[Katsuo] Yeni Bir Başlangıç

[GM - Naruto]

Miura'nın varlığını Gaho'ya söylediğin anda, onun da tıpkı senin gibi gözlerinin heyecanlı bir çocuk gibi büyüdüğünü ve yerine sığamadığını görüyorsun. Ancak içindeki heyecan ve mutluluk o kadar fazla oluyor ki, bunu bile önemseyemiyorsun. Gaho'ya verdiğin ikinci emirle, Gaho derin bir nefes alıyor ve şarkısını söylemeye başlıyor...

Gaho'nun ağzından kelimeler dökülürken aranda bir metre bile olmayan cesedin kanlarının giderek yayıldığını görüyorsun. Koridordaki çığlıklar artarak devam etse de kulakların Gaho'nun sesini duyabiliyor sadece. Gerçekten de Miura'nın söylediği kadar olan güzel sesi, çirkin suratına hiç mi hiç yakışmıyor. Bu büyük tezatlığa rağmen, sesi neredeyse tüm hücrelerine kadar işliyor ve söylediği şarkıyı bilmesen bile ona eşlik etmek istiyorsun neredeyse. Tüm sözleri bilmediğin bir dil olsa da içinden şarkının tüm sözlerini söylemek geliyor. Koridordaki çığlıklar kulaklarından silinirken, için huzur doluyor adeta. Gözlerin sadece Miura'yı beklerken...

Gaho'nun sesi giderek hakim oluyor tüm atmosfere. Onun sesinden başka hiçbir ses çıkmıyor kaplıcanın içinden. Ölü adamın kanları bile duruyor sanki sesin ve şarkının büyüsü ile. Gaho giderek daha da büyüyor, daha da hisleniyor. Tüm işaretler Miura'nın varlığını işaret ediyor sana. Kalbinde daha büyük bir çarpıntı oluşuyor. Tam bu esnada karşına çıkıveriyor! Bembeyaz teni hala varlığını koruyor. Dokunsan dağılacak kadar narin duran bu tenin kokusu yayılıyor sana doğru. Gözlerini görüyorsun ses ve kokuyla sarhoş bir şekilde... Büyük, biraz da kanlanmış gözler. Seni gördüğünde daha da büyüyen bir çift göz... Mutluluktan değil, büyük bir şaşkınlık bu bakışların anlamı. Belki biraz da korku... Gaho'nun sesi diniyor yavaş yavaş. Şarkı sonlara yaklaşırken gözleri daha da büyüyor. Büyük bir korkuyla!

Karşında ömründe ilk kez gördüğün bir kız dehşete düşmüş bir şekilde sana bakıyor. Gaho şarkısını noktalayıp senden gelecek bir tepki beklerken, sen zihninin oynadığı oyun ile donakalıyorsun. Kız büyük bir çığlık koparırken, aslında ortamdaki herkesin bu çığlıklara eşlik ettiğini duyuyorsun. Ne Miura ne de ona dair bir iz var ortada... Gaho ve sen dışında Miura'nın varlığına inanan bile yok denebilir. Karşındaki genç kız ise senden daha da donuk durumda. Çığlığı ile ses tellerini parçalamaya çalışır gibi davranıyor olsa da, vücudunda başka hiçbir kasın çalışmadığını da net bir şekilde görüyorsun. Tabi bu kadar curcunadan sonra, birilerinin burayı denetlemeye geleceğinden de artık adın gibi eminsin. Fakat bu sefer içinde hüzün ile öfke karşımı bir duygu bulunuyor ve bu duygu da senin stabil duruşunu bozman için adeta köpürüyor.

