[Odasaku & Dazai | Aktif Operasyon] Yaşamın Değeri

[GM - Naruto]

Dazai, Nawanuke'yi başlatıyor ve chakrasını ellerine aktarıyor. Ellerinin açılması bir 15-20 saniye sürüyor. Elleri açıldıktan sonra, elemanın bakmadığından emin olduğu bir anda hemen Odasaku'ya yaklaşıyor ve elini boğazına sokuveriyor aniden. İçerideki diğer tutsaklar sizi dehşetle izliyor.

Dazai, bir kaç saniye uğraştıktan sonra Odasaku'yu kusturmayı başarıyor. Sabah ne yediyse, Odasaku oracığa döküveriyor sert bir koku ile. Hiç iyi hissetmiyor kendisini şu an, fakat çabuk toparlıyor kendisini. Lâkin bir şey çaktırmamak adına bitkin bir rol takınmaya başlıyor. Dazai de hemen ellerini arkada birleştiriyor ve bağırmaya başlıyor.

Eleman zaten kusma sesini duyunca dönmüş oluyor ve Odasaku'nun kusmasını görmesiyle Dazai'nin bağırması bir oluyor. Eleman şimdilik olayı yutmuş gibi; hemen demirlere doğru koşturuyor. "Geri çekilin! Kimse yaklaşmasın!" Bir tantou çıkartıyor önce cübbesinin altından, ardından anahtarla açıveriyor kapıyı. Tantou eski ve çok keskin durmuyor, muhtemelen bir değeri de yok gibi. Kalitesiz bir şeye de benziyor zaten.

Eleman kendinden geçme rolü yapan Odasaku'ya doğru eğildiği anda, Dazai hemen onun üzerine atlıyor. Bir çırpıda onu yere yığıyor. Eleman elindeki tantouyu ona doğru savurmaya çalışsa da, beceremiyor. "Lanet olsun... Seni küçük orospu çocuğu!"

Dazai elemanın suradı yere gelecek şekilde ters çeviriyor ve ellerini arkadan zaptediyor. Eleman komple hareketsiz durumda. "Bırak ulan beni! Maki! MAKI!!!"

Avazı çıktığı kadar bağırıyor eleman. Tam bu sırada, arkanızdan bir mırıldanma duyuyorsunuz. "Özgürüm..." Ağlamaktan gözleri şişen kızcağız ayağı kalkıyor, elemanın açık bıraktığı kapıdan dışarıya doğru çıkıyor ve mağaranın çıkışına doğru koşmaya başlıyor. Suradı komple boş bir ifadeye sahip. Günlerce tıkılı kaldığı bu yerden çıkmak dışında bir isteği yok ve tüm hayatı buna bağlıymış gibi, çıplak ayaklarıyla sendeleyerek ilerlemeye çalışıyor. "Özgürüz! Kaçalım!" Diğer tutsaklar da aynı şekilde ayaklanıp çıkışa yöneliyorlar.

[Hiramatsu Dazai]

Out: Özel işlerimizden dolayı Odasaku ile beraber 14.02.2017 akşamına kadar konuya yazamayacağız. Özel işimizi Cynic'e belirttik iznimizi aldık.

[Hiramatsu Dazai]

İşte asıl görev şimdi başlıyor. Sekki, yaptığımız taktiği yedi. Odasaku'nun boğazına kadar parmağımı ittirdiğim sırada kardeşim kusuyordu ve direk ellerimi arkamda birleştiriyordum. Sekki bize doğru dönüp panik oluyor. Geri çekiliyorum ve kapıyı açıyor. Tam o sırada Sekki'nin üzerine fırlıyorum birden. Elindeki eski tantou'yu zorla ona bıraktırıp ellerini arkada birleştiriyorum. Şimdilik Sekki hareketsiz kalıyor. Fakat hesaba katmadığımız bir şey vardı...

