Sukünet

[Darai Osui]

out1: konuda 3 kişi olması planlandı ama isteyen hiç sormaya gerek olmaksızın damlayabilir.
out2: ikiside ne bir başlık önerdi ne birşey bende başlığı böyle yaptım

Çayı herkes çok sever. Özellikle bitki açısından bir yerde yada bol olan yere yakın bi yerde yaşıyorsanız bildiğiniz ve sevdiğiniz bitkilerin çayını çok içersiniz. En azından Osui'nin annesi böyle düşünüyor ve yapıyordu. işte bu yüzden arada sırada da olsa boş olduğu zamanlarda pislik şinobiyi Çay yapmak için toplamaya gönderirdi. Tıpkı bu sefer olduğu gibi. Fakat bu seferin çok önemli bir farkı vardı. Bu sefer Yalnız değildi Osui. Bu sefer yanında gelmesi için köyde kalan tek arkadaşı Sora'yı da ikna etmişti. Elbette Osui biliyordu ki Sora'nın çok fazla vaktini yememesi gerekiyordu. Onun artık ilgilenmesi gereken genç öğrencileri vardı. Fakat pislik şinobi de yanlızlıktan sıkılmıştı. Arkadaşını yanında istiyordu. Birbirlerine Mifune-san'ın intikamını alacaklarına dair söz vermişlerdi ve bunu yapabilmek için öncelikle takım olmalıydılar. Bunun için ise birlikte vakit geçirmeliydiler.

Yol boyunca sohbet ediyorlardı. Bir o anlatıyordu başından geçenleri, bir o. Osui Namiyo-san'ı anlatmıştı arkadaşına. Temizlik takıntılı kadını ve başından geçenleri. Tabi bu sırada eli de durmamıştı ve Sora'nın yüzüne doğru burnunu sümkürmüştü. Seviyordu pislik şinobi özellikle arkadaşlarına böyle şeyler yapmayı. Gidecekleri yere varınca da böyle yapmaya devam edecekti ama şimdilik bu yeterliydi. Eğlenmişti Osui Sora'nın iğrenmesinden.

Çay yapmak için bitki toplamaya geldikleri yer ise ikili için oldukça kötü anılarının olduğu bir yerdi. Osui biraz da buraya gelecekleri için Sora'yı çağırmıştı. Buraya tek başına gelmeye çekiniyordu. Yada Sora'dan başkasıyla. Beraber toplamaları lazımdı çayı yapılabilecek bitkileri burda. Bitki ararken dahi Sora'nın yanından ayrılmayı düşünmüyordu pislik şinobi.

out3: konunun adı Sora'nın isteğiyle değiştirilmiştir

[Sakanoue Rin]

