Kafam Güzel, Ishi Daha Güzel

[Miyazono Akane]

Sabah olmuştu, suratıma vuran ışıktan bunu anlayabiliyorum. Çok sinir bir durum değil mi? Sabahın köründe yatağımda mışıl mışıl uyuyorsunuz ama güneş sizi rahat bırakmıyor. Yapacak bir şey yok, sonsuza kadar yatakta kalamam. Bugün planlarım var hem. Kaplıcalara gidicem lan bugün! Uzun zamandır bunun için para biriktiriyordum! Birkaç günlük bir kaplıca tatili benim için güzel bir ödül olur hem. Sonuçta Chuunin olalı fazla olmadı. Belki gideceğim yerde karışık banyo bile vardır! Sabırsızlanıyorum lan! Hemen, şimdi kalkıp gitmek istiyorum!

Büyük bir heyecanla yataktan fırladım, fakat bu hareketimin sonucunda yaklaşık 5 metreden yere çakılmıştım. Bunun sebebi yatakta olmayışımdı! Az önce bir ağacın tepesindeydim lan! Dün gece naptım lan ben? Hiçbir şey hatırlamıyorum! Kesin bir şeyler içip kafayı buldum yine! Yok, bir şey içmiş olamam çünkü başım ağırmıyor. Kokain dışında ne çeksem kafası geçince ağrı yapıyor ama bu sefer kokain çekmediğime eminim çünkü onun kafası bu kadar ağır olmuyor. Düşün Akane! Dün gece neler oldu?

Tek hatırladığım şey Takahiro'dan uyuşturucu aldığım, sonra bu haldeyim. Aah doğru, geçenlerde kendi yaptığı bir uyuşturucudan bahsediyordu acaba onu mu içtim? O aptala güvenip nasıl böyle bir aptallık yapabildim ki? Ben ondanda aptalım! İnanamıyorum lan kendime! Ben nasıl onun yaptığı uyuşturucuyu alırım? Bu işin arkasında başka şeyler olmalı. Ben onun yaptığı bir uyuşturucuyu bilerek alacak bir insan değilim! Neyse, fazla uzatmaya gerek yok. Gidip direk kendisine sormak en iyisi ama, ben nerdeyim? Etrafıma biraz bakındıktan sonra Kurobe Vadisinde olduğumu fark etmiştim. Buraya çok sık geldiğim için nerde olduğumu anlamak benim için zor olmamıştı. Madem o kadar yolu buraya kadar gelmişim, biraz manzaranın tadını çıkarayım dimi?

Yaklaşık 30 dakika kuşları böcekleri izledikten sonra köye doğru yürümeye başlamıştım. Ben köye gidiyorum ama ya kötü bir şey yaptıysam? Ya geçenki gibi bir olaya bulaştıysam? Ormanda olmamın bir sebebi olmalı değil mi? Açıkçası korkuyorum, zaten sabıkalı olduğum için bu sefer daha büyük bir ceza alabilirim. Gitmesem mi acaba köye? Olmaz, eğer köye gitmezsem dün gece neler olduğunu öğrenemem. Aklım gitmememi söylüyor, kalbim ise gitmemi söylüyor. Tabii ki kalbimi dinleyip köye gideceğim.

Köye doğru giderken üzerimi yoklamıştım. Bunun sebebi üzerimde uyuşturucu olup olmadığıydı, ki hiç yoktu! Bu benim için felaket bir durum! Birden bire krizim tutarsa ne yaparım? Hemen eve gidip birkaç dal ot almam lazım yanıma. Öncelikle eve gideceğim, sonrasını eve gidince düşünürüm zaten.

Not: 1-2 yıldır rp yapmıyorum, hatalarım varsa kusruma bakmayın.

[GM - Naruto]

Köye giriş kapısında sana tip tip bakan Chuuninleri geçiyorsun yavaşça. Daha önce maruz kaldığın bakışların hemen hemen aynısı olan bu bakışlar, senin eski bir mahkum olmandan dolayı aşağılık bir varlık olduğunu iddia eden türden bakışlar oluyor. Köyde sık sık üzerine bu tarz bakışların dikilmesine alıştığın için, Chuuninlere pek aldırmıyorsun. Aslında onların bu bakışları, şu an için dün gece pek bir şey olmadığını gösteriyor. En azından köye gelip ilk gördüğün shinobiler senin üstüne atlamadığı için rahatlıyorsun.

