Hikari Fraksiyonu | İlk Toplantı

[Yumasaki Bachuru]

Etrafa bakınıyordu beklerken, Ishio'nun kuğul sessizliğini paylaşmıştı. Işık, kendisine az geldiğinden gözlerini hafifçe açmış ve ışığı tamamen almaya özen göstermişti. Az ışıkta görme sorunu yoktu, ancak Yıldırım Ülkeliye benzeyen adama takılan gözleri böyle bir sorunun varlığına işaret etmişti işte. Neyse ki Bachuru, adamın ışık olmadığından kara görünmediğini anlamıştı; adam zaten karaydı! Ceplerini, neyi var neyi yokken kontrol ederken bakışlarını çıplak adamın suratından ayırmayacaktı; çıkışta bir şeyi eksilirse kimi suçlayacağı belliydi.

Sonrasında gördüğü kişi, akademiden hatırladığı uzun boylu kız olmuştu. Gerçekten Bachuru'yla arasında bir dirsek boy farkı olan kız, gence aynı farkı genişlikte de koyuyordu. Bachuru'nun kızda ilgisini çeken şey hiç bu olmamıştı ama, kızın o kadar uzun boyuna rağmen vücudunun model oranlarında dağılmasıydı asıl olay. Kendini dişi bir örümceğin yanındaki erkek örümcek gibi hissediyordu, kız her an onunla çiftleşip kafasını ezmeye kalkabilirdi. Tabi bu, havalı duran Ishio'ya eğilip "Gün Işığının Seksisi." diye fısıldamasını engellemeyecekti. Kafasının ezilmesi için fazla genç olduğunu düşünmese, hazırladığı iltifatı kıza da söylerdi; ama en az beş senedir içinde saklıyordu bunu. Sosyal bir kabızlık gibiydi, kabuslarına bile girmişti.

Cüceden sonrası, Bachuru için pek ilgi çekici değildi. Girişte oturan sıkkın tip, heykelin oradaki pamuk şekerci arkadaş, pamuk şeker tuzağından kurtardığı kız, korsan cosplayinde Ishio. Listenin erken bitmiş olması, sıkıcı olsa da bir süre sonra işin Bachuru'nun Ishio'nun kulağına fısıldayacağı şakalardan çok koskoca toplantıya sadece sekiz kişinin katılmış olması sorunuyla alakası olduğu ortaya çıkmıştı. Bu muydu gerçekten fraksiyon dedikleri? Bachuru'nun içini, çok büyük ve ciddi bir şeyin içine girmemiş olmanın verdiği huzur kaplarken Ishio'ya bir şeyler fısıldamak için eğilmişti ki kapı açılmış ve içeri bir grup insan dalıvermişti.

Gümüş saçlı, gümüş gözlü ciddi adam. Sarışın, sarı gözlü adam. Beyaz saçlı, açık mavi gözlü kadın. Arkadaşı için üzüldü bir an Bachuru, Ishio yanlış kulübe katılmıştı. Sarı gözlerini dikkat çeken adamın gözlerine dikmişken kendi sarı gözlerini, karşıdaki adamın sarı göz savaşını bir selamla bitirmesiyle kendisi de istemsizce gözlerini kapatıp başıyla selam vermişti. Saç-göz renk uyumu kulübüne ben de katılacağım! diye heyecanla iç geçirirken odaya son giren kadının neredeyse seke seke Shinzo'nun yerine oturuşunu izledi. Bakışları ve hareketli davranışları genç örümceğe annesini hatırlatırken, gözleri daha önce sadece ailesinin üyelerinde gördüğü ve hissettiği o yakınlık hissini dağıtıyordu genç adama ve odadaki diğerlerine.

Toplantıya çağrıldığı kağıdın altında imzası olan adamın orada olmayışı Bachuru için bir sorun değildi artık. Heyhat, kadına bakmaktan o yaşıtları arasında tanındığı tilki ifadesini bile yüzüne yerleştirememişti. Kadının bakışlarının sırası örümceğe geldiğinde, Bachuru'nun suratında büyük bir gülümseme ve hayranlıkla bakan gözler görecekti. Kadının sesini duyduğu o ilk cümlesinde istemsizce iç çekti yüzündeki gülümsemeyle. Ciğerlerinden çıkan romantik hava ortama dağılırken, ciddiyetini topladı ve Ishio üzerinde genjutsu uygulamaya kalkmadan yüzüne hafif gülümsemeli ve açık gözlü bir ciddiyet ifadesi yerleştirdi. Okura Yumisa'nın kibarlığının, onun gözünde kendini yavşak birine dönüştürmesine izin vermemeliydi. Ayrıca gerçek sorunları vardı ve her ne kadar diğer ikisinin soy isimlerini duymadıysa da kadının onları tanımak istediğini yeteri kadar etkili bir şekilde duyabilmişti.

Yerinde doğrulurken, diğerleri de kendilerini hazırlarken söze ilk giren kendisi olmak istiyordu. Çoktan sorularını hazırlamıştı ve karşısında gördüğü ve açıkçası görmeyi beklemediği genç ve güzel kadroya sormak için çok güzel bir sorusu vardı. "Öncelikle, hoş bulduk." diye söze girdi gerçekten şaşırmış olduğunu belli ettiği ses tonuyla. "Ben Yumasaki Bachuru. Eğer ani bir yükselme almadılarsa, burada tanıdığım çoğu arkadaş gibi ben de bir chuunin'im. Bundan dolayı da bizden daha tecrübeli olan sizlerden dinlemek istediğim şeyler var, Yumisa-san." diye devam etti kelimeleri sakinleşirken. "Düşüncelerimizin temelleri ortada, diğer düşünce biçimleri de halihazırda bulunmakta. Bizim düşüncelerimizin diğerlerinden ne kadar farklı olduğunu ve bu konuda düşüncelerimizin doğruluğunu ispatlamak için ne kadar ileri gideceğimizi merak etmekteyim. Bu konuda, geleceğini düşündüğümden çok daha genç bir kadroyla karşılaştığım için de; sizlerin bu konularda fikrinizi ve danışmanızı almak öncelikle benim için güzel bir giriş olur diye düşünüyorum.". Yanlış bir cümle kurmadığını umarak geri yerine yerleşecek ve bir diğerinin söz almasına izin verecekti.

