[Takım Sora] Yine Mi Av!?

[GM - Naruto]

Takımındaki çocuklarla Kawakami Kasabası'na birkaç saat uzaklıkta bulunuyorsunuz. Yürüdüğünüz onca yolun ardından, artık yolculuğunuz son aşamasına gelmiş durumdasınız. Gece tamamen üzerine çökmüş bir haldeyken kasabanın ışıkları göz alıcı bir şekilde sizi karşılıyor. Bu da içinizin kıpır olmasına sebep oluyor. En azından durum senin için böyle, zira Sui her zamanki sabit surat ifadesi ile yürümeye devam ederken Masaru her an otantik bir şey görecekmiş gibi davranıyor. Zaten yol boyunca ota boka dikkat çekişi sizi epey geciktirmiş durumda olduğu için, içinizden yine onun bir şeylere saplanıp kalmaması için dua ediyorsunuz.

Normalde bugün sabah Kawakami'de olmanız gerekiyordu, ancak Masaru sayesinde bu gerçekleşmedi. Dolayısıyla da kasabadaki shinobiler sizi gece karşılamış oluyor. Kawakami'ye neredeyse girer girmez sizin karşılayan iki Kusagakure shinobisi yorgun haliniz sebebiyle de bu vakitte göreve girişmektense, yarın sabah olaya giriş yapmanızın daha uygun olduğunu belirterek buluşma noktasını size bildiriyorlar. Ardından sizi lüks ve oldukça büyük bir hana götürüyorlar. Akşam yemeğinizi yemek için bir masaya oturuyor ve neredeyse tıka basa dolu handa yemeklerinizi bekliyorsunuz. Shinobiler size Ggece kalmanız için yan yana duran 3 oda ayarladıklarını söyleyip yanınızdan ayrılıyorlar. Masanıza koca koca biftekler servis edilirken, Masaru aç bir aslan gibi bifteğine girişiyor. Sui ise sakin bir şekilde yemeğini yemeye başlıyor.

Kapalı konu

Pasiflik süresi tabiki 48 saat.

[Midori Sora]

Av,av,av ve yine av. Şu sıralar oldukça fazla av görevine çıkıyorum sanırım. Tomita Ema'yı bulduğumuz görev mesela. Sarışın bebek yüzlü bir herifi avlamak için o göreve çıkmıştık. Bulduğumuz şey ise gayet hoş bir hatun olan Ema olmuştu. Hoş, gerçi bizimle düşman ama bu onun güzel birisi olduğu gerçeğini değiştiremiyor. Sonra şey vardı : Miura. Tam bir başarısızlık abidesi olarak parladığım görev. Başarısızlık denilince akıllarda oluşan somut bir görüntüydüm. Hatta resimli sözlüklerde başarısızlığı temsil eden resim benim çizimimdi. Kendimi çok ama çok kötü hissetmiştim o karşılaşmanın ardından. Mifune'nin hayatımızdan sonsuza kadar çıktığı o günden sonra asla eskisi gibi olamadım. Bir şeyler sanki değişmişti, bir parça kırılmıştı sanki bir yerlerde. O günden sonraki günler, hastanede geçirdiklerim ve taburcu olduktan sonrakiler. Sanki sonsuz bir boşlukta süzülüyordum. Çok ama çok yoğun siyah bir boşlukta süzülmek ne demek bilir misiniz? Bunu nasıl tarif edebilirim bilmiyorum. Oraya bir kere düştüyseniz boşluğun nasıl yoğun ve boğucu olduğunu bilirsiniz. O boşluk öyle yoğundur ki ekmeğinizin üstüne kalın bir şekilde sürüp yiyebilirsiniz. O boşlukta olduysanız sizin benliğinizin nasıl ayrıştığını hatırlarsınız. İnanın güzel günler değildi. Geceleri sıcak yatağıma yattığımda gözlerimi kapatacak gücü bulamıyordum. Çünkü kapattığımda elleri benim yakamda oluyordu, "Neden?" diye soruyordu. " Neden Sora?". Verebileceğim cevabım yoktu. Güçsüz olduğumdan seni kurtaramadım diyebilir miydim ona? Diyemezdim elbette. Çünkü güçsüz olduğunu itiraf etmek bile güç ister. Ben korkak ve tembel şerefsizin tekiydim. Sonra bir şeyler oldu. Bir daha. O içimde kırılan şeyler hala kırıktı ama bir şekilde kırık da olsalar çalışmaya başlamışlardı. Mifune bana daha az musallat olmaya başlamıştı. Cevapsız kalan sorularını da sormaktan vazgeçmiş gibiydi. Hala korkak bir şerefsizim, hala tembel bir gavatım ama sanırım problemi görebiliyorum. Bunu aşmak için neler yapabileceğimden az çok haberdarım. Mifune'nin ardından köye bağlı yeni Shinobiler yetiştirmek üzere takım başvurusunda bulunmuştum. Sağ olsun köy büyükleri bana güvenerek bir takım vermişti. Masaru ve Sui benim takımım. İnsan söylerken bile gurur duyuyor.