Mahkumlar birden bire kaçışmaya başlıyor. Tch, birde başımıza bu çıktı iyi mi? Sekki'ye soru sormadan önce Odasaku'yu uyaracaktım. “Odasaku! Arkadaşları durdur, gerekirse enselerine birer tane vur bayılt. Bize yardımcı olacaklar. Ayrıca Maki içinde bir pusu kur. Onu da misafir edelim.” Evet, biraz acımasız bir senaryo olmuş olabilir. Kusura bakmayın, ne olursa olsun biz shinobiyiz ve görevimizde profesyonelliğimiz ön planda olmalı. Bu mahkumlar görev için bize yardımcı olmak zorunda. En azından hayatları karşılığında bunu yapacaklarına inanıyorum. Özgürlüğün sarhoşluğuna kapılıp birden kaçışmaya çalışsalar bile onları şimdilik bir yere salamayız.

Odasaku'ya güveniyorum. Her şeyi halledecektir o. Biz gelelim Sekki'ye. Sekki'nin ellerini arkasında tutuyordum sıkıca. Bana vermeyeceği her cevap için bileğini büküp canını yakacaktım. Ah! Bunu yapmayı hiç sevmiyorum ama ne yazık ki gerekirse o bileği kıracağım. Şuan ihtiyacımız olan bilgilerin hepsini almam gerekiyor Sekki'den. Ve bunu zaman kaybetmeden yapmam gerek. Başlayalım bakalım, bir shinobinin ne olduğunu öğretmem gerek bu elemana. Öğretmem gerekiyor ki, bir daha suç işlemeye cesaret edemesin.

Ses tonumu kalınlaştırıyorum. Söylediğim her şey adamın kulağına kulağına batmalı ve elini arkasından zorlayacağım için kendini cevap vermek zorunda hissetmeli. Üzerinde korkunç bir baskı oluşturmaya çalışıyorum. Ve bunu yaparken oldukça ciddiyim. Dediğim gibi, blöf yapmıyorum. Gerekirse o bileği kıracağım. “Evet Sekki, sanırım sana neler soracağımı tahmin edebiliyorsun. Tek tek soruyorum istediğin sorudan başlayabilirsin cevap vermek için. Örgütünüzün Lideri kim? Merkeziniz nerede? Bizi nereye götürecektiniz? İçeriye girmek için bir şifre kullanıyor musunuz? İçeride kaç adamınız var? Bugüne kadar kaç kişiyi sattınız? Cevap ver, yoksa hayatına tek kollu bir şekilde devam edersin..” Son cümlemi söylediğim anda Sekki'nin bileğine ilk baskıyı yapacağım...

[Hiramatsu Odasaku]

Öğh, öğh, oldu mu? Oğlum ne yediysem verdim ya! Abiii! Bir şeyleri düşünürken hemen yapmak gibi bir huyun var ya, işte ondan ben nefret ediyorum.Hayranım ama, nefret ediyorum! Ben kafam güzel rolü yaparken, adam bizi fark ediyor ve parmaklıklara koşmaya başlıyordu. O sırada, kendimi rolüme verdiğim için pek dikkat etmiyordum ne yaptığına. Kapı açılınca, adam bana doğru yaklaşıyor ve bana bakıyor. Bu sırada, Nawanuke No Jutsu kullanıp ellerimi çözmeye çalışıyordum.

Bu sırada abimin adamın üstüne atladığını fark ediyordum. Hehehe! Aptal aptal! Abimin hareketlere bak be, atletik bir şekilde atladı ve hakladı adamı. Ben ayağa dikilmeye çalışıyorum. E tabi direk kalkabilir miyim? Kustum lan? Vücudum biraz şey etti işte, azcık bir şey. Ama problem yok ben bunu kaldırabilirim. Adam bu sırada küfürler edip, arkadaşına sesleniyordu ama nafile.

İşte o an, bu görevin kafamda düşündüğüm ilk kısmına gelmiştik. En azından, çocuklara biraz olsun umut aşılayacaktık. Çünkü, güvende olduklarını bilmeleri gerek. Biz geldik, ama onları serbest bırakamayız. Bu yüzden umarım bize sorun çıkarmazlar, ha? Bunu söylerken mi konuşmaya başladınız? Noluyor? Hepsi kaçmaya başlıyor! Sanırım bu beklenen bir şey değildi. Hoş, böyle olacağını bilsekte bunu engelleyemezdik. Sonuçta, ben bir rol sahibiydim ve işler istemediğimiz gibi gitseydi, sıkıntı olabilirdi.