Korkuyordu. Endişeli bir korkuydu bu. Bunu oradaki herkese söylemek yerine gizleyerek sormak istedi, Yumisa ve diğer ikisi bunu anlayacaktı ve Bachuru'nun umduğu gibiyse; ona yardım edeceklerdi bu çıkmazında. Karşısında Hikari Shinzo olsa, aynı cesareti gösteremezdi. Shinzo burada bir yerlerden dinliyorsa ve Bachuru'nun zihnini okuyorsa, sırf bu yüzden bile gencin adama olan saygısının arttığını hissedebilirdi belki de.

[Yakkai Umaru]

Yerime geçmemin ardından oldukça dikkatli bir şekilde çevremi incelemeye başladım. Toplantıdaki her şeyi en ince ayrıntısına kadar abiciğime anlatmalıydım. Ayrıca oldukça ciddi olmalıydım. En azından ciddi gözükmeliydim. Abiciğimi küçük düşürecek bir hareket yapmamalıydım. Yoksa abiciğimin ışıl ışıl parlayan yüzüne nasıl bakabilirdim?
Çevremi incelediğim sırada gözüme ilişen ilk şey; Kabarık saçlara ve pala bıyığa sahip zenci bir amca olmuştu. Bu zenci amca, en azından amca gibi gözüken amca, üzerine bir şey giymemişti. Yine de bundan bir utanç duymuyordu. Özgüveni yüksek biri olmalıydı.

Daha sonraysa cüce bir çocuk ve yakınında oturan dev ablaya kaymıştı gözlerim. Açıkçası oldukça ironik bir görüntüydü. Yine de buna gülecek değildim! İkisini de daha önce gördüğümden emin olsam da isimlerini bir türlü çıkaramıyordum. Bu durumun sebebi, iletişim kurmakta sorun yaşayan biri olmamama rağmen gerekmediği sürece insanlarla tanışmayan biri olmamdı elbette. Gerçi pek umursamadığımdan tanıştığım insanların pek çoğunun ismini unuttuğum da olurdu. Her neyse, şimdi bunların sırası değildi. Gözlemlemeye devam etmeliydim. İşte bu, Umaru'nun görev bilincidir!

Bu boş düşünceleri kafamdan atıp çevremi incelemeye devam ettiğimde dev pamuk şekerleri aradığım gün karşılaştığım iki adamı görmüştüm. İlginç şeyler yaşanılan o günü çok iyi hatırlıyordum! Sarı saçlı bitli adam, dev pamuk şekerlerin olmadığını söylemişti. Mavi gözlü adam ise şekerlerime ortak olmaya çalışmıştı. Sonrasında ise... Ah, bu başka bir hikayeydi.
Ayrıca, abim kadar yakışıklı olmasa da yakışıklı sayılabilecek uzun sarı saçlara sahip bir adam ve siyah saçlarını toka ile başının üstünde toplamış, kulaklarına küpe takmış başka bir adam daha görmüştüm odada.


İnsanları ve odadaki nesneleri incelemeye devam ettiğim sırada açılan kapıdan içeriye üç kişi girmişti. Bir kadın ve iki erkek... Üçünün de ortak noktası sert bir görüntü çizmemeye çalışmalarıydı. Özellikle benim boylarımda olan beyaz saçlı abla fazla neşeliydi. Bu iyi bir şeydi gerçi. Anlaşılan bizi korkutmamaya çalışıyorlardı. Sonuçta hepimiz, en azından ben öyle umuyorum, bu toplantıya ilk defa katılıyorduk.
Beyaz saçlı ablanın bir lider misali ortaya oturmasının ardından toplantımız başlamıştı. Adının Yumisa olduğunu söyleyen beyaz saçlı abla; solundaki kahverengi saçlı adamın adının Ryushi olduğunu, sağındaki adamın isminin de Shinji olduğunu söylemişti. Ryushi bu şekilde tanıtılmasına kızmış olsa gerek Yumisa ablaya gergin bir şekilde bakmıştı. Shinji ise bize el sallamıştı! Anlaşılan ilginç bir toplantı olacaktı!

Beyaz saçlı abla, arkadaşlarını tanıtmasının ardından bizden kendimizi tanıtmamızı istemişti. Ayrıca bugün ki toplantıda ne yapmayı istediğimizi de söylememiz gerekiyormuş. Bunu duyunca oldukça paniklemiştim. Burada neler döndüğü hakkında hiçbir fikrim yoktu çünkü! Öğretmen kendisini kaldırmasın diye sıra altına gömülen öğrenciler misali masanın altına doğru hafifçe kaydığım sırada, dev pamuk şekerlere inanmayan adam öne atılıp söz almıştı. İsminin Bachuru olduğunu öğrendiğim adamın kendini tanıtmasının ardından kısa süreli bir sessizlik olmuştu.

Ne olursa olsun bu sessizliği ben bozmayacaktım! Pot kırabilirdim çünkü. Şimdilik birkaç kişinin daha söz almasını umut ederek bekleyecektim. Birkaç kişi daha kendini tanıttıktan sonra ayağa kalkıp hafifçe öne doğru eğilecek ve nazik bir ses tonuyla: ''Benim adım Yakkai Umaru. Şey, diğer arkadaşların durumunu bilmiyorum; fakat ben Fraksiyon hakkında çok az şey biliyorum. Mümkünse bugün ki toplantıda bu konu hakkında konuşabilir miyiz? diyecektim.

[Kai Ishio]

Sarı saçlarına, bazılarına komik gelen göz bandına rağmen Ishio, Bachuru'nun yanında fazla resmi gözüküyordu. Sessiz duruşu, 'centilmen' oturuşu muhtemelen onu odadaki en ciddi kişi yapacaktı. Dostunu da bu yüzden seviyordu. Bachuru'nun yanında amuda kalkıp yürüse bile yine de ciddiyet sahibi gözükebilirdi. Odanın kalanındaysa meraktan kaynaklandığını varsaydığı bir sessizlik hakimdi. Ishio'da meraktan ziyade, Shinzo'nun bizzat geleceği düşüncesi nedeniyle ufak bir gerginlik taşıyordu. Gün ışığı seksisi. Hafifçe sırıtırken Bachuru'nun omzuna vurdu. Böyle anlarda akademide ki zamanları hatırlıyordu. Bachuru'nun duvarda çıkan izi... O günden beri dostu büyük bir ilerleme kaydetmiş, en azından tek gözlünün yanında sınırların ne olduğunu öğrenmişti.

