[Takım Kensei] İlk Görev!

[Fushihara Kensei]

Son söylediklerim kalabalığı etkilemiş gibi görünüyor ki dağılmaya başlıyorlardı. Mari'ye söylediklerim ise onda bir şok etkisi yaratıyordu. Tatlı suratı ağlamaklı oluyordu miniğimin. Onu teselli etmem zaten benim için bir görev niteliği taşıyacak kadar önemliydi hemde bir sensei duygusuyla yaklaşımımı yapmıştım. Ardından Fuuki omzuma dokunarak arkamı dönmemi söylemişti. Döndüğümde ise Ishi-chou-sama'yı görüyordum. Duruşumu düzeltiyordum hemen ve başımı dik tutuyordum.

Ishi-chou-sama oldukça samimi bir dille Mari'ye sorusunu yönelttiğinde bir kez daha bu köyün bir shinobisi olduğum için mutlu olmuştum. İçimden şunları geçirmeden duramadım; “İşte liderlik budur kardeşim ya. Karşındaki insana güven verip içini ferah tutacaksın. Ne güzel bir köy lideri. Püppüpüpü nazar değmesin.” Ardından Mari ile Fuuki'nin omuzlarına elimi atıp ortalarına geçiyordum.

Ishi-chou-sama'nın vermiş olduğu görev ise oldukça makul gelmişti bizim Mari'ye. Çünkü Mari'nin ağaçları bu kadar korumak istemesini gördüğü için bize Kushina Vadi Ormanı'nın ağaçlandırılması adına gelecek heyeti karşılama görevi vermişti. Şu durumda olabilecek en güzel görevi almıştık Ishi-chou-sama'dan. Hem Mari adına tatminkâr, hemde takımımıza şimdilik uygun seviyede bir görevdi. Bakalım görevimizi layıkıyla yerine getirebilecek miyiz? Bence getireceğiz, şüphem yok ve takımıma güvenim tam.

“Ishi-chou-sama, bizimde amacımız zaten bugün burada buluşup sizden bir görev talep etmekti. Dediğiniz gibi hem Mari adına hemde az önceki topluluk adına güzel bir görev olur. Benim için gayet uygun bir görev efendim. Heyeti olabilecek en güzel şekilde karşılayacağız ve Kushina Vadi Ormanı'nı yeşillendirilmesine destek çıkacağız.” Diyerek Ishi-chou-sama'nın verdiği görevi onaylayacaktım.

[GM - Naruto]

Senin görevi kabul etmiş olman, Ishi-Chou'nun yüzündeki tebessümü iyiden iyiye arttırıyor. Yüzüne hala daha yakışmayan tebessüm ile Ishi-Chou'nun lakabı olan Yontulmaz kelimesi, şu an için birbiri ile pek de uyuşur nitelikte değil. Ancak yine de Ishi-Chou'nun böyle güldüğü anların nadir olduğunu da anlayabildiğin için, bunu düşünmek yerine olayları pozitif tarafından ele alıyorsun. Tabi bu sırada belki de ortamdaki herkesten çok Mari'nin sevindiğini fark ediyorsun. Kendine özgü hoplamalı, zıplamalı sevinç gösterisini çekinmeden sergileyen Mari, durmadan Fuuki'yi rahatsız etse de, Fuuki dik duruşunu hiç bozmadan Mari'yi başından savmaya çalışıyor. Fuuki'nin derdi Ishi-Chou ile senin arandaki diyaloğun bir parçası olmak gibi duruyor. Ancak şu an için Ishi-Chou'nun Fuuki'ye zaman ayırdığı söylenemez. Zira Ishi-Chou birkaç saniye de olsa Mari'nin sevincini tebessümü ile izlese de, bu birkaç saniyenin sonunda suratı lakabına yakışır bir kıvama gelerek "Seninle konuşmalıyız." diyor sana sadece.

