[Takım Haze] Konoha Yolculuğu

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Üzülerek ve dövünerek 2. pasifliğini veriyorum.

Takım konularındaki pasiflik uygulaması ile ilgili başta bilgilendirme geçmiştik ve pasifliği ciddi tutacağımızı, bunun da takım kaptanlığı için bir dezavantaj olduğunu belirtmiştik. Bu yüzden elimden gelmeyerek ve gerçekten üzülerek pasiflik verdiğimi bilmeni isterim.

[Kyogi Haze]

Ayakları toprağı eşelerken yüzüne çarpan rüzgarla rahatladı.Düşüncelerin etkisini reddettiği o anda,kafasındaki çarpık yapbozu görebiliyordu.Zorla birbirine geçirdiği uyumsuz onlarca parça yavaş yavaş dağılırken zihnen toparlandığını hissetti..Tekrar oyuna dahil olmadı Haze.Elindekiler birbirinden alakasız,tamamen ayrı konulara ait şeylerdi.Kiyomori hakkında hissettiği garipsediği şeyler,öğrencileri ve muhtemelen onu en çok sarsacak şey olan varış noktası.Tüm bu olayların arasına dalarsa tünelin ucunu göremeyeceğini çok iyi biliyordu.Bıraktı hepsini, çevredeki potansiyel tehditlere odaklandığından emin olana dek zihnindeki sıkıntıların yok oluşunu izledi.İronik bir durumu yaşıyordu Haze.Ardında bıraktığı tüm düşüncelerden en lanet özelliğine sarılarak sıyrılıyordu.Paranoyaklık.Attıkları her adım onları tehlikenin ortasına götürüyor olabilirdi.Bulundukları konumda ona güven vermiyordu zaten.Açık alanda olmaları bir yana,tamamen yabancı topraklardaydı.Aştığı mesafenin onda hangi hisleri uyandırdığını umursamadı,yabancı topraklar.Bir şekilde buraya ait olmasının bir anlamı yoktu.Ağaçlara ardından tonu değişmiş gökyüzüne baktı.Geçen saatler ortalığı Haze’nin kesinlikle şikayet etmediği sıkıcı bir durgunluğa bulamıştı.Kiyomori ile arasındaki konuşmalardan beri tek bir değişikliğe dahi şahit olmamıştı Haze.Garipsemekten alıkoyamadı kendini.Mevcut hızlarını göz önüne aldığında onu tatmin edecek kadar ilerlediklerini biliyordu.Gördükleri manzara buna rağmen istikrarlı bir şekilde kopya görüntü özelliğini koruyordu.Normal şartlar altında bu durumdan deli gibi şüpheleneceğini biliyordu.Ancak her görüntünün gerçek olduğuna bir şekilde ikna olmuştu.Birbirini tekrar eden ağaçlar,yapraklar,..Bir kandırmadan ziyade doğanın güzelliği olarak görüyordu bunları.Dikkatlerini çekmekten kaçınarak öğrencilerine göz attı.Haze’nin çevresindeki herşey gibi,yine onu memnun eden bir rutini izliyorlardı.Hana’nın artık alıştığı güvensiz bakışlarını bir kenara koyarsa,ikisi de en az Haze kadar temkinliydi.Öğrencileri kendilerini göreve muhtemelen ondan daha fazla adamıştı.

Yüzüne dağılan rahatlık ifadesini bozan yine Kiyomori’nin sözleri olmuştu.Temposunu onun yavaşlayan adımlarına uydururken şüpheci tavırlarını suratındaki her bir kası ele geçirmişti.Kiyomori’nin gözlerinden çekiniyordu Haze,buna rağmen gözlerine kilitlendi.Ardından tamamen açıkta olan vücudunu süzdü.En az kendisi ve öğrencileri kadar dinç olduğunu görebiliyordu.Mühür bahanesi..Hızını iyice düşürerek gözüne kestirdiği bir ağacın gövdesinde durdu Haze.Paranoyak tarafının ona yardım etmekten uzaklaştığını,içten içe onu dürttüğünü hissedebiliyordu.Mühürün gücünü,etkilerini ve yan etkilerini bilmiyordu.Sadece doujutsu olayını hallettiği konusunda bilgilendirilmişti Haze. Ne sana ne de çocuklara zorluk çıkarma derdindeyim. Kiyomori ile yaptığı konuşmalar zihninde canlandı.O sırada ilgisini çekmesede her bir cümlenin onu desteklediğini,daha doğrusu biraz daha Haze taraflı olduğunu farkediyordu.Çıkarım yapmaktan çok uzak bir konu.Ancak Haze güven ve şüphe arasında bir seçim yapacaksa oyunu ikinci seçeneğe verirdi.Diğer yandan Kiyomori’nin doğru söylediği bir senaryoyu canlandırmaya çalıştı aklında.Yorgun,kendinden geçmiş birinin onlara yük olacağı şüphe götürmezdi.Kiyomori’den birkaç adım uzaklaştıktan sonra bileğine sakladığı kunaiyi eline aldı ve ağacın gövdesini işaret etti.. “Birkaç dakika soluklan,daha fazla durmayacağız.Konaklayacak yeni bir yer bulana dek ilerliyoruz.” İki parmağıyla önce gözlerini sonrada arkasındaki alanı işaret etti öğrencilerine bakarak.Öğrencileri arka tarafı gözlerken Haze hem Kiyomori’yi hemde kalan boşluğu görüş açısına dahil edecekti.Kiyomori’nin durmak istediği bir noktada birkaç dakikadan fazla kalmak istemiyordu Haze.Gerekirse içinden saniyeleri saymayı planlıyordu.Fakat ilerleyişlerini daha fazla uzatmayı planlamıyordu.Tercihen yeni bir han yahut daha korunaklı bir yer bulana dek ortalama bir tempoyla devam edecekti.

[GM - Naruto]

Kiyomori'ye dinleneceği yeri göstermenin ardından, öğrencilerine de gözlem yapmaları gereken yeri işaret ediyorsun. Kentaro bu duraksamadan hiç de hoşnut olmadığını açıkça belli eden bir yüz ifadesi ile görevlendirildiği alana giderken, Hana utangaç adımlarla onu takip ediyor. Bu esnada Hana'nın görev esnasında ne kadar da silik bir tutum sergilediğini fark ediyorsun. Sanki hiç yokmuş gibi, tek bir ses bile çıkarmayan ve hatta varlığını bile gizleyen bu kızın durumu kafana takılıyor. Tabi bunun yanında Kentaro'nun kırılamayan önyargıları da zihninin en güzide yerlerinde hınzırca dolanıyor.

