[Ayanokouji Kunitake | Aktif Operasyon] Kefaret

[GM - Naruto]

Göreve hazır olduğunu bildirdiğin gün, 3 gün sonrasında, gece saatlerinde brifing odasında olman isteniyor. Bu emre uyarak, köy uykuya daldığında hedefine varıyorsun. Odada seninle eş zamanlı olarak gelmiş iki chuunin daha bulunuyor. Akademi zamanlarından hatırladığın, bazen nöbetlerde gördüğün, haliyle göz aşinalığının olduğu kişiler. Kısa bir tanışma faslından sonra size bilgilendirmeyi yapacak kişileri bekliyorsunuz.

Ruta

Tsuta

5-6 dakikalık bekleyişin sonunda bir jounin hızla odaya dalarak söze giriyor. Hasuki Misuto adlı bir kaçağın geçmişinden bahsediyor. Son 3-4 yıldır, Joushou kentini mesken belirleyerek, köyün bazı hamlelerine engel olduğunu anlatıyor. Ancak bu eylemler çoğunlukla provokasyondan ileriye gitmemiş. Üç kardeşiyle birlikte, kent yakınlarından geçen shinobilerin yolunu kesip, köye mesaj yollamaları gibi aslında göz ardı edilebilecek şeyler. Birkaç maddi zayiata sebep olduğu da söyleniyor fakat, sonuçta ufak bir kaçak grubu. İşler ciddiye binmediği için köy, Joushua kentine dadanmayı tercih etmemiş. Fakat son yaşanan olay köyün net bir cevap vermesini gerektirmiş durumda. Joushua'yı gözlemlemek üzere yollanmış bir shinobinin esir alındığı ve salınması için köyden fidye talep edildiğini söylüyor jounin. Bu fidye paradan ziyade, Misuto'nun köyden istediği bir parşomen. Bu parşomenin içeriğinden bahsedilmese de, bizzat Daimyou'nun arşivinden olduğu söyleniyor.

Bilgilendirmelerin ardından jounin size üç adet parşomen veriyor. Parşomenlerin içini açtığınızda çözümleyemediğiniz yazılar görüyorsunuz. Jounin sizlere, bu parşomenlerin içeriğinin, Misuto'nun istediği ile alakası olmadığını, sahte olduğunu söylüyor. Parşomenler güncel olmayan bir dilde yazılmış ve kısa sürede çözülemeyecek kadar karmaşık. Köy ile Misuto arasında yapılan anlaşma ise fazlasıyla basit. Kent sınırlarında, farklı noktalarda iki parşomen teslim edilecek, ardından grupların buluştuğu farklı bir noktada, esir alınan shinobi teslim alınırken, parşomenin son parçası da kaçak shinobilere verilecek.

Alınan son istihbaratlara göre, Misuto'nun kentten ayrıldığı, bu takasın Misuto'nun kardeşleriyle yapılacağı biliniyor. Asıl göreviniz ise, bu takasın başarıyla gerçekleşmesinden öte, esir alınan shinobiyi sağ bir şekilde kurtararak Misuto'nun üç kardeşini saf dışı bırakıp gerekli mesajı vermek oluyor. Jounin odadan çıkmadan önce, görev boyunca yetkinin Ruta'da olduğunu belirtiyor.


Aldığınız telkinlerden sonra vakit kaybetmeden yola çıkıyorsunuz. Sabahın ilk ışıkları çevreyi aydınlatırken, Joushua kentinin sınırlarına birkaç saatlik mesafeniz kalıyor. Bu uzaklığa rağmen, ara ara zemine gömülü kalıntılar görüyorsunuz. İşlenmiş taş parçaları, bir ağaca dayanmış, toza dönmemek için direnen kolonlar. Aslında hoş bir hava değişimi oluyor. Köyün keskin sınırlarından ziyade, ilerlediğin her saniyede adeta mistik bir ilizyona giriş yapıyorsun. "Misuto'nun adını ilk kez duymuyorum." En önde ilerleyen, sürekli 2-3 ağaç önde olan Ruta'ya bakıyorsun. Hemen hemen seninle aynı boylarda, hareketlerinde gözle görülür bir serilik var. "Köyün pasif tutumundan fazlasıyla rahatsız olarak ayrılmayı seçmiş. Toparlanma sürecimizdeki sessizliğimizin, bir nevi zayıflık belirtisi olduğunu düşünüyor. Pek haksız sayılmaz.." Tsuta ekip liderini pür dikkat dinlese de cevap vermemeyi seçiyor, seninle aynı hizada çevreyi tarayarak ilerlemeye devam ediyor.

