[Takım Haze] Konoha Yolculuğu

[GM - Naruto]

Senin sözlerin öğrencilerine adeta güven aşılarken, karşındaki Uchiha'ya da sanki aba altından sopayı gösteriyorsun ve Uchiha da bu sopayı sonuna kadar görüyor. Her ne kadar zıtlaşma, efelenme gibi durumunuza uymayan hareketlerden uzak dursan da kendine olan güveninle yaptığın konuşma Uchiha'nın bakışlarının sertleşmesine neden oluyor. Aslında bu sert bakışlar, Uchiha'nın seni gerçek anlamda ciddiye aldığını da gösteriyor. Bu da senin açından olumlu bir durum yaratıyor. Güç bakımından denk olmadığınızı düşünsen de Uchiha'nın sana verdiği sert bakış karşılığı, durumunuzu bir anda eşitliyor bile denebilir.

Öğrencilerin adeta kanatlarının altında, senden aldıkları güven ile Uchiha'ya bakarken, Uchiha da öğrencilerine kısa süreli bakışlar atıyor. Sonunda tekrar bakışlarını sana odaklarken "Makul." demekle yetiniyor ve arkasını dönüp size kılavuzluk yapacak şekilde yürümeye başlıyor.

Kiyomori'nin infazı için geldiğiniz yolu geri dönüyor ve kısa süre içerisinde köyün merkezi olarak düşündüğün yere varıyorsunuz. Size öncülük yapan Uchiha ilk olarak burada duruyor ve "Burası bizim yerleşim bölgesi olarak adlandırdığımız yerdir. Tabi köyün hızlı büyümesi sebebiyle buralarda da bolca dükkan görmeniz mümkün. Bunun yanında hanlar da buraya doğru kaymaya başladı." diyerek bulunduğunuz yer hakkında ufak bir açıklama yapıyor. Etrafınızın oldukça kalabalık olması, size daha önce tatmadığınız bir heyecan duygusunu yaşatırken, Konoha'nın büyüklüğü bir kez daha sizi kendinizden geçiriyor. Tıpkı kapıda olduğu gibi, özellikle öğrencilerin adeta bir turist edasıyla sürekli Kusagakure ile kıyaslandığında yüksek kalan yapılara bakıyor hayranlıkla. Yürüdüğünüz yollar giderek birbirine benzemeye başlarken, büyükçe bir binanın önünde duruyorsunuz ve Uchiha "Burada konaklayabilirsiniz." diyor sadece.

Uchiha hanın kapısını yavaşça açarken, sizi ilk karşılayan dışarıdan hiç de fark edilmeyen gürültü oluyor. Birden kulağınıza hücum eden uğultu ile şaşırsanız da kısa sürede bu uğultuya alışarak kalabalık hanın içine giriyorsunuz. Yanınızdan geçtiğiniz masalardaki birkaç insan önünüzden yürüyen Uchiha'ya saygılı bir şekilde başı ile selam vermekle yetinirken, kimileri de saygısını kelimelere dökerek selamlıyor onu. Kısa bir süre sonra da oldukça şişman bir görevli sizi karşılıyor ve kalabalık kesimden biraz uzak kalan ve bu sebeple de nispeten sakin denebilecek bir masaya sizi oturtuyor. Uchiha'nın yanına Kentaro geçerken, Hana da senin yanına geçiyor ve karşılıklı olarak masaya kuruluyorsunuz.

Siz daha henüz hiçbir şey sipariş etmeden, masaya ufak bir şişe ve kulpsuz ufak fincanlardan geliyor. Uchiha doğruca şişedeki sakeyi iki fincana koyuyor ve birini sana uzatırken,diğerini de kendisi alıyor. Senin içmeni beklemeden fincanı dikten sonra ise, yüzünde ufak bir gevşeme hissedilen Uchiha "Konoha'yı neden terk ettin?" diye soruyor birden. Cevabı ise kendisine ikinci dolumu yaparken dinlemeye koyuluyor. Öğrencilerin ise hala gürültünün etkisi altında görünüyor.

[Kyogi Haze]

Out : Haze'nin tütün ve alkol kullanmadığını önceden free rplerde bahsetmiştim.Sakenin bir olayı var mı emin değilim,belirtmek istedim bu yüzden.Bende paranoyaklaştım .

Uchiha'nın ne tür bir güce sahip olduğunu bilmiyordu.Kesinlikle etkileyici olan gözlerinin yetisini,köyde hangi seviyeyle anıldığınıda..Ancak istemesi durumunda kendisini yere serebileceğini düşünüyordu.Buna rağmen içinde korkuya dair birşey canlanmadı.Sözleri takımı ve Konoha arasına net sınırlar çizerken ciddi anlamda sağlam bir duruşa sahip olduğunu hissedebiliyordu Haze.Uchiha'nın sert bakışları eşliğinde kendine duyduğu güven öğrencilerine geçti,kendisine büyüyerek geri döndü.Az önce gördükleri vahşetten sonra öğrencilerin biraz toparlandığına,bir nevi yeniden doğuşlarına şahitlik ediyordu.O anda içinde doğan garipliği tanımlayamadı Haze.Tüm bağlarını kopardığını düşündüğü çocuklar ruhen doğrulurken Haze'de onlardan güç alarak zihnindeki molozları bir köşeye atmıştı.Kusalı iki genin ve ne halt olduğu belli olmayan chuunin.Muhtemelen ilk kez gerçek bir takım portesi çiziyorlardı.Haze yeni fikirlerine tezat bir şekilde bu portrenin içinde yer almaktan memnuniyet duyuyordu.

İçinde korku yahut endişe olmamasına rağmen Uchiha ile orta yol bulmak sırtından ağır bir yükü almıştı sanki.Öğrencilerinin omzuna nazikçe vurduktan sonra onları yakınında tutarak ilerlemeye başladı.Bakışları çevreyi tararken şüpheden uzaktı.Az önce yaşadığı rahatlıktan kaynaklanmaktaydı yahut doğduğu,ait olduğu yerde bulunmaktan..Kusa'da kaldığı son günlerde her insanın ağzından Konoha kelimesi çıkacakmış gibi irkildiği anlar hala hafızasında,erişebildiği noktalardaydı.Konoha'da onu korkuya ardından şüpheye ve paranoyaya itecek şeyleri bulamadı.Yabancı değildi...Yerleşim meydanında önlerine serilen büyüklük tıpkı öğrencileri gibi onunda heyecanını harlıyordu.Ancak Takım Haze'nin bakışları herşeyi ortaya dökmekteydi.Öğrencilerinin turist vari bakışlarına nazaran kendisi daha relaks bir görüntü çiziyordu.

Kalacakları handan üzerine hücum eden gereksiz gürültü yüzüne garip bir ifade kattı.Uchiha'nın girişi fazlasıyla belirgin olmuştu.Başıyla,saygı dolu sözleriyle selam veren insanların arasından akıp geçti.Uchiha'nın yerel halk tarafından böyle karşılanması seviyesi yahut geçmişi hakkında birkaç tahmin yapmasına yetiyordu.Sadece Uchiha olmasından kaynaklanması da muhtemeldi tabii.Kusa'da,sadece Konohalı olması sebebiyle yaşadıklarını düşününce gayet mantıklı bir önermeydi onun için.

