[Takım Haze] Duvar

[Kyogi Haze]

İki genin hakkında aldığı notları duvara çiviledi.Gözleri iki kağıt arasında dolanırken farketmeden Kentaro'ya daha uzun süre baktı.Çatıdaki hezimetin ardından 3 gün geçmişti.En azından bu aralıkta zihnini temizleyebildiğini düşünüyordu.Sinirini,hayal kırıklığını yokladı.Varlıkları hala belirgindi ancak ilk buluşmaya kıyasla başa çıkabileceğini hissediyordu.İlerisi için belirlediği tek şey,Konoha konusunu uzun bir süre zorlamamak olmuştu.Takım kaptanı olarak görevine odaklanacak,geninlerin kişisel sınırlarını geçmeyecekti.Bu yoldan şaşmadığı sürece ortamın kızışması için bir sebep kalmıyordu.

Zemine yığılı kitapların arasından salvo yaparak geçti.Fuka'nın evde olmayışını,Hana'nın eğitimi konusunda fikir edinmek için kitaplarını çalarak değerlendirdi.Şimdilik elinde birşey yoktu.Gece boyu elden geçirdiği kitaplar ya çok alakasız konuları kapsıyor ya da Fuka'nın üzerine aldığı notlar okumayı zorlaştırıyordu.Kendisininde okur-yazar bir tipleme olmadığını düşününce..Pes etmesi uzun sürmemişti.İlk ağızdan bilgi almayı deneyecekti.Hana konusunda oldukça özenli davranıyordu.Zarar vermeyen bir shinobi.Bu konuda onun aklını çelmek gereksiz bir uğraştı.Medic-nin yeteneklerine eğilmek,diğer yandan takım çalışmasına uygun bir şekilde donatmak Hana için en mükemmel seçenekti.Haze'nin medic-nin eğitimine direk karışmaktansa,bunu destekleyecek,Hana'nın işini kolaylaştıracak yöntemlerin üzerine düşmüştü.Köyün Hana'ya verdiği eğitimden daha iyisini sunamazdı sonuçta.

Shinobi üniformasını özenle giyerken,her sabah rutin olarak yaptığı işleri geçiştirdi.Güneş yeni yeni kendini gösteriyordu ve bu saatlerde hastanenin yoğun olmayacağını düşünmüştü.Odasının camından çatıya ulaşarak rotasını belirledi ve kendini sokağa saldı.Hastanede aranacağı kişi eğitmen bir medikal ninja olacaktı.

[GM - Naruto]

Evinde güzelce hazırlanıp hastaneye gitmek için dışarıya çıkıyorsun. Kusagakure'nin sıradan bir günü seni selamlıyor sokaklarda. Güneş ne yakıcı ne üşütücü bir kıvamda parıldıyor gökyüzünde. Hava tamamen bulutsuz, masmavi bir enginlik olarak görünüyor. Bir bahar günü havası olmasına rağmen sokaklar olması gerekenden daha boş geliyor gözüne. Genelde bu tür havaları kaçırmayan Kusagakure halkı bugünü es geçmiş gibi görünüyor. Ancak dışarıda olan insan sayısına da bakılırsa, öyle özel bir durumdan dolayı gibi görünmüyor bu dinginlik. Dikkatini çeken bir ayrıntı ise, shinobi sayısının epey az oluşu oluyor. Elbette bunun da özel bir sebebi olduğunu düşünmüyorsun, zira böyle bir durum olsaydı muhakkak kulağına geleceğini biliyorsun. Bu sebeple de çok umursadığın söylenmez bu dinginliği. Zaten kafandaki esas düşünce bambaşka olduğu için kafa bile yormuyorsun aslında.

Hastaneye geldiğince seni ilk karşılayan bahçesindeki insanlar oluyor. Yakınlarının iyileşmesini bekleyen bu insanların kimi ağlamaklı dursa da kimi de sevinçli görünüyor. İki tezat duygu birbirinden sadece birkaç metre uzakta hayat bulsa da, iki farklı dünya yaratmış oluyor. Ne üzülen sevinene gıptayla bakıyor ne de sevinen üzülenin haline acıyor. Aslında oldukça normal bir durum olsa da, içinde bulunduğu ruh hali sebebiyle bu durumu sorguluyorsun kafanda. Kusagakureli olduğunu iddia ediyor olsan da Kusagakure'deki bu durum seni ufak da olsa rahatsız etmiyor değil. Ama dünyanın her yerinde bu tür manzaralara rastlayabileceğinin de farkında olduğun için, Kusagakure'nin ahlak düzenini yargılaman için tek başına yeterli bir sebep olmuyor bu durum. Sen de pek vakit kaybetmeden içeriye giriyorsun.