Kantou bayırı...romanıma burada devam etmeyi seçmiştim. Benim için özel bir alandı burası. Annem de ne zaman bir şeyler yazmak istese buraya gelirdi gençliğinde. En azından öyle yaparmış bana söylediği kadarıyla. Haftanın iki, üç günü buraya gelir ve annemin her zaman gölgesinde dinlendiğini söylediği koca çınarın altına oturur ve fazlasıyla ağırdan alarak romanımı yazmaya devam ederdim. Çok dalgın bir insan olduğum için bir ayda yazdığım sayfa sayısı iki elin parmaklarını geçmezdi genelde. O gün de aynı sebepten dolayı büyük çınarın gölgesinde kitabımı yazmaya gidecektim.
Serin bir hava vardı. Rüzgar toplamamakta ısrar ettiğim saçlarımı yüzüme doğru dağıtıyordu. Bir elimde arasında kalemim olan annemin defteri, diğer elimde de sandaletlerimle çimlerin arasından yürüyordum. Aklımda kitabımın devamını kurguluyordum son birkaç saattir. Elimdeki defteri düşürmemeye özen göstererek yüzümdeki saçımı arkaya attım ve kitabım ile ilgili düşünceler içinde yürümeye devam ettim. Artık çınarı önümde görüyordum tamamen. Ancak bu sefer yalnız değildim. Kim olduklarını tam olarak seçemiyordum ama iki kişi ağacın arka tarafında gülüşüp bitki topluyorlardı.
Sorun etmemiştim. Tabi yalnız vakit geçirmek daha keyifli geliyordu ama bu bayırın sahibi değildim ne yazık ki. Ağacımın altına geçerken diğerine göre daha çok ses çıkaran çocuğa doğru göz ucuyla bir baktım...ve oradaydı ! Kadınlar hamamına dalan sapık çocuktu bu ! Pek arkadaşım olmadığı için ayrıntılı bir şekilde bilmiyordum konuyu ama köyde bazı kızlara kulak misafiri olmuştum önceden. Bu gözü yaralı çocuk köyde bulunan kızların dilinde dolaşıyordu kısa bir süredir ve resmen adı çıkmıştı ! Cidden ama...kadınlar hamamına dalmak ta neyin nesi ?! O yaralı aptal yüzüne bakmaya devam etikçe içimde ona karşı bir sinir belirdi. Ne sanıyordu ki kendini ? Bunun gibiler yüzünden köyün kalitesi düşüyordu ! Ben ona bakarken o karşısında duran sarışın çocukla komik bir sohbet içerisindeydi. Gülümsemesinden belliydi bu. Anlık bir kararla sandaletlerimi önünde duran sarışın çocuğa doğru fırlattım ardından yaralı göze doğru koşmaya başladım. Ardından bir anda havaya zıpladım ve çocuğun tam yarasının bulunduğu gözüne doğru bir tekme savururken bağırdım: ''Bedelini ödeyeceksin sapık yaralı göz !'' Yere indiğimde yaralı göz yüzüne yediği tekmeden uçarak benden uzaklaşmaktaydı. Sandaletleri fırlattığım çocuk o anlık aklımdan çıkıp gitmişti.

[Midori Sora]

Çay. Güzel içecek vesselam. Gerçi ben güzel ve dingin ıhlamur ağacının yapraklarından elde edilen ıhlamur çayını severim ama Osui'nin papatya çayı için papatya toplama önerisini reddedemedim. Ne kadar zaman olmuştu şöyle güzel bir papatya içmeyeli? Tam da mevsimiydi hani. Gerçi burada çiçekler her zaman güzel yetişiyordu. Stoklarımı doldurmak için Osui'nin teklifini kabul etmiştim. Geninlerimden biraz uzaklaşmak kafamı toplamama da yardımcı olurdu. Onların kendi sorunları vardı. Sui'nin robotlaşmış ve emir komuta sistemine entegre olmuş düşünce yapısından ve Masaru'nun zihninin farklı diyarlarda dolaşmasından sıkılmıştım. Biraz nefes almaya ihtiyacım vardı. Onların takım bağlarını güçlendirebilmem için biraz düşünmeye ihtiyacım vardı. Bu yüzden Osui'nin isteğini kabul etmiştim.

Yol boyunca konuşmuşarak ilerliyorduk pislik shinobiyle. Namiyo-san ile ilişkili olayları anlatıyordu bana. Ben ise ona takımımdan bahsediyordum. Takım Sora'dan bir beklentim vardı. Onlar Kusagakure'nin geleceğiydi. Potansiyelleri olduğunu düşünüyordum. Eh pislik shinobi hala aynıydı. Suratıma sümkürmeye çalışmıştı. Hızlıca kaçmaya çalışmıştım ama yanağıma bir parçası gelmişti. Bir ağaç yaprağı kopartarak yüzümü silmiştim. Hala aynısın değil mi? demiştim. O günden sonra değişmesinden korkuyordum. Onun ölümü bizi oldukça etkilemişti. Mifune. Kazuko Mifune o vahşi canavar tarafından katledilirken elimizden bir şey gelmemişti. Sanki birer Kusagakure Shinobisi değildik de eğitimsiz köylü çocuklarıydık. En az onlar kadar işe yaramazdık.

Yine oradaydık. Sanki sürekli buraya geliyordum. Zihnim dönüp dolaşıp beni buraya yönlendiriyordu : Kantou Bayırı. Kazuko Mifune'nin o Miura karısı tarafından öldürüldüğü ve kanlarının bizi genjutsusundan çıkarttığı yer. Üzgündüm hala. İçimde bir şeyler ölmüştü o gün.