Evine varana kadar hiçbir sıkıntı ile karşılaşmıyorsun, tabi üzerine dikilen bakışları saymazsak. Evine girdiğinde ise, her yerin darmadağın olduğunu görüyorsun. Evinin normal hali ile kıyaslandığında, tavanda olması gereken lambanın yerde, yatağının tamamen ters dönmüş olması gibi enteresan durumlar söz konusu. Aynı zamanda odaların içi etrafa saçılmış eşyalarla dolu görünüyor. Sen bu görüntü karşısında dün akşamın pek de uslu geçmediğini anlayabiliyorsun. Hemen zulanı arayıp ruhunun ilacına ulaşmayı amaçlıyorsun. 15-20 dakika süren arama çalışmasının ardından zulanı buluyorsun, ancak burada sadece tek içimlik ot olması sana bir darbe daha indiriyor. Ayrıca zulayı bulmak için evini daha da dağınık bir hale getirmiş olduğunu fark ediyorsun.

[Miyazono Akane]

Attığım her adımda içimdeki korku daha da büyüyor. Tekrardan hapse düşmek istemiyorum, bunun için her şeyi yapmaya hazırım. Hapse girmemek için gerekirse köyden bile kaçarım! Aslında yapmam çünkü bu köyü gerçekten seviyorum. Her ne kadar buradaki insanların çoğu beni sevmese de ben onları seviyorum! Hem köyden kaçarsam nereden uyuşturucu bulucam ki? Doğru konuşmak gerekirse uyuşturucu içmeden ben bir hafta dayanamam. Bu konular hakkında düşünürken kendimi kapının önünde bulmuştum.

Bütün cesaretimi toplayıp ileriye doğru bir adım attım. Kapıdan içeri girdiğimde her zamanki bakışlarla karşılaştım. Normalde beni sinir eden bakışlar bu sefer beni aşırı derecede mutlu etmişti. Hapse girmek zorunda olmadığım için mutluyum. Hani harbiden mutluyum, valla billa mutluyum bak. Evime doğru otumu almak için yürüyorum, hapse girmek zorunda değilim, mutlu olmak için daha ne yapmam gerek ki?

Evime vardığımda içimde mutluluk hissi uçup gitmişti. Ev resmen bok götürüyordu. Hani resmen evin ağzına sıçmışım. Lan naptım ben bu eve? Lambanın yerde ne işi var? Daha da önemlisi yatak neden ters lan! Naptım oğlum ben! Oğlum bu ne! Sıçtım, harbiden sıçtım. Hapse girmesemde kötü bir şeyler olacak. Ya evden atılırım, ya da daha garip bir şeyler olur. Ailemin evinde kalamam eğer öyle bir aptallık yaparsam uyuşturucu içtiğim öğrenilir, bende alsa babamın dükkanını devralamam. Bu konuyu biraz daha derinden araştırmalıyım, komşulara sormam gerekiyor. Tabii ondan önce otumu bulmam gerekiyor. Yanımda her ihtimale karşı bulunmalı.

Uzun bir arayışın ardından zulamı bulmuştum fakat sadece tek bir dal kalmıştı. Dün orda 2-3 tane olduğuna eminim. Büyük ihtimalle bu karışıklıktan dolayı bulamıyorum. Belkide kafam güzelken onları da içmişimdir. Herneyse bu konunun üzerinde fazla durmak istemiyorum. Dalımı aldıktan sonra dışarı çıkmayı ve doğruca yan komşuma gitmeyi düşünüyordum. Kendisinin adını bile bilmememe rağmen dün gece neler olduğu hakkında en doğru bilgiyi ondan edinebilirim.

[GM - Naruto]

Evinden çıkıp yan komşuna gidiyorsun. Kapısını birkaç kez vurmanın ardından, orta yaşlı bir kadın kapıyı açıyor ve seni gördüğü anda yüzü fena halde ekşiyor. Sen daha bir şey diyemeden kadın "Dün akşam için teşekkürler komşu! Ömrümüzün en kötü anlarını bize yaşattığınız için! O sesler neydi öyle? İçeride iki kişi olduğunu bilmesek, yüzlerce insanı doluşturmuşsun diye düşünecektik. Gerçi erkek arkadaşın giderken bizlerden özür diledi, ama yine de sabaha kadar uyuyamadık gürültünüzden! Bir daha böyle bir şey olursa seni şikayet ederim, bilmiş ol!" diyor hızlı hızlı. Sonrasında ise kapıyı sert bir şekilde suratına çarpıveriyor. Kadının sözlerine bakılırsa sadece iki kişi evi bu hale getirmişsiniz ve ikinci kişinin de kim olduğu az çok belli gibi.

