Kıvılcım

[Hayabusa Akihito]

"Kakuremichi? O ne? Biraz daha açıklayıcı olursan."

Hancının konuşmasından hoşlanmamıştı. Söylediği sözlerden anlaşılan shinobileri sevmediğiydi. Bir tek orasını anlamıştı, geri kalanı? Hiç birini çözememişti. Tek anladığı Kakuremichi, o da önceden bildiği kadarıyla bir grup zanaatkar gibi bir şeydi. Adam ağzında laf geveliyordu, ve bu bir şeyler sakladığına işaretti. Sakladığı şeyi öğrenmeliydi, ne olursa olsun. Asıl sorun ise bunu nasıl öğreneceğiydi. Adamı kesinlikle öldüremezdi, çok dikkat çekerdi, şimdilik. Belki işkence yöntemiyle ağzından laf almaya çalışırdı. Buralar hancının bölgesiydi. Her horoz kendi çöplüğünde öter. Burada ötecek olan hancıydı. Kendisi değil. Peki ya o konuştuğu adam, o adamda bir iş vardı. Ne olduğunu çözememişti ama o adamda bir işler vardı.

"Hey, aşağıda konuştuğun bir adam vardı. Siyah saçlı, koyu tenli bir tip. O adam Kakuremichiden mi? Eğer öyleyse onunlakonuşmak isterim. Mimarlık hakkında bayağı bir bilgi alışverişinde bulunabileceğim bir adama benziyor."

Şüphe çekmemeye çalışmıştı. Gerçi hancının tipine bakacak olursak ayrıntılara önem verecek gibi bir halde de değildi. Uyku çok güzel bir dikkat dağıtma yöntemidir. Bunu ikizi Akihiro'dan öğrenmişti. Uykusuz birisi dikkatini toplamakta zorluk çekeceği için, soracağın her soruya doğru yanıt verme olasılığı daha yüksektir. Akihiro, ölüyken bile kardeşine yardım ediyordu. Gözyaşlarının akmaması için kendisini zor tuttu. Siniri ise had safhaya yükselmişti, Ishi-chou, alevler içinde yok edecekti onu. Peki ondan önce? Karşısında duran adamla işini bitirmeliydi. İstediği bilgileri aldıktan sonra öldürebilirdi onu. Bir de şu konuştukları adam vardı. o adamdan da bir şeyler çıkacağa benziyordu. Bekleyip görecekti.

Her neyse, zaten ikiside ölmüş olacak.

[GM - Naruto]

Sorduğun soru ile adeta uykusundan uyanan hancı birkaç kez esniyor ve oturduğu yere biraz daha yayılırken "Kakuremichi bu toprakların esas sahibidir. Aslına bakarsan sadece bu toprakların değil, tüm ülkelerin esas sahibidir. Ne zaman nasıl ve niye kurulduğu belli olmayan bir grup diyebiliriz onlara. Bugün ise her ülkeyi avucunun içine almış zanaatkarlar topluluğu demek mümkün. Yani aslında bilinenden çok daha öte..." diyor. Bu cümleleri ile tekrar uyku halinden çıkan hancı garip davranışlarına devam ederken "Çoğu ülke shinobi yetiştiren gruplarına yatırım yapar ve bu yüzden ekonomileri her an tehlikeye düşebilir. Kakuremichi'de yer alan akıllı adamlar da bunu öngördükleri için yatırımlarını shinobilere değil, paraya yaptılar. El işlerindeki yeteneklerini çok güzel paraya çevirdiler ve böylece bütün ülkeleri pençeleri altına aldılar. Tabi şimdilik bu pençe kedi pençesinden farklı değil." diyor gülerek. Gülüşünü oldukça hızlı bitiren hancı "Bu konuya sonra döneriz, zira bu kısım shinobileri ilgilendirir. Senin gibi öğrenciler için farklı bilgiler vermem daha yararlı olur. İlk olarak Kakuremichi'nin faaliyetleri heykeller üzerineydi. Özellikle Ishigakure'deki taşların yapısı sayesinde şekillendirmesi bir hayli kolaydı. Tabi doğuştan gelen yetenekleri ile de bu kolaylığı paraya çevirebildiler. Daha sonra ise diğer dallara atılım yaptılar ve mimarlık da bu dallardan biriydi. Aslına bakarsan gruptaki bazı kişiler sanatlarının paraya çevrilmesinden rahatsızdı ve mimarlık gibi alanlara girilmesine karşıydılar. Ne var ki paraya karşı olanlar parayla satın alındılar ve bugün el işçilikleri konusunda Kakuremichi neredeyse tekel halini aldı." diyerek cümlelerini bir süreliğine noktalıyor.

