıtmıştı. 2. katta peşi sıra dizilmiş onlarca kitap, denemeler ve gezi yazıları ile doluydu demek ki. "Teşekkür ederim." dedikten sonra, yüzünde sakin bir gülümseme ile kitapları incelemeye koyuldu. Yazarlardan herhangi biri kendisine tanıdık gelmiyordu açıkçası. Kitaplardan bazıları çokça okunurken, bir kısmı kaderlerine terk edilmişti.

Vakti çok olan Heiwa gelişigüzel 4 tane kitap aldı. İkisi tozlulardan, ikisi çok tercih edilenlerden. Ardından kitapları alt kata taşıyıp, masalardan birine oturdu. Saçlarını gözünün önüne düşmemesi için geriye yatırdı. Ardından gözlerini hafifçe ovuşturarak kitapları incelemeye koyuldu. İlk önce önsözleri ve/veya giriş kısımlarını okuyacaktı. Hepsine biraz göz gezdirdikten sonra aklına yatandan başlayarak kitapları bir müddet okumayı planlıyordu.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Kitapları rastgele seçiyorsun sanırım, 2 tozlulardan, 2 tane de yeni okunanlardan, öyle anladım çünkü. Bu şekilde kabul ediyorum.

Aşağıdaki yer masalarından birinin önündeki minderlerden birine çöküyorsun, kitapları da masaya bırakarak. Bağdaş kurup, kitap isimlerini ve önsözleri inceliyorsun, yazarlarını da atlamadan;

Bir Histeri Günlüğü - Ichigaki Sakaki
Ichigaki Sakaki, yetenekli bir medikal Shinobi, bu kitap ise, hastanede savaş sonrasında tedavi ettiği hastaların post-travmatik stres bozukluğu ile verdiği mücadeleleri anlatıyor. Bazı hastaların durumları hakkında bilgiler verse de, hastalarla yaptığı felsefi konuşmalar kitabın bütünlüğünü oluşturduğundan mütevellit bir medikal kitaptan ziyade deneme tipine daha yakın bir çizgisi var. Tozlu bir kitap, hemen hemen 25 senelik. Büyük savaştan bir kaç sene sonra yazıldığı belli.

Yasak Krallık - Junjimoto Kenshi
Junji, bir gezgin. Çimen ülkesinin komşularından başlayarak bir dünya turu yapıyor ve karşılaştığı ilginç şeyleri kaleme alıyor. Kitapta halktan ve ülkelerden kesitler olsa da, daha çok garip doğal yapılar ve gezi sırasında yaşadığı maceralar daha çok öne çıkıyor. Geçirdiği olaylar hakkındaki fikirleri ve genel olarak gezi tüyoları ile de süslüyor kitabını. Çok eski bir kitap değil, lâkin tozlu ve çok okunmadığı da belli.

Aşk Bizi Öldürünceye Kadar - Maki Haruhi
Çalkantılı bir aşk hayatı geçirmiş birisi Haruhi. Anne mesleği olarak çiçekçilik ile geçinse de, başı dertten ve aşktan kurtulmuyor ve kitapta bir çok sevgilisinden bahsediyor. Her birinin onun üzerinde bıraktıkları hüzünleri, mutlulukları ve anıları harmanlayarak insan ilişkilerine dair farklı bir perspektif sunuyor. Hatunları anlamak isteyen erkeklerin bu kitabı bir kaç defa okuduklarını hatırlıyorsun. Bir kaç senelik bir kitap, bir çok defa okunduğu da belli.

Karabasan - Kamui
Kamui bir kalem adı aslında, yazarın gerçek ismi belli değil. Kamui ciddi bir derin uyku problemi yaşamakta, sık sık uyuyakalıp rüyaları gerçeklik ile karıştırıyor. Bu kitap da iyileşene kadar yaşadığı deneyimleri anlatıyor. Anlık gidip gelmeler, sabah bir rüyaya uyanmak ve yaşanmayan konuşmaları yaşamak gibi insanı çıldırtacak deneyimlerini derlemiş. Gerçeklik ve insan psikolojisi üzerine ilginç sorular sorduruyor okuyucusuna. Kitap hemen hemen 50 senelik, fakat bu 3. baskısı ve sık sık okunduğu da belli.

