[Kusa] Rutin Eskort II

[GM - Naruto]

Görevde Bulunan Kişiler: Kazuma Masahiro, Kyouya Kazami, Izayara Kuroto
Öngörülen Seviye: C Rank
Pasiflik Sınırı: 24 saat

Oldukça rutin bir görev. Daichou'nun kuzeni, Shouta Masashi, ikili görüşmeler için Yağmur Ülkesi'ne gitmekte. Onu Daichou binasından aldınız ve yollara koyuldunuz. Göreviniz, kendisini Sagano Bambu Ormanı'ndan geçirip Kanto bayırına ulaştırmaktır. Orada sizi bekleyen başka bir takıma paket devredilecektir.

Görev boyunca, pakedin kılına zarar gelmemesi gerekmektedir. Sagano Bambu Ormanı, tehlike potansiyeli normalin üstünde bir yer olsa da, öngörülen tehlike şu anlık düşüktür, ancak her ihtimale hazırlıklı olunması gerekmektedir.

Sagano Bambu Ormanı girişindesiniz. Önünüzde uzanan bu sık ormana, ilk kez giriyorsunuz, ancak yolunuzu bulmanız zor olmayacak, zira bambu ormanına dokunmak yasak olsa da, sık sık yapılan geçişler ardında patika bırakmış durumda. Siz yayansınız, ancak Masashi bir at üstünde. Bir kaç gündür yoldasınız, kamp malzemeleriniz atın arkasına yüklü. Şu an zindesiniz, bir sıkıntınız bulunmamakta. Masashi, enerjik bir kişi, ancak ciddiyetsiz değil. Ama size emir vermekten de çekinmiyor, zira sizden politik olarak yüksek bir mevkiide bulunduğunun farkında. Ayrıca, onun emirleri, şu an için, Daichou'nun emirleri.

Masashi'nin temsili resmi

[Kyouya Kazami]

Kyouya o gün için endişeliydi. Böylesine toplu bir göreve uzun zamandır gitmemişti. Özellikle görev birini korumak değildi. Daichou binasından Daichou'nun kuzeni olan, Shouta Masashi'yi alıp göreve uygun bir şekilde teslimatı gerçekleştirmeleri gerekecekti. Zor olmasa gerek zaten C-Rank bir görevdi. Fakat yıllar önce o korkunç görevde C-Rank bir görevdi. Bu yüzden Kyouya yanındakiler için endişe duyuyordu. Uzun zamandır toplu göreve çıkmadığı için bir nevi aynı şeylerin tekrarlanmasından çekinmiyor değildi.

Yola çıkmışlardı. Sagano Bambu Ormanı'nın tehlikeli yollarından ilerleyeceklerdi lâkin bu ormanda yol bulmak onlar için pek zor olmayacak gibiydi. Çünkü sık sık gerçekleşen hareketler izleri belli ediyordu. Kyouya ve diğerleri yürüyerek ilerliyordu fakat Daichou'nun kuzeni at üstündeydi. Kyouya sol arka çaprazında ilerliyordu. Elleri koynunda bağlı bir şekilde ağaçların arasına göz atıyordu. Dikkatini tamamen göreve verdiği için kulaklarını da gelecek şüpheli sesler için dikmişti.

Atın arkasında kamp malzemeleri duruyordu ve bir kaç gündür yoldalardı. Şimdilik herkes dinç gibi görünüyordu, Masashi'nin enerjik bir insan olup aynı zamanda ciddiyetini koruyor olması da ne kadar olgun bir kişiliğe sahip olduğunu gösterir nitelikteydi. Daha doğrusu böyle düşünmüştü Kyouya. Masashi şuan ki görevde önemli bir kişiydi. Onun emirleri şuan Daichou'nun emirlerinin yerine geçtiği için mecburen göz yummak zorunda olduğunun farkındaydı Kyouya.

[Kazuma Masahiro]

Gözlerini açtığında hocasının evinde bir divanda yatarken bulmuştu kendini. Dün yaptıkları antrenman oldukça yormuştu onu. Biraz da geç olunca saat eve gitmekle uğraşmamış, kıvrılmıştı köşeye. Sabah dinç bir şekilde kalktığından hemen toparlanmıştı. Fazla zaman kaybetmek istemiyordu, çünkü görevine gitmeliydi. Çay içen hocasına selam verip kılıcını almış ve yola koyulmuştu. Daichou'nun kuzeni olması biraz endişelendirmişti Kazuma'yı. Her zamankinden daha dikkatli, daha hızlı olmalıydı, her ne kadar iki kişi daha olsa da görevde kendine düşen görevi en iyi şekilde gerçekleştirmeliydi. O günün gecesinde ustasından aldığı tavsiyeler ise aklındaydı. Bunlar ''Bambular her şeyi gizleyebilir, dikkatli bak iyi gör'' veya ''Elin her zaman kılıcın kabzasında olsun, nereden ne geleceği belli olmaz.'' gibi tavsiyelerdi. Görevin abartı bir görev olmadığını hatta rutin bir görev olduğunu bilmesine rağmen öğrencisinin içindeki ateşi biraz daha körüklemek, güçlendirmek istiyordu.