Hastane koridorları olması gerektiği gibi sıra bekleyen ve koşuşturan hemşirelerle dolu görünüyor. Ortama ufak bir göz attığında durumu ağır olan herhangi birini görmüyorsun dışarıda. Öksürenler, burnunu çekenler, kaşınanlar ve ufak kesikler sebebiyle hastaneye gelenler dışında ehemmiyeti olan biri göremiyorsun. Bu sebeple de doğrudan işine odaklanabiliyorsun ve koşuşturması arasında yakaladığın bir hemşireye medic-nin olan bir eğitmen soruyorsun. Tüm hengamesine rağmen hemşire sana son derece kibar bir şekilde ikinci katta medic-ninlerin eğitimi konusunda yetkili olan Muraoka Manobu'nun ismi ve odasını söylüyor sana. Teşekkürler ve rica ederimler sonrasında ikinci kata çıkıyor ve Manobu'nun odasını buluyorsun.

Kapıyı birkaç kez tıklatıp içeriye girdiğinde, beklediğinin aksine seni içinde sadece orta büyüklükte bir masası olan, masanın önünde iki koltuğu bulunan bir oda karşına çıkıyor. Bunlar dışında hiçbir mobilyanın bulunmadığı odada, hastalar için bile bir şey bulunmuyor. Masasındaki dosyalara kafasını gömmüş, beyaz, uzun saçlı ve gözlüklü yaşlı bir adam gözlüğünü düzelterek seni karşılıyor. Adamın doğal bir şekilde kırlaşmış saçları yaşlı olduğunu gösteriyor olsa da, sanki giderek gözlerinin önünde gençleşiyor. Birkaç saniye sonra varlığını idrak eden adam samimi bir gülümseme ile sana bakıyor ve oturduğu yerden saygı ile kalkarak "Merhabalar, nasıl yardımcı olabilirim?" diye soruyor.
Muraoka Manobu'nun Görünümü

Kapalı konu

Pasiflik süresi 48 saattir.

[Kyogi Haze]

Normal şartlarda üzerinde titreyeceği ayrıntılar..Sokaklardaki köy halkı ve shinobi sayısının azlığı.Berrak gökyüzü,tam ayarındaki güneş Fuka'yı dahi dışarıya itebilecek bir tat veriyordu.Kusalıların yeşilliğe olan tutkusunu harlayacak bir atmosferdi bu.Normalin çok altındaki insan yüzleri bozuyordu bunu.Birkaç ara sokağı didikledi gözleri,ardından çatıları ve binaları.Bir hafta önceki Haze olsaydı tüm sokakları altüst etmişti şimdiden,bundan kuşku duymuyordu.Bugünse tamamen tezatlığa bürünmüştü.Şikayet etmiyordu.Üzerindeki ağırlığı atmak için harcadığı günler sonrasında,tamamen hedefine odaklanmış bir shinobi haline gelmişti.Zihnindeki paranoya motorunu basit bir 'haberim olurdu' ile durdurdu.İnsanlar uyuyordu,shinobiler muhtemelen bugün farklı yerleri görev noktası olarak seçmişti.Sıcak olmasada engelleyemediği bir gülümseme oluştu suratında.Öğrencileri dışında onu tekrar boşluğa itebilecek bir olayın varlığına inanmıyordu.Ufak şeytan Kentaro..Çocuğun çatal dilinin uyanacağı vakte dek Haze içinde bulunduğu rahatlığın,boşvermişliğin tadını çıkarmak istiyordu.

Gökyüzü ve esen hafif rüzgar dışında her etmenden soyutlamıştı kendisini.İnsanların az olması işine geliyordu bu nedenle.Evinin çevresinde,gördüğünde selam vermeden,hal hatır sormadan geçmediği esnafların yokluğu dahi..Atlattığı ergen depresif modu insanlarla arasına belirgin bir sınır çizmişti.Hastane bahçesine girene dek farkedemedi bunu.Kapıya doğru ilerlerken orta noktada durdu ve çevresinde bir daire çizdi.İkinci dönüşü engelleyecek bir dürtü oluştu içinde.Dip dibe olan insanlar o kadar keskin sınırlarla birbirinden ayrılmıştı ki Haze'nin algıları belirsiz bir şekilde sarsıldı.Üzülenler,sevinenler.Bahçede anlayış denen şeyin yokluğuna kanaat getirdi.Yüzü gülümsemeyle süslenenler bunu saklamak için en ufak bir çaba dahi göstermiyordu.Diğerlerinin çok umurundaydı sanki..Birbirinin varlığını umursamayan iki dünya vardı bahçede.Hissettiği şeyi tanımlayamadı ancak tiksintiye yakın birşeydi bu.Konoha kanına sahip olsada Kusalıydı Haze.Ancak Kusa insanına eskisi gibi yumuşak olamıyordu.Sorguluyordu,abartarak yargılıyordu.Köyünün 'herşeyiyle' arasına sadece varlığını bildiği,göremediği cam bir duvar çekilmişti.