Oturdukları masanın sakinliği,Haze bunun keyfini süremeden sona ermişti.Önüne konan sake,çekinceden uzak bir şekilde yöneltilen soru..Uchiha'nın gözlerine birkaç saniye kilitlendikten sonra kafasını sallayarak fincanı adama doğru itti.Bugüne dek ağzına sürmediği alkolü,ayık kalması gereken böyle bir anda denemeyecekti. Öğrencilerine doğru eğildi. "Birşeyler yiyin." Gürültünün sözlerini gizleyeceğini düşünüyordu ancak öğrencilerine yeni bir uğraş yaratmakta sorun görmemişti. "Terketmedim.Benim yaptığım bir tercih değildi daha doğrusu." Odağı tekrar Uchiha olurken infaz alanında sahip olduğu güvene erişmeye çalıştı. "Babam.Ben çocukken Konoha'dan ayrılan oydu.Sonrasında..Geri dönüşüm pek mümkün gözükmedi diyelim. Uchiha'nın rahatlayan,gevşeyen suratı...Haze bunun normal bir konuşma mı yahut şüpheleri giderme aşaması mı olduğunu ayırt edemiyordu.

[GM - Naruto]

Öğrencilerine bir şeyler yemelerini söylediğinde, zaten masaya gelen bazı yöresel yiyecekler ile karşılaşıyorsunuz. Masa muntazam olmasa da tatmin edici bir şekilde donatılıyor ve öğrencilerin de tıpkı onlardan beklediğin gibi, temkinli ve gayet efendi bir şekilde yiyecekleri tatmaya başlıyor. Bu sırada sen de önüne konan sake dolu fincanı itiyorsun. Bu hareketine karşılık Uchiha sadece tek kaşını kaldırıp bakmakla yetiniyor. Fakat içine bir şüphe düşme ihtimalini de gidermek istercesine "Olanlardan sonra rahatlamanız için uygun olacağını düşünmüştüm." diyor. Tabi bu açıklamasının altında bir hinlik yatmadığı konusunda yüzde yüz emin olma durumun da söz konusu olamıyor. Zaten sen de tedbiri elden bırakmadan Uchiha'nın sorduğu soruyu cevaplıyorsun.

Uchiha ağzına birkaç lokma bir şeyler attıktan sonra, daha rahat bir görüntü ortaya çiziyor. Sanki senin de bu rahatlık çizgisine gelmeni amaçlar gibi duran bu durum, Uchiha'nın bir dost mu yoksa düşman mı olduğu konusunda kafandaki soru işaretlerini gidermeye yetmiyor. Zaten düşünceler ile sürekli boğuşan beynin, elbette bu soruya da net bir cevap vermeye yanaşmıyor. Dolayısıyla mevcut konumunuzun henüz netlik kazandığını söylemek güç oluyor.

Senin cevabının üzerine Uchiha birkaç saniyelik sessizlikle yetiniyor. Bir yudum daha sakesinden aldıktan sonra, senin bardağını kendi önüne çekiyor ve fincan ile oynamaya başlarken "Baban neden ayrıldı?" diye soruyor. Fakat hemen ardından "Bu saçma bir soru olacak. Babanın yaptıkları ile seni sorumlu tutuyormuş gibi olacağım. Bu yüzden açık konuşayım, ne de olsa yarın öğle saatlerinde buradan gidiyor olacaksınız." diyor. Cümlesinin sonuna ufak bir tebessüm yerleştiren Uchiha'nın bu sözleri, az önceki dostluk ile düşmanlık arasındaki dengeyi iyice alt üst ediyor. Yüzü gülen, sözleri iğneleyen ve aynı şekilde sözleri gülen, yüzü iğneleyen bir adamın karşısında, karmaşık düşüncelere alışkın zihnin kendine düşeni yaparak iyice karmaşıklaşmaya başlıyor. Uchiha ise "Neden Konoha'ya geri dönmedin? Bizler Konoha'dan kaçanlar hariç herkesi, her ne kadar buraya dönmeseler bile, Konohalı olarak görmeye devam ederiz. Çünkü onların her zaman Konoha için bir şeyler yapacağına inanırız. Karşımızdaki insanlara da buna göre davranır ve buna göre bilgi veririz. Eğer Konoha için bir şeyler yapmayacaklarına inanırsak, bu durum da ortadan kalkar ve gözden düşerler." diyor. Cümlesinin gidişatı giderek farklı boyutlara ulaşacağı sinyali verirken Uchiha sakesinden bir yudum alıyor ve "Kiyomori'nin sana ne dediğin biliyorum. Bu yüzden sana Kiyomori hakkındakileri anlatmam gerekecek. Bunu yapmamın tek sebebi de seni hala bir Konohalı olarak görmemdir. Beni anlıyorsun değil mi? Hala Konohalı olduğundan bahsediyorum." diyor az önceki cümlesinin sonundaki gülümsemesini tekrar ederken.

Kafanda çakan şimşeklerin ardı arkası kesilmiyor bu anlarda. Uchiha'nın sorusunun amacının açıkça senin Konohalı olup olmadığını teyit etmek olduğunu fark etmen güç olmuyor. Masada oturan öğrencilerine baktığında ise, Kentaro'nun da kulaklarını diktiğini görebiliyorsun. Onun da aynı şeyi anlamış olması, bir eğitmen olarak gurur verici olsa da, şu anki durum için niyetlendiğin durumların daha erken gün yüzüne çıkmasına sebep verebilecek gibi görünüyor. Bir tek Hana duruma uyanmamış gibi, o saf tavrını sürdürmeye devam ediyor. Ancak şu an öğrencilerinden ziyade kendi benliğinle çatışma içine giriyorsun. Kiyomori hakkındakilerin duymak, bilmek istiyorsun delice ve aynı anda Uchiha'nın Kiyomori ile aranızdaki konuşmadan haberdar olmasına olumsuz birçok anlam yüklüyorsun. Dolayısıyla da hiçbir şekilde net bir tavır ortaya koyamayacağını düşünüyorsun, bir kez daha... Zihnin olumsuzluklar ve merakla çorbaya dönüşürken, Uchiha'nın sabırsızlanmaya başladığını görebiliyorsun.

Kapalı konu

Sahip olduğun takıntın sebebiyle, Uchiha'dan bilgi alabilmek adına Konohalı olduğunu ortaya dökmek zorundasın. Bu konudaki tavrının da inandırıcı olması gerekiyor. İnandırıcılık kısmı ise tamamen senin RP'ne kalmış durumda, ancak kendini Uchiha'dan bilgi almak zorunda hissetmen dolayısıyla, Konohalı olduğunu reddedemezsin.

[Kyogi Haze]

Herşeyini değiştirebilirsin Kusagakure shinobisi.Ancak aldığın ilk nefesi ve o nefesin sana bahşettiklerini değiştiremezsin.

