[Sando | Aktif Operasyon] Teslimat

[GM - Naruto]

Çembersel binanın önündeki bankta oturan ve sigarasını tüttüren adam, 2. yi yakıyor ve sen de oturduğun yer masasında küfrediyorsun kendince. Ramenci ufak sayılabilir lâkin içeride şu an senden başa 2 kişi daha olduğundan gayet boş duruyor. Yer masalarıyla çevrelenmiş bir oturma alanı var, girişin tam karşısında da ramen tezgahı bulunmakta. Usta şu anda ramen sipariş eden olmadığından taze malzemeleri yıkıyor ve kesiyor, bir sonraki partiye hazırlık olsun diye.

Kısa, siyah saçlı uzun Jounin ise, tam bitmiş sigaranın izmaritini yere atacakken, yanına birisi yaklaşıyor herifin. Üzerinde gri renkli, kolları uzun bir bir tşört var. Kolları, dirseklerinden itibaren parmakları da dahil olmak üzere bandajlı. Altında bol, şalvarımsı siyah bir pantolon var ve dizlerinden sonra botlarının içine tıkıştırılmış durumda. Herhangi bir yerinde Shinobi alın bandı göremiyorsun. Saçları epey kısa ve kül renginde.

Jounin'in eli havada kalıyor, tam izmariti yere atmadan önce. Gelen adamı süzüyor, arından izmariti yere atıyor havada kalan elini yere indirerek. Adam, bankta oturan shinobinin önünde duruyor ve bir şeyler söylüyor, Jounin ise karşılık veriyor, karşılık verirken de ayağı kalkıyor. Kül saçlı heriften en az bir 15 santim büyük olduğunu görüyorsun.

O ayağı kalktıktan sonra, kül saçlı herif başını öne eğiyor, ellerini beline koyuyor ve derin bir nefes veriyor, hayal kırıklığına uğramış gibi. Ardından, kendinden uzun adamı böğründen kapıyor ve sağ tarafa doğru çekerek sendeletiyor.

Jounin tepki vermiyor, sendeledikten sonra kendini düzeltiyor ve o yönde yürümeye devam ediyor. Kül saçlı herif ise etrafına bakınıyor, konuştuklarını dinlemiş olabilecek birilerinin varlığını kontrol etmek için, ardından Jounin'i takip ediyor. Daha doğrusu, onu bir yere götürüyor gibi. Bir ara sokağa doğru.

Jounin seviyesinde bir ölüm makinasının bu aşağılanmaya ve güdülmeye tepkisiz kalması, sende ister istemez bir gariplik hissi yaratıyor.

[Tamaishi Sando]

Sigara sadece size zarar vermez, arada durun çevrenize de bakın, belki sizin sigara molanızın bitmesini bekleyen zenciler de vardır... HADİ BE KARDEŞİM! NERDEN BULAŞTIN ŞU ZIKKIMA BE PU AMINA KOYİM PİS KEŞ!

Herifteki keyfe bak yav, ikinci sigarayı da yakıyor! Biz sıçmaya gitsek götünüzü silmeseniz de olur zaman kaybı oluyor der! KAYPAK! Bir de hala klip çekimindeymişiz gibi sağa sola bakıyor boş boş. Senin dumanlı kafana koyayım görevci...

Ben hala ramenci de hafiften diken üstünde adamı bekliyorum. Bana uzun geldi ama size göre fazla uzun değildir herhalde çünkü ben diken üstündeyim falan ya işte neyse öyle o tarz bir sürede adam ikinci sigarasını da bitirdi. ŞAKŞAKŞAKŞAK... Alkışlıyoruz... Ama gel gelelim olaylar pek de beklediğim gibi devam etmedi. Ben, adam işine dönecek ben de Hikarili elemanları bulacağım diye düşünürken bir herif gelip bizim görevciyi tartaklamasın mı! Bir de olaylar Daimyo Binası'nın önünde oluyor ha. Koskoca Jounin bahsettiğim adam beyler, boş beleş adam değil yani. Hemi de görevcinin yanında bıcır bir şey kalıyor tartaklayan da...