[Ayanokouji Kunitake]

Görev almak istediğimi bildirdikten bir kaç gün sonra bana uygun görülen görevle ilgili verilecek brifing için gece vaktinde çağrılmıştım.Yanlış hatırlamıyorsam Hastanedeki bir önceki görevimde sabahın köründe başlamıştı. Hep böyle ters saatlerde görev yapıyordum. Gerçi önceki görev fena sayılmazdı. Neredeyse hiç bir şey yapmadan paramı almıştım. Umarım bu görevde onun gibi olurdu.

Görevle ilgili bilgilendirme yapılırken benim dışımda iki kişi daha görmüştüm. İkisini de az biraz tanıyordum ama yetenekleri, kişilikleri gibi konularda pek bilgim yoktu. Sonuçta benim gibi üstün bir insanın böyle sürpüntülerle ilgilenmesi mümkün değildi. Keşke feodalizm'in güçlü olduğu bir dönemde yaşasaydım. O zaman eminim ki yeteneklerime uygun bir şekilde soylu biri olurdum. Soylu olsaydım çalışmam gerekmezdi. Şimdi ise üç kuruş para için bu ikisinin ağız kokusunu çekecektim.

Görevimiz aslında oldukça basit ama aynı zamanda karışıktı. Normalde tek yapmamız gereken sahte parşömenleri verip kaçırılan shinobiyi almaktı. Görevin bu kısımı basitti. Görevin zor kısımı ise parşömeni alacak olan kişileri yakalamamız gerektiğiydi.

Görevimizi yerine getirmek için yola çıkmıştık. Çok geçmeden de Antik Joushua kenti sınırlarına girmiştik. Her tarafta tarihi bir şeyler vardı. Öyle boş boş duruyorlardı. Ben olsam çürümeden önce şu sütunları geri dönüştürerek elde edeceğim malzemelerle sütunların olduğu yere apartman, AVM, tapınak falan yapardım. Bu halleriyle kimseye bir hayırları yoktu.

Yolculuğun son aşamasına doğru Ruta bir şeyler gevelemeye başlamıştı. Saçma sapan konuşuyordu. Köyün zayıf olduğunu falan ima ediyordu. O zaman gidip Daicho binasına dalsana aslanım? Madem köy zayıf devir şu Medicçi moruğu. Ondan boşalan koltuğa da sen geç. Böyle adamlar hep bir şeyden şikayet eder ama aksiyona gelince kaybolurlardı. Ben ise çıkarlarımı etkilemediği sürece etliye sütlüye karışmazdım.

Rutanın yaptıkları sadece bunla da bitmiyordu. Birde at gibi önden yardıra yardıra gidiyordu. Sanki bizden iki-üç adım önde olunca başı göğe eriyordu.

Rutayı hiç sallamadan Tsuta'ya dönecektim " Sizin yetenekleriniz neler? Rutanın yürüyüşünden Taicilik izlenimi var. Bir birimizin yeteneklerini bilmek görev sırasında yardımcı olabilir. " biraz duraksadıktan sonra cevap vermelerine izin vermeden " Arime Marise diye birini duydunuz mu? Geçen görevimde hırsızlık yaparken çıblak bir şekilde yakaladık. Meğerse bodrumdaki maketlere tecavüz ediyormuş. Çüküde 5cm'idi. " diyecektim. Niye Arime Marise'den bahsettiğimi veya yalan söylediğimi bilmiyordum. Canım çok sıkılmıştı. Sıkıntımı geçirmek için ortaya bir şeyler atmam gerekiyordu.

Benim konu açılmadan önce Dükkan ve Karakter Gelişimine attığım mesajlar vardı. Daha onaylanmamışlar. Oradaki şeyler bu konuda geçerli olacak mı?

