[Shise | Aktif Operasyon] Yeraltı

[GM - Naruto]

İltifat ettiğin sıraada, kadın hafifçe tebessüm ediyor, bir elini yanağına, o elinin dirseğini de masaya koyuyor. Birazdan yapacağı açıklamayı bir çok defa yaptığını anlayabiliyorsun; "Dövüşçüleri tanımana çok gerek yok. Zaten bir iki yumruklaştığınızda gayet tanıyor olacaksınız birbirinizi. Kuralları anlatayım sana ben; Her Shinobi, 2 kunai, 5 shuriken ile dövüşe girer. Başka ekipman kullanamazlar. Dövüş, birazdan göreceğin arenada yapılır. Arenanın sınırları dışına çıkmak yasak, fakat eğer olur da rakibin seni bir şekilde dışarı fırlatırsa, vakit kaybetmeden arenanın içerisine girmende sıkıntı yok. Ninjutsu veya Genjutsu kullanabilirsin fakat diskalifiye olmak istemiyorsan seyircilere veya bizim elemanlara zarar vermemeye çalış. En ufak bir sıkıntıda dövüş dışı kalırsın ve atılırsın... Bu arada, olur da atılırsan ve bu ufak fakirhaneyi de gidip yetkili birisine anlatırsan, kendine yazık etmiş olursun." Göz kırpıyor sana, tehditkâr bir biçimde. Aranızda bu metal parmaklıklar olmasa belki tek yumrukta bayıltabilme ihtimalin var hatunu ama, yapacak bir şeyin yok haliyle.

Hatun ayağı kalkıyor ve ekipmanların yanına gidiyor. 2 kunai ve 5 shuriken alıp, bunları açıklıktan sana uzatıyor. "Neden dövüşüyorsun merak ediyorum bu arada. Paraya falan mı ihtiyacın var? Buraya gelen bir kaç Shinobi sırf keyfine katılıyor dövüşlere. Sende biraz... amaçsızlık gördüm sanki."

[Asai Shise]

Kadına iltifat edip onun boşluğunu yakalamaya çalışıyordum ama görünüşe göre bu kadar profesyonel şekilde düzenlenen bir turnuvaya acemi birini vermezlerdi. Kadın oldukça dikkatli ve üstü kapalı konuşuyordu. Sonrasında ise bana turnuva ile ilgili merak ettiğim şeyleri söylüyordu. 2 kunai ve 5 shuriken başka silah yok. Arenanın dışına çıkınca hemen elenmek yok. Ayrıca ninjutsu ve genjutsu serbest. Görünüşe göre normal bir shinobi dövüşü olacaktı. Ekstradan bir kural yoktu.

Kadın lafını bitirirken buradan kimseye bahsetmememi istemişti. Sonrasında neler olacağını ise göz kırparak anlatmaya çalışmıştı. Görünüşe göre burada casuslar iyi karşılanmıyordu. Bu görevi başarıyla tamamlarsam köydeki itibarım büyük oranda artacaktı. Bu da benim bu göreve olan bağlılığımı daha da arttırıyordu.

Kadın lafını bitirirken bana özel bir soru sormuştu. Amaçsız göründüğümü söylemişti bir nevi haklıydı da. "Amacım turnuvaya girip lanet olası pislik erkekleri bir güzel pataklamak. Dünyada onlardan daha iğrenç yaratıklar olamaz. Erkeklerin kadınlara zulmetmesine izin veremem artık. Onlara bu dünyanın hakimi olmadıklarını kanıtlamam lazım ve buradaki erkekler iyi bir başlangıç olur düşüncesindeyim. Ayrıca biraz antrenman da fena olmazdı." diyerek konuşmamı sonlandırıyordum.

Kadın cevap verdikten sonra ise özel bir soru sorma hakkımın doğduğunu düşünmüş ve ben de özel bir soru sormuştum. "Burada çalışmak sizin için zor olmuyor mu? Sanki hapishanede gibisiniz ve işinizden hoşlanmıyormuşsunuz gibi. Burada neden çalıştığınızı öğrenebilir miyim acaba? Yine o zorba erkeklerin suçu mu yoksa?" diyecek ve ellerimi sıkacaktım. Burada kadınları koruma duygum ağır basmış ve sinirim yüzüme yansımıştı. Bakalım bu bayanın derdi var mıydı, varsa neydi?