Bu cümlesinin ardından Ishi-Chou binanın içine doğru hareketlenirken, sen de onu takip ediyorsun. Bu esnada Fuuki de seninle gelmek için adımını attığı anda Ishi-Chou belki biraz sert bir tonda "Bu büyüklerin konuşması gereken bir konu. Eminim sensei'n gereken açıklamaları size yapacaktır." diyerek onun hevesini kursağında bırakıyor. Kollarını bağlayıp burnundan solumaya başlayan Fuuki'nin bu durumunu aklına not ediyor ve ardından Ishi-Chou'yu takip ediyorsun.

Binanın içine girdiğinizde Ishi-Chou sizi kimsenin duyamayacağı bir köşeye çekiliyor. Senin gelmenin ardından yanınıza gelen birkaç shinobinin de çekilmesini emretmesinin ardından, Ishi-Chou ile baş başa kalıyorsunuz. Temkinli bir şekilde sizi kimsenin dinlemediğinden emin olmaya çalışan Ishi-Chou bu gayesine ulaştığında "Bu aslında öyle basit bir görev değil Kensei-san. Kushina Vadi Ormanı'nın köyümüz için stratejik önemini anlatmama gerek yok. Bu yüzden de bu ormanın derhal eski haline kavuşturulması gerekiyor. Takdir edersin ki bu da normal yollarla olabilecek bir şey değil. Dolayısıyla ben de Konoha ile iletişime geçtim ve onlardan Mokuton kullanabilen kişilerin köyümüze gelmesini istedim. Mevcut konumda bu durumu özellikle Amegakure ve Kusagakure tarafından tepki çekecektir. Aynı zamanda diğer büyük köyler bizim Konoha'ya destek verdiğimizi düşünerek bize cephe alabilirler. Demem o ki, bu görev büyük bir gizlilik içinde hallolmalı ve Konoha'dan gelenleri köyümüz shinobileri dahil kimse bilmemeli. Bunun yollarını sana bırakıyorum ve bu konuda köyümüze zarar vermemek koşulu ile her türlü yetkiye sahip olduğunu söylemek istiyorum. Bilmelisin ki Konoha'dan gelen heyetin açığa çıkması köyümüzün prestiji bakımında tam bir felaket olacaktır." diyor. Bu uzun konuşmasının ardından söylediklerini sindirmen için sana kısa bir süre veren Ishi-Chou "Eğer bir sıkıntın yoksa sana görev ile ilgili detayları vereyim." diyor.

[Fushihara Kensei]

Ishi-chou-sama'nın verdiği görevi onurlu bir şekilde kabul ederken Mari'nin sevincini ben bile içimde hissedebiliyordum. Fuuki'ye bulaşmaya çalışıyordu Ben ise o sırada Ishi-chou-sama'nın yüz ifadesine bakıp samimiyetinden hiç bir şekilde şüphe duyamıyordum. Lakabına yakışmıyor belki ama insanın içinde çok büyük bir güven duygusu oluşturduğuna da şüphe yok. Fuuki ise kendinden taviz vermeyerek bizim konuşmamıza katılmaya çalışıyordu. Bu onun olgunluğu ve özgüveni ile bağlantılı bir hareketti bu yüzden anlayışla karşılıyordum. Ama bir kaç dakika hatta saniye sonra bu duruma bende taviz gösteremeyecek hale gelecektim çünkü ortam birden bire ciddi atmosfere bürünüyordu. Ishi-chou-sama birden bire lakabının hakkını veren bir yüz ifadesiyle benimle konuşması gerektiğini söylüyordu.

Ishi-chou binasına doğru ilerlerken bende onu takip etmek durumunda kalıyordum. İçimde bir şaşkınlık vardı aynı zamanda da tedirgin olmuştum. Elbette o sırada Fuuki'de bizi takip etmeye başlıyordu. Ona bir uyarı yapmam gerekiyor çünkü anladığım kadarıyla bu oldukça ciddi ve herkesin içinde konuşulmaması gereken bir konu. Fakat benden önce Ishi-chou-sama Fuuki'ye dönüp sert yüz ifadesiyle burada kalmasını dile getiriyordu. Öte yandan başımı 1 saniyeliğine önüme eğmek zorunda kalacaktım. Çünkü benim tanıdığım Fuuki bunu asla unutmazdı.