Aklım bu hüzünlü duyguların esiriyken bir bağırış duymuştum ve duygu dünyamdan dışarı itilmiştim. Bu sayede üzerime gelen terliklerden kurtulabilmiştim ama Osui için aynısını söylemek mümkün değildi. Gözüne tekme atan bir manyak vardı. Osui uçarken kız beni unutmuş gibiydi. Bu sayede kızı elimle geriye itip Kaidan duruşumu alacaktım. Arkadaşımdan ne istiyorsun bilmiyorum ama onunla uğraşmaya devam edersen karşında Midori Sora'yı bulacaksın! Çay toplayan zararsız insanlardan ne istiyorsun?

[Darai Osui]

Sapık? Kırk yıl düşünse Osui kendisine böyle bir yakıştırma yapılabileceği aklına gezmezdi. Ona takılan lakaplar daha çok "Pislik", "İğrenç" yada "Kirli" idi. Bu yüzdende Osui sesin geldiği yöne doğru bakmış ama gelen tekmeyi tahmin edememişti. Doğal olarak tekmeyi yiyip geriye doğru uçmuştu azcık. Ayağa kalktığında ise kendine tekme atanın kendi yaşlarlarında biri olduğunu gvörmüştü. Zaten sesinden bir kız olduğu anlaşılmıştı bu kişinin.

Normalde Osui çok çabuk sinirlenen birisi değildi. Her zaman eğlenmeye bakardı. Hainler dışında herkesi affedip onlarl eğlenebilirdi. Fakat bulundukları bu yer... Daha doğrusu burda yaşananlar. Yani Mifune-san'ın öldüğü bu yerde bulunmak Osui'yi biraz dengesizleştiriyordu. Bu yüzden olsa gerek ki sinirlenmişti pislik şinobi. Normalde burda yapacağı şey gayet netti. Favori jutsusunu kızın üstüne yapıp eğlencesine bakmak. Fakat gereksiz yere sinirlenmişti. Sora'nın kendini savunduğunu görüyordu ve o da onun yanına geçecekti. Tabi öncelikle İshiken no jutsu yapıp eline çamurdan yapılmış iki kılıcı alacaktı.

Sora'nın yanına geçtiktiğinde biraz daha rahattı pislik şinobi. Öfkesi biraz olsun geçmişti arkadaşının onu savunduğu ve güvende olduğu gerekçesiyle. Her hangi bir ani harekette kendini savunabilirdi elindeki kılıçlarla. O durunda konuşmaya başlayacaktı. "İnan özellikle burada ikimizlede kapışmayı istemezsin. Eğer savaşmak istersen savaşırız. Fakat eminim beni birisiyle karıştırıyorsundur. bana daha önce hiç kimse sapık dememişti. Zaten kirli, iğrenç yada pislik olabilirim ama asla sapık değilim." Son cümleyi söylerken Kendine öyle seslenilmesi çok hoşuna gidercesine yüzü gülüyordu.

[Sakanoue Rin]

Yaralı göz suratına vurduğum tekmeyle birlikte havalanıp yere inmişti. Ancak çimlere gömüldükten heme sonra bir anda ayağa kalkmıştı. Zaten ciddi bir kavga esnasında atılması gereken kadar sert bir tekme atmamıştım. Yaralı göz yerden kalktığında yüzünde sinirli bir ifade vardı. Buna şaşırmamıştım doğrusu. Belki de aynısını bana yapmayı düşünüyordu. Gardımı düşürmedim ve ona bakmaya devam ettim. Ancak tekmeyi atmadan önce yüzüne sandaletlerimi fırlattığım çocuk tamamen aklımdan çıkmış olmalı ki arkadan beni çeken ellerin farkına varamadım. Bir anda geriye doğru çekildim. Şimdi karşımda yaralı göze göre daha büyük duran diğer çocuk vardı ve karşımda gardını almış bir şekilde beklerken arkadaşına bulaştığım taktirde karşısında kendisini bulacağımı söylüyordu. Sora. Adı buydu. Sinirim dinmiş gibiydi. Rahat bir şekilde Sora'ya bakarak cevap verdim. Sesimde en ufak bir öfke kalmamıştı. ''Arkadaşını savunmam iyi bir şey...belki bir gün ona terbiye aşılamayı da başarabilirsin.'' Bir hamle yapacak olursa hazırlıklıydım. Benim düşmanım değildi. Yaralı göz de düşmanım değildi. Belki de sadece tanışmak istemiştim...ama yine de yaralı gözün yaptığı doğru bir şey değildi !
Sora ile birbirimize her an dövüşe hazır olduğumuzu belli eden bakışlar atarken öfkeli görünen yaralı göz sinirli bir şekilde konuşmaya başladı. Konuşmasını bitirirken yüzündeki sinir bir gülümsemeye dönüşüyordu. Karşımda sırıtıyordu ve benimle dövüşmek istiyormuş gibiydi. İkisi ile dövüşmek istemeyeceğimi söylüyordu. Ancak birbirimizi tanımıyorduk ve böyle bir söz ancak beni saldırmaya yönlendirebilirdi. Artık gözünü ikisinden de ayıramazdım. İki kişi oldukları için bana göre çok avantajlı bir durumdaydılar. Ancak korkup geri basmamı bekliyorlarsa da yanılıyorlardı. ''Sapık değil misin ? Hamama dalan da başkası mıydı ? Ayrıca...yüzünde dövüşmek ister gibi bir ifade var.'' Ben de pozisyonumu almıştım Sora gibi.