Öğrencilerin sizden birkaç metre ötede yerlerini alırken sen de Kiyomori odaklı gözlemine başlıyorsun. Yavaşça gösterdiğin ağacın gövdesine sırtını yaslayarak oturmaya başlayan Kiyomori derin derin birkaç nefes alıyor. Yüz ifadesi pek değişmese de bu dinlenmenin ona iyi geldiğini sen de fark edebiliyorsun. Bakışları önündeki çimenlerden sana doğru kayarken, kendini ister istemez rahatsız bakışların hapsinde hissediyorsun. Kiyomori normalin biraz üstünde derinlikte aldığı nefeslerine devam ederken "Benim de öğrencilerim vardı. Seninkilerden farklılardı ama. İkisi de shinobi olmak için doğmamıştı. Bana kalırsa biri çok iyi bir ressam, diğeri de iyi bir şarkıcı olabilirdi. Ama sistem onları shinobi yapmıştı. Benim sevdiğim sistem de buydu zaten. Köyü için ideallerinden ve geleceklerinden vazgeçen shinobiler yaratmak..." diyor iç geçirerek. Bu cümlesinden sonra yüzüne bu sefer fark edilir bir tebessüm yerleşen Kiyomori bakışlarındaki korkutuculuğu yok eden bu tebessümü ile "Şimdi ise beni sisteme karşı gelmekle, hainlikle suçluyorlar. Atalarımın arzularını, onların yaptıklarını öne sürerek beni ve varsa benim gibileri yok etmeye çalışıyorlar. Konoha benim evim, bunu hiçbiri anlamıyor. İşte bu yüzden Konoha'ya gitmek istiyorum. En azından bir serseri gibi alelade bir yerde değil, evimde öleceğim." diyor. Bu cümlesinden sonra ise tebessümü ufak bir kahkahaya dönüşüyor ve bu kahkahaları arasında "Beni bir Konohalı'nın evime götüreceğini düşünmezdim. Sırf Konohalı olduğun için, son sözlerimi kayda geçiren sen olacaksın. Bu yüzden seninle konuşmak hoşuma gidiyor. Beni yanlış anlamanı istemem, sadece son kez bir Konohalı ile özgürce konuşabileceğimi düşünüyorum." diyor. Bu sözleri söylerken ise Kentaro her ne kadar size kulak kabartmış gibi dursa da, onun duymadığını düşünüyorsun. Hana ise... Burada olmadığını iddia etmemek mümkün değil...

[Kyogi Haze]

Kiyomori’nin aldığı her bir nefesi takip ederek şüphelerini dindirdi Haze.Az önce tamamen sağlıklı duran adamın anlam veremediği bir şekilde daha iyi bir duruma geldiğini açıkça hissedebiliyordu.İnatlaşmış olsa muhtemelen çekindiği şey yaşanacak,Kiyomori bir yükten farksız olacaktı.Kendine olan güvenini dışarı yansıtacak bir duruş sergiledi.Gözleri Kiyomori ile önüne aldığı alan arasında rutin bir döngüye girsede,kaçak shinobinin garip bakşları ona döndüğünde sinmekten alıkoyamadı kendini.Siyahlıkla çevrelenmiş sarı göz bebekleri her şekilde onu etkilemeyi başarıyordu.Kiyomori’ye karşı yumuşadığı anlarda dahi..Yinede bir direnç elde ettiğini söyleyebilirdi.İlerledikleri sırada Kiyomori’nin ölen çocuk patlaması sonrasında,daha korkutucu birşeyle karşılaşmayacağına inandırmıştı kendini.Bundan destek alarak ne duruşunu bozdu nede çekingenliğini açığa vurdu.Verdiği güvence bir yana Kiyomori gerçekten bir tehdit olmaktan uzak bir noktadaydı.Bu yüzden,aklını yaşadığı sorunlar için yormadığı sürece rahat bir yolculuk atlatabilirdi Haze.

Kiyomori sesini tekrar ortama saldığında Haze açıkça memnun olmuştu.Birkaç dakika önce içinde bulunduğu sıkıcı havada ne kadar huzur bulsada Kiyomori hakkında daha fazla şey öğrenmek istiyordu.Kaçaktı,muhtemelen Haze’yi deli edecek şeyler yapmıştı bu dünyada.Ancak ormanda Haze’nin konuşabileceği tek insan olması bazı istisnaları peşinde getiriyordu.Bir nevi öğrencilerinden saklanmaktı bu.Kiyomori ile konuşmayı öğrencilerine bir nevi tercih etmesi her ne kadar acınası olsada umursamıyordu bunu.Her bir cümleyi anlamaya çalıştı,kelimeler arasına serpilen nefeslerin bitişini sabırla bekledi.Kiyomori’nin yumuşadığını,zaman geçtikçe açıldığını görebiliyordu.Şarkıcı,ressam..Bu adamın tonla hikayesi olduğunu bilsede,miğdesini bulandırmayacak şeylere sahip olduğuna asla inanmazdı Haze.Fakat her bir cümle engelleyemediği bir şekilde ilgisini çekiyor,merakını harlıyordu.Kiyomori’nin öğrencileri,onlara ne olduğu ve köyünün onu ‘gerçekten’ ne için suçladığı.Her biri eşelemek için fazlasıyla çekici konulardı.Kiyomori’nin bu konuda artık geri durmayacağını düşünüyordu.Her ne kadar bunun için sunduğu sebep Konohalı olması olsada..Bu nokta miğdesine kramplar girmesine yetecek birşeydi.Atlattığı son 3-4 günde farklıydı Haze.Kendisini meraktan,sinirden deli edecek şeyler o kadar geri planda kalıyordu ki onun için..Ancak bunu sürekli bir değişim olmadığını,hala çarpıklıklarının bir köşede saklandığını biliyordu.Beyni tamamen sorun olarak gördüğü şeylerle doluydu,Haze hiçbir şekilde kendisi olamıyordu.

