Sapık Değil Pislik

[Darai Osui]

isteyen konuya hiç haber vermeden dalabilir güzel vakit geçiririz

Bu sabah ile şimdi arasında dağlar kadar fark vardı Osui için. Pislik şinobi Sabaha göre çok daha farklı hissediyordu. Çok daha enerji dolu ve çok daha mutlu. Mifune-san'ın ölümünden sonra böyle hissetmesi doğru muydu bilmiyordu fakat nasıl hissettiğini de saklayamazdı. Bu sadece kendine yalan olurdu. Kendine ihanet. Hain değildi Osui. ihaneti de hiç sevmezdi. Kendine karşı yalan söylemeyecekti. Mifune-san öldüğünden beri ilk defa mutluydu. Bu sabah düşündüğü şeyler aklından yavaş yavaş siliniyordu bazıları hariç. Artık güçlenmek yada eğitim peşinde değildi. Asla unutamıyacağı bazıları hariç intikam arzusu diniyordu pislik şinobinin. Onun yerine başka birşey belirmeye başlamıştı Osui'nin içinde. Başka birine karşı tamamen bam başka duygular.

Namiyo-san'ı düşünüyordu Osui. O kirlettiği kadını. Kim bilir elinin pislendiğini fark edince ne tepki verecekti. Vereciyi az çok tahmin ediyordu. Tahmin ettiği ve hayalinde canlandırdığı bu sahne bile pislik şinobiyi ayrı bir heyecnlandırıp mutlu ediyordu. Eve yürürken de onu düşünüyordu. Ne gibi şeyler yapıp da onu pisleteceğinin planını yapmaya başlamıştı. Bir şekilde onun kıyafetlerine sümüğünü sürebilseydi çok rahatlardı.

Ve bu düşünceler içinde evinin hemen önüne gelmişti Osui. Evin önündeki manzara her zamankinden biraz daha farklıydı. Kapının hemen önünde annesi ve sinirli olduğu her halinden belli olan bir kaç kadın duruyordu. Osui görünür görünmez annesi kulağını çekerek kadınların önüne çekmişti onu.

[Darai Osui]

Annesi Osui'nin kulağından tuttuğu gibi tamamı kadınlardan oluşan sinirli kalabalığın önüne çekmişti. Annesinin de sinirli olduğu belli oluyordu. Çekerken pislik şinobiye söyleniyordu "Seni çok başı boş bıraktım. Git gide sapık mı olacaksın başıma? Kadınlar hamamına dalmak da ne demek oluyor?" Annesi saydıra saydıra çekiyordu Osui'nin kulağını. Ona kendini savunma hakkı dahi vermiyordu. Kadınların önüne kadar geldiklerinde Kulağını bırakmadan kadınlara konuşmaya başlamıştı. "Evet işte küçük sapığımız burada." Cümlesini bitirdikten sonra çekmenin şiddetini iyice artırmıştı. Osui'nin canı acıyordu. "Merak etmeyin ona gereken cezayı vereceğim. Aklı başına gelecek ve bir daha yapamayacak." Kadınlar ikna olmuş gibi görünüyorlardı. Söylenerek de olsa dağılıp bahçeden çıkmışlardı.

Kalabalık dağılınca Osui ve anneside içeri geçmişlerdi. Kadının eli hala oğlunun kulağındaydı. Kadın kulağı çekmeyi bırakınca siniri de biraz geçmiş gibiydi. Osui'ye hiç kendini savunma şansı tanımadan genekonuşmaya başladı. Sesi az öncekinden daha sakin çıkıyordu. "İlk duyduğumda inanmadım. Benim Osui'm yapmaz dedim. O babasının oğludur dedim. Ama şikayet için gelenler çoğalınca mecburen inandım. Başıma sapık mı olacaksın?" gitgide sesi hiddetleniyordu. Sonunda ise birden bire gereğinden fazla sakin davranmaya başlamıştı. ağlayacak gibiydi. "Halbuki bugün evden çıkarken mutlu olmuştum. Nihayet oğlum eski haline döndü diye sevinmiştim. Meğer oğlum bir sapığa dönüşmüş."

