Küller Hala Sıcak

[Hijikata Kaoru]

"Dört arkadaş birbirine baktı, daha sonra da ufka. Ellerindeki ufak sake bardaklarını aynı anda ters çevirdiler. Bardaklardan dökülen sake rüzgara karışırken dudaklarında yarım bir gülümseme, gözlerinde tatlı birer damla gözyaşıyla aynı anda mırıldandılar yitip giden dostları için: Küller küllere, tozlar tozlara...

-SON-"

Gözyaşları içinde kitabın kapağını kapattı Kaoru. Çalışma masasından kalkıp pencereye doğru yürüdü. Pencere açıldığında içeriye dolan rüzgar bir nebze de olsa iyi gelmişti kitabın üzerine ördüğü hüzne. Şu güne kadar en iyi orman olmuştu Beş Yoldaş'ın Destanı, Hiro senpai haklıydı. Hayabusa Akihiro bu dünyada kitaptan en iyi anlayan insandı kesinlikle. Ve kitapları konusunda en titiz insan. "Ufak kardeşim bile olsan Kaoru," demişti bir keresinde; "Sana ödünç verdiğim bir kitabı bir gün bile geç getirirsen kıçını bildiğin en iyi Katon tekniği ile yakarım." İçine bir an tatlı bir korku çöktü. Kitabı kaptığı gibi aşağı indi ve sandaletlerini ayağına geçirerek Hayabusa'ların evine doğru yürümeye başladı. Çıkarken kimseye haber vermedi, gerek de yoktu zaten. Hijikata klan evinde kimse kimseyi pek umursamazdı zaten. Nalet olası dede Hijikata, neden klan evini konutlara bu kadar uzak yapmıştı ki? Ya da belki de bu konuda suçu yoktu adamın, sonuçta onlar birer yabancıydı. Yabancı bile olmasalar kimse Hijikata adına gerçekten güvenmezdi zaten, normal karşılıyordu bu durumu. "Tüküreyim böyle klana..." diye söylene söylene ilerledi cetvelle çizilmiş gibi düz ve düzenli caddede. Kulağına takılanlardan anladığı kadarıyla insanlar Vadi Ormanı'nda çıkan yangından konuşuyordu. Olay ile ilgili soruşturma henüz bitmemişti, hatta halka doğru düzgün bir açıklama bile yapılmamıştı. "Merak ettiğimden değil de, bi ara babacığıma -buradan itibaren alaylı bir gülümseme almıştı suratını- bir sorayım, yüce köyümüzün gururu ANBU takımlarından birinin aşırı saygıdeğer kaptanı olduğundan belki bir şeyler biliyordur."

Cebine iki gün önce koyduğu çikolatayı fark edip onu yiye yiye yürümeye devam etti. Hayabusa'ların evinin önüne gelince nazikçe kapıyı tıklattı. Yangının çıktığı günün öğleni buluşacaklardı güya ama buluşma yerine gelmediler, haber bile göndermediler. Kırılmıştı ama Hayabusa Senpailer'in kesinlikle geçerli bir nedeni olmalıydı. Onlar verdikleri sözden başka türlü dönmezlerdi yoksa.

[GM - Naruto]

Hayabusalar'a ait evin kapısını çalıyorsun, ancak içeriden hiçbir ses gelmiyor. Birkaç kez bu çalma işlemine devam etsen de, hiçbir sonuç elde edemiyorsun. Evin etrafında dolanıp camlardan içeriye bakma düşüncesini aklından geçiriyor ve uyguluyorsun, ancak tüm camlardaki perdeler tamamen çekilmiş bir durumda. Evin içini hiçbir şekilde göremiyorsunz kısacası.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

İlk pasifliği veriyorum, son olur umarım.

[Hijikata Kaoru]

Evin çevresinde "Hiro-senpai! Hito-senpai!" diye bağırarak birkaç tur daha döndü Kaoru. Hiç ses yoktu. Daha da ötesinde herhangi bir 'yaşam' belirtisi yoktu. Evi çevreleyen kısa çite çıkarak bahçeye bir göz gezdirdi. Çimlerin bir süredir sulanmadığı belliydi. Hatta Hiro-senpai'nin gözü gibi baktığı çiçeklerde solma belirtileri vardı. Garipti, Hiro-senpai bir ölüm-kalım meselesi olmadığı sürece bu çiçeklerin bu durumda olmasına izin vermeyecek kadar mükemmeliyetçiydi. Hayabusalar'ın çok sosyal bir aile olmadıklarını biliyordu fakat evi ilk kez bu kadar sessiz görüyordu. Hayabusalar ufak da olsa bir klandı ve her klanın yaptığı gibi klan evinde yaşıyorlardı. Haliyle çevrede ne olduğunu bilebilecek bir komşu olma ihtimali de yoktu. Baba Hayabusa'yı bulabilmek umuduyla görev yaptığı yer olan Akademi'ye doğru hızlı adımlarla yürümeye başladı. Nedense içine bir kurt düşmüştü, bir şeyler yanlıştı. Çiçekler... O çiçekler o haldeyse ortada bir 'ölüm kalım meselesi' olması çok muhtemeldi.


