[Kusa] Takım Shikibanzo

[GM - Naruto]

Mitsunari senin söylediğini anlamsız bir şekilde kabul ettiğini beyan eden bir kafa hareketi yapıyor. Ancak yüzündeki saçma ifade ne olup bittiğini anlamadığını açıkça gösteriyor. Shunji ise her şeyden habersiz bir şekilde dururken birden sen Shunji'yi ensesinden kavrayıveriyorsun ve dışarı fırlatıyorsun. Çelimsiz çocuk birkaç metre öteye savrulurken sahte olduğu belli olan acı inlemelerine başvuruyor. Ayağa kalkmak için toparlandığında ise seni tam karşısında wakizashinle görüyor. Yüzündeki gülümseme silinen Shunji senin cümlelerini dinlerken resmen bomboş bir ifade ile bakıyor sana. Bir müddet suratı bu boş ifade ile dururken, en sonunda "Sensei... Ne yaptım ki şimdi ben? Sadece takımımızın ismini doğru söyledim!" diyor ve sonra kaşları çatılarak "Arkadaş ne yapsak dayak yiyoruz yaaa..." diyor. Ayağı ile yere bir tekme attıktan sonra kafasını senin sol tarafına denk gelecek şekilde uzatıp "Hoooiiii!!! Mitsunariiiiii!!! Hoca bana taktı oğlum!!!" diye bağırıyor.

Tüm küstahlığını esirgemeden ortaya koyan Shunji'ye karşı sinirin bir türlü geçmek bilmiyor. Bu yüzden de her ne kadar arzu etsen de wakizashini kınına sokamıyorsun bir türlü. Wakizashini savurmamak için kendini zor tutarken, Mitsunari'nin elini hissediyorsun kolunda. Mitsunari bakışlarını Shunji'ye dikmişken "Kasumikage-sensei, bu yaratıkla elinizi kirletmeniz gerekmiyor. Kendinize bu hakareti reva görmeyin." diyor. Mitsunari'nin bu dingin ve asil sesi seni bir anda sakinleştirirken Shunji "SİKERLER AMA HAA!! İKİNİZ BİR OLUP BENİ Mİ SİKECEKSİN?? BOŞ MU SANDINIZ ULAN BENİ?? BİZİM DE ARKAMIZ SAĞLAM OĞLUM, AKILLI OLUN!! MEKANIMIZ KUSA, TEK GELİN YİYORSA!! ADIM SHUNJI BAKMAM NAZINA, DELİRTME BENİ BASARIM JUTSULARI AĞZINA!!" diyor bir nefeste. Yüzünde büyük bir hoşnutsuzluk ile atarını yapan Shunji kollarını yavaşça sıvamaya başlıyor. Bu işi yaparken de yüzündeki o piç gülümsemesi oluşmaya başlıyor.

[Kasumikage Shikibanzo]

Mİtsunari'nin aşırı sakin ses tonu birazda olsa sakinleştirmişti Kasumikage'yi. Shunji ise Mitsunari'nin tam aksine yaptığı hareketler ve söylediği boş sözler ile Kasumikage'nin sinirini arttırıyordu. Garip, çok garip bir çocuktu Shunji. Yaptıkları ve söyledikleri saygıdan aşırı uzak ve bir shinobiye yakışmıyordu. Kasumikage'nin asıl sinirini bozanlarda bunlardı belkide. Belki onun yaşıtı olsa böyle bir duruma düşmezdi ancak ondan yaşça büyük olması, hatta onun sensei'i olması bunları hak etmediğini düşünmesini sağlıyordu...

Kollarını sıvamaya başlarken yüzünde hoşnutsuz bir ifade oluşmuştu Shunji'nin. Kollarını sıvadığında ise o pislik gülüşü gene suratına yerleşmişti. Sinirliydi Kasumikage. Hem bu saygısız çocuğa, hemde sahip olduğu isme sinirliydi. Kim bilir daha hayatında kaç defa ismi yüzünden böyle durumlara düşecekti. Küçük bir çocuk bile onu bu denli sinirlendirebiliyordu. Hoş değildi. Shinobiliğe yakışmıyordu...