Bina'ya girdiğimiz anda Ishi-chou-sama beni bir köşeye çekerek etrafını kontrol etmeye başlamıştı. Bu benim içimdeki tedirginliği katlamıştı. Etrafındaki shinobilere çekilmeleri için emir verince tedirginliğim ise neredeyse yüzüme vuracak seviyeye ulaşıyordu ama kendimi tutuyordum. Bir süre sonra Ishi-chou-sama benimle konuşmaya başlamıştı. Bu görev aslında göründüğü gibi bir karşılama görevi değildi. Olayın perde arkası oldukça tehlikeliydi. En ufak bir hata büyük bedeller ödemek zorunda bırakabilirdi köyümüzü. Şu durumda kendimi değil ancak ve ancak köyümü düşünmek zorunda kalıyordum. Özellikle Gardiyanları kurmak isteyen birisi olduğum için bu görevin bana denk gelmiş olması duygulandırmıştı beni. Ama bu kadar büyük bir yük altında kalmış olmakta beni oldukça korkutmuştu. Özellikle köyümüze zarar vermediğim sürece tam yetkiye sahip olmam bir liderin sorumluluğu oluyordu yanlış yorumlamıyorsam. Ishi-chou-sama görevin içeriğini anlattığında tedirginliğim artık tamamen yüzüme vurmuştu. Bunu Ishi-chou-sama'da anlamış olmalı ki kendime gelmem için bana bir müddet zaman tanımıştı. Gözlüğümü çıkarıp yüzümdeki terleri silerek omuzlarımı dikleştirecektim.

“Yakın gelecekte köyümüz adına bu denli önemi bir görevi özellikle bana verdiğiniz için kendinizle gurur duyacaksınız efendim.” Diyerek gardiyanların ilk mesajının altına imzamı atıyordum. Belki Ishi-chou-sama gibi birine karşı bunu yapmam bir şey ifade etmeyecekti fakat benim bu göreve layık olduğuma onu inandırmam için lider ruhlu gözlerimi Ishi-chou-sama'nın gözlerine diktim. “Bu göreve hazırım ben efendim. Detayları dinliyorum..”

[GM - Naruto]

Gece yarısı...
Kushina Vadi Ormanı'nın dış cephesi...

Güneş'in Ishigakure'yi terk etmesinin üzerinden geçen birkaç saat, havanın soğumasına yetiyor. Her ne kadar normal kıyafetleriniz sizi soğuktan korumaya yetiyor olsa da, görevin sana yüklediği sorumluluk içini titretiyor. Birkaç ağaç belki mevzu bahis olan, lakin bu ağaçların meydana gelişi bir dünya meselesi. Ishi-Chou'nun sözlerini tekrar tekrar aklından geçirdiğin bu vakitlerde, öğrencilerin de seninle birlikte buluşma noktasında bekliyor. Fuuki her neyse, ancak Mari'den beklemediğin bir olgunluk görüyorsun. O anda Ishi-Chou'nun iki öğrencin ile yaptığı konuşmayı hatırlıyorsun. Ishi-Chou'nun öğrencilerine Ishigakure'yi korumak için ilk görevleri olduğunu ve bu görevden başarı ile dönmeleri halinde kendilerine özel hediyeler verileceğini söylediği anları hızla geçiyorsun. Çünkü sen de biliyorsun ki, bu sözler sadece Fuuki'yi etkilemek için söylenmiş sözler. Seni asıl ilgilendiren, haylaz öğrencin Mari'nin bu görevin önemini anlayabilmesi... Ishi-Chou ile Mari'nin yaptığı özel görüşmenin ardından, Mari'nin böylesine ciddi bir şekilde senin yanına geldiğini, ancak konuşmanın içeriğinden sana hiç bahsetmediğini, hatta Mari'nin açıkça ne konuştuklarını söyleyemeyeceğini anımsıyorsun. Ishi-Chou da bu konuda konuşmak istemezken, sen bu konuşmanın birkaç dakika öncesine gidiyorsun...