BENİM BURDAN ONURUM KIRILDI LAN! SEN JOUNİN OL, BU KÖYE ÜST DÜZEY HİZMET ET, HER GÜN GEL BURAYA ERKENDEN AKŞAMA KADAR GÖREV DAĞIT, UĞRAŞ, DİDİN SONRA BİR İBNE GELİP SENİ GÖREV YERİNİN BAHÇESİNDE TOKATLAYIP DÜŞ ÖNÜME DİYE BİR YERLERE GÖTÜRSÜN! SİZ KİMSİNİZ LAN BENİM GÖREVCİME DOKUNUYORSUNUZ! SAHİPSİZ Mİ SANDINIZ LAN GÖREVCİYİ PİÇLER!? SEN DUR FODUL AMINA KOYMAYA GELİYOM.

Herife bak ya, sikim kadar boyuyla türlü türlü huyuyla... Yok sikim kadar boyuyla dersem olmaz, zenciyim ben, ZENCİ! Bardak kadar boyuyla..? Neyse işte! Pis köylü çekmiş şalvarı eline koluna da iki bandaj sarmış da ninja olmuş başımıza! HACI SEN SAÇLARI AĞARTMIŞSIN DA ADAM OLAMAMIŞSIN ONU SÖYLEYEYİM BEN SANA! Gri kafalı piç seni...

Ben mantık adamıyım baba... Ehehe... Şimdi bu herif bizim görevciye bulaşıyor ve bizim görevci bu piçin ortalık yerde amına koymuyorsa bir bildiği vardır. Ne kadar sinirlensem de yapılacak en doğru şey çaktırmadan gittikleri yere kadar takip etmek olacaktır. Parşömen de hala aklımda ama bu durum daha önemli bence. Ya adamı öldürseler yaralasalar... Bu adam belli ki Daimyo'nun adamı değil, öyle olsa böyle hareketler yapamaz. Bana öyle geliyor ki bu herif Taiyocu piçin teki ve ben de parşömeni bu heriflerin inine götüreceğim. AMA... ama bu beni görevciye yardım etmekten alıkoyamaz. Dediğim gibi yapılacak en doğru şey sessiz sessiz takip edip neler olup bittiğini öğrenmek, bir fırsat aramak olacaktır. O yüzden ben de öyle yapacağım.

[GM - Naruto]

İkiliyi takip etmeye başlıyorsun uzaktan. Hemen Daimyo binasının yanından dar bir sokağa giriyorlar, lâkin merkeze yakın oldukları için burası da insansız değil. Yan yana 2 insanın anca yürüyebileceği sokakta, yemek kokuları ve alışveriş gürültüleri içerisinde ilerliyorlar, sen de mümkün mertebe farkedilmeyecek bir uzaklıkta, onların peşindesin.

Bir kaç dakika sonra, bazı dükkanların arkasında kalan, depoların ve mal yükleme kısımlarının olduğu bir sokağa dönüyorlar. Sen de köşeye çöküyor ve dinlemeye başlıyorsun, lâkin saklanma becerilerine pek de güvenebildiğin söylenemez. Boş sokağın ortasına doğru ilerliyorlar, ardından Jounin durup kül saçlı herife doğru dönüyor, fakat konuşmuyor. Çöktüğün köşeden kendini minimal bir şekilde göstermeye çalışıyorsun ve yandaki sokakların gürültüsünden ayırt edebildiğin kadarı ile, dinlemeye çalışıyorsun.

Kül saçlı herif lafa giriyor önce. "Parşömeni teslim etmeden önce rapor vermeni söylemiştim."

Jounin atılıyor birden; "Fakat Nokoribi-sama..."

Nokoribi, elinin tersiyle geçiriyor Jounin'e, yukarıya ulaşabildiği kadar. İki büklüm geriye sendeliyor Jounin, lâkin cevap vermiyor. Bu sırada, sol tarafındaki çöp tenekesinin içinden bir kedi çıkıyor. Yemek bulamayıp aç kaldığı suradındaki üzgün ifadeden ve düşük kulaklarından belli. Yere atlıyor sessizce ve seni süzüyor, beyaz tüyleri yer yer turuncu şekillerle kaplı. Sana doğru yaklaşıyor yavaşça ve ayağına sürtünmeye başlıyor.

Eğer miyavlarsa aşırı dikkat çekeceği kesin. En azından bir kaç saniyeliğine ikisinin de odağı buraya dönecek.

