[Akihito] Kum Taneleri

[GM - Naruto]

Verdiğin cevabın ardından yaşlı adam elindeki tabağı musluğa tutuyor ve ardından sana doğru yürümeye başlıyor. Her ne kadar biraz önce sana tabak fırlatacak kadar aklı kaçık görünse de şu an için bir o kadar dingin duruyor yaşlı adam. Senden hemen hemen 20 cm. kadar kısa olan yaşlı adam, aranızdaki kısa mesafeyi kapatırken, adeta her bir attığı adımla daha da büyüyor. Fiziksel olarak sabit bir boya sahip olsa da, suratına suratına çarpan aurası onu bir deve dönüştürmeye yetiyor. Aranızda yaklaşık bir yarım metre kaldığında, yaşlı adamın karşısında kendini bir karınca gibi gördüğün bile söylenebilir. Bu sebeple yaşlı adamın yaklaşması karşısında yerinde mıhlanmış bir şekilde duruyorsun. Yaşlı adam elindeki tabağa bakıp bakışlarını sana çevirirken "İşte organlarını ve vicdanını sikeyim!" diyor ve tabağı göğsüne fırlatıyor! Tabak göğsüne çarpar çarpmaz, seni bira geriye savurmaya yeterken yaşlı adam olduğu yerde duruyor ve "Kanını götünden pompalıyım!" diyor birden o dev kisvesini yitirip, bildiğin aksi bir dedeye dönüşürcesine.

Yaşlı adamın göğsüne fırlattığı tabak yere düşünce, yaşlı adam odanın için eline beline atıp kısa adımlarla dolanmaya başlıyor. Bir yandan da dudakları kıpır kıpır ediyor ve bu da sana adamın içinden bir şeyler saydırdığını gösteriyor. Kısa bir süre sonra ise yaşlı adam sabitleniyor ve "Andaval mısın evladım sen? Benim gibi ihtiyarın teki bulaşık yıkıyor, sen gelmişsin yardımcı olurum diyorsun ama sonra tırt! At arabasında yaşlı görsen "Amca kalkayım mı?" diye sorduktan sonra mı yer vereceksin? Zaten yaşlılıktan sikim bile buruş buruş olmuş, gelip yardım etsene direk. Ha, yolda görseniz Ryobe akıttığın döl olayım peçeteye sil beni demeyi bilirsiniz ama. Ecdatlarını siktiklerim!" diyor. Konuyu birden senden çıkarıp genele vurması yaşlı adamın dingin öfkesini yatıştırmaya yetiyor gibi görünse de "Seni de sikeyim! Elim ayağım buruş buruş oldu bulaşıktan, kemiklerim eridi çamaşır suyundan, sen hala gençlere saygı yok de. Sen yaşlılara saygı gösterdin mi kendin saygı arıyorsun bızdık? Kalbini sikiyim senin, döllerim pompalansın kanında emi!" diyor. Tabi yaşlı adamın sövmesi ve söylenmeleri burada bitmiyor. Yaşlı adam sadece sesini kısıyor ve bıdırdanmalar halinde söylenmeye ve muhtemelen küfürler savurmaya devam ediyor.

[Hayabusa Akihito]

Manyağın tekine çattık anasını satayım.

Ne yapacağını bilemez halde, olduğu yerde dikiliyordu Akihito. Ryobe'nin fırlattığı tabağın acısı, hafif hafif geçmeye başlasa da hala daha hissettiriyordu kendisini. Adamın içeride dört dönmesi ve evrendeki her şeye saydırması da cabasıydı. Adama bir kaç şey sormak istiyordu, lakin adamın tavırlarına tekrar bakınca ağzını kapalı tutmaya karar verdi. Sürekli sövmesi yüzünden, Akihito daha fazla küfür yemek istemiyordu. Başta üst katları aramayı düşündü. Adamı arkasında bırakıp üst katları arayabilir, sonrasında hanı terk ederek tekrardan kızgın çöle adım atabilirdi. Lakin çöl fikri aklına gelince hemen bu düşüncesinden vazgeçerek karşısındaki adamın suyuna gitmeye karar verdi.