Öğrencilerinin odağı yemeklere kayarken Haze zihnindeki girdapla başbaşa kaldı.Sakeyi itişiyle beraber Uchiha'nın değişen mimikleri onu sanki belirli bir noktaya çekmek ister gibiydi.Uchiha'nın rahatlığını çekici buluyordu Haze.Tedirginlikten,korkudan uzak rahatça konuşmasına izin verecek bir ruh hali.Büyük bir ihtiyaçtı onun için.İnfaz sırasında yaşanan kan dondurucu olaydan ziyade artık sürekli birşeyler inşa edip tekrar yıkan zihni için istiyordu bunu.Nefes almak,kafasına yeni yeni soktuğu fikirleri hayata geçirmeden önce olgunlaştırmak istiyordu.Ancak Uchiha'da emin olamadığı birşeyler vardı.Onu rahatsız eden dürtüleri engelleyemedi Haze.Kendisininde rahatlaması,bir fincan sakeyi ağzına boşaltıp yemeklere dadanması..Ve çenesinin açılması.Tam olarak karşısındaki shinobinin isteyeceği şeylerdi.Sadece görevini yapıyor olabilirdi Uchiha,Haze onlara yardım edeceğini söylemiş olsa bile kendi duvarları arkasında saklaması gereken şeylere sahipti.

Evet,yarın öğlen saatlerinde ayrılmış olacağız.

Uchiha'nın iğneleyici konuşması onu sinirlendirse de düşüncelerine odaklı oluşu bunu yüzüne yansıtmasını önlemişti.Düz bir surattan başka birşey taşımıyordu Haze.Ruh hali nefesleriyle kendisini belli etti.Şüphesi,siniri arttıkça hızlanan solumalar.Uchiha'nın bunu farkedebilecek kadar uyanık olduğundan emindi.Dikkatini toplamaya çalıştı.Şayet Uchiha'nın her kelimesini,yapacağı açıklamalarda destek noktası olarak kullanmak zorundaydı.

Seni shinobi yapan içİndeki dürtülerdir.Senin dürtülerinin kaynağı ise Konohadan başka birşey değil.

Yanıldığını farkettiğinde Haze'nin tüm ruh hali yüzüne yansımıştı.Çatık kaşlar,gergin yüz ifadesi...Az önce iğneleyici olan kelimeler şimdi boğazına dayanmış bir bıçaktan farksızdı.Ve devam ettikçe idam ekibini çevresine diziyordu.Haze'nin paranoyası en kötü senaryoyu canlandırdı.Kendine saklaması gereken şeyler meydana dökülmüştü,Kiyomori'nin söyledikleri..Ne kadarının bilindiğinden emin değildi ancak Haze her bir parçasından çekiniyordu.Titreyen gözleri öğrencilerini taradı,Hana dünyadan habersizdi.Kentaro'nun konuşmayı dinleyen kulaklarını garipsemedi,Haze'yi tekrar suçlamaya boğacak şeyleri elde edecekti elbet.Sinirini,duygularını dışarı salmaktan çekinmedi Haze.Şayet içinde tuttukça başa çıkamayacağı bir hal alıyordu. "Geri dönsem ne olacaktı ? Bugüne dek Kusa'ya hizmet ettim ama bakın Konohalıyım dediğimde beni güle oynaya aranıza mı alacaktınız ? Bu kadar kolay ve gevşek mi olurdu tutumunuz ?" Fısıltısı keskin bir hırıltıya dönüşürken rol yapmaktan çok uzaktı Haze.Kiyomori hakkında bilgi almak için Konohalı olduğunu kanıtlaması gerekiyordu.Bu bilgileri delicesine merak ettiği düşünülürse olabildiğince kendisi olmalıydı.Kentaro'nun dinlemesini umursamadı.Zaten sesi Hana'nın da dikkatini çekecek bir seviyeye çıkmıştı. " Kusa'da Konohalı olmam yüzüme vuruldu.Açık olalım,kapıya asmadıkları kaldı.Bir shinobinin yapması gereken herşeyi yapmama rağmen..Bir shinobinin olması gereken herşeye sahip olmama rağmen.Geri gelseydim burada da 'Kusa'ya hizmet etmiş Konohalı' olarak yaşamayacak mıydım bunları ? " Konuşması sürdükçe ses tonu düştü,yüzüne yaşadığı şeylerden dolayı yakınan,birazda dalga geçen saçma bir gülümseme yerleşti.Öğrencilerinin gözlerine baktı.Onlarda bu anlattıklarının bir parçasıydı. "Kusa'da en azından bunlarla başa çıkmam için iki sebep var.Biri Konohalı diğeri saf Kusalı kardeşlerim.Bana neden geri dönmediğimi sorma.Tarafsız ol,muhtemelen sen bile geri dönmezdin böyle bir durumda.

Sandalyesine tamamen yaslanırken cümlelerinin öğütülmesini bekledi.Aldığı derin nefes içinde biriken duyguların dışa salınmasıydı bir nevi. " Konohalı olmama gelirsek..Evet öyleyim,sapına kadar.Bugüne dek kabullenmekten kaçsam bile Konohalıyım.Belki sizi memnun etmeyecek ama bunu farketmemi sağlayan,az önce vahşetine şahit olduğumuz kaçak shinobi Kiyomoriydi. Aklında dönüp duran sözleri dile döktü.Garip,belkide Uchiha'nın onu çekmek istediği bir rahatlıkla. " Herşeyini değiştirebilirsin Kusagakure shinobisi.Ancak ilk aldığın nefesi ve o nefesin sana bahşettiklerini değiştiremezsin. Onun sözleriydi." Öğrencilerinin bu konuşmadan rahatsız olup olmadıklarını umursamadı Haze.Tek önem verdiği şey kendi benliği ve merakıydı. " İtiraf edeceğim etkilendiğim,üzerinde düşündüğüm bir cümleydi.Ancak bu cümle Konoha'dan içeri adım atmamla anlam kazandı.Demek istediği şey Konoha sokaklarında yabancılık hissetmediğimde,yüzüme çarpan rüzgarı yadırgamadığımda, evimi aranmadığımda anlam kazandı.Konohayı hissettiğimde özünü kavradım." Üzerinde dolanan gözlere baktı tek tek.Kendi olmanın etkilerini merak ediyordu. " Kısacası,evet Konohalıyım.Yarın öğlen buradan ayrıldığımda da Konohalı olacak,bunu benliğimde hissedeceğim." Öğrencilerine döndü. "Kusa'ya hizmet eden bir Konohalı olarak.." Son cümlesini öğrencilerini tatmin etmek için kursada sonuçlarını beklemedi.Odağı artık Uchihaydı.

[GM - Naruto]

Odanın içinde mutlak bir sessizlik var. Sessizlik tüm sabrın ve öfkenin dostu, tüm uyuşmaların ve uzlaşmanın düşmanı... Oda bir hayli büyük ve tüm Konoha'yı camından görebilen bir yer. Sanki tüm Konoha ayaklarının altında ve her bir sokaktaki her bir birey sana olmaması gerektiği kadar yakın duruyor. Yerden eğilip bir kürdanı alan ve bunu birkaç adım ötesindeki çöpe atan adamın elindeki kürdan dahi oldukça net bir şekilde görünüyor. Dışarıda epey güneşli bir hava mevcut ve sanki tüm Konohalılar bu güneşli havanın tadını çıkarmak istercesine sokaklara dökülmüş halde. Oysa bulunduğun odanın içinde, sadece sessizlik hakim. Saatlerin bile ses çıkarmamak için hareket etmediği, gergin bir oda...