Görev Bay Masashi'yi Kanto bayırına Sagano Bambu ormanından geçerek yapmaktı, Kazuma ise daha önce Sagano Bambu ormanına hiç girmemişti. Fakat yolunu bulması kolay olacak gibiydi, çok kullanılması dolayısıyla kendiliğinden oluşmuş patikayı takip etmek yeterliydi. Yol üzerinde bir kaç gün geçirmişlerdi. Kazuma ve diğerleri yaya olarak Bay Masashi ise at sırtında ilerliyordu. Kendini fazlasıyla dinç hissediyordu Kazuma, arkadaşlarının da böyle oldukları yüzlerinden okunuyordu. Hocasının dediklerini aklından çıkarmıyor sürekli etrafına göz gezdiriyordu. Elini ise asla kılıcın kınından çekmiyordu. Bunlar dışında Bay Masashi hakkında gözlemleri ise her ne kadar enerjik biri olsa da ciddiyetini bozmuyordu. Mevkisinin önemli olduğunun ve onları yönlendirebileceğinin farkındaydı. Yani emirlerinin şu an Daichou kadar önemli olduğunu biliyor ona göre davranıyordu. Fakat bu Kazuma için sıkıntı değildi, saygısını eksik etmiyor, karşısında büyük politik öneme sahip biri olduğunu biliyordu. Bu nedenle görevi daha çok ciddiye alıyordu.

[GM - Naruto]

Sagano Bambu Ormanı’na girdiğiniz ilk anda değişimler de hemen sizi sarmalamaya başlıyor. İlk değişim olarak Güneş’in adeta kaybolmuş olmasını söylemek mümkün. Güneş ışıklarına alışmış gözleriniz ilk olarak bu ortama tepki veren organınız oluyor. Gözbebeklerinizin büyüdüğünü hissederken, görüşünüzün de bir parça açıldığını söylemek mümkün. Ancak elbette bu görüş içinde bulunduğunuz loş ortama göre ortalama bir görüş olarak nitelendirilebilir. Yani ekstra bir çaba içine girmeden de ilerlemeniz rahatlıkla mümkün.

Diğer bir değişiklik ise hafif esen rüzgarın yok olmuş olması oluyor. Birkaç dakika öncesine kadar teninizi ferahlatan ve Güneş’in yakıcılığından sizleri koruyan o serin rüzgar artık kendisini hissettirmiyor. Kafanızı biraz kaldırıp engin bambu ağaçlarının tepelerine baktığınızda halen daha rüzgarın var olduğunu söylemek mümkün, ancak bu size etki edecek kadar kuvvetli bir rüzgar değil. Anlayabildiğiniz üzere rüzgar ağaçların arasında kaybolmakta. Ancak bu da sizin için bir sorun teşkil etmiyor, zira Güneş’ten uzaklaşmış olmanız terlemenizi ve Güneş ışıklarından rahatsız olmanızı engelliyor.

Son ve belki de en önemli değişiklik ise ormanın beklenmeyecek kadar temiz olması oluyor. Normal bir ormanda yerlerdeki yaprakları görmek, çamların pürlerini görmek olağan olsa da, bu ormanda yerde en ufak bir yaprak görmüyorsunuz yerlerde. Genellikle ağaçların tepelerinde biriken yapraklar sanki kendilerini ne olursa olsun yere bırakmıyor gibi. Bunun dışında ağaçların arasındaki ve hatta yürüdüğünüz yolda çıplak ayakları bile rahatsız etmeyecek yeşillik söz konusu. Ancak yürüdüğünüz yolun bir patika olması itibari ile ayak bastığınız zemindeki yeşillik daha soluk durmakta. Biraz düşününce bu durum aslında sizin lehinize, zira sadece yeşilliğin solukluğunu takip etseniz bile yolu bulabileceğiniz inancı içinize doğmakta.