Sandalyeye dayadığı koluna abanırken odadaki kişileri inceledi tek tek. Beklediğinden daha ufak bir toplanma olmuştu. Ishio özellikle yer bulabilmek için oyalanmadan geldiğini söyleyebilirdi. Ancak şu anda, Bachuru'nun sandalyeleri birleştirip oyun oynamasına yetecek kadar bir boşluk bulunuyordu. Shinzo'nun beklentileri de karşılanmayacaktı. Gerçi fatura buradaki gruba kesilmediği sürece, ufak bir grup olarak göze girmekten şikayet etmezdi Ishio. Sorumluluğunu yerine getirmiş, çağrıya cevap vermişti.

Ortamın donukluğunu dağıtan, yetkili oldukları etrafa saldıkları auradan bile belli olan kişilerin girişi olmuştu. Ishio'nun kopyası, ancak gri saçlar. Bu adamı ilk gördüğünde Ishio kolunu eski haline getirerek daha ciddi bir duruşa bürünmüştü. Bir nevi asillik akıyordu ve Ishio bunun altında kalmayacaktı. Odaya giren diğer iki kişi ise biraz daha rahatlamasını sağladı. Kahverengi saçlı ortama biraz sıcaklık katmış, en son katılan kadınsa ciddiyet seviyesini neredeyse sıfıra indirmişti.

Kadın tanışma faslında odadaki herkese bir iyilik yapmış, cana yakın davranmıştı. Ishio kendisini bu konuda eksik hissetmiyordu ancak diğerlerinin bir çekincesi varsa bunun gereksiz olduğu artık barizdi. Yinede, Bachuru'nun akan salyalarını toplaması için tekrar dürttü onu. Dostunun kurduğu cümleleri anlamak için o bile durup 4-5 saniye düşündüyse, karşısındaki kadının neler çektiğini tahmin edemiyordu. Bachuru'nun ardından sarışının sözlerini bitirmesini bekledi. " Kai Ishio. " Masaya eğilerek kadına yöneltti gözünü. " Genel olarak neyin içinde olduğumuzu bilmek istiyoruz. Sizinde dediğiniz gibi yeniyiz, bildiğimiz tek şey Hikari ismi altında birleşmiş olduğumuz. Liderimizin bizden beklentileri ne ? İzlememiz gereken yol, dikkat etmemiz gereken şeyler... Dostlarımızın fikrini sormadım ancak hepimizin bunları öğrenmek istediğine eminim. " Tek tek soru sormak yerine, daha genel bir açıklama beklentisi yaratmak istemişti Ishio. Sonrasında tatmin olursa daha derinlere inebilirdi.

[Kazuki Hayato]

Oturduğum vakitten bu zamana kadar yalnızca önüme bakmakla yetindim. Ne sağa, ne sola nede tavana... Bakmadım çünkü oldukça üşengeç bi tavır sergiliyordum. Odaya peşi sıra gelmeye başlayanları incelemeye karar verdiğim an, kafamı kaldırdım. Toplantının ciddiyetini daha bu sandalyeye oturur oturmaz kavramıştım aslında. Ciddiyet, salona girdiğim andan itibaren arta arta tepeme ulaşmıştı. Gözlerimin ısınmaya ve gözkapaklarımın titremeye başladığını hissettiğim an duraksadım. Derin bir nefes alıp sakin kalmak üzere olan yolculuğumda ilk adımı attım. Başarılıydım galiba. Ellerim titremiyor, garip şeyler yapmıyordum. Ortama kısa sürede adapte olabileceğimi sanıyordum. Odaya girenleri teker teker incelemeye koyulduğumda aslında kiminin çok ciddi, kiminin garip, kiminin fazla neşeli, kiminin çıplak, kiminin ise çözülmesi güç tipler olduğunu anlayabiliyordum. Görünüşe göre kişilik analizi yapma konusunda iyi değildim ve ön yargılarımla hareket etmeyi de sevmezdim. O yüzden bekledim, bekledim...

Sonunda içeriye yetkiliye benzeyen insanlar gelmişti. Aslında şu ana kadar bastıran heyecanım şu an hissedilemez biçimde azdı. 3'ü de çok normal tipler sayılmazdı. Shinzo yanında güvendiği isimlerden oluşan bir kaç kişilik bir ekip bulunduruyordu. Bu kişilerin onlar olması muhtemeldi. Aslında fikrim git gide değişiyordu. Fazla neşeli gözüken bu ablanın biraz sorunlu olduğunu düşünüyordum. İçlerinde normale en yakın olan uzun boylu erkeğin ise biraz daha çekilebilir olduğunu farkettim. Diğeri ise fazla gergin duruyordu. Neyse ki toplantıya katılmamız için davet edildik, dayak yemek için değil.

Şeker ablanın samimi merhabasından sonra ilk baş kendini, sonra da yanındakileri tanıtışına katlanmak zorunda kaldım. Yumisa fazla ciddiyetsizdi. Ryushi ona karşı fazla tahammülsüzdü. Shinji ise daha normaldi. Buradaki en tecrübeli olanın Shinji olabileceğini düşündüm ve diğerlerini adeta boşverip ona bakmaya, süzmeye başladım. Bunu onu rahatsız edecek düzeyde tutmamış, hemen önüme bakmaya devam etmiştim. Nasıl olsa oldukça uzaktık ve sadece onları dinlemekle yetiniyordum. Şu anlık.

Yumisa'nın bize söz hakkı vermesiyle birlikte bir kaç kişi söz almıştı. Göz bandı takan sarışının sözlerini mantıklı, diğerlerini ise sıradan bulmuştum. Aslında burada bir şeyler söyleyecek olursam benim söyleyeceklerim de sıradan olacaktı. Daha ötesine gidemezdim. Kendimce merak ettiğim şeyler vardı. Evden çıkmadan önce bile bunlarla boğuşmuş, düşünmüştüm. Herkesin teker teker konuşmasını dinledikten sonra içimdekileri elimi yavaşça havaya kaldırarak döktüm.