[Miyazono Akane]

LAAAAAAAAAN! Öldürürüm ben bu karıyı! İnsan gibi özür dileyecektim! Kodumun kezosuna bak hele. Gelmiş koskoca shinobi Akane-sama'ya artistlik yapıyor! Tutucan saçından vurcan duvara duvara. Anca öyle akıllanır bunlar. Lan hala kapıdan içeri dalmamak için kendimi zor tutuyorum. Eğer öyle aptalca bir şey yaparsam evden atılırım, başka bir ev bulacak zamanım yok. Aslında var ama gerçekten uğraşmak istemiyorum. Oturduğum evin kirası ucuz, bu fiyata bundan daha iyi evler bulabileceğimi sanmıyorum. Zaten uyuşturucuya para vermekten doğru düzgün bir şeyler alamıyorum kendime. Birde kiramın fiyatı artarsa daha da sıkıntıya girerim.

Neyse, şuan önemli olan şey para değil lan! Karının dediğine göre benim bilmediğim bir "erkek arkadaşım" varmış. Her ne kadar inkar etmek istesemde köyde beni seven kişi sayısı iki elin parmağını geçmez. Arkadaşlarım arasında samimi olduğum tek erkek Takahiro. Gerçi onla pek samimi sayılmam, daha çok onu düşmanım olarak görüyorum. Ölene kadar yumruklamak istiyorum o şerefsizi! Herneyse, evime gelebilecek tek erkek Takahiro. Zaten onu görmeyi planlıyordum, bir taşla iki kuş vurmuş gibi oldum.

Şimdi asıl önemli kısma geldik. Kadın dün gece onları hiç uyutmadığımızı söyledi. Sadece bunu söyleseydi bütün gece seviştiğimizi söyleyebilirdim fakat kadın ayrıca evin kalabalık olduğunu düşündüğünü söyledi. Yani büyük ihtimalle evde parti gibi bir şey verdik. Peki madem parti verdik benim ormanda ağacın tepesinde ne işim vardı? Cevapsız çok fazla soru var. Neyse, zaten bugün yapacağım pek bir şey yoktu. Biraz zaman öldürmüş olurum bende bu soruların cevabını ararken.

İlk olarak Takahiro'nun yanına gitmeyi düşünüyorum. İlk gideceğim yer onun evi olacak. Saat daha erken olduğu için evde olma ihtimali var. Eğer evde değilse her zaman satış yaptığı yere giderim. Büyük ihtimalle bu iki yerden birindedir. Eğer buralardan birinde değilse başına bir şeyler gelmiş olabilir. İnşallah başına bir şeyler gelmiştir pezevengin. Yok lan! Ona bir şey olursa benimde yeni bir satıcı bulmam gerekir. İnşallah her zamanki gibi sağlıklıdır pezevenk.

[GM - Naruto]

Takahiro'nun evine doğru giderken kafanda çeşitli senaryolar dönüp duruyor. Gece olanlar, Takahiro'ya olabilecekler, ağacın üstüne tünemeler... Bu konu başlıkları altında onlarca senaryoya sahip olduğun sırada Takahiro'nun evine varıyorsun. Kapıyı kırmak ister gibi yumruklaya yumruklaya çalışıyorsun ve içeriden Takahiro'nun bir erkeğe göre ince olan sesini duyuyorsun. "Geliyorum, patlama!" diye bağıran Takahiro birkaç saniye sonra kapıyı açıyor ve karşısında seni görünce yüzünde garip bir ifade oluşuyor. Durumuna bakılacak olursa yeni ayılmış gibi duran Takahiro yüzündeki bu anlamsız ifadeye bir çeki düzen verirken "Birbirimizi görmeyeli daha kaç saat oldu ki? Bu saatte seni buralarda göreceğimi hiç düşünmüyordum. Bana aşık olmadığını düşünürsek en fazla rüyanda görmüşsündür. Ee, ne yapıyorduk rüyanda?" diyor. Bunları söylerken ufak bir gülümseme ile sana baksa da bir yandan da kapının arkasında durarak senin kapıyı tamamen açmanı engellemeye çalışıyor gibi duruyor. Her ne kadar bu onun yaptığı işi düşününce şüpheli bir duruş olmasa da gece olanlar hakkında zerre fikrin olmayışı seni çelişkiye düşürüyor.