Kendini biraz daha sakinleştirmeye çalışarak derin bir nefes çekti Kasumikage. Usulca kınına geri koydu babasının eski wakizashisini. Yanında duran Mitsunari'ye uzattı ''Lütfen bir süreliğine wakizashime göz kulak olabilir misin Mitsunari-kun?'' diyerek. İstediğini alacaktı Shunji. Burada bir kavga olacaktı. Aslında kavgadan çok Kasumikage'nin ilk dersi olacaktı bu. Öğrencisine zorla olsa da saygıyı öğretecekti...

''Pekala Shunji-kun. Eğer sen saygılı olmak istemiyorsan ben senin bana ve takım arkadaşına saygı duymanı sağlayacağım.''

Aynı öğrencisi gibi kollarını sıvamaya başlamıştı. İlk saldırıyı yapmayacaktı. Karşısında bir genin olmasına rağmen rakibini hal ve hareketleri ile haklayabilecek bir çocuk vardı. Ona asla bu şansı vermeyecekti. Elini ileriye uzatıp Shunji'ye gel işareti yaptığında ise ilk dersi başlamıştı...

[GM - Naruto]

Mitsunari wakizsahini almak için iki kolunu avuçları havaya bakacak şekilde sana uzatıyor. Biraz da şaşırarak wakizsahini Mitsunari'nin iki avcuna bıraktığında, Mitsunari kafasını biraz eğerek sanki wakizashine duyduğu saygıyı gösteriyor. Bu durum seni bir adım daha şaşkınlığa sürüklerken karşında uyuz Shunji olduğunu hatırlıyorsun. Kafanı ona çevirdiğinde Shunji'nin dövüşe hazır bir şekilde beklediğini görüyorsun ve sen de bu sırada kollarını sıvamaya başlıyorsun. Olayın ciddileştiğini fark etmesine rağmen Shunji hiçbir korku belirtisi göstermeden, karşında bütün piç gülümsemesi ile duruyor. Bu noktada Shunji ile ilgili bir bilgiyi daha özümsüyorsun. Sana rağmen onun bu korkusuz duruşu içten içe hoşuna gidiyor.

Kollarını sıvama işin bittiğinde, elinle gel işaretini yapıyorsun. Shunji tam harekete geçecekken, bir tanıdık bir metal sesi duyuyorsun. Bir metalin onu saran bir şeyden sıyrılmasının sesi olduğu idrak ediyorsun. Sesin ne olduğu tam idrak ettiğin sırada ise kendi wakizashinin hemen önünde olduğunu görüyorsun. Kafanı sağına çevirdiğinde ise wakizsahiyi tutan Mitsunari'yi fark ediyorsun. Hemen önünde wakizsahiyi çok da becerikli olmayacak şekilde tutan Mitsunari senin hareket etmeni bu şekilde engelliyor. Bakışları sanki büyük bir pisliğe bakıyormuş gibi Shunji'de kilitlenmiş olan Mitsunari "Kasumikage-sensei, mazur görün. Ancak size az önce de söylediğim gibi bu yaratıkla elinizi kirletmek size yakışmaz. Bırakın kendi haline." diyor. Konuşması bildiğin Mitsunari olurken, ciddiyetinin hiç olmadığı kadar fazla olduğunu görüyorsun. Wakizashinin keskin kısmının sana dönük olması da Mitsunari'nin söylediklerinde ne denli ciddi olduğunu gösteriyor. Karşındaki Shunji'nin gülümsemesi Mitsunari'nin bu hareketi ile silinirken işler senin için biraz daha karışıyor gibi.

[Kasumikage Shikibanzo]

Shunji ile kavga edecekti. Evet bunu yapacaktı Kasumikage. Karşısındaki genini alt etmenin tek yolu onun seviyesine inip, onu saygı duymaya zorlamaktı. Belki kendisine yakışmayacaktı bu hareket ancak, bunu yapmalıydı. Kollarını sıvaması bitmişti. Shunji'ye baktığında onun da savaşa hazır durduğunu görüyordu. Asla değişmiyordu Shunji'nin surat ifadesi. Kasumikage'yi ciddi bir savaşta yenmesi imkansızdı. Belki bunun o da farkındaydı ancak, korksa bile bunu belli etmiyordu. Sivri dilli olduğu kadar duygularını saklayan, korkusuz bir shinobi idi Shunji. İçten içe sevmişti bu genci Kasumikage. Ancak dersini vermeliydi...