Kitapların her biri, kendi alanlarında farklı perspektifler sunuyor. Dışarıdan bakınca pek bir albenisi olmasa da kitapların, yine de istediğin şeyi verme ihtimalleri var herbirinin.

[Shinrai Heiwa]

Out Evet kitapları rastgele almıştım.

Önündeki 4 kitap vardı Heiwa'nın. İçlerinden tozlu olanını aldı öncelikle. Hafifçe üfleyerek üstündeki tozların uçuşmasını izledi. Ardından nazikçe kitabı açıp içindekileri okumaya başladı.

Bir Histeri Günlüğü - Ichigaki Sakaki

Bu kitap gerçekten yararlı olabilirmiş gibi gözüküyordu kendisine. Hayata tutunabilmek, acılarla yüzleşebilmek.. İnsanların büyük acılar çektikten sonraki tepkilerini görebilirdi. Sonuçta en büyük kötülüğün içinde, kalbi kırılmış bir çocuk olabilirdi. Bu yüzden bu kitap kendisine gerçekten yararlı olabilir gibi geliyordu.

Yasak Krallık - Junjimoto Kenshi

Bu kitap, şu an için kendisine pek yararlı olamazmış gibi geliyordu. Aslında diğer ülkelerin halklarına ilişkin genel davranışları öğrenmesi yararlı olabilirdi. Ama şu an için çok daha yararlı olabilecek bilgiler ile uğraşması gerekiyordu. Lakin geziye çıkmadan önce bu kitaba göz atardı belki kim bilir ?

Aşk Bizi Öldürünceye Kadar - Maki Haruhi

Günümüz gençlerinin favori kitaplarından biriydi bu. Üstündeki tozun az olmasından da belliydi bu durum. Fakat şu an için aşka dair ne bir şey duymak, ne de zikretmek istiyordu. Bu yüzden konusunu okuduğu gibi kitabı hemen kaldırıp masanın uzağına yerleştirmişti.

Karabasan - Kamui

Bu kitap gerçekten ilginç bir konuya sahipti. Çoğu güçlü kişinin deli olduğuna inanıyordu Heiwa. Çünkü güçlendikçe insanlıktan bir şeyler kaybettiklerini ve bu yüzden de asla normal olamadıklarını, toplumdan uzak kaldıklarını ve kendi içlerinde boğulup gittiklerini düşünürdü. Kendi akıl dünyalarının derinliklerine gömülürler ve asla oradan çıkamazlardı. Bu yüzden bu kitap da kendisine yararlı olabilirdi. Ayrıca elli senelik bir kitaptı bu ve üçüncü kez basıldığına göre iyi bir kitap olmalıydı.

Heiwa birinci ve dördüncü kitap arasında gidip geliyordu. Aklına ilginç bir fikir gelmişti. Öncelikle dördüncü kitabı okuyacaktı ve kitabın sorduğu soruları not alacaktı. Ardından vakti kalırsa birinci kitaba geçecek ve bu soruların cevaplarını arayacaktı. Kulağa mantıklı geliyordu.

Karabasan'ın kapağını tekrar açan Heiwa dikkatlice, ilk sayfadan itibaren kitabı okumaya başladı.

[GM - Naruto]

Siyah kaplı kitabı alıyorsun eline, yeni baskı olduğu belli olan kaplamasını hissettikten sonra aralıyorsun. İlk sayfada kitabın ismi ve yazarı yazmakta sadece.

KARABASAN

***


KAMUI

Bir arka sayfada ise, bir giriş sözü yer almakta.