Odanın duvarları siyah görünüyor, sanki boşluk gibi. Odadaki bir masa ve bu masada yer alan 3 kişi dışında başka hiçbir şey göremiyorsun. Oysa kafanı çevirip camdan baktığında, tüm Konoha senin gibi hissediyorsun. Bir kez daha bakışların odanın içine geldiğinde ise, ruhunu çeken sessizlik ve karanlık duvarlarla karşılaşıyorsun. Bu gergin ortamda bulunmak yeterince acı vericiyken, bu dünyadan bağımsız gibi duran ve belki de kayıp bir oda olan bu mekanda olmanın verdiği baskı altında eziliyorsun.

Masanın en ucunda oturan yaşlı adam, çatık kaşlarına derin nefesler katıyor. Beyaz saçları, temiz ancak kırışık suratı bu adamda güven dolu bir his uyandırıyor. Ancak diğer taraftan, yaşlı adamın yaydığı negatif hava, oda içindeki sen dahil 3 kişiden daha baskın duruyor. Masanın üstünde sadece elleri duran, gözleri ise kapalı bir şekilde duran yaşlı adamın suratındaki ifadenin öfke ve sabırsızlık olduğunu anlıyorsun. Zaten odanın içindeki gergin havanın en büyük yaratıcısı bu yaşlı adam gibi duruyor. Sessizliğin içinde, tanıdık ancak kimin olduğu belli olmayan bir ses, doğrudan zihnine konuşuyor. Karşında duran bu yaşlı adamın 2. Hokage Shouhei Okada olduğunu söylüyor.
2. Hokage Shouhei Okada

Bakışların, Hokage'nin sağ tarafında oturan, tıpkı Hokage gibi kaşları çatık olan, ancak öfkesi nefrete dönüşmüş orta yaşlı adama dönüyor. Bu adamın uzun siyah saçları ve siyah gözleri odanın karanlığını oluşturuyor gibi duruyor. Ancak Hokage'den farklı olarak, bu adamdan aldığın tek his derin bir nefret oluyor. Sahip olduğu bu nefreti ise hiç çekinmeden hemen karşısında oturan adama doğrultmuş olan kişinin Uchiha Klanı'nın şu anki lideri Uchiha Ogawa olduğunu söylüyor sana, az önceki tanıdık ancak sahibi bilinmeyen ses.
Uchiha Ogawa

Son olarak odanın içinde bulunan ve sanki tüm bu öfke ve nefretten haz alıyormuş gibi duran diğer adama kayıyor bakışların. Odanın karanlığını yırtarcasına parlayan sarı gözleri ile uyumlu sarı saçları bulunan adam, Hokage ve Ogawa'nın aksine, bir tebessüm ile silmeye çalışıyor tüm negatifliği. Ancak sen de bu adamın tebessümün altındaki kin duygusunu idrak edebiliyorsun. En büyük düşmanı karşısında bile tebessümünü gizlemeyecek gibi duran adamın parlak bakışları sana tanıdık geliyor. Bu tanışıklığı ise, yine doğrudan zihnine fısıldayan ses açığa çıkarıyor. Bu adamın Nagasa Klanı'nın şu anki lideri Nagasa Rikuto olduğunu söylüyor.
Nagasa Rikuto

Odanın içindeki derin sessizlik Ogawa'nın tok sesi ile dağılıveriyor. "Okada-sama!" diyerek söze giren Ogawa'nın Hokage'nin ismini söyleyişi bile bir savaş narasını andırırken "Artık Uchiha Klanı olarak Nagasalar'a tahammülümüz kalmamıştır. Uzlaşı için yaptığımız kaçıncı toplantı olduğunu ben sayamadım, ancak Nagasalar yine aldığımız kararları ihlal ediyor!" diyor büyük bir öfke ile. Ancak Rikuto gayet sakin bir şekilde, Hokage'ye söz hakkı bile tanımadan "Biz sadece Uchihalar'ın başaramadıklarını başarıyoruz. Bunu yaparken de sadece Konoha'yı düşünüyoruz." diyor. İki elini de yumruk haline getirmiş olan Ogawa, bu yumruklarını Hokage'nin olması sebebiyle masaya vurmamak için kendini zor tutarken "4 tane Uchiha'nın ölümünü bu şekilde mi açıklıyorsun Rikuto!? Destek kuvvet olmanın nesini anlayamıyorsunuz?" diyor neredeyse bağırarak. Ancak Rikuto sakinliğini koruyarak "Onlar savaş zayiatından başka bir şey değiller." diyor konuyu kestirip atmak istercesine. Ne var ki verdiği bu cevap Ogawa'nın çileden çıkması için yeterli oluyor ve "Bugüne kadar Nagasalar'ın öldürdüğü toplam Uchiha sayısı yüzü aştı! Her defasında Okada-sama bizi durdurdu ve bu yüzden de Nagasalar destek birimine çekildi! Hala bana savaş zayiatından bahsetme!" diyor. Rikuto ise "Savaşmayı bilmiyorsanız, bunu bize bırakabilirsiniz." diyor, Hokage'nin varlığına bile aldırış etmeden. Ogawa Rikuto'nun sözleri üstüne yerinden fırlayarak "Seni lanet..." diyerek söze girmeye başlarken, Hokage iki elini de sert bir şekilde masaya vurarak "Yeter!" diye bağırıyor.

