Kütüphane

[Shiranui Kanaye]

Huh, yeni bir sayfanın başındayım ve kendimden son zamanlarda bekleyemeyeceğim kadar huzurluyum. Ağzımda henüz yeni yanmış olan bir sigara var, tıpkı sayfa gibi. Her şey yeniyken benim hala eski olmamın verdiği buruk his bana yük olmasına rağmen bugün bu tarz şeylere aldırmayacağım. Köy ve köy hakkında hala tam olarak bilmediğim şeyler var, eh, tembel bir öğrenci olmak da bunu gerektiriyor tabii. Yeri gelince sağda solda gördüğüm maskeli shinobiler ve köydeki görevlerinin tam olarak ne olduğuyla ilgili bilgi edinmek adına kütüphaneye gideceğim.

Umarım kütüphanede aradığım bilgiye ulaşırım. Bunu doğrudan gidip Yontulmaz'a sormaya da götüm yemiy-öhö öhö, yüzüm yok. Malum, son zamanlarda adamın da başına epeyce bela olduk. Neyse ki böyle bir şeyi tekrarlamayıp köy adına başarılı şeyler yaparak tekrardan güvenini kazanacağım. Fakat öncesinde biraz araştırma yapmam gerekmekte, hadi o halde. Kütüphane yolu görünür.

Kütüphaneye gidecek ve kütüphanede ANBUlar ve onların tarihi hakkında detaylıca bir şeyler bulmaya çalışacağım. Son zamanlarda epeyce ilgimi çekiyor gibi. Onlar hakkında bildiğim şeylerden bazıları da köylerine ve emirlere olan bağlılıkları. Kesinlikle elde etmek isteyeceğim bir şey bu. Hem, maskeleri de var. Yeterince karizmatikler. Ayrıca, olası bir suikast görevine de onlar gönderiliyor olabilir. Tch, zaten tek başarım da bu ya.

Brrh. Karnım da acıkıyor gibi, şu göreve çıkamama işi kumbaramı indirdi valla. Cep delik cepken delik geziyoruz etrafta, yemin ediyorum fakir kokuyorum. Neyse ya, bu şimdilik dert değil çünkü geçen günkü bayat ekmekleri çaktım üç saat önce mideye. Şimdilik kafam rahat. Neyse, en iyisi ben şu kitaplara bakayım da ANBU ile ilgili ne varsa masaya yığayım. Gelecekteki mevkim hakkında ne kadar çok bilgi edinirsem, o kadar iyi.

[GM - Naruto]

Köy meydanının neredeyse her yerini geziyorsun ama kütüphaneyi bulamıyorsun. Kütüphane gerçekten buralarda mı? Köy meydanında geçirdiğin tüm zamanları şöyle bir aklıdan geçirdiğinde de burada kütüphane olduğunu hiç hatırlamıyorsun.

[Shiranui Kanaye]

Ha? Cidden bu köyde bir yerlerde kütüphane olduğunu sanıyordum. Hem, yeni nesiller nasıl köyümüzün şanlı tarihini öğrenecekler, kütüphane gibi bir bilgi kaynağı olmazsa? Belki tarihimizi anlatan bir yerler vardır, kim bilir.. Hakkaten, böyle bir şeyi kim bilebilirse onun yanına gitmek epey mantıklı olacak gibi. Hmm, şöyle bir analiz etmemiz gerekirse.

İlk olarak Daichou'nun yanına gidebilirim sanırım. Fakat Yontulmaz beni her zamanki sert tavrıyla karşılayacaktır ve şu an için köy adına takdire şayan bir şeyler yaptığımı hiç mi hiç sanmıyorum. İkincisi, bu gizli bir örgüt ve benim gibi başarısız bir Chuunin'e öylesine tecrübeli bir adamın kolay kolay bilgi vereceğini zannetmiyorum. Peki, hmm. Başka yapabileceklerime şöyle bir bakarsak.

