Birinin Takıntısı...

[GM - Naruto]

Doubutsuhen candır diyip basıyorsun jutsuyu ve başlıyorsun spastik kuşla konuşmaya. Kuş senin kendisi ile konuştuğunu kısa bir süre anlamasa da sonradan muhatabın kendi olduğunu idrak ediyor ve kaşıma işlemlerine kısa bir ara vererek seni dinlemeye koyuluyor. Cümlelerinin ardından karşındakinin bir insan olsaydı, gözlerinin çenesine kadar büyüyeceğini adın gibi bildiğin bir tepkiyi spastik serçe ortaya seriyor. Kendisi kaşınma ile ilgili birkaç başarısız denemede daha bulunduktan sonra ise "Gurbaa seenin göpeğin olsun abam, yeter ki gaşı beni!" diyor ve ufak kanat çırpışları ile sündürdüğün kıyafetine konuveriyor. "Önce gafadan başla, sonra ganatlara geç orada bülüğümün oraları gaşı, en son da gotümü gaşı." diye kuş birden sana önünü dönerken "Gotüme parnak sogarsan ecdadunu sigerün!" diyerek ayarını vermeyi de ihmal etmiyor. Sana tekrar arkasını döndüğünde de "Nası' bi' gurbaa arıyon abam?" diye soruyor.

[Shiomiya Kiyo]

İlkten bi anlamadı bu kuş kime neye konuştuğumu ammaaaa etrafa pankartlar asıp elime megafon neyin almama gerek kalmadan çakızladı durumu. Hala daha kaşınmaya çalıştı bir iki sefer de, saklayamadı işte çipil çipil olan o gözlerini benden. Fıtı fıtı etti geldi kondu kucağıma. "VAY CANINI YEDİĞİM!" diye de keyfe geldim resmen konmasıyla. Lan istersem kuşları kendi ayaklarıyla getirebiliyorum kendime, accccaaaip havalı bir şey bu! Emirleri sıra sıra dizse de evdeki pezevenkten bin kat iyi olan serçeyi, buyurduğu gibi kafasından kaşımaya başladım. Fakat ne kaşımak… Tabii ki de alev çıkaracak cinsten değil ancak nasıl desem, sanırım eve gidince ben de kendimi Nishi’ye kaşıtacağım, öyle canım çekti. “Yannız üstüme pislersen ecdadını değil direkt seni sigerün ben.” Diye kendi tavrımı da ortaya koydum arada. Şimdi ne me lazım keyfe gelir bırakır üstüme. Kaç ryo bu tişört haberiniz var mı?...

Götüne geldiğimde piçlik damarım kabarmış ve birkaç saniye parmağımı malum bölgede bekletmiş olsam da Nishi kadar haysiyetsiz ve sözünü tutmayan bir pislik olmadığım için çektim hemen geri. Bak şimdi ben değil Nishi olsa burada, sokmayacağım dediği halde sokar yani biliyorum, neyse. Nasıl bir kurbağa mı arıyorum? “Mor olsun, en az 3 metre boyunda olsun ve parlasın…” Dedim monoton bir sesle, birkaç saniye bekledikten sonra da devam ettim; “Lan nasıl kurbağa arıyor olabilirim? İşte böyle minik, yeşil, birkaç arkadaşıyla beraberse şükela olur mesela. Sabah sabah manitayla kavga ettim şimdi ben biliyo’n mu, sinirden attım kendimi yola dedim kurbağalar çok harika hayvanlar ben onlarla konuşcam sinirim geççek. Bok geçer, delinin teki yakmış burayı az geride kurbağa cesedi gördüm iyice daral geldi bana ha!”