[Izumi Katsuo]

Sanki odada iki tane heyecan dolu çocuk bulunuyordu. İkisinin de heyecanını gözlerinden okumak mümkündü. Birbirleriyle yarışıyor gibiydi olan bitenler. Birisi sesiyle Miura'yı etkilemek isterken, diğeri benliğiyle etkilemek istiyordu. Kimin galip geleceği büyük bir merak konusuydu. Hatta ne olup biteceği de bambaşka bir soruydu. Birisi ne olacağını tahmin etmişti ve yanındakini de bu öngörüye inandırmıştı. Olan biten her şey basit bir temelin üstüne kuruluydu. Yıkılması an meselesiydi. Fakat o an ikisi de bu temelin dayanıksız olduğuna inanmıyordu. İnanacak cesaretleri yoktu da denebilir. O an ikisinin de en çok istediği şey Miura'nın gelmesi ve onları bu durumdan kurtarmasıydı. Belki Gaho kurtulmaktan ziyade görmek istiyor olabilirdi ama Katsuo tamamen kurtulmak istiyordu. İşleri tamamen bok ettiğini ve bir daha onun yüzüne bakamayacağını düşünüyordu.

Arkasında bıraktığı manzara tanrıçası için mükemmeldi. En azından o an böyle düşünüyordu. Kaplıcadaki herkesi öldürecek güce sahip değildi ama en azından bir şeyler başardığını düşünmek istiyordu. Kendini kandırıp duruyordu. Belki de bunun sebebi şarkıydı. Bulunduğu duruma daha iyimser bir şekilde yaklaşmasını sağlıyordu. Hatta bir an şarkıya eşlik ederken bulmuştu kendini. Sözlerinden ya da dilinden hiçbir şey anlamasa da şarkının ruhu adeta içinde yer edinmişti. Tanrının insanlardan bazı şeyleri alıp, bazı şeyler vererek telafi ettiğini duymuştu. Fakat o böyle bir şeyi yaptığını hatırlamıyordu. Yapsa bile Gaho için böyle bir şeyi asla yapmazdı. Yaşaması bile oksijen israfından başka bir şey değildi.

Tanrı olmak bunu yaşamak demekti belki de. Çünkü o an her şey durmuş gibiydi. Etraftan yayılan çığlıkların sonu gelmişti. Duyduğu tek şey kaplıcanın duvarlarında yankılanan şarkıdan ibaretti. Düşündüğü şeyin gerçekleşmesi için daha fazla sabretmek istemiyordu. Tanrıçasının kokusunu, soğukluğunu ve güzelliğini bir kez daha beynine kazımak istiyordu. Ona henüz doymamıştı. Her geçen saniye onu görme durumu bir ihtiyaç halini alıyordu. Bu ihtiyacı kısa bir süreliğine giderilmişti. Çünkü az önce gördüğü şey Miura'dan başkası olamazdı.

Kokusunu, soğukluğunu ve güzelliğini bütün hücrelerinde hissediyordu. Fakat gözleri bir başkaydı. Ne düşündüğünü, ne hissettiğini anlamak imkansızdı. Onun için imkansız bir şeyi yaratacak tek şey tanrıçasıydı sonuçta. Bu sefer içinde mutluluktan eser kalmamıştı. Bir şeyin ters gittiğini düşünüyordu. Endişeye kapılmıştı. Nerede yanlış yaptığını anlamak istedi o an. Bir şey bulamadı. Anlayamıyordu. Üstüne dikilmiş gözlerin anlamsızlığını kaldıramamıştı. Sorunun Gaho olabileceğini bile düşündü. En sevdiği şarkıyı yanlış hatırlıyordu. Evet, doğru olmasını istediği tek şey buydu. Bu gözlerin tek anlamı bir şarkıdan ibaretti.

Yaratmak Tanrı'ya mahsustur. Değil mi?

Gördüğü, duyduğu, kokladığı... Hepsi birer yalandan ibaretti. Hayır, yalan sayılmaz. O an neler döndüğünü anlaması zor değildi. Sadece yarattı. İstediğini gördü, istediğini duydu, istediğini kokladı. Neyi istiyorsa onu yarattı. Bunu en başından beri biliyordu. Fakat kendini bu kadar geliştirdiğinden şüpheliydi. Bu iyiye işaretti. Artık çok yaklaşmıştı. Dilediği varlık olmak, kafasındaki tanrıyı yenmek hayal değildi. Gücü elinde hissedebiliyordu. Gücünü sadece o değil, bütün kaplıca hissediyordu. Herkes şuan burada dehşet veren bir gücün varlığını seziyordu ve durmadan çığlık atıyordu. Olaylardan çıkardığı tek sonuç buydu.

