[Kasumi Yume | Aktif Operasyon] Sisin Çağrısı

[GM - Naruto]

Çok hafif bir esinti var. Havanın soğukluğu ile birleşince ıslak olan kıyafetlerin yüzünden titriyorsun hafiften. Önemli değil, katlanabileceğin bir seviyede. Yine de bir ateş yaksan, kenarına çöküp ısınsan... Herşeyi toparlardı. Buradaki yabancılık hissini de götürürdü, kendini av konumuna sokacak olsan bile en azından o sıcaklık kendini evinde hissettirebilirdi. Her birini olasılıklar dışına itiyorsun. Soğuk havayı, sıcağa tercih ediyorsun. Bu adanın derinliklerindeki Kirigakure, tabii ki gerçekten buradaysa, ilk kartını bu şekilde oynuyor. Huzursuzsun.

Yol ağzına geliyorsun. Yoldan ziyade kullanılarak oluşmuş geniş bir patika. İlerlemeye başlıyorsun. Ağaçlar nereden baksan 10-15 metre var. Sıklar ve yaprak namına pek birşey yok. Ancak dalların yoğunluğu da ortamı karanlığa bulamaya yetiyor. Kısıtlı görüşle ilerlemeye başlıyorsun. Hafiften sola kıvrılıyor yol, kenarda taşa dayanmış tahta bir teker. Seni rahatsız edecek birşey yok.

[Kasumi Yume]

Rüzgar ıslak kıyafetlerimin üstüne her dokunduğunda biraz daha üşüyordum. Soğuktan dolayı çığlıklar atıp en yakın sıcaklığa koşmak istiyordum. Ama bunu yapamayacağımı biliyordum. Acı verende buydu zaten. Üşümek değil, ısınamayacağımı bilmekti. Güneşin doğacağını umut etmiştim bu yolu seçerken hava hala karanlıktı ve aydınlanacak aydınlansa da güneşin beni ısıtmasını düşünmek gibi bir şey olamazdı. Evimi, yatağımı özlemek için en büyük sebebim de buydu zaten. Her uyandığım sabah beni saran o tanıdık sıcaklık hissiydi.

Yol ağzına gelmiştim. Yol bile denemezdi aslında. Arabaların insanların üstünden geçe geçe toprak örtüsünün yıprandığı bir patikaydı ve tüm tekinsizlik özelliklerini taşıyordu. Hemen kenarından gökyüzüne kadar uzanan ağaçlar güneşin girmemesinin sebebiydi. Bu da görüş yeteneklerimi kısıtlıyordu.

Birkaç adım daha attım ve bu sefer köşede bir taşın kenarına yuvarlanmış bir tekerlek duruyordu. Balıkçının birinin arabasından kopan bir tekerlek olmalıydı her halde. Ama kendisine çeken bir şeyler vardı. Belki de o kayanın dibine gitmekten başka bir çarem olmamasında dolayıdır. Bu ıslaklıkla köye gitmek gibi bir niyetimin olmadığımdan emindim ve buradan itibaren sola kıvrılan yol büyük ihtimalle köye götürecekti beni.

Tekerleğin dayandığı kayanın yanına gidip ateş yakacak birkaç parça kuru ot tahta parçaları filan arayacaktım. Ufak alev başlattıktan sonra kalıcığını sağlamak için gerekirse tekerleği bile kullanabilirdim.

Malumuzun 30 küsür gün kaldı sınava geç ve acele oldu biraz

[GM - Naruto]

Bu adanın atmosferinde kuru, yakmaya elverişli birşeyler bulmak kolay olmuyor. Diplere gizlenmiş ufak tahta parçalarını belki işine yarar diye alıyorsun, kalanlar çiğ nedeniyle o denli ıslak ki, yakmak istediğin ateşi söndürmeye yarar sadece. Tekerleğe yöneliyorsun. Orta yuvarlaktaki düz tahta parçalarını kırıyorsun. Onlar da ıslak ancak kırdığında ortaya çıkan iç kısımları işini görüyor. Ufak bir ateş yakabiliyorsun. Ömrü en fazla 1-2 saat, keza canlı tutmayı sağlayacak başka birşey bulamıyorsun.

Pelerinini sıkarak suyunu akıtıyor ve ateşin yanına koyuyorsun. Esen ufak esintiyi de engelliyor bu. Isınıyorsun ateşin üzerine eğildikçe. Cesaret ederek üstündeki diğer kıyafet parçalarına da aynı şeyi yapıyorsun tek tek. Pelerinini geçiriyorsun bu aşamada sırtına.Tam kurumuş değil ancak ateşin yanında durmuş olması nedeniyle iç tarafı fazlasıyla sıcak oluyor. Diğer kıyafetlerin de aynı durumda, giyiniyorsun tekrar ateş kendisini saldığında.

Ateşin saldığı ışık elbette seni kabak gibi açığa çıkardı. Ancak bir hareket yok, seni huzursuz edecek birşey de yok. Hala yaşıyorsun.

[GM - Naruto]

Konu kapatılmıştır, hiç yaşanmamış varsayılacaktır.