Ishi-Chou Binası'ndaki konuşma anları...

Senin konuşmanı sonlandırmanın ardından Ishi-Chou lafa giriyor. Yüzündeki sert ifade varlığını korurken "Konoha'dan 4 kişi gelecek. Bunlardan üçü Mokuton kullanıcıları. Konoha bu olay için bize elindekilerin en iyisini göndermeyecektir. Tahminimce Chuunin seviyelerinde birilerini yollayacaktır. Diğer gelen kişi ise, rütbeli biri olacaktır. Her ne kadar Konoha bize yardım ediyorsa da bize güvenmiyordur. Tabi bu sadece Konoha'nın bize bildirdiği şeyler. İşin aslına bakarsan, Konoha'nın daha kalabalık bir grupla geleceğini düşünüyorum. Zaten senin esas işin de burada başlıyor." diyor. Bu konuşmasını biraz nefes almak için kesen Ishi-Chou, hazır olduğu anda "Konoha'nın yollayacağı ajanlar olacaktır ve onlar da köyümüzü kontrol edeceklerdir. Her ne kadar gelen tüccarlar vasıtası ile zaten bunu yapıyor olsalar da, tüm gelenler düşük rütbedeki shinobiler. Konoha'dan istediğimiz yardımın ardından, sağlam shinobiler gönderme fırsatını onlara altın tepsine sunmuş olduk. Elbette yapabileceğimiz başka bir şey de yok. Ya Konoha'dan gelecek tehdide karşın bir şeyler yapacağız ya da hangi köy üzerimize çullanacak diye bekleyeceğiz. Sen gerekli önlemleri alacaksın ve Konoha'dan gelen ajanları tespit etmeye çalışacaksın. Gelen grubun güvenliği sağlıyormuş gibi görünerek, ajanları halledeceğiz." diyerek sana esas görevi anlatıyor. Son olarak Ishi-Chou "Bu görevde biz de bazı shinobileri sessiz sedasız sahaya süreceğiz. Ancak güvenlik açısında onların kimler olacağını ve ne şekilde destek olacağını sana anlatamam. Aksi takdirde sen Konohalılar'ın eline geçersen, tamamen deşifre oluruz. Bu riski de almamız mümkün değil." diyerek görevin senin açından nasıl sıkıntılar doğurabileceğinin sinyalini veriyor.

Gece yarısı...
Kushina Vadi Ormanı'nın dış cephesi...

2 öğrencin de senden gelecek talimatları ve onlara görev hakkında vereceğin bilgileri bekliyorlar. Arkanızda Kushina Vadi Ormanı bulunurken, önünüz tamamen açık bir şekilde, geniş bir yola bakıyor. Sana verilen bilgiye göre Konoha'dan gelen ekip yaklaşık 1 saat sonra gelmiş olacak. Yani göreve hazırlanmanız için önünüzde 1 saat bulunuyor. Bulunduğunuz nokta tamamen açık arazi olduğu için gizlenebileceğiniz bir nokta olduğunu söylemek güç. Ancak birkaç kilometre ötede, büyük kayalar ve tek tük de olsa büyük ağaçlar bulunuyor. Bu ağaçlar ve kayaların her biri, sizin açınızdan bakıldığında rahatlıkla bir insanı saklayabilecek büyüklükte ve çapta.