"Peki o halde, ben şu bulaşıklara başlayayım."

Musluk ve tabak yığınının olduğu tarafa giderek bulaşıkları yıkayacaktı, tabi bu sırada adamın söylenmelerine kulak asmaması gerekecekti. Belki de adam bu sefer başka bir şekilde Akihito'ya saldırırdı? Belki de bu adam notu bırakan kişiydi? Peki Akihiro'yu nereden biliyordu? Bunların hepsi halen daha sır olarak kalmaya devam ediyordu, ama bu sırları en kısa sürede öğrenmeye niyetliydi. Bulaşıkları bitirdikten sonra adama bunları sorabilirdi. En son hana gelen kimdi, hala burada mıydı, eğer gittilerse handan ne zaman gitmişlerdi. Tabi bunların yanında Sunagakure yolunu, yolda ihtiyaçlarını giderebilmesi için su ve yemek istemeyi de ihmal etmeyecekti. Peki bunları istedikten sonra Ryobe'nin tepkisi ne olacaktı?

"Senin ihtiyaçlarını sikeyim, sikim olmuş buruş buruş, sen gelmiş bana ihtiyaç diyosun. Sikeyim böyle evrendeki solucan deliklerini."

[GM - Naruto]

Bulaşıkları yıkamak için harekete geçtiğinde Ryobe'nin de bıdırdanmaları kesiliyor. Başını bilgece birkaç kez salladıktan sonra yarım metre kadar yanına geçiyor ve orada sakalını okşaya okşaya beklemeye koyuluyor. Sen bulaşıkları yıkarken sürekli sana nasıl yapman gerektiği konusunda karışarak işinin yavaşlamasına sebep olan Ryobe, arada bir de hiç üstüne sıçramamasına rağmen üstüne sıçrattığını iddia etti sulardan şikayetçi oluyor. Öyle veya böyle, yaklaşık bir saat kadar sonra tüm bulaşıkları yıkamayı bitiriyorsun. Elbette bu senin için pek bir yorucu iş olmasa da, işten çok Ryobe seni yormuş oluyor ve kendini bitkin hissediyorsun. Tabi bu bitkinliğin yüzüne bir su çarparak geçecek kadar az bir bitkinlik.

Artık Ryobe ile konuşma zamanının geldiğini düşünüyorsun, ancak Ryobe hala bulaşıklara bakarken "Eee, bunları ben mi kurulayacağım yani? Olmaz öyle iş, yıkayan kurutur kuralını ezip geçemem!" diyor sanki kendi kendine konuşurmuş gibi.

[Hayabusa Akihito]

"Senin üstüne sıçrayan suyun içindeki iki hidrojen ve bir oksijenin aralarında oluşturduğu kovalent bağı sikeyim."

Akihito sinirlenmişti. Adamın, hem bulaşıkları yıkatması, birde üstüne kurulamasını istemesi biraz fazlaydı. İşini bulduğu ilk insana yaptırmıştı. Peki, karşılığında ne alıyordu Akihito? Sürüsüne bereket küfür yağmuru. Akihito, bu işten artık sıkılmaya başlamıştı. Karşılığında hiçbir şey istememesine rağmen, sanki bu iş Akihito'nun işiymiş gibi nasıl yapması gerektiğini söylüyordu. Buna karşılık adam, bir teşekkür bile etmeden sürekli küfür ediyordu. Ama bunların hepsini içinde tuttu. Sonuçta karşısındaki yaşlı bir adamdı. Huysuz olması normaldi. Gerçi bu kadar huysuzluk ta biraz fazlaya kaçıyordu ama yapabileceği pek bir şey yoktu. Tabi, birazda korktuğu için adama bir şey diyemiyordu. Tabakları nasıl fırlattığını ilk elden görmüştü. Bu adamda iş vardı, hemde çok sağlam bir iş vardı. Bunları fark ettiği için sessizliğini korudu ve yaşlı adamın dediği şekilde tabakları kurulamaya başladı.