Bir rüya gördüm, gökyüzünde özgürce uçan bir kelebektim, ardından uyandım.
Şimdi düşünüyorum; ben uçan kelebeği hayal etmiş bir insan mıyım?
Yoksa ben, bir insan olduğunu hayal eden bir kelebek miyim?

Hemen ardından seni bir harf silsilesi karşılıyor, kitaba gömülüyorsun sen de.

O gecelerden birini tekrar yaşamıştım. Ağlayarak uyandım, çarşaf parmaklarım ile avucum arasına girmeseydi, muhtemelen kanayacaktı ellerim. Üstümdeki atleti çıkarıp zifiri karanlıkta, odamın köşesi olduğuna inandığım yöne doğru fırlattığımı hatırlıyorum. O zamanlar uyanmak istemezdim, yaşadığım hastalık beni sapkın birine dönüştürmüştü, bu dönüşüm ise aynaya bakıldığında farkedilecek cinsten değildi.

Başka bir yerlerdeydim, bir geceliğine de olsa, hiç yaşanmamış bir anının koynundaydım. Tekrar kaybettiğim şeylerle buluşmuş, olamadığım birisi olmuştum.

Ve uyandım.

Kitabın ilk bir kaç sayfasının ardından, Kamui hastalığının başlangıç safhasını anlatmaya başlıyor. Uyku süresindeki artış, insanlarla yaşamadığı konuşmaları hatırlama gibi şeyler. Kitap aşırı kalın olmasa da, asıl lafa girişi biraz uzun sürecek gibi.

Duvardaki saate bakıyorsun, kapıdan girdiğinden beri 1 saat geçmiş bile. Bir kitabı okumaya başlarsan diğerlerine vaktin kalmayacak gibi. Bu kitabın ilerleyen kısımlarını okuyabilirsin, veya bunu bırakıp başka bir kitaba da el atabilirsin.

[Shinrai Heiwa]

Elindeki kara kitapla yerde oturan Heiwa, dikkatli bir şekilde elindeki karanlığa gömülüyordu. Kitabı yazan kişinin akıl sağlığı yerinde değildi, bunu kitabın özetinden de biliyordu. Giriş cümlesini tam olarak anlamlandıramamıştı. Lakin düşünüyordu ki, rüyalar ve gerçekliğin birbirine geçmesini anlatmak istemişti yazar. Yine de kendisi böyle bir duruma şahit olmadığı için bu mantığı yerine oturtamamıştı.

Kitabın ilerleyen safhalarında baş karakterin yaşadığı kötü şeyler anlatılmıştı. Kötü rüyalar kendisini çıldırtıyordu. Uykusuzluk aklını başından alıyordu. Kişi değişiyordu. İstediği biri mi yoksa istemediği biri mi oluyordu emin değildi Heiwa. Belki de gerçek kişiliği ortaya çıkıyordu kim bilir ? Ama bildiği tek şey artık değişmiş olduğuydu ve bu değişimin hoş sonuçları olacak gibi gözükmüyordu.

Kitap insanı kendisine çekiyordu. Gerçekten okumak istiyordu Heiwa. Ama kendisine çok yararlı olacağından giriş bölümüne bakarak emin olmamıştı. Yine de canı bu kitabı okumak istiyordu ve bu yüzden okuyacaktı. Daha çok zamanı vardı ve bütün zamanını hoşlanmadığı şeylere ayırması hoş olmazdı. Biraz da eğlenmesi gerekiyordu.

Kitaptan çıkaracağı derslerin fazlalığına olan inancını kaybetmesine rağmen, Heiwa yine de kitabı okumaya devam edecekti. Konusu ve yazım tarzı hoşuna gitmişti ve bu karakterin hastalığını nasıl yeneceğini merak ediyordu doğrusu. Bu yüzden gözlerini saatten ve zamanının azlığından alıp, kitabın sayfalarına dikmişti. Dikkatle kelimeleri okuyordu.