[Fushihara Kensei]

Gece yarısı, Kushina Vadi Ormanı'nın dış cephesindeyiz ve kıyafetlerimizin içimizi titreten soğuğu engellemediği vakitlerdeyiz. Aldığımız sorumluluğun bir reaksiyonu olmalıydı bu. Ağaçlarımızın stratejik önemini bir kenara koyarsak bu ağaçlar evrensel bir önem taşımakta. Ishi-chou-sama'nın dedikleri aklımdan çıkmazken öğrencilerim benimle buluşma noktasına geliyordu. Ancak beni oldukça şaşırtan bir şeyle karşılaşıyordum. Mari'den beklemediğim bir olgunluk ve ciddi bir hava görüyordum. Ishi-chou-sama öğrencilerimle konuşma yapıyordu bu görev onlar için oldukça değerliydi fakat bu sözler sadece Fuuki'yi etkileyecekti. Çılgın Mari'nin bu görevin önemini kavrayabilmesine çok şaşırdım. Sonradan Ishi-chou-sama ile Mari arasında geçen özel bir konuşmayı hatırlıyordum. Bana ikisininde bahsetmediği önemli bir konuşma.

O konuşmanın bir kaç dakika öncesine gidersek, görevin ana senaryosunu Ishi-chou-sama'dan dinlemiştik. Hiç kimsenin başka biri için kör körüne iyilik yapmayacağı bir Dünya'da yaşadığımızı düşünmeden edememiştim elbette. Konoha yardım yollarken aynı zamanda köyümüze ajanlar yollayacaklardı. Şuana kadar düşük rütbeli shinobileri zaten yollamış olsalar da şuan sağlam shinobilerin köyümüze girmesine izin vermemiz onlara büyük bir fırsat olacaktı. İşte asıl görevde buydu. Konoha'dan gelen ajanları teker teker tespit edecektim ve onları halledecektik. Bunu yaparken asla deşifre olmamamız gerekiyordu. Ishi-chou-sama ise bana bir kaç shinobinin destek olacağını söyledi fakat ne şekilde ve kimlerin destek olacağını söylememişti. Hak veriyordum zira o shinobileri bilirsem hata yapma payım artabilirdi.

Şuan ki zamanımıza dönersekte, öğrencilerim görev hakkında bilgi edinmek istiyorlardı. Acaba onlara görev hakkındaki her şeyi teker teker anlatsam mı? Ama o zamanda mantıksız olur çünkü Ishi-chou-sama bana görev hakkındaki gerçek bilgileri öğrencilerimden gizli vermişti. Ama öğrencilerimlede benden gizli konuşma yapmıştı elbette. Neyse şimdilik bazı bilgileri vermek yanlış olmayabilirdi. İleride bazı ağaçlar ve kayalar bizi gizleyebilirlerdi. Öncelikle öğrencilerime beni takip etmeleri için işaretimi vererek saklanma noktalarına doğru koşacaktım. Ardından görev hakkında ise şunları belirtecektim, “Köyümüzün kaderini belirleyecek büyük bir görevdeyiz şuan. Hepimiz büyük sorumluluklar aldık. 1 saat sonra karşılayacağımız grup gelecek. Şimdilik grubu sakince karşılayalım.”

[GM - Naruto]

Kendinize uygun bir kayanın arkasına geçmenizle birlikte, artık karşılamanız gereken grubu beklemeye koyuluyorsunuz. Sen etrafına öğrencilerinden çok daha dikkatli bir şekilde bakarak, en ufak bir detayı bile yakalayabilme çabası içerisinde giriyorsun. Öğrencilerin ise, her ne kadar ciddi duruyor olsalar da görevi tam olarak bilmiyor gibi duruyorlar. Bu durumu da Mari senin neredeyse kulak zarına kadar soktuğu dudakları ile anlatmaya başlıyor sana. Fısırtısı senin için bir bağırtı kıvamındayken "Sensei-kensei! Ishi-chou bize bir şeyler anlattı. Görev dedi çok dedi ciddi dedi hata dedi yapmayın dedin. Ama görev ne diye sorduğumda Kensei-chan anlatacak dedi. Chan diye seslendi size, alay etti, horladı sizi. Neyse, konu o değil. Görevimiz gelen grubu karşılamaksa ne kadar ciddi olabilir ki? "Hoşgelmişsiniz gardaşlar!" diye karşılarız, şanımız yürür. Yanlış mıyım Fuuki-kun?" diyor. Fuuki ise tam olarak Mari ile aynı kelimelerde ve kafada olmasa da "Aslında Mari haklı Sensei. Görevi veya karşılayacağımız grubu tam olarak bilmiyoruz. Ishichou-sama görevi sizin anlatacağınızı söyledi sadece." diyerek Mari'nin düşüncelerini saçmalıksız bir şekilde onaylıyor.