Kapalı konu

24 saat pasiflikten devam ediyoruz. İmzanı da güncel imza formatına şeyettirirsen şükelâ olar

[Tamaishi Sando]

Gizlenme yeteneklerine pek güvenmese de merakı mantığına karşı galip geldi ve ikilinin ardından yola koyuldu Sando. Tabii böyle bir riski almasının tek sebebi merak değildi. Koparabileceği ve kendi veya fraksiyon lehine kullanabileceği bir bilgi kırıntısı da arıyordu aynı zamanda. Sadece bu da değil, mührü açmadan parşömenin içinde ne olduğunu da öğrenebilirdi belki. Yaptığı şey her ne kadar büyük risk taşısa da bu risk ödülüyle beraber geliyordu. Sando, bu tarz fırsatların insanın karşısına her gün çıkmadığını çıktığı zaman bu fırsatı değerlendirmesi gerektiğini bildiği gibi biliyordu. Ayrıca nedendir bilinmez ama içinde yalan söyleyerek işi kıvırabileceğine dair gereksiz bir güven vardı.

İlk girdikleri sokak dar olduğu kadar kalabalıktı. Bu sokağı gördüğünde yakayı ele vereceğini düşünmüştü Sando. Oldukça dar sokakta boyu posu bir yana, saçları ve ten rengiyle de öteki insanlardan ayrılıyordu. Nikkougakure'nin güzel insanlarına ait bu başarı, diye iç geçirdi Sando.

İkinci ve son durakları ise depoların olduğu bir sokaktı. Önceki sokağa göre oldukça tenha ve ıssızdı. Sando, ne olacaksa burada olacak Kamiciğim bir yardımını, şans tılsımını alırım, diye düşündü. Geçen sefer kalabalık onu korumuştu ama bu sefer dımdızlak ortada kalabilirdi.

Hemen köşede yerini alıp olacakları beklemeye başladı. İkili boş sokakta biraz ilerledikten sonra görev veren Jounin, gri saçlı kısa adama dönerek söyleyeceklerini beklemeye başladı. Sando, gri saçlı adamın üst rütbeli biri olduğuna kanaat getirmişti artık. Jounin, her seferinde adamdan bir eylem bekliyor ve aşağılanmasına rağmen sesini çıkarmıyordu. İşin ilginç kısmı Sando bu adamı köyde daha önce hiç görmemişti. Köydeki her shinobiyi gördüğü, bildiği yoktu ama uzun saçlı Jounin bile bu kadar çaresiz kalıyor ve aşağılanmaya katlanıyorsa önemli bir kişi olmalıydı bu adama ve Sando köydeki önemli kişileri tanıdığını düşünüyordu. Sando, Bir ANBU olmalı, e sıçtık o zaman, diye düşündü. Ama daha sonra bu fikrinden vazgeçti, bir ANBU Sando gibi takip etme, gizlenme konularında acemi birini şimdiye fark etmiş olurdu. Daha sonra aklına Jounin'in bir casus, kısa adamın da bilgiyi alacak kişi olduğu ama Jounin'in casusluk yaparken köye bağlandığı tarzı saçma bir senaryo geldi. Ama bu kurgunun saçmalığı kendini bile rahatsız etmişti. Beyninde dönüp dolaşan düşünceleri hızla defedip gerçeği öğrenmek için tüm duyularını yaptığı işe verdi.

Geçen kısa konuşmadan ve atılan tokattan sonra Sando bir şeyden bir kere daha emin oldu: Götü yere yakın olandan korkacaksın... Adının Nokoribi olduğunu öğrendiği herif, boyu el verdiğince Jounin'e bir tokat sallamıştı. Adam boyu el verdiğince sallamıştı ama tokat Jounin'i hafiften yamultmaya yetmişti. Bu aşağılanmaya da bir ses çıkaramamıştı Jounin. Sando'nun ise köşede kanı kaynıyordu. Sakinliğini korumakta güçlük çekmeye başlamıştı. Hem gizli bir şeyler yapmanın verdiği heyecan, hem yakalanma korkusu, üstüne bir de Nokoribi'nin hareketlerine kıl olması... Her an kendini kaybedip saçma bir şeyler yapma ihtimali vardı. Ayrıca daha işe yarar bir şey öğrenememişti. Pek sabırlı bir yapısı olmayan Sando için bu da pek iyi bir alamet değildi. Kısa adamın ismi ve parşömenden önce rapor istemesi yeterli değildi.