Adamın konuşmasına verdiği moladan yararlanarak aşağıdaki adamla ilgili sorularını yöneltiyorsun, ancak hancı önemsiz bir konudan bahsederken gibi yüzünü buruşturuyor ve "O mu? Parlamak için ateş etmek isteyen shinobinin tekidir. Kakuremichi ile ilgileniyor ama bana sorarsan Kakuremichi onun gibi heriflerle uğraşmaz bile. Kakuremichi'nin aradığı shinobiler kendileri için her şeyi yapabilecek kişiler. Gerekirse Ishigakure'ye bile ihanet edecek kadar parayı sevenler yani." diyor gevrek bir gülümseme ile.

[Hayabusa Akihito]

"Nasıl yani? Kendi ülkesinin shinobi gücünü onlara karşı mı kullanıyor?"

Aslında cevabını biliyordu, ama yine de fazla dikkat çekmemek için sormuştu bu soruyu. Ne de olsa o bir öğrenciydi, şimdilik. Adam gittikçe istediği bilgilerden sapmaya başlamıştı. Konuyu tekrardan Kakuremichi'ye getirmeliydi. Belki de bir shinobi olduğunu ve Kakuremichi ile bağlantı kurmaya çalıştığını söyleyebilirdi. Peki bu adama güvenebilir miydi? Orasını tam olarak kestiremiyordu. Lakin bildiği bir şey vardı. Kendisini tehlikeye atamazdı. Bu yüzden sorduğu her soruda bir kat daha fazla dikkatli olmalıydı. Herhangibi bir yanlışta başına büyük bir bela açabilirdi. Bu yüzden dikkatli olması gerekiyordu.

"Söylediğin şeylerden anladığım kadarıyla Kakuremichi ile Ishigakure'nin arası pekte iyi değil. Bunun sebebi ne tam olarak? Kültürel farklılıklar mı? Yoksa mimari alandaki bir çatışma falan mı?"

Bu sorunun cevabını duymak istediğine emindi. Her ne kadar arada bir sorun olduğunu tam olarak hatırlayamıyor olsada bir sorun olduğu kesindi ve Kakuremichi'ye katılarak bu sorunu kendi lehinde kullanabilir, belki de Ishi-Chou'ya gerekli dersi verebilirdi. Bundan emin olmasa da adamın cevabını beklemeye başladı.

[GM - Naruto]

Sorduğun soruların ardından adam sana bakarak bir kahkaha atıyor ve "Ağır ol bakalım, nedir bu kadar soru? Derslerde de hocalarına böyle yapıyorsan adamların işi var senle." diyor. Normalde senden şüphelenmiş olabileceğini düşündüğün hancı, aslında bu sorusu ile kendini ele veriyor ve senden hiçbir şekilde şüphelenmediğini ve senin tamamen bir öğrenci olarak düşündüğünü anlayabiliyorsun. Bu durumda üzerine bir parça rahatlık havası indiriyor. Ama yine de her ihtimale karşı temkinli olman gerektiğinin farkındasın.