[Fushihara Kensei]

Bir kayanın arkasına geçmemizin ardından ortamı dikkatlice gözetliyordum. Fakat öğrencilerimin hala görevden bihaber olduğunu görüyordum. Mari kulağımın dibine yaklaştığında bir konuşmaya başlamış akıllara zarar. Beyin suyumun burnumdan aktığını hissediyordum. Ortamı dikkatlice gözetlerken öğrencilerime görev hakkında biraz daha detaylı bilgi vermenin hiç bir zararı olmaz diye düşünüyordum o sırada. Ama Mari.. Ya ufakta olsa bir hata yapıp her şeyi berbat ederse? Göreve geldiğinde oldukça ciddi görünüyordu ama yinede o Mari. Ama artık yeterince ciddi bir göreve çıkmıştık. Şuan Mari'ye ve Fuuki'ye güvenmek en isabetli karar olacaktı benim için. Her ne kadar çocuk olsalar da bazı şeylerin bilincindeler.

Bir yandan etrafı gözlemleyeceğim bir yandan görevin asıl senaryosunu anlatmaya başlayacağım. Ses tonumu ise sadece öğrencilerimin duyabileceği şekilde ayarlamaya özen gösteriyordum elbette. “Yanılıyorsun Mari-kun.”

Ha!? Ne?! Ishi-chou-sama benimle dalga mı geçti? Neyse.. “Evet görevimiz Ishi-chou-sama'nın size dediği gibi oldukça kritik ve hata yapma lüksümüzün olmadığı bir görev. Sizden en ufak bir hata yapmamanızı rica ediyorum öncelikle. Aslında Konoha'dan gelen grubu karşılarken bir yandan köyümüze gelecek olan casusları tespit edeceğiz ve hepsini temizleyeceğiz. Mari-kun, senin görevin grubumuzu karşılamak olacak. Onlara karşı çok sıcak davranmanı istiyorum senden. Onların dikkatini sadece kendine çekeceksin. Sana gelirsek Fuuki-kun. Sen benimle beraber ortamı dikkatlice izleyeceksin. Casusluk adına bir şey sezersen Konoha'dan gelen gruba çaktırmadan bana işaret vermeni istiyorum sadece gözlerinle. Sorularınız varsa sorun, ardından grubu beklemeye koyuluyoruz.” Görevi anlattıktan sonra eğer bir soruları yoksa en ufak detayları bile gözlemlemeye devam edecektim.

[GM - Naruto]

Görevi kabaca anlatmanın ardından, Mari'nin o ciddi ifadesi neredeyse kaybolmaya başlıyor. Senin ağzından casus lafı çıktığı anda suratındaki hayranlıkla mutluluk arası ifade aslında tehlike çanlarının çalmaya başladığını gösteriyor. Ancak senin Mari'ye grubu karşılama görevi verdiğinde, bu sefer kızın yüzünde belirgin bir hayal kırıklığını görebiliyorsun. Fuuki ise, en az bir erkek kadar gururlu ve dikkatli bir şekilde görevini yerine getireceğini belirten sözler söylüyor.