Her neyse, abim bu sırada bana sesleniyordu. Onları durdurmamı mı söyledi? Aa doğru! Bizi götürmeleri gereken bir yer var! Bu yüzden, istemiyor olsak da bize lazımsınız. Yani istemiyor derken, sizi oraya götürmek, en acı verici şey olacak bizim için. Sonuçta, biz vicdanlı insanlarız. Ve biz birer şinobiyiz. Amacımız köyümüzdeki insanları korumak olacaktır.

Ellerimi çözmeyi başardığıma göre, bu kaçan kişileri durdurmak için gerekirse onları bayıltacaktım. Bunu yaparken, her birine vurduğum sırada "Özür Dilerim"diyecektim. Ardından abimin son söylediği şey, yani pusu kurmak için de bir yol yada bir yöntem arayacaktım. Eğer böyle bir şansım yoksa da, bildiğimiz mağaranın dibinde bekleyip ense köküne çakmak için bekleyecektim.

[GM - Naruto]

Dazai: Elemanın bileğine doğru uyguladığın baskıyı arttırıyorsun. Eleman ise önce bir acı çığlığı veriyor sana. Eli şu an öyle bir noktada ki, "tık" dersen bileği geri dönüşü olmayacak bir şekilde kırılacak. Eleman da bunun bilincinde. Onu zapt ettiğin yerden, konuşmaya başlıyor; "Biz hiç bir şey bilmiyoruz! Biz bu yöreleri iyi biliriz diye sadece bu insanların taşınmasını hallediyoruz, o kadar. Önceden ayarlanmış bir yere arabayı bırakıyoruz, onlar da gelip alıyorlar, sonra gidip boş at arabasını teslim alıyoruz, bizim için bırakılan not ile bir sonraki işimiz hakkında bilgi veriyorlar, o kadar. Bazen onlar için kutu taşıyoruz, bazen insan, bazen cesetler, bazen yiyecek... Fakat örgütten kimse ile temasımız yok. Canlı olarak hiçbirini görmedik. Bu insanları da Ses Ülkesi sınırının hemen biraz ötesinde, bir ormanda belirlenen bir yere bırakacaktık, o kadar. Fakat bizden başkasını civarda görürlerse, anlaşmanın iptal olacağını söylediler... Lütfen! Başka bir şey bilmiyorum ben! Beni shinobilere teslim et ama bileğimi kırma, lütfen..." Elemanın gözleri yaşlanıyor. Yalan söylemiyor. Buna adın gibi eminsin.

Odasaku: Ellerini çözmeyi bitirmiş oluyorsun abin sana emir vermeye başladığında. Hemen ayaklanıp, üzerinden de bu kusmuşluğun getirdiği dengesizliği atıp, işe koyuluyorsun. Kaçmaya başlayan gençlerden en arkadakini yakalayıp bayıltıyorsun, ardından hızlıca bir sonrakinin üstüne atlıyorsun ve ense köküne vurup yere, taş zemine seriveriyorsun. Üçüncüsü girişe açılan mağara koridoruna tam dalacakken, ona yetişiyor vee bayıltıyorsun. Bu üçü de erkek ve her biri köylü görünümlü, herhangi bir şekilde onları halktan ayıran bir özellikleri bulunmamakta.

Üçüncüyü yere serdiğinde, mağaranın girişinden bir çığlık duyuyorsun. Bu çığlık, bir kıza ait. Oraya doğru koşturduğunda, tam mağaranın girişinde, Maki'nin kızı bir eliyle yakaladığını, diğer eliyle de bir tantou çektiğini görüyorsun. Kızı zaptetmeye çalışıyor; seni farkedince ise bağırıyor, "Yaklaşma deşerim kızı!"

Mağaranın dışı neredeyse batmakta olan güneşin son ışıklarıyla dolu. Yağmur ise dinmiş, ortamda baskın bir toprak kokusu mevcut. Önünde ise, saçından yakalanmış ve dizlerine çökmüş bir kız ve onu zapt etmeye çalışan bir haydut var. Kız ağlıyor, sana yalvarır gözlerle bakıyor. El ve ayakları komple çamur. Elemanla aranda bir 10 metre var.