Karşısında dikilip duran kızınsa isteği gözlerinden okunuyordu. Bu gözlerin neden bu kadar anlamsız geldiğini şimdi anlıyordu. Görmek istediğini, Miura'yı, gördükten sonra ölümü arzulayan gözleri bekleyemezdi. Tanrıçasına böyle bir görüntüyü yakıştırması hakaretti. Katsuo'nun gücü karşısında dehşete düşen kızın bu akıl sağlığıyla daha fazla yaşaması imkansızdı. Gördüğü ve hissettiği şey ona göre değildi. Ölmesi gerekiyordu. Hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam edemeyeceği için bu onun için doğru bir karar olacaktı. Gaho'ya "Beni takip et." dedikten sonra kızın üstüne doğru koşmaya başlayacaktı. Kızın yanından geçip çıkışa yönelirken kızın boğazını koşmaya başlamadan önce çıkaracağı kunai ile kesecekti.

Bu çığlıkların yetersiz olduğunu, onun için bir hakaret olduğunu düşünüyordu. Daha fazla burada durup zevkini bozmak istememişti o an.

[GM - Naruto]

Gaho'ya cümleni söyledikten sonra ikiniz de olduğunuz yerden çıkışa doğru koşmaya başlıyorsunuz. Karşındaki kız adeta yere çivilenmiş gibiyken, birden boğazına temas eden kunainin metali yavaşça bu kısmı içeriye göçürüyor. Fakat kunai ince bir çizik atıp geçerken, dünyanın en uysal evcil hayvanlarından biriymiş gibi davranıyor. Elindeki kunaiyi ekipman çantandaki yerine doğru hareket ettirirken ucundan akan kırmız damlaları görebiliyorsun. Dönüp arkana baktığında ise hala ayakta durmakta olan kızın boğazından birden fışkıran kanı görüyorsun. Tüm duvarları boyamaya başlayan kan, sanki yıllardır bu anı bekler gibi hareket ederken, zavallı kız sadece boğuk bir ses çıkarmakla yetiniyor. Kulak tırmalayıcı ve bir o kadar da sinir bozucu olan bu sesi giderek arkanda bırakırken Gaho ile beraber dışarıya çıkabiliyorsunuz.

Kaplıcanın dışına çıktığınızda çığlıkların arttığını ve içeriden gelen seslere bakılırsa erkek olanların öfkeli bir şekilde hareketlendiğini duyuyorsun. Dilersen burada kalmaya devam edebilir veya çekip gidebilirsin. Duruma bakılırsa da seni pek takip edecek kimse yok gibi.

[Izumi Katsuo]

Karşı koyulamaz bu gücün karşısında kızın yapabileceği bir şey yoktu. Boyun eğip ölmeyi beklemişti bütün arzusuyla. Ölmekten başka yapabileceği bir şey yoktu zaten. Belki de kaçmak için yanlış durağı seçmişti kendine. Kendini sokağa atarak başka kaçış yolları bulabilirdi. Onu bu odaya çeken şeyin ne olduğunu düşünmek boşa zaman kaybından ibaretti. Belki de merak edilmesi yasak bir soruydu. Çünkü merakın peşinden ölüm gelirdi. Eğer Katsuo bunu o an merak etseydi kaplıcada daha fazla zaman geçirmeyi düşünebilir, etrafı kolaçan ederdi. Fakat o bunu yapmadı. Bütün hızıyla çıkışa doğru yol aldı. Büyük ihtimalle neler olup bittiğini kaplıcadan çıktıktan sonra öğrenecekti. Meraka gerek yoktu.