İlk birkaç dakika ekipteki herkes ormanın yüceliği ile sarhoş bir haldeyken, bu sarhoşluğun tam tersi olan korkuyu ilk dillendiren Masashi oluyor. Atının üstünde ne tam bir soylu ne de bir köylü gibi oturan Masashi sizlere bakmadan, kafasını bambu ağaçları arasında çevirmeye devam ederek “Ürkütücü de, değil mi?” diyor hafif titreyen bir ses ile. Sanki bu anda içinde bulunduğunuz güzellik size bir korku filmi sahnesini andırmaya başlıyor. Bu ormanla ilgili gerçekliğini bilmediğiniz, ancak dilden dile dolanan birkaç hikaye geliyor akıllarınıza hemen. Ağaçlara zarar verenlerin geri dönmediği, gizli keşişler, ormanın içindeki canavar, ve daha absürt veya gerçekçi birkaç hikaye… Sizin aklınızdan bunlar usulca geçerken Masashi yarı ürkek bakışlarını atının yelesine dikmiş bir halde bulunmakta. Yürüyüş formasyonunuz ise, Kazami Masashi'nin atının solunda, Masahiro sağında ve Kuroto en arkada olacak şekilde.

Kapalı konu

Izayara Kuroto ilk pasiflik uyarısını almıştır.

[Kyouya Kazami]

Ormanda ilerledikleri müddetçe 3 farklı değişim söz konusu olmuştu. Kyouya'nın bu ani değişikliklere tepkisi ise hafif şaşırmak olmuştu. İlk önce Güneş birden bire kaybolmuş gibiydi. Bu ortada Kyouya'nın gibi diğerlerinin de görüşü biraz olsa açılıyor. Diğeri iç rahatlatan rüzgarın birden bire yok olmasıydı. Güneşin sıcaklığını tenlerinde bastıran esinti yoktu. Lâkin bambu ağaçlarının tepesine bakıldığında rüzgarın hala var olduğu belli oluyordu. Ama bu sorun değildi. Çünkü Kyouya ve diğerleri Güneş'ten uzaklaştıkları için rahatsızlık olmayacaktı.

Fakat Kyouya'nın büyülendiği bir kısım vardı. Doğayı ve hayvanları seven Kyouya bu kadar temiz bir ortama sahip orman gördüğü için içi ferahlamıştı. Ağaçların arasında ve yürüdükleri yolda insanın yalın ayak bile yürüyebileceği güzel bir yeşillik vardı. Elbette görevin biteceği bölgenin kısmı biraz daha soluktu. Bu yüzden yolu bulabilirlerdi diye düşünmüştü Kyouya. Orman gerçekten büyüleyici bir havaya sahipti. Harika ortam, harika hava.

Kyouya'nın içindeki bu rahatlık, Masashi'nin sözü üzerine sona erecekti. Kafası bambu ağaçlarının arasına dönüktü ve ürkütücü olduğunu söyledi. Biraz düşündükten sonra, Kyouya hak verdi. Sadece Masashi'nin duyabileceği kadar kısık bir ses ile, “Aslında şöyle bir düşündüğümüzde, gerçekten görev biraz fazla sakin geçiyor ve ortam aşırı derecede şüphesiz gibi görünüyor.” Diyecekti. Hakkında bu denli absürt veya gerçekçi hikâyeler bulunan bir ormanda bu denli bir sakinlik ve şüphesizlik asıl Kyouya'yı şüpheye düşüren meseleydi.

Kafasını Masashi'ye çevirecekti Kyouya. Kolları koynunda bağlı olacaktı. Ardından soluk bir sesle konuşacaktı. “Sizde aynı şeyleri kafanızdan geçiriyorsunuz sanırım.” Ardından gelecek olan cevabı bekleyecekti.

[Kazuma Masahiro]

Gittikçe derinlere girmişti ormanda. Daha önce herhangi bir ormanda bu kadar derine girmemişti. Güneş kaybolmuş haldeydi. Bu Kazuma'yı inanılmaz derecede şaşırtmıştı. Böyle bir şeyin olması ihtimaline bile inanmazdı görmese. Bunların her birini dönüp hocasına anlatmak için sabırsızlanıyordu. Fakat bir şey eksikti, o güneşte yüzünü okşayıp onu rahatlatan rüzgar yoktu artık. Kafasını tekrar yukarı kaldırdığında yukarıdaki yaprakların hala hareket ettiğini görmüştü. Yalnızca aşağı gelene kadar güçleri azalıyor hissedilmiyordu. Fakat bu onun için pek bir sıkıntı teşkil etmiyordu. Doğa onu etkilemeye devam ediyordu. Hocasıyla doğa ile ilgili sohbetlerinde doğanın ne kadar mükemmel olduğundan bahsederdi. Bu nedenle Kazuma'nın merakı gittikçe artmıştı. Böyle bir fırsatı kaçırmadığı için çok mutluydu. Doğanın mükemmelliğini ona kanıtlayan bir diğer şey ise orman artık evinden daha temizdi. Çıplak ayakla yürüse dahi bir şey olmaz gibi hissediyordu. Biraz daha dikkatle etrafa bakıyor ve sessiz bir şekilde durup elini kılıcında tutuyordu.