[GM - Naruto]

Konuşmandan sonra ikisi de garip gözlerle seni süzüyor bir süre. "Duymaktan ziyade bizzat tanıyorum." Ruta bakışlarını üzerinde tutarak konuşuyor, birkaç saniyenin ardından tekrar yola odaklanıyor. "Arada bir bana gelir birkaç şey öğretmemi isterdi. Yazık oldu." Biraz yavaşlıyor Ruta. Sizinle hemen hemen aynı hizaya geliyor. "Bu tarz bir görevde daha önce bulunmuştum. Muhtemelen iki parşomenin aynı anda teslim edilmesini isteyecekler. Bu ayrılacağız demek. Kalan kişiyi de gözlem altında tutacaklarını tahmin ediyorum. Bu senaryoyu temel alarak, parşomenleri götürecekleri ve gözlem altında duracak kişiyi belirlemeliyiz haliyle." Tsuta sözü direk devralarak parşomenlerden birini teslim etmek istediğini söylüyor. Ruta sana bakıyor tercihini öğrenmek için. "Bana iki seçenek de uyar, hangisinde rahat edeceksen söyle."

[Ayanokouji Kunitake]

Can sıkıntısından ortaya konuşacak bir konu atmıştım. Söylediklerim kısmen yalan kısmende doğruydu. Marise'yi gerçekten yakalamıştım ama bir şeylerle cinsel ihtiyacını giderirken değil. Gerçi bu ufak detayı bilmelerine gerek yoktu. Çocuğun adını lekelemekten çekinmiyor yada vicdan azabı duymuyordum çünkü oda ilaç çalıyordu. İlk başta, onun yaptığı şeyin beni etkilemediği gibi yanlış bir görüşe ulaşılabilir. Gerçekte ise onun yaptıkları benide etkiliyordu. Bunun gibi iyilik melekleri köyün kaynaklarını çarçur ediyordu. Sonra köyde bu parayı, görevde kullandığımız bir kunai için 3 kunai parası alarak çıkartıyordu. Haa bu sistemi kuranda bir o.ç'tu ama Makise Arime gibi böyle bir sistemin ortaya çıkmasına sebebiyet verenler büyük o.çlardı.

Soruyu Tsutaya sormama rağmen cevabı Rutadan almıştım. Gerçi Tsutaya bakarak sormam dışında sorum havayaydı. O yüzden Rutayı suçlamak yersiz olurdu. Birde dikkatimi bu ikisinin isminin kafiyeli olduğu çekmişti. Acaba tesadüf müydü? Yoksa akraba falan mıydılar?

Ruta yakaladığım veledin hocası gibi bir şeymiş. Önceki konuşmasındanda yola çıkarak bu Rutanın Taiocu olduğu açıktı. Jashin-sama bilir Tsutuyada Taocuydu. Hatta belki Makise olayları yüzünden benden intikam alacaklardı.

Aklımdan geçen olumsuz düşünceler yüzünden götümü sağlama almak için grubun en arkasından ilerleyecektim. Arayı açmamalarına özen gösterip " Sizin kendinizi göstermenize gerek yok. Benim Karasu Bunshinlerim var. Bir tane yapıp teslimat için göndereyim. Diğerinede henge yapıp ben giderim. Sizde uzaktan izleyip teslimat bitince peşlerine takılırsınız. Eğer anlık iletişim kurmalarını sağlayacak bir imkanları yoksa hiçbir şeyden şüphelenmezler. Bunshini çaksalar bile güvenlik için yaptık veya köyün fazla adam gönderecek imkanı yoktu gibisinden bir yalan uydururum. Sonra duruma göre son teslimattan önce bir şeyler yaparız. Eğer çok sıkıntı olursa hengeli ben ve bunshinim teslimata gider. İçinizden biri gözetimde olur. Diğeride onları takip eder." diyecektim.

[GM - Naruto]

"Bu riski almaya değer mi ?" Sakin, yatıştırıcı bir ses tonuyla konuşuyor Ruta. "Ayrıca düşmanımıza, köy fazla adam yollayamadı, güvenlik için yaptık demek biraz saçma olacaktır." İkisi ile mesafeni biraz açarak arkalarına geçiyorsun. "Diğer yandan sınıra yaklaşmış sayılırız. Gözlenme ihtimalimiz olduğunu reddedemeyiz. Bunshinler sakat yani." Çevrene baktığında eski yıkıntıların çoğaldığını görebiliyorsun. Ruta'nın sözlerinden sonra da normal olarak etrafa attığın bakışlar biraz daha sorgu dolu oluyor. Ancak görebildiğin, hissedebildiğin kimse yok çevrede. "İpler onların ellerinde. Son takasa kadar her istediklerini yapmamız gerektiği anlamına gelir bu. Parşomeni götürmek yahut beklemek, tekrardan, seçim senin."