Tabakları kurulama işi bittikten sonra adama dönüp, ağzını açmasına izin bile vermeden tabakların nereye yerleştirileceğini soracaktı. Malum, kuruttuktan sonra birde yerlerine yerleştirmesi için bağırıp, küfür etmeye başlayacaktı. Bunun önüne geçebilmek için, adam bağırmaya başlamadan sorup, tabakları yerlerine yerleştirecekti.

Tabak yerleştirme işini de bitirdikten sonra adama dönüp sorularını soracaktı. Sonuçta hayat acımasızdı, başka bir iş var mı diye bir soruya başlasa, bütün hanı temizlemek zorunda kalacağını hissediyordu. Bu yüzden öyle bir soru sormayacaktı. Eğer adam öyle bir şeyi ima bile ederse olmaz, çok yoruldum gibi bahanelerle geçiştirecekti. Sonrasına ise sonra karar verecekti.

"Ya bu arada, sokakta görseniz bilmem neyin olayım dersiniz gibi bir cümle kurmuştunuz. Gerçekten adınız bu kadar yaygın mı buralarda? Şahsen ben ilk defa duydum adınızı."

[GM - Naruto]

Sahip olduğun bütün sabrınla tabakları kurulamayı bitiriyorsun ve vakit kaybetmeden de tabakları nereye yerleştireceğini Ryobe'ye soruyorsun. Ryobe ise tabakların gerçekten kuru olup olmadığını parmağı ile şöyle bir kontrol ettikten sonra "Yerleştirme işini ben yapabilirim." diyor. Bu beklenmedik cümle ile neye uğradığını şaşırıyorsun, zira adamdan duyduğun nadir küfürsüz cümle olması yanında, işi sana yıkmadığı ilk cümle oluyor. Ryobe birkaç tabağı alıp yerleştirmek için odanın ortasına doğru geldiğinde, birden elinden bırakıveriyor tabakları. Yere düşüp paramparça olan tabaklara şöyle bir baktıktan sonra omuz silkiyor ve "İhtiyarlık işte." diyor sadece. Birkaç saniye öncesine kadar çizdiği kaba ve küfürbaz adam profilinden sıyrılmış duran Ryobe, umursamaz bir şekilde tekrar biraz daha tabak alıyor, ancak bu sefer bilerek tabakları odanın ortasına doğru atıveriyor. Bu durumu birkaç kez daha tekrarladıktan sonra, tüm tabakları bir güzel kırmış olan Ryobe, sanki hiçbir şey olmamış gibi sana dönüyor ve "Kirli kirli kırmak istemedim." diyor, bu çok doğal bir durummuş gibi. Bu cümlesinden sonra da mutfaktan çıkıp hanın giriş bölümüne doğru hareket ediyor.

Hanın kapısına birkaç metre kala Ryobe'yi durduruyorsun ve Ryobe'ye esas söylemek istediğin cümleleri kuruyorsun. Ryobe ise, umursamaz tavrından sıyrılıp, olabildiğince böbürlenirken "Beni yolda gördüğün köpeklere bile sorsan bilirler. Sen nasıl bilmiyorsun, hayret! Gerçi onca zamandan sonra beni unutmaya çalıştırmalarına şaşmamalı." diyor. Bu böbürlenmesi devam ederken, birden olayı sana döndüren Ryobe "Senin burada ne işin var peki? Burası çok sık kullanılan bir yol değildir." diyor. Aslına bakarsan, ilk kez bu yaşlı adamın dikkatini çekmişsin gibi görünüyor ve bunun Ryobe'nin gördüğün davranışları içerisinde değerlendirdiğinde, epey olumlu bir durum olduğu söylenebilir.