Takashi'ye gidip, merhabalar Takashi-sensei babamla aranız nasıl şu bu bıdı bıdı deyip, adımı sorduğunda soyadımda bulunan Shi'yi söyleterek yumuşatıp ağzından laf alabilir miyim ki? Bir paket sigara alarak da epeyce yumuşayabilir. Fakat öyle bir adama da ne kadar bilgi vermişlerdir tartışılır açıkçası. Hmm, ne yapılabilir ne edilebilir acaba, başka Jounin var mı ki lan bizde? Valla bu kadar galiba, bir de şu ağzından asla bilgi alamayacağım Tsubame var. Epey soğukkanlı bir sensei, Jouninliğin hakkını kesinlikle verdiğini düşünüyorum. Neyse, konumuz bu değil.

Son olarak da akademiye gidip bu tarz bir organizasyon hakkında benimle paylaşabilecekleri her türlü bilgiyi edinebilirim sanırım. Oradan sonra edindiğim bilgiler yeterli olmazsa, bir de Yontulmaz'ın yanına uğrar ona danışırım. Aramız her ne kadar bozuk olsa da köy adına yararlı bir şey yapmak istediğimi gözlerimden anlayacağını düşünüyorum.

Ayrıca, içimde nedense bu birime karşı değişik hisler var. Sebepsiz bir saygı ve ilgi besliyorum. Belki de bir gün kendimi onların arasında bulabilirim, fakat şu anki seviyemle yanlarına bile gidemem. Hem, bu kadar gizli bir birime başvuruyla da girilmez haliyle, ANBU olunmaz, seçilir.

''Öhü..Öhü.'' Karar verilmiştir sanırım, işimi garantiye almak ve aramızdaki buzları eritmek adına Yontulmaz'a gideceğim. Hem, o kadar sert davranacağını da zannetmiyorum. Davranırsa da cezam neyse çekerim, hep çektiğim gibi. Hadi bakalım, Daichou binasına! Aslında ondan önce bir hastaneye mi uğrasam, ciğerlerim pert gibi lan. Sürekli öksürmeler falan, takıntı haline de gelmiş olabilir. Neyse, bilgi her şeyden önemlidir, sanırsam bunu şimdilik görmezden gelebilirim. ''Öhü...öhü...''

[GM - Naruto]

Ishi-chou binasına gitmeye karar verdiğin anda adımların seni doğruca bu binaya sürükleniyor. Kafanda ANBU düşünceleri dönerken, tabi etrafında ne olup bittiğine pek bakmıyorsun. Zaten sokaklardaki dinginliği hesaba katarsak alelade bir gün olduğunu söylemek mümkün.

Ishi-chou binası girişinde duran görevliye başınla bir selam verdikte sonra binanın içine giriyorsun ve doğruca Ishi-chou'nun odasının bulunduğu kata ilerliyorsun. Yolda giderken kimsenin seni durdurmaması vaktini gereksiz yere harcamamanı sağlıyor. Ta ki Ishi-chou'nun kapısının önünde duran ve orta yaşlı olan bir shinobinin seni durdurduğu ana kadar. Yüzü tanıdık gelse de tanımadığın bu shinobi sana işin dolayı takındığı sert tavırla burada ne aradığını soruyor. Sen de ona efendi gibi Ishichou ile görüşmek istediğini söylediğinde bu sefer adam ses tonunu hiç değiştirmeden "Konu neydi?" diye soruyor sana.

[Shiranui Kanaye]

Çiçek böcek kuş elma armut portakal. Öyle hiçbir yere bakmadan sazan gibi Daichou binasının dibine kadar gelmek pek akıl karı değil gibi. Hem yolda gelirken kütüphanenin akademide olduğunu hatırladım, hatırlamaz olaydım. Tch, ufak bir analiz hatası olmuş sanırım. Fakat bunu telafi edecek ve kütüphaneden edinemeyeceğim kadar çok bilgiyi Yontulmaz'ın ağzından alacağım.