"Ben Kazuki Hayato. Öncelikle şunu belirteyim; Ben Nikkougakure'ye hizmet ediyorum, burada bulunan herkes gibi. Tüm kalbimle. Eğer Hikari Fraksiyonu da koşulsuz şartsız köyümüzün iyiliği doğrultusunda hareket ediyorsa burada varım. Fraksiyon'a bağışladığım paraların köyün iyiliği için harcandığını, yaptığım görevlerin ve aldığım sorumlulukların bu köy uğruna yapıldığını bilmem aklımdaki soru işaretlerini giderir." Boş bir konuşma olduğunu düşündüm bunun ilk başta. Çünkü bana verecekleri cevaptan sonra ben "öyleymiş o halde, tamam" diyeceğim. Belki farklı bir üslup takınır ancak herkesin merak ettiği veya günün birinde aklına takılacağı bir şeyi belirttim. Bunun cevabını alırsam toplantıya katılım amacımı gerçekleştirmiş olurum. Aklımdaki son düşünce ise liderimizin nerede olduğuydu. Toplantıya katılıp katılmayacağını soranlar olmuştu. Verilecek cevapları dinleyip kendimce bir yorum yapacaktım bende.

[Tamaishi Sando]

Bir sürü garip gurup tip girdi içeriye. Bir tane benden bile büyük kız var mesela. Babası su aygırına mı çakmış ne etmişse artık. Yanında da bir tane küçücük olan var. Onun da babası demek ki sineğe, kelebeğe dalmış, ne biliyim lan! Bir tane de tek gözlü korsan var. Geri kalanlar normal herhalde, en azından öyle görünüyorlar. Demek ki ucubelere, korsanlara falan da kucak açan, hoşgörülü bir toplulukmuşuk. HİKARİ ULAN! HİKARİLİ OLMAYANLARI ÖLDÜRECEĞİZ!

Biz böyle herhalde bir 7-8 kişi olduk, üşendim saymaya, beklemeye başladık. Shinzo Baba gelecek dediler ama tık yok. Bekle bekle yok adam. Ben sağa sola cık cık yapmaya başladım. Sağa sola yapmamın sebebi de destek beklemem ama pek oralı olmadılar. ÇOK DA FİFİ!

Ben en son iyice sinirlendim. "SİKERİM LAN SHİNZO BABA NERDE!? KİM EŞEK ŞAKASI YAPIYORSA ÇIKSIN LAN!" diye bağıra böğüre ayaklanacaktım ki kapı açıldı. Hemen eski, sakin halime döndüm. Ağzımın suyu akarak, gözlerim ışık saçarak baktım kapıya ama... bildiğim kadarıyla bunların hiçbiri Shinzo Baba değil! LAN KESİN BİZE BAİT ATTILAR ŞİMDİ DE PARALEL YAPILANMA DİYE TUTUKLAYACAKLAR! OFF YA! Ee? Bir şey demeden güzel sandalyelere kuruluyor bunlar. Hmm... Dur bakalım derdi neymiş bu arkadaşların.

Aa, kız olan temel içgüdülü filmdeki şeyi yapacak lan herhalde. Hani böyle bacak bacak üstüne atıyordu falan. TERBİYESİZ! BU MUDUR ALTIN JENERASYON!?

Bu çok sıcak dostlukla gözlerimizi yaşarttığınız için teşekkürler... Sanırım ben Ryushi'nin köpeği olacağım. Shinzo Baba yoksa sorun var demektir kardeş! SİZ ÇOK YANLIŞ ADAMA ÇATTINIZ GENÇLER!

Geberiyormuş gibi öksürerek söze girmek istediğimi belli ettim. Ama anlamadı sanırım millet. Birkaç arkadaş kendini tanıtıp dertlerini dile getirdiler. Güzel, çok güzel... Ben de dile getireceğim sorunumu. Ayh, heyecanlandım! Topluluk önünde konuşmak da...

"MERHABA ARKADAŞLAR! BENİM ADIM TAMAİSHİ SANDO! TANIŞTIĞIMA MEMNUN OLDUM!" Sıramı geciktirseydim keşke biraz daha. Bağırmak sorun oluyor mu bilmiyorum ama bu gidişle Ryushi'nin köpeği olacağım herhalde. Neyse gider ayak diyeceğimi diyeyim bari. Sakinleştim azcık... "Herkes aynı şekilde mi davet edildi bilmiyorum ama benim kapıma bırakılan kağıtta Shinzo-sama'nın imzası vardı. Kendisi bu toplantıya teşrif edecek mi acaba?" Siz ne iş kardeş tarzı el hareketlerimle sordum sorumu. Gider ayak boş geçmeyelim. "Öteki arkadaşların sorularının cevabını ben de dinlemek isterim bu arada."

[GM - Naruto]

Yumisa'nın konuşmasının ardından ortamda ufak bir sessizlik baş gösterirken, sazı eline alan Bachuru oluyor. Cümlelerini bir bir devam ederken, başlarında kendisini dikkatli bir şekilde dinleyen Yumisa'nın, cümle sonlandığında artık Bachuru'yu aynı ciddiyetle dinlemediği her halinden anlaşılıyor. Bunun en büyük kanıtı ise Shinji'nin kıyafetinde sarkan bir ip parçasını tutup, ipi koparana kadar çekmesi, ardından kopan ipi düğümlemeye çalışması oluyor. Ancak yine de cümlenin bitimine yetişen Yumisa “Tam ne dediğini çok anlamadım, ama ne demek istediğini kaptım!” diyor ve hemen ardından “Ba-chu-ru-kuuğn!” diyor son hecesinde tek gözünü kırparken.

Bachuru'dan sonra sözü Umaru devralıyor. Umaru'nun cümleleri sonlandığında ise, Yumisa hemen “Umaru-chağn... Buraya bunun için geldik. Yeter ki sen de tüm cesaretlinle konuşmalara katıl.” demekle yetiniyor.

Konuşmanın bu şekilde ilerleyeceğini anlayan Ishio, söz almak için Yumisa'nın konuşmasının bitmesini bekliyor ve ardından kendisi konuşmaya başlıyor. Ancak tıpkı Bachuru'nun konuşmasında olduğu gibi, Yumisa yine başka şeylerle ilgilenmeye koyuluyor. Bu seferki hedefi, Ryushi'nin kıyafetine düşen uzun saçları toplamak oluyor. Bu saçları toplamasının ardından ise, sanki bir saklarmış gibi Ryushi'ye yanaşıp kısık sesle “Kel kal da gör!” diyor topladığı saçları uzatırken. Ryushi ters bir bakışla Yumisa'ya bakmasının ardından kendisine uzatılan dökülmüş saçları almak dışında bir şansı olmadığını anlıyor ve sert bir şekilde saçları alıp yere atıyor! Bu sırada Ishio'nun konuşması çoktan bitmiş oluyor ve hepiniz Yumisa'nın söyleyeceklerini bekliyorsunuz. Daha doğrusu, Yumisa'nın tekrar konuya dönmesini...