[Midori Sora]

Zulüm. Masumlara uygulanan haksız şiddetin tek kelimelik özeti. Bu kelimenin altında yatan devasa anlamlar ise açıklanamayacak kadar derin ama bir şeyi biliyorum bu kadının yaptığı haksızca saldırı kesinlikle bir zulüm. Biz Kusagakure Shinobileri masum halka yapılan haksızca saldırılara karşı koymak ve halkın güvenliğini sağlamak için yok muyuz? Bunun gibi tacizleri engellemek için var olmadık mı biz? Bize böyle bir şey yapılıyor. Oldukça komik! Ne kadar ironik.

yerden kalkan Osui ellerinde çamurdan kılıçlarıyla yanıma gelmiş ve pozisyon almıştı. Kıza bir şeyler söylüyordu. Kimse bana sapık dememişti falan işleri işte. Pozisyonumu bozmadan nemrut bir suratla kıza odaklanmıştım. Terbiye insanların kurduğu toplumsal düzende hayatta kalım "normaller" sürüsüne katılmak için kullanılan bir şey. Arkadaşımı bu konuda zorlayamam. Hamama daldığından bahsetmişti Osui'nin. Evet bunu Namiyo ile olan hikayesinde azıcık anlatmıştı ama onun anlattığı zorla hamama sokulmaydı. İsteyerek girme değil. Arkadaşımın anlattıklarına güveniyordum bu yüzden defansif postürümü terk ederek normal duruşuma geçmiştim. Osui'nin kılıçlarını da elimle aşağıya indirmiştim. Hanımefendi bendeniz Midori Sora. Arkadaşım ise Darai Osui. Bizim kimseyle bir problemimiz yok. Kusagakureli shinobileriz. Kimseyle dövüşmek istemiyorum. Tek istediğim biraz çay toplamak. Ondan gelecek cevabı merak ediyordum. Gerçekten dövüşmeye niyetim yoktu.

[Darai Osui]

Kızın konuşması bittiğinde kahkahalar atıyordu pislik şinobi. Kızın saldırmasını nedeni öğrendiğinde gülmesini durduramamıştı. Kızın yüzüne iyice dikkatli baktı. Orda gördüğünü hiç hatırlamıyordu. Gerçi o an orda annesi bile olsaydıtanıyamazdı. Hamamdan tek hatırladığı şey Namiyo-san'dı. Kendisine zorla banyo yaptıran Namiyo-san. O sokmuştu Osui'yi kadınlar hamamına. Doğal olarak tekmeyi de kız Osui'ye değil. Tabi bunu kıza söylemiyecekti pislik şinobi. Her ne kadar Namiyo-san onu zorla kadınlar hamamına götürmüş olsa da, banyo yaptırmış olsada, her ne kadar Namiyo-san pislik şinobinin tam zıttı olsada Osui yinede onun başına birşey gelsi istemezdi.