Kayanın arkasında bekleyişiniz sürerken, Mari'nin isteksiz tavırları dikkatinden kaçmıyor. Her ne kadar sana bir şey söylememiş olsa da, bu karşılama işini yapmak istemediği açık görünüyor. Fuuki ise dikkatli bir şekilde etrafını gözlemliyor. Ancak bu aşamada ne Fuuki ne de sen herhangi bir şüpheli durum tespit edebiliyorsun.

Aradan geçen yarım saatin ardından, Ishichou tarafından sana bahsedilen grubu ufukta görüyorsun. Hepsi de siyah cüppelere bürünmüş bu kişiler, Ishichou'nun da belirttiği buluşma noktasına doğru ilerliyorlar. Onların geldiğini gören Fuuki, tetikte olduğunu göstermek ister gibi sana işaret veriyor. Mari ise hala oralı olmadan durmaya ve bulduğu bir ufak dal parçası ile yerdeki toprağa bir şeyler çiziyor. Grup ise giderek buluşmanın olacağı noktaya yaklaşıyor.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

PA-SİF-LİK! PASİFLİK, PASİFLİK, PASİFLİK!

[Fushihara Kensei]

Karanlığın bastırdığı vakitlerde içimdeki ürpermeyi durdurmak epey zor oluyordu. Zaten görevimiz oldukça önemli ve sorumluluğu ağır olan bir görev, üstüne birde Mari'nin istemsiz tavırlarıyla uğraşmak istemiyordum açıkçası. O yüzden Mari'nin suratındaki istemsiz ifadeyi görür görmez bir şeyler demek zorunda olduğumu anlamıştım. Henüz buluşacağımız kişiler gelmeden, “Mari, yapacağın şeyin önemini gerçekten kavrayamıyorsun. İnsanlar ile iletişimin oldukça mükemmel olduğu için sana bu görevi verdim. mızmızlanma ve köyümüzü savaşa sürükleyecek bir harekette bulunma sakın. Bu arada az önce bir yanlış anlaşılma olduysa düzelteyim. Hepimiz grubu karşılayacağız fakat Mari onların dikkatini kendi üzerine çekerek bizim bir yandan casuslara karşı tetikte olduğumuzu adamlara çaktırmamaya çalışacak.” Diyerek içimi dökecektim. Yeter da! Şu görevde en ufak bir hata'nın sonuçlarını tahmin edebiliyorum az çok.

Fuuki ile beraber hiç bir şey tespit edememiştik. Belkide her şey adamlar geldikten sonra başlayacaktır? Yarım saat boyunca bekledikten sonra ileride bir grup siyah cübbeli eleman görüyordum. Buraya yani buluşma noktasına geliyorlardı. Fuuki tetikte olduğunu bana belirtiyordu bu çok güzeldi. İçime biraz su serpiştirdi fakat Mari? Evet Mari'nin istemsiz hareketleri canımı sıkmaya başlamıştı. Umarım bu görevde bir patlama yaşamam. Mari'nin elindeki dalla yere çizdiği şeyleri ayağımla dağıtıp ikisine de benimle gelmelerini işaret edecektim ve buluşma noktasında açığa çıkacaktık.

Grubumuz buluşma noktasına yaklaştıkça gülümsememi arttırıyordum. Sanki onları bir dostmuş gibi karşılayacaktım. Şu dakikadan itibaren takımıma açık bir şekilde ne yapmaları gerektiğini söyleyemezdim. Onlara güvenmekten başka hiç bir çarem olmayacaktı. Şimdi düşündükçe, zaten bugün göreve çıkarken görev almaktaki amacım bir birimize karşı güvenimizi arttırıp bağlarımızı kuvvetlendirmekti. En güçlü bağ dostluk bağıdır değil mi?

Out: Ailemdeki problemler gereği çok fazla boşlamış olabilirim. Özür dilerim Fortius Amca. Bir yandan da pasifliği vermek için bu kadar gün boyunca beklediğin içinde teşekkür ederim.