Bu sefer gittiğimiz av 2 missing-nin'i avlamak ile ilgiliydi. Genjutsu ve taijutsu kullanan 2 shinobi'yi avlayacaktık. Kawakami kasabasına doğru yola çıkmıştık takımımla. Gece ananın o karanlık örtüsü bizi görmemesi gereken gözlerden korurken varmıştık kasabaya. Aslında plana göre çok daha erken varmamız gerekiyordu ama Masaru bizi planın gerisinde tutmuştu. Kasabanın ışıklarını gördüğümde görevin o nefes kesen heyecanı beni sarmalamak için bekliyorduk. Sadece bir adım uzağındaydım görev heyecanının. İki Kusagakure Shinobisi bizi karşılamıştı geldiğimizde. Bizim yorgun olabileceğimizi öne sürerek yarın aksiyona girmemizi tavsiye etmişlerdi. Buluşma yerini de belirtmişlerdi. Benim takımım gibi 2 kişi. Birisi genjutsucu diğeri taijutsucu. Nasıl bir plan bizi zafere götürebilirdi? Önce kandırılması kolay taijutsucuyu mu aradan çıkarmalıydık yoksa takımın beyni olan genjutsucuyu mu? Bunlar sabah düşünülecek şeylerdi. Shinobiler bize güzel bir handa 3 oda ayarlayıp , yemek söyleyip ortadan kaybolmuşlardı. Masaru tam bir canavar gibi yemeğe girişirken Sui neredeyse yarı ölü balık gibi sakince yemeğini yiyiyordu. Ben de acıkmışlığın verdiği o hızlı yeme isteğini bastırıp kararında yemiştim yemeğimi. Yataklara çekilmeden önce takımıma Aklınızda görevimiz için bir plan kurgulayabildiniz mi? Sizce onlara nasıl yaklaşıp avlamalıyız? diyecektim. Aldığım cevaplardan sonra yatmak için bana tutulan odaya gitmeye hazırdım.

[GM - Naruto]

Yemek işini halletmenizin ardından öğrencilerine sorularını soruyorsun. Sui kendisinden beklendiği gibi "En iyi yol sizin verdiğiniz emirler doğrultusunda o kaçakları yakalamaktır." diyor ifadesiz suratında ağzını oynatan kaslar dışında hiçbirini harekete geçirmeden. Sui'nin beklenen cevabının ardından Masaru "Islak odunla ağızlarına vurursak yakalanırlar." diyor heyecanlı bir şekilde ve elindeki hayali bir sopa ile hayali kaçakları pataklamaya başlıyor bile. Öğrencilerinin plan konusundaki sana bu büyük katkıları ile birlikte üçünüz de odanıza çekiliyorsunuz.

Sabah, Güneş'in ilk ışıkları ile tamamen dinlenmiş bir şekilde uyanıyorsun. Kaldığınız bu han her ne kadar büyük bir han olsa da odaları alelade odalardan öteye geçemiyor. Yine de diri bir vücutla güne başlamak için yeterli ortamı sana sunmuş olması sebebiyle, bu durum pek de hayıflanacak bir şey olmuyor. Tabi bedava olmasını da göz önüne alınırsa, hiç de fena bir yer olmadığını söylemek mümkün.