Bir süre oluşan sessizlikten sonra Shunji harekete geçmişti. Daha doğrusu tam harekete geçecekti. Aniden Kasumikage'nin önünde beliren wakizashi Shunji kadar Kasumikage'yi de şaşırtmıştı. Bi anlık şaşırmadan sonra wakizashiyi tutanın Mitsunari olduğunu görmüştü Kasumikage. Sorunları asla çözemiyordu. Ne zaman Shunji ile ilgilense Mitsunari patlak veriyor. Mitsunari ile ilgilense Shunji...

"Kasumikage-sensei, mazur görün. Ancak size az önce de söylediğim gibi bu yaratıkla elinizi kirletmek size yakışmaz. Bırakın kendi haline."

Mitsunari aynı ciddiyetle ve ''asillikle'' bitirmişti konuşmasını. Sensei'nin wakizashisini sensei'ne doğrultmuştu Mitsunari. Kasumikage dikkat ettiğinde wakizashinin keskin tarafının kendisine dönük olduğunu fark etmişti. Daha da ciddileşti. Bu işi bir şekilde çözmeliydi. Buradan ayrıldıklarında bir daha görüşmeyecek üç shinobi olmamalılardı. Buradan ayrıldıklarında bir takım olmalılardı...

''Kasumikage Takımı...''

Birden ağzından çıkmıştı bu kelimeler. Yapıyordu bunu hep. Bazen düşünceleri zihninden dışarı taşıyor ve kelimelere dökülüyordu. Hatta çoğu kez ''acaba gene konuştum mu?'' diye tribe girdiği de oluyordu...

Duruşunu hiç bozmamaya özen göstererek hızlı bir hareketle Mitsunari'nin elinden wakizashisini kapmaya çalışacaktı. Her ne kadar Mitsunari'ye karşı bir siniri olmasa da, wakizashisini kullanması hoşuna gitmemişti. Babasından aldığı en büyük hediyeyi gelişi güzel kullanmamalıydı kimse...

Wakizashiyi sorunsuzca almayı başardığında ise önce Mitsunari'ye;

''Mitsunari-kun. Öncelikle asillik büyük bir kişilik değeridir. Benim gözümde asilliğini kanıtlamış bir genç shinobisin. Şimdi lütfen geri çekil. Yoksa senin ''yaratık'' dediğin takım arkadaşın benim gururum ile oynamış olacak.''

diyecekti. Mitsunari'nin sorun çıkartmayacağını düşünüyordu. Sırf bu yüzden Shunji'ye söyleyeceklerini bile planlamıştı;

''Sana kimse dur demedi Shunji-kun. Lütfen saldır. İki ''yaratık'' olarak güçlerimizi karşılaştıralım.''

[GM - Naruto]

Wakizashini tutan Mitsunari gözleri Shunji'de kalmış bir şekilde durmaktayken, hızlı bir hareketle wakizashiyi kapıyorsun. Mitsunari şaşkın bir şekilde söylediklerini dinliyor ve ardından birkaç adım yana atarak ortamı Shunji ve sana bırakıyor.

Shunji'ye dönüp cümlelerini sarf ettiğinde, Shunji'nin yüzündeki gülümseme giderek artıyor. Yerinden birkaç kez zıpladıktan sonra "Hadi bakalım!" diyor ve sana doğru koşmaya başlıyor. Tüm odağın Shunji'deyken birden yan tarafından esmeye başlayan rüzgarla şaşırıyorsun. Rüzgar birden şiddetini arttırırken seni de sola doğru savurmaya başlıyor! Bakışların bir an sağına döndüğünde ise Mitsunari'nin el mühürleri yapmış olduğunu görüyorsun. Onun el mühürlerini kesmesi ile rüzgar da kesilirken bakışların şaşkın bir şekilde önüne dönüyor ve sadece birkaç santim uzakta olan Shunji'nin ayak tabanını görüyorsun! Mitsunari'nin bu beklenmedik hamlesi ile dağılan dikkatin her an öğrencin Shunji'nin tekmesini yiyebilecek bir pozisyona düşürüyor seni. Tekmeden kaçmak ise basit hamlelerle olabilecek gibi de durmuyor.