Onun yerine Osui Soranın indirdiği kılçları artık herşeyin bittiği düşüncesiyle yere bırakıp yüzünde son derece muzip bir sırıtış ile burnunu karıştırırken "O olay isteyerek olmadı. Ben orda banyo yapmaya zorlandım." demişti. Fakat bonyo kelimesini söyledikten sonra yüzü düşmüştü pislik şinobinin. Sanki Yaşadığı son derece korkunç bir hayalet olayını arkadaşlarına anlatıyor gibiydi. Sözleri bittikten sonra da burnundan çıkardığı elini ağzına götürüp emiyordu pislik şinobi.

Olay netleştikten sonra gözleriyle etrafı sadece bir an için süzdükten sonra gözüne birşey takılmıştı. Çamura dönüşen kılıçlarına. O çamur çok güzel ve cezbedici görünüyordu. Osui'ye intikamını kendine özgü şekilde almasını söylüyordu adeta. Ve ötle de yapacaktı pislik şinobi. Normal konuşma havasına hiç bozmadan sözlerine devam ederken bir anda jutsusunu uygulayacak ve karşısındaki kızın üstüne çamur kusacaktı. "Ben sapık değilim. Sadece pisliğim. Eğer kanıt gerekiyorsa... HEDORO NO JUTSU"

Kaşısındaki kızın üstü çamur olduktan sonra ise kahkahalara boğulmuştu Osui.

[Sakanoue Rin]

Gardımı düşürmeden beklerken Sora sanki özellikle anlamamam için terbiyenin anlamını karışık bir şekilde anlatıyor gibiydi. Sora'nın açıklamasını yanında elinde kılıçlarını çekmiş bir vaziyette bekleyen yaralı yüzde pek anlamamış gibiydi. Aslında çok saf ve masum bakışları vardı. Gerçekten de kadınlar hamamına böyle bir tip mi dalmıştı ? İnanması oldukça güçtü. Ancak yıllardır tek yaşadığım için deneyimler edinmiştim ve bazı insanlar ilk bakışta bıraktıkları izlenimlere göre çok farklı kişiler olabiliyorlar. Gardımı düşürmemeye çalışarak bunları düşünüyordum. O sırada Sora defansını indirdi. O sırada elleriyle yaralı gözün kılıçlarını da indirdi ve kendini tanıttı nazik bir şekilde. Yapılması gereken de buydu galiba. Sinirlenip bana saldırabilirdi. Bu durumda yaralı göz de aynısını yapacaktı ve dövüş başlayacaktı. Ancak artık durum tamamen değişmişti. Sora kendinden sonra arkadaşını da tanıttı. Yaralı gözün ismi Osui'ydi demek...Darai Osui. İkisinin de shinobi olduğunu öğrenmiştim. Zaten tahmin edebiliyordum. Shinobi olmayan birisi o hızla arkama geçip beni çekemezdi. Sora sözünü bitirdikten sonra bende gardımı indirdim. Bir yanlış anlaşılmanın olduğunu seziyordum. Kendimi tanıtmam gerekiyordu şimdi. Sandaletlerimi yerden aldım. ''Ben Sakanoue Rin. Ben de bir Kusagakureli shinobiyim...daha önce de ikinizi görmüştüm shinobi olduğunuzu tahmin edebiliyordum.'' Sandaletlerimi giydikten sonra konuşmaya devam ettim. ''Tabi beni daha önce görmemiş olabilirsiniz...çok insan içine çıkmıyorum.
O sırada Osui kahkaha atarak gülmeye başladı. Şimdi gözlerim ona çevrilmişti ama dövüş pozisyonuna geçmemiştim. Artık dövüşmeyecektik sonuçta. Osui bana sezgilerimin doğruluğunu ispatladı. Gerçekten de bir yanlış anlaşılma vardı. Kötü hissetmiştim. Biraz da utanmıştım doğrusunu söylemek gerekecek olursa. ''Bir yanlış anlaşılma oldu galiba...özür dilerim.'' İstemeden de olsa başım biraz önüme düşmüştü. Kötü hissetmiştim. Onlara bakmıyordum. Bu sırada Osui bana sapık olmadığını anlatmaya devam ediyordu. Bir pislik olduğunu da ekledi ve bir anda daha önce hiç duymadığım bir jutsu kullandı ve üzerime doğru çamur kusmaya başladı ! Refleks olarak geri çekilmeyi başarmıştım ancak çamur yine de yeterince bulaşmıştı ceketime...annemin ceketine. Şimdi gerçekten sinir krizi geçirmek üzereydim. Olayın şokundaydım hala. Önce ceketime baktım. Sonra Osui'ye. ''Se-senin derdin ne ! neden yaptın bunu yaralı göz ?!'' Bağırıyordum. Ancak elimde olan bir şey değildi. Özür diledikten sonra böyle bir hamlenin gelmemesi gerekiyordu.