Tsuta da biraz yavaşlayarak sana yaklaşıyor. Biraz daha sağ taraftan ilerlediğini görebiliyorsun, gruptan hafifçe uzaklaşmış durumda.

[Ayanokouji Kunitake]

Tsuta fikrimi beğenmemişti. Aslında haksızda sayılmazdı. Eğer dediği gibi bizi gözetliyorlarsa önerdiğim planımın doğrultusunda hareket etmemiz halinde sıkıntı çıkabilirdi. Rehineye zarar verebilir hatta öldürebilirlerdi ama parşomenleri direk onlara teslim etmekte iyi bir fikir değildi. Görevimizin iki amacı vardı. Biri yakalanan shinobiyi kurtarmak diğeri ise dört kardeşten üçünü yakalamak. Görevin ilk aşamasında sorun çıkmayacağını düşünsem bile onları yakalamamız imkansız gibiydi. Yani teslimattan sonra onlara saldırmamak için hiçbir sebebimiz kalmıyordu. Doğal olarak bizim saldırmamıza karşı önlem alacaklardı. Eğer tüm planlarımızı teslimattan sonrasına göre ayarlarsak kardeşleri yakalayamazdık.

" Dediğinde haklı olsan bile onları yakalayabileceğimizden emin misin? Şuanda onlara saldıramıyoruz çünkü ellerinde rehine var. Rehineyi kurtardığımızda onları bizden koruyacak hiçbir şey kalmayacak. Eminim onlarda bunu düşünecek kadar akıllılardır. Doğal olarak buna hazırlanacaklar. " dedikten sonra cebimden bir bozuk para çıkaracaktım. Bozuk parayı havaya atıp yere düşmeden önce yakalayıp sol elimin üstüne yapıştıracaktım. Paranın bana bakan kısımı yazı ise parşomeni götüren kişi olmayı kabul edecektim. Eğer tura gelirse o zamanda bekleyen kişi ben olacaktım.

Yazı turamı atıp görev sırasında yapacaklarımı seçtikten sonra daha önceden sorduğum ama havada kalan sorumu yenileyecektim. " Shinobi olarak yetenekleriniz neler? Yani hangi jutsuları biliyorsunuz? Elementiniz ne ? Falan filan. Ne yapıp ne yapamayacağımızı bilmek görev sırasında işimizi kolaylaştırır. " diyecek ve onların cevaplarını duyduktan sonra kendiminkileride kısaca açıklayacaktım.

[GM - Naruto]

"Bunu konuşursak ihtimaller yığınına giriş yaparız, net bilgilerimiz yok. Ancak taslak olarak belirli bazı sınırlarımız var." Parayı fırlatıyor ve başarıyla yakalıyorsun. Ön yüzü yazı. "Rehineye zarar vermiş olamazlar. Bize saldırmayı da göze alamazlar. Şimdiye dek Nikkougakure onları ciddi bir tehdit olarak görmediğinden müdahale etmedi. Böyle kalması işlerine gelir. Dolayısıyla bir bakıma haklısın, bize saldıramayacaklarına göre, bizim saldırma ihtimalimize göre kaçış planları da olmalı." Ruta nefesleniyor, sen de bu arada kararını açıklıyorsun. Kafasıyla onaylamakla yetiniyor. "Aklımda başka bir plan var. Eğer eksik bir yön bulamazsanız bunu uygulayacağız. Ne takas sırasında ne de takas sonrasında saldırmayacağız. Ellerinde tuttukları rehine kentin iç kısımları yahut nerede saklandıkları gibi bilgilere sahip olacaktır. Bu bilgilerle, takas tamamlandıktan sonra, akşam vakitlerinde saldırmak daha mantıklı olacaktır. Ayrıca rehinenin aramıza katılmasıyla daha da güçleneceğiz." Hızınızı biraz arttırıyorsunuz. Tsuta size biraz daha yaklaşıyor ve "Mantıklı, lider sensin benim için bir sorun yok." demekle yetiniyor.