[Hayabusa Akihito]

Kendisine yöneltilen soru ile birazda olsa afalladı. Sonuçta, kendisine böyle bir soru yönlendirilmesini beklemiyordu. Aslında bekliyordu ama, sorunun bu adam tarafından yönlendirilmesi şaşırtmıştı. Adam bilgiliydi, klasik bir mimarlık öğrencisi yalanı bu adama sökmezdi. Bu yüzden, olabildiğince hızlı bir şekilde inandırıcı bir yalan düşünmeye başladı. Sonrasında yalana ihtiyacı olmadığını, sadece gerçekleri biraz çarpıtarak söylemenin işe yarayacağına karar verdi.

"Aslında konu biraz uzun, ama kısa kesersek, Sunagakure'ye giden bir pazarcı grubuyla rastladım. Onlarla birlikte Sunagakure'ye giderken bir ara uyudum, uyandığımda hepsi öldürülmüştü. Bir kaç kişisel eşyam da çalınmıştı. Kısaca olay bu."

Şimdi bir anlık gerçekten olanları düşündü. Bu notu bırakan nereye kaybolmuştu. Bu sorunun cevabını bulmalıydı. Sebepsiz yere masum insanlar öldürülmüştü onun yüzünden. Bunun hesabını sormalıydı. Hanın içindeki serinlik, kendisini halen daha hissettirirken, karşısındaki adamın bakışları yüzünden serinlik yavaş yavaş tedirginliğe bırakmıştı yerini. Aynı zamanda verdiği cevaptaki boşluklar, bu tedirginliği bir kademe daha da arttırmıştı. Karşısındaki yaşlı adam, Akihito'nun gerçek kimliğini çözdüğü zaman olacakları bilmiyordu. Ama adamın, gerçekleri çok geçmeden fark edeceğine emindi. Bu yüzden bu konu üzerinde fazla durmadan, konuyu tekrardan adamın üstüne yönlendirmeliydi.

"Sormamda sakınca yoksa, onca zamandan sonra beni unutmaya çalışmalarına şaşmamalı demiştiniz. Tam olarak siz kimsiniz? Ve onca zamandan kastınız nedir?"

[GM - Naruto]

Ryobe'nin sorusu üzerine yaptığın açıklamaya karşılık, Ryobe sadece kafasını sallamakla yetiniyor. Bunun üzerine gelen senin sorun ise, Ryobe'nin kaşlarının çatılmasına ve yüzünde ciddi bir öfke tablosunun görünmesine neden oluyor. "Sana soru sormak için izin verdiğimi hatırlamıyorum sikik!" diyerek sana çıkışan Ryobe "Ayrıca uzun konuların kısa kesilmesinden de nefret ederim. Çünkü ne zaman uzun bir konu kesilse, kesilmelerden önce yaşananlar yok sayılır. Yani senin Sunagakure yolculuğunu keyiften yapmadığını anlayabiliyorum." diyerek sana ufak bir darbe indirmeyi başarıyor. Ancak bu adam mimarlık öğrencisi gibi bir yalanı söylememiş olman da senin avantajına oluyor, zira tek bir cümlen ile senin sorunlu bir tip olduğunu çözebilen bir adamın, yalanını daha büyük bir tepki ile bozacağına eminsin.

Ryobe kendi kendine birkaç kelime mırıldanırken "Çalınan eşyalar demek." diyor ve sonrasında "Onların değerli olduklarını söyleyemem. Ayrıca işbirlikçileri yaşatmayı da sevmem." diyor. Zihninde bir anda şimşekler çakması ile Ryobe bakışlarını sana dikiyor ve "Ishigakure için seni teslim almaya geldim Akihito-kun! Gitmeye hazır mısın?" diyor kocaman bir gülümseme ile! Ne var ki aranızda yaklaşık 5 metre olan Ryobe'de hiçbir dövüşme hissi duymuyorsun. Zaten pek de büyük olmayan bu odanın dövüşmeye elverişli olduğunu söylemek oldukça güç. Ancak bir gerçek var ki, olası bir dövüşte ilk hamleyi yapan kişinin kesinlikle avantajlı olacağı gün gibi bariz.