[Miyazono Akane]

Takahiro, Takahiro, Takahiro, Takahiro, Takahiro! Yine onu gördüm! Yine onu dövmek istiyorum! Ve yine onu dövemiyorum! Ona ne kadar vurmak istesem de sanki ona hiçbir şekilde vuramayacakmış gibi hissediyorum. Bunun nedenini bilmiyorum. Neden onu her görüşümde böyle karmaşık duygular hissediyorum? Bunun mantıklı bir açıklaması olması lazım değil mi? Aklıma hiçbir şey gelmiyor, açıkçası bu konu hakkında pek kafa yormak ta istemiyorum. Böyle hissediyorsam bir sebebi vardır ama o sebebi araştıramayacak kadar meşgulüm. Şuan araştırmam gereken şey dün gece neler olduğu.

Normalde planım eve girmeden direk ona dün gece neler olduğunu sorup gitmekti fakat Takahiro'nun duruşu beni şüphelendirmişti. İçeri girmemi istemiyor gibiydi. Bende bunun üzerine gideceğim! Madem içeri girmemi istemiyor o zaman bende kendimi zorla içeri sokarım. Hem biraz eğlencenin zararı olmaz değil mi? Kim bilir içeride neler saklıyor? Hehehehehe düşündükçe heyecanlanıyorum. Ne yapıp ne edip kendimi içeri sokturacağım! Gerekirse camdan bile girerim bu ibnenin evine.

"İçeride konuşabilir miyiz?"

Ağzımdan çıkan ilk kelimeler bunlar olacak. Eğer evine girmeme izin vermezse kendimi zorla içeri aldıracağım! Bunu nasıl mı yapacağım? Öncelikle kapıya biraz yaklaşacağım ve "Hadi ama benim için çok önemli, burada konuşamayız." diyeceğim hafif utangaç bir surat ifadesiyle. Duygu sömürüsü her zaman en etkili yöntemdir! Benim gibi tatlı bir kızdan gelen duygu sömürüsünden sonra bile girmeme izin vermezse yapacaklarımı o zaman düşünürüm!

Eğer evine girmeme izin verirse öncelikle kendime rahat bir yer bulacak ve kendisinden içecek bir şeyler isteyeceğim. Gerçi bunun evinde bir şeyler içmek pek akıl karı değil ama biraz cool olmak gerek. Sonrasında ise "Dün gece hakkında hiçbir şey hatırlamıyorum, bana neler olduğunu anlatabilir misin?" diyerek konuşmaya girerim. Büyük ihtimalle sırıtıp bana yalan yanlış şeyler söyler ama başka çarem yok, doğruları öğrenene kadar zorlamalıyım. Gerçi fazla merak etmek iyi bir şey değil.

[GM - Naruto]

İçeride konuşmak istediğini Takahiro'ya belirttiğinde, Takahiro kafasını kapının dışına gelecek şekilde dışarı çıkarıyor ve sağına soluna baktıktan sonra eliyle sana gelmeni işaret ediyor. Bu işin bu kadar kolay olması seni sevindirirken, Takahiro kapıyı kapıyor ve kilitleyip sürgülüyor. Sen ise ağır bir kokunun olduğu evin içinde, neredeyse kafayı buluyorsun.

Takahiro seni kendi odasına doğru götürürken, zaten iki odalı olan evindeki diğer odanın ne için kullanıldığını bildiğin için direk Takahiro'nun odasına giriyorsun. Ortalık ne düzenli ne de düzensiz sayılacak bir durumda bulunuyor ve Takahiro yatağına otururken, sen de yatağın ayak ucunda bulunan üçlü koltuğa yerleşiyorsun. Bu oda koridora nazaran daha havalandırılmış ve temiz kokarken, dün akşamla ilgili sorunu soruyorsun. Takahiro ise omuzlarını silkerek "Aynı rutin şeyler. Kafaları bulduk, saçma sapan konuşmalar yaptık, ota boka güldük. Hepsi bu. En azından ben bu kadarını hatırlayabiliyorum." diyor gülerek. Aslında bu gülüşün altında, Takahiro'nun da olan biteni tam olarak bilmiyor olduğunu anlayabiliyorsun. Bu esnada Takahiro "Bu arada dolapta bir şey yok, ama istersen dünyayı biraz daha güzelleştiririm. Anlarsın ya?" diyerek göz kırpıyor. Elbette sen de bu teklifin içeriğini çok net bir şekilde anlayabiliyorsun.

[Miyazono Akane]

Aptalım ben, gerçekten aptalım. Hatta dünyadaki en büyük aptal benim! Takahiro'dan duruşundan dolayı şüphelendiğime inanamıyorum. Adam işi gereği öyle duruyordu tabii ki de! Neden böyle basit bir şey aklıma gelmedi ki? Normalde böyle şeyleri düşünebilmem gerekir. Bugün bende garip bir şeyler var, biraz aptal hissediyorum kendimi. Herhalde daha tam olarak kendime gelemedim. İlerleyen saatlerde umarım böyle basit şeyleri düşünebilecek kadar düzelirim.