Kaçarcasına attığı adımlar hastane kapısın aştı önce.Erken saatlerde yoğunluk olmayacağını düşünmüştü.Koridorlar dolu,hemşireler koşuşturma içerisindeydi.İnsanlar fazla dikkatsiz. Yarasına bez parçası saran bir adam,burnunu silen kadın.Kısa göz temaslarından sonra en yakınındaki hemşireye atıldı.Bayanın yumuşak tavrı Haze'yide aynı kıvama getirmişti.Bu sefer sıcak gülümsemesini gösterdi ve içten bir teşekkürün ardından ikinci kata yöneldi. "Muraoka Manobu" İsim hafızasına kazınırken kapıyı tıklatarak içeri girdi.Oda..Açıkça fazla sadeydi.Haze öncesinde medic-nin kelimesi geçen herşeyi fazla karmaşık hayal ediyordu.Eğitimleri,eğitmenleri,çalıştıkları yerleri.Manobu onu farkettiğinde,Haze'nin gözleri oda ve eğitmen arasında gidip geliyordu.Yaşlıydı,duruma göre Haze'den genç gözüküyordu.Kısa bir "ıııı"lamayla birlikte içeri girerek kapıyı kapattı. "Kyogi Haze.Rahatsızlık için üzgünüm,danışmak istediğim birkaç şey var." Hana'yı düşündü,birinci katta ona bu odayı tarif eden hemşireyi,Muraoka Manobu'yu.Onlardan gördüğü hoşgörü ciddi anlamda farklıydı.Hana buluşmadaki havaya rağmen Kentaro kadar açıksözlü olmaktan çekiniyor gibiydi.Hastanedeki bu iki insan ise yoğun işlerinin arasında ona vakit ayırmakta bir sorun görmüyorlardı. "Medic-nin eğitimi alan genin Watabe Hana'nın takım kaptanlığını yapıyorum.Ona burada verilen eğitimlerin içeriği hakkında fikrim yok.Dolayısıyla bir eğitmen olarak medic-nin alanında ona nasıl katkı sağlayacağımdan,eğitimlerinde hangi yolu izleyeceğimden emin değilim." Konuya direk atılmanın nasıl bir izlenim yarattığını merak etti.Manobu bunu pek takacak gibi durmuyordu ki Haze'de kendisini tanıttıktan sonra hastaneden atılmaya kendini hazırlamıştı zaten. "Medikal ninjalığa eğilmenin..Onun için en iyi seçenek olduğundan eminim.Bu yüzden daha tecrübeli birine danışmak istedim." Kendini ve Kentaro'yu yaralamak dün geceden beri aklına gelen en iyi fikirdi aslında..Buradan birşey çıkmazsa şifalı bitki ayağına Fuka için çay toplatmaktan başka seçeneği kalmıyordu.

[GM - Naruto]

Hemşire ve Manobu'nun sıcak tavrı, sana da sahip olman gereken sıcaklığı sağlarken cümlelerini sıralıyorsun. Manobu ise yüzündeki tebessüm ile sana bakıyor sadece. Cümlelerin tükendiğinde Manobu gözlüğünü düzeltiyor yavaşça ve "Sanırım bu sizin ilk takımınız. Telaşınız bunun ispatı gibi." diyor ufak ve sıcak bir gülümseme ile. Daha sonra ise eli ile koltuklardan birini işaret ederken "Lütfen, buyurun." diyor samimiyetini sonuna kadar koruyarak. Sen koltuklardan birine oturmak için hareketlenirken, Manobu da oturduğu koltukla beraber masanın gerisine gidiyor biraz. Sonrasında ise masanın çekmecesi olduğunu düşündüğün bir bölümü açıyor. Kulağına gelen kağıt hışırtıları Manobu'nun yaptığı şeyi az çok söylüyor sana. Sen Manobu'nun niyetini anladığın anda da, Manobu çekmecesinden çıkardığı bir dosyayı elinde sallamaya başlıyor. Dosyanın kapağında büyük harflerle Watabe Hana yazıyor.

