Eski Bir Dostu Görmek İstediğimden Değil...

[Kuroda Jinpachi]

Bugün yine önemli bir operasyona gidiyorum. "Bir kar yağar ince ince/Bir operasyon var bu gece!" Bu sikik şarkı da nereden ağzıma takıldıysa... Neyse, olayı anlatayım size, meraktan çatlamayın. Geçenlerde bir gece şöyle bir iki bir şey içeyim, hapisten çıktıktan sonra özgürlüğünün tadına varayım, iki karı kız göreyim, eğleneyim falan filan diye dışarı çıktım. Gözüme kestirdiğim bir bara girdim. Girince bir şaşırdım cennete mi geldik ne yaptık diye. Biraz dikkat edince olayın benim abazalığım olduğu ortaya çıktı. Sadece "tema"sı farklı olan bir bara gelmişim... Kendime gelince şöyle bir içeriyi inceledim. Çin kerhanesi gibi bir şey. Kırmızılar, morlar, hafif loş bir ortam, ortalıkta dolaşan cıbır cıbır, güzel ablalar, bir de küçük bir sahne. "Hostes" denen bu güzel ablaları gözlerime yemiş olabilirim ama varmaya çalıştığım asıl nokta bu değil. "Shinjuku" isimli bu barı tekrar ziyaret etmemin nedeni burada şarkı söyleyen bir genç kız. Evet evet, hostesler de var, tamam, susun. Bu genç şarkıcı kız kim biliyor musunuz? Benim eski takım arkadaşım! Başta emin olamadım ama hosteslerden birinden bilgi alınca kafamda şeytani planlar şekillenmeye başladı. O gün fazla kalmadan çıktım. İlerleyen günlerde gerçekleştireceğim planım için Uchimura'nın beni fark etmemesi gerekiyordu. Bilirsiniz, görev benim için her şeydir.

Şimdi kafanızda yeni soru işaretleri oluştu tabi ki. Şeytani planlarımı merak ediyorsunuz. Merak etmeyin onu da anlatıyorum. Şimdi, Uchimura bu mekanda çalışıyorsa onu dinlemeye geldiğimizde, hem de ilk kez, bize bir güzellik yapar. Yetkinliğini, çalışan olmasının avantajlarını falan kullanır bize hesap ödetmez. Ahahahahaha! Gidip bir şeyler ısmarlayacağım, sahneye çıkınca rastgelmişim gibi şaşıracağım ama ses çıkarmadan dinleyeceğim, performansı bittikten sonra yanına gideceğim ve beraber bir şeyler yeyip, içip eski günleri yad etmeyi teklif edeceğim. Kibar olacağım. Değiştiğimi sanacak! Ama aslında değişmedim! Muhahaha! Çünkü beni her zaman görev, eğitim esnasında gördü. Sosyal hayatta pek ilişkimiz olmadı. Sosyal hayatta başarı, güç konusundaki takıntılarım bir nebze de olsa geriliyor. İyi biriyim lan ben! Yani, bu kız benim iyi yanımı hiç göremedi. Ne kadar uzattım anasını satayım.

Şimdi de size aynada gördüğüm manzarayı anlatayım. Lacivert tonlarında, kısa kesimli saçları ve aynı renk ince kaşları, koyuluk derecesinde onlardan geri kalmayan mavi gözleri ve iddialı bakışlarıyla, avını izleyen bir kaplanı andıran bir çehre görüyorum. Ama bu köyde, bu köy için doğduğunun simgesi olan koyu teni ile kaplanı renk olarak kaçırıyor bu genç adam. Ne bokum betimleme yaptım lan, neyse çaktırmayın. Kaplanmışım ben...

Hazır olduğumuza göre çıkabiliriz. Aile bireylerine de haber verelim de merak etmesinler bizi. Yada babama anlatmama gerek yok, Chieko'ya diyeyim de o uygun bir şekilde söyler moruğa, ben fazla göze batmasam iyi olur Mapushaneye bile düştük malum. "Pışt, ben çıkıyorum. Geçen gün anlattığım yere gideceğim. İdare edersin beni. Haydi görüşürüz." Bu işi de hallettiğimize göre önce odadan, sonra da evden çıkıp yoluma koyulabilirim. Operasyon zamanı!

[Shiomiya Kiyo]

Sikim gibi yere taşınmışım afedersiniz.

Nishim geldi al dedi git dedi çocuklarını dedi gel benle aynı eve çık dedi. Şaka lan, Nishi demedi ben dedim aynı evi tutalım diye ama nereden bilebilirdim köyde tek müsait evin Kabuki Bölgesi'nde olduğunu? Bir geldim gelir gelmez saçma sapan insanların arasında kaldım. Misal yan evimizde biri oturuyor, gündüzleri amca akşamları teyze. Ne biçim iş anlamadım ama baya iyi para kırıyor karı kılığına girerek. Bir de çirkin bir şey ama müşterisi bol, hey yüce Kami... Sapık ucubenin teki olmadığım için bu şerefsizin çalıştığı barda takılmıyorum elbette. Daha sevimli, daha iç açıcı, daha az depresyona sokucu bir mekanı tercih ediyorum. LAN ÖYLE BİR BAR YAPMIŞLAR Kİ EHEROY BICIR BICIR KIZLAR DOLANIYOR ETRAFTA! Bu gece Shinjuku'da takılıyorum!

Böyle de dengesizim maalesef. Bütün gün, hatta şu an olduğu gibi gece, karı kız kesip eve geliyorum Nishi'ye götümü... Ehem, devam edemeyeceğim bu cümleye. Hayat ne garip değil mi? Daha garip olan ne var biliyor musunuz? Burası iyi güzel epey hoş, hatta şu giden kızılın götü harika fakat şöyle bir pürüz var, bizim kaşar Uchimura burada türkü çığırıyor geceleri. Ya tamam söylesin, güzel de söylüyor kevaşe fakat neden ninemin bile unuttuğu epeski türküleri çığırıyor ki? Beynim uyuştu yemin ederim, aha şu oturduğum bar taburesi götüme götüme girmeye başladı sanki, ki uğraşsam onu bile alabil... Ya neyse. Burada türkü çığırdığı da yetmiyor orospunun, bir de arka sokağımda oturuyor. Gider ayak iyi sövdüm kıza farkındayım ama hakediyor bence. Kunoichilik zamanlarında epey yetenekli olsa da kişiliği bok gibiydi ne yazık ki. Ben ve Jin dahil kaç kişiyi aynı anda idare etti şıllık. Lan sarışın da hiç sevmem neresine tutulduysam? İyi kurtulmuşum bundan. Bunu bıraktım gittim gerçek aşkı Nishi'de buldum. Napam? Güleyim mi ağlayayım mı ben bilemedim?

