Söylentiler

[Izumi Katsuo]

Söylentiler... İnsanların kulaklarına çabuk yayılırlar. Bu çabukluk insanda öyle bir merak uyandırır ki, duyduğu hakkında daha fazla bilgi sahibi olabilmek için başkalarına anlatır. Anlattıkça bu merak yayılır ve bulaşıcı bir hale gelir. Fakat bu bulaşıcı hastalık Katsuo için sadece bilgi kaynağından ibaret bir şeydir. Merak etmesine gerek yoktur. Çünkü bilirsiniz ya... Tanrılar her şeyi bilir, görür ve duyar. Miura'yı bile merak etmezken başka bir şeyi asla ama asla merak etmesi beklenemez. Peki ya odadan çıkıp Miura'yı beklemeden onu yollara sürükleyen şey neydi? İnsanların meraklarını öğrenip eline ne geçecekti? Bunu kendine sorup duruyordu. Beklemekten kendine yapacak bir şey aramaya başlamıştı. Bulduğu şeyse içkili bir mekana gidip insanlarla konuşmak ve onların meraklarını öğrenmekti. Belki işine yarar bir şey çıkardı ve böylece Miura gelene kadar oyalanacak bir şey bulabilirdi.

Odadan çıkmadan önce gecenin geç saatleri olduğuna emindi. Kuklasının kapıda onu karşılamasını bekliyordu. Ona "Ben gelene kadar evden ayrılma. Miura'yı bekle. Sakın peşimden gelme." dedikten sonra evden dışarıya çıkıp içkili bir mekan arayışına girecekti. Belki zamanını boşa harcıyordu, yaptıkları tamamen boşa vakit geçirmekti ama evde kalıp o pis koca herifle birlikte durmaktan daha iyi bir seçenek olarak görmüştü.

[GM - Naruto]

Gaho'ya seni beklemesini söylemenin ardında, Gaho kendisine söyleneni sonuna kadar yapacağını gösterir bir şekilde kafasını sallamakla yetiniyor. Ancak yine de Gaho'nun içeri tıkılı kalmaktan hoşnut olmayacağını da fark ediyorsun. Yine de yakalanmamak adına Gaho'yu hareketsiz kılarak kendini dışarı atıyorsun ve kısa bir süre sonra da, kafandakine uyan bir han buluyorsun.

Hanın içine girdiğinde, pek de kalabalık olmadığını ve ayrıca şu an için dikkat çekmediğini fark ediyorsun. Kendine uygun olacak olan, duvar dibi bir masaya oturuyorsun ve kısa bir süre sonra da yanına sıska, epey çelimsiz görünen bir adam gelerek ne istediğini soruyor.

Kapalı konu

Pasiflik süresi 48 saattir.

[Izumi Katsuo]

Gaho'yu evde bırakırken içinde belli belirsiz bir huzursuzluk vardı. Nedense bir şeyler yapabileceğinden şüpheleniyordu. Sıkılıp dışarı çıkmak gibi bir salaklık yapabilirdi. Kaplıcada olanlardan sonra hiçbir şey yapmasa bile o adamı suçlayacak onlarca insan vardı dışarıda. Böyle bir salağı suçlu duruma düşürmek için çok da çaba vermeye gerek yoktu ne de olsa. Fakat Katsuo Gaho'dan farklıydı. Onun bin bir tane yüzü vardı. Kimse tarafından hedef gösterilemeyecek bir görünmezlik. Bu onun doğuştan gelen bir özelliğiydi. Sinsi bir yılan gibi insanların etrafında dolaşabilir ve avını ele geçirirdi. Tıpkı Miura'ya yaptığı gibi. Miura onun için bir avdı. Fakat midesine indirebileceği bir av değil, kalbine gömeceği bir av. Şimdiyse onu kalbinde saklıyordu. Her ne kadar avuçlarında olmasa bile eninde sonunda ellerine alacağını biliyordu.

Şimdiyse handa kendine oyalanacak bir şeyler arıyordu. Etrafta pek insanın bulunmayışı onun için iyiydi. Gereksiz insanlardan arınan, gerçek dert sahibi insanlarla dolu bir yere geldiğini düşünmüştü. Bu insanların herhangi biriyle konuşmaya çalışması yetecekti. Fakat o henüz bunu yapmayı düşünmüyordu. Avının kendi ellerine gelmesini istiyordu. Garsondan sake isteyecek ve küçük yudumlarla içmeye başlayacaktı. Onu izleyen birilerinin olup olmadığını gözetledikten sonra bir şeyler düşünmeye başlayabilirdi. Ya da yanında beliren bir misafirin olmayacağını anladıktan sonra.