Cevap vermeden önce cümleleri sindirmeye çalıştı Haze.Bu sırada bakışları öğrencilerine kaçamak bir şekilde kaymıştı.Onları kesinlikle tanımıyordu.Kentaro,tüm ailesi shinobiydi ve o da bu izden gitmişti.Hana ise sadece abi faktörü nedeniyle..Kiyomori’nin kendi öğrencilerini tanımladığı gibi,Hana’da kesinlikle shinobi olmak için doğmamıştı.Medic-nin eğitmeni Manobu’nun sözleri ve görev süresince göstediği tavırlar bunu fazlasıyla kanıtlıyordu.Bulundukları ortamdaki tek etkisi orada var olmaktı açıkçası.Silik bir karakter,Haze’nin muhtemelen bu takımda düzeltmesi gereken en önemli şey..Shinobi olmasaydı Hana..Hatta muhtemelen shinobiliğe uygun biri olan Kentaro’da başka bir güzergah seçseydi hayatını idame ettirmek için..Hiçbir senaryo kuramadı Haze.

Tekrar Kiyomori'ye dönerken sesini olabildiğince alçak tutmaya çalıştı.Kentaro söylediği gibi ormanı gözetlesede,kulaklarının tamamen ona odaklı olduğundan emindi. "Tesadüf..Seni benim götürecek olmam gerçekten tatlı bir tesadüf.En azından senin için." Sesinde agresif bir ton yoktu.Haze,Kiyomori ile uzunca konuşmayı içten bir şekilde istiyordu,ancak bunu yapacağı yer burası olmayacaktı. "Aklıma yerleşen klasik 'kaçak shinobi' tanımını sarstığını itiraf edebilirim.Köyüne bağlı bir shinobi için yanlış birşey belkide,ancak gerçek bu." Elindeki kunaiyi tekrar bileğine yerleştirirken Kiyomori'ye birkaç adım yaklaştı..Daha fazla beklemeden yola çıkacaklardı.Mühürler Kiyomori'nin dediği gibi onu tüketsede Haze geceyi ormanda geçirmekten çekiniyordu. "Konuşmakla ve dinlemekle ilgili bir sorunum yok.Eğer seni memnun edecekse,ölümüne yaklaşan birinin son sözlerini kaydetmekten,taşımaktan çekinmem.Hatta memnun bile olabilirim.Sadece daha uygun bir yerde..Ve zamanda.. Öğrencilerinin onlara kulak kabartmadığı bir anda yahut Haze'nin çevreden birinin çıkıp gelecek korkusuyla kavrulmadığı bir vakitte... "Yinede bunu sadece Konohalı olduğum için yapacaksan bilmeni isterim ki..." Haze ses tonunu istemeden yükseltmişti.Kanıtlamak istediği noktayı bir nevi haykırıyor,öğrencilerinin kulaklarına tıkıştırıyordu. "Konoha ile tek ilişkim orada doğmuş olmam.Yaşamımı Kusa'ya adadım ve değerlerim,benliğim orada yatıyor.Kusa benim evim." Ormana son bir bakış attıktan sonra adımlarını öğrencilerine yönlendirdi. "Hana,Kentaro.Aynı düzende,konaklayacak bir yer bulana kadar ilerleyeceğiz.Onun fiziksel durumuna anlayış gösterme niyetinde değilim.Ancak bize ayak uyduracak kadar dinç tutmak zorundayız,sürükleyerek hedefe götüremeyiz." Kentaro'nun memnuniyetsizliğini gidermek için cümlelerini kurarken,sesini bu sefer de Kiyomori'den saklıyordu.Eliyle kaçak shinobiye kalkmasını işaret etti.Aynı rotada,temposunu biraz düşürerek devam edeceklerdi.Hızlı giderek Kiyomori'yi tekrar yormanın bir anlamı yoktu.

[GM - Naruto]

İlk cümlelerin birer fısıltı eşliğinde Kiyomori'nin kulaklarına çalınırken, birden Kusa ile ilgili söylemlerin yaprakları bile titretmeye yetiyor. Her ne kadar bağırarak söylememiş olsan da, içtenliğin ve samimiyetin yaprakların kıpırdanmasına sebep oluyor. Tam bu anlarda da Kentaro'nun gözlerini sana bakarken yakalayabiliyorsun. Ancak bu sefer senden nefret eden değil, sadece karmaşık şüpheler barındıran gözler görebiliyorsun. Gördüğün bu gözler de senin için bir motivasyona dönüşüveriyor anında. İçinde barındırdığın Kusagakure ruhu harekete geçerek Kentaro'yu sarmalarken, sana da bir özgüven olarak geri dönüş yapıyor.

Öğrencilerin formasyonunu tamamlarken, sen de Kiyomori'ye kalkmasını işaret ediyorsun. Ne gariptir ki Kiyomori senin cümlelerine bir cevap vermemiş olsa da yüzünde alaycı bir gülümseme yakalıyorsun. Bu irite etmeyen, fakat yine de insanda garip bir his uyandıran alaycı gülümsemeye karşılık içindeki bilme dürtüleri harekete geçiyor. Kiyomori ile konuşmanın yeri burası olmasa da içinden bir ses Kiyomori'ye envai çeşitte soru yöneltiyor. Ancak tüm sorular Kiyomori'nin alaycı gülümsemesi ile duvara çarpıyor. Formasyonunuz tamamlandığında ise, kendini Kiyomori'nin yanında buluyorsun. Onun yaydığı garip auranın etki alanına girdiğini ve bu alandan çıkmak istemediğini hissediyorsun. Kunaini yol boyunca hiç olmadığı kadar sıkı tuttuğun bir anda Kiyomori "Her şeyini değiştirebilirsin Kusagakure shinobisi... Ancak ilk aldığın nefesi ve o nefesin sana bahşettiklerini değiştiremezsin." diyor alaycı gülümsemesini sonlandırırken. Sebebi bilinmese de bu cümleler kulağında durmadan çınlamaya, beyninin içindeki her bir soruya cevap olmaya başlıyor. Bu sözler bir sonraki mola yerinize kadar Kiyomori'nin söylediği son sözler oluyor...

Konoha'ya varmadan önceki son durağınıza varıyorsunuz. Yolda Kiyomori'nin dinlenmesi için birkaç mola daha veriyor, ancak bu kısa molaların sakin bir şekilde geçmesi ile çabucak toparlanıp ilerlemeye devam edebiliyorsun. İlerleyişiniz boyunca tek düşünceler içinde kalanın kendin olmadığını, Kentaro'nun yorgun ve baygın gözlerinden anlayabiliyorsun. Öğrencilerinin tükenmiş haline dayanamayarak gece vakti bir handa durmaya karar veriyorsunuz. Konoha'ya 3-4 saatlik yolunuz kalmış olsa da, henüz daha teslimat için belirlenen aralıkta olduğunuzu da bildiğin için öğrencilerin için dinlemenin uygun olacağına karar veriyorsun. Aslında bu kararının isabetli olduğunu, yemeğini bitirir bitirmez masaya kafasını koyarak uyumaya başlayan Kentaro'dan anlayabiliyorsun. Hana da tıpkı Kentaro gibi bitkin görünse de, daha dirençli veya en azından dirençli görünerek masada uyumamayı tercih ediyor.