Tıpkı düşündüğü gibi de oldu. Dışarıya çıktığında öfke dolu söylemlerin sesleri kulağına geliyordu. Bu çirkinliğe daha fazla maruz kalmak istemiyordu. İçeride neler olup bittiği umurunda bile değildi. Hem böylece içerideki hengame sayesinde öldürdüğü adamın kanı üzerinde kalmayacaktı. Zaman kaybetmenin anlamı yoktu. Doğruca daha önce bulundukları sığınağa doğru yoluna devam edecekti. Buraya kadar gelmişken bir de takip edilmek istemiyordu. Çevresinde onu takip eden birisi olup olmadığına da dikkat edecekti.

[GM - Naruto]

Sorunsuz bir şekilde uyandığın odaya geri dönüyorsun. Kaplıcadan çıkarken birkaç kişi seni takip etmeye yeltense de, kısa sürede aradaki mesafeyi fazlası ile açmayı başardığınız için hiçbir sorunla karşılaşmıyorsunuz. Bu adamların seni tanıyabilme ihtimalleri olsa da, bu ihtimali Gaho'nun tanınma ihtimali ile kıyasladığında bir hayli düşük kalıyor. Şu an için senin yola devam etmendeki en büyük engel Gaho gibi duruyor. Zira dev cüssesi ve çirkin yüzü ile pek de kolay unutulacak bir tip gibi durmuyor.

[Izumi Katsuo]

İçinde bulunduğu kovalamacada herhangi bir anlam göremiyordu. Peşindeki insanların amaçlarını tahmin edemiyordu. Bir yaratıkla birlikte koşan birisini ilk defa mı görüyorlardı yani? Bu biraz sinirini bozsa da zaman kaybetmeden sığınaklarına geri dönmeye devam etti. Onları takip eden insanları atlattıkları için kendini şanslı saydı çünkü herhangi savaşma isteği duymuyordu. Yaptığı şeye "soygun" denebilirdi fakat elde ettikleri bir hayli azdı. Bu yüzden morali biraz düşüktü. Savaşmak istemiyordu. Tek isteği sığınağa gidip iyileşmeye çalışmak ve Miura geldiğinde tüm gücüyle ona hizmetini sunabilmekti. Tek başına plan yapabilecek kapasiteye sahip olmadığını anlamıştı. En azından halihazırda var olan bir plana uymak onun için daha kolay olacaktı.

Eve vardıklarında Gaho'nun çirkinliğine tekrar lanet etti. Kendisinin tanınması o kadar olası değildi fakat yanındaki yaratık kilometrelerce öteden seçilebiliyordu. Bu çirkinlik abidesinin yüzünü parçalamak istemişti o an. Zaten başarısız olan plandan sonra başlarının derde sokulmasına neden olabilirdi. Gerçi bu dakikadan sonra planın da bir değeri yoktu. Zaten başarısızken daha fazla nasıl başarısız olabilirdi ki? Bu yüzden daha fazla düşünmek yerine yatağına geri dönecekti. İyileşmek için kendine daha fazla zaman ayırmalıydı. Yatağa doğru yol alırken "İyileşmek için daha fazla zamana ihtiyacım var sanırım. Bir süre daha buradayız. Dışarı çıkılması gerekiyorsa beni çağır. Sakın dışarı çıkma." diyecekti çirkin suratlı adama. Miura gelene kadar bu evden çıkmak istemiyordu ama Gaho'nun da dışarı çıkmasına izin veremezdi.

[GM - Naruto]

Gaho senin sözünle hemen dışarı çıkıyor ve sen de bulunduğunuz yerde Miura'yı beklemek dışında bir şey yapmıyorsun.

Kapalı konu

Konu sonlanmıştır.

Izumi Katsuo 15 GP kazanmıştır. Ayrıca yeni alım gücü 5 - Orta Gelirli/10 olmuştur.

Yeni konunu GM açacaktır.