Baktım elimdeki bira sidiğe benzemeye ant içiyor, bundan umudu keseyim yenisini isteyeyim dedim. İstemeden önce de epeydir sahneyi izlediğimden mütevellit, etrafa bir göz kestirdim. Kestirir kestirmez de "Hnk!" deyiverdim! O da nesiydi, bu cisim de kimdi?! Ucuz saç kesimi ve amele yanığı ten rengiyle kedi gibi pıtı pıtı gelip üç tabure öteme oturan Jinpachi miydi?! ULAN ŞEREFSİZ, ULAN IRZ DÜŞMANI! Beni fark etmemesini ve masanın aramızda kalan kısmının üzerinde bir şey olmamasını fırsat bilerek, elimdeki yarı boş şişeyi hızlıca kaydırıp buna doğru gönderdim. "JINPACHIEEE!!!" diye bağırmayı da ihmal etmedim ama şişe planladığım gibi Jin'e doğru değil bar masasının arkasına doğru devrilip dökülünce sinirli ifadem süt dökmüş hale büründü. Barmenlerden hemen ayıplamalar cıkcıklamalar yükseldi, halbuki henüz sarhoş da değilim! "Ehe, ya şey ben... Öyle olmayacaktı aslın... Ehe, neyse. Jinpachi naber yeeaaaa? Ehe!" diye durumu düzeltmeye çalışa çalışa bunun yanına kaykızladım mecburen. Olmayan karizmam eksilere düştü kendimi tebrik ediyorum.

[Shiki Nishiyama]

Out: Genşler atlıyorum ama...

Evde elimde toz bezi çatır çatır toz alıyordum. "Seni herkese karşı savunuyordum, yüzümü kara çıkarmaz diyordum. Gönül gözü ile baktığımdan gerçeği göremiyorduuum." diye şarkı söyleye söyleye salon rafındaki sis bombasının sisini temizledim ve kurbağa figürlerine geçince şarkının geçiş kısmı geldiği için sesimi hafiften yükselttim. NABZA GÖRE ŞERBET FALAN FİLAN! ON LAFIN DOKUZU YALAN! KİM VARSA SANA GÜVENİP İNANAN, İNTİKAM İÇİN GÜN SAYIYOooooooooooorrr... Sona doğru kısılan sesimden sonra nakarat geldi. Ben de toz bezini bir kenara fırlatıp attıktan sonra evde kendi kendime şarkı söyleyip dans etmeye başladım. "NE BEDDUA'M VAR NE DE AHIM! KALMADI KİMSEYE İNSAFIM! AFFEDEMEM BEN BUNLARI GEÇ, ATLATIRSIN YAŞIN DAHA ÇOK GENÇ!" Lan insanın evi gibisi yok ha!

Fırlattığım yerden bezi alıp, banyodaki küvete fırlattıktan sonra camusiru adındaki cam silmeme yarayan şeyi alıp cam silmeye başlayacaktım ki, cama geldiğim an donup kaldım. LAN?! Kiyo... Evin önünden zıplaya zıplaya gidiyor.
Ne ara çıktı?
Niye bana söylemedi?
Nereye gidiyor?
Süslenmiş mi?
Ne kadar para almış yanına?
GENE BENİ ALDATMAYA MI GİDİYOR?!
Hayır canım, belli ki söyledi ama ben şarkı söylediğim için duymadım.
Ya söylemediyse?
LAN ŞİMDİ NASIL OTURAYIM EVDE USLU USLU!?!

Hemen koşup bizim giysi dolabını açtım ve yamuk dikilmiş olan Ganta'nın saldırısını savuşturup tekrar dolaba tıktım hızlı bir şekilde. Ardından da kılık değiştirmek için bir şeyler aradım. Kiyo'nun beni tanıyamayacağı bir şeyler giymeliydim ve dikkat çekmemeliydim.

İlk olarak fazla dikkat çekmemek için bir pardösü buldum.

Ardından Kiyo'yu takip edeceğim ve bir sırrı ortaya çıkaracağım için dedektif şapkası geçirdim kafama.

Tanınmamak için takma bıyık.

VE TABİ Kİ...

B-bir dakika...
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.....

LAN BU NE ARIYO LAN BİZİM EVDE?!
Kiyooooééééé!!!
Sütyeni bir kenara fırlatıp çıktım evden. Takma bıyığımı tuta tuta koştum Kiyo'nun peşinden ve onu görebilecek bir yere gelince saklandım kapı kenarlarına. Malum Ishigakure'de öyle çok saklanacak yer yapmamışlar yollara. Baktım bizimki gece klübü gibi bir yere giriyor. İçeri girince çıktım yerimden ve kapının dışındaki posterlere baktım. Sarışın bir karı şarkı söylüyormuş, fasıl falan yazıyor. Kiyo'nun arabesk bir herif olduğunu biliyordum ama bu ne amına koyayım? Ben de bu çocuğu klas restorantlara götürüyorum. Türkü bar sevdiğini bileydim o kadar paraya kıymazdık. Kapıdaki güvenliğe sesimi kalınlaştırarak "Yaş sınırlaması yok mu burada." dedim. Hayır anlamında kafasını salladı. Herkesi içeri rahat rahat sokarken benim bu salak kılığımdan rahatsız olmuş olacak ki üstümü arayıp kunailerimi falan almaya kalktı. Shinobi olduğumu söyleyip cıngar çıkarınca saldı içeriye.

İlk bin saat dolaşıp Kiyo'yu aradım içeride. Düzgün aydınlatmamışlar ortamı gözükmüyor kimse. Karı kız yanaşıyor bir de sürekli "Oo, bıyığını sevdim yakışıklı." falan diye. Cüzzamlılarmış gibi pardösünün kolları ile ittiriyorum milleti. En son böyle bir duruma uyuşturucu kullanan herifleri yakalamaya gittiğimde düşmüştüm. Feci bir grup seks dönecekti az kalsın. Umarım burada da olmaz. Neyse ki bunlar götüme hamle yapmıyorlar derken gözlerim Kiyo'yu buldu ve ona kitlendi. Kısa saçlı bir bebenin yanına götüm götüm yanaşıyordu.
Kiyo...
Neden?
Birden kalbimde çok kötü bir acı hissettim. Dişlerimi sıkıp yanındaki bebeye baktım. ULAN GÖT KADAR BEBE! SAÇI DA BOKUM GİBİ! Amına koyayım oturuşundan pek anlamadım ama Kiyo'nun yanında devasa kalıyor. Benim boylarımda falan olmalı. NE YANİ LAN? Ciddi ciddi tercih edildiğim adam bu mu?

Sağıma soluma bakınıp bu ikisini iyice görebileceğim bir yer aradım. Az ötede var bir yer ama ne yazık ki dediklerini duyamayacağım. Şöyle güzel bir tekniğim yok ki amına koyayım. OF! Gidip paşa paşa oturdum o yere ve bacak bacak üzerine oturup dik dik izlemeye başladım bu iki orrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrospu çocuğunu.