Daichou binasına kadar girmiştim, hatta ilerlemeye de başlamıştım fakat şu ana kadar karşıma hiç kimse çıkmamıştı. Genelde tam üç önceki adımımı attığımda karşıma birileri çıkar ve soru yağmuruna tutarak benim pek bir kıymetsiz zamanımdan çalar. Eh, bu sefer çıkmaması işime gelmiş gibi görünse de, işin altında başka bir iş var gibi görünüyor. Öyle ki, benim yerimde kötü niyetli biri olsaydı buraya kadar kolaylıkla gelmiş olabilirdi. Bu da epeyce büyük bir sorun olurdu. Acaba bina, genjutsu ile korunuyor olabilir mi?Mantıksız gibi de gelmiyor esasında. Fakat şimdilik bunu uygulamayacağım sanırım.

Biraz daha ilerlemeye devam etmiş ve Yontulmaz'ın kapısına yaklaşmıştım ve birazdan içeri girecektim. ''Öhü.. öhü.'' Hahah, bu gerçekten imkansız bir şey, bu kapıdan içeriye hiç kimse beni durdurmadan girmek kesinlikle büyük bir şans örne-öhm. Karşımdaki benden yaşlı ve bir o kadar da tecrübeli olduğunu rahatlıkla anlayabileceğim adam epey ciddi ve gergin görünüyor gibiydi.

Acaba köy ile ilgili bir sorun mu vardı?! Yoksa Daichoumuza mı bir şey mi olmuştu? Ses tonu da epey ciddi gibi. ''Daichou-sama ile konuşmaya gelmiştim efendim.'' diye yanıtlayarak geçiştirmeme rağmen ardından bir soru daha geldi, konu ne peki? Hmm, bunu paylaşıp paylaşmamak sanırım bana kalmış bir şey. Öncelikle çaktırmadan ''Kai'' uygulayacak ve adamın sorusunu ''Sanırım bunu doğrudan Daichou-sama ile konuşsam daha iyi, şayet müsaitse ve bir beceriksizi karşısında görmek isterse. Üzgünüm efendim.'' diyerek hem dert yanacak, hem de adama konudan bahsetmek istemediğimi belli edeceğim.

Çünkü yüksek ihtimal bana bir tarafıyla gülecek ve hemen burayı terk etmemi isteyecekti. Şayet köyün adına bir şey yapamıyorsam, burada barınmaya hakkım yok. Yüzüm neden birdenbire bu kadar ciddileştiyse artık. Adam bir şeyler çakmasa bari.

[GM - Naruto]

Adamın sorduğu soruya verdiğin cevap belli ki onu tatmin etmiyor ve bu yüzden biraz daha gür bir sesle "Sana konunun ne olduğunu sordum!" diyor. Belli ki ona derdini açıklamadan bulunduğun noktadan bir adım öteye atamayacaksın. En azından adamın yüz ifadesi sana bunu söylüyor.

Kapalı konu

Çaktırmadan kai yapmak diye bir şey yok. Amacın bir genjutsudan kurtulmak ise ve bunu chakra akışını kesip tekrar serbest bırakmak yöntemi ile yapıyorsan ki kai dediğin şey içinde bulunduğun durumda bu şekilde oluyor, iki elini hemen önünde birleştirerek chakra akışını kesip tekrar serbest bırakmanla mümkün olur. Yani kai dediğin olay çaktırmadan yapılamayan ve odaklanma gerektiren bir işlemdir. Bu yüzden o çaktırmadan kai olayı iptal.

[Shiranui Kanaye]

''Öhü.. öhü.'' diye öksürmüş ve bu sırada kafamı hafif sol tarafa çevirmiştim. Ardından tekrardan karşımdaki sert shinobiye kararlı bakışlarla bakmaya devam etmiştim. Yeter artık ulan! Yeter bu kadar ezilmek! Güvenmiyorum demek ki değil mi?! Mesela senin bizim köyün shinobisi olup olmadığını nereden bilebilirim ben? Bilemem değil mi?!