Yumisa hepinizin bakışlarını üstünde hissettiği anda, alt dudağını büküyor ve gözleri büyürken kaşlarını da olabildiğince yukarı kaldırıyor. Yüzün pot kırarak utanmış bir ifade takınırken “Ishio-san... Paçandan akan şey liderlik mi? Dediklerin doğru, bir şey bilmiyorsunuz. Merak etmeyin, elimden geldiğince her şeyi cevaplayacağım.” diyor ve bakışlarını yanındaki Shinji ve Ryushi'de gezdirirken “Yani cevaplarız umarım.” diyor çekingen bir şekilde.

Hayato konuşmayı devralan bir diğer kişi olurken, ilginç bir şekilde Yumisa hiçbir şey ile uğraşmadan Hayato'yu dinliyor. Yüzünde ciddi bir ifade olan Yumisa, Hayato'nun konuşmasının ardından “Fraksiyonumuz zaten köye hizmeti amaç edinmiştir. Ama hatırlatmalıyım Hayato-san... Fraksiyonumuz da köyümüz kadar köklü ve önemlidir.” diyor. Yumisa'nın daha önce takınmadığı bu ciddiyetin, Hayato'ya gösterilmiş olması hepinizin dikkatini çeken bir nokta oluyor. Yine de bunun sebebini henüz net bir şekilde bilemiyorsunuz. Ryushi kendine has sertliği ile bakışlarını Hayato'da toplamışken, Yumisa da kendine has tarzıyla bakışlarını Hayato'dan ayırmıyor. Shinji de bu kervana katılmış son kişi olsa da, onun bakışları daha bir yumuşak, ancak iğneleyici oluyor.

Ortama çöken ağır bir hava, bir böğürtü ile yırtılıyor! Yumisa yerinden zıplarken, yanındaki Ryushi ve Shinji bakışlarını bu böğürtünün sahibi, Sando'ya çeviriyor! Yumisa oturduğu yerde düzelip eliyle damağına bastırırken, hepinizin anladığı üzere Sando'yu dinlemiyor gibi görünüyor. Fakat artık bildiğiniz bir nokta var ki, o da Yumisa her ne kadar sizi dinlemiyor gibi dursa da, söylediklerinizi bir şekilde duyuyor ve size karşılık veriyor. Sando sorusunun ardından Yumisa, etrafına bakınmayı kesip Sando'ya dönüyor ve boğazını hafifçe temizledikten sonra gırtlağından çıkan bir ses ile “TANIŞTIĞIMA MEMNUN OLDUM HAYVAN GİBİ BAĞIRIP BENİ YERİMDEN ZIPLATMAYI VE BURADAKİ ARKADAŞLARIN ÖNÜNDE REZİL ETMEYİ BAŞARAN KOCA ADAM...” diyor ve birden öksürüklere boğuluyor. Shinji yavaş yavaş Yumisa'nın sırtına vururken Ryushi de olabildiğince sert vurmak için kolunu yukarı kaldırıyor! Yumruğunu hızla iki büklüm olan Yumisa'nın sırtına indirmek üzere olan Ryushi'nin bileğini Shinji kavrarken, Yumisa oturduğu yerde ayağa kalkıyor ve suratını neredeyse Ryushi'nin suratına değdirirken “BENİ ÖLDÜRMEYE Mİ ÇALIŞIYORSUN SEN YOKSA? SANA BUNUN HESABINI ÖDETMEYECEĞİM Mİ SANIYORSUN!?” diye bağırmaya başlıyor. Ryushi sanki kendisine hiç böyle bir şey söylenmemiş ve suratınında birkaç santim uzağında bir surat yokmuş gibi davranırken, Yumisa daha da çileden çıkıyor ve “BEN YOKMUŞUM GİBİ DAVRANMASANA PİÇ KURUSU!” diye bağırmaya başlıyor. Ancak bağırması yine öksürüklerle kesilirken, Shinji Yumisa'nın omuzlarına oturması için bastırıyor. Yüzündeki tebessümden hiçbir şey kaybetmeyen Shinji, Yumisa'nın öksürükleri arasında Sando'ya dönüyor ve “Shinzo-sama ilk görüşme için bizleri görevlendirdi. Gerekmesi halinde kendisi de toplantımıza teşrif edecektir. Bu konuda kafanızda bir şüphe olmasın lütfen.” diyor. Bu esnada Yumisa'nın öksürükleri kesilirken, Shinji'yi kıyafetinden çekiştirmeye başlıyor ve yine fısıltıyla “Bu nasıl genç? Bildiğin amca bu!” diyor. Ancak cümlelerinin sessizlikten dolayı duyulduğunu fark eden Yumisa, yine o utangaç ifadesini takınırken “Ama çok genç bir amca Sando-kuuğn! 15'inde amca olmuş gibi amca.” diyor.

Yumisa sıvamasının bitmesi ile beraber diğer katılımcılara şöyle bir bakıyor. Ancak içlerinden hiçbirinin konuşmayacağı anlaşılınca, konuya kendisi giriyor. Yumisa sırtını geriye yaslarken “Hepinizin ortak merak ettiği konu, biz kimiz, neciyiz sorusunun cevabı... Burada size uzun uzadıya tarih dersi verecek değilim. Bunun için zamanımız da yok zaten. Özetle belirtmek gerekirse, Shinzo-sama Daimyou-sama'nın en güvenilir adamlarından biridir. Bu güvenilirliğin devamı için de kendisinin çevresinde insanlar olması gerekir. Kendi çevresindeki insanlar Shinzo-sama'nın güvenilirliğini arttırırken, köyümüzün kalkınmasına da yardımcı olur. Aslında temelimiz bundan ibarettir. Bizler köye katkı sağlayarak Shinzo-sama'nın yönetimde etkin olmasını sağlarız. Dolayısıyla köy de kazanır bizler de... Bu noktada sizden beklenilen tek şey, köye hizmettir. Çünkü bizler köye ne kadar bağlı kalırsak, Shinzo-sama'nın konumu da o kadar sağlamlaşacaktır. Köye hizmeti nasıl yapacağım noktasında ise sizleri fraksiyonumuz zaten yönlendirecektir. Bu hizmet doğrudan bağışlar üzerine kurulu olabileceği gibi başka şekillerde de karşımıza çıkacaktır. Bu şekil bir defasında karşımıza çıktı, ancak biz değerlendiremedik...” diyor. Bu noktada olayın nereye bağlandığını az çok anlamış bulunuyorsunuz. Yumisa da sözü daha fazla uzatmadan “Geçen günlerde fraksiyon tarafından bir görev verildi, ancak bu görev başarısızlıkla sonuçlandı. Fraksiyonumuzun değerli üyeleri bize sırtını döndü. O günden sonra, bazı çatlak sesler duyulmaya başlandı. Zaten bu toplantıyı düzenleme sebeplerimizden biri de çatlak sesleri kaldırmaktı.” diyor. Bu noktada Yumisa'nın bakışları Hayato'ya kayarken “Bizler sizlere şunu söylüyoruz... Bu köy için gerekirse canınızı verin! Ama fraksiyonunuz için gerekirse dirilin! Metodlarımızı tasvip etmiyor olabilirsiniz, ancak unutmayın, şu an bir liderimiz var ve bu liderin altındaki kişiler olarak kararlarına saygı duymak zorundayız. Sizi temin ederim ki, fraksiyon adına yapılan hiçbir işimiz, köyümüze yapılan hizmetin önüne geçmeyecektir. Belki farklı yollardan adımızı daha sabit kılacağız, ancak yine de köyümüzü üstün tutacağız.” diyor.