Kanatların altını kaşımaya devam ederken, artık bir yandan da çizik gedik var mı diye bakıyordum hayvanda. Yangın dedik ceset dedik, yaralı bereli takılan hayvanlar da olacak etrafta illa ki. Zaten aldığımdan beri kokusu yüzünden kullanamadığım sik gibi bir kremim var. Neydi? Hah; Geyikotu Özü. Ulan bir iğrenç kokuyor, bir iğrenç kokuyor anlatamam, herhalde beni rahatsız ettiği kadar kuşları falan rahatsız etmez, bilemiyorum. “Böyle nası desem, şimdi biz shinobiyiz biliyon mu? Antin kuntin şeyler yapabiliyoruz misal bir arkadaşım götünden elektrik çıkarabiliyor. İşte ben de bu antinkuntinlik sayesinde senle konuşabiliyo’m ammaa süresi var ha, olur da mal mal suratına bakmaya başlarsam anla ki ben iptal oldum, heh. Ama gene konuşmaya başlarım bi beş on dakikaya seninle umudunu kesme benden hemen yani. Bir yerinde falan yaran beren var mı? Veya arkadaşlarında? Yara çok büyük olmadığı sürece faydalı gelen bir zımbırtım var da ben pek kullanmıyorum, aklıma gelmişken bi işe yarasın.” Diye hem tekniğin olayını hem de niyetimi açıkladım kuşa ama artık ne kadar anlamıştır götelek, bilemem. Yaralar için yardımımı kabul ederse kurbağalardan önce kremi hayvanlara bocalama işine girişeceğim haliyle. Yok istemem yan cebime koy, aha kurbağalar da şu yanda derse kankalarıma giderim. Sanki zorla tedavi edeceğiz, hiç allaasen!

[GM - Naruto]

Sen cümlelerini Doubutsuhen'in süre sınırına takılmamak için hızlı hızlı söylüyorsun. Kuş ise hem seni dinliyor, bir yandan da kaşınmanın verdiği rahatlama ile kendinden geçiyor. Üzerinde herhangi bir yara olup olmadığına baktığında ise, kuşta hiçbir yara olmadığını görüyorsun. Ancak yine de emin olmak için yarası olup olmadığını da soruyorsun. Tüm cümlelerin bittiğinde, kuşu hala kaşımaya devam ediyorsun. Yarım dakika daha kuşu kaşımanın ardından, kuş sana yüzünü dönüyor ve sen de kaşımayı bırakıyorsun. Epey rahatlamış gibi görünen serçe "Sen gotümü mü oğşadın benim az önce? Baya baya tarttın parnağın gircek mi diye... Niyetinü sigerün senin! Bi' de gelmiş daşak geçiyor benlen. Yok mor olacağmış da 3 metre boyu varmış da bilmem ne... Guşlarlan gonuştun da adam mı oldun aslanım? Senin gonuştuğun guş sayısı gaddar benim martı sigmişlüğüm var! Şegil yapma bağa, şeglünü sigerün!" diyor. Ardından pır pır uçup havalanırken götünden sıvıyı bırakıyor üstüne ve "Bogumlan sevüş!" diyor.

Spastik kuş gidip bir dala konduğunda ise "Neyse, sana acudun, yardım edem. Ben yokarıdan bakam bi' gurbaa neyin varı mı etrafta diye. Beni görebileceeen şegilde dakip et emme. Merag etme, müthiş ganatlarımlan çoh hızlı uçmaaacan. Alçag uçuş yapcam, beni gayıbedersen de gafana gatıyı bırakcan." diyor. Tam kanatlanıp uçmadan önce de "Ayrıca yaram neyin yoh. Benim yaram yarimdir aslanım." diyor ve daldan zıplayıp yere çakılıyor! Kısa bir süre yerde sersem sersem ayaklanmaya çalışan serçe "Eyiyim ben, gorgma. Bi' şey denedimi de olmadı." diyor ve kanatlarını hızlı hızlı çırpmaya başlıyor. Sanki daha ilk kez uçacakmış gibi şuursuzca kanatlarını çırpan serçe "Sana Zanpakutou'mun Shikai formunu gösterem aslanım!" diyor ve "Hııııııaaaaah!" diyerek kısa bir süre götünü yırttıktan sonra "İşe yara, amuğa goduum ganatları!" diyor. Bu cümlesi ile hızla kanatlarını çırparak gökyüzüne yükselmeye başlıyor.

[Shiomiya Kiyo]

"KANKA YANLIŞ ANLADIIIAAaanngh!" diye sitem ettiydim ki dayı havalanıp üzerime sıçırttırıverdi. Böyle yeşil yeşil, arada beyazlıklar var falan. Gayet güzel şekilli şukullu konduruverdi mermiyi tişörtüme ve de tam kalbimden vurdu şerefsiz. "LAN!!" diye ağlamakla inlemek arası garip bir ses çıkardım tişörtü çekiştirip rezalete bakarken. Ulan... "BEN SENİN ÜSTÜNE SIÇSAM HOŞUNA GİDER Mİ?" diye arkasından hönkürdüm anası prize elini sokmaya izin vermemiş arsız bebeler gibi. Ayağımın tekini çirkefçe yere vururken de kuş efendi gitti bir dala konuverdi.