Manobu dosyayı masasına adeta bir camı koyarmış gibi dikkat ve özen göstererek koyuyor. Daha sonra dosyanın en arkasındaki kağıda bakıyor ve sırayla her bir kağıdı tek tek tarıyor. Birkaç dakika sonra da dosyanın içindeki kağıtların tamamını okuyup sindirmiş bir şekilde dosyayı kapatıyor ve sana dönüyor. "Haze-san..." diye lafa giriyor Manobu sıcaklığını korurken ve "Hana aslında zor bir öğrenci diyebilirim. Yarını planlayabilmek için dünü konuşmanın şart olduğunu düşünüyorum. Hem sizin de öğrencinizi daha iyi tanıma fırsatı olacaktır diye düşünüyorum." diyor. Hana'nın dosyasının üstünde parmaklarını ritmik bir şekilde vurmaya başlayan Manobu "Hana'nın akademideki gelişim raporları onun shinobi olamayacağı yönündeydi. En büyük eksiği zarar verememeydi. Takdir edersiniz ki bir shinobide olmazsa olmaz olan bir özelliktir gerektiğinde zarar verebilme. Ancak Hana'da bu hiç bulunmuyordu. Dolayısıyla shinobiliği reddedilecekti. Lakin kendisi zarar veremiyor diye shinobilikten vazgeçecek biri değildi. Eminim size de bahsetmiştir, Hana ağabeyine epey bağlı biri. Açıkçası bu bağlılığın sebebini bilemiyorum, bu yüzden onlar hakkında bir kanaat sahibi değilim. Ancak Hana birçok insanın yapamayacağını yaparak, medic-nin olmayı kendi seçmiştir. Onunla konuştuğumda, ancak medic-ninlik sayesinde shinobiliğe devam edebileceğini bana söylemişti. Fakat siz de bilirsiniz, sadece Hana'nın bunu istemesi yeterli değildi. Bu yüzden onu bazı testlere tabi tuttuk. Teknik konuları konuşarak kafanızı bulandırmak istemem. Hana testlerimizi geçmeyi başardı, ancak hala bir eksiği vardı. Doğrusu Hana'yı bir dahi olarak nitelendiremem, sadece ağabeyini mahcup etme noktasında kendisinden beklenmeyen başarılara imza atıyor. Ama dediğim gibi hala bir eksiği var. O da güven. Kendisine hiçbir güveni yok ve bu yüzden ilerlemesi normalin çok altında. Onun kadar azimli birinin şu an için çok daha fazlasını yapmış olması gerekir, fakat kendine güveni olmadığı için neredeyse yerinde sayıyor." diyor. Bu uzun konuşmayı o kadar akıcı ve düzgün yapıyor ki, içinden bir ses adamın durmadan konuşmasını bile istiyor. Manobu yüzündeki ifadeyi ciddiyet ile samimiyet arasında fikslemişken "Bu aşamada elbette ondan sorumlu olan esas kişi sizsiniz. Ancak medic-nin eğitimi konusunda yapabileceğiniz bir şey olduğunu düşünmüyorum. Hem sizin yoğun temponuz ve hem de bizim eğitim kadromuz dikkate alındığında zaten buna gerek olduğunu düşünmüyorum. Fakat takım kaptanı olarak ona güvenin kazandırmanız, emin olun birçok eğitimden daha yararlı olacaktır. Yani Hana'nın gelişimi konusunda ona güvenini kazandırmanız birçok şeyin önünü açacaktır." diyor. Bu cümlelerinden sonra yüzündeki ciddiyet biraz kaybolurken, cana yakınlık artıyor.

Manobu konuşmasının ardından eline bir kalem alıyor ve Hana'nın dosyasını tekrar açıyor. En üst sayfa açık kalacak şekilde kalemi sayfaya yerleştiriyor ve "Hana'nın takım arkadaşının kim olduğunu öğrenebilir miyim acaba?" diye soruyor sana kibarca. Senden gelecek cevabı doğruca kağıda dökmek için de hazır bir şekilde bekliyor.

[Kyogi Haze]