Yumisa'nın konuşmasındaki ana tema aşağı yukarı belli olurken, Yumisa sözü bir kez daha size bırakmış gibi görünüyor. Sırtını sandalyesine yaslarken, bu niyetini cümlelere dökerek “Kısacası dostlar, sizden beklenilen, köy için ölmek, fraksiyon için ise dirilmek. Sizden istenilen, fraksiyon içinde ikilik yaratmamak; emirleri, istekleri, ricaları yerine getirmek. Size vaadedilen köyün çıkarlarından vazgeçmemek, köyün yönetiminde daimi söz sahibi olmak. Siz neler düşünüyorsunuz?” diyor.

Out: Shinji ile Ryushi'nin görünümleri karışmış, onu düzelttim, bilginiz olsun canlar!

[Yakkai Umaru]

Yumisa ablanın Bachuru denen adam konuşurken ki hareketleri ve Bachuru denen adama verdiği cevap çok hoşuma gitmişti. Böyle kalırsın işte. İki metrelik pamuk şekerlere inanmazsan her şey müstehak sana! Nihihihihihi! Yumisa ablanın samimi hareketlerinden olsa gerek, daha sonra konuşma planımı boşverip hemen söz almıştım; fakat daha sorumu sorduğum anda ne kadar aptalca konuştuğumun farkına varmıştım. Fraksiyonun durumu hakkında konuşmaya geldiğimiz toplantıda fraksiyonun durumu hakkında konuşup konuşamayacağımızı sormuştum! Bu, abimin odama çikolata getirmesinin ardından abimden çikolatayı yemek için izin istemem gibi bir şeydi. Anlatabiliyor muyum? Çikolatayı zaten bana getirmiş! Of!
Neyse ki Yumisa abla, kırdığım potu anlamış olsa gerek, bana kısa bir cevap vermiş ve cevabının ardından tüm cesaretimle konuşmalara katılmamı söylemişti. İşte gerçek bir lider! Neler olduğunu şipşak anlamış ve boğulmak üzere olduğum utanç denizinden elimi tutarak çıkarmıştı! Aldığım cevabın ardından yerime oturmuş ve insanların bana bakıp bakmadığına bakmıştım. Neyse ki abiciğim yanımda yoktu. Yoksa harakiri yapmam gerekirdi!

Yerime oturmamdan kısa bir süre sonra sakinleşip, toplantıda olan her şeyi dikkatlice izlemeye devam etmiştim. İnsanlar hala konuşuyorlardı ve tek bir ayrıntıyı bile kaçıramazdım. İsminin İshio olduğunu öğrendiğim uzun sarı saçlara sahip yakışıklı, Abim kadar değil!, adam oldukça güzel konuşmuş ve iyi noktalara değinmişti; fakat Yumisa abla tıpkı Bachuru da yaptığı gibi İshio'yu da pek takmamış gibi gözüküyordu. Gerçi beni de pek takmamıştı. Arkadaşının dökülen saçları Yumisa abla için daha önemliymiş gözüküyordu. Sonuçta hijyen de önemli tabii.

İshio'nun ardından, İsminin Hayato olduğunu öğrendiğim adam konuşmaya başlamıştı. Hayato, benim de merak ettiğim bir konu hakkında konuşmuştu. Hikari koşulsuz şartsız köyün iyiliği için mi hareket ediyor? Evet bu ninjalık işlerini fazla sevmiyorum. Şu an burada konuşulan şeyleri pek anladığım da söylenemez. Abimden başka şeyleri genelde umursamadığım da doğrudur. Yine de köyümü çok severim ben! Burada pek çok acı yaşasam da pek çok güzel hissi de burada tattım. İlk kez burada emekledim, ilk kez burada yürüdüm. İlk görevimi burada yaptım. Abiciğim ile beraber yapacağımız ilk çocuğu da burada doğuracağım! Köydeki diğer çocukların, benim yaşadığım kadar kötü bir çocukluk dönemi yaşamamaları için de elimden geleni yapacağım. Çünkü ben, abimin kardeşiyim! İşte bu, Umaru'nun milliyetçiliğidir!

Hayato'nun sorusunun ardından, bizle konuşmaya gelen üç kişi de ciddileşmişti. Özellikle Yumisa ablanın ciddileşmesi beni şaşırtmıştı. Yumisa abla, Fraksiyonun köy için olduğunu;fakat aynı zamanda fraksiyonun köy kadar önemli olduğunu söylemişti. Daha sonra üç kişi de ''sen hayırdır?'' dercesine bakmışlardı Hayato'ya.
Tam da bu sırada bir böğürtü ortalığı inletmişti! Bir anlığına düşman saldırısına uğradığımızı düşündüren bu insanlık dışı ses Yumisa ablayı bile korkutmuşa benziyordu. Bundan sonra yaşananlar ise oldukça karışıktı. Öksürükler, bağırışmalar, şakalar, komiklikler... Yine de özetlemem gerekirse, Yumisa abla da isminin Sando olduğunu öğrendiğim amcanın tıpkı bir amcaya benzediğini düşünüyordu. Amcanın amcaya benzemesi konusunda hem fikir olmamız çok hoş ve çok önemli bir şeydi bana kalırsa. Ha bir de, liderimiz ileride yapılacak olan toplantılara katılacakmış.