Heh işte, dolayısıyla bu sefer sorusuna soruyla cevap vereceğim. Belki de Daichou araştırmalarımdan bir şekilde haberdar olmuş ve beni sınıyor da olabilir. Bu adama cevap vermeyeceğim, varsın beni içeriye sokmasınlar. Üzülecek değilim ya. Adamın suratını şöyle bir inceleyecektim. Tanıdık biri gibi geliyor, fakat yine de emin olamam.

''Özür dilerim efendim fakat sizin tam olarak kim olduğunuzu bilmiyorum. Şayet kimliğiniz konusunda beni aydınlatırsanız ben de buraya geliş sebebimi size söyleyebilirim.''

Olur da gerçekten şöyle epeyce bilindik bir shinobi çıkarsa suratımın ortasına sağlam bir yumruk yiyeceğim gibi görünüyor. Risk, budur!

''Öh-öhü... Öhhü.. öhü.'' gıcık mı yaptı nedir, şu öksürüğün sebebine de bir ara bakacağım. Huh, bunca yıldır sigara içiyorum lan ben, etkini yeni mi gösteriyorsun be meret.

Kapalı konu

Çaktırmadan Kai' sini uyguluyor Kanaye

Bundan bir önceki konumda GM'imizin şöyle bir mesajı olmuştu da, ben de bunu konuşmadan önceki üç dört saniye içerisinde yapabileceğimi düşünmüştüm. Çaktırmamaktan kastım oydu, özür dilerim.

[GM - Naruto]

Söylediğin cümlelerin ardından adam sana birkaç saniye boş gözlerle bakıyor ve "Kimim ben? Söyleyeyim." diyor. Derin bir nefes alan adam "Bilirsin, bizim köyümüzde bitkiler pek gösterişli değildir. Toprağın yüzünden bu böyle. Bu bina yapıldığında da çok çirkindi ve güzelleştirmek için bitiklere ihtiyaç vardı. Sonra beni buldular. Pek iç açıcı olmasam da başka tercihleri yoktu. Bu yüzden Ishigakure'de bana Ishichou Binasının Süs Çiçeği derler. " diyor destansı bir hikaye anlatır gibi. Bu sözlerinin hemen ardından ise "Siktir git burada, benim asabımı daha fazla bozma! Sana efendi gibi niye geldiğini sorduk ve cevabını Ishichou-sama'ya iletip seni odaya alacaktım. Ama görüyorum ki Ishichou-sama'nın zaman ayırmayacağı birisin. Şimdi defol buradan!" diyor sana. Adamın tüm yüz ifadesi son derece gergin duruyorken, olayları üstelemeye devam edersen riskin götünde patlayacağı aşikar.

[Shiranui Kanaye]

Tch, çiçek-ossan. Nedensizce bu adama hem saygı duyuyor hem de gıcık oluyordum. Pek de nedensiz sayılmaz aslında da, neyse. Aslında pek de anlaşılamayacak birisi değilmiş ya, diğer soruyu da aradan çıkarırım.

Babayarroooo! Surata bak lan, damarlar içeride shogi oynuyorlar sanırım, gerginliğin kaynağı bu. Hem birdenbire bu kadar atar gider yapacak ne vardı ki be arkadaş. Altı ucu ricamın, daha doğrusu isteğimin emin eller tarafından Yontulmaz'a aktarılmasını istiyordum, hepsi bu. Hem küfürbaz da adammış, buradan uzaklaşsam mı uzaklaşmasam mı karar veremedim. Yine ikilemde kaldım. Hayatım ikilemlerden ibaretmiş gibi hissediyorum, yapsam mı yapmasam mı, gitsem mi gitmesem mi, bazen yaksam mı yakmasam mı, neyse o kısma hiç girmeyeceğim.