[Suta Chieko]

Pırıl pırıl, sıcak sayılabilecek bir İshigakure akşamıydı. Saatler 8'i vururken bir toz burgacının da benimle birlikte içeri dalmasını önleyecek kadar hızlı olmasam da, iki katlı evimizin ahşap kapısından içeri attım kendimi. İçeriye girmem ile birlikte yüzüme çarpan ağır koku babamın mutfaktaki başarısının kanıtıydı. Kim bilir bugün, bütün gün köyde bir o yana bir bu yana koşuşturan oğluna neler yapmıştı. Evin tahta zeminine bakarak parmak uçlarıyla doğrudan mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Antredeki karanlıkta hızlı adımlar ile süzüldükten sonra mutfağın beyaz renkteki kapısını araladım yavaş yavaş. Karşılaştığım manzara her zamanki gibi beni şaşırtmakla kalmamış bir kez daha dünyadaki en iyi babaya sahip olduğumu hatırlatmıştı. Hemen gizliliği bir kenara bırakıp odanın ortasına fırlattım kendimi resmen. Babamın bir anda irkilmesine sebep olmakla birlikte adam ne yaptığını şaşırarak elindeki bıçağı yere düşürdü. Az kalsın bacağına falan isabet edecekti ki bir refleks ile kenara çekmeyi başardı ayağını. Yere düşen bıçağı yeniden eline aldıktan sonra tehditkar bir ses tonuyla bağırmaya başladı bana."SAÇMA SAPAN İŞLER YAPIP BENİ ÜRKÜTMEK YERİNE BİRAZ İNSAN GİBİ DAVRANSAN NASIL OLUR? " Bağırırken aynı zamanda da elindeki bıçağı bana doğru savuruyordu. Ben de tabiki altta kalmadım bu durum karşısında. Sesimi yükseltmedim tabiki ama yine otoritemi ortaya koyduğumu belli edecek şekilde "Kapıyı kullandığıma dua et." dedim. Neyse ki bu durumu pek büyütmeyerek sırtını döndü bana ve önündeki sebzeleri doğramaya başladı yeniden. "Neler yaptın bugün?" diye sordu yüzüme bakmadan. Az önceki sinirden eser yoktu ses tonunda. Bir düşünelim şimdi? Neler yaptım bugün? Aslında her zamanki sıradanlık eşliğinde tamamlamıştım bugünü de. Birkaç küçük mesele dışında hiç bir hadise gerçekleşmemişti. İnsanlar bilinçleniyor arkadaş. Eskisi gibi ota boka sorun çıkarmıyorlar artık. Acaba bu durum sadece bizim köye özgü bir şey mi? Diğer köylerde de günler aynı monotonlukla kendini tekrarlıyor mu? Her neyse. Ben de bu sakinlikten faydalanıp güzel bir kızın peşinde dolaştım bütün gün. Valla görseniz sizin de ağzınızın suyu akardı kız karşısında. Arkadaş... Nasıl taştı be. Ah, biraz yanına gidebilseydim kızın birkaç güne işi hallederdim kesin. Bir ayağımı ileri geri hareket ettirip bir şeyler sakladığımı belli etmeye çalışarak "Hiiiçç... Her zamanki gibi devriye gezdim. Pek farklı bir şey olmadı." deyiverdim. Babam da anlamış olsa gerek bir anlığına elindeki bıçağı tezgaha bırakıp bana döndü ve "Acaba?" dedi imalı imalı. Kurduğu tek kelimelik cümleyi bitirir bitirmez arkama dönüp koşmaya başlamam bir oldu. Yüksek sesle "Jinpachi'yi çağırayım ben." diye bağırdım ve mutfak kapısını arkamdan kapatıp yaşlanmaya başlayan adamı bir kez daha baş başa bıraktım yemekleriyle.

Koşar adımlarla tahta merdivenleri çıkıp Jinpachi'nin kapısının önüne geldim. Tam kapıyı açmak için elimi kapı koluna uzatmıştım ki kapı kendiliğinden açıldı ve karşımda mavi saçlı kardeşimi buldum. Beni görünce direk bir yere gideceğini onu merak etmememiz gerektiğini söyledi. Sonra da hiç siklemeden yanımdan geçti gitti. Arkasından, ağzım açık baktım adama. Bir an için babam yemek yaptı nereye gidiyorsun, yemekten sonra gidersin demek gelse de içimden hiç tepki göstermedim o an için. Aksine günün yorgunluğunu bir kenara atıp peşinden yürümeye başladım yavaş yavaş. Nereye gidiyo bu çocuk bu saatte? Her akşam oturup beraber yemek yemiyor muyuz? Neden ekiyor bugün bizi? Hapisten çıktıktan sonra çok bozdu valla kendini. Eski Jinpachi gitmiş de yerine onun kılığında birisi gelmiş gibi bi garip davranıyor. Ama benim adım Chieko ise ben bu işin aslını çözerim. Acaba kız arkadaşı falan mı var benden habersiz. Ulan kahpe... Hani kardeştik, hani kankaydık. Bu mu yani senin adamlığın. Bir hatun buldun ve söylemiyorsun bunu bana? Hani anlaşmıştık? İçimizden birisi sevgili bulursa arkadaşlarından birini diğerimizi ayarlayacaktı. Bu kadar da ibnelik olmaz. Bak diyorum bugün satan ileride domaltır.

Jinpachi'nin evden çıkmasını bekledikten sonra hızla birer ikişer merdivenleri inip yardırdım koridor boyunca. Pedere de ayıp olacak ama bugünlük böyle oluversin ne yapalım. Her gün birlikte olacağız diye bir şey yok sonuçta. Yaşlı başlı adamlar olduk. Bir gün de gece hayatına akıp biraz casusluk oynayalım. Çıktım dışarıya Jinpachi'nin peşinden. Pek gizlenme ihtiyacı duymadan insanların arasına karışıp takip ettim onu ana caddelerde. Ara sokaklarda da aydınlatmanın yetersiz olması gizlenmem için yetiyordu zaten. En sonunda bar gibi bir yere ulaştık tamam mı? Böyle millet sıra bekliyordu içeriye girebilmek için. Ben direk açılın shinobiyim diyerek atladım sıranın en önüne. Alnımdaki alın bandını görünce çekildi kapıdaki body guard yolumda. Seviyorum cidden şu mesleği. İnsanı yoruyor falan ama bazı ayrıcalıklar tanıyor olması çok güzel bir şey. En azından insanlar karşılarında shinobi gördüklerinde tırsıyor biraz. En kabadayılar bile saygı çerçevesinde hitap etmeye başlıyor falan.