Yemek faslının ardından Kentaro ve Hana kendi odalarına geçip uykuya dalıyorlar ve sen de Kiyomori ile aynı odaya geçiyorsunuz. Odanız da alelade birer şilte size yatak olarak sunuluyor. Sen henüz daha bir şey söylemeden, Kiyomori bir şilteyi kapının en uzak noktasına çekiyor ve ardından buraya yatıyor. Şiltenin bulunduğu yerin hem cama hem de kapıya uzak olması, Kiyomori'nin hala daha kaçma gibi bir girişiminin olmayacağı yönünde bir mesaj gibi geliyor sana. Sen de şilteni istediğin yere getirip içine giriyor ve uykuya dalmak için çırpınan gözlerine savaş açarcasına düşüncelere dalıyorsun. Kiyomori odaklı soruların Konoha cevapları ile yoğrulurken, Konohalı cevaplar cevap niteliğini yitirip birer soru cümleleri haline geliyor. Bu durum da senin uyuman için bir hayli bekleyeceğin anlamına geliyor. Sabah olduğunda, bambaşka bir dünyanın içinde olacağını kendin de çok iyi biliyorsun. Fakat bu dünyanın, senin içinde bulunduğun dünyada hangi tarafa düştüğü konusunda en ufak bir fikrin bulunmuyor.

"Her şeyini değiştirebilirsin Kusagakure shinobisi... Ancak ilk aldığın nefesi ve o nefesin sana bahşettiklerini değiştiremezsin."

[Kyogi Haze]

Undei,bazı arkadaşları,birkaç shinobi hatta üvey annesi..Hiçbirinin ön yargıları Kentaro’nunki kadar aşılmaz gözükmemişti geçmişinde.Bu kuşkuların varlığını farkettiğinde zihninde yapması gereken şeyler az çok belirmişti çünkü.Haze bu yolları takip etmiş ve çoğunluğunda kendisini tatmin edecek sonuçlar elde etmişti.Son günlerdeyse kendisini karanlıkta bulmuş,endişeden tek bir adım dahi atamamıştı burada. Zamanla düzelecek,sadece tartışma. Yaşanacakları oluruna bırakmak Haze’nin kesinlikle tercih etmeyeceği birşeydi.Kontrolden yoksun bir yöntem daha doğrusu..Zihnini çevreleyen koca merakı onu hep en dip ayrıntılara itmiş,yaşanacak herşeyi bu şekilde planlamaya zorlamıştı.Kentaro’da açtığı ufak çatlağa baktı.Öğrencisinin gözlerindeki nefret silinirken yeri şüphe ile dolmuştu.Bu bile tatmin ediyordu Haze’yi.Eksilerden sıfıra yaklaşmak gibi birşeydi bu.Onu şaşırtan bunu sadece ‘kendi’ olarak yapmasıydı.Yaptığı tek hamle Kusa’ya olan bağlılığını sözlere dökmekti halbuki.Takımını ilk topladığında yaptığı gibi…Ancak burada illüzyon bozması orman adeta ona eşlik ediyordu.Esen rüzgar,hareketlenen yapraklar..Hepsi Haze’nin cümlelerini harlayacak bir şekilde,ahenkle ortama akıyordu.İçine dolan güveni bilinçli bir şekilde kullandı Haze.Beyninde dönüp duran,geri plana atsada onu varlığıyla korkutan tüm o düşünceleri bastırmaya çalıştı.Bu şekilde Konoha’ya adım attığında yaşayacağını düşündüğü şeylerin hepsinin üstesinden gelebilirdi.

Eski formasyonları..Haze ilerleyişine biraz daha istekli devam ediyordu.Ara ara öğrencilerine attığı bakışlar liderlik ettiği gruba hakim olmasını sağlarken,bu seferde kendisinde çatlaklar yaratacak olayların başlangıcı olmuştu.Kiyomori’nin suratındaki anlamsız gülümseme..En yakın sıfatın alaycı olduğunu düşünsede buna rağmen bir duvar gibi dikiliyordu Haze’nin önünde.Kiyomori’nin ona bırakmak istediği son sözleri,yaptıkları ve öğrencileri.Beyninde bu konular hakkında tonlarca soru varken bu gülümseme hepsini Haze’nin diline ulaşmadan geri savuruyordu.Diğer yandan bunu bir cevap olarak varsayıyordu Haze.Kusalı olduğunu vurguladığında Kiyomori tek bir kelime bile etmemişti çünkü.Kaçak shinobinin vereceği karşılığı önemsediğini reddedemezdi.Açıkçası onun ağzından çıkacak her bir kelime ,olumlu yahut olumsuz,Haze için gereğinden fazla ilgi çekiciydi.

Alınan ilk nefes ve insanın ona bahşettikleri.

Konoha bana bir şey bahşetmedi.Belki bir kardeş,Fuka.Her gün gözümün önünde erisede…Kusa’nın yeşilinde büyüdüm,orada yaşadım,köyümde gerçek bir ‘adam’ oldum.Üstüne Kusa da bana bir kardeş verdi.Ruhu bedeninden kopacakmış gibi yaşayan biri,Mitsuko.
Ruhum,kanım,düşüncelerim hatta terim bile Kusa ile bir anlama sahip oldu.