Sessizliği bozan şey Bay Masashi olmuştu. Etrafın ürkütücü olduğunu belirtmişti. Bir silkindi Kazuma ve hak verdi. Fazla sessizdi. Tam bunu belirtecekti ki atın solundaki kısık bir sesle oldukça şüphesiz bir ortam olduğunu belirtmişti. İkisi de oldukça haklıydı. Sonra Kazuma'ya dönüp senin fikrin nedir amaçlı bir soru sormuştu. Fakat bunu resmi bir dille yapmıştı. Sonunda fark edilmek hoşuna gitmişti Kazuma'nın bu nedenle biraz daha sıcakkanlı bir şekilde ''Aynı fikirdeyim fakat gardımızı düşürmemeliyiz, görevimiz kılına bile zarar gelmediği halde tamamlanacak. Ayrıca bu kadar resmi olmaya gerek yok. Sonuçta uzun zamandır birlikteyiz, arkadaş sayılabiliriz'' diyecek ve gülecektim. Sonra ise çocuğunun kafasını okşarmış gibi kılıcının kınını okşadı. Bundan sonra hem cevabı bekledi hem de gözlerini bambular arasında gezdirip garip bir şey olup olmadığına bakacaktı, renk farklılıkarına ve buna benzer şeylere.

[GM - Naruto]

Ağzınızdan cümleleriniz dökülürken Masashi sizleri kafası ile takip ediyor. Masahiro’nun cümleleri tamamlandığında ise Kazami içinde derin bir ürperti hissediyor. Kabus dolu bir rüyadan uyanmışçasına ürkek hissetmeye başlıyor kendini. Koynunda doladığı kolları istemsizce kendini salarken tüm tüylerinin de diken diken olduğunu fark ediyor. Bunun sebebini kendisi de çok iyi biliyor olsa da, içindeki garip hisse söz geçirmesi mümkün görünmüyor. Nefes alışverişi hızlanıyor, ancak buna rağmen adımlarının arasındaki boşluk kısalmaya başlıyor. Sadece birkaç saniye sonra kendisini grubun gerisine düşmüş olarak buluyor. Tam bu esnada ise Masashi büyümüş gözleri ile Kazami’ye bakıyor ve “Bir sorun mu var? Birden solgunlaştın!” diyor heyecanlı bir şekilde. Masahiro ise bu yaşananlara bir anlam vermekte güçlük çekiyor. Daha henüz Kazami cevap veremeden Masashi “Zehir falan mı yoksa!?” diyerek ortamın anında gerilmesine sebep oluyor. Kazami için cümleler boşlukta uçuşuyor, biraz da kendini zorlayarak kendini konuşmalara verebiliyor.

[Kyouya Kazami]

Out: Masashi derken görev npc'si olan Masashi'yi kast etmiştim

Kazami, Masahiro'nun cevabından sonra ona dönecekti. “Her lafı üstüne alınmamanı öneriyorum.” Diyecekti. Diyecekti demesine de birden bire Kazami koynunda doladığı kollarının kendini bırakmasına şahit olacaktı. İçinde söz geçiremediği bir his vardı. Tüyleri diken diken olmuştu ve nefes alıp verişi hızlanmıştı. Bunun sebebi aşırı derecede şüphelenmesi idi ama böyle bir etki yaşaması elbette normal değildi. Kazami'nin adımları yavaşlıyordu, yavaşladıkça diğerlerinin gerisinde kaldığını fark ediyordu.

Böyle bir şeyin sebebinin ne olacağını düşünürken Kazami, Masashi'nin lafıyla düşüncelere başlıyordu. İlk önce neyi olduğunu soruyordu. Kazami buna yanıt veremeden Masashi'nin gelen lafı ise zehir olma ihtimaliydi. Kazami bu adamın bodoslama laflar edip ortamı germesine ufaktan sinir olmuştu. Kazami gözlerini açık tutmaya çalışıyordu. Aslında Masashi'nin söylediği şeyin doğruluk payı elbette olabilirdi. Nefes alışının hızlanması ve adımların yavaşlaması bir zehir örneğiydi. Fakat birde farklı etkisi vardı.