İçerisi japon kültüründen nasibini almıştı. Böyle renkli renkli duvar kağıtları ile süslenmişti ve aynı çeşitlilikte ışıklar da son derece göz alıcıydı. Bir de bir kız şarkı söylüyordu. Güzeldi aslında sesi. Vücudu falan da iyiydi ha. Azcık kendime güvensem falan bu kıza da yavşarım ama olmuyor işte. Değil kızlara yavşamak Jinpachi dışında birisiyle arkadaş olamıyorum bile doğru düzgün. Jinpachi demişken nereye gitti bu çocuk. Aha da oraya oturmuş. Yanında da kısa boylu bir bebe var. Arkadaşı falan mı acaba? Ben neden tanımıyorum? Gözüm bir yerden ısırıyor aslında ama ıh... Şu saçma sapan ışıklar çocuğun yüzüne vuruyor. Bir garip gözüküyor. Şöyle köşede pek ışık almayan bir yere oturayım da izlemeye başlayayım şunu. Biraz da müzik zevki edinirim. Kızla göz göze geliriz falan. Jinpachi bahanesiyle hayatımda biraz değişiklik oldu. Her neyse beni fark etmeden kendimi şu karanlıkta kalmış masaya atayım en iyisi.

[Kuroda Jinpachi]

Hayda, ulan iyi ki bir beleş yeme planı yaptık. Direk otlakçı çıktı başımıza. Paket olarak geliyorlar anasını satayım. Ulan keko, şişeyi de düşürdü. Ahuahuahu! Şimdi bir flashback yaşamamız lazım. Yoksa filmi anlamayacaksınız. Hadi geliyorum birazdan.

Önceleri Uchimura, ben ve bir tane daha velet vardı. Takım içinde ben bunların ağzına ettiğim için sosyal hayatta da pek ilişkimiz yoktu tabi. Bunlar da iyi yanımı bilmiyor demeye getiriyorum. Neyse, sonra ben bu adı lazım olmayan, filmin önemsiz kişisi, figüran, arkadaşı antrenman bahanesiyle öyle bir dövmüştüm ki çocuk takımdan ayrılmıştı. Ulan, ahahahahaha! Vallahi ne eğlendiydim ha, ne günlerdi! Yeniden neyse, bu gidince bizim takıma yeni bir çocuk geldi. Bu gelen çocuk filmin önemsiz karakterlerinden değil ama. Yani görüyorum ki zorla başrolün yanında yer edinecek kendine. Gelen çocuk o zamanlar da bu boylarda olan Kiyo'ydu. Yaramaz, zıpır bir şeydi. Yine de öteki çocuktan daha iyi uyum sağlamıştı takıma. Değişik bir tipti. Öteki çocuk gibi ayak bağı da olmuyordu. Buradan da mesaj veriyorum da anlaşılmıyor diye bir de açıklayayım; o çocuğu dövme sebebim, güçlenip bize ayak bağı olmamasıydı! Dermişim, o çocuğu hiç sevmezdim. Sike sike yolladım takımdan iti. Ahuahuahu! Neyse, öyle böyle büyüdük işte. Bu Kiyo'yla da fazla sıkı fıkı değilimdir aslında da bir sorunumuz da yoktu yani. Görevler sırasında doğam gereği agresifleşiyordum biraz o kadar yani...

Fiçuv! Evet, günümüzdeyiz, bir anlık flashback'tan geri döndük. Şimdi öncelikle şu arkadaşa biraz yalandan samimiyet gösterelim. Belki gider. Hatta hadi lan! Bu sefer terslemeyeyim çocuğu, hapisten çıktıktan sonra sosyal ilişkilerimi yoluna koymam lazım. Paslanmışım.

Şaşkın bir ifade takındıktan sonra sırıtarak mutlu görünmemi sağlayıp "Vay! Naber lan fodul!" diyecek oldum ki şöyle bir yutkunup kendime geldim. Yutkunurken de tükürüğüm boğazıma kaçtı öksürmeye başladım. Neyse, daha çok şaşırmış gibi olur. İki de bununla ilgili söz söyledik mi inandırırım ben bunu bu öksürük işinin şaşkınlıkla alakalı olduğuna. "Vay anasını! Nolsun be Kiyo, aynı. Sen naptın, nasıl gidiyor? Hiç beklemiyordum ha, ağzımdakini kusayazdım." Yaşlı amca stayla! Neyse, oturacak bunlar zamanla. Bunun milletle arası iyiydi bundan bir iki bir şey kaparım ben.

[Shiomiya Kiyo]

Suçlu suçlu Jinpachi'ye yanaşırken kaş gözümle yeni bira istediğimi tezgahın arkasındakilere işaret ettim. Çalışanlar cıkcıklamayı kesip, yüzsüzlüğümü ben tamamen yerleşene kadar ters bakışlarla izlediler. En sonunda kem göz atmaktan vazgeçip yeni bir şişe uzatmaya karar verdiklerinde salak salak sırıtıyordum Jinpachi'ye doğru. Adam otrururken bile benden eşşek kadar uzun olduğu için baya baya omzunun altından enik gibi bakmak zorunda kalıyordum. "Jinpachii~" dedim sevimli bir şekilde biram uzatılırken. En sonunda tezgahın arkası silinip başka müşterilerle ilgilenmek için rahat bırakıldığımızda, çehremi barmenlerin az önceki çirkefliği ile yarışacak şekilde değiştirdim. "Seni hiç sevmiyorum Jinpachi..." diye tıslayışım, halkasından çekerek açtığım biranın çıkardığı fıs sesine karışmıştı azıcık ucundan. "Babanı da sevmezdim. Niye geldin ki buraya?" Diktim kafaya şişemi ve büyük bir yudum aldım. Evde Nishi pek içirmiyor biliyor musunuz? İçince sapıtıyormuşuz, ulan ben içmeden de sapıtabiliyorum ki neden böyle bir şey yapıyor? "Alt tarafı kafamı dinleyeyim herkesten uzakta, güzel müzik ve güzel görüntüler eşliğinde kendime geleyim dedim ama köyde tanıdığım herkes inatla burada. Bir şey eksik..." Nishi. "Neyse." Rahatsızca kıpırdandı götüm tabure üstünde. Jinpachi gibi birinin burada olması bile yeterince saçmalık ötesiyken Nishi'nin burada olması fikri olmaz olamazdı. Böyle bir ihtimal yoktu. Hem en son Manusuru Aruku eşliğinde götünü kıvırıyordu o evde, evet evet.

"Lafını dinlemediği için birini şişledin diye kodesi boyladığını duydum. İçerde de çok bela şamata çıkardın diye seni şişlemeye kalkışmışlar sanırım. Kalkıştıklarıyla kaldıkları ve senin o şişlerle şiş kebap yapıp her akşam masayı donattığın doğru mu Jinpachi? Şiş kebap yapmayı bildiğini bilmiyordum." Dedim oldukça ciddi ve aklı başında bir ses tonuyla. Suratımdaki çirkeflik de yok olmuştu zaten, gerek yoktu uzatmaya. Kafamı gene delice kaldırıp tepemdeki adama baktım. Ulan burdan ne komik görünüyor insanlar. Şişeyi buna doğru kaldırdım böyle, burnuna burnuna uzattım. "İçmek ister misin, şişeyi paylaşabiliriz." Dedim daha da sakinleşmiş bir sesle. Devamı artık mırıltı gibi çıkıyordu "Şişenin ağzı yüzünden öpüşmüş gibi oluruz ama merak etme tişörtün kenarına silerim ben..." derken. Son sözlerim ise hele resmen fısıltıydı. "Ben... Bişi yapmadım. Aynı Kiyo işte..."