Hokage'nin odanın camını bile titreten sesi etkisini yavaşça yitirirken, Ogawa tekrar yerine oturuyor. Ancak hala kendisini tutmakta zorlanan Ogawa'ya bakan Hokage "Buraya uzlaşı için geldik. Konoha'nın daha ileriye gitmesi için iki klana da ihtiyacı var. Ancak Nagasalar'ın sorumsuzluğu ve Uchihalar'ın öfkesi bizi geriye götürüyor. Her savaşımızın ardından kendi iç meselelerimiz ile tıkanıyoruz. Ne istiyorsunuz? Konoha'nın yitip gitmesini mi?" diyor öfkeli bir şekilde. Odadaki diğer iki kişi Hokage'nin sözlerine cevap vermiyor olsa da, hala daha duruşlarını korurken, Hokage Rikuto'ya dönüyor ve "Rikuto... Sana daha önce de defalarca söylediğim gibi. Nagasalar olarak doujutsunuzun sizi farklı kıldığını düşünmeyi kesin! Burada hepimiz Konoha için çalışıyoruz, ancak Nagasalar'ın sorumsuz hareketleri, Uchihalar'ın Konoha'yı sorgulamasına neden oluyor." diyor. Rikuto yüzündeki rahat ifadeyi korurken "Bağışlayın Hokage-sama, ancak kendimizi üstün gördüğümüz falan yok. Biz sadece Konoha'nın her savaşını bir an önce kazanıp, düşmanlarından her zaman bir adım önde olmasını sağlamaya çalışıyoruz. Ancak sizin emrinizle saldırı birimi olan Uchihalar, doujutsularının kendilerine verdiği benzersiz güç ile, düşmanlarımızın tekniklerini kopyalamayı bekliyorlar. Bu yüzden de saldırı için bile hareketlensek, Uchihalar'ın bencillikleri yüzünden saldırıyı yiyen taraf oluyoruz. Siz de farkındasınızdır ki, neredeyse her savaşımızda destek güce, yani bize ihtiyaç duyuyorsunuz. Peki o zaman güvendiğimiz Uchihalar neden destek ekip olmadan savaş kazanamıyor?" diyor. Her bir sözü adeta Ogawa'nın kalbine sokulan bir hançer gibi olan bu cümlelerin ardından Ogawa cevap vermekte zorlanırken, Hokage araya giriyor ve "Böyle bir şey var mı Ogawa?" diye soruyor Hokage. Ogawa ise nefret dolu bakışlarını Rikuto'dan ayırmadan "Düşmanlarımızın ne yaptığını bilmeden, onlara saldırmak akıllıca değildir. Biz sadece düşmanımızın kapasitesini ölçmeye çalışıyoruz. Fakat destek birimimiz, birkaç dakikalık gecikme de bile kendilerini saflara atıyorlar. Daha bizler saldırmadan saldırıya geçiyorlar." diyor. Hokage bakışlarını bu sefer Rikuto'ya çevirirken "Bu doğru mu?" diye soruyor. Rikuto sakinliğini hiç yitirmeden "Burada savaş kazanmaktan bahsettiğimizin farkındasınız değil mi? Şu an savaşı kazanmamızı sağladığımızı, dört tane beceriksiz Uchiha öldü diye unutalım mı?" diyor. Ogawa bu sözlerle bir kez daha yerinden fırlarken Hokage onun önüne elini koyuyor ve Rikuto'ya sert bir şekilde bakarken "Odadan çık Rikuto! Bir dahaki sefere küstahlığını sakın ola yanında getirme! O ölenler Uchiha değil, Konohalı'ydı!" diyor. Rikuto yerinden yavaşça doğrulup başı ile Hokage'ye saygılı bir şekilde selam verdikten sonra, karanlık duvarda kayboluyor.

Birden gözlerini açtığında, karşında kırmızı gözbebeğindeki üç virgülle duran Uchiha'yı görüyorsun. Gözleri siyah rengine tekrar kavuşurken sakesinden bir yudum daha alan Uchiha "İşte esas krizin baş gösterdiği yer tam olarak bu toplantıydı. Uchihalar ve Nagasalar arasındaki anlaşmazlık Konoha'nın gelişimini neredeyse durduruyordu. Bu yüzden bu toplantılardan birkaç tane daha yapıldı. Sanırım sen de durumu az çok anlamışsındır." diyor. Sen, yaptığın bu zaman yolculuğunun şaşkınlığı ile Uchiha'yı dinlerken, bakışların öğrencilerine kayıyor. Onların oldukları yerde öylece uyuduklarını gördüğünde, Uchiha'nın yaptığı şeyleri anımsayabiliyorsun. Uchiha'nın sözlerine verdiğin cevap, Kentaro'nun beklediğin hoşnutsuz bakışları, Uchiha'nın olanları anlatacağını söylemesi, ancak Kentaro'nun bir Kusalı olduğunu neredeyse bağırarak söylemesinin ardından Uchiha'nın onu uyutmasını ve aynı şekilde Hana'ya da aynı tekniği uygulayarak onu uyutmasını bir hayal gibi hatırlıyorsun. Tabi bir anda öğrencilerine bir şey olabileceği telaşı baş gösterirken, birden Uchiha'nın bu uyutma olayından sonra "Onları sadece uyuttum, Konohalı birinin öğrencilerine zarar verebileceğimi sanma." dediğini anımsıyorsun. Öğrencilerinin durumunun iyi olduğunu gözlemenin ardından ise, bu yaşadığın zaman yolculuğunu düşünmeye ve gördüklerini zihninde tartmaya başlıyorsun.

[Kyogi Haze]

Vücudunda başlayan sessizlik önce hanı,ardından zihnini ele geçirdi karanlık bir şekilde.Karşı koyamadığı dış etken Haze'yi tamamen devre dışı bırakırken varlığını tamamen farklı bir zaman dilimine taşıdı.Sabırla ilerleyen zaman en azından düşünme yetisini geri verirken bulunduğu yeri kavramaya çalıştı.Büyük bir oda ve Konoha'yı çerçevesine sığdırmış cam.Doğduğu,ait olduğu Konoha ayaklarının altındaydı bir nevi.Soyut,anlamsız bir görüntüydü bu.Haze Konoha'nın sıcaklığına hiç olmadığı kadar yakındı çünkü.Güzel havanın etkisiyle dışarı çıkan her bir insanı milimetrik olarak izleyebiliyordu hileli bir şekilde.Hissetti Haze,Konoha'nın bu anları hatırlayamadığı çocukluk anılarında saklı olsa bile varlığını sürdürüyordu.

Yürüyen,gündelik işlerini yapan insanları izledikçe onlara özendiğini farketti.Sakin,en azından görünürde mutlu olan yaşantıları,yılmak için çok genç olsada üç taraftan çekilen Haze için cenneti temsil ediyordu.Kusagakure ve Konoha cepheleri,oturup saatlerce konuşmak istediği Kiyomori...Her biri yorucu uğraşlar vaad ediyordu.Gördüğü sokaklarda normal bir insan gibi yaşasa,basit bir esnaf olarak yaşantısını sürdürse...Muhtemelen tek derdi Mitsuko'nun peşine takılacak erkekler ve üvey annesinin çığlıkları olurdu.O kadının uçuşan vazoları ve terlikleriyle süslenen azarlamalarını dahi özlemişti Haze.En azından önünde tek seçenek oluyordu,kardeşiyle sıvışarak sakinleşene kadar sokaklarda dolanmak.

Bu zaman diliminde gerçekliğe sahip olmadığını bilsede,var olduğunu kestiremediği kolunu o huzurlu sokaklara doğru uzattı.Hava adeta sertleşip onu kilitlerken bulunduğu odadaki gerginlik,öfke içine işledi.Sinirli suratı,çatık kaşlarıyla bir olan gözleri ilk kez o zaman gördü masayı.

2. Hokage Shouhei Okada...

Yaşlı,siniri Haze'den katlarca ezici olan adama kilitlendi.Zihninde canlanan tanıdık ses adamın kimliğini tanımlarken saygıyla karışık bir korku hissetti.Korkusunun kaynağı aradaki jenerasyon farkından başka birşey değildi.İkinci Hokage.Şahitlik ettiği andan kendi yaşına dek kaç insanlık ömür geçtiğini kestiremiyordu.Derin nefesler öfkeyi harladı,sessizliği Haze'nin katlanamayacağı bir noktaya taşıdı.Kapı yahut farklı bir çıkış aradı bakışları.Camdaki manzara ne kadar iç açıcıysa,kalan görüntüler o kadar eziciydi.Sonu görünmeyen siyaha bulanmıştı duvarlar.Odadan çıkıp gitmeyi ne kadar istesede onu bu karanlığa itecek bir korkunun var olduğunu düşünmüyordu.Bu ana hapsolmuştu.