[Midori Sora]

Azıcık bir umut ışığı? Şu kahrolası yolumu aydınlatacak ufacık bir parıltı? Demek yok. Pekala biz de gözlerimiz kör bir biçimde ilerleriz. Aysız gecelerde ilerlediğimiz gibi. Biz Kusagakureli shinobileriz, kör de olsak yönümüzü bilmesek bile ilerlemeliyiz. Evet Sui gerçekten bana yardımcı olmamıştı. Kesinlikle inisiyatif almıyordu. Sadece ama sadece benim verdiğim emirleri sorgusuz sualsiz yerine getirmeyi amaçlıyordu. Çok ürkütücü. Onu az da olsa tanımaya başladığım için daha da ürkütücü hatta.

Masaru ise en azından kendi düşüncesini dile getirebiliyor. Gerçi onun sahada emirlerimi sorgulamadan yapması gerçekten çok işime gelirdi. Olay da bu değil mi zaten? Nerede inisiyatif alacağını bilmek. Bunu bilen bir shinobi köyün geleceği parlaklar grubuna katılıp orada daimi üye olabilir. Çok ince bir çizgidir bu, gereksiz yerde yanlış yapılan bir hamle bütün operasyonu mahvedebilir ama ani durum değişikliklerine ayak uyduramayıp sadece verilen emri uygulamak da operasyonun sonucunu değiştirebilir. Islak odunla dövmek güzel ve etkili bir fikir olmasa da bir fikirdi. Yani en azından fikir oluşu gibi bir şeydi.

Güneşin o ilk ışıkları suratımda yükselirken tamamen dinç ve göreve hazır bir şekilde uyanmıştım. Odalar sıradan olmasına rağmen beleş olması olduğundan daha iyi gösteriyordu benim gözümde. Eh nerede beleş oraya yerleş diye bir söz boşuna yok. Elimi yüzümü yıkayıp önce Sui'yi ardından Masaru'yu kaldırmak üzere kapılarına gidecek ve tıklatacaktım. Onların da bana katılmasıyla kahvaltımızı edip görevimiz için hazır olacaktık. Takım Sora ilk görevi için sabırsızlıkla bekliyor!

[GM - Naruto]

Sabah olduğunda hemen kalkıyor, elini yüzünü yıkıyor ve doğruca Sui'nin odasına gidiyorsun. Kapısını birkaç kez tıkladıktan sonra, kapı birden hızlıca açılıyor ve hemen Sui kapının berisinde beliriyor. Oldukça dinç görünen Sui omuzlarını daha da dikleştirerek seni selamlıyor ve ardından peşine takılıyor. Masaru'nun odasının kapısını ise tıklamak yeterli olmuyor. Kapının kilitli olmaması sebebiyle içeriye giriyor, Masaru'yu ayağından sürükleye sürükleye odasından çıkarıyorsun. Bu sürüklenme işinde bile uykusunu bölmeyen Masaru'nun kafası merdivenden aşağı inerken merdiven basamaklarına vurmaya başlayınca, Masaru da uyanmak durumunda kalıyor. Her zamanki gürültücü tavrı ile uyanan Masaru'yu susturma işi ise kafasını yumruğu geçiren Sui'ye düşüyor.

Birlikte kahvaltınızı etmenizin ardından görev için belirlenen buluşma noktasına ilerliyorsunuz. Oldukça büyük bir kasaba olan Kawakami'nin sokaklarında ilerlerken daha önce görmediğiniz türden eşyalar ve insanlar ile karşılaşıyorsunuz. Her ne kadar sende ve Sui'de bir görev bilinci olsa da, Masaru'nun bundan nasip almamış olması, tıpkı Kawakami'ye geldiğinizdeki gibi yavaşlamanıza sebep oluyor. Ancak birkaç saat sonra buluşma noktasına geldiğinizde, sizi sinirli bir şekilde karşılayan iki shinobi ile buluşuyorsunuz.

Dün gece sizi kasaba girişinde karşılayan iki shinobi bu sefer dünkü iyiniyetli hallerini göstermekten kaçınırken "Daha erke gelmeliydiniz, şimdi işimiz zora düşmüş olabilir." diyor. Bu cümlenin gerçekliği konusunda pek emin olamasan da, Masaru sebebiyle laf yemiş olmak da pek hoşuna gitmiyor açıkçası. Diğer shinobi daha fazla zaman kaybetmek istemiyor gibi "Bize bildiklerinizi anlatın ki daha fazla zaman kaybetmeyelim. En baştan başlamak yerine eksik noktaları dolduralım ve hemen işe başlayalım." diyerek sözü sana bırakıyor.

