Takahiro mutlu bir şekilde odadan çıktıktan sonra koltuğa biraz daha yayıldım. Koltuğa yayılınca uykum olduğunu fark ettim. Uykumun olmasına pek şaşırmadım sonuçta dün akşam deliler gibi eğlenmişiz. Keşke o anları hatırlayabilsem de ne kadar eğlendiğimi öğrenebilsem. Benim üstün zekam olanları kısa bir sürede hatırlayacaktır. Hatıralarım yerine geldiğinde ise... Gelince nolcak ki? Büyük ihtimalle birkaç saat olanları düşünüp yaptıklarıma gülerim sonrasında ise her zamanki hayatıma geri dönerim. Dün akşam olanları hatırlamasam da olur ama merak işte! Neler olduğunu öğrenemezsem gözlerime uyku girmeyecek gibi hissediyorum.
Düşüncelere dalmış bir şekilde beklerken Takahiro elinde bir şırınga ve ampülle geriverdi. Elinde tuttuğu şeyin ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Uyuşturucuya başladığım şu birkaç sene içinde onlarca uyuşturucu gördüm ama bunu ilk defa görüyorum. Ben merakla beklerken, Takahiro heyecanlı bir şekilde elindeki şeyi övmüştü. Takahiro bile övdüğüne göre harbiden sağlam mal olmalı. Sabırsızlanıyorum, o kafayı yaşamak istiyorum!
Takahiro elindeki şırıngayı ampüle yerleştirmiş ve içindeki sıvıdan çok çok az bir miktarda çekti. İlk başta cimrilik yaptığını sandım fakat sonradan daha önceden şırıngayla aldığım uyuşturuculardan bazıları aklıma gelmişti. Şırıngayla kullanılan uyuşturucuların çoğunun dozajı az olur. Ne olursa olsun bununki biraz fazla az değil mi? Takahiro cimri birisi değil, ona bu konuda güveniyorum. Takahiro şırıngaları hazırladıktan sonra bana hazır olup olmadığımı sordu heyecanlı bir şekilde. Birden bende heyecanlanıverdim. Derin bir nefes aldıktan sonra kolumu sıyırdım. Kolumu sıyırdıktan sonra heyecanlı bir ses tonu ile "Hazırım!" demiştim. Umarım bu sefer bir şeyler hatırlayabilirim.