Konoha ona yüzünü gülümsetecek tek bir şey dahi vermemişti.Onu ileriye götürecek,o köyün ismini duyduğunda başını dik tutmasını sağlayacak..Konoha,herhangi bir insan için Haze’ye olduğundan çok daha anlamlıydı.Biraz daha dürüst davrandı Haze.Akademi çağlarına kadar döndü zihninde.Ailesi dışında,biraz daha basitleştirirse kardeşlerinin hastalıkları için duyduğu kaygı dışında onu tökezleten olayların hepsi için Konoha’yı suçlayabilirdi.Çocukken dışlanması,öğrencisi olduğu takımdan kopup gitmesi,her diyalogunda belirsiz bir korku yaşaması.Bunları tecrübe edinen çoğu insan muhtemelen Haze gibi anlamsız travmalara sürüklenebilirdi.Haze sadece istemeden bunun üstünü örtmüştü,kendisinin bile farketmeyeceği bir köşede saklamıştı.Konoha ismini duyduğunda içinde oluşan bir nefret yahut tiksinti duygusu yoktu çünkü.Doğduğum yer.Başka bir düşünce belirmiyordu zihninde.Geçmişinde kaçmıştı aslında bundan.Kardeşlerinin durumunu görmemek için önüne gelen tüm işlere koşuşturmuş,bu işlerdeyse Konoha konusu açılmasın diye içe dönük bir karaktere bürünmüştü.Büyük hayaller ve beklentilerle aldığı takımda bu mevzular suratına çarptığında,geçmişin acısıda bugünle beraber üzerine yıkılmıştı.Yinede nefret edemedi.Babasına karşı ne hissettiğini bilmiyordu,kardeşini ise herşeyden fazla seviyordu.Bu noktada Konoha onun için yarım kalmış bir hikayeyi temsil ediyordu.Herşeyi merak ettiği gibi o köyüde merak ediyordu.Normal olandan tek farkı ise bunun sakıncalı olduğunu bilmesiydi.Kendisini geri tutabilecekti sanki..Oradan nefret etmesi gerekse bile,hikayeyi tamamlamadan bunu yapamayacaktı.

İnsanlara ifade etmekte başarısız olduğu nokta bu olabilirdi.Yaptıkları,düşünceleri ve değerleri tamamen Kusa içindi..Haze Kusanın bir bireyiydi ve bundan hayatının hiçbir anında vazgeçmeyi düşünmüyordu Kusa onun için en az kardeşleri kadar değerli ve anlamlıydı. Ancak Konoha’da hala anlamlıydı.Buna isim koyamıyordu ancak vardı işte.Zihni bu kadar büyük bir konuyu boşverip geçebilecek yapıda değildi.

Çalkalandı Haze,Kendinden emin bir şekilde görevini sürdürmesine rağmen beyni bu düşünceler arasında parçalandı.Kiyomori için verdikleri aralar,handa yaşananlar..Hepsini çok normal ve önemsiz şeylermiş gibi atlatmıştı.Ağzına tıkıştırdığı lokmalar vücudunun ihtiyacı olan besini sağlamaktan başka bir şey ifade etmemişti.Damağında garip bir kurulukla geçti odasına.Kiyomori’nin yatağını kaçış noktalarından uzak bir köşeye çekmesine şükredecekti neredeyse.Kaçacak korkusu yaşamadan dinlenebilirdi.Yahut kendi dertleriyle adil bir şekilde,başka şeyler için tereddüt duymadan yüzyüze gelebilirdi…

Şiltesini camın kenarına,ay ışığının altına yerleştirdi.Üniformasını çıkararak yarı çıplak bir şekilde yattı.Donuk gözleri aya kilitliyken nereye baktığını pekte önemsemiyordu aslında.Şayet bazı şeyleri kafasında halletmeden uyuyamayacağını biliyordu.Bunu başaramazsa uyku elbet onu yenecekti gerçi.Gecenin sessizliğine sarılırken ‘gerçekten’ yaşadığının tek belirtisi zihninde dönen kelimelerdi.

Kusalıyım.Konoha doğumluyum ama Kusalıyım.Kusa shinobisiyim.Evim orası.

Bunları tekrar etmezse sabah kalktığında bir Konoha shinobisi olarak uyanmaktan korkuyordu adeta.Tekrar etmezse,bunu zaten ikna olmuş ruhuna derin bir şekilde kazımazsa Kiyomori’nin zihnine ektiği tohumların gerçekten onu yoldan çıkarabileceğini düşünüyordu.İzin vermeyecekti.Alınbandını kavrayarak göğsünün üzerinde tuttu.

Haze gerçekten Kusagakure’nin sadık bir shinobisiydi.Konoha onun için ne anlama geliyorsa bunu ileride bulacak ve bunun ne kadar önemsiz olduğunu görerek kendi köyüne olan bağlılığını sarsılmaz bir noktaya getirecekti.Yapması gereken ilk şey güneş ışığı suratına vurduğunda tek önceliği Kusagakure olacak şekilde uyanmaktı.

[GM - Naruto]

Zorlu bir gece sabaha yelken açarken, gözlerin hala daha uykusuzluk ile kıvranıyor. Gözlerin uyku için yalvarırken, zihnin enerjisini fazlasıyla dışa vuruyor. Düşünceler soruları, sorular Konoha'yı doğururken, hep prematüre bir bebeği kucakladığını görüyorsun. Ara ara bunun bir rüya olup olmadığını kendine soruyor, ancak her seferinde gözlerinin açık olduğunu görüyorsun. Güneş ufuktan uzak bir yerde doğmaya başlarken, odana sıcak bir turuncu renk hakim oluyor. Bu renk düşüncelerini biraz ısıtmaya yardımcı oluyor ve olumsuz düşüncelerin yerini Kusalı düşüncelere bırakıyor. Fakat sıcaklığın etkisi olsa gerek, Kusalı düşüncelerin de birer birer yanarken, her bir düşüncenin daha olumsuza döndüğüne şahit oluyorsun.

Zihninde yarattığın bu döngüler vücudunun sanki yorulmamasına sebep oluyor ve bu yüzden en ufak bir dinlenme isteği duymuyorsun. Güneş'in yükselmeye çabaladığı anlarda ise, odanda düşüncelerin dışında bir ses çıkıyor. Bakışların yavaşça Kiyomori'ye kayarken, sarı saçlı adamın ifadesiz bir surat ile seni izlediğini görüyorsun. Yattığı yerden yavaşça doğrulan Kiyomori bağdaş kurup oturmaya başlarken "Uyku tutmadı mı diye sormuştum, ancak cevabı görebiliyorum." diyor. Cümlesini bitiren yükleme yaptığı vurgu ise dikkatinden kaçmıyor. Fakat düşüncelerin konuşmana engel olacak kadar yoğunlaştığı bu anlarda, cevap vermek için kendi yormuyorsun. Kiyomori "Sen benim son sözlerimi duyacak olan kişisin. Bana bu iyiliğin karşısında sana huzurlu bir yolculuk sunamayacağım aşikar. Bu yüzden dilersen düşüncelerini kırmana yardımcı olmaya çalışabilirim." diyor bakışlarını senden ayırmadan. Kaşları biraz çatılan Kiyomori "Tabi bazı soruların cevapları benimle birlikte yok olacak, bu yüzden her soruna cevap veremeyebilirim Kusagakure shinobisi." diyor bir kez daha cümlesini bitiren iki kelimeye vurgulayarak. Bu vurgunun ise doğru anlamı zihninde oturmuyor bir türlü. İkna olmuş veya dalga geçen bir adamın vurgusu, ama hangisi?