Out: Böbürlenmek için söylemiyorum da benim RP tecrübeme sahip birisi için uzun yazmak iş değil. Fakat yapmak istediğim şeyi gayet net açıklamışken gerek var mı orası tartışılır. Uzatabildiğim kadar uzatmaya çalıştım RP'yi fakat daha fazlasına RP anlayışım müsaade etmedi (ki uzattığım yerlerde bile laf kalabalığı yaptığımı düşünüyorum, zira önceki hali gayet yeterliydi bence). Karakterimi donduracak kadar meşgul değilim ki buradaki ortamı seviyorum, bir Naruto RP'sinde yazmak için iki buçuk sene bekledim. Uzun süre forum RP'lerinde GM'lik ve Adminlik yapmış biri olarak seni anlamıyo değilim ama laf kalabalığı sevmiyorum RP'lerde, emeğine saygısızlık yapmak değil yani amacım.

[GM - Naruto]

İçinde cevaplayamadığın sorular ve bu cevaplayamamanın verdiği tedirginlik ile akademiye giden yola düşüyorsun. Her attığım adın içini daha çok kemiriyor ve her bir kemiriş adımlarını titretiyor. Ancak içindeki merak ve endişe duygusu ayaklarına da hükmetmeni sağlıyor ve akademiye varabiliyorsun. Her zamanki gelebileceğin süreden daha geç varmış olsan da, baba Hayabusa ile görüşebileceksin.

Vakit kaybetmeden hemen bir görevli yakalıyorsun ve ona doğruca aradığın şahsın ismini veriyorsun. Görevli adam senin endişeli yüzünü hemen özümseyerek belki de senden daha endişeli bir şekilde yerini söylüyor sana. Doğruca bu kişinin bulunduğu odaya gidiyorsun hızla ve karşına kapalı bir kapı çıkıyor. Beklemek şu an için yapabileceğin bir şey olmadığı için kapıyı çalıyor ve içeriden en ufak cevap beklemeden içeriye dalıyorsun.

Kapıyı açmanla beraber seni boş bir odanın içinde 3 kişi karşılıyor. Bu üç kişiden biri aradığın kişi, diğer ikisi ise biri erkek biri kadın olmak üzere iki yaşlı insan oluyor. Bu iki kişi daha önce hayatında hiç görmediğin kişiler ve onların sana olan bakışlarına bakılırsa, onlar da seni ilk kez görüyor gibi görünüyor. Aradığın adam ise boş gözlerle bakmakla yetiniyor sana.

Kapalı konu

Uzun yazmak senin için problem olmayabilir, bu bir kabiliyettir ve senin kabiliyetlerine laf söylemek benim haddime değil. Sen var olduğunu söyledikten sonra olmadığını iddia edecek değilim. Ama kabiliyetim var deyip bu kabiliyeti göstermemek senin elinde olan bir şeydir ve insanlar genellikle sözlere değil yapılan şeylere bakarak karar verir. Ama burası birbirimizi yargılama ve sidik yarıştırma yeri olmadığı için, inan bu tür şeylere zerre takılmam. Bu yüzden zaten kabiliyetin olduğunu söylemen benim için yeterlidir, kabiliyetini inkar etmem.

Yapmak istediğin şey gayet açık, evet. Akademiye gitmek... O zaman bundan sonra herkes tek cümlelik RPler yapsın, nasıl olsa yapmak istediklerini söylüyorlar. Biz de tek cümlelik GM mesajları atalım. "Akademiye gidemedin.", "Akademiye gittin.", "Akademiye gittin, adamı gördün." tarzı yazalım. Araya da iki üç tana sadece işine yarayacak tasvir sıkıştıralım, olsun bitsin. Ne ben kasayım, ne de oyuncu kassın.