[Shiki Nishiyama]

Gözlerimi kısıp önce Kiyo'ya sonra da yanındaki mavi saçlı herife baktım. KENAFİR! Saçların da çok güzelmiş mavisaçlı-baka çok beğendim, keşke benim de öyle saçım olsa. Nazar, nazar, nazar... SİZİN BİRBİRİNİZLE KONUŞAN AĞZINIZA SIÇAYIM. Kiyo'ya bak ne kadar eğleniyor konuşurken bebeyle.
Sinirli sinirli dublaj yapmaya başladım bunlara ben.
"Ooo, Kiyo! Sevgilim naptın, nasıl gidiyor? Azıcık beklemek mi istersin yoksa ağzına mı vereyim? diyor çocuk bizimkine.
Kiyo da Seni seviyorum *bilmemne* diyor. Adını bilmiyorum tabi bu yarrakbaşının. "Babana gel. Gel buraya."
Sonra uzun uzun bir şeyler söyledi onları anlamadığım için kendimi kaptırıp iyice seks içerikli konuşturdum Kiyo'yu.

İki saniyede sinir küpüne dönüp derin derin solumaya başladım ve ayağa kalktım hemen. Ben... Ben de Nishi isem, burada durup embesil gibi aldatılmamı izlemem. Sağıma soluma baktım. Türkü söyleyen kadın sahneden iniyordu. Onun inişi ile benim yüzümde pis bir sırıtış belirdi. Elimle yavaş yavaş Teishi no Jutsu yapmaya başladım.

Herkesi geçip kulise girmemin çok basit olduğunu söylememe gerek yok sanırım. Onca senedir genjutsu kullanıcısıyım, bu tür işleri de yapamazsam kendime adam demem herhalde. Sarışının odasına girmeden önce henge yaptım. Şöyle yakışıklı bir bebeye dönüştüm yani. İçeri girince yüzümde acayip salak bir gülümseme ile "Merhaba." dedim. O da ilk kaşları çatık bir şekilde bana döndü "AY KİMSEYİ YOLLAMAYIN DEMİŞ-" Cümlesini bitirmeden durup bana baktı bir iki saniye. Ah, teşekkür ederim genjutsu... Her ne kadar ibnenin teki de olsan, çok işime yarıyorsun.
"Merhabağğ..." Sesi bu sefer çok daha sevimliydi. Tabi bana iğrenç bir cırtlama gibi geliyordu. Kadın seslerine uyuz oluyorum. Duvardaki posterlere bakıp kızın ismini okudum. "Nagae Uchimura, ehe. Gerçekten harika bir sesiniz var. Bu gün... Harikaydınız. Özellikle de şu, Ishilim..."
Kız hemen cümlemi kesip ayağa kalktı ve hafiften göbek atarak "HEY HEEEEEEY!!! HANİYADA BENİM ELLİ RYOM PASTIRMAM diye başladı şarkıya.
"Ishiliden başkasına bastırmam uleeeaan!" diyerek kızın beline attım elimi ve kendime çektim. Her ne kadar kadınlardan tiksinsem de, benim de ihtiyaçlarım olduğu için baya kız götürdüğüm olduydu. Bilirim neler yapacağımı. Hem de tekniğime de güveniyorum falan.
"Ben... Shiomiya Kiyo'nun arkadaşıyım." dedim seksi bir sesle.
Kız da şaşkın şaşkın "K-kiyo mu? Ah, evet beni izliyordu. Jinpachi ile..."
"Jinpachi, hmm... Kiyo ile münasebetiniz falan yok değil mi Uchimura-san? Sizden etkilenmem arkadaşlığımızı zedelemesin."
"Ehiihihi, yok canım bir şey demez. İlişkimiz baya serbestti onla."
"İlişkiniz... Vay ibne..."
"Efendim?"
"Çok güzelsiniz diyorum Uchimura-san. "
"Ehehe, teşekkürler. Adın ne senin bu arada?"
Dalgın dalgın "Hayadoru." dedikten sonra aslında kızdan öğrenebildiğimi öğrendiğimi fark edip kafasına indireyim diye elimi lambaya götürdüm ki karı birden acayip çevik bir hareketle elimi yakaladı. Lan falan demeye kalmadan "IEEE HAYADORU YOKSA SEN Bİ SUİKASTÇİ MİSİEAN?!" diye bağırarak kafama tırmanmıştı bile. Bu kızda kendimi gördüm nedense...5 dakika içinde bacak omza, misyoner, makas, 69 falan her türlü pozisyonu üstümde deneyerek dövdü kaşar beni. Sonunda ağlayarak pes ettim ve kızın boşluğundan yararlanıp çat diye kafasına bulduğum vazoyu geçirerek bayılttım bunu. Kapısını kitleyerek çıktım sonra odadan. Shinobi miymiş lan karı?

Sonraki adım da tabi ki Kiyo ve Jinpachi'nin masasına Uchimura olarak gitmek oluyor. Bunun için ilk olarak magen henge kullandım. Çünkü sağdan soldan insanların beni Uchimura sanmasını istemiyorum. Sadece şu ikili sansa yeter. Ardından da yüzümde ancak bu kaşarın takınacağı bir ifade ile ilerledim masalarına. Tabi sesim de bunlara karının sesi ile gittiği için her zamanki öküz sesim ile "Kiyo! Jinpachii!!" diye seslendim. Kısaltmaya gerek yok, kız kısaltmamıştı çünkü. Yanlarına gidince sağ elimi ağzıma götürüp öptüm sonra öptüğüm yeri Kiyo'nun dudağına götürdüm, oradan da Jinpachi'ye ardından tekrar kendi dudağıma. Tam olarak anlamadım ama bence burada threesome dönüyor. Bu yüzden verecekleri tepkiye bakacağım. "Beni izlemeye gelmeniz ne sevimliiii! Hatta size küçük özel bir konser vereyim! DARACIK DARACIK SOKAKLAR, AMELİLER MİSKET YUVARLAR!... Eehehhee, oturuyorum." Cevap beklemeden Kiyo'yu itekledim yana kaysın diye. Sonra da tam ortalarına geçip oturdum. Bir elim ile Kiyo'nun bir elim ile Jinpachi'nin bacağını mıncıklarken "Niye bu rahatsız yere oturdunuz ki!? Masalara geçseydiniz keşkeeğğ" dedim aptal sarışın taklidi yaparak. Jinpachi'nin baldırlar da taşmış lan.