Hancı konuşmaya başlamadan önce biraz odanın içini süzüyor. Sanki odadaki eksiklikleri tespit etmek ister gibi bakıyor her bir köşesine odanın ve sonunda konuya dönerek "Aslına bakarsan Kakuremichi ile Ishigakure birbirlerine muhtaç oldukları için birlikte yaşıyorlar. Şöyle ki; Ishigakure için Kakuremichi bir güç. Normalde büyük köylerin altında ezilebilecek olan Ishigakure, Kakuremichi sayesinde diğer ülkeler tarafından ciddiye alınıyor. Yani Ishigakure'nin görünmeyen kozu her zaman Kakuremichi oluyor. Kakuremichi tarafından olaya bakarsak da, Ishigakure onlar için bir maden. Özellikle taş yapısı itibari ile eşsiz bir maden. Eğer Ishigakure ile arası bariz kötü olsa, o zaman Ishigakure'ye daha çok para ödemek zorunda kalacaklarını biliyorlar. Öte yandan, Ishigakure'de kendilerine herkesten farklı muamele yapılması da egolarını şişiriyor ve tatmin ediyor tabi. Dolayısıyla aslında iki tarafta birbirine muhtaç ve bu yüzden savaş gözlerden ırak bir şekilde yaşanıyor. Yani aralarındaki çatışma tamamen egemenlik kurma arzusundan başka bir şey değil. Yoksa çoğu aynı toprağın çocukları." diyor. Tüm bunlardan sonra ise, sana bir sır verecek kadar yaklaşan adam "Bana sorarsan Kakuremichi yeteri kadar shinobi desteği alsa, Ishigakure'yi bugün talan eder." diyor. Bu cümlelerinden sonra geriye çekilirken sağ elinin işaret parmağını dudaklarının üstüne götürerek sessiz olman gerektiğini söylüyor. Yani verdiği bilginin gerçekten de bir sır olduğunu belirtiyor.

[Hayabusa Akihito]

"Tabiki."

Eliyle ağzının fermuarını kapatıyormuş gibi bir işaret çekti hancıya. Hancının onu gerçekten öğrenci sanması bir bakıma iyiydi. Peki en son söylediği sır. Belki de Kakuremichi ile bağlantı kurmasının vakti gelmiştir. Sonuçta yeteri kadar shinobi bulma işine girdilerse bir shinobi bir shinobidir kafasında olmaları gerekir. Kakuremichi hakkında daha fazla şey öğrenip onlarla iletişime geçmeliydi ama bunu nasıl yapacağını kestiremiyordu. Karşısındaki adama güvenebilir miydi? Pek sanmıyordu, amabilgi almak için bu adamı kullanabilirdi. Sonuçta buralarda olup bitenler hakkında en fazla bilgiye sahip olan insanlar tüccarlar olurdu genelde, ve bu adam neredeyse her ülkeden insanların geldiği bir yeri işletiyordu. Bu adamda aşırı derecede fazla bilgi olmalıydı. Bunları zamanı geldiğinde alabilirdi. Lakin şimdi bütün dikkatini Kakuremichi'ye vermeliydi.

"Peki bu Kakuremichi denen birlik, topluluk, ya da her neyse, bu insanlarla nasıl bağlantıya geçebilirim. Mümkünse onlardan ders almayı çok isterim. Ne de olsa daha uzun bir süre bu ülkede olacağım."

Gülümsedi. Belki de fazla ileri gittim. Yok yok gitmedim. Yeteri kadar shinobi desteği lafına halen daha kafası takıktı. Belki de toplamaya yeni başlamışlardı, o zaman çok beklemesi gerekirdi. Ya da toplamaya başlayalı uzun süre olmuştu ve çok yakın bir zamanda saldırıya geçerlerdi. Ya da hancının bir şey bildiği yoktu Kakuremichi'nin öyle bir planı yoktu. Bunu kesinleştirmenin tek yolu Kakuremichi'nin içine sızmaktı. Ya da adamlarından birisini yakalayıp işkence yardımıyla ağzından laf alabilirdi. Bunları gelecekte düşünürdü.

"Peki bir soru daha."

Dedi ve yavaşça adama doğru eğilirken eliyle adama yaklaş işareti yaptı. Adamın yaklaşmasını bekledi ve ekledi.

"Sence Kakuremichi ne kadar adam topladı?"

Sen ver bu bilgileri bana, nasılsa öldükten sonra sana yaramayacak.