[Midori Sora]

Sui'nin odasının kapısını tıklatmaya daha yeni başlamıştım ki kapı açılmıştı. Güne oldukça dinç bir şekilde başlamış gibi görünüyordu. Beni selamlamasının ardından peşime takılmıştı. Masaru'nun kapısına geldiğimdeyse işler hiç de aynısı olmamıştı.Kapıyı defalarca tıklatmamdan bir sonuç çıkmayacağını anladığımda kilitli olmayan kapıyı açıp içeri girmiştim. İçeride kıyafetleriyle yatan Masaru'yu ayağından tutup sürükleyerek dışarı çıkartmıştım. Bu sürüklenme esnasında bile uyanmayan adam merdivenlerden inerken kafayı çarpa çarpa uyanabilmeyi başarmıştı. Eh doğal olarak böyle uyanınca biraz gürültü çıkartmaya çalışmıştı ama Sui kafasına bir tane geçirerek onu susturmuştu. Güzel işti gerçekten.

Hızlı bir şekilde kahvaltı edip yola koyulmuştuk. Kawakami güzel ve büyük bir kasabaydı. Sui ile oldukça hızlı bir şekilde ilerlemeye çalışıyorduk ama Masaru sürekli sağa sola bakarak bizi yavaşlatıyordu. MAsaru yüzünden buluşma yerine birkaç saat geç gitmiştik. Sonunda buluşma yerine vardığımızda bizi sinirli sinirli bekleyen 2 shinobi görmüştük. Eh Masaru yüzünden geç kalsak da biz bir takımdık. Onun hatası hepimizin hatasıydı.


Masaru yüzünden laf yemek az koysa da çok da incinmemiştim. Mizaç itibariyle rahat bir insandım. Yediğim iki laf beni çok bozmazdı ama bir daha ki sefere Masaru'yu hızlı olması için zorlayacaktım. Geç kalmak güzel bir huy değildi gerçekten. Tamam bir insan tembel olabilirdi ama dakikliğini etkilememeliydi bu tembellik.

Bana ne bildiğimi soran shinobilere : Hırsızlık, haraç alma gibi ufak suçlarla aranan 2 missing-nin, yüzlerini biliyorum, isimlerini biliyorum. Birisi genjutsu ağırlıklı dövüşüp plan yaparken diğeri ona uyup taijutsu kullanan bir adam. Sağ ele geçireceğiz. Evet, ekleyeceğiniz bir şeyler var mı?

[GM - Naruto]

Senin konuyu özetlemenin ardından iki shinobi kendi aralarında bakışıyorlar. Bu kısa bakışmalar pek hayra alamet olmasa da, içlerinden biri "Sanırım olayı biraz küçümsüyorsunuz. Eğer bahsettiğiniz gibi basit bir durum olsaydı, emin olun Kusagakure'den yardım istemezdik." diyor. Shinobinin bu cümlelerini diğeri "Bahsettiğimiz insanlar burada insanlara ciddi zararlar veren bir örgüt. Yakalamanız gereken iki kişi de bu örgütün liderleri. Evet, olaylar hırsızlık, haraç alma gibi şeyler, ancak bunu tüm kasabaya vurduğunuzda olayın vahametini anlayabilirsiniz sanırım." diyerek tamamlıyor. Bu giriş faslının ardından diğer shinobi "Planımız şöyle. Bizler kasaba içinde tanındığımız için örgütün üyelerini yakalamaya çalışacağız. Siz ise, doğrudan örgütün başındaki adamlara gideceksiniz. Şu andaki yerlerini az çok tespit edebildik, ancak yine de temkinli olmalıyız." diyor.