Uchiha Ogawa...

Siyah saçlar ve gözleri..Duvarların yerini almış siyahla o kadar benzer şeylere sahipti ki Haze bakışlarını bu adamın üzerinde fazla tutmadı.Ogawa'nın varlığından taşıp çevreye yayılan saf nefreti hissedebiliyordu.Neyse ki bu nefret kendisine yönelmemişti.

Nagasa Rikuto..

Odada Haze'de kaçma dürtüsğ oluşturmayan tek insan muhtemelen Rikutoydu.Karanlığa,korkuya tezat bir şekilde tebessümünü koruyor içindeki kin duygusuyla muhteşem bir şekilde süslüyordu.Sarının tanıdığı bu tonuna sarıldı Haze.Rahatlamak için Kiyomori ile konuşması kadar mantıklı bir karar değildi bu ancak boşlukta asılı kalamazdı.

Duygularını geri plana atıp kendisini konuşmaya bıraktı.İçinde bulunduğu zamana tanıklık etmek zorunda olduğunu biliyordu.İki klanın kibrini sindirdi.Birbirlerine duydukları nefreti tanımlamaya çalıştı.Hokage'nin orta yol bulmak için sarfettiği sözleri garip ve içten bir şekilde destekledi.Ölen 100 küsür Uchiha içinse tek birşey dahi hissetmedi..

Aradaki sürtüşmenin her detayını bilmemesine rağmen görünürde fazlasıyla sinir bozucuydu.Kafaya takılan çocukça meselelerin,insanların son nefesine sebep olması..Az önce hislerden uzak bir şekilde andığı 100 Uchiha bu düşünce ile değer buldu.Hokage'nin 'Ölenler Uchiha değil,Konohalıydı.' cümlesini destekler bir şekilde..Tek fark Haze'nin biraz daha genel bakıyor olmasıydı.Ne Uchiha ne de Konohalıydı onlar,herşeyden önce nefes alan,kendi yaşantıları olan birer insandı.Shinobiliğin ölümle bağdaştığı bir fikre katılamazdı Haze.Rikuto'ya duyduğu sempati sadece bu nedenle yok oldu.

Haze'nin duyduğu yakınlık gibi Rikuto'da kayboldu.Onun siyahlık içine yürümesi odadaki bütünlüğü bozarken Haze kendi gerçekliğine döndüğünü hissediyordu.

Haze bu zaman diliminde yaşamıyordu ancak oradaydı.Ve başından büyük olaylara şahit olduğunu,içine çekildiğini anlamıştı.

..

Odanın duvarları önce kızıla ardından tekrar siyaha bulanırken kulakları hanın gürültüsüyle doldu.Uykudan uyanmış gibiydi Haze.Henüz toplayamadığı zihni üzerine binen yük ile birlikte biraz daha can çekişirken bakışları ilk olarak öğrencilerine kaydı.Zaman tekrar geriye doğru aktı.Hafızasında silik olan noktalar parça parça yerine otururken içinde doğan endişe de yerini rahatlığa bırakıyordu.Odada maruz kaldığı korku,nefret ilizyondan ibaretti.Öğrencileriyse muhtemelen kendisinden çok daha iyi durumdaydı.Sandalyesine yaslanırken,az önce tüm algılarını dağıtmış gözlere odaklandı.

"Rikuto'nun küstahlığından vazgeçmediğini varsayıyorum.Ve bunun,Uchiha Ogawa'nın saf nefretini harladığını.. Hatta 2.Hokage'nin sabrını tükettiğini.." Donuk ve titrek ses tonu hala toparlanamadığını açıkça ortaya seriyordu.Sake şişesine baktı.Belkide gerçekten stresli anlar için mükemmel bir tercihti içki.

Ellerini birbirine kenetleyerek masaya doğru eğildi.Duymaktan çekineceği şeylere bu kadar yakınlaşmak, Haze'yi az önceki odada bulunmak kadar germiyordu. " Anlamadığım şey...Benden ne bekliyorsun ? Öğrencilerimin önünde Konohalı olduğumu bağrınmaktan başka ne yapmam gerekiyor şüpheni gidermek için ?" Uchiha, Kiyomori'nin ona söylediği şeyleri biliyordu ve bunun Haze saflarında patlaması muhtemelen büyük olacaktı.

[GM - Naruto]

Senin kurduğun cümleleri Uchiha kafasına diktiği sake ile harmanlıyor. Yüzündeki rahat ifade sakenin de etkisi ile giderek vücuduna doğru yayılıyor. Her ne kadar bu rahatlama senin kendini aşmana olanak veriyor gibi dursa da Uchiha'nın üzerinde kurduğu baskıyı yenmeye yetecek kadar bir rahatlığın var olduğu söylenemez. Dolayısıyla masadaki durumunuz hala iki eşitin mücadelesi olarak görünüyor. Bu durum da haliyle senin için hem bir zafer hem de bir mağlubiyet barındırıyor. Uchiha'nın yüzündeki rahat gülümseme ise, artık giderek daha da iğneleyici bir hale geliyor.

"Varsayımlarında yanıldığını söyleyemem. Ancak bu kadar basit cümlelerle geçiştirilecek kadar da güzel değiller." diye söze giren Uchiha "Rikuto ve Ogawa-sama arasındaki mücadele giderek daha kanlı hale geldi ve sonunda bu kan Okada-sama'nın da ellerine bulaştı. Durum böyle olunca da kanı kan siler mantığı ile işler iyice karışmaya başladı." diyerek tamamlıyor cümlelerini. Bu durum senin kafanda az çok bir senaryo uyandırsa da hala bilinmezliklerin devam ediyor olması, seni istemsizce olayın içine çekiyor. Sanki dökülen her kanı hissetmek, görmek, koklamak istiyorsun. Giderek kana tutkun insanların hislerini kavramaya başlıyorsun. Tabi bu durum senin onlar gibi bir psikopata çevirecek değil, zira senin kana bakış açın, psikopatlarınkinden bir hayli farklı duruyor. Onlar bizzat kandan beslenirken, sen kanın getirdiği hikayelere kaymaya başlıyorsun.

Kafanda kanla yazılan birbirinden farklı hikayeler ardı ardına dönmeye başlarken, içlerinden doğru olanı duymak için de bir sabırsızlık deryasına sürükleniyorsun. Fakat bu anlarda Uchiha hikayeyi devam ettirmek yerine "Soruna gelirsek..." diyor ve yüzündeki gülümsemeyi çekinmeden arttırıyor. Uchiha önündeki sake fincanını ve şişesini bir kenara iterek ellerini masanın üstünde birleştirirken "Konuşmamızın başına dönmek isterim. Sana demiştim ki Konohalı olarak gördüğümüz insanların her zaman Konoha için bir şeyler yapabileceğini düşünürüz. Eğer yapmazlarsa gözden düşerler demiştim. Hatırlıyorsun, değil mi?" diyor. Konuşmanın gittiği yeri az çok kestirdiğin anda bu kestirişin yüzüne de yansımış olacak ki karşındaki Uchiha "Kiyomori'nin görüşmek istediği tek Konohalı sensin. Gideceği yeri sana söylemiş olması bile aslında Konoha için yeterli. Bir nevi onun yumuşak karnısın. Sanırım yolculuk sırasında dostluğunuz bir hayli pekişti. Bu da elbette Konoha için olumlu bir durum, öyle değil mi?" dedikten sonra "Uzatmayayım. Konoha senden Kiyomori'yi buraya getirmeni istiyor. Bunu tek başına yapamayacağını düşünme. Sen Konoha'ya bir adım attığında, onlar sana emin ol birden daha fazla adım atar. Mesela şu an Konoha'nın tarihine gömülmüş dipnotlarına sahipsin. Bu da Kiyomori'yi bize getirmiş olmanın bir ödülü." diyor. Bakışlarını senden bir saniye bile olsun ayırmayan Uchiha "Kiyomori'yi al ve evine dön." diyerek bitiriyor cümlelerini.