RP anlayışına da saygım sonsuzdur, zira bugüne kadar yapılan RPlere pek müdahale etmedim. Sadece zaruri yerlerde zaruri müdahalelerde bulundum, hepsi bu. Eğer beni en azından nickimden tanıyorsan, yıllardır bu şekilde yaptığımı da biliyorsundur. Senin yazmış olduğun RP'ye müdahale sebebim, yazma şeklinin uyguladığımız konseptte yer bulamamasıydı. Kendi yönetiminde olan forum RPlerinde nasıl bir konsept izledin, nasıl bir RP anlayışın ve arayışın oldu bilmiyorum. Gerçi bilsem bile bu beni bağlayan bir şey de değil, zira şu an içinde bulunduğumuz RPGTürk platformundaki konsept birkaç günde oluşmuş değil, yıllarca üzerinde durulmuş, oyuncuların talep ve arzu ettiği şekilde hazırlanıp kurgulanmış bir konsepttir. Bu yıllar bize gösterdi ki, bir RP'de aranılan şey tat almadır. Bu tat alma işi ise RP'nin yazım tarzına bakmaktadır. Senin düşüncenden ayrıldığımız nokta, uzun RP'nin laf kalabalığı olduğuna inanmandır. Bu platform içerisinden hiçbir zaman RPleri uzunluğa göre değerlendirmedik. İnancımız hala birkaç cümle ile bile çok kaliteli RPlerin olabileceğidir. Ancak bir gerçek var ki, o da birkaç cümle ile kaliteli RP yapabilecek çok nadir oyuncu vardır. Açıkçası ben kendimi bu kalitede bir oyuncu olarak görmüyorum ve kişisel fikrim olarak bu kalitede 1 veya 2 oyuncu tanıdığımdır. Yani uzun yazan kral, kısa yazan soytarı diye bir şey, şu an içinde bulunduğumuz platformda var olmayan bir düşüncedir.

Uzun lafın kısası, senden RP'nin uzatmanı istemem, senin birkaç cümle ile geçiştirdiğin durumu içselleştirmeni istememdir. Uzun RP kaliteli değildir ve kısa RP de kalitesiz değildir. Karakter ile içselleşmeyen uzun bir RP laf kalabalığıdır, içselleştirerek yazılan kısa RP ise olağanüstü bir başarıdır. Senden laf kalabalığı yap, aynı şeyleri bin kere tekrar et diye bir isteğim yok, olamaz da. Ancak bir oyuncu olarak senden beklenen şeyin de laf kalabalığı olmadığının farkında ol. Biz burada birçok karakterle birçok hikaye yaşamayı amaçlayan bir grubuz ve bu amaç için yapılabilecek tek şey de yazılan RPleri karakter ile içselleştirmektir. Bu olmadığı sürece oyuncu da GM'de sıkılır, isteksizleşir. Oyuncu yazdığı RP ile GM'yi ateşlemeli, GM de yazdığı mesajlarla oyuncuyu. Olay basitçe bundan ibarettir.

Bunca şeyi neden yazdım sorusuna gelirsek... İnan amacım hiçbir şekilde seni eleştirmek, sana laf sokmak, egomu tatmin etmek, ayar vermek veya bu çerçeve içerisinde değerlendirebileceğin herhangi bir şey değil. Yukarıda da belirttiğim gibi, biz burada birlikte var olan bir grubuz. Bunca şeyi yazmamın bir sebebi yazmış olduğun RP'den dolayı sensen, diğer sebebi de benim aslında. Çünkü demek ki içinde bulunduğumuz platformu tam olarak anlatamamışız. Bu bizim hatamızdır. Bu hatayı telafi edebilmek adına açıklamalarda bulundum ve gerekirse bulunmaya da devam edeceğim. Dolayısıyla bu outu okurken lütfen beni oyuncuya ayar veren hain GM olarak değil, birçok oyuncunun kavrayıp devam ettirdiği platformu bazı oyunculara anlatamayan bir yöneticinin kendini ifade etmesi olarak değerlendir.

Sanırım ne demek istediğimi anlatabilmişimdir, eğer anlatamadıysam da yorgunluğuma ver. Eğer bu konuda hala sıkıntıların var ise, bana PM ile ulaşabilirsin. Oradan gerekli konuşmaları yaparak kafamızdaki soru işaretlerini silip daha keyifli RPler yapabiliriz.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

İkinci pasifliği de veriyorum.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Son pasifliği veriyorum ve konuyu donduruyorum. Konuyu tekrar aktif etmek istediğinde GM istemen gerekiyor.