Shinobinin bu cümlelerinden sonra yanınıza iki shinobi daha geliyor ve başı ile sizleri selamlıyor. Sen de bu sırada öğrencilerine bir göz atıyorsun. Sui olduğu yerde taş gibi sabit durarak konuşmaları dinlerken, Masaru sağ elinin serçe parmağı ile kulağını karıştırarak etrafa bakınmak dışında pek bir şey yapmıyor. Tam bu esnada az önce konuşan shinobi "Evet, ikilinin yerini tespit ettik. Ancak oraya elinizi kolunuzu sallayarak girebileceğinizi sanmıyoruz." diyorlar. Hemen ardından bir başka shinobi lafa giriyor ve "Şu anda hamamdalar ve birkaç saat daha orada kalacaklar gibi görünüyor. Tahmin edilen rotaları, hamamdan çıkıp her zaman takıldıkları hana gitmek olacak. Bu han tamamen onların kontrolünde olduğu için içeriye shinobileri almamaya özen gösteriyorlar. Alsalar bile, tüm gözler onların üstünde oluyor." diyor. Bu brifingin ardından ise sizinle ilk konuşan shinobi "O zaman göreve başlayalım. Planınızı bize aktarırsanız daha koordine bir çalışma yapabiliriz." diyerek konuşma sırasını sana devrediyor.

Kapalı konu

RP'lerinde GM mesajlarının adeta kopyasını görmek değil, GM mesajları karşısında karakterinin tepkilerini, duygularını ve düşüncelerini görmek istiyorum artık. Kendi yazdığım GM mesajlarının hissiyatsız, tepkisiz benzerlerini görmekten çok sıkıldım artık. Daha dikkatli ve özenli yazarsan ikimiz de daha çok keyif alabiliriz diye düşünüyorum.

[Midori Sora]

Neler bildiğimi açıkladıktan sonra iki shinobi birbiriyle bakışmıştı. Pek hoş bir bakışmaya benzemiyordu sanki beni küçümsüyorlardı. Bu görev için gerekli yeterlilikte olmadığımı düşünüyorlardı belki de diye kötüye yorulmuş şeyleri düşünürken içlerinden birisi konuşmaya başlayarak beni merakmından kurtarmıştı. Büyük ve önemli bir örgütmüş falan. Örgütün büyüklüğü, gücü ve yaptığı işler beni gerçekten ilgilendirmiyordu. Benim görevim gidip 2 kişiyi yakalamaktı. Örgütün diğer üyeleriyle karşılaşsam da karşılaşmasam da görevim buydu ve bunu hakkıyla yerine getirmeye çalışmalıydım.

Bana bahsettikleri plana göre onlar kasaba içindeki üyeleri yakalamaya uğraşırken Takım Sora bu örgütün liderlerini ele geçirecekti. Bence mantıklı bir plandı sonuçta biz bilinmeyen shinoilerken onlar ifşa olmuş shinobilerdi. Tamam bu şekilde başarabilirdik. En azından 2 kişiyle dövüşecektik ve 3 kişiydik. Gerçi son defa böyle bir durumun içinde olduğumda Mifune katledilmiş, ben ve Osui ise bağışlanmıştık. Bu sefer kaybetmeyecektik ama. Avımızı ele geçirecektik. Canlı olmasına önem arz etse de başarabilirdik.

Sui odaklanmış bir biçimde görev ile ilgili bilgileri sindirirken Masaru, eh şey Masaru gibiydi. Bu çocuk bize ayak bağı olmamalıydı. Onun kulağına fısıldayarak şunları diyecektim : Görev başarılı olursa görev ödülü olarak 1 hafta boyunca tembellik edebilirsin. Bunun onu birazcık toparlaması gerekiyordu. Bu fısıldaşmadan sonra gelen iki shinobi bize selam vermişlerdi. Aradığımız kişilerin hamamda olduklarından ve orada bir kaç saat durduktan sonra korunaklı hanlarına gideceklerinden bahsetmişlerdi. Bu durumda onları yolda yakalamak en iyisi olabilirdi, çünkü hamamın da korunduğunu düşünüyordum. Hana girmeye cesaret edemezdim. En azından yanımdakiler geninken. Bu yüzden planımı şöyle açıklayacaktım onlara Yolda yakalamak en iyisi olurdu ama açık havada kaçma şansları oldukça yüksek. Bu yüzden hamama girerek onlarla yüzleşeceğiz. İki tane raiton elementi kullanan shinobimiz var, ıslak ortamı kendi yararımıza kullanabiliriz bence. İçeri sızarken Kuroshiki kullanarak girişimizi ve dövüşümüzü kolaylaştırabiliriz. Sui sana oldukça iş düşüyor ama başarabileceğine inancım tam.