[GM - Naruto]

Garson sakesini getirirken sen de etraftaki insanları izlemeye koyuluyorsun. Hepsi kendi halinde olan bu insanlar tarafından hiç de izlendiğin veya takip edildiğin şüphesi oluşmuyor. Aksine, senden bihaber şekilde, hepsi de kendi muhabbetlerinde tıkılı kalmış görünüyor. Her bir kişiyi gözlerinle tarttıktan sonra, onların işe yarama oranlarını hesap ederek tek tek elemeye başlıyorsun. En sonunda ise elinde, birkaç masa ötende oturan, göbekli, kirli sakalı ve ukala duran bir erkek ile burada olmaması gerekecek kadar güzel duran bir kadın yakalıyorsun. Erkek olan yanında iki kişi ile muhabbet ederken, kadın ise senden biraz daha uzaktaki bir masada tek başına oturuyor. Bu esnada çelimsiz garson da etrafta dolanmaya devam ediyor ve her bir masaya istediği bir şeyler olup olmadığını soruyor.

[Izumi Katsuo]

Gözleri bütün odanın etrafında dolaşıyordu. Her aklı okuyor, her düşünceyi teker teker değerlendiriyordu. Yılan gibi süzülen gözleri herkesin gözlerinin derinliklerine ulaşıyordu. Kimse farkına bile varmadan bütün odayı taramıştı. Elindeyse iki seçenek vardı. Ya ayyaş birkaç serserinin yanına gidip onlarla konuşacaktı ya da burada olmasına şaşırdığı güzel bayanın yanına gidecekti. Ayyaş heriflerin yanına gittiğinde ne olacağını az çok tahmin edebiliyordu. Sinirlenecekti. Delicesine sinirlenip kendisine yapılan saygısızlığın cezasını verecekti. Henüz herhangi bir saygısızlıklarını görmemişti tabi ama bunun olacağından adı gibi emindi. Böyle insanlar hep etrafta dolaşır dururdu. Bir hiç olmalarını gururlarına yediremeyince kendilerini dünyanın tepesinde görürlerdi. Onlar da böyle mutlu olurlardı işte. Bu yüzden onlara acıyordu Katsuo. Gözlerine bakıp acılarını paylaşmak yerine oturduğu yerden onlara acıyordu. Pis kokularını etrafa saçtıkları için onları suçlamıyordu. Onları bu hala getiren dünyayı suçluyordu. Oysa onun dünyasında böyle şeylere yer yoktu. Herkesin eşit olduğu, fakat herkesin tek bir kişiye taptığı bir dünya vardı kafasında. Tapındıkları şeyin kim ya da ne olduğunu söylememe gerek yok sanırım.

Her ne kadar Miura'ya karşı saygısızlık yapacağını düşünse de başka çaresi yoktu. Zamanını değerlendirebilmek için bunu yapmak zorundaydı. Önce güzel kadının masasına bakacaktı. Herhangi bir içki yoksa garson onun yanına geldiğinde bayana en güzel içkilerinden birini göndermesini ve kimin gönderdiğini söylemesini isteyecekti. Tabi eğer masasında halihazırda bir içki varsa içkisiyle birlikte kadının masasına oturup "Birini beklemiyorsun. Burası senin gibi biri için birisini bekleyecek bir yer değil. Peki burada ne arıyorsun?" diyecekti. Gözlerinin içine bakarak varlığını kadının gözleri önüne serecekti. Kim olduğunu göstermek için sözlere ihtiyacı yoktu. Ya da kadının kim olduğunu öğrenmek için kadının sözlerine.

[GM - Naruto]

Ayyaş herif yerine bayan ile iletişime geçmeye karar verdiğinde, kadının masasına şöyle bir göz atıyorsun. Masada gördüğün birkaç içki şişesi, ilk planını çöpe atmana ve dolayısıyla kendi içkini alıp kadının masasına gitmene sebep oluyor. Kadının masasına oturduğunda ise, kadın sadece gözlerini yana devirerek seni karşılıyor. Kafası sol tarafa düşen adamlara dönük olan kadının tam karşısına oturuyorsun ve sözlerini söylüyorsun. Kadın yüzüne yakıştığını söyleyebileceğin çatık kaşları ile sana bakarken şişesinin dibindeki içkiyi de yudumluyor. Şişeyi hafif sert bir şekilde masaya koyan kadın "Zamanı kişi olarak algılamıyorsak, evet, birisini beklemiyorum." diyor. Hemen ardından ise bakışları ile az önce sana servis yapan cılız adamı işaret ederek "Hancının boğazını keseceğim ve bunun için sadece uygun anı bekliyorum." diyor tınısız bir şekilde. Bakışları cılız adamdan sana kayarken "Cevabım yeterli ise şişelerden birini kıçına sokmadan handan ayrıl. Adım Miu Shimizu ve eğer birini öldürmek istiyorsan, işimin bitmesini bekle." diyor.
Miu Shimizu