[GM - Naruto]

Söylediklerinden sonra hancı büyük bir kahkaha atmaya başlıyor. Dünyanın en komik esprisini yapmışsın gibi, neredeyse handa uyumakta olan herkesi uyandırabilecek kadar büyük bir kahkaha oluyor bu. Haliyle bu kahkaha karşısında sen şaşırmış bir durumdayken, hancı zar zor kelimeleri bir araya getirerek "Onlardan ders mi alacaksın? Potansiyelin olsaydı zaten şu an onların yanında olurdun!" diyor. Böylece öğrenci olarak Kakuremichi hakkında daha fazla ileri gidemeyeceğini de bir nebze de olsa anlayabiliyorsun. Hancı kahkahalarını noktalamaya çalışırken sen diğer bir sorun geçiyorsun. Sorunu sorduğun anda da hancı kahkahasını aniden kesiyor. Yüzü belirgin bir şekilde geriliyor ve yerinden hızlıca kalkarken "Kahvaltıya geç kalırsan senin için özel bir şeyler hazırlamam, aklında olsun." diyor ve doğruca kapıya doğru yürümeye başlıyor. Sorduğun soru ile sen her ne kadar ileri gitmemiş olduğunu düşünsen de, hancı senden ilk kez şüpheleniyor ve bu şüphesi de bilgileri kendisine saklamasına neden oluyor. Henüz odadan çıkmamış olsa da hancının arkasına bile bakmaması onunla konuşmanın daha zor olacağını gösteriyor sana.

[Hayabusa Akihito]

"Sana da iyi geceler."

Sanki çokta umrumdasın, peh. Kendini yatağa attı Akihito. İlk defa uzanabildiği için bu kadar memnun hissediyordu kendisini. Abisi ve annesini düşünmeye başlamıştı bile. O gün, Ishi-Chou binasında ne olduğuna tam olarak anlam veremiyordu. İlahi bir güç? Pek sanmıyordu. Belki de bir jutsu? Olabilirdi. En mantıklısı buydu zaten. Bir jutsu. Ama kim tarafından yapılmıştı? Kardeşi değildi. Bundan emindi. Kendisi de böyle bir jutsu yapmamıştı. Odadaki herhangibi birisi yapmış olamazdı. Kim yapmıştı o jutsuyu? Ondan önce başka sorulara yanıt vermesi gerekiyordu. Yarın için bir plan yapmalıydı. Yarın ne yapacaktı? Sabah uyandığında ilk işi kasabada biraz dolaşıp halkın Kakuremichi hakkında bildiklerini öğrenmek, sonrasında ise Kakuremichi'nin halka karşı tutumuna göre devam etmek olacaktı. Eğer halka karşı bir kötülükleri yoksa, halktan olumlu düşünceler alırsa onları arayıp paralı shinobileri olmayı deneyecekti. Peki ya eğer halka karşı olan tutumlar kötüyse? O zaman onlara da kafa tutacaktı. Belkide devriye gezen bir chuunin falan bulabilirse ondanda bilgi almaya çalışabilirdi.

Köydeki o büyük olaydan sonra tahminince adı daha açığa çıkmamış olacaktı. Veya çok fazla bilinen birisi olmayacaktı. Bu şimdilik onun avantajı olacaktı. İzini ne kadar saklayabilirse o kadar iyi olacaktı. Peki ya Kaoru'ya nasıl mesaj iletecekti? Onu da düşünmeliydi. Kaoru'nun köyden kaçıp kendisini arayacağına adı kadar emindi. Ona bir mesaj bırakmalıydı, ama sadece Kaoru'nun anlayacağı bir şekilde. Bu yüzden yarın gitmesi gereken bir yer daha vardı. Mesajını gönderecek ve Kaoru'yu bekleyecekti. Sonrasını Kao'ru ile birlikte planlayabilirdi. Şimdilik planını bitirdikten sonra kafasında başka konularla uykuya daldı.

[GM - Naruto]

Yatak her ne kadar pek rahat olmasa da, vücudunun ve zihninin yorgunluğu sana güzel bir uyku ziyafeti yaşatıyor. Güneş kendini belli edercesine varlığını ortaya koyarken gözlerini açıyorsun ve aklına ilk gelen soru kahvaltıyı kaçırıp kaçırmadığın oluyor.