[GM - Naruto]

Masaru'ya verdiğin tatil sözün ile, onun ilgisini cezp etmeyi başarıyorsun ve Masaru silkinerek göreve odaklanmaya çalışıyor. Sen planını anlattıktan sonra da, görevliler bu planı onaylıyor ve kendilerinin de planı aksatmayacak şekilde hareket edeceklerini söyleyerek dağılıyorlar.

Öğrencilerinle beraber göreviniz kapsamında hedefiniz olan hamama doğru ilerlemeye başlıyorsunuz. Bilinmeyen sokaklarda yaptığınız yürüyüşünüz sırasında, sürekli etrafı kolaçan etmeyi ihmal etmiyorsunuz. Ancak bilmediğiniz yerlerde oluşunuz sizi sürekli tetikte kılıyor ve bu sebeple de en ufak hareketten bile şüphelenerek ilerliyorsunuz. Fakat şimdiye kadar şüphelerinizin tamamı boş çıkıyor, zira ya gördüğünüz ufak çocukların koşturması oluyor ya da esnafların kendi içlerindeki hararetli tartışmalar oluyor. Aslında bunlar peşinde olduğunuz örgütün bir eseri olsa bile, bunu bilme imkanınızın olmadığının da gayet farkındasın.

Yirmi dakika kadar yaptığınız yürüyüşün sonunda, size bahsedilen hamamın 30 metre kadar önüne geliyorsunuz. Hamam, etrafındaki en yakın yapıdan 200 metre kadar uzak duruyor ve tamamen boş bir alana kurulmuş durumda. Tek katlı olan hamamın büyüklüğü ise, sıradan, olması gereken bir hamam büyüklüğünde. Tek giriş kapısı olan ve gördüğünüz ön tarafında sadece iki adet, bir yetişkinin sığamayacağı büyüklükte camları olan hamamın hemen önünde ise, birkaç kişi duruyor. Bu adamların pek şüpheli tipler olduğunu söylemek güç, ancak elbette bu olmadıkları anlamına da gelmiyor. Bunlar dışında, şu anda hamamın içini yakınlaşsanız bile görebilecek durumda değilsiniz. Kapısı tamamen kapılı olan hamama da şu an için yeni gelen veya hamamdan çıkmakta olan biri bulunmuyor.

[Midori Sora]

Aha valla çocuğun ilgisini çektik. Tatil sözü işe yaramışa benziyor bu hergelede. İyi iyi, bir de yemek ısmarlarım şöyle okkalısından. Oh Masaru'nun da kısa yolunu bulduk sanırım. Bundan sonra hayat daha mutlu, daha güzel, daha sevimli gibi. En kötü ihtimalle daha geleceğe parlak günler bekliyor bizi. Tamam biraz abartmış olabilirim ama sonuçta bulduğum şey oldukça iyi, öyle değil mi?

Ben anlattıktan sonra olayımızı takımımla sokaklarda yürümeye başlamıştık hamama gitmek için. Bilmediğimiz sokaklarda elimizi kolumuzu sallayarak geziyorduk. Görev icabı olacak ki etrafımıza da bakıyorduk herhangi bir duruma karşı hazırlıklı olalım diye. Oldukça vesveseli ilerliyorduk aslında. Her şeye aşırı tepki vermeye meyilliydik ama hiç bir şey olmadan hamama varmaya başarmıştık.

Hamamın önünde iki kişi dikiliyordu. Acaba birer gözetmen miydiler? Sıradan insanlar da olabilirlerdi. Hiç bir şey yokmuş gibi, sanki sıradan hamama giren insanlarmışız gibi davranacaktım. Öğrencilerime bu konuda brifing verip dümdüz girmeyi deneyecektim. Masaru, Sui ; normal bir şekilde hamama gidiyoruz gibi davranın Bu brifingden sonra gayet emin adımlarla hamamın kapısından içeri girmeyi planlıyordum.