Ben herhalde siktir olup gidiyordur bu yarım akıllı diye düşünürken kuş tam tersi şekilde bir davranış sergiledi. Sergiledi sergilemesine de, tişörtüm heba olmuş sikimde mi? Akşam gel de yıkat bunu Nishi'ye şimdi. Umutsuzca ellerimi tişörtten çekip, baba azarı esnasında halıyı inceleyen bebeler gibi kafamı yere indirdim. Kuş insaf ettim diyor sağ omzumu silkiyorum "bınane..." diye dudak büzerek. Tamam söz kurbağa alıcaz sana diyor sol omzumu silkiyorum zorla bir damla yaşı gözümden akıtırken. "Yeter çocuğum ağlama tamam!" diye sesini yükseltip terliğini atı... Yok lan kuş öyle bir şey yapmıyor, yarası yariymiş ondan bahsediyor. Kalbim "YARİNİ SİKEYİM!" diye haykırsa da ağzımdan "Parmağımı falan sokmicaktım neden sıçtın ki şimdi kuş-san..." sözleri çıktı yarı çekingen, yarı suçlu bir sesle. Kafamı da acaip yavaş bir şekilde geri kaldırıp kuşa bakmaya hazırlandım. İşte tam o sırada...

Kuş pıt dedi yere yapışıverdi. Sanırsın intihar komandosu şerefsiz!

"Aha öldü orospu çocuğu!" diye sevinmiştim ki sevincimi sesli yaşayamadan kuşa birileri rev attı. Acaip yetenekli bir kuş olarak kendi kendine de canlanmış olabilir bilemiyorum. Yerde bir iki debelendi ama nasıl tekme atasım geldi anlatamam. Vursam ayağıma da oturur hani biliyorum. Onun yerine mal mal izlemeye devam ettim bunun yerde nöbet geçirmesini. Bir de otaku çıktı herif, ey Kami-sama sen beni huzuruna kabul et. ADAM DAHA UÇMAYI BİLMİYOR GELMİŞ BANA KILIÇ ÇEKMELİ RUH KESMELİ ŞİKAİ FALAN ŞEY YAPIYOR! Yarası beresi falan yoktu ama herhalde yangından kaçarken bu kafasını vurmuş beyinciği zedelenmiş, başka açıklaması olamaz. Doğa ana bu kadar yeteneksiz bir kuşu barındıramaz. Maalesef ona benim yapabileceğim bir şey yok, beyinciğe geyikotu sürersem hoş şeyler olmaz. Belki koklatırsam fayda görür ama o zaman da akciğ... Ya ne diyorum ben amına koyayım herif nasıl becerdiyse havalandı kaptırdı gidiyor! "KANKA BEN DE SANA HADOUKEN ATAYIM O ZAMANNN!!!" diye peşinden koşmaya başladım. ↓ oldum ilk. → oldum sonra. Öne atılıp kollarımı uzatarak muhteşem aduketimi tamamlayacaktım ki ⇔ ‰ Σ falan bir şeyler oldu kafamda şimşekler çaktı. Ne oldu anlamadım. Herhalde kol falan kırıldı diyordum ki meğersem düşmüş bir de utanmadan yuvarlanmışım. Kalktım geri kuş emmiyi takip etmeye devam ettim ben de bu rezilliği geride bırakarak. Ettim etmesine de... Ne kadar sürdü ki bu işkence?...