[GM - Naruto]

Kadın cevabına karşılık eğlenmiş gibi gülüyor ve oturup para saymaya devam ediyor sen konuşurken, suradında hala bir tebessüm; "Peki ya rakibin bir kadın olursa? Onu da mı pataklayacaksın?" Sonra gözlerini hafifçe yukarı kaldırıp bir şeyler hatırlamaya çalışıyor. "Gerçi bu gece sanırım sadece Yamagi katılıyor Shinobi'lerden ama... Neyse. Tanışacaksın elemanla zaten bu gece, ringte. İlersi için diyorum yani, olur da hastanelik olmazsan veya kalıcı bir hasar alıp dövüşemeyecek bir hale gelmezsen. İlginç durumlar olabiliyor arada sırada." Bu noktada tekrar konuşuyorsun, kadın da cevaplıyor para saymaya devam ederken. "Yasal değil, tehlikeli elemanların arasındayım bütün gün ama parası güzel. Ayrıca sayılarla iyiyim, yani iyi olduğumu düşünüyorum. Hem kardeşim de burada korumalardan biri. O beni işe aldırdı gibi bir şey oldu hatta; hesap-kitap işinde iyi olduğumu bildiğinden. Muhtemelen seyircilerin olduğu taraftadır. Endişelenmene gerek yok yani benim hakkımda." Tekrar gülümsüyor ve işine odaklanıyor. "Adım Misagi. Memnun oldum Kan Cadısı. Bu arada istersen şu kapıdan çıkıp gidip şu anda dönen dövüşü izleyip vakit geçirebilirsin. Vaktin gelince buraya gelip ekipmanlarını alıp ringe inebilirsin."

[Asai Shise]

Muhasebeci kadınla birlikte sohbet ediyorduk. Onun ağzını açmam lazımdı ve ona kendime inandırmam. O yüzden aklımdaki doğruları söyleyip işimi garantiye aldım. Kadınlarla dövüştüğüm zaman ne olacağını sormuştu bayan. "Onların da gücünü ölçmek isterim. Güçsüzlerse güçlenmeleri için onları teşvik ederim. Güçlülerse güçsüz olduğumu anlar ve daha sıkı çalışırım." demiş ve kadının sonraki cümlesini dinlemiştim. Yamagi adından bir Shinobinin bu gece dövüşe katılacak diğer shinobi olduğunu söylemişti muhasebeci. Görünüşe göre burada shinobi dövüşüne pek rağbet yoktu ya da ben kesat bir zamanda buraya gelmiştim.

Kadına sorduğum diğer soruya ise klasik bir cevap vermişti: Para. Evet para bu dünyayı pislikleştiren ve güçlülerin zayıfları ezdiği dünyanın temel maddesiydi. Bu kadında para için buraya gelmişti. Abisi denilen pislik para için kardeşini suç işlenen bir yere önermiş ve onun hayatını hiçe saymıştı. Görünüşe göre erkekler hep aynıydı. Bencil, umursamaz ve aşağılık. Kadın son olarak isminin Misagi olduğunu söyleyip istersem dövüşü izleyebileceğimi söylüyor. "Umarım en yakın zamanda kendine daha güzel bir iş bulursub Misagi-San" diyecek ve gülümseyecektim. Bu sözlerden sonra Misagi'nin sözlerinden fırsat doğduğunu düşünüp hemen dövüşün olduğu yere gidip etrafı inceleyecektim.

Dövüş fazla ilgimi çekmiyordu ama etraftakiler öyle değil. Etrafa iyice bakıp turnuvanın genel durumuna odaklanacaktım. Önce seyircilere bakacak ve seyirci kitlesini gözlemleyecektim. Sonrasında VİP yeri olup olmadığını ya da dövüş alanını gören özel bir oda gibi şeyleri gözüm arayacaktı. Bu sırada dikkat çekmemek için tabii ki de dövüşü de ara sıra izleyecektim. Korumaları da incelemem gerekiyordu. Hangi teçhizatları kullanıyorlar, kaç kişiler, nerede konuşlanıyorlar. Korumaların yoğun olduğu yerleri de tespit edip bu işi organize eden adamın nerede olduğuna dair bir fikir edinmek istiyordum. Görünüşe göre şu anda gözlemlemekten başka yapacak bir şey yoktu.

[GM - Naruto]

Out: Tam tasviri yapabilecğeimden emin olamadım, o bağlamta basit bir kroki çizdim. Umarım daha açıklayıcı olabilmişimdir. GM'liği okuduğunda kroki ve işaretlenen noktalar daha anlaşılır olacak.

• A: Geldiğin kiler

• B: Kadınla konuştuğun oda

• C: Merdiven

• D: Arena

• E: Seyircilerin geldiği kapı

arena.png (68.79 KiB) 926 kere görüntülendi

In:
Kadın sana cevap vermiyor, sadece sen kapıdan çıkarken gülümsüyor. Kapıyı açtığında, kargaşanın sesi suradına çarpıyor tüm