[Hiramatsu Dazai]

Sorgulama gayet iyi gitti. Adamın bileğine baskı uyguladığım gibi şakır şakır dökmeye başladı ağzından lafları. Ayrıca yalan söylediğini zannetmiyorum zira gerçekten korkmuş gibi görünüyordu. Peki şimdi ne olacak? Adamın verdiği cevaplar bizim işimize yarayacak türden değil. Hiçbir şey bilmediğini söyledi. Ayak işlerini halletmeleri için görevlendiriliyorlarmış. Eh be kardeşim! Kendini neden ezdiriyorsun anlamadım ki? Hem yasa dışı bir iş yapıyorsun hemde bu işin en alt tabakasında acınası bir şekilde çalışmak. Kim bili ne kadar paraya çalışıyorsunuz?

Şimdi adamın sorgusu bittiğine göre ensesine sert bir darbe vurup bayıltmaya çalışacağım. Eğer bayıltabilirsem kafesin içine doğru sürükleyip anahtarı arayacağım. Anahtarı bulduğumda ise Sekki'yi içeri kilitleyeceğim. Ardından Odasaku'nun bayılttığı mahkumları rahat bir yere doğru çekeceğim. Yavrucaklar üşümüştür şimdi. Dayanın, biraz daha dayanın. Görevden sonra sizi ailenize geri göndereceğim. Eğer aileniz yoksa Nikkougakure'den sizi sahiplenmeleri için talep dilekçesi yazacağım.

Bu arada Odasaku ne yaptı acaba? Hala gelmedi. Alt tarafı çocukları bayıltıp getirecekti. Maki için pusu kurmuş olabilir mi? Ayrıca mahkumların arasında az önce ağlayan küçük kız y- HEY! Yoksa?

Birden bire koşmaya başlıyorum. Mağaranın içinde Odasaku'yu arayacağım. Bulduğumda ise eğer zor bir durumdaysa ona yardım edeceğim. Dikkatim tamamen dağılmış durumda. Odasaku için endişeleniyorum. Mantıklı bir şekilde düşünemiyorum. Tanrım! Odasaku'nun kılına zarar gelirse hepinizi yok ederim.

[Hiramatsu Odasaku]

Kusmamın ardından ellerimi çözmeyi başarmış ve hızlı bir şekilde abimin söylediği şeyi uygulamak adına ayağa kalkmıştım. Bu parmaklıklar ardında edindiğim izlenim ve ilk gördüğümde onları kurtarmak için planlar yapmıştım ama elimizde değildi yapacağımız şeyler. Belki kuruyu yakacaktık ama yaşı kurtaracaktık bu sefer. Her zamankinden farklı olacak bu durum. Bu sefer kendimizi bu görevin başarılı olması için feda etmek zorunda kalmayacağız. Hatta kimseyi, kalmayacağız.

Esirler kaçmaya başlarken bende hareketlenmeye başlamıştım. Kaçan ilk üç kişiyi rahatlıkla bayıltmıştım. Onlarla ne yapacağımı düşünüyordum. Aslında bir fikrim vardı. Üçünü de, bağlayıp gelen arabaya koyacaktım. Böylece planımızın ilk kısmı başarılı olacaktı ine sızacaktık! Ancaki burada bir dördüncü olmalıydı. Hani şu kız? Esirleri eksik götürürsek bir sıkıntı ile karşılaşabiliriz.

Bir süre sonra mağaranın görmediğim kısmından çığlık atılmıştı. Bir kız sesiydi bu. O an, yapmam gereken şeyi anlamıştım. Sanırım öbür elemanı beklerken, o çoktan gelmişti. Sesi duyduğum yöne doğru koşmaya başlamıştım. Bu ses mağaranın girişinden geliyordu. Oraya doğru gittiğimde, abimin üstüne atladığı adamın, kızı esir alıp bıçağını ona yaklaştırdığını görmüştüm. Bu nasıl mümkün olmuştu? Ne ile karşı karşıyayız? Bunu söylemek zor olacak gibi! Şimdilik onun yapacağı hareketlere ayak uydurmak olacaktır en doğrusu. O yüzden bu adamı kışkırtmak istemiyorum. "Tamam, tamam! Sana yaklaşmayacağım. Bırak o kızı bana gelsin. Beni al. " demiştim. En azından adama ben yaklaşırsam daha tehlikeli şeyler yapıp onu öldürebilirim. Şimdilik o kızı kurtarmak çözüm yolu olacaktır.