[GM - Naruto]

Yerden kalkıp kuşu takip etmeye başlıyorsun. Kuş havada süzüle süzüle... Bir dakika! Kuş bildiğin götünü yırtarcasına kanat çırparak uçmaya çalışıyor! Denize ilk kez atılmış ergen olsa, kollarını ve bacaklarını suyun içinde çırpa çırpa boğulup ölenlerden olacak şekilde hem de! Bu yüzden saatteki hızı bile neredeyse olmayacak kadar yavaş ve sersem bir şekilde uçuyor gibi yapıyor sevgili kuş. Dolayısıyla takip etmen de pek zor olmuyor. Ancak bu gidişle, birkaç dakika sonunda kuşun perte ayrılacağı da aşikar. Demeye kalmıyor... Birden kuş kanatlarını çırpmayı kesiyor ve direk yere çakılıveriyor! Tabi yere çakılınca ölmesi muhtemel olsa da senin aklına ilk gelen soru, acaba çakılmanın etkisi ile aklının yerine gelip gelmeyeceği oluyor. Birkaç metre önünde, hareketsiz bir şekilde yatan kuşun yanına geliyorsun. Şükür ki Doubutsuhen hala kısa bir süre aktif kalacak gibi duruyor ve dolayısıyla kuşun "Anam, bıngıldağım oynadı! Böğrüm acıyor! Ganatlarım mı gırıldı acep? Ulan veledin birine yardım etcez diye gote pammıh dıkatacağdık. Gesin bu bülügsüz dıkardı pammığı. Bugün parnağını sogmaya callışan, yarın pammığı da sogmaya calışır ellaam." diyor. Kuş ufak ufak yerden kalkmaya başlarken, seni görüyor ve "Hafız, sen burada mıydın yav? Ben aramıza birgaç gilometire girmiştir diye düşündüydümüdü. Demeh gi sen de hızlı goşanlardanmışın, yoğsa bana yedişmen mömkün değil yaani." diyor sanki olan biteni görmemişsin gibi. Tabi önceki söylediklerini de duyduğunu düşünen kuş kendini affettirmek istercesine "Bu sonradan gurbaa olan solcanıdı de'mi? Solcan gorduydum bi'gaç dene, bi' goşu getirem mi?" diyor. Tabi söylediğindeki saçmalığı da hemen fark ediyor ve "İstesem uçup da getiririm emme, şindi bacah gaslarımı calıştıram diyom, yannış anlama ha!" diyor.

Kapalı konu

Kuşu serçe diye betimlemiştik ya, tam olarak serçe gibi düşüme ama. Şimdilik kuş olduğunu düşün yeter, çünkü onca karakter yokmuş gibi, bir tane kuşa görünüm arıyorum şu an. GM'ler kuşa bile görünüm arıyor, varın gerisini siz düşünün a dostlar!

[Shiomiya Kiyo]

Meğersem bir önceki mesajı silemiyormuşum. Rica ediyorum yukarıdaki pislikleri yapmayalım. Düzenlemeyi de bu notu yazma amacıyla yaptım bu arada kusura bakmayın.

Kuş abinin muhteşem kanatlarından ve uçuşundaki profesyonellikten feyz alacaktım ki ne görmüştüm ben öyle? Tepemde kuş değil rezistansı bozulmuşş minyatür bir çamaşır makinesi vardı resmen, zemine ihtiyaç duymadan break-dance yapan bir mahlukat da olabilir. Hani, bir adım atayım öne doğru diyorum da, bildiğin kuşun önüne geçiyorum yahu, koşmama hiç gerek yokmuş halbüse! Nishi'm bir keresinde "Gittiğini sanıp gidememe" genjutsusu yediydi, acep bu kuş da "Uçtuğunu sanıp uçamama genjutsusu" mu yedi bir yerlerden? Olabilecek en iyi senaryo bu, aksi takdirde bu kuş su katılmamış bir beceriksiz olmalı.