[Suta Chieko]

Tüm dikkatimle Jinpachi ve yanındaki kısa boylu bebeye odaklanmışken türkü söyleyen kızın şarkısını bitirip sahneden indiğini fark etmemiştim bile. İkisinin konuştukları şeyi duyabilmek için götümü yırtıyordum resmen oturduğum yerde ama gelin görün ki gürültü olarak adlandırılabilecek şarkı, bir türlü çekilmemişti emellerime giden yolun üzerinden. Tamam kızın sesi güzel falan ama beni kesmiyor böyle türkü olayları. Ben daha çok yeni nesil şarkılardan hoşlanan birisi olarak türkü sanatçılarının biraz daha yaşlı kesime hitap ettiğini düşünüyorum. Eee, sonuçta nesil değişti dimi? Ben sevmiyorum belki ama benim moruğu getirip koysak buraya sabaha kadar gözünü kırpmadan dinler. Bana mısın demez.

Haa aklıma gelmişken söyleyeyim. Bu kızı ve kısa boylu bebeyi daha önce nereden gördüğümü hatırladım. Bunlar Jinpachi'nin eski takım arkadaşları. İsimlerini bilmiyorum ya da daha önce onlarla konuşmuşluğum yok ama yine de sima olarak birkaç defa görmüşlüğüm var ikisini Jin'in yanında. İyi ve uyumlu bir takım olduklarını söyleyebilirim. Eskiden onlara imrenerek bakardım. Daha doğrusu sadece Jinpachi'ye imrenerek bakardım ve hala da bakıyorum. Ama diğerleri, "GELİN VS LAN. ALAYINIZA TEQ" Öhm öhmm... Jin hapse girdiğinden beri ikisini de görmüşlüğüm yok. O zamandan beri pek takılmıyorlar anlayacağınız. Acaba onlar da beni tanıyorlar mı? Jinpachi, benden bahsetti mi daha önce onlara? Bir kardeşi olduğundan, üvey çocuk olduğundan, babasının bir doktor olduğundan? Yoksa bizi bir kenara atıp kendisi için yaptığımız bütün fedakarlıkları görmezden mi geldi? Aslında benim onun için pek de fedakarlık yaptığım söylenemez ama babamın, üzerinde baya hakkı var yani. Direk birkaç cümle ile yabana atılacak şeyler yapmadı Jinpachi için. Her neyse. En iyisi ben biraz daha gömüleyim de şu sandalyeye beni daha önceden görmüşlerse fark etmesinler burada olduğumu. Az sonra kalkıp giderim zaten. Anladığım kadarıyla buraya sadece eski bir takım buluşması yapmak için gelmişler. Karnım da acıktı zaten. Rahat bırakayım adamları.

OHA OHA OHA... Kalkmayı düşünüyordum falan ama bir de ne göreyim. Solist olan kız sahneden indikten sonra garip tipli bir çocuk yanlarına geldi bunların. Satanist falan mı lan acaba? Nasıl tip bu amıno koyim. Valla ürkmediğimi söylesem yalan olur. Her yerinde dövme var lan. Piercingler falan. Şeytana mı tapıyor acaba? Kesin şeytana tapıyor bu çocuk. Aha da buraya yazıyorum bu herif hiç de hayırlı birisine benzemiyor. Bak bak... Bir de garip hareketler yapıyorlar. Tek tek hepsine elini yalattı. Lan noliii. Bir çeşit ayinin içinde falan mı kaldım. Napıyor bunlar. Oturdu ikisinin arasına. Ellerini de Jinpachi ve yanındaki bebenin bacağına koydu. Vallaha gay. GAY! Görmedim sanmayın. Benden kaçmaz. Yalnız hayatımda ilk defa bir gay gördüm ha. Ben en başından anlamıştım bu çocuğun hayra alamet birisi olmadığını. Kıvırta kıvırta yürümeler falan. Bir kızlık var zaten baksanıza hareketlere. Yalnız bi dakika. Yanlış düşünüyor da olabilirim. Belki de gereğinden fazla kas yapmış bir kızdır. Saçı falan da garip. Bir tarafı kazıtıp diğer tarafı uzatmış. Dişi de olabilir yani. O potansiyeli görüyorum. İzleyeyim biraz daha bunları. Bakalım ne yapacaklar. Olmadı gidip bölerim napıyonuz aq aile var burada diyerek. Ulan Jinpachi yoksa gay misin?

[Kuroda Jinpachi]

Ulan ibne, biz sana kardeş gibi davranalım bak şu laflara! Hiç beklemezdim! Pü kalıbına diyeceğim... neyse. Ne demiş büyüklerimiz: "Hayatta iki şeye dikkat edeceksin. Bir yolda giderken kavşaklara, iki yüzüne karşı karşı gülüp arkadan iş çeviren yavşaklara!" Ne deseler doğru vallahi. Şuna bir ağzının payını vereyim de sonra yollarım gider. Pek de kalacak gibi değil zaten, atarlı falan. "Senin yaptığın gider, benim hoşuma gider kardeş! Sen ölmeyi bayılmak mı sandın? Bir akşam uğrada donatayım masayı şiş kebapla, merakını gidermiş olursun." Bir de son cümlemle kafamı hafifçe eğip göz kırptım. O sessiz cümleyi söyledin, iyi güzel ama, o kadar laf soktuktan sonra ben de geri durmayacağım herhalde. Üzüldüm, yalan yok. Ama benim prensiplerim vardır. Biri de şudur: "Vur hançeri kalbime, kalbim kana bulansın. Fazla derine inme çünkü orada sen varsın... Dermiyim ben hiç böyle. Ben sevdiğimin karşısına geçer, gerekirse diz çöker, seni seviyorum derim. Sevmediğime artık seni sevmiyorum, çık git hayatımdan derim." Bir tık sonrası sevmiyorum demeye gider Kiyo, işte o zaman belana atlarım, hiç acımam! Neyse, dur şimdi daha önemli şeyler var.

Birazdan olacakların sizin için sürpriz olması, filme olan ilginizi artırabilirdi. Ama ben neyin ne olduğu belli olmayan postmodern eserlerden pek hoşlanmam. O yüzden yeri geldikçe geçmişte olanları anlatarak, olaya fransız kalmamanızı sağlayacağım. Bu benim hikayem, benim filmim, sonunu yorumlarınıza göre getirmenize izin vermeyeceğim. Sore wa ore no nindo da! BİÇIZ!

Gelelim Uchimura, Kiyo ve benim aramda geçenlere. Bir de sensei dramımız var ama o daha sonra anlatılacak bir hikaye, daha sonra uğranacak bir geçmiş. Üç isim saydığım için aklınıza hemen bir aşk üçgeni gelmesin, daha pis şeyler düşünüp threesome tahmininde bulunduysanız onu da çıkarın aklınızdan. Olanlar aşk dörtgeni gibi bir şeydi sanırım... Yada beşgen..? Belki de altıgen? Neyse neyse! Bu kısmı fazla uzatmanın alemi yok. Direk geçmişe gidiyorum. Vtr'yi izleyelim lütfen.