[Kyogi Haze]

Vücudu ve düşüncelerini çıkmaza sürükleyen garip bir devinimin içinde buldu kendisini.Ay ışığı günün hakimiyetini tamamen ele geçirdiğinde göz kapaklarının ağırlığını hissedebiliyordu.Zihnindeki düşünceler..Daha doğrusu her biri soru niteliği taşıyan yahut çok daha farklı soruları yaratan düşünceler onu uyku kavramından tamamen soyutluyordu.Bilinçli olarak yaptığı birşey değildi ancak bundan kaçmak için çabalamadı Haze.Konoha hakkındaki düşüncelerini gerçekten ikinci plana attığına ikna olana dek uyumayı hak etmeyecekti.Yer yer tamamen bırakmayı düşündü.Göz kapaklarını gerekirse elleriyle kapatmayı,uykuyu saklandığı yerden çıkaracak bir şarkı mırıldanmayı..Her birinde yeni paranoya düşüncelerle,onu Konoha'ya iten fikirlerle sarstı kendisini.Sonuç olarak sıkışmıştı Haze.Ne istediği sonuca varabiliyordu ne de yenilgiyi tadabiliyordu.Uyumuyordu ancak uyanık olduğunu kanıtlayacak birşeyde yoktu.Gözlerinin önünde canlanan görüntüler..Anlamlarını tanımlamak çok farklı bir uğraş getirip onu yeni sorularla savaşmak zorunda bıraktı.Kafasında kendi cehennemini yaratmıştı istemeden ve bu cehennemin en doğru köşesine kurulmuştu Haze.Kulaklarında yankılanan sesler ona Konoha ismini fısıldadıkça burada memnuniyetle yanacaktı.Bu acı belkide yıllarca köşeye sakladığı hislerine,korkularına karşı bir silah olabilirdi.

Saatlerin geçişini hissetmiyordu şayet gerçeklik kavramı sabit olmadığından buna güvenemezdi.Ancak güneş varlığını hissettirdiğinde kendini biraz daha güçlü hissetti.Oturduğu ateşlerin arasından doğrulmayı,atlattığı zaman aralığında ilk kez başarmıştı.Odası turuncuya bulandıkça,kötü düşüncelerinin zihnine saçtığı karaltıda yok oluyordu.Kusa'yı hissetti.Evinin çatısından her sabah yüzüne çarpan esintiyi,ormanın kendine has kokusunu..Her sabah kahvaltı yaptığı yere bile gitti Haze.Emin olamadığı gerçekliği bu şekilde kendi yararına kullanıyordu,hayallerini bunun üzerine inşa ediyordu.İşte o anda kendi cennetini yaratmıştı.Ne kadar uzak olursa olsun,kendini ait hissettiği yer onun benliğine işlenmişti.İhtiyaç duyduğu anda çekip alacabileceği,onu karanlıktan kurtaracak bir meşale gibi..Tek hatası vardı Haze'nin.Cehennemde ne kadar doğru bir yere oturduysa,cennette de o kadar yanlış bir yere kurulmuştu.Sırtını dayadığı beyazlık güneş yükseldikçe hiddetli alevlerle yandı.Gözlerinin önünde kül olan cennet gerçeklikle tekrar buluştuğu noktaydı.Vücudu ve beyni arasındaki savaş onu başladığı noktaya geri fırlatmıştı.

Kafasını olabilecek en bitkin haliyle sol tarafına çevirdi.Yerinden kalkan Kiyomori'ye attığı bakışların donukluğunu kendisi bile hissedebiliyordu.Yorgunluk kaynaklı birşey değildi bu,tamamen kafasındaki tonlarca ağırlığın ona bahşettiği bir yavaşlıktı.Önce kaçak shinobinin sözlerini yakaladı,ardından yaptığı vurguya sarılarak kendine geldi.Cevap verecek takati yoktu fakat ilk kez Kiyomori'nin gözlerine bakacak kadar cesaretli hissediyordu kendini.Onu dinlediğini bu şekilde belli etti,göz temasını bir saniyeliğine bile kesmeyerek..Yardım teklifi,huzurlu yolculuk cümlesi.Görevi aldığı anı hatırlıyordu Haze.Ondan öncesi zaten her an zihninde tekrar eden bir zaman aralığıydı.Kapıda öğrencileriyle buluştuğundan beri belkide canını en az sıkan şey Kiyomori olmuştu.Haze kendi dertleriyle galibiyeti öngöremediği bir mücadelenin içerisindeydi,kaçak shinobi sadece onu ekstra dikkate zorlamıştı.Hissettiği şeyin yanlış olduğunu biliyordu ancak buna takılmadı,Kiyomori'nin yanıbaşında oluşu onu rahatlatıyordu.