[Izumi Katsuo]

Kadının önünde bir içki vardı. Zaten böyle bir yere gelen birisinin içki içmekten başka yapacak bir şeyi de yoktu. İlk planını bir kenara attıktan sonra derin bir nefes aldı. Kadınları erkeklerden ayrı tutan birisi değildi. Her ne kadar burada olmasına biraz şaşırmış olsa da onu tuhaf görüyordu. Bu kadar erkeğin içindeki bir kadın tehlikede sayılırdı. Katsuo böyle düşünüyor olabilirdi fakat kadın hiç de korkuyor gibi değildi. İçkisiyle birlikte bir adam gibi yerinde oturuyordu. Böyle bir çöplükte ne yaptığını gerçekten merak etmeye başlamıştı. Zaman kaybetmeden masasından kalktı ve kadının yanına oturdu.

Kadına yönelttiği sorudan sonra burada ne aradığını anlamıştı. Kadının değil, handaki diğer insanların korkması gerekiyordu. Hatta zaman kaybetmeden handan kaçıp gitmeleri, canlarını kurtarmaları. Fakat kimse bundan haberdar değildi. Hepsi kendi dalgasına bakıyordu. Kimsenin bu kadından haberi yoktu. Katsuo'nun bile bu kadını fark etmesi zaman almıştı. Şimdiyse duydukları karşısında davranması gerektiği gibi davranması gerekiyordu. Sakin olmalıydı ve hancıyı öldürmemek için kendine hakim olmalıydı. Bir kadını en çirkin bulduğu an, elleri kanlı olduğu andı. İşi kendi halletmek istiyordu fakat bunun bir intikam durumu olma olasılığı vardı. Eğer böyle bir şey varsa başı daha büyük bir belaya girebilirdi.

Neler döndüğünü anlaması için kafa patlatmaya gerek yoktu. Bu kadın bir kiralık katildi ve hancı onun avıydı. Para kazanmak için çok da zor bir iş değildi. Dünyada hiçbir yere sahip olmayan, basit bir insanı öldürmek ne kadar zor olabilirdi ki? Tabi içinde bir canavarı saklamıyorsa...

"Izumi Katsuo. Açıkça söylemek gerekirse handan ayrılmaya niyetim yok. Birisini öldürmek için de işinin bitmesinin beklemem gerekmiyor." Sözlerini büyük bir sakinlik ve üstünlükle dile getirdikten sonra içkisinden büyük bir yudum alacaktı ve sözlerine devam edecekti. "Seni izleyeceğim. İşin bittikten sonra konuşuruz." Eğer düşündüğü gibi kız bir kiralık katilse Miura gelmeden önce biraz para kazanabilirdi. Yaptığı gereksiz işten sonra sevdiği kadının yüzüne bakmak için elinde bir şey olmalıydı.

[GM - Naruto]

Söylediğin sözlere karşılık Shimizu sadece umarsız bir surat ifadesi ile cevap verirken, birden sol kolunu havaya kaldırıyor ve sen de suratının birkaç milimetre yanından geçen kunaiyi ve onun bağlı olduğu çok da kalın olmayan zinciri görebiliyorsun. Kafanı biraz geriye doğru çevirip kunainin gittiği yolu görmeye çalışırken, kunainin çoktan cılız hancının ense kökünden girip alnının ortasından çıktığını görüyorsun! Shimizu kolunu tekrar indirdiğinde ise, kunai az önce kat ettiği yolu hızlı bir şekilde tekrar geri gelirken, Shimizu'nun kıyafetinin içine giren kunai, suratına bir miktar kan sıçratıyor. Hancı içi patates dolu bir çuval gibi yere yığılırken, sen de yüzündeki hancının sıcak kanını hissedebiliyorsun.

Hanın içindekiler büyük bir panikle ayağa fırlarken, Shimizu sakin bir şekilde oturarak önünde içki şişesi ile oynamakla yetiniyor. Sanki hiçbir şey olmamış gibi davranan Shimizu "Burada mı konuşmak istersin yoksa dışarıda mı?" diyor. Etrafına şöyle bir baktığında ise öfkeli bir kalabalığın sizlere baktığını görebiliyorsun.