Tüm bunların ardından, odayı bir sessizlik kaplamıştı. Dördümüzün ardından soru soran olmamıştı. Bazıları cool takılmak istiyordu belli ki. Ya da benim gibi acele edip saçma sorular sormamayı amaçlıyorlardı. Kim bilir? Yine de bu sessizlik Yumisa ablayı rahatsız etmiş olsa gerek, söze girmişti.
Yumisa ablanın anlattıkları sayesinde burada neler döndüğünü anlamıştım. Hikari, köyün iyiliğini amaç edinmiş bir fraksiyonmuş. Fraksiyonun üyeleri köy için çalışırmış. Biz köy için çalıştıkça, liderimizin de Daimyo gözündeki değeri artarmış. Amaç da bu değeri olabildiğince arttırıp liderimizin konumunu sağlamlaştırmakmış. Şu an yapılan toplantının gerçekleştirilmesinin sebebiyse geçenlerde bir görevin başarısızlıkla sonuçlanmasıymış. Falan filan....


Bunlar güzel şeylerdi;fakat nedense içimi bir huzursuzluk kaplamıştı. Yumisa ablanın sarfettiği: '' Bu köy için gerekirse canınızı verin! Ama fraksiyonunuz için gerekirse dirilin! Metodlarımızı tasvip etmiyor olabilirsiniz... Belki farklı yollardan adımızı daha sabit kılacağız. '' tarzı cümleler içime sinmemişti. Nedense, sırf köy güzelleşsin diye değil de liderimiz yükselsin diye köy için çalışmamız isteniyor gibiydi. Ayrıca bu amaç uğruna ellerimizi kirletmekten çekinmememiz bekleniyordu sanki. Bilirsiniz... hemşireler de ilk baştan size güler yüz ile yaklaşır; fakat iğneyi kolunuza sapladığında gerçek yüzleri ortaya çıkar! Açıkçası bu son konuşma yüzünden kafam eskisine kıyasla daha karışıktı. Bu yüzden bir süre söz almadan konuşulanları izleyecek ve düşüncelerimi netleştirmeye çalışacaktım.

[Kazuki Hayato]

'Sen sadece bir salaksın...' dedim içimden. Salaklığı ilke edinmiş birinin sorumu tam anlamıyla cevaplayabilmesinin imkanı yoktu zaten. Başkalarına söyledikleri, bana söyledikleri hiç bir soruyu tam manasıyla cevaplamıyordu. Bir tezi örneklerinle savunmazsan onu karşıdakine kabul ettiremezsin. Yumisa fazla salaktı. Ne kadar bana laf anlatırken ciddileşse de başkalarına gösterdiği cıvık halleri onun kendini üstün sanan bir salak olduğunu kanıtlıyordu. Böyle insanları eğlenceli bulsam da hep acımışımdır. Hayatla taşak geçmek için fazla kısa bir ömrümüz var. Sözlerini sarfettiği sıradaki ciddiyeti diğer ikiliye de bulaşmışladı. Burada bulunan herkesi tanıyorlardı. İsimlerimizi, ailelerimizi.. Bizi bu fraksiyona alırken hakkımızdaki her şeyi zaten öğrenmişlerdi. Buradakilerin bundan pek haberi yoktu. Bana bakan diğer ikilinin yüzündeki ciddiyete karşılık pişkin bir gülümseme yerleştirdim yüzüme. Ryushi tamamiyle kuduz bir köpekti. Ancak kendine güveniyordu. Kuduz köpeklerle ilişki kurmamaya dikkat ediniyordum. Shinji'yi çözememiştim. Bana attığı bakışların iğneleyiciliği altında ezilmeyecektim. Bakışlarımı ne Yumisa'ya ne de Ryushi'ye yönelttim. Sadece Shinji'ye bakıyordum ve ağzım kulaklarıma varıncaya kadar gülüyordum. Ortamdaki ciddiyet bozuluncaya kadar bunu yapmaya devam ettim.

İsminin Sando olduğunu hatırladığım garip herif bağırmaktan başka bir şey yapmıyordu. Ama haklı olduğu bir nokta vardı. Hikari Shinzo neden toplantıda yoktu? Yumisa ne kadar bize meraklanmamamızı söylese de o bir salaktı. Salaklar böyledir. Söylediği diğer şeyler ilgi çekiciydi. Bir takım gereksiz ve prosedürlük cümlelerden sonra nihayet bakışlarını üzerime kaydırarak bizden alınan paraların meselesine geçti. Ben bu konuyu fazla iyi biliyordum. Ne olduğunu bilmediğim bir yapıya para bağışlamak gücüme gitmişti. Aynı şekilde bu kızın söylediklerinden sonra da düşüncem değişmemişti. Bir daha olsa yapar mıydım peki bu bağışı? Sanırım evet. Ben paraya önem veren biri değildim. Bize yalan söylemiyordu işin diğer kısmı. Shinzo bu yüzden bu toplantıyı düzenlemişti. Bizi aydınlatmak için. Yine de gözlerimin onu görmesi daha iyi olurdu. Yumisa sözleri bize bıraksa da onu pek umursamıyordum. İyi niyetini daha konuşmasına başlar başlamaz anlamıştım ancak bize Shinji olarak tanıttığı adama inanılmaz biçimde kıl olmuştum. Çünkü Yumisa'nın nazik konuşması ve onun bakışları arasında inanılmaz fark vardı. Ona doğru tabiri caizse 'yavşak' bakışlar attıktan sonra söz aldım.

"Katılıyorum. O halde söyleyecek pek fazla bir şeyim yok benim."
Buradan sonra Yumisa'ya bakıp gülümsedim. Kısa süre sonra gözlerimi Shinji'ye iyice diktim. Sessizliği fırsat bilecek ve vurgulu bir şekilde "En azından sizlere." diyecektim.

[Tamaishi Sando]

Yumisa'nın benim sesimi yükseltmem üzerine yaptıklarına tek kaşımı kaldırıp kaldırdığım kaşımın tam tersi yöndeki göğüs kasımı kasarak bakmakla yetindim. Hani şu yeteneksizsiniz falan tarzı yarışmalara katılıp memelerini oynatan elemanlar oluyor ya öyle bir kasma. Hatta aynı taraftaki kaşımı ve mememi kaldırmayarak bir kontrastta yarattım. Neden bilmiyorum, sadece... öyle yani.