[Kasumikage Shikibanzo]

Wakizashiyi Mitsunari'nin elinden kaptığı gibi aklındaki sözleri öğrencilerine iletmişti. Söyleyeceklerini planlarken Mitsunari ve Shunji'nin vereceği tepkileri düşünmediği için ne yapacaklarını bilmiyordu. Belki olaylar daha da büyüyecekti, ya da anında durulacak ve tüm iş bitecekti...

Sözleri bittiğinde Mitsunari usulca kenara çekilmiş ve sahayı Kasumikage ile Shunji'ye bırakmıştı. Shunji ise Kasumikage'nin sözleri bittiğinde, önce durduğu yerde bir iki zıplamış ve kaslarını ısındırmış, sonrasında ise ''Hadi bakalım!'' diyerek Kasumikage'ye koşmaya başlamıştı. Dümdüz koşuyordu. Büyük ihtimalle yapacağı saldırı kurtulması çok kolay bir saldırı olacaktı. Tam bir genin işi...

Kendisini doğru koşmakta olan Shunji izledikçe aklından bu düşünceler geçiyordu Kasumikage'nin. Shunji gayet basit bir tekme atacak, Kasumikage kolay bir şekilde saldırıdan kurtularak Shunji'yi yere çarpacaktı. Plan basit ve başarısızlık imkansızdı. Ancak ortada bir sorun vardı. Kasumikage hayatın en temel ilkelerinden birisini unutmuştu. Hiç bir şey imkansız değildir...

Aniden sağ tarafından esen rüzgar ile savrulmuştu Kasumikage. Ne olduğunu anlayamadan bir - iki adım sola doğru kaymış ve dengesi ile dikkatini kaybetmişti. Ne olduğunu anlayamamıştı. Hızlıca durumu kavrayabilmek için sağ tarafına döndüğünde neler olduğunu anlamıştı. Gördüğü şey; El mühürü yapmış olan Mitsunari idi. Raporlarda yazanları hatırladı. Mitsunari'nin elementi fuuton idi. Oluşturduğu hava akımı ile Kasumikage'nin savrulmasına yol açmıştı.

''Mitsunari-kun! Amacın ne?''

Aniden Mitsunari'ye sorduğu sorudan sonra aklına aniden Shunji gelmişti. Bi anlık dalgınlık yüzünden onunla olan kavgasını ikinci plana atması büyük bir sıkıntı yaratmıştı. Hızlıca dikkatini Mitsunari'den ayırıp Shunji'ye verdiğinde onun kendisine çok yakkaştığını ve tekmesini yemek üzere olduğunu fark etmişti...

İş işten geçmişti. Çok fazla yaklaşmış olan bu darbe riskinden kolay yollarla kaçamayabilirdi. O anda Mitsunari'den wakizashisini aldığına çok mutlu olmuştu. Wakizashi ile kendini savunacaktı. Tekmeden kaçmayacak ve her hangi bir yöne doğru hareket etmeyerek zaman kazanarak, hızlı bir biçimde wakizashi'nin yan tarafı ile kendisini savunacaktı. Eğer Shunji-kun'un ayağa wakizashi ile temas ederse zarar iki tarafta zarar görmeyecekti. Ancak! Shunji'nin tekmesi wakizashiye çarptığı gibi Kasumikage ters taraftan wakizashiye yapacağı ittirme hareketi ile onu geriye savurmaya çalışacaktı...

Bu durumda söyleyebileceği tek şey darbeyi yese de, darbeden kaçsa da;

''İşte ben buna zor durumdaki takım çalışması diyorum'' olacaktı...

[GM - Naruto]

Wakizashini kınından çıkarmadan, hızla savuruyorsun ve bu savurma hamlen Shunji'nin tekmesine alttan temas ediyor. Yeterli güçlükte savurduğun wakizashi tamamen havada olan Shunji'nin dengesini yok ediyor ve geriye doğru bir takla atıp yere düşüyor. Ancak senin hareketsizliğin de burnunda bir acımaya sebep oluyor, zira Shunji'nin tekmesini neredeyse ayağı ile burnun teması anında yapabiliyorsun. Ancak tabi bu temasın yok ile az arasında bir etkisi oluyor senin, yani ucuz kurtuldun denebilir.