Biraz daha ıkındı tıkındı ve kamikaze misali gene yere çakıldı kuş abi. Sanırım yere yapışma fantezisi var. Bu sefer cidden ölmüştür diyerek ruhuna iki ayin meditasyon reenkarnasyon falan şeyapmaya gitmiştim ki arsız arsız söyleniyor şerefsiz, gene kıl payı kaçırmış ölümü. Duyabildiğime göre hala tekniğim aktif, güzel. İlk cümlelerini hiçbir tepki vermeden dinledim ama araya bir kaç kilometre girmesiyle alakalı söylediklerine "Hiç sorma bacaklarım götümden ayrılacak sandım yetişmeye çalışırken!" diye cevap verdim. Gelmiş bir de solucan mıydı kurbağaya dönüşen diyor, bir koşu getireceğini söylüyor. Ulan beyinsiz, ulan mendebur... Sevimli olmasan siktir ederdim seni yoluma devam ederdim de şimdilik kaderime isyan etmekle yetineceğim. "Ulan... Yok Myoboku yok kurbaa... İki merak uğruna düştüğüm duruma bak..." diye önce kendi kendime söylendim sabırsız bir sesle, sonra da "Yok kanka onlar değil boşver gitme" Diye hızlı hızlı söylenip yanına çömeldim. Hazır gene götüm yere değmişken ve tekniğim sonb uluyorken ben bu kuşu alayım, tepeme koyayım en iyisi. "Kanka ben çok yoruldum peşinden koşarken hem çakram falan bişiler oldu. Bir yarım saat dinlenelim böyle olur mu?" Diye kuşu da bilgilendireyim ki gene şerefsizlik peşinde olduğumu düşünmesin. Dinlendikten sonra en tazesinden gene Doubutsuhen çakar, tekrar etrafta kurbaa aranmaya başlarız kuş kankamla.

[GM - Naruto]

"Ha, onlar da gurbaa olabilir gibi geldiydi bana. Olaydı eyi olurdu, değ' mi?" diyor kuş senin bilgilendirici, kamu spotu tadındaki söyleminden sonra. Kuşun yanına çömeldiğin anda kuş kendine gelmiş görünüyor ancak senin yorulduğunu öğrenince "Ya coh dayanıgsızsınız argadaş. İnsanlar niye böyle ki acep? İki goştun hemen su goyuverdin. Ben daha binlerce gilometire uçarıdım aslında." diyor ve senin ellerinin arasına gelirken "Neyse, şincik seni yannız bıragamam. Ormandaki gurtlar sigertir seni. Nöbet tutam da gotünü sigmesinler. Bu gıyaamı da unutma he!" diyor. Kuşu alıp kafanın üstüne koyduğunda ise, şerefsiz kuş saçlarını karıştırıp, bildiğin yatacak yer yapıyor kendine. Tabi durumu çaktırmamak istercesine "Hafız, bit mit var da, ben onnarı bi' hiç edem. Hem benim karnım doysun hem de bitten pireden kurtul." diyor. Güzelce yerini yapmaya devam ederken de, kendi kendine "Nerede yatıp galgıyon ki? Gafana şekillendirici yerine boh sürsen bu gadder bit pire neyin olmaz. Ene, boh parçası da varımış! Harbi de boh... Cik cik de cik cik..." diyor. Tabi sen de anlıyorsun ki kuş konuşmaya devam ederken, tekniğin sonlanıyor. Zaten kuş da bir süre sonra horlamaya başlıyor. Evet, bildiğin horluyor!

Kapalı konu

- Meraba hafız! Ben bu gonudaki guşum. Duydum ki uyuşuk Gemeler benim gorunümümü arıyorumuş. Dedim bir gıyah da onlara yapıverem. Hemen aşaaada bi' sıpoyler butonu va'. Onu basıverdinmiydi benim ne gadder yahışıklı ve segsi bir guş olduğumu gorursün. Emme yavaş bas butona, heyecanlanma. Garizmayız sonuçta gardaaaş!

[Shiomiya Kiyo]

Çok özür diliyom GM-san, tamamen kaşarlığımdan kaynaklı bir gecikmeydi bu. Söz kıçımı kırıp az evde oturucam ve yardırcam sonraki turlarda :c

Evdeki şerefsiz kuşla atışmaktan zaman olayını tam sindiremedim sanırım bu tekniğin. Bitti bitecek diyorum, saniyede 49735 kelime söylemeye kasıyorum, inatla cevap veriyor kuş emmim bana. "Kurt mu?..." diye sordum ellerime konuvermiş pırpır kuşa. "Kurt mu varmış la bizim Kushina'da?" diye de devam ettirdim fakat bu kısım daha çok, kendi kendime konuşuyormuşum gibi çıkmıştı. Kafamda yaptığım bir iki saniyelik analiz ve de kuşun her lafının deli saçması olduğunu hatırlayışım sonrası "Amaan!" diyerek omuz silktim ve tek elimle kaldırdım kuşu kafama doğru. İyice suratıma yaklaşmış olmasından mütevellit, bir de inceledim tipsizi. Aslında tatlı da bir şey lan, Ishi'nin tek tip renkleri arasında feci dikkat çekmelik bir rengi var. Yere pata küte dalmaktan ağzına sıçmış rengin gerçi ama neyse, neden aynı anda hem tatlı hem de salak olmak zorunda ki? İç çekerek tepeme yerleştirdim kuşu ve dediklerini dinlemeye başladım.