[Hayabusa Akihito]

Ryobe'nin son cümlesiyle gözleri fal taşı gibi açılan Akihito, sağ eliyle beline doğru acele bir hamle yaptı. Hemen ardından katanasının olmadığı aklına geldi. Sol eliyle bir kunai almak için harekete geçecekti ki, bunun olası bir dövüşte çok zaman kaybı olacağını bildiği için Shinshuki stiline uygun biçimde pozisyon alıp bütün dikkatini Ryobe'ye çevirdi. Bu hareketten sonra bütün olay Ryobe'nin hamlesine kalmıştı. Ryobe'nin saldırması durumunda, stilini bozmadan savunma yapmaya çalışacaktı. Eğer herhangi bir saldırıya mağruz kalmazsa, konuşma faslına geçecekti.

"Sen miydin benim katanamı çalan?"

Şu anda katanası, orada ölen insanlardan daha önemliydi. Ve bu adamın katanasını çalmış olması düşüncesi bile Akihito'yu sinir etmesine yetiyordu. Lakin katana durumunu şimdilik geride bırakıp gerçekleşmesi muhtemel dövüşe odaklanmalıydı. Karşısında yaşlı bir adam vardı, lakin adamın daha önceden fırlattığı tabakları düşününce, yaşlılığının pek bir dezavantaj olacağını düşünmüyordu. Tabakların vücuduna çarptığında oluşturduğu acılar, Ryobe'nin gücü konusunda yeteri kadar bilgi sağlıyordu. Yakın dövüşe girme konusunda ise elinde yeterince bilgi yoktu. Bunun üzerine elinden geldiğince kısa bir durum analizi yaptı. Aralarındaki mesafe ne kadardı? Dört, belkide beş metre. Ortam, dövüşe elverişsiz. Bu kadar. Bu konu hakkında pek bir becerisi olmaması, ve elindeki kısıtlı bilgilerle yapabileceği değerlendirme bu kadardı. Bu adamı da yenebilir, sonrasında Sunagakure'ye olan yolculuğuma devam edebilirim diye düşündü. Peki, önündeki tek engel bu adamdı. Sonrasında aklına yeni bir düşünce geldi. Ya bu adam sadece Akihito'yu kandırıyorsa? Akihito'yu Ishigakure'ye teslim etmek, ona nasıl bir avantaj sağlayabilirdi ki.

Bu terste bir işlik var.

[GM - Naruto]

Sözlerinin ardından Ryobe püskürtülü bir gülümseme ile cevap veriyor sana ilk olarak. Ellerini beline koyan ve tam bir ihtiyar dede kisvesine bürünen Ryobe "O kıytırık metal parçasına katana mı diyorsun sen? Yeni nesle gerçekten bir bok öğretmiyorlarmış, buna ikna oldum." diyor kahkahaya çevirdiği gülümsemesi ile. Senin temkinli duruşundan faydalandığı belli olan Ryobe, saldırmak istermiş gibi de durmuyor. Bu haliyle de dövüşten çok konuşma fırsatı yakalıyorsunuz. Tam bu esnada Ryobe sanki senin zihnini okur gibi "Ishigakure'de kötü bir namım var. Bu yüzden de seni Ishigakure'ye götüreceğim. En azından Ishi-chou'ya saldırma cüreti gösteren bir hergeleyi teslim ederek, Ishigakure ile aramdaki buzları eritebilirim diye düşünüyorum. Bence bu iyi bir başlangıç olacak, sence?" diye soruyor sana. Giderek daha rahat bir havaya bürünen Ryobe halen daha saldıracak gibi durmuyor. Bu da sanki Ryobe'nin senin konuşmanı istediği gibi bir anlama sebep oluyor. Fakat işin dövüş faslına geçmesi durumunda, ilk hamle mevzusu hala daha varlığını koruyor. Shinobilik kültüründen gelen iki olgu, dövüşmek ve konuşmak, şu an birbiri ile çatışıyor içinde ve senin bu çatışmada doğru tarafta olman bir zorunluluk denebilir.