Doğruca aşağıya indiğinde, hanın içindeki dinginlik gözüne çarpıyor. Birkaç masada insanlar oturuyor ve onun dışında genel itibari ile boş bir yer olarak görünüyor. Bu dinginlikte gözün ilk olarak dün bahsi geçen admı arıyor ve onu bulman da çok zor olmuyor. Dün oturduğu yerde oturmakta olan adam, çayını yudumluyor ve seni de henüz görmüş değil.

[Hayabusa Akihito]

Hadi bakalım Akihito, birazda bu adamın üstüne gidelim.

Akihito doğruca adama doğru yürüyecekti ki, birden olduğu yerde durdu. Bir şeyler ters gidiyormuş gibi hissediyordu. Başta etradına bakındı. Adamın kendisini fark etmediğini anlayınca da hemen yönünü değiştirip adamın kendisini görmekte zorlanacağı bir masa seçti kendine. Oturduğu gibi kafasını birazöne doğru eğdi, bu adamın kendisini farketmesini daha da zorlaştıracaktı. Ya da Akihito öyle umut ediyordu. Bu şekilde uzunca bir süre bekleyebilirdi, lakin karnının gurultusu aynı şeyi söylemiyordu. Başta birşeyler yemesi gerekiyordu. Gözleri hancıyı aradı, kendisine kahvaltı getirmesini rica edecekti. Sonrasında ne yapacağını pek bilmiyordu. Belki adamın yanına giderdi, belki dışarı çıkıp yapması gereken işleri hallederdi. Belki de yukarı çıkıp yatmaya devam ederdi. Bunu zaman gösterecekti. Ama şimdilik aklındaki tek soru dün tıka basa dolu olan yer bu sabah niy bu kadar boştu. Sebebini bilmiyordu ama öğrenecekti. Belki de herkes akşamdan kalma olduğu için uyanamamışlardı. Ya da başka bir sebebi vardı. Tek bildiği bu adamın kendisine sorun çıkarabilecek bir tip olduğuydu. Sorundan kaçmazdı hiçbir zaman. Lakin tedbirli olmakta da bir zarar göremiyordu Akihito.

[GM - Naruto]

Adamın seni göremeyeceği, ancak senin adamı rahatça gözleyebileceğin bir masaya geçmenin ardından yiyecek bir şeyler söyleyebilmek için gözlerin hancıyı arıyor. Hancıyı elinde bir tepsi ile mutfaktan çıkarken yakalıyorsun. Yüzünde soğuk bir ifade olan hancı sen daha hiçbir şey demeden sana doğru yürüyor ve elindeki tepsiyi önüne bırakıyor. Klasik bir kahvaltı içeren tepsinin içinde bir demlik de çay bulunuyor. Kahvaltının miktarı ise seni doyurabilecek düzeyde. Hancı tepsiyi bırakmasının ardından "Standart kahvaltımı budur, başka bir şey yemek istersen ücretlendirilir." diyor tınısız bir şekilde. Dün akşam odandan çıkarken takındığı o soğuk tavrı hala devam ettiriyor yani.

Bakışlarınla Kakuremichi'ye katılmak istediğini duyduğun adama baktığında, adamın hala çayınız yudumlamakta olduğunu görüyorsun. Üzerinde son derece sakin bir hava bulunuyor ve etrafında ne olup bittiğiyle de fazla ilgilenmiyor gibi. Sen kahvaltını adamı izleyerek yaparken, kahvaltının sonlarına geldiğinde adam masasından kalkıyor. Hancının yanına gidiyor, ona bir şeyler söylüyor ve ardından masaya bir miktar para bırakıyor. Daha sonra hiç etrafına bakmadan hanın kapısına yöneliyor ve dışarıya çıkıyor. Tüm bunlar hayatın olağan akışına uygun durumlar olarak gözüne çarpıyor. Hiçbir farklılık veya dikkat çekici durum yaşanmadan adam hanı terk ediyor.