Bit diyor, kene diyor, neyse ki kırım kongo demiyor. Bir de üstüne ya kanamalı ateş deseydi? Eyvah eyvah! "Bit değildir onlar ya.. Geçen bizim mahalledeki Okama barında epey cozuttuydum biliyon mu? Altıncı şişeden sonrasını hatırlamıyorum ama sabah uyandığımda üstümde sadece deri pantolon vardı en darından. Kafam yüzüm gözüm de sim içindeydi. Kesin simdir onlar senin gözün görmüyordur." Diye cevap verdim ama bu sefer de bok diyor püsür diyor! "Bak o da mısır gevreği olabilir ha. Dün kahvaltıda evdeki pezo kuşla kavga ediyordum da. Tişörtüme saçıma başıma girdi hep. İşte sabah banyomu nihayete erdirebileydim pür-i pak olacaktı kafam. Ah Nishi Ah..." tekrar bir iç çektim. Yarısında kuş civklemeye başladığı için, gene kendi kendime söylemiş bulundum sözcüklerimin yarısını. Çok geçmeden horultu bile gelmeye başlamıştı tepemden. Sik kadar boyuyla neresindeki ciğerden çıkarıyordu bu sesi? Artık doğa ananın mı, Kami-sama’nın mı bilmem, birilerinin mucizesiydi işte bu.

En güzelinden bağdaş ettim bacaklarımı, dirseklerimi de dizlerime koyup ellerimi yüzüme dayadım. Madem çevrede kayda değer yaşam izi falan yok, böyle sessiz sessiz oturayım da hayatın anlamını çözeyim demiştim ama yapamadım. Rahat duramadım. Nishi’m hep diyor ya hani “Götünde kurt mu var la amk bebesi?” diye, hah işte haklı diyor tatlı dillim. Şu an değil kurt, solucan bile olabilir götümde. Oturduğum bölge de göz önünde bulundurulursa... Bu nasıl bir sıkıntı, bu nasıl bir dayanamamazlık?! “Memeler baş kaldırmış kavuşmuyor düğmeler~” diye mırıldana mırıldana kuşun sıçtığı yeri çitileyeyim belki çıkar dediydim, nasıl kaptırmışsam alev çıkıyordu tişörtten! Az sağımla soluma göz gezdireyim, cidden kurt murt zurna var mı göreyim dediydim… Kafamı savursam kuş nereye kadar fırlar, onu düşünürken buldum kendimi. Bir de acıktım ki sormayın, midemdeki gümbürtüye kuş uyanıp korkudan kaçsa yeridir. Şimdi bir çiftli ekmek olacaktı, Nishi’m onu cart diye ikiye bölecekti. İlk önce çikolata sürecekti arasına, onun üstüne de fındık ezmesi! Ekmeğin diğer yarısını üstüne kapatıp elime tutuşturacaktı “Hadi git top oyna şimdi” diye… İki dakikada annem yaptım herifi. LAN YETER! TAMAM DİNLENDİM BEN CİDDEN YETER! Çakram falan şeyolmadı mı artık, geçmedi mi malum süre? Gene Doubutsuhen ile çılgın atabiliyor muyum, hı? Çakıyorum ben bu tekniği tekrar aga! Çakmadan önce de tepemdeki kuşu nazik ve de narin ellerimle yavaşça indiriyorum bacağıma ki karşımda dursun şerefsiz. “Ses… Se… Deneme Bir-Ki… Ses…” diye bir süper kontrol yapacağım ilkten. Gene ortamlara akabilmişsem de Kuş reyizi gazlayacağım “Bu sefer kurbağa bulmama gerçekten yardım edersen en beleşinden ve tazesinden mısır gevreği ısmarlayacağım sana bizim mekanda!” diye.