[Hayabusa Akihito]

Adamın rahat tavırları, Akihito'yu biraz rahatlatsa da, gardını düşürmeden adamı süzmeye devam ediyordu. Saldıracak gibi durmaması, kandırmaca olabileceği gibi, aynı zamanda gerçekten saldırmayacağı anlamına da geliyor olabilirdi. Hangisinin gerçek olduğunu bilmiyordu. Sonuçta karşısındaki adamın şu zamana kadar yaptığı tek bir harekete, söylediği tek bir cümleye bile anlam verememişti. Bu hareketine anlam verebilmeyi beklemiyordu. Ama katanasına hakaret etmesi Akihito'nun biraz sinirlenmesine neden olmuştu. Sonuçta o katana ile bir geçmişleri vardı. Siniri çok fazla olmadığı için bastırmakta çok çaba sarf etmedi. Sonrasında adamın konuşmasını bitirmesini bekledikten sonra konuşmaya başladı.

"Öyle bile olsa, sence sırf bir hergeleyi götürdün diye, Ishigakure ile arandaki buzların eriyeceğini düşünmen biraz saçma bence. He, bu hergelenin Ishi-Chou ve yanındaki o iki meymenetsiz Jounin'e saldırıp, oradan sağ çıkması durumu göze alırsan eğer, belki aranızdaki buzların bir kısmını eritebilirsin. Ne var ki bu eriyen kısım senin için yeterli olmayacaktır. He bu arada aklıma gelmişken sorayım, katanam hakkında ettiğin laflara bakılırsa o şu anda sende. Demek ki, at arabasına saldıranlar senin için çalışıyordu. Şimdi söyle bana, intikam zırvalamaları ne içindi?"

Hergele kısımlarını bastırarak söylemişti. Akihito, kendisine yönlendirilen bu hergele lafına, daha da sinir olmuştu. Özellikle katanasına ettiği laflardan sonra, kendisine hergele denmesi, sinirini dahada arttırmaktan başka bir işe yaramamıştı. Hemen aklından kısacık bir plan yaptıktan sonra gardını bozmadan yavaşça önüne doğru bir adım attı. Bu sırada ise karşısındaki adamı sinirlendirip, aptalca bir hareket yapmasını umarak bir kaç kelime sarf etti.

"Peki, benim niye arandığımı biliyorsun. Senin niye Ishigakure ile aran bozuk? Dur tahmin edeyim, 'Ishi-Chou, sen benim götümün kılı bile olamazsın. Hepiniz benim dölümsünüz. Akıllı olun, gidin bulaşıkları yıkayın, ana su getirin." gibi saçma sapan cümleler kurduktan sonra sikik sikik etrafta dolaşmaya devam ettin dimi? Yoksa, senin gibi über gerizekalı bir yaşlının birileriyle arasında ne gibi bir sıkıntı olabilir ki?"

Üstüne yönlendirilen hitaplara binayen, adamın biraz üstüne gitmiş olması, Akihito'yu saygısız birisi yapmazdı. O, yaşlılara daima saygı gösterirdi. Fakat karşısındaki bu adamın saygıyı hak ettiği pek söylenemezdi. Bu yüzden, saygı göstermeyi bir kenara bırakıp, adamı etkisizleştirip ve Sunagakure'ye olan yolculuğuna devam edebilirdi. Tabi bunlar adamın kendisini kandırmadığı gerçeğine dayanarak düşünülmüş şeylerdi. Kandırılması halinde, ne yapacağına o zaman karar verecekti.

Sıradaki hamleni yap, İhtiyar!!!