Out : Can aracılığıyla iletmiştim durumu.Teşekkürler anlayış için ^^

Manobu kağıtlar arasında kendi arayışına çıktığında Haze muhtemelen son günlerdeki en rahat ve huzurlu anını yaşıyordu.Anlayış dolu diyaloglar,daha doğrusu kendisini tam ifade edememesine rağmen Manobu’nun,onun durumunu anlaması fazlasıyla yardımcı oluyordu.Özenle hareket edişini izledi.Ardından Watabe Hana ismiyle kapaklanmış dosya.İçinde beliren garip duyguya engel olamadı Haze.Benim öğrencimin dosyası.Öğrencileri tarafından az çok dışlanması bir yana,Haze Hana’yı yavaş yavaş sahiplendiğini farkediyordu.Kentaro’yu da kendi sorumluluğu altında sayıyordu elbette.Sadece Hana’nın kaos anındaki çekingenliğine bel bağlıyordu.Kız kardeş rolünü üstlenmiş ufaklıkla anlaşabilirdi.Kökeni gündeme gelmedikçe yahut Haze bunu geri planda tutabilecek yöntemler keşfettiğinde,çekingenlikle örülen duvarları aşabilirdi.Bugün Haze’nin paranoyak tarafı için utanç doluydu adeta.Olumlu şeyler düşünebiliyordu,kafasını kurcalayabilecek ayrıntıları geçiştirebiliyordu.Normal birinin davrandığı gibi davranıyordu daha doğrusu.Ve bundan inanılmaz bir haz almıştı. ‘Herşey yoluna girecek’ fikrini kaybetmek istemiyordu.Bu hissi zihninin her köşesine kazıdı fırsatı varken.

Dosyanın masaya koyulma şekli onu memnun etti.Ardındansa ufak bir sabır testi başlıyordu.Manobu her sayfayı dikkatle tarıyordu.Yaptığı işi önemsediği belirgindi.Kendisine ters şekilde duran sayfalara olabildiğince okumaya çalıştı Haze.Birşey göremesede merakıyla savaşmadı,gözü çevrilen sayfaları takip etti.Manobu’nun yüzü ne kadar tatminlikle pekişiyorsa,Haze’ninki merakla garip bir ifadeye bürünüyordu.Konuşma faslına geçildiğinde ne göz temasını kaybetti,nede sesini çıkardı.Manobu’nun ağzından çıkan her bir kelimeyi havada kapıp sindiriyordu. ‘Öğrencinizi daha iyi tanıma fırsatı’.Bu kelime grubu Haze’ye gereğinden fazla heves pompalamıştı.Dinledi ve zaman geçtikçe konuşmanın büyüsüne kapıldı.Manobu’nun anlatış tarzı onda hayranlık uyandıran bir akıcılığa sahipti.Dinlediğini belli etmek için bazı aralıklarda kafasını salladı,kalan süreçte bir heykel gibiydi.

Shinobiliği reddedilecekti.Haze öğrencisi hakkında aldığı notları hatırladı.Bahsi geçmemiş bir ayrıntıydı bu.Pek önemli olmadığı da ortadaydı gerçi.Medic-nin olmayı Hana kendi seçsede,Haze bunun seçenekten çok zorunluluk olduğu kanısına varmıştı.Hana’nın abisiyle olan ilişkisi merakını körüklüyordu.Abi-kardeş sevgisine aşinaydı,fazlasıyla hemde.Ancak bu sevgi Fuka yahut Mitsuko’ya birşeyler yapma konusunda itici güç konumuna gelmemişti.Farklı bir yaşanmışlık olduğunu varsayıyordu Haze öğrencisinin geçmişinde.Gözlerini Manobu’dan alarak cebinden çıkardığı kağıt kaleme odaklandı.Unutmayacağından emin olsada ilgisini çeken yerleri yazıya dökmek istiyordu.Bu sırada cevap verdi. “Motoke Kentaro.” Notları cebine geri dönerken odağını tekrar masaya çevirdi. “Kentaro’yu tam olarak kavrayabildiğim söylenemez ama Hana ile uyumlu olduklarını söyleyebilirim sanırım.Bazı nedenlerden dolayı gergin bir buluşma geçirdik.Buna rağmen ikisinin anlaşabileceğini gözlemledim.Atılgan biri,Hana’nın güven problemini aşmasında uygun bir rol model dahi olabilir.” Öğrencilerinden bahsederken güldüğünü farketti.Zorlama olup olmadığını bilmiyordu.Sadece onları sahiplenmek istiyordu Haze. ‘Takım Haze’yi önce kafasında oluşturmak istiyordu..

“Öneriniz için teşekkür ederim.Tahmin ettiğiniz gibi ilk takımım,bu yüzden daha bilgili birinin bana yol göstermesi benim için gerçekten önemliydi.” Sıcak ifadesiyle oturduğu yerden kalktı.Hana’ya kendini güvenmesini nasıl öğreteceğini bilmiyordu.Hatta bunun öğretilebilecek bir şey olduğundan bile şüpheliydi.Şimdilik olayları zamana bırakacak,davranışlarını bu konuyu gözeterek şekillendirecekti. “Vakit ayırdığınız için teşekkürler.Takım Haze olarak hastane için yapabileceğimiz bir şey varsa lütfen söyleyin.Gösterdiğiniz özenin karşılığını vermek isterim.” Manobu'dan cevap beklerken gitmeye hazırlamıştı kendisini Haze.Öğrencilerini çağırmadan önce Kusa-chou binasınada uğramak istiyordu.Takım olarak uğraşacakları ufak görevler varsa fazlasıyla işine gelirdi.Aradaki gerilimi kırana kadar konuşma temelli bir buluşmadan kaçıyordu.