Bunlar yetmezmiş gibi bir de kedinin biri sarmıştı şimdi de. Normalde olsa kediyi alır bir güzel doyururdu ama kedi olabilecek en uygunsuz anda gelmişti. Kedinin miyavlaması Sando'nun yakalanması anlamına geliyordu ve Sando aç kedilerin ne yaptığını çok iyi biliyordu... Acilen bir şey yapması gerekiyordu. Ama ne yapabilirdi ki, bir kedinin miyavlamasını nasıl engelleyeceği hakkında hiçbir fikri yoktu. Kediyi nasıl susturacağını düşünmek yerine hamlesini daha ilginç bir şey yaparak kullandı. Karışık aklı ve duyguları yaptığı son hamleyle iyice kontrolden çıkmıştı.

Kediye fırsat vermeden ayağa kalkıp kaşları çatık, sert bir yüz ifadesiyle sokağa girdi ve hafifçe öksürerek varlığını belli etti. Jounin'in kendisini ele vermeyeceğini ummaktan başka çaresi yoktu şu andan sonra. Dikkatleri üstüne çektikten sonra da başladı palavra sıkmaya. "Bir sorun mu var acaba? Jounin Bey'i tanıyorum ama... siz kimdiniz?" Jounin'in ne yapacağını merakla bekliyordu Sando. Şu an onun merhametine kalmıştı. Merhamet ederse de kendi becerisine kalacaktı.

Yaptığı şeyden memnun kalmıştı. Yakalanırsa Jounin'in tokat yemesi gibi bir bahanesi vardı en kötü ihtimalle. Gizlice dinlerken yakalanması ise işleri tam bir çıkmaza sokardı. Ayrıca Jounin'in en azından şimdilik yediği dayağı durdurmuştu ve bu da hoşuna gidiyordu. Tabii ikilinin takip edildiklerini anlaması için dahi olmasına gerek yoktu ve bu konu üzerinden üstüne geleceklerdi büyük ihtimalle ama Daimyo Binası'nın önündeki olayın kendisine gerekli sebepleri verdiğini düşünüyordu. Karşı taraftan gelecek tepkiyi beklemeye başladı kendinden, gereksiz derecede, emin bir şekilde.

[GM - Naruto]

Kedi daha sana doğru uzanıp çenesini sürttüremeden, sokağa dalıp "öhöm" sesiyle öksürüyorsun. Bir anda, ikilinin tüm dikkati senin üzerinde toplanıyor. Suradına yediği tokat yüzünden hala rahatsız bir ifade ile duran Jounin, ve onun önünde gri saçlı, elleri bandajla kaplı, şalvarlı, tanımadığın bir herif. Yakından bakınca genç de duruyor aslında. Suradında bir şaşkınlık ifadesi var, tam kızıp bağırıp çağıracakken tıpa takılmış da içinde patlamış gibi bütün nefreti. Seni süzüyor önce, elâ gözleri ile. Ardından sana doğru bir kaç adım atıyor. Surat ifadesi yumuşuyor, lâkin ilginç bir ciddiyet ile dolu bakışlar sergilemekte.

"Bu seni ilgilendirmez, Chuunin. Günışığı Ülkesi ulusal meselesi. Uzaklaş."

Bir elini de sanki kahyasına odadan çıkması için emir verirmişçesine sallıyor. Onun arkasında kalan Jounin ise, sana ilginç bir şekilde kaş göz yapıyor. Ani bir şekilde yukarı aşağı kalkıyor kaşları. Kafası da ani bir eşkilde, aynı hareketi yapıyor. Çok bir anlam veremiyorsun ne demek istediğine, aşırı zeki veya varlığı yerinde biri olmadığından. Fakat, seni bir şekilde korumaya çalıştığı belli.

Temsili resim;

Kapalı konu

İmzayı diyorum, yeni formata alsak ya diyorum, üzüyorsun beni diyorum :/

[Tamaishi Sando]

Gri saçlıyı ilk defa inceleme fırsatı bulmuştu Sando. Saç renginin tersine genç, hatta çocuksuydu. Ela gözlerinin nefretle dolu olduğunu okuyabiliyordu ve bu durumdan hafiften korkmuyor değildi. Mesele çekeceği acı değildi. Bir veletten dayak yemesi, hem de ağzını burnunu dağıtmak istediği bir veletten, onun içini daha çok acıtacak, gururu da bir güzel incinecekti. Neyse ki çocuk böyle bir yolu seçmeyip konuşarak bu işi halletmek istemişti. Bu barışçıl tavrı yüzüne ve hareketlerine de yansımıştı.