Shunji yerden hızlıca kalkıp toparlanırken, Mitsunari de küçük ancak sağlam adımlarla Shunji'nin yanına doğru ilerliyor. Senin en merak ettiğin şey Mitsunari'nin sana vereceği cevap oluyor ve Mitsunari Shunji'nin solunda dik bir şekilde dururken "Beni yanlış anlamanızı istemem. Yanımdaki yaratığa yardım etmemin tek sebebi, asil bir insanın zayıfların ezilmesine izin veremeyecek olmasıdır. Onurunuz için dövüşüyor olsanız da Kasumikage-sensei, zayıf birine karşı dövüşünüzü izlemekle yetinemem." diyor. Mitsunari'nin bu sözlerine karşılık Shunji o piç gülümsemesi ile Mitsunari'yi kesiyor. Sırıtışı artarken "Senden yardım göreceğimi aklımdan geçirmezdim. Neyse, ilk önce karşımızdakini halledelim, sonra ben seni hallederim." diyor. Mitsunari ise ciddileşen bakışlarıyla "Reddediyorum. Her ne koşulda olursa olsun bana dokunayım deme." diyerek aralarındaki konuşmayı sonlandırıyor.

İki öğrencin de senden 7 metre kadar uzakta duruyor. Esas dövüşün perdesini açan kişi de yine Shunji oluyor. Yine düz bir saldırı ile sana doğru koşmaya başlarken, Mitsunari de koşmaya başlıyor hemen arkasından. Ancak birkaç adımın ardından Mitsunari havaya sıçrıyor ve tam bu esnada, Shunji kendine özgü hamlesini yapıyor. Koşmaya devam ederken olabildiğince yüksek bir sesle "HADİ SHIKIBANZOOO-SENSEIIII!!!!" diye haykırıyor. Sihirli kelimeler bir kez daha devreye girerken, bütün odağın artık Shunji'de oluyor. Senin birkaç metre önüne geldiği anda tek el mührü yaparak sol tarafına geçiveriyor Shunji. Hemen ardından da bir yumruk çıkarıyor karın bölgene doğru. Mitsunari konusu ise tamamen aklından çıkıp gidiyor.

[Kasumikage Shikibanzo]

Wakizashisi ile planladığı gibi Shunji'yi durdurmayı başarmıştı. Zamanlaması mükemmel olmasa da yara almadan atlatmıştı ilk saldırıyı. Burnunda hafif bir sızı olması Kasumikage'nin halen gelişmekte olan bir shinobi olduğunu hatırlatmaya yetmişti kendisine. Bu yüzden Shunji ve Mitsunari çok önemliydi onun için. Onları eğitirken en az onlar kadar eğitim görecekti...

Savrulup yere düşen Shunji kendini hızlıca toplamıştı. Tam o sırada Mitsunari'nin Shunji'nin yanına gitmesi ise Kasumikage'nin anlamsız bakışlarını oraya yönlendirmesini sağlamıştı. Yoksa iş birliği mi yapacaklardı? Sahiden bir Kasumikage takımı mı doğuyordu burada?..

Aklında çok soru vardı. Bi yandan mutluydu. Bir gülümseme yerleşti suratına. İzledi öğrencilerini. Mitsunari konuşmaya başlarken ise merakla dinliyordu söyleyeceklerini...

"Beni yanlış anlamanızı istemem. Yanımdaki yaratığa yardım etmemin tek sebebi, asil bir insanın zayıfların ezilmesine izin veremeyecek olmasıdır. Onurunuz için dövüşüyor olsanız da Kasumikage-sensei, zayıf birine karşı dövüşünüzü izlemekle yetinemem."

Sahiden asil ruhlu bir insandı Mitsunari. Sırf bu özelliği ile Kasumikage'nin gözde öğrencisi olmuştu. Belirli kuralları ve duvarları olması onu shinobiden çok gerçek bir insan yapıyor olsa da, belirli eğitimlerle çok başarılı bir shinobi olacağı belliydi. Sözleri bittiğinde Shunji'nin ona verdiği cevap ile aralarında başlayan konuşma ise tekrardan ikilinin komik kısmını göz önüne sermişti. Sevmişti Kasumikage bu iki öğrencisini. ''Zıt kutuplar birbirini çeker.'' İşte Kasumikage takımı tam bu zıt kutuplardan oluşuyordu...