Genin olduğumuz günlerdi. Takıma Kiyo katılalı epey zaman geçmişti. Fena da bir takım değildik. Genciz tabi, hormonlar tavan yapmış durumda. Karı kızla güzel vakit yiyoruz anlayacağın. Benim manitu da bu Uchimura'ydı. Bu da epey hoppa bir kız bu arada. "He" desen atlar kucağına. Ben de "he" dedim işte zamanında. Pompa bomba, bir yandan takım arkadaşlığı falan iyi götürüyorduk işi. Halimden memnundum. Yine bir gün görevdeyiz, ama bu sefer başımızda sensei yok. Test, görev arası bir şey anlayacağın. Ben manituyla göreve gittiğimden her ihtimale karşı hazırlıklı geldim tabi göreve. Gece oldu, şu küçük, tek kişilik çadırlardan vardı, hepimiz kurduk çadırımızı, "İyi geceler." falan derken gittik işte. Tabi biz Uchimura'yla kaş gözle yaptık planı, gece ben bunun çadırı basıyorum! Bekledim işte bir saat falan sonra baktım ses seda yok, hemen karşı çadıra. Gerisinin fazla da ayrıntısına girmeme gerek yok. Tabi olay böyle bitmiyor, biterse çok da anormal bir şey olmamış olur zaten. Biz iş üstündeyken "cııırt" çadırın fermuar açılmasın mı!? Biz dal daşak Kiyo'nun karşısında kaldık. Utanıp sıkılması gereken bizdik aslında ama çocuk tırstı mı ne yaptıysa artık koşa koşa uzaklaştı. Hatta sonra öğrendik ki ta evine gitmiş. O gece öyle geçti işte. Bu arada, Kiyo geldi diye işi yarım bırakmadım. Dedim size, prensiplerim var benim. Görevi de bir şekilde bitirip, Kiyo'yla ilgili bir şeyler uydurduk sensei'ye. Görevden sonraki gündü. Eğitim falan yok, boşuz. Öğleden sonra, hava sıcak. Gidip bir hararet atmak lazım diye düşünüp Uchimura'nın evine gittim. Ninjayız ya, tırmandım cama. Bir de ne göreyim! BU OROSPU HİÇ TANIMADIĞIM BİR ERKEKLE MERCİMEĞİ VERİYOR FIRINA. GÖZÜM DÖNDÜ! CAMA BİR TEKME, ORTALIK CAM KIRIKLARIYLA DOLDU. GİRDİM İÇERİ KIZA BİR ŞAMAR ATTIM ÖNCE, SONRA KIZIN ÜSTÜNDEKİ ELEMANI EŞEK SUDAN'DAN GELENE KADAR DÖVDÜM. Yapacağım espriyi sikeyim. HIRSIMI YETERİNCE ALINCA DA GELDİĞİM GİBİ, CAMDAN, SİKTİR OLUP GİTTİM! İşte o zaman her şey netleşti. Kiyo'nun neden kız gibi kaçtığını anladım. Kız aslında onu da idare ediyormuş. OROSPU! İşte hikayemiz böyle... Yine iyi, o olaydan sonra Kiyo'yla aramızı düzelttik bir şekilde. Orospu'yu da her gördüğümde bir sinirlenirim ama napalım, abazalık, beleşçilik böyle bir şey...

Evet, gelelim günümüze. Bu kız geldi ikimize elini öpüp bir şeyler yaptı, geçti aramıza bacaklarımızı falan okşamaya başladı. Her zaman kendime “Karşındaki bayan, sadece of çek dayan.” diye telkinde bulunurum. Ama... ulan orospu, sen nasıl bir yüzsüzsün ki gelip yaptığın şeyler dalga geçercesine hareketlerde bulunuyorsun, bizimle dalga geçiyorsun! "OROSPU!" diye ayağa fırladım. Sandalye falan devrildi tabi, milletin gözler bizde, şov zamanı, benim zamanım. Sonra da "UTANMIYOR MUSUN MİLLETİN GURURUYLA OYNAMAYA! SEN BİZİ NE SANDIN LAN!" deyip şamarı geçirdim. Bir yankı yaptı ki benim kulaklarım bile çınlıyor. Tabi bu kadarla kalmadım, abarttım. Bir de suratının ortasına en balgamlısından bir tükürük attım! "OROSPU, SİK DELİSİ, YARAK DELİSİ!" Gururumla oynadı lan! Yanına bırakırlar mı adamın!? Gerekirse bir daha yatarım lan! Mapus bizim yuvamızdır! Hatta yetmedi lan bu kadar. Bu kendine gelemeden suratına sağlı sollu şamarlar geçirmeye başladım. Şimdi siktim belanı!

[Shiomiya Kiyo]

Lan kısa yazcaktım da uzadıkça uzadı fkjhgfdg

Jinpachi uzattığım birayı siklemedi. Bir de üstüne, sanırım buna mapushanede baya baya arabesk zerk etmiş olacaklar ki dünyanın en kro laflarını ederek yeni birayı da ısıtmaya kalkıştı. İşte orada duracaksın evlat dedim kendi kendime, "Haklısın abi, çok doğru, zaten en mantıklı olan da o son dediğin, bir daha der misin?" diye söylene söylene aynı götüm götümlükle uzaklaşmaya niyetlendim. Bir göt lobunun sığabileceği boşluğu tekrar açmıştım aramızda, biraz daha azmedersem Uchimura'nın çoktan şarkısını bitirmiş ve gitmiş olmasını da fırsat bilerek topuklayabilirdim bile. Fakat olmadı olamadı işte, önce cart mı desem kart mı desem bir ses çalındı kulaklarıma. Lan bunun sesi şarkı söylerken nasıl değişiyor, evrimleşiyor? Ardından suratıma suratıma pamuk eller uzandı. "Cebim orada değil genç bayan" diyeyazdım ki ağzıma kapandı bu el. Bir de bana uzatmadan önce avcunu mu öpmüştü? Tükürük kokuyordu zira. Kocaman gözlerle sarı çalı yumağına dönerken aynı eli bir de Pachi'ye yalattığını gördüm. Götüme göt atarak beni iyice ittirip oturmasına değinmiyorum bile. Sol bacağımı mıcım mıcım mıncırması, hormonlarımı değil anılarımı zıplattı ne yazık ki...