[GM - Naruto]

Senin konuşmaya başlamanla kuş birden uyanıveriyor. Yüzünde belli olan bir sinirle sana bakan kuş, gagasından akan salyasını içine çektikten sonra "Sen uyurkene igi dene gurt saldırdı, haberin va' mı? Hoşt ulan itin üst modelleri, gotünüzü sigerün dedim. Ozur dileriz abey, bilemediydik biz senin buralarda olduğu, bilseg böyle yavşaglıglar yapar mıydıg hiç dediler. Bi' daha olmasın, şincilik affettim deyip yolladım onnarı." diyor böbürlene böbürlene. Bu anlattığı hikayeye de kendisini epey inandırmış gibi görünen kuş, senin kurbağa ile ilgili sözlerine cevaben ise "Hafız tutturmuşun gurbaaa da gurbaaa! Napcen sen gurbaaayı falan? Gel senlen solcan falan bulalım, yarısını ben yirim, diğer yarısını da bana verirsin, igi günlüg dönyada bi' iyilig etmiş olursun. Ha, yog hafız ben illa gurbaaa istiyorum diyorsan da..." diyor ve şöyle bir etrafına bakınıp, hemen ilerini göstererek "Orada bi' dene vağ. Süper gücüm olan algılama yeteneğimlen tespit ettim namussuzun yerini. Amına goyup gelem mi?" diye soruyor sana.

[Shiomiya Kiyo]

Ulan daha demin götünde pireler uçmuyor muydu bunun? Çektiği ayağa bak! Akıllısı beni bulmuyor, deli de götümden ayrılmıyor yemin ediyorum. Suratımda bir "He kardeş, he." ifadesiyle dinledim bütün söylediklerini kuşun. Sadece yarım saatlik bir kestirmenin, kuşun hayal gücünde böyle bir sıçrama yapabilmiş olmasına da şaşırmadım değil. Adam hayallerinde bile muhteşem reyiz imajından taviz vermiyor, vizyon dedikleri bu olmalı bence.

Hezeyanları bitip de konuşma sırası bana geldiğinde, planladığım gibi mısır gevreği rüşvetimi sundum reyize. Tabii ki de türü için daha besleyici olan solucanlara ilgi duyuyordu kuş, siklemedi bile gevreği. Üstüne bir de azar çekti kurbağa sevdam yüzünden! "Yav tamam, onu da buluruz!" diye kendimi savunmaya girişmiştim ki kurbağaları çoktan bulduğunu söyleyerek laflarımı ağzıma tıkadı. Bir işaret ettiği yöne baktım ilk, sonra bir de süper yetenekli reyize... Sevineyim mi, umutlarım iyice yerin dibine mi batsın bilemedim. Zorla bir kıkırdama çıkardım ağzımdan, nezaketen olsun diye. "Kanka vur ama öldürme!" diye de ekledim gaz verircesine sonra. Gene bunun lafına güvenerek bir işlere kalkışıyorum ama dur bakalım. "Ama önden gitme, yetişemiyo'm sonra sana kötü oluyor, deminki gibi tepemde dur sen, yönlendir beni." diyerek bacağımda duran kuşu tekrar kafama, saçlarımın arasına yerleştirdim ilk. Sonra da kalkıp işaret ettiği yönde, pek acele sayılmayacak adımlarla ilerlemeye başladım. "Hele bir kurbağaları bulalım da, oturup sana kendi ellerimle 50 solucan toplamazsam aha şu köy arkamdan vurduruyor desin! Bak, kaşıyacağım dedim, kaşıdım! Söz verdim mi yapıyorum demek ki di' mi?" dedim ellerimi cebime sokup, iyice sahil yürüyüşü moduna geçerken. "Bu kurbağa olay da şey oluyor bu arada... Seviyorum kurbağaları işte. Büyükannemin anlattığı hikayeler yüzünden hep, küçüklükten kalma bir şey yani Kuş-san" Kuş-san dedim de... Bir şeyi yeni fark ederek aniden durmama sebep oldu bu hitap şekli. "Oha, biz senle tanışmadık değil mi lan bu arada Kuş-san? Kiyo ben biliyo'n mu? Shiomiya Kiyo! Senin bir adın var mı?!" diye cırladım neşeli bir şekilde. "Ha söylemek istemiyorsan 'Ormanlar reyizi Kuş-san' diye hitap etmeye devam ederim, sorun değil yane!" diye ekledikten sonra da, yürümeye devam ettim.