[Midori Sora]

Oldukça basit bir şekilde Osui'ye neden terbiye veremeyeceğimden bahsederken karşımdaki hanımefendi anlamamış gibi duruyordu. Halbuki o kadar kolay anlatmaya çalışmıştım ki... Pozisyonumu tek edip Osui'nin kılıçlarını indirdikten sonra kafası karışmış bir görünüm çizmişti karşımdaki. Ufak bir duraksamadan sonra o da kendisini tanıtmıştı. Bizim gibi bir kusa shinobisiymiş. Onu akademide görmemiştim ama zaten pek fazla vaktim de yoktu o akademi öğrencisi olduğum günlerde. Sakanoue Rin, evet adı buydu. Masaru ile aynı soyada sahipti acaba geninimin bir akrabası olabilir miydi? Bunu ona sorabilirdim.


Rin bize soru sormadan saldırdığı için utanmış gibi görünüyordu. Yanakları sonbahara yeni adımını atmış bir elmanın kızardığı gibi hafifçe kızarmıştı. Başını öne eğmişti. Bunun sonucunda ona geleni adam akıllı görememişti. Osui çamur kusarak Rin'i kirletmişti. Bu adam gerçekten de şerefsizin önde gideniydi. İnsanları gıcık etmek için yaşıyor gibiydi. Eh Rin her mantıklı insanın yapacağı gibi bağırıp senin derdin ne diye sormuştu. Yine işleri toparlamak bana düşüyordu. Hemen bir hamleye girişmesini engellemek adına Rini omuzlarından tutup Hey lütfen sakin ol. İnan Osui bunu arkadaşı kabul ettiği herkese yapıyor. Bak ceketin için üzgünüm. Benim evime gidebiliriz ceketini orada temizlerken çay içip adam akıllı tanışabiliriz. Onun ne tepki vereceğini merak ederek kafamı yana yatırmıştım biraz. Hey Osui, sen de biraz dikkatli olmalısın. İzin ver önce seni tanıştırayım. Milletin nefretini üzerimize çekme.

[Darai Osui]

Kızın üstünün çamur oluşu eğlendirmişti Osui'yi. Bir Namiyo-san'ın üstünü kirletmek gibi olmasa da yinede iyiydi. Haliyle kız sinirlenmiş ve Osui'ye bağırmaya başlamıştı. Osui ise gülmekten cevap veremiyordu kıza. İşte burada da Osui'nin imdadına yine dostu Sora yetişmişti. Bir yandan kızı sakinleştirmeye çalışırkken diğer yandan pislik şinobiye kızıyordu. Osui için iki kat eğlenceliydi. Gülmelerinin arasında sadece "N'apayım çok zevkli" diyebilmişti.

Bu kadar çok eğlenirken birden bire garip bir şekilde gülmesi durmuştu pislik şinobinin. Sadece kahkahası kesilmemiş aynı zamanda yüzü de asılmaya başlamıştı. Nerde olduklarını hatırlamıştı. Ve burada neler olduğunu. başını eğmişti. Ardından yere çömelmiş ve yerden bitki toplama devam etmeye başlamıştı. Kendine hakim olamıyordu pislik şinobi. Özellikle burada gülmek, eğlenmek istemiyordu fakat yinede kızın üzerindeki çamura bakınca bunu durduramıyordu. bu yüzden başını eğmişti. Sora'ya bakarak ona "Bir an önce toplayalım şu bitkileri ve burdan gidelim. Burda çok kalmayı istemiyorum." demişti.

Aynen dediği gibiydi. Burda çok fazla kalmak istemiyordu. Bu yüzden elinden geldiğince kendini işe verecekti. Bir an önce işini bitirip anlaşıldığı üzere o ikisi beraber Sora'lara geçeceklerdi. Onlar Sora'nın evine giderken Osui de onlardan ayrılacak ve topladıklarıyla birlikte evine gidecekti.