[Izumi Katsuo]

Tehlikeli birisiyle yüz yüzeydi. Bundan korkmuyordu. Kaçıp gitmek gibi korkak düşüncelere sahip değildi. Korkmak yerine etkilenmişti. Böylesine bir kadının nasıl canavara olabileceğini düşünüyordu. Onu bu hale ne ya da neler getirmişti merak ediyordu. Fakat merakını gidermek için cevaba ihtiyacı yoktu. Bu dünya onu böyle bir canavara dönüştürmüştü. Bunun başka bir cevabı yoktu. Dünya yanıyordu. Gözlerini kapattığın gördüğü tek şey ateşler içinde yanan dünya görüntüsüydü. Bu yangını söndürecekti. Belki de karşısındaki insanla buna başlayabilirdi. Gücünün yeteceğini düşünmüyordu ama en azından yardım etmek istiyordu. Onunla işi bittikten sonra bu yangında canını vermesini izleyecekti büyük ihtimal. Denemekle bir şeyi kaybedecek değildi ya?

Öfkeli kalabalık onlara gözünü dikmişti. Burada mükemmel bir eğlence dönecek gibiydi. Bir tanrı ise asla ama asla eğlenceden mahrum kalmak istemezdi. Gönlü hep hoş olsun, etrafında insanlar ölsün isterdi. Çünkü kan bir tanrı için eğlenceden ibaretti. Ölüm bir şaka, acı bir hobiden ibaretti. Kadının sözlerine vereceği cevap buradan belli olmuştu. Dokunan yanardı. Yanmayı göze alan bir han dolusu adam vardı. Bu sefer bu insanlar dünyanın içinde bulunduğu yangına değil, bu iki insanın içindeki yangına kurban gideceklerdi. Kadına "Burada kalalım. Baksana, biraz eğlenmiş oluruz." dedikten sonra öfkeli gözleri işaret edecekti. Henüz kimse hareket geçmemiş olursa sözlerine "Hancıyı neden öldürdüğünü söylemen ile başlayabiliriz mesela..." diyerek devam edecekti.

[GM - Naruto]

Shimizu'ya yönelttiğin ilk cümlelerinin ardından, diğer sorunu sorabilecek fırsatı yakalayabiliyorsun. Ancak Shimizu henüz cevap veremeden yanınıza doğru gelen bir adam "Siz kimsiniz ulan? Madoka'yı neden..." diyerek söze girmeye çalışıyor. Ancak Shimizu daha adam sözünü bitiremeden kolunu savuruyor ve kıyafetinin altından çıkan zincire bağlı kunai, doğrudan adamın sol gözüne giriveriyor! Kunai adamın kafasının arkasından çıkarken, kalabalığın çoğu handan kaçmaya başlıyor. Shimizu kunaisini geri çekip kıyafetinin kol kısmına geri sokarken, adam da yere yığılıveriyor. Toplamda karşınızda 5 kişi bulunuyor ve hepsinin de ellerinde çakıdan biraz daha büyük bıçaklar bulunuyor. Duruşlarına bakılırsa, dövüşmeyi göze almış olan adamlar yavaşça üstünüze doğru gelmeye başlıyorlar. Bu esnada sen de Shimizu'nun öldürdüğü diğer adamın göz kısmından gelen kanları ayağının ucunda görebiliyorsun. Tam bu esnada adamın gözüne giren kunaiye rağmen bağırmaya bile fırsat bulamadan ölmüş olduğu aklına geliyor. Sadece birkaç saniye önce, hancının da ses bile çıkaramadan öldüğünü anımsadığında, Shimizu'nun insanlara saniyelik bir ölüm anı bahşettiğini fark ediyorsun.

Öldürdüğü iki kişiye rağmen oldukça sakin duran Shimizu yavaşça karşınızdaki 5 adama doğru bakış atarken "Konuşmamın sürekli bölünmesinden nefret ederim. Handan ayrılacağım, ama ben ayrılmadan bu adamların işini bitirirsen, seni konuşmaya değer biri olarak göreceğim. Kolay gelsin." diyor ve yavaşça sandalyesinden kalkmaya başlıyor.

5 adam tam olarak senin karşında duruyor denebilir. Aranızdaki mesafede maksimum 10 metre kadar. Adamlar her ne kadar ellerinde bıçak bulundursa da, size doğru gelen adımlarına bakılırsa, sadece görünüşte bir özgüvene sahipler. Yoksa adamların kısa adımlarını açıklayabilmek mümkün değil gibi duruyor.