Kısa süren bir sessizlikten sonra Shunji ve ardından Mitsunari'nin hedefleri Kasumikage'ye doğru koşmaları dövüşün başlama işareti idi. Aralarında 7 metre gibi bir boşluk vardı. Shunji son hızla Kasumikage'ye doğru koşuyordu. Mitsunari ise bir iki adımdan sonra havaya sıçramıştı. İlk olarak daha üstün gördüğü için Mitsunari'ye odaklanacaktı Kasumikage. Ancak bunu yapamadı. Belki bilerek belki de bilmeden Shunji bunu engellemişti. Hemde en iyi yaptığı şekilde. Dikkat dağıtarak...

"HADİ SHIKIBANZOOO-SENSEIIII!!!!"

Beyninde atan bir damar ile surat ifadesi anında değişmişti Kasumikage'nin. Tüm vücuduna yayılan anlık sinir dalgası ile Mitsunari'ye dikkat etmeyi unutarak birincil hedefi olan Shunji'ye dikkat kesilmişti. Kasumikage ile aralarında birkaç metre kalmışken yaptığı tek bir el mührü ile sol tarafına geçmişti sensei'nin Shunji. Tüm siniri ile takip ediyordu öğrencisini Kasumikage. Tüm yabani duyguları ile avının saldırmasını ve onu haklamayı bekliyordu. Az önceki tekmesi bi fikir yaratmıştı kafasında. Çok kuvvetli değildi Shunji. Tek eli ile yere serebilirdi onu. Hatta o anki siniri ile kafasını bile koparabilirdi...

Karın bölgesine doğru basit bir yumrukla saldırıyordu Shunji. Kasumikage bu saldırıyı durdurabileceğinin farkındaydı. Onun asıl merak ettiği şey Shunji'ye zarar verip vermeyeceği idi. O an onu öldürmek istiyor gibi gözükse de içten içe ona zarar vermek istenmediğini kendisi de biliyordu. Takıntısından kaynaklı olarak böyle sinirlenmesi sahiden öyle bir insan olduğu anlamına gelmiyordu. Gelmemeliydi...

Hızla sol tarafına dönerek iki eli ile Shunji'nin yumruğunu tutmaya çalışacaktı. Eğer saldırıyı durdurabilir ise genç çocuğu kolundan kavrayarak kendi çevresinde tam bir tur döndükten sonra yeteri kadar hız alması ile beraber havaya fırlatacaktı. Havadaki rakiplere karşı daha üstündü. Sahip olduğu jutsular bir rakibi havada yenebilmek için uygundu. Bu yüzden dövüşü havaya taşımak istemişti...

[GM - Naruto]

Shunji'nin yapmış olduğu hamleyi engelleyebilmek için iki elini de Shunji'nin yumruğuna yapıştırıyorsun ve bu elini oldukça sıkı bir şekilde kavrıyorsun. Bu kavrama düşündüğünden daha sıkı olurken, Shunji'nin yüzünde hamlesinin başarısız olmasının getirdiği sıkıntıyı görüyorsun. Onu birkaç tur havada çevirdikten sonra geldiği yöne doğru fırlatıyorsun ancak birden ortaya çıkan güçlü bir rüzgar hem havadaki Shunji'yi hem de seni geriye itmeye başlıyor. Mitsunari'nin saldırısı olduğunu anladığın bu rüzgar Shunji'yi tüm kütlesi ile doğruca üzerine gönderirken, bir öncekinden daha güçlü bir saldırı ile karşı karşıya olduğunu seziyorsun. Sanki Shunji de bunu fark etmiş olacak ki yüzündeki sinsilik artıyor ve dirseklerini ve dizlerini dışarıya çıkarıyor sana doğru savrulurken. Böylece herhangi bir temas anında sana daha fazla acı çektirmek istediği belli oluyor. Mitsunari halen daha el mühürlerini sabit tutsa da kontrollü bir şekilde aşağıya düşmekte, dolayısıyla rüzgarın yönü de bu düşüşe ayak uydurmakta.

[Kasumikage Shikibanzo]

Sinirliydi Kasumikage. Shunji'ye, kendisine, geçmişine ve ismine. Başarmıştı Shunji'nin yumruğunu durdurmayı. O anda verdiği karar ile yaptığı hareket başarı ile sonuçlanmıştı. Sıkıca kavramıştı çocuğu elini. Sonrasında ise kolunu. Tüm gücü ile dönmeye ve Shunji'nin ona katacağı ağırlık ile hızlanmaya başlamıştı. Kendi çevresinde yaptığı ve Shunji için hoş geçmediği düşünülecek olan iki turdan sonra çocuğu geldiği yöne doğru fırlatmıştı. Bu hareket sahiden ona zarar vermek içindi. Öğrencisi olsa bile Kasumikage'nin diğer tarafını uyandırmamalıydı. Shikibanzo sadece kızgın olan bir bireydi...