[Kyogi Haze]

Az önce kaçtığı karanlık kan kızılına büründüğü anda Haze'nin zihni motordan farksız bir haldeydi.Birbirini tamamlayan,aynı zamanda birbirinden bağımsız onlarca senaryo akıp geçti.Hepsi son sahnesi ekrana sıçrayan bir kan lekesiyle sonlanırken,miğdesini bulandıran ama aynı zamanda merakını deli gibi harlayan olayları görüyordu.Rikuto'nun kibrini hissetti,Ogawa'nın saf nefretini..Hokage'nin çaresizlik içinde yaptığı hareketler tüm duygularını dalgalandırdı.Olayların düzelmesi için yapılan her bir hamlenin biraz daha kan döküşüne şahitlik etti kurmaca senaryolarında.Kandan kaçmak yerine döküldüğü her bir ana adım atmak,yaşamak istiyordu Haze.Gerçek olanı kestiremedi.Uchiha sanki onun tüm özelliklerini bilirmiş gibi,sadece zihnini çalıştıracak bilgileri vermiş gerisini ona bırakmıştı.Haze'yi masada tutmak,belkide konudan kopmamasını sağlamak..Bilinçsizdi belkide,ancak fazlasıyla başarılı olmuştu Uchiha.Şayet zihninde yanında yapay bir etkiyle uyutulmuş iki öğrencisinden ziyade sadece Nagasa/Uchiha çekişmesi vardı.

Uchiha'nın ağzına boca ettiği alkol Haze'nin hamle yapacağı alanı genişletir gibiydi.Başlarda bu düşünce onun için rahatlatıcı olsada masadaki alkolün tek bir etkisi olduğunu farketmişti.Uchiha'nın gülümsemesi aldığı her bir damla alkol ile birlikte biraz daha sinir bozucu oluyor,iğneleyici yanı artıyordu.Kelimeler,zihnine sokulan anılar masadaki dengeyi bozmamıştı sonuç olarak.Haze hala kendi sınırları olduğunu biliyordu,sırtını buna dayadı.İlizyonuna kapıldın,öğrencilerin uyutuldu.Ruhun bile duymadı üstelik... Kusa'nın dar sokakları,Konoha'nın devasa büyüklüğü.Hala alınbandı taşımanın ona dayanacak bir duvar sağlayıp sağlamadığından şüphe etti.Konoha belkide Kusa'yı ezip geçecek güçteydi.Ve böyle bir durumda Haze'nin,iki geninin kullanılması hatta kurban edilmesi pekte sorun teşkil etmiyordu Konoha için.Uchiha'nın avcunun içindeydi.Bu düşünce sinirin bozdu.

Masaya eğilen Uchiha'dan gözlerini ayırmadı.Uchiha ne kadar iğneleyici ise Haze o kadar sağlam durmaya çalışıyordu.Çoktan kaybetmiş olabileceği bir savaşın içinde olsa bile şansını denemek istiyordu.Konuşmasını dinledi,sindirdi.Duygularının yüzüne yansımasını engellemiyordu.Zihnine girmeyen kalmamıştı sonuçta..Tüm düşünceleri,gizledikleri basitçe öğrenilirken bunları gizlemeye çalışmak onu küçük düşürecekti.

Kiyomori'yi al ve evine dön.

Kafasında,kalbinde oluşan ufak kıpırtı...Tekrar ettiğinde karamsarlığa adım atmadığı bir cümle.Uzun zaman sonra..Haze buna balıklama atlamayacak kadar zekiydi.Yahut salak.

"Fikirlerimi belki.Ancak pekişen bir dostluğumuz yok." Kilitli gözleri,sert ses tonu.Kendi varlığını hissettirmek istiyordu. "Onca shinobinin mühürlü Kiyomori karşısındaki çaresizliğini düşününce...Onu tekrar buraya getirmek istediğinize göre,son olaylardan bir ders çıkardığınızı,yeni tedbirler düşündüğünüzü varsayıyorum. Uchiha'nın gülümsemesini kopyaladı.Sinir bozucu,iğneleyici.Bu adam karşısında ne kadar etkisi olacağını bilmiyordu ancak kesinlikle içten bir hareketti bu. "Kiyomori'nin gideceği yeri bana söylemiş olması bir avantaj,bunu reddetmiyorum.Ancak bu onun peşine düşeceğim anlamına gelmiyor.Düşmeyeceğim anlamına da gelmiyor. Bakışlarını Uchiha'nın dikkatini de onlara çekmek için öğrencilerine yöneltti. "Onları güvende tutmak,evlerine götürmek ilk önceliğim..Köyüm olanları bilmeli.Konoha'ya ait olsam bile hala bir Kusagakure shinobisiyim. Göz temasını kesmedi.Alkolün etkisiyle rahatlamış bu adamın yüz ifadesini okuması zor olsada cümlelerini anladığından emin olana dek bekledi. "İşbirliğine açığım,inanın.Kiyomori yakalanması durumunda Konoha'ya teslim edilmeli,bu şaşmayacağım bir fikir.Ancak tüm bunlar damdan düşer gibi karar verilecek şeyler değil.Öğrencilerimi evine götüreceğim,Kusa-chou'ya olanları anlatacak ve teklifinizin bir kısmını ileteceğim.." Sandalyesine geri yaslanarak ellerini iki yana açtı. "Kabul etmezse bu onun fikri,kendi insiyatifimi kullanırım.Fakat şimdilik,ileri gidebileceğim son nokta bu.

[GM - Naruto]

Her bir kelimen masadaki gergin havayı arttırmaya yetiyor. Az önce içinde bulunduğun illüzyonun ete kemiğe bürünmüş hali gibi bir ortam çöküyor mekana. Ancak mekandaki iki karakter olan Uchiha ve sen, illüzyondaki karakterlerden pek bir farklı duruyorsunuz. İkiniz de ne nefretinizi ne de sevginizi ortaya koyuyorsunuz ve bu da bilinmezlikler deryasındaki iki kaplanın mücadelesine dönüşüyor içten içe. Her ne kadar Uchiha'nın sahip olduğu gücü idrak etmiş olsan da, şu an yarattığın tablo karşısında, Uchiha'nın senden çekindiğini anlayabiliyorsun. Elbette bu çekincenin bir nedeninin de, şu an için onlara en çok lazım olan insan olman durumu. Bu avantajı da zaten sonuna kadar kullanarak cümlelerini noktalamayı başarıyorsun.