Yumisa, Ryushi denen arkadaşına saldırırken Shinji de sorumu yanıtladı. Şimdilik Shinzo-sama gelmeyecek o zaman. Yazık oldu...

...

AMCA FALAN DİYORSUN AMA HİÇ SAYGIN YOK BAKIYORUM! IRKÇILIK HAD SAFHADA AĞBİ SİKERİM BÖYLE KÖYÜ DE FRAKSİYONU DA! DELİ ETMEYİN LAN BENİ! AĞZINI BURNUNU DAĞITIRIM LAN SENİN! SAYGISIZ! TERBİYESİZ! Sakin ol Sando, sakin ol... Bağırmanın yeri değil, farklı bir şey bulmalı. Dur lan!

Ben de tek elimi ağzıma siper edip sağıma soluma dönerek aynı tonda, sessizlikte duyulacak şekilde yani, aynı şekilde, başkasıyla konuşuyormuş gibi, "Bu da neymiş böyle yahu kendini şirin mi sanıyor nedir! Te Kami, ehuahuea!" deyip pis bakışlar attım Yumisa'ya. Bu sefer kaştı memeydi karıştırmadım, sapık sanmasınlar. ADAMA BAK YA! AMCA DİYOR! BANA!? ULAN ŞU VÜCUDU GÖRMÜYOR MUSUN LAN SEN? PAÇOZ! Neyse, sakinim...

Bunun haricinde pek de bilmediğimiz bir şey anlatmadı. Ama katılmadığım konulara değinmedi değil. Köy için ölürüm, ilk tercihim olmasa da, ama niye fraksiyon için dirileyim ki? Benim amacım köye hizmet etmek, eğer fraksiyon bu yolda bir araç değil kendisi bir amaçsa, cık, bana uymaz! Ayrıca pis işlere de bulaşmak istemiyorum ben. SHİNZO-SAMA BEST falan tamam da ben kimsenin gözü kapalı müridi olmak istemiyorum. Gerçi şu saatten sonra sike sike yapacağım herhalde ama... O kadar toplantıya katıldık, maklube yedik. Bİ DAKKA LAN MAKLUBE YEMEDİK! NEDEN? Neyse!

Bir de şu anonim bağış konusuna değindi Yumisa. Şu saçlarını toplayan arkadaşa da bakış attı. Zaten onunla konuşurken bir germişti havayı bunlar. Benden de bir miktar para aldılar ve benim de bu konuda söyleyeceklerim var ama toplantıyı amacından saptırır mıyım acaba? Neyse, bunun için burada toplandık sanırım, derdim, fikrim neyse anlatayım. Laf sokma, konuşma hafiften açıldım hem.

Elimi kaldırıp söze girmek istediğimi belirttikten sonra bir de millet şu boyu posu bir görsün, hayran falan kalsınlar diye ayağa kalktım. Sınıf gibi oldu aehuahueauhuahe... "Şu fraksiyona sırt dönme olayıyla ilgili benim de söyleyeceklerim var. Belirli bir mücadele içinde olduğumuzu ve bu mücadelenin getirdiği sorumlulukları biliyorum ama verilen görevin içeriği beni hiç memnun etmedi. Ben pis işlere bulaşmak istemiyorum ve fraksiyonun da bu tarz işlere bulaşmaması gerektiğini düşünüyorum. Mücadelemizi doğru yollardan yapabiliriz."

Yav bir de yanlış hatırlamıyorsam bu işe ilk girdiğimde amacımız yönetimi ele geçirmek demişlerdi. O adam neyi kastediyordu acaba? Böyle mafya falan tarzı alttan alttan mı yoksa direk Shinzo-sama'yı mı başa geçireceğiz ne yapacağız? Kız da Daimyo'nun güveninin devamı falan dedi şimdi... Aklım karıştı benim. Onu da sorayım. "Bir de köy yönetiminde söz sahibi olmak derken tam olarak neyi kastettin? Yani... fraksiyona ilk girdiğimde amacımız yönetimi ele geçirmek denmişti. Bunu Daimyo'nun sağ kolu olmak olarak mı Shinzo-sama'yı Daimyo yapmak olarak mı anlamalıyım?"

[GM - Naruto]

Gelişen olayların ve konuşmaların ardından, Umaru sessiz bir tavır takınırken, Hayato sadece kısa bir cümle ile cevap veriyor. Ancak Sando durumu daha açık kılmak adına düşüncelerini ortaya koyuyuor. Yumisa direk Sando'ya cevap vermek yerine, toplantıya katılan kişilere şöyle bir bakınıyor. Shinji de herkesi kendien has ifadesi ile süzerken, birden toplantının yapıldığı odanın kapısı açılıyor. İçeriye giren bir shinobi telaşlı bir şekilde Yumisa'nın yanına gidiyor. Yumisa ve yanındaki iki erkek shinobinin yanına gelen adam, fısıltı ile Yumisa ve diğerlerine bir şeyler söyledikten sonra, hepsinin yüzü birden ciddi bir ifade alıyor. Yumisa yerinden hızla kalkarken “Shinzo-sama aramıza katılacaktı, ancak halledilmesi gereken bir durum ortaya çıktı. Dolayısıyla toplantıyı bir başka zaman yapmamız gerekiyor. Umarım en azından ufak tefek sorunları kafanızdan silmişizdir.” diyor. Yumisa hızla kapıya doğru yönelirken, Ryushi sizlere hiçbir şey söylemeden Yumisa'yı takip diyor. Soluk soluğa içeriye girmiş shinobi de hızla odadan çıkarken geride sadece Shinji kalıyor. Diğerlerine nazaran daha sakin hareketlerle odadan ayrılmak için hareketlenen Shinji, sizlere gülümserken, her birinize kafası ile selam veriyor ve kapıdan çıkmadan önce “Tekrar görüşmek üzere!” diyor sempatik bir şekilde.

Girdiğiniz ilk toplantı bu şekilde ansızın son bulurken, sizler de evinizin yolunuzu tutuyorsunuz.

Kapalı konu

Katılımın düşmesi nedeniyle konu kapatılmıştır. Konuda yer alanlar, yer aldıkları miktarlar da dikkate alınarak, başkaca konularda ekstra ödüllerle ödüllendirilecektir.