Bu sırada Osui artık dayanamamış ve bağırmaya başlamıştı. On altı yıllık hayatı boyunca ilk defa annesiyle kavga ediyordu. "YEEEETEEEER" Annesini susturduktan sonra konuşmasına sakin bir ses ile devam etmeye çalışıyordu elinden geldiği kadar fakat sinirlenmişti bir kere. "Hamama kendi isteğimle girmedim. Birisi beni zorla soktu. Bir jounin. Kadının temizlik takıntısı vardı. ben de kirli olunca mecburen böyle oldu." Osui olanları anlatınca biraz daha rahatlamıştı. Derin bir nefes alıp kendini biraz daha sakinleştirdikten sonra tek istediği şey odasına gidip dinlenmekti.

[Darai Osui]

Güzel bir gün geçirmişti Osui. Her ne kadar istediği eğitimi alamamış üstüne bir de banyo yapmış olsa da, hatta bu banyo kadınlar hamamında olsa da hatta ve hatta annesiyle birazcık kavga eder gibi olmuş olsa da güzel bir gün sayılırdı bugün Osui için. Yamada-san'a en nihayetinde istediği gibi teşekkür edebilmişti. Namiyo-san ile tanışmıştı. Namiyo-san'ı kirletmeyi başarmıştı. Cennetimi bulmuş ve orda doyasıya oyun oynamıştı. Annesin olayı anlatıp burdaki ufak meseleyi de tatlıya bağlamıştı. Ve artık en sonunda biraz dinlenmek istiyordu pislik şinobi. Hem bedenen hem zihnen çok yorgun hissediyordu kendini.

"Geri kalanını ve detayları yarın anlatırım anne çok yorgunum şimdi." dedikten sonra annesine sırtını dönmüş odaya giderken annesi omzundan yakalamıştı onu "Dur bakalım. Ne dedin ne dedin? Seni bir kadın mı banyo yaptırdı?" sesinde artık öfke yada hüzün yerine biraz gülümseme birazda merak vardı. Osui ise yüzünü tekrar annesine dönerek bıkkın bir şekilde cevaplamıştı "Ya anne lütfen yarın anlatsam olmaz mı? Çok yorgunum yarın söz anlatacağım." Annesinin cevabı ise oğlunu uyandıracak türdendi. Terliğini çıkardığı gibi oğlunun kaba etine gülerek vura vura salona götürmüştü. "Sen burda otur ben çay yapıp geliyorum. Sakın ha burdan bir yere kıpırdama yoksa yine yersin ha terliği ona göre." Son cümlesini elindeki terliği göstere göstere sarf eden kadın cümlesi bitince mutfağa gitmişti. Osui ise çaresiz annesini beklemeye başlamıştı.

Yaklaşık beş dakika sonra kadın elinde çay kupalarıyla gelmişti. Bardakların ikisinden de duman çıkıyordu. sağ elindeki bol şekerli çayı Osui'nin eline verdikten sonra kendisi de Osui'nin yanına oturup çayını yudumlamaya başlamıştı. "Eee? Hadi anlat bakalım bugün neler yaptığını. Nasıl kadınlar hamamında bir kadınla birlikte banyo yaptığını." Bu kısımı anlatırken kadın sanki birşey ima etmeye çalışıyor gibiydi. "Anlat bakayım dinliyorum." Pislik şinobinin yüzü domates gibi kıpkırmızı olmuştu. Hafif sinirli hafif de utangaç şekilde "BİRLİKTE BANYO YAPMADIK." diye çıkımıştı. "Sadece o beni banyo yaptırdı."

Daha sonra çayını üfleye üfleye içerken en başından olayları anlatmaya başlamıştı Osui. Herşeyi detaylıca annesine anlatmıştı. Evden çıkışından annesinin kulağını yakaladığı ana kadar olan herşeyi. Konuşmanın sonunu ise annesi "Birgun Namiyo-san'ı çaya davet edelim belli ki sana çok iyi davranmış." diye bitirmişti. Osui buna çok mutlu olmuştu ama annesine çaktırmak istemiyordu. Sadece "Evet iyi olur" diyerek odasına gitmek için izin istemişti. Fakat artık uykusu kaçmıştı. Kaçmamışsa bile yapması gereken bir şeyin uykudan daha gerekli olduğuna karar vermişti. Bu olanları babasına da anlatmalıydı. Mektubunu yazmayı bitirdikten sonra uyuyabilirdi.

~BU HİKAYE DE BU KADAR~