Takahiro beni evinin içine aldı. Açıkçası evine bu kadar kolay girebilmek beni sevindirmişti. Daha önce defalarca evine gelmiştim fakat her seferinde o beni getirmişti, hiçbir zaman tek başıma gelmemiştim buraya. Bir dostumun evini ziyaret etmek gayet doğal bir şey değil mi? Ona dostum dedim ama yanlış anlamayın. Takahiro'yu seviyorum ama sevdiğim kadar da ondan nefret ediyorum. Bunun sebebi beni uyuşturucuya başlatan kişinin o olması! Gerçi bu konuda pek emin değilim. Birkaç sene olduğu için pek iyi hatırlayamıyorum. Büyük ihtimalle odur, başka kim olabilir ki?

Takahiro'nun odasına doğru yürürken ağır bir koku bastırmıştı. Bu kokunun kaynağı Takahiro'nun işi olmalı. Bu kokuyu biraz daha içime çekersem büyük ihtimalle kafayı bulurum. Kokudan kafayı bulmak nasıl bir şeydir acaba? Normalinden bir farkı var mıdır? Neyse, bunlar önemsiz şeyler. Hiçbir zaman kokuyla kafa bulmaya çalışmayacağım için bu konu hakkında fazla düşünmeme gerek yok. Yani hangi manyak bir şeyleri koklayarak kafa bulmaya çalışır ki?

Takahiro'nun odasına geçince az önceki ağır koku kayboluverdi. Gördüğüm ilk yere oturduktan sonra sorumu sordum. Takahiro'nun cevabı ise her zamanki şeyleri yaptığımız olmuştu. Fakat kendiside fazla bir şey hatırlamıyormuş. Bunları söylerken her zamanki gibi gülüyordu. Bende gülerek karşılık vermiştim ona. Hemen ardından Takahiro bana garip bir şeyler söylemişti. Ne demek istediğini bana göz kırpana kadar anlamamıştım. Daha yeni ayılmamıza rağmen biraz daha içip içmek istemediğimi soruyor. Benim cevabım ise tabii ki evet! Uyuşturucuyu ne kadar sevmesemde ona bir türlü hayır diyemiyorum. Birisi teklif ettiğinde içesim geliyor. Sanırım benim bağımlılığım bayağı yüksek bir seviyeye çıkmış. Bu kötü bir şey mi bilemiyorum.

Düşünceli bir surat ifadesiyle "Güzel bir dünyada yaşamak istiyorum ama aklımda hala bazı sorular var. dedim. Hemen ardından ise "Amaaan boşver! Koy götüne soruların! Biraz güzelleşelim! Acelem yok sonra sorularımın cevabını bulmamda bana yardımcı olursun" dedim pis pis sırıtarak. Dediğim gibi soruların pek acelesi yok. Başıma kötü bir şey gelmediğine göre sorularımın cevabını bulmamda acele etmeme gerek yok. Öncelikle biraz kafayı bulalım!

[GM - Naruto]

Verdiğin olumlu cevap ile yerinden kalkan Takahiro mutlu bir şekilde odadan çıkarken, kısa bir süre sonra tekrar yanına geliyor. Elinde iki tane ince şırınga ve bir tanede minik cam bir ampul (iğne yaparken kullanılan, böyle pıt diye üstü kırılanlar var ya, hah ondan!) gibi bir şey tutan Takahiro "Bu bebeği hissetmen lazım. Elime daha yeni geçti ve birkaç kez denedim. Etkisini sana anlatamam!" diyor. Bir şırıngayı kenara bırakırken, ağzı açık duran ampule şırınganın ucundaki iğneyi yerleştiriyor ve çok az bir miktarda, pembemsi bir sıvıyı çekiyor. Takahiro'nun bu çektiği miktarı yutmaya kalksan, yuttuğunu bile anlamayacak kadar az olduğunu görüyorsun. Diğer şırıngaya da aynı şekilde muameleyi tamamladıktan sonra "Hazırsan başlayalım." diyor heyecanlı bir gülümseme ile. Şırınganın ucundaki iğnenin de korkutucu olmadığını söylemek mümkün. Her ne kadar shinobisel dürtüler sebebiyle acıya dayanıklı olsan da neredeyse bir senbondan daha ince olan iğneyi teninde hissedebileceğin bile meçhul duruyor. Takahiro ise hemen yanında, senin kolunu sıyırmanı bekliyor.