10-11 yaşında mıyım neyim. Beni genin yapmışlar. Ne sik yemeye yaptılar bilmiyorum sanırım akademinin artık amına koymayayım diye olabilir. Dediler genin açığı olan bir takım var seni oraya vercez Kiyo. Ok dedim. Bir gittim herkes benden büyük amına koyayım, aha bu Jinpachi var, Uchimura var, Uchimura'nın memeleri var, bir de sensei Shizuka var, var da var yani. Sensei'yi şimdi siktir ediyorsunuz, cidden o apayrı bir trajedi. Uchimura'nın memelerine geri geliyorsunuz. Ya da memeleri de sallayın, Pachi'nin çingene yanığı tenine gelin siz. Meğer bu sikik benden önceki takım üyesini taijutsu antrenmanı ayağına kırmış atmış, ölüsünü falan da sikmeye niyetlenince Shizuka dur demiş sen ne yapıyorsun senin ananı si... Yok lan Shizuka öyle bir şey dememiştir. İşte diğer bahtsız bebe artık bir sike yaramadığı için, bir de Pachi'nin oçluklarından bıktığı için bırakmış gitmiş, kariyeri daha adam gibi başlamadan bitivermiş. Yazık la. Aynı şey bana olmadı neyse ki, neredeyse takımdaki herkesin bütün insanlıktan nefret eden haysiyetsizler olması, benim de onlardan kalır yanımın olmaması aramızda garip ötesi bir bağ oluşturdu. Bir takım nasıl hem birbirinden ölesiye nefret edip, hem de yeri geldi mi takım çalışmasının en aşmış halini gösterebilir? Öyle bir takımdık işte. Şimdi az önce es geçtiğimiz memelere ve benim takımla olan yaş farkıma geri geliyorsunuz...

Artık 13 yaşında falanım, Uchimura da 15 oluyor. Baya baya alışmışız birbirimize takımca fakat kızla ben biraz fazla alıştık birbirimize. Daha doğrusu ben öyle sanıyorum. Küçüğüm aklım ermiyor ayağına ben bunun gidip gelip sütyenini çalıyorum, memesini mıncırıyorum hoşuna da gidiyor kevaşenin. Sonra bir gün geliyor, bu karı beni öpüyor! Baya baya alıp, boy farkı yüzünden belimden tutup öpüyor bildiğin en fransızından! "Kiyo senden çok hoşlanıyorum~~" diyor! Ben de "AY BEN DE SENDEN HOŞLANIYORUM SEVİŞEK Mİ?" diyorum. Sonra biz çıkmaya başlıyoruz ama "Aman!" diyor "Jinpachi duymasın..." diyor "Ayıp olur utanırım saklayalım ondan." diyor. Tamam diyorum. Hatta sadece buna değil, dediği her şeye tamam diyorum aylar boyunca ama VERMİYOR KİTAPSIZIN KIZI! Dandik ilişkimiz boyunca ilerleyebildiğim tek şey sol memesinden sağ memesi oluyor sadece, yaşımı bahane ediyor sürekli! LAN YAŞI MI KALMIŞ BU İŞİN? Sabrediyorum. Sabrediyorum fakat bir gün Shizuka'sız dandik bir görevimsiye çıkıyoruz ve orada iplerimi koparıyorum "Ben bu kıza geçireceğim arkadaş!" diye. Gece oluyor, müthiş karizmamla ilerliyorum kızın çadırına. Aşırı da eminim Jinpachi'nin uykusu ağır, Shizuka ortalarda yok, ben yakışıklıyım, kesin ikna edeceğim diyorum. İyice yaklaşıyorum, bakıyorum çadır sallanıyor. Bayağı bayağı sallanıyor yalnız. "Mura-chaan~~ Kazıkları iyi çakamadın mı ne bu çadırın hali?" diyorum içeri dalmadan önce. Ses gelmiyor, iyice sevimlileşip "Mura-chaaaaannnn~~" diyor ve fermuarı indiriyorum çadırın. Hunharca inip kalkan bir adet kahverengi göt görüyorum. Geri fermuarı kapatıp koşarak gidiyorum. Baya bi koşuyorum yalnız, vardığım yer bizim evin bahçesi oluyor.

Bir hafta falan kapanıyorum eve, sonra Kyou'nun da gazlamasıyla gözümü yumup ağzımı açmaya Uchimura'nın evine gidiyorum. Diyeceğim ki "Duygularımla oynadın Mura, bunu bana nasıl yaparsın?", o ilişki orada bitecek. Sonra "İstedim de vermedin çıban çıksın amında yarelli yarelli" diye şarkı söyleye söyleye siktir olup gideceğim. Çıktım cama. Tabi ilk defa evine geldiğim için rezil bir evde oturduğunu görünce şaşırıyorum, cam kırılmış böyle, üstünden bantlanmış falan, acıdım da hani bi yandan. İçeriyi göremediğim ve sabırsızlandığım için bir de ben kırıyorum bu camı. Sonra bir göt daha görüyorum. Tanıdık bir göt; abimin götü. Gerisini hatırlamıyorum abime şomarı geçirip kızı eşek sudan gelinceye kadar dövmüşüm. Sonradan öğrendiğime göre benim bunları bastığımın ertesi günü Pachi de bambaşka bir erkekle basmış Uchimura'yı. Zaten sonra da taşlar yerine oturdu ve orospuluğuna alet edildiğimizi acı bir şekilde anladık.

Şimdi ki zamana geri dönüyoruz. Uchimura 2 bilemedin 3 saniye okşamıştır bacağımı ama o olaydan beri yanımıza bir daha yavşama niyetli yanaşmadığı için bu denli geniş anıları anımsatması çok normal. Üstelik, onu dinlemeye gelişim yeni bir şey de değil, uzun zamandır Shizuka ve takımca paylaştığımız acı tatlı hatıralar anısına dinlemeye geliyorum onu ve beni ilk defa bu gece görmüyor. Biliyorum ne zaman gelsem beni fark ettiğini, sadece yanıma uğramadan gidiyor. Belki bazen gözgöze gelirsek gülümsüyor, o kadar, başka bir şey yok. Acaba Pachi de mi ilk defa geliyor? İlk defa mı hep bir aradayız? Acaba Uchimura şu an patavatsızlık mı yapıyor? Oha Pachi Mura'nın suratına tükürdü! "Qnq sakin." dedim üstümdeki uzun kollu tişörtün çekiştirdiğim koluyla Mura'nın suratını silerken. Bu sırada da Pachi iyice coşmuş, oldukça haklı meselelerden sitem ediyordu. Daha fazla ses etmedim ben de. Didişmelerinin bitmesini bekledim ilk. Beni siklediklerine kanaat getirdiğimde de tekrar Mura'ya konuşmaya başladım. "Bir dahaki sefere aile bireylerimden biri mortu çektiğinde..." dedim ilk. "Taziye amaçlı Mumbar Dolması göndermezsen sevinirim. Hem, kaba bir davranış, hem de gönderdiğin genin nerede kaldığımı bulana kadar iyice kokmuştu. Sevgilim fark etmeden yok edene kadar akla karayı seçtim." dedim sonra.