Ruta fazla boşluk bırakmadan diğer sorunu da yanıtlıyor. "Eğilimim ilizyonlar üzerine. Az çok ninjutsu bilgim de var ama buna bel bağlamazdım." Tsuta birebir dövüşte iyi olduğunu belirterek tekrar sizden uzak bir noktaya sürükleniyor. Konuşmaların esnasında ağaç sayısının düştüğünü farkediyorsun. İleride, ağaçların arasında ise kentin giriş bölgesini görebiliyorsun hafiften.

[Ayanokouji Kunitake]

Yazı turanın sonucuna göre parşomeni götüren kişi olmuştum. Bu sırada ise Ruta bir şeyler anlatıyordu. Kafasındaki plana göre saldırımızı takastan çok sonra yapacaktık. Rehine olarak tutulan şinobinin onu yakalayanlar hakkında bilgili olduğunu düşünüyordu ama olmayabilirdi. Yani ben birini yakalasam etrafı görmemesi için kafasına bir şey yerleştirirdim. Hatta konuştuklarımızıda duymasın diye kulağınada pamuk falan tıkardım. Takas sonrası böyle bir şeyle karşılaşırsak onları elimizden kaçırabilirdik. Ayrıca parşomenin orjinalinin içinde ne olduğunu bilmiyorduk. Belkide parşomeni aldıktan sonra şehirden ayrılacaklardı.

Takım liderimiz konuşmasının devamında diğer sorumuda cevaplamıştı. Onun ardından diğer çocukta bir şeyler gevelemişti. Ruta genjutsucuy, Tsuta taici ve bende Ninciydim. Dengeli bir takım gibiydik ama Tsuta'nın garip halleri dikkatimi çekmişti. İsteksiz davrandığı gibi bizdende uzak duruyordu. İçimden bu acaba bize ihanet mi edecek diye geçirmeden edemiyordum. Başıma bir iş gelmemesi için Beyaz saçlı veledi dikkatlice gözleyecektim.

Kentin girişine doğru giderken gözümü Tsutadan ayırmadan " Planın iyi hoş ama ya rehine onu yakalayanlar hakkında bir şey bilmiyorsa? Veya parşomeni aldıkları gibi şehirden ayrılırlarsa? Veya hepsinden kötüsü pusuya düşürüp bizide yakalamaya çalışırlarsa? " diyecektim. Konuşmanın sonunda Ruta ne derse desin itiraz etmeyecektim. Sonuçta takım lideri oydu ve plan ondan çıkmıştı. Olası istenmeyen bir durumda kendi götümü kollayabilirdim. O konuda sıkıntım yoktu. Görevin başarısız olursa Rutayı uyardığımı ama dinlemediğini söyleyip işin içinden sıyrılabilirdim. Başka bir değişle bana giren çıkan yoktu.

[GM - Naruto]

"Daha da kötüsü, ya devasa bir fil takas esnasında hepimizi ezerse ?" Alaycı ancak samimi bir ses tonuyla söylüyor bunu. Pek rahatsız edici bulmuyorsun açıkçası. "Kendine güven biraz Kunitake. Bizler Altın jenerasyonu temsil eden shinobileriz. Keza rehin alınan shinobi de öyle. Karşımızdakilerse... 3-4 yıldır eğitimden, gelişimden uzak kalmış kişiler. Misuto hala kentte olsa senin gibi şüphelenebilirdim. Ancak muhattaplarımız kardeşleri olacak." Çantasından üç adet parşomen çıkarıyor Ruta. Birini sana, diğerini ise Tsuta'ya fırlatıyor. Kendisinde kalan parşomenin, parşomeni rulo halinde tutan ipine bir kağıt sıkıştırdığını görüyorsun. "Rehin alınan kişi Misairu. Adını duydun mu bilmiyorum." Hafızanı yokluyorsun. Sarı saçlarıyla aslında zihninde yer edinmiş bir kız. İçinde bulduğun jenerasyonda en ön saflarda adını duyurduğu bilgisi de hafiften belli ediyor kendini."Esir kaldığı süre boyunca birşeyler öğrenmemiş olması imkansız. Kaçma durumlarında ise aklımda birşeyler var. Yeri gelirse göreceksin."