[GM - Naruto]

Dazai: Elemanı bayıltıyorsun kolayca, sert bir şekilde ensesine vurarak. Ardından nezaretin dibine doğru elemanı sürükleyip, üzerini aramaya başlıyorsun. Cübbenin cebinden paslı bir anahtar çıkıyor; bu hücrenin anahtarı olduğu belli. Elemanın üzerine kitliyor ve dışarıya çıkıyorsun. Çevrene bakındığında ise, Odasaku'yu göremiyorsun. Etrafta baygın yatan 3 tane sivil var. Hemen onlara doğru koşturuyor ve bu ikilinin yatmak için kullandığı bir dizi yumuşak kumaşla oluşturulmuş yatak yerine doğru taşıyorsun onları. Bu taşıma işlemi, gücü çok da yerinde birisi olmadığından, yavaş sürüyor. Elemanların hepsinin üstü köylü kıyafetli gençler. Kimisi tarlada çalışmış, kimisi de ailelerinin yanında zanaat öğrenmiş. Nikkougakure'nin toy fertleri. Hepsi de baygın biçimdeler. Odasaku'nun vurması ile bir tanesinin boynu epey morarmış lâkin kalıcı bir hasar söz konusu değil.

Koşmaya başlıyorsun girişe doğru herkesi rahat bir yere çektikten sonra.

Odasaku: "Hadi lan ordan! Geri çekil, keserim acımam!" Eleman kızı saçından çekiştirerek geriye doğru bir kaç adım atıyor, mağaranın artık batan güneşle kararmaya başlayan çıkışına doğru. "Takip etme sakın! Eğer tek bir adım daha atarsan kesiveririm!" Kızın ağlamaktan gözleri şişiyor, debeleniyor, kurtulmaya çalışıyor. O anda eleman bunu daha bir sert sarsıyor ve tantouyu boğazına dayıyor. O kadar sert dayıyor ki, bir kaç damla kan akıyor metalle etin temas ettiği yerden. Metalin soğukluğunu tüm vücudunda hisseden kız ise aniden susuyor ve ufalan göz bebeklerini senin gözlerinin içine konuşlandırıyor. Eleman bir kaç adım daha geriye atıyor. O da bakışlarını tamamen senin üzerinde tutmakta. "Birazdan mağaradan çıkacağım ve sen bizi takip etmeyeceksin. Anlaşıldı mı!?"

Dazai bu konuşmaları duymuyor, aklınızda olsun. Bir kaç saniye sonra Odasaku'nun yanına gelecek.

[Hiramatsu Odasaku]

Out:

Elektriklerim yok. Bu tur pas benden.

[Hiramatsu Dazai]

Tch.. Odasaku! Neredesin?

Birkaç saniye daha koşuşturduktan sonra Odasaku'nun yanına geliyordum. Karşıda Sekki var! Ne? Sekki mi? Bir dakika.. Sekki'nin burada ne işi var? Az önce ellerini kollarını bağlayıp içeri kilitlemedim mi onu? Şimdi nasıl burada kızı esir alabildi? Korktuğum şey başımıza mı geldi acaba? Bu adamlar tahmin ettiğimden daha güçlü. Fakat o kafesten kurtulup benden daha hızlı bir şekilde buraya ulaşmasını sağlayacak bir etken göremiyorum ortada. Şuan için kafamda sadece bir ihtimal var. Umarım Maki gelmeden bu işi bitirebiliriz.

Genjutsu!??

Evet, genjutsudan şüpheleniyorum. Şuan nasıl bir senaryonun içinde olduğumuzu bilemiyorum. Ama birileri bizi fena oyuna getirmiş gibi görünüyor. Ava giderken avlandık. Vücudumdaki chakra akışını aniden kesmek istiyorum. Denemekten zarar gelmez. Eğer gerçekten bu bir genjutsuysa bir Kunai çıkartıp Sekki'ye fırlatacaktım. Ardından üzerine doğru koşup tüm gücümle saldırmaya çalışacaktım.