Tamam, buradan gideceğim fakat ne sonucu ne olursa olsun son lafımı söyleyeceğim.
''Demek ülkemizde Heykeltraş Goya dışında da sanatçılar var.''
''Fakat ben bir ünvan edinmişlerden değil köyü için canını verebilecek olan isimsiz kahramanlardan olacağım, o gün belki karşılaşırız.'' diyeceğim ve hala mümkünse uzaklaşıp akademiye, kütüphane kısmına gideceğim. Bu sırada da sağda solda bir Jounin'e denk gelirsem, benimle konuşmak için vakti olup olmadığını soracağım.

Yontulmaz'a gitme fikri de yalan olduğuna göre şu an için bilgi alabileceğim kaynaklar başlığının epeyce daraldığını fark edebiliyorum ve umutsuzluğa kapılmak üzüyor, biraz da olsa üzüyor. Neyse ki hala Jouninler gibi bir alt başlığım var. Kitaplardaki bilgilerin çoğunu, tecrübeli shinobilerimizin ezbere bildiğini tahmin ediyorum. Umarım öyledir, umarım.

[GM - Naruto]

Senin fiyakalı cümlene karşılık olarak Süs Çiçeği "Yav he he!" diyip geçiştiriyor seni sadece. Sen ise çoktan geri dönüş yoluna saptığın için bu lafı duymuyorsun, duysan da umursamıyorsun. Adımlarınla hızla kütüphaneye yönelirken, her ihtimale karşı bir Jounin görmek için gözlerinle tarıyorsun yolu. Ancak gördüğün birkaç kişi dışında pek de önemli görünen birileri çıkmıyor karşına. Birçoğu genin rütbesinden çocukların sayısı ne kadar çok ise, Jouninlerin de sayısının o kadar az olduğunu görüyorsun. Bu az kısım içinde yer alan birkaç Jounin ise hızlı adımlarla geçip gidiyor yanından. Onların kendi işlerinde yeteri kadar meşgul olduğunu düşünerek onları durdurmayı seçmiyor ve böylece akademiye kadar varıyorsun.

Akademiye vardığında ise yine duraksamadan kütüphaneye yöneliyorsun. Merdivenleri çıkıp kütüphaneye girdiğinde ise seni şatafattan uzak, sade raflar karşılıyor. Orta büyüklüğe bile zar zor ulaşabilecek kütüphanenin ortasında yer alan masalarda oturan ve maksimum senin yaşlarında olan kişiler bir şeyler okumakta. Sen ise vakit kaybetmeden rafları arasında dolaşarak işine yarar bilgiler bulma peşindesin. Zira kütüphanede oturmakta olan kişilerin senden daha fazla bilgili durdukları söylenemez.

Rafların arasını adeta didik didik ediyorsun ve hatta bazı rafları ikişer kez bile tarıyorsun. Ancak bu taramaların sonucunda ANBU'ya dair hiçbir kaynak bulamıyorsun. Sanki böyle bir organizasyon hiç yokmuş ve hiç var olmamış gibi bir his dönüyor kütüphanede. Öyle ki, neredeye kitapların isimleri bile A, N, B ve U harflerini içermiyor. Tabi bu biraz abartı da olsa, kütüphane içerisindeki bu bilgisizliği anlamak da çok mümkün değil.

Son çare olarak kendine bir jounin bulma zorunluluğu ortaya çıktığında ise, dünya az önce yaşadıkların için senden özür diler gibi, uzun beyaz sakalları olan ve rüyanda görsen Ak Sakallı Dede olarak tasvir edebileceğin bir yüz ifadesine sahip ihtiyarı sana yolluyor. Yaşlı adam bükük beline rağmen, asasına dayanarak yavaşça kütüphaneden içeriye giriyor. Sanki tüm bu tozlu raflarda yer alan kitaplardan daha eski duran adam zar zor bakışlarını kütüphane içerisinde gezdirirken, sonunda bir rafta karar kılıyor ve kağnı modunu aktif ederek bu rafa doğru ilerlemeye başlıyor.