Çocuğun sözleri yine pek hoşuna gitmemişti Sando'nun. Ama zaten önemli olan çocuğun sözleri değil Jounin'in hareketleriydi. Kaş göz hareketleriyle bir şeyler anlatmak istemişti Sando'ya. Sando, bu hareketleri gitmesi gerektiği yönünde yorumlamıştı ama pek de emin değildi. Jounin'in onu değil parşömeni korumak istediğini tahmin edebiliyordu. Parşömenin gizemi Sando'yu daha da cezbetmeye başlamıştı. Eğer buradan ayrılabilirse parşömeni açmayı kafasına koymuştu. Ama önce buradan ayrılması gerekiyordu.

Tamam deyip olay yerinden ayrılmasının saçma görüneceğini biliyordu. Aklında daha iyi bir plan vardı. Çocuğun yumuşayan ifadesine karşılık Sando da ifadesini ve sesini daha barışçıl bir hale getirdi. Elini çenesine koyup kaşıyarak biraz düşünür gibi yaptıktan sonra da söze girdi. "Yanlış anlamayın ama sizi tanımıyorum. Aynı emri Jounin bey de verirse anında sizi yalnız bırakacağım." Böylece Jounin'in mesajını da daha net anlamış olacaktı. Kısa nefes molasından sonra devam etti. "Biliyorsunuz biz de köy halkının güvenliğinden sorumluyuz. Yoksa işinize karışmak istemem." diye açıkladı durumunu. Elemanı milli duygularla yoklamayı düşünüyordu Sando. Birkaç bilgi kırıntısı elde etme ve yaptığı işi meşru gösterme amacındaydı.

Eğer Jounin'den de beklediği gibi bir onay gelirse hiç beklemeden Hofuna'ya doğru yola koyulacaktı. Parşömende cidden önemli bir şeyler olduğuna emindi. Ayrıca parşömeni açmak için de yeterli sebebi olduğunu düşünüyordu. Bolca şüpheli durum görmüştü. Jounin'in de gitmesini istemesini umuyordu. Burada kalarak hiçbir şey elde edemeyeceğini biliyordu. Oysa giderek parşömenin sırrına nail olma fırsatına erişecekti. Sando aptal biri sayılabilirdi ama o bile burada doğru, karlı, tercihin hangisi olduğunu biliyordu...

Out: Özür dilerim, hallettim.

[GM - Naruto]

Nokoribi'nin gözlerinin anlık bir sinirle yandığını hissediyorsun, fakat yandıkları kadar hızlı bir şekilde sönüyorlar. Derin bir nefes veriyor ve bir şeyler söylemek için ağzını açıyor okuyamadığın bir surat ifadesiyle. Fakat o anda, Jounin'in sesi duyuluyor. "Gidebilirsin Sando. Herşey yolunda." Nokoribi bir kaşını kaldırıp Jounin'e dönüyor, sana konuşma izni vermedim dermişçesine.

Bu sırada sen de kafanı anladım biçiminde sallayıp, arkanı dönüp uzaklaşmak için harekete geçiyorsun. Nokoribi tekrar önüne dönüyor, senin de gitmene izin vermedim lan! tarzı bir bakışla, fakat bir şey yapmıyor. Surat ifadesi tekrar okunamaz bir hal alıyor sen arkanı dönüp uzaklaştığında.

Hızlıca ara sokaklardan çıkıp meydana, oradan da en kısa yolla köy kapısına doğru ilerliyorsun. Gitmek için 2 seçeneğin var, ya kendin yola çıkacaksın, ya da bir kervana katılacaksın, veya parasını basıp özel bir at arabası tutacaksın.

Kendin gitmen en hızlı yol, fakat yolda yorulacaksın ve illâ ki bir yol üstündeki köyde dinlenmen gerekecek. Bir kervana katılman yavaş gitmen anlamına geliyor, fakat cebinden az para çıkacak. Bu iki seçeneğin ortasında ise kişisel bir araba tutman duruyor, fakat biraz tuzlu. Seçenek senin.