[GM - Naruto]

Kentaro'nun adını duyduğu anda, Manobu'nun gözlerinin birden parıldadığını fark ediyorsun. Senin ilk cümlelerin sonlandığında, Manobu özür dilercesine elini sana doğru uzatıyor ve "Kentaro sizin takımınızda mı? Şanslı olduğunuzu söylemeliyim. Onun bir dahi olduğunu söylüyorlar. Gerçi kendisi ile tanışmadım, fakat adını çok kez duydum." diyerek Kentaro hakkındaki düşüncelerini aktarıyor. Bu konuşmanın ardından Manobu'ya son cümlelerini iletiyorsun ve o da aynı şekilde yardımcı olabileceği bir konu olması durumunda elinden geleni yapacağını söylüyor. Sen giderken oturduğu yerden kalkıyor ve yaşlı olmasına rağmen hafifçe eğiliyor, sonrasında ise tokalaşmak için elini sıkıyor. Bu fasıldan sonra odadan çıkıyorsun.

Kusa-chou Binası'na giderken yolların hala tenha olduğunu görüyorsun. Bu durum hala daha şüphelenmen gerekecek kadar değilken, aynı tenhalığın Kusa-chou Binası ve etrafında olduğunu da görüyorsun. Sonunda bunun sebebini öğrenmen gerektiğini düşünerek ilk gördüğün shinobiye durumu soruyorsun. Yüzü tanıdık olsa da ismini bilmediğin, fakat Chuunin olduğundan emin shinobi sana takımların görevlere dağıldığını ve tenhalığın sebebinin de bu olduğunu söylüyor. Taşların bu şekilde yerinde oturması ile kendinin geç kaldığını da fark etmiyor değilsin. Takımların görevlere dağılmış olması, sizin bir görev bulmanız halinde bunun kesinlikle rağbet görmemiş bir görev olacağını söylüyor. Yine de umudunu kaybetmeden görevlerin dağıtımının yapıldığı yere doğru gidiyorsun.

Görevlerin dağıtıldığı oda büyük bir oda oluyor. Ancak içeride iki masa dışında hiçbir şey bulunmuyor. Bu iki masada iki görevli oturuyor ve masalarının üstünde kalın kalın dosyalar bulunuyor. Senin içeriye girdiğini fark eden ve senin sol tarafına düşen shinobi saygılı bir şekilde "Size nasıl yardımcı olabilirim? Aradığınız görev seviyesi nedir?" diye soruyor. Bu sırada diğer masadaki adam da kafasını kaldırıyor ve başı ile seni selamladıktan sonra tekrar önündeki dosyalara gömülüyor.

[Kyogi Haze]

Kapıyı kapatıp Manobu ile bağını kestiğinde tamamen şımarıklıktan oluşmuş bir gülümsemeye sahipti.Odanın önünden ayrılmadan birkaç saniye durarak doya doya yaşadı bu anı.Ufak bir parça şaşkınlık,Kentaro'nun dahilik mevzusu.Haze onunla aynı takımda olduğu için şanslı olduğunu düşünebilecek son insan olmasına rağmen Manobu'dan gelen bu övgü onu fazlasıyla memnun ediyordu.Şaşkınlığını ise oldukça normal karşılıyordu.Akademiden aldığı notlar dışında,öğrencilerini 'gerçekten' tanımak adına attığı bir adım olmamıştı.Sadece didişmek.Şu anda yaptıkları bir telafi olur muydu emin değildi ancak ilerleme kaydettiğini biliyordu.Hana için ne yapması gerektiğini biliyordu,Kentaro'nun ise çatal dilli tanımından daha fazlasına sahip olduğunu öğrenmişti.Öğrencileriyle birlikteyken kendi sözlerine hakim olduğu sürece bu ilerleyişi durduracak birşey gözükmüyordu.

Umarsız bir şekilde attığı adımlar tenhalığıda beraberinde sürüklüyordu.Sokaklar,hastane çevresi..Bunları normal karşılasada,zihni Kusa-chou binasının ıssızlığını sindiremiyordu.Sürekli hareket halinde olan shinobilerin varlığıyla biliyordu binayı Haze.O anlarla karşılaştırınca ciddi anlamda hayalet bina gibi gözüküyordu.Kapıdan fırlayan shinobiye doğru yürürken,her köşeyi birşeyleri kaçırmadığından emin olmak için inceliyordu. 'Haberim olurdu' cümlesinin onun eskisi kadar rahatlatmadığı açıktı.