Kusagakure shinobisi.Haze buradaki vurguyu seçemesede yüzüne ufak bir gülümseme yerleştirdi.Konoha-Kusa çatışmasında ikna etmesi gereken kişi Kiyomori değildi sonuçta.Diğer yandan kendisi için bu çatışma Kiyomori'nin sözleriyle sonlanabilirdi.Herşey bittiğinde hangi tarafta olacağını merak ediyordu.Elinde tuttuğu alınbandını bırakmadan kaçak shinobi gibi doğrularak bağdaş kurdu.Hareket ettiğinde yorgunluğun hücum edeceğinden kormuştu ancak gerçekten dinçti Haze.Konuşmak için tek yapması gereken beynindeki dağınıklığı bir kenara süpürmek olmuştu. "Ormanda son söylediklerin...İlk nefesim ve onun bana bahşettikleri.." Kiyomori'nin gözlerine artık istemli olarak kilitli değildi.Ona bakan ancak çok farklı manzaralara göz gezdiren bakışlara sahipti Haze. "Evimin Kusa olduğunu biliyorum,kendimi oraya ait hissediyorum." Yolculuk sırasında kendi duvarları olmadığını farketmişti.Gerçekten yoktu,Haze bu diyalog sırasında tamamen çıplaktı.Sığındığı tek şey kaçak olsa dahi Kiyomori'nin ölüme giden biri olmasıydı. "Aldığım ilk nefes bana birşey vermedi.Aksine tamamen dertlere boğdu..Konoha'yı içeren her cümle bana bir engel yarattı.Başkası bir adım attıysa ilerlemek için,bana üç tane gerekti." Durakladı.Söylediklerini doğrulayan her bir hatırayı çekip almıştı hafızasından.Gülümsemesi büyüdü cümlelerine devam etmeden önce. "Nefret etmem,Konoha'dan iğrenmem gereken bir senaryo.Ancak etmiyorum,iğrenmiyorum.Birşey var.Daha doğrusu Konoha benim için 'birşey'.Sıfatlandıramadığım,herhangi bir başlık altına yazamadığım birşey." Kiyomori'nin sözleri onu parçalamalıydı aslında..Bunu beklemeden kendi zihnini ezip geçti Haze.Değerlerini,sadakatini yok saydı. "Anlamı olan birşey.Konoha benim için anlamlı.Doğduğum yer sıfatından daha anlamlı.İsim veremiyorum buna.Bahsettiğin...Bana bahşedilen şey..Bu keşfedemediğim anlam mı ?" Gece boyunca nereye ait olduğunu düşünmüştü Haze.Her düşüncesi onu Kusa'ya çıkarıyordu ancak cümleleri ağzından akıp gittikçe ters tarafa çekildiğini hissediyordu.Elindeki alınbandını sarkıttı,Kusa amblemi odadaki iki shinobi arasında sallanıyordu. Kiyomori'ye konuşma hakkı tanımadan,kendisi ne konuştuğuna anlam veremese bile herşeyi ortaya dökmek istiyordu. "Kusa'ya ne kadar aitsem,Konoha'yada o kadar aidim değil mi ? Belkide daha fazla.Belkide şu ana dek olduğu gibi izlediğim her yol beni Konoha'ya çıkaracak.Hatta..Tamamen dürüst olacağım..Kusa'ya olan sadakatim..Aldığım ilk nefes yüzünden kırılacak.Kastettiğin..Korktuğum bu şeyler miydi ? "Gülümsemesine ufak bir ses kattı.Alaycıydı,sinirine engel olamadı. "Bu kadar kafa yormaktansa,her ikisine olan bağlılığımı silmeyi tercih ederdim..Sanırım." Tüm kirli çamaşırlarını dökmüştü Haze.Yiyeceği darbe muhtemelen hangi tarafta yer alacağını belirleyecekti.Kiyomori'nin insafına kalmıştı.

[GM - Naruto]

Cümlelerin boş odanın duvarlarında yankılanırken Kiyomori'nin gözleri daha da parlıyor. Güneş şu anda sizden ne kadar uzaksa, Kiyomori'nin parlaklığı o kadar artıyor. Her ne kadar Kiyomori'nin bir doujutsu sahibi olduğunu bilsen de, bu parlaklığın seni büyülemesi dışında etkisi olmuyor. Bu büyüleme de görüp görebileceğin en güzel kızı sadece birkaç saniyeliğine görmen ve ardından kızın yok olmasındaki büyülemeden pek de farklı olmuyor. İstediğin zaman bu büyünün etkisinden kurtulup gerçek hayata dönebileceğini bilsen de, bir parçan hala kızın güzelliğini yaşamaya çalışıyor gibi.

Yüzündeki gülümseme Kiyomori'ye tesir ederken, cümlelerinde sona gelmeye başlıyorsun. Ne söylediğinden emin olsan da konuşmanın nereye gideceği konusunda emin olman mümkün olmuyor. Karşında Konoha'da ölmeyi bekleyen ancak yine de Konoha'ya sevdasını dile getiren birinin oturuyor olması da bunda etkili bir rol oynuyor. Cümlelerin tükendiğinde ise, artık konuşma sırası gözlerinin sarısı sönükleşen Kiyomori'ye geçiyor.

Birkaç derin nefesin ardından Kiyomori "Konoha sana bir şey bahşetmedi mi? Bunda ne kadar eminsin?" diye başlıyor konuşmasına. Bu cümlelerinin bir sorudan ziyade, konuşmaya giriş cümlesi olduğunu bildiğin için cevap verme gereği duymuyorsun. Zaten Kiyomori verdiği kısa bir esten sonra "Şu an shinobi olman Konoha'nın eseri değil mi? Kusagakure'ye göçüp bir manav da olabilirdin... Korumak istediğin kişilerin olması seni shinobi yapmaz. Seni shinobi yapan içindeki dürtülerdir. Senin dürtülerinin kaynağı ise Konoha'dan başka bir şey değil." diyor. Bu cümlesinden sonra ufak bir aranın ardından "Diyelim ki bu çıkarım aklına yatmadı... Eski toprakları bilir misin? Bir yerde doğar, başka yerde büyür, bambaşka bir yerde hayatını geçirir ve sonra doğduğu topraklara gömülmeyi vasiyet eder. Ne kadar uzak olduğunu umursamadan, onu var eden toprağa dönmek ister. Bazı dinlerde insanların topraktan yaratıldığı söylenir. Bu yüzden de insanlar yaratıldığı topraklara geri dönmek ister. Bu inanca bakarsak, senin çamurdan bedenini Konoha oluşturuyor ve bu yüzden de Konoha ne senin için hiçbir yer oluyor ne de her yer. Senin deyiminle sadece bir şey..." diyor. Yüzünde belli belirsiz bir gülümseme konuşmasına samimiyet katarken "Sen her şeyini Kusagakure'ye vermiş olsan da, içindeki Konohalı'yı tüm Kusagakure tanıyor. En basitinden öğrencilerine bak... Onlar bile, daha akılları hiçbir şeye ermezken bile sana bir Konohalı gözüyle bakıp güvenmiyorlar. Neydi adı? Ah, evet... Kentaro... Ona etrafı gözlemlemesini söyledin, ancak o ufaklık etrafı gözlerken her daim seni de gözledi. Tıpkı beni gözlediği gibi... Oysa bana bakarken sadece Konohalı bir pislik gördüğüne eminim. Peki ya sana bakarken ne görüyordu? Sana bakmasının sebebi Konohalı olman olsa bile, sonraki sıfatın neydi?" diyor. Yatağına yavaş yavaş yatarken "Amacım seni etkilemek, sana anlamlı şeyler söyleyip zihnini bulandırmak değil. Yürüdüğün yol tamamen sana ait. Eğer gerçekten bir Kusagakureli isen, alınbandının elinde olması için hiçbir sebep yok. Ancak eğer Konohalı isen, alınbandının elinde olmasının çok anlamı var. Fakat ikisinden birini seçmen gerekir. Yoksa bu pejmürde adam gibi ne sevdiğin yerli olabilirsin ne de olmak istediğin yerli. Adi bir kaçak olup, ait olmak istediğin yerde ölmekten başka bir şey arzulamazsın..." diyerek konuşmasını sonlandırıyor. Hemen ardından gözlerini senden sabit tutarak sanki içini görmeye çalışıyor. Gözleri bir kez daha parlarken, kafandaki düşünceler de yol almaya başlıyor.