[Tamaishi Sando]

Nokoribi, her ne kadar şişse pişse de Sando'yu haksız bulma şansı yoktu. Sando, yolunu gayet güzel döşemiş, kendi haklı çıkaracak argümanlarla Nokoribi'nin karşısına dikilmişti. Nokoribi'nin böyle çaresiz kalması, bir yandan sinirlenmesi falan da delice hoşuna gidiyordu. Herifi dövmüş kadar oldum, diye düşünmekten alamadı kendini. Bir de Nokoribi'yi hiç takmadan gitmesi... Zevkten dört köşe oluyordu. Herifin sinirden kudurmuş suratını hayal edebiliyordu. Bir yandan da, iyi oldu orospu çocuğuna, diyordu içinden. Jounin bile belirli bir derecede katılmıştı Sando'nun oyununa ve doğru olduğuna kendi de pek inanmasa da aralarında bir bağ oluştuğunu hissetmişti. Sırdaş gibi...

Jounin'den de emri aldıktan sonra hiçbir şey beklemeden geldiği gibi gitmişti Sando. Zaten parşömendekileri merak ederek kuduruyordu daha fazla zaman harcamak istemiyordu. Geldiği ara sokaklar gibi ara sokaklardan kurtulup meydana ulaştığında biraz durup düşündü. Hofuna'ya gitmek için birkaç seçeneği vardı. Sando da gayet düz bir mantıkla en hızlı olanını seçti, yani yalnız başına gitmeyi. Zaten parası pulu da yoktu...

Ama asıl amacı belgeyi teslim etmek değildi... Yeterli gizlilik ve ıssızlıkta bir yerlere ulaşınca taşıdığı parşömeni açacaktı. Yaşanan olaylardan sonra buna hakkı olduğunu düşünüyordu. Ayrıca parşömen açmak için kullandığı aranın tek ara olmasını sağlayacaktı. Parşömeni okumak istediği kadar zamanında yerine teslim etmek de istiyordu.

Out: Kusura bakmayın biraz kalitesiz oldu, internetim biraz sorunlu da.

[GM - Naruto]

Hızlıca köyün ana kapısına gidiyorsun ve terkediyorsun Nikkougakure'yi. Boş bir yayla ile başlıyor yolun önce, sağda solda irili ufaklı korulukların süslediği. Hofuna'ya giden yol bu korulukları delip geçiyor bazen, bazen de aralıksız bir yarım saat boyunca düm düz ilerliyor. Son sürat koşturuyorsun, shinobi eğitiminin el verdiği hızda. Bir kaç kervanı geçiyorsun, Nikkougakure'ye ilerleyen kervanlarla karşılaşıyorsun, 15 dakikalığına bir korulukta dinleniyorsun. Basit bir yerleşim yeri olan ufak köylerden geçiyorsun, fazla durmadığın için çevreyi inceleme fırsatın olmuyor. Tarlaları ortadan ikiye bölen ana yolu katediyorsun, ufak bir ormanın içerisinden ilerliyorsun. Akşam vakti olduğu sırada ise, artık dinlenme vaktinin geldiğini düşünüyorsun ve yoldan 100-150 metre uzaklıktaki, 10-15 ağaçtan oluşan bir korulukta kendini buluyorsun.

Gün ışığı, ufuktaki Iwagakure dağlarının arasından kaybolmaya yüz tutmuş durumda, lâkin 2-3 saat daha yolun aydınlık olacak. Çöküyorsun bir ağacın dibine. Parşömeni çıkartıyorsun cebinden. Ryosei'nin sembolünü inceliyorsun.
Onun dışında standart bir parşömenden farksız gibi. Zararsız bir tahta parçasına sarılmış, zararsız bir kağıt parçası. Ne insanlar ölüyor bu şeylerin üzerinde yazan şeyler için. Peki o yazılar neyle yazılıyor? Zararsız bir mürekkep ile.

Sanarsın, masumların kanıyla, katillerin etleri üzerine yazılıp, kurbanlarının kemiklerine sarılıyor.

Derin bir nefes alıyor ve mührü kırıyorsun bir kunai ile. Parşömeni aralıyorsun...

Parşömen kısa, 10 santim uzunluğında. Geri kalan kalınlığı, sarmak için kullanılan tahta oluşturuyor. Dışardan bakınca en az 3 metrelik bir parşömen olduğuna yemin edebilirsin.

"Taiyou Ryosei, sizi düğününe davet eder!

Aziz arkadaşım Natsumaru Ketsuo'nun kızı Natsumaru Chieko evleniyor. Kendilerinin düğün organizasyonunu ben devralmış bulunmaktayım.

Düğün, Hofuna şehrinde, Sonbahar'ın 3. ayının 22. gününde, Natsumaru aile evinde olacaktır.

Davetlisiniz.

Taiyou Ryosei"

Başka bir şey göremiyorsun parşömende.