Ağaçlar bir noktada sonlanıyor. Bir tepe ile başlıyor Joushou kentinin sınırları. Birkaç sağlam denebilecek yapı dışında, hepsi işlenmiş, yeşilliklerle kaplanmış kaya parçalardan ibaret artık. Sol ileride, yaklaşık 15 dakikalık bir mesafede diğerlerine nazaran daha sağlam bir yapı görüyorsun. İlk katı sağlam ancak ikinci katının iki duvarı yıkılmış bir bina. Bulunduğunuz noktanın ilerisi sabit bir eğime sahipken, sağ tarafa doğru ilerledikçe eğimin artacağını görüyorsun. Ve sağ tarafta, eğimin zirve noktasındaki taşlara vuran ışık hüzmelerini yakalıyorsunuz. Muhtemelen sağda oluşan tepenin arka yamacında yanan birşeyler. Gün ışığı çevreyi fazla fazla aydınlatırken ateş yakılmasını garip karşılıyorsunuz. Merak da ediyorsunuz tabii ki. Ancak Ruta'nın basit bir el hareketi ikinizi de yerine kilitliyor. Elini beline atıyor Ruta. "Bizi burada karşılamaları lazım."

Çevreni inceliyorsun. Üçünüz dışında hareket eden, canlılık belirtisi gösteren birşey göremiyorsun. Buralarda yalnız olmadığınızı belirten tek şey, sağ taraftaki tepede bulunan yıkıntılara vuran ateş yansımaları oluyor. Ancak orayı da dikkatle incelediğinde bir hareket yakalayamıyorsun. Ekibin kalanı sabit bir şekilde bekliyor. Yapacağın bir hazırlık, söyleyeceğin bir söz varsa muhtemelen bunlar için son anların olduğunu biliyorsun.

[Ayanokouji Kunitake]

Rutanın uyarılarımı ciddiye almamasına gülümseme ile karşılık verecektim. Bu görevin lideri oydu ve planda ona aitti. Yani bir sorun çıkarsa sorumlulukta onundu. Elbette bende elimden geleni yapacaktım ama önceden uyardığım noktalar yüzünden görevin başarısı etkilenirse alçak gönüllülük yapıp suçu paylaşmayacaktım. Hatta tam aksini yapıp elimden geldiğince tüm başarısızlıkları onun üstüne yıkacaktım. O zaman filide zürafayıda görürdü.

Konuşmanın ardından parşomenleri dağıtmıştı. Ruta kendi parçasınına bir şeyler yapmıştı. Bende parşomenin bendeki parşasını alıp kare olarak katlayacak ve üstümde bir yerlere sokuşturacaktım. Bu sırada rehin alınan kişi hakkında da konuşmuştu. Bahsettiği kişiyi az çok anımsıyabiliyordum ama hakkında fazla bir bilgim yoktu. Bildiklerim daha çok sağdan soldan duyulacak tarzda şeylerdi. Misairu hakkında bir şey bilmemem önemli değildi ama Ruta rehin alınan kişinin o olduğunu nereden biliyordu? Sonuçta hepimize aynı anda brifing verilmemişmiydi. Rütbelerimizde aynıydı. Yani daha önce gizlice ekstra bilgi verilmesini gerektirecek bir şey yoktu.

Yürüyüşümüze devam ederken sadece Tsutaya değil takım liderimizede şüpheli bir şekilde bakacaktım. Benim bilgilendirilmediğim bir konuda bilgilendirilmesi sinirimi bozmuştu. Bir süre ilerledikten sonra buluşma noktasına gelmiştik. İlerimizde sabah olmasına rağmen bir ateş yanıyordu.

Etrafa dikkatlice bakınıp izlenmediğimizden emin olduktan sonra Karasu Bunshin jutsumu yapıp 3 tane klon oluşturacaktım. Klonlardan birini ikinci katı yıkık soldaki binayi, birini ateşin olduğu yeri ve sonuncusunu ise etrafı kolaçan etmesi için gönderecektim. Üçünede mümkün olduğu kadar sessiz olmalarını ve dikkat çeken bir şey olursa haber vermelerini söyleyecektim. Bunları yaparken takım arkadaşlarıma dönüp " Fazla dikkatli olmaktan zarar gelmez. " diyecek ve beklemeye devam edecektim.