[Kyogi Haze]

Alınbandını kavramış avucu istemsizce sıkılırken boştaki eliyle saçlarına geçmiş tokayı çıkardı.Kiyomori'nin konuşması bittiğinde kendisine çevrilen gözleri farketmişti.Normal bir bakış olmadığını biliyordu.O gözlerin yeri geldiğinde içini nasıl kararttığına,sadece ufak mimiklerle desteklenerek ne kadar korkutucu olabileceğine şahitlik etmişti Haze.Şimdi ise kaçamayacağı bir rakip gibiydi.Aklından geçen her düşünceyi,cümleyi dışarı rahatlıkla dökebilecek bir rakip..Saçlarıyla uğraşarak zaman kazandığını söyleyebilirdi.Gerçek olmadığına yemin edebileceği ancak onu tek bir saniye daha yaşamak için çok şey feda edebileceği kız..Ufak bir yutkunmayla içindeki isteği yok ederken Kiyomori'nin cümlelerini sindirmeye çalıştı.Şayet her bir kelimesi onu farklı yönlere itecek anlamlar içeriyordu.Haze içindekileri dökmekte ne kadar başarılı olduğunu bilmiyordu ancak herşeyi kusmuştu odaya.Kurduğu cümlelerin anlamsız olduğunu düşünmüştü konuşması bittiğinde.Daha doğrusu derdini,şüphelerini tam olarak ortaya koyamadığını..Bu konudaki tüm tereddütü Kiyomori'nin konuşmasıyla yok olmuştu.Kaçak shinobi'nin Konoha ve Kusa konusunda bir 'taraf' olduğunu biliyordu fakat konuşmasına bunu yansıttığını sanmıyordu.Haze'nin kendine sorduğu soruları,ondan daha açık ve cesur bir şekilde cevaplamıştı sadece.

Konohalı pislik.

Adi bir kaçak.

Birkaç saniye önce herşeyiymiş gibi sarıldığı alınbandını yerleştirdiği konumdan,iki shinobinin arasından çekerek yatağının başına koydu Haze.Anlamsız bir metal plakadan başka birşey görmemişti bunu yaparken.Gözlerini tekrar Kiyomori'ye kilitledi.Muhtemelen bugüne dek en açık olduğu insana..Ölümüne memnuniyetle giden shinobiye..Söylediği gibi Haze'ye rahat bir yolculuk bahşetmemişti ancak Haze'nin kendine itiraf edemediği herşeyi düzgün bir şekilde ortaya çıkarmıştı.Bakışları tüm zihnini didiklesede bundan rahatsızlık duymadı,kendini yine düşünceleriyle kendi dünyasına sürükledi.Kiyomori'nin bir şekilde orada olacağını biliyordu.

Konoha hep 'birşey'di.Takımım ve Kiyomori ile karşılaşana dek belkide nefret ettiğim birşey.

Bir nevi damgalandığım için doğdu bu nefret.Kusa'da geçirdiğim her gün,o köyün ismi her duyulduğunda bana bir engel olduğu için büyüdü.Ne yaparsam yapayım dışlanmama sebep olduğu için birikti.Ancak yanlış yere dönüktü bu nefret.

Beni var eden yerden değil bunu sorun haline getirenlerden nefret etmeliydim.Diğerlerinden çok daha fazlasını yaptığım anlarda,bunu tek bir isim nedeniyle silip atanlardan etmeliydim. ' Konohalı' kelimesini geveleyen sığ beyinlilerden nefret etmeliydim.

Aksine şükrettim.Bana birşeyler başarmam için fırsat verdiklerini düşünüp saygı duydum.O fırsatları kendimin yarattığını hiç düşünmedim.Kendi çabamla ilerlediğim hissine hiç kapılmadım.Uyutulmadım,kendimi uyuttum.

Kusagakure'de Konohalı pislik sıfatından kurtulamamaktansa, 'adi bir kaçak' olmak...

Aldığı derin nefes ile zihnindeki konuşmayı sonlandırdı.Başına giren ağrı uzun süredir Kusa için inşa ettiği büyük sadakatin çöküşünü simgeliyordu adeta.Hissettiği şeylerin ne kadar doğru olduğunu bilmiyordu ancak son zamanlarda yaşadığı şeylerden önceki Haze ne kadar mantıklıysa,şimdi de o kadar mantıklıydı.Farklı bir noktadan bakıyordu.Kusa'lı Haze yerine Konoha'lı Haze olarak düşünmüştü.Doğduğu yeri benimsediğinde,Konoha'nın aslında gömülmesi gereken birşey olmadığını anladığında yaşadığı bir değişimdi.Lakin hissettiği boşluğu dolduracak birşey bulamıyordu.Hayatını verdiği Kusa'yı zihninden çıkardığında geriye sıfır kaldı elinde.Korkutucu bir boşluktu bu,aynı zamanda ona hiç tatmadığı rahatlığı da vermişti.Sorumluluk hissetmiyordu.Her an savunmak zorunda kalacağı bir bağlılığa sahip değildi.Sadece kardeşleri...Tüm bu düşünceler arasında onları nereye koyacağını bilmiyordu ancak sadece onlara sahip olmak bile yetecekti Haze'ye.

"Yürüdüğüm yol bana ait." Suratındaki donukluk yok olurken bakışlarını Kiyomori'den alınbandına,ardından tekrar Kiyomori'ye kaydırdı. "Bu alınbandı eşliğinde yapacağım son şey seni istediğin ölüme götürmek olacak.Kararlıysan tabii.." İkinci bir derin nefes.Üzerinden attığı yükün sersemliğini yaşıyordu hala.Aldığı kararın hızı ve büyüklüğü anlam veremediği boyutlardaydı. " Seni 'adi bir kaçak' yapan neydi ? " Gülümsedi.Kiyomori'nin durumu kavradığından adı gibi emindi.Dolayısıyla ondan bu konuda da fikir almaktan çekinmiyordu. "Daha doğrusu nereden başladın ? Köyden koptuktan sonra ne yaptın ? " Odaya dolan güneş ışığından saati çıkarmaya çalıştı.Konuşmaya ayıracak bolca zamanları olduğunu düşünüyordu.