Uchiha senin sözlerini içinde sindirirken düşünceli bir hal alıyor yüzü. Bu anda ilk kez oynadığınız satrançta bir adım önde olduğunu hissedebiliyorsun. Doğrudan teslimiyetçi bir politika sergilemediğin için, Uchiha'nın beklediği cevapların dışında cevaplar vermiş olduğunu anlayabiliyorsun. Öte yandan cümlelerinin güven duygusu aşıladığını da fark ediyorsun. Ne var ki bu sadece işin görünen yüzü oluyor, zira içinde kopan fırtınalar, gerçekleri keşfetmek için çoktan Uchiha'nın teklifini kabul etmiş, hatta öğrencilerini bile unutmuş durumda. Şanslısın ki bu anlarda zihnin hala daha kontrolün altında kalabiliyor, çok olmasa da. Bu sebeple de Uchiha masadan yavaşça kalkarken "Artık yolu biliyorsun. En geç bir ay içerisinde seni tekrar görmek isterim. Bir ay içinde gelmediğinde teklifimizi reddettiğini varsayacağım. Ancak sana son bir hatırlatma yapmak isterim. Başta konuştuğumuz şeyleri bir an için bile aklından çıkarma. Konoha'nın sahip olduklarından faydalanabileceğini ve hatta burada Kusagakure'dekinden çok daha iyi gelişebileceğini unutma. Tabi olumsuz bir cevap karşılığında olacakları da az çok kestirebilirsin." diyor. Masadan ayrılmak için son bir hamle yaparken "Sana iyi yolculuklar. Bir ay sonra görüşmek üzere." diyor ve kapıya doğru ilerlemeye başlıyor. Mekandakiler yine saygılı bir şekilde Uchiha'yı uğurlarken, öğrencilerin de yavaş yavaş uyanmaya başlıyor.

Kapalı konu

Konuyu sonlandırmak istersen, son bir RP yapıp Kusagakure'ye sorunsuz bir şekilde döndüğünüzü yazabilirsin. Ardından ben de bir GM mesajı yazarak yolda olan bitenden biraz bahseder, sonra konuyu sonlandırırım. Ancak konudan devam etme niyetin var ise, yazacağın RP'de konunun hangi yöne gideceğini açık bir şekilde belirtmeni istiyorum. Kusagakure'ye dönüp Kusachou ile görüşme durumların var ise de konuyu sonlandırabilir ve yeni konu altında bu görüşmeyi yapabiliriz. Seçim senindir.

[Kyogi Haze]

Havanın tekrar ağırlaştığını hissetti.Ancak bu kez kaynağı saf nefret ve kibir değildi.Dakikalar önce yakalandığı ilizyonun bir benzeri,masada karşılıklı oturup orta yol bulmaya çalışan shinobiler.Haze dile döktüğü düşüncelerinin ortamı fazlasıyla gereceğini tahmin etmişti.Ve bu konuda tek bir dayanağı,güveneceği bir yetisi yoktu.Uchiha onu tekrar başka bir dünyaya,ana hapsedebilir yahut iki öğrencisi gibi masaya yapıştırabilirdi.Hiç biri gerçekleşmedi.Merakının peşinde koştuğu için ancak farkedebildiği bir koza sahipti Haze.Uchiha klanı Nagasa soyundan Kiyomori'yi yakalamayı deli gibi istiyordu.Ellerindeki tek fırsatsa masada oturan,benlik karmaşası içindeki Hazeydi.Yakın bir zamanda sadece Kiyomori'nin fikirlerini duyup iki köyede sırt dönmeye hazırdı.Bu kararında fazlasıyla kararlı olduğunu düşünüyordu hatta.Fakat şimdi Kiyomori'yi mezara götürecek bir anlaşmayı imzalıyordu.

Yanılgılarla dolu bir galibiyet aldı Haze.Ne kendini sindirtti,ne de Uchiha'nın söylediklerini tamamiyle görev üstlendi.Ancak bir ay sonra Konoha kapısında dikileceğini biliyordu.Konoha'nın tarihine gömülmüş dipnotlar.. Bir kağıt parçası değildi bu,Haze tamamen o anı yaşamış,hissetmişti.Bu açlıktan kuduran bir köpeğin önüne bonfile atılmasından farksızdı.Uchiha masadan istediğini alamadan kalksada,aslında çok daha fazlasını cebine koymuş olabilirdi.

Konoha'nın sahip olduklarından faydalanmak,gelişmek..Evine dönmek.. Uchiha masadan kalkıp giderken Kiyomori ile konuştuklarını geçirdi zihninden.Günler içerisinde o kadar ani değişimler yaşamıştı ki Haze,hangi konumda olduğunu kimi savunduğunu anlayamıyordu.Onca shinobi arasında birini öldürmesine rağmen gittiği yeri söylemesini sağlayacak kadar bağ kurduğu Kiyomori..Geri dönüp dönmemekten emin olmadığı Konoha.İki tarafta onu kullanıyor olabilirdi,Haze'nin beyni için ihtimal dahilindeydi bu.Şahitlik ettiği anlar..Haze kararını Uchiha ve Nagasa geçmişini tamamen öğrendiğinde verecekti.Çünkü bulunduğu durumda Konoha'da ,Kiyomori'de fazlasıyla çekiciydi onun için.Kusa ise yitip gitmiş hikayelerden başka birşey ifade etmiyordu.

Uyanan öğrencilerine kısaca baktı.Güvendeydiler.Kusa'ya da bu şekilde ulaştıklarında onlarla arasında tek bir bağ dahi kalmayacaktı.Masadaki yemeklerden birkaç parça ağzına attıktan sonra ayağa kalktı. "Odalarımıza gidelim,sabah ayrılıyoruz." Ses tonu onlardan bir cevap gelmemesi için sertti.Zihnindeki karmaşa devam ederken iki ufaklıktan çıkacak soruları,suçlamaları kaldırabileceğini düşünmüyordu.İyi bir uyku çekecek ve ardından Kusa'ya dönecekti.Görev sonu raporunu olabildiğince basit tutmayı planlıyordu Haze.Kiyomori sorunsuzca teslim edildi,dinlenme ve ihtiyaçların giderilmesi için Konoha'da geçirilen sürede Kiyomori Takım Haze'den tamamen bağımsız yaşanan olaylar sonucunda idamdan kaçtı.Kusa cephesi bunlar dışında tek bir noktayı dahi bilmeyecek,zaten Haze için karmaşadan ibaret olan durumunu daha kötü bir hale getirmeyecekti.

Haze, Konohalıydı.Aldığı ilk nefesin ona bahşettiklerini değiştirmeyecek,değiştiremeyecekti.Ancak sıfatlarla anılmaktan yılmıştı.Her ne yapıyorsa,artık kendi yolunda ilerliyordu.

Bitirelim mümkünse sevgili GM'im.Ben dinleneyim,sen dinlen,Haze dinlensin.O ara bi vakit ayırıp geribildirim yazayım,ne yapacağıma karar vereyim