Masahiro'nun sözlerinden sonra ürperti hissetmesi, ürkek hissetmesi bir zehir örneği olamazdı. En azından böyle düşünüyordu Kazami. Kendini zorlayarak ettiği laf ise şu olacaktı, “Genjutsu mu yoksa?!!” Bu laftan sonra Kazami ayakta durmaya çalışıp Masashi'ye bir şey daha söyleyecekti. “Bana biraz chakra aktarın!” Geliştirdiği kondisyonuyla ayakta duruyordu belkide. Şayet bu bir genjutsu değilse Kazami başka bir şey düşünmeye başlayacaktı.

[Kazuma Masahiro]

Ormanın mükemmelliği herkesi sarıp sarmalamıştı. Değişimler ve çevrenin güzelliği hipnoz ediyordu herkesi. Fakat Bay Masashi biraz realist davranıp etrafın fazla sessiz, şüpheli ve korkunç olduğunu söylemişti. Bir nevi haklıydı, değerli biri sayılırdı Bay Masashi, hiçbir zaman bu kadar sessiz olmazdı görevler. Kazami bunu belirtmişti fakat oldukça kısa bir sesle. Kazuma ise bunu zar zor duyabilmiş, saflığından kendine söylendiğini sanmıştı. Bu nedenle cevap vermişti. Bunun karşısında Kazami her şeyi üstüne alınmaması gerektiğini söyleyip ona söylemediğini kast etmişti. Kazuma kızarmıştı birden, utanmıştı başkalarının konuşmalarına katıldığı için. Cevap vermeyecekti tabii ki de. Yoluna devam edecek ve utancının dinmesini beklemişti.

Grup halinde ilerlerken bir anda Kazami'nin geride kaldığını fark etmişti. Hızlı nefes aldığını fark edince bir şeyler olduğunu düşünmüştü. Bay Masashi de bunu fark etmiş olacak ki, solgunlaştığını belirtmiş ve korkuyla zehirden şüphelendiğini söylemişti. Etkileri zehirlerle aynıydı, fakat bunun kararını Kazami vermeliydi. Bir hastalık bile olabilirdi. Kazuma tamamen dikkat kesilmişti Kazami'ye. Kazami'nin ağzından çıkan kelimeler içindeki şüpheyi kat kat arttırmıştı. Genjutsu olduğundan şüpheleniyordu. Olabilirdi, bir Genjutsu olabilirdi. Fakat bu kötü bir işaretti, etrafta birinin olduğunu belirtirdi bu. Kazami devam edip chakra aktarmamızı istemişti. Koşarak yanına gidecek ve dediğini yapacaktım. Fakat etrafıma da göz gezdirecektim. Dediğim gibi tekniği yapan kişi de yakında olmalıydı. Bay Kazuma'nın kılına zarar gelmesi göreve zarar gelmesi demekti.

[GM - Naruto]

Kazami genjutsu şüphesi ile kendisine chakra aktarılmasını istediği anda, az önce terslediği Masahiro yardımına koşuyor. Elini Kazami’nin sırtına koyduğu anda ise Kazami birden daha fazla irkilerek kendisini öne atıyor! Midesinde bir burukluk hissediyor ve safra tadı ağzına doluveriyor. Masahiro ise böyle bir tepki beklemediği için eli havada kalıyor ve bir parçada ağzının açık kaldığını söylemek mümkün. Kazami delicesine silkinmek, üzerindeki kirli hissi atmak için uğraşırken Masashi “Sizin neyiniz var böyle? Bunu bir oyun mu sanıyorsunuz yoksa?” diyerek kızıyor size. Bu ana kadar her ne kadar size bazı emirler vermiş olsa da, bu Masashi’nin size ilk bağırması oluyor. Kaşları giderek daha fazla çatılırken Masashi “İkinizde yerlerinize geçin derhal! Burada oyun oynamaya ayıracak vaktim yok! Anladın mı beni Kazami-san?” diyor. Yaşanan bu garip olayın tek sorumlusu olarak Kazami’yi gördüğünü açıkça ifade etmesinin ardından ise atına hafif bir darbe vuruyor ve yavaş yavaş ilerlemeye başlıyor. Kazami tam olarak o buruk tadı ağzından atamamış olsa da Masashi’nin cümleleri biraz da olsa kendisine getiriyor onu. Masahiro için tek söylenebilecek şey ise anlamsızlıklar silsilesini seyreylediği.