Shunji geldiği yöne doğru fırlatılmıştı. Kasumikage halen sinirini durdurmayı başaramadığı için hemen öğrencisine doğru koşmaya yeltenecekti. Yapamadı. Duraksadı aniden. Sinirli halinde bile dövüş içi mantıklı kararlar verebildiğine sevindi bir an. Eğer beklemeden Shunji'ye karşı atağa geçse büyük bir darbe alacaktı. Çünkü Shunji fırlatılmış olduğu yöne değil, tekrardan Kasumikage'ye doğru geliyordu...

Anlık olarak durum taraması yaptı Kasumikage. O an aklına geldi. Savaştığı tek kişi Shunji değildi. Diğer öğrencisi Mitsunari'nin havaya zıpladığı an canlandı kafasında. Hızla çevirdi kafasını göğe doğru. Mitsunari aynı daha önce olduğu gibi gene el mühürlerini yapmış ve sensei'ne bir hava akımı yollamıştı. Ancak bu seferki zarar vermeyecek türden değildi. Aynı hava akımı ile Shunji de Kasumikage'ye doğru uçmaya başlamıştı...

''Tam Mitsunari'ye yakışan bir hareket!''

Aklından anlık olarak geçen bu düşünce sırıtmasına yol açtı birden. Artık suratı daha çirkin görünüyordu. Shunji'ye olan siniri yüzünden çatık kaşları gülüşüne hiç yakışmamıştı. Küçük bir kız çocuğu görse ağlamaya başlardı. Daha önce olduğu gibi...

Çöp parçası olarak gördüğü takım arkadaşını, aynı bir çöp parçası gibi Kasumilkage'ye yollamıştı Mitsunari. Shunji ise aynı bir kene gibi Kasumikage'ye yapışmış, aralarındaki mesafe ne zaman açılsa anında kapatmıştı. Hızlı bir hamle yapması gerekiyordu Kasumikage'nin. Az zamana sahip olduğu gerçeği hızlı bir karar vermesini gerektirdi. Kınından henüz çıkarmamış olduğu wakizashisini kaldırdı tekrar. Shunji havada güzel bir şekil almıştı. Darbe alırsa zarar görecekti Kasumikage. Bu olmamalıydı. Ancak aynı zamanda zarar verebilmeliydi. Hem dövüşün gidişatı için, hem de sinirini durduramadığı için...

Sola doğru kısa bir adım attı hızlıca. Tam olarak adım bile denemezdi. Ayağını kaydırmıştı yana. Shunji'ye planlamadığı bir darbe vurmak istiyordu. Düşmana karşı dikkatli olmasını öğretmeliydi ona. Aynı Kusagakure mahallelerinde sopa ve top ile yarattıkları bir oyunu oynayan çocuklar gibi pozisyon aldı. Oyun çocukların birinin diğerine bir top atması ile başlıyordu. Diğer çocuk elindeki sopası ile gelen topa vurmaya ve onu olabildiğince uzağa yollamaya çalışıyordu. Basitti oyun. Belki dövüşe uygun değildi ancak, anlık karar ile yapacaktı bunu Kasumikage. Wakizashisini bir sopa gibi kullanarak, o an gelen bir top olarak gördüğü Shunji'ye vuracaktı...

Çocuğu sakatlamak istemediği için vuruş daha çok karın hizasına denk gelecek şekilde ayarladı kendini. Vurmaya hazır beklemeye koyuldu. Heyecanı ve ders verme hevesi tavan yapmıştı. O anki gaz ile Shunji'ye darbesini başarı ile yaparsa, sonraki hareketlerini bile planlamıştı...

Ani yapılan Shushin ile Mitsunari'nin yanına ışınlanmak. Wakizashisini kınından hızlıca çekip çocuğun boynuna dayamak ve hepsinin duyabileceği bir ses ile konuşmak...

''Dövüş bitti.''