Shinobinin yüzü hafızasında olsada net bir tanım koyamadı.Sadece rütbesinden emindi Haze,bu yüzden uzun laflamalardan kaçarak kısa sorularla sonlandırdı konuşmasını.Görevlere dağılan takımlar,hem chuuninleri hemde geninleri köy topraklarından temizlemişti.Kendini toparlamak için harcadığı günler onları bir nevi geç kalan konumuna sürüklemişti yani.Bu konuda şikayeti yoktu Haze'nin.Evine kapandığı 2-3 günün gerekli olduğu kuşkusuzdu.Kafasını toplamadan yapacağı ikinci bir buluşma,kuşkusuz herşeyi berbat edecekti.Zihnini kurcalayan tek şey geriye kalan görevlerin çekiciliğiydi açıkçası.Haze bu konuda ayrım yapmadan,her iş için aynı eforu sarfeden biri olsada öğrencilerinin hevesle çabalayacağı bir işin hayalini kuruyordu.Göreve ne kadar odaklanırlarsa,Haze'nin Konoha mevzusu o kadar arka planda kalacaktı.

Endişelendiği söylenemezdi.Yinede durumu kabullenme bahanesiyle adımlarını oldukça yavaş attı.Kusa-chou binasının kapısı,ardından görevlerin dağıtıldığı oda.Kalabalığın yoksunluğuna rağmen odada ki çalışma temposu gayet etkileyiciydi.Solundaki masaya yönelirken,dosyaların arasında boğulan shinobiyi aynı şekilde kafasıyla selamladı.Geçmişte ufak evrak işleriyle uğraştığını hatırlıyordu Haze.Sürekli kendisini motive edecek şeyler bulsa bile fazlasıyla sıkıcı birşeydi.Fuka'yı buraya hapsetmeyi planladı.Ne olduğu belirsiz kitapları okuyup notlar alacağına en azından burada işe yarardı.İki görevliden katlarca verimli olabilirdi hatta.

Manobu'nun odasında üstüne sinen sıcaklığı konuşmasında kullandı. "Takımımla çıkabileceğim bir görev..Seçeneklerimi görmek istiyorum,eğer bizim için birşeyler kaldıysa tabii." Köy sınırlarından ayrılmak.Bunu takımına sağlayacak bir görev şu anlık tek kriteriydi.

[GM - Naruto]

Verdiğin cevapla birlikte görevli yeni bir dosyayı çıkarıyor ve hızlıca sayfaları çevirerek taramaya başlıyor. Liste halinde sıralanmış görevleri senin için ayıklamaya çalıştığı sırada ise birden kapıdan bir bağırtı geliyor. "Sozen-san!" diyerek içeri giren bir shinobi, seni başı ile selamladıktan sonra, senin konuştuğun shinobiye yöneliyor ve "Sozen-san, Nagasa Kiyomori'nin gidişi için hazırlıklar tamamlanmış. Acilen bir takım görevlendirmemiz gerekiyor." diyor. Adamın bu sözleri ile adının Sozen olduğunu öğrendiğin görevli doğrudan sana bakarken "Konoha'ya gitmek ister misin?" diye soruyor. Hemen ardından ise "Nagasa Kiyomori'yi shinobilerimiz her nasıl olduysa yakalamayı başarmış ve kendisini Konoha'ya iade edeceğiz. Epey güçlü biri olsa da şu anki konumu hem zayıf hem de mühürlü bir vücuda sahip. Dolayısıyla size sorun çıkarmayacaktır. Diğer bir taraftan, Nagasa Kiyomori'nin hiçbir yandaşı veya ortağı bulunmuyor. Bu yüzden de gidiş yolunda problem yaşayacağınızı düşünmüyorum. Ancak olay yine de son karar elbette sizin. Köyde fazla takım olmadığı için yeni bir takım bulma zahmetinden bizi kurtarırsanız iyi olur." diyerek sana görev hakkında kısa bir bilgi veriyor.

[Kyogi Haze]

Sağ ayağı sessiz bir şekilde ritim tutarken gözleri yine kağıtlara odaklıydı.Manobu'nun odasındakine benzer bir çaba..Sayfalar birkaç saniye sonra önüne dökülecek olsa bile Haze arada kaçan birşeyler bulurum umuduyla didiniyordu.Diğer kaptanların aldıkları görevleri tahmin etmeye çalıştı..Açıkçası bir takıma verilebilecek en basit görevin ne olabileceğini anımsayamıyordu bile.Geçen senelerden sonra dahil olduğu takımı bile zar zor hatırlıyordu hatta.O zamanlar köken durumu yaşı nedeniyle onun için pek zorlayıcı bir durum yaratmasa bile yinede bazı etkiler bırakmıştı elbette.Güçlü bir takım bağına sahip olamamıştı mesela.Onun elini kolunu bağlayan etmenlerden biride buydu.Yapacağı şeyler konusunda onu tereddüte düşüren tecrübesizliğiydi yani.Bugün Manobu'ya danışmıştı,yarın kim bilir nereden çıkacaktı Haze.Öğrencilerini kendisiyle aynı duruma sürüklememek için Kusa-chou'ya dahi giderdi.Ancak çift taraflı bir durumdu bu.Öğrencilerine 'gerçek' birşey öğretmek,onların aklında iyi yer edinmek istediği kadar,belli bir bilince sahip olduğunu da hissetmeyi arzuluyordu.Ufak yönlendirmelerle bu işi başarabilirdi.Tek engel Takım Haze'nin kişisel olarak sahip olduğu duvarlar ve tabulardı.

Oda sayfa seslerinden kurtulduğunda yarım adım dönerek yeni gelen shinobiye baktı.Sesindeki aciliyete rağmen verdiği selama saygıyla karşılık verdi.Bundan sonrası tamamen sessizlikti Haze için.Başlarda olayı kavramak için büründüğü bu sessizlik,sonlara doğru tamamen bir nötrlüğün eseriydi.Nagasa Kiyomori.Konoha.Görevin çekiciliğini reddedemezdi.Özellikle köy dışına çıkmak istediği düşünülürse..Ufak bir senaryo kurdu zihninde.Kentaro'ya görevi açıkladığında,daha doğrusu rotalarının onları Konoha'ya çıkardığını söylediğinde,alacağı karşılığı düşündü.Öğrencilerinin yüzünde göreceği değişimi,belkide akıllarında filizlenecek şüpheyi.Konoha'ya gitmenin olumlu yanlarını didikledi.Varsa bile üzerine hücum etmiş uyuşma tamamen gizliyordu bunları.Belki oraya gittiklerinde,Haze'nin gerçekten Konoha'dan bağımsız bir shinobi olduğunu görürlerdi.Yahut sen gerçekten Konoha'ya bağlısın.Bunu farkedeceksin.Onlarda farkedecek. Masa başındaki shinobi,Sozen, açıklamalarına devam ettikçe Haze'nin tüm bahaneleri yıkıyordu.Güçlü olsa bile mühürlü ve zayıf bir vücut.Ayrıca işlerine karışacak yakını yoktu.Risk çok az.Aciliyeti yüksek bir görev.Sozen'in cümlesini zihninde tekrarladı. 'Shinobilerimiz her nasıl olduysa yakalamayı başarmış.' Nagasa Kiyomori ismine dahil olayların hızla tamamlanması gerektiğinden başka birşey anlatmıyordu Haze'ye.Kafasını olumlu anlamda salladı. "Pekala,görevi üstleneceğiz.'

Beş dakika kadar yalnız kalabilse kafasını toparlayabileceğine inanıyordu.Ancak rutinlerinden vazgeçmedi.Geciktirmeyecekti. "Öğrencilerime görev için toplanacağımızı belirten bir mesaj iletmeniz mümkün mü ? Bu aralıkta sizden alabileceğim tüm bilgileri almak istiyorum.İzleyeceğimiz rota,Nagasa Kiyomori'nin suçu,nasıl yakalandığı mümkünse yetileri.Risk yok gibi konuşsanızda yanımda öğrencilerimde olacak.Vereceğiniz şeyler durumu kontrol etmemi kolaylaştıracaktır." Haze elini çoktan cebindeki not defterine uzatmıştı.Tek başına çıkacağı bir görev olsa aynı titizliği yine gösterirdi.Fakat unun farklı olduğunu biliyordu.Tüm çatışmaları bir yana bırakırsa,yanında kardeşlerinden dahi ufak iki genç bulunacaktı.Herşeyden önemlisi onun sorumluluğundaki 'öğrencileri' olacaktı.

[GM - Naruto]

Verdiğin cevap Senzo'yu oldukça mutlu ederken "Gerekli bilgileri size vereceğim." diyor ve sonra kapıdaki adama "Haze-san'ın takım üyelerine haber verin. En kısa sürede köy kapısında bulunmaları gerektiğini iletin." diyor. Kapıdaki adam başı ile ikinize de selam verdikten sonra bulunduğu noktada ayrılıyor. Senzo da sana görevle ilgili bilgileri sunmaya başlıyor.

Kapalı konu

Konu sonlanmıştır. Bu konuda GP vermiyorum, yeni açacağım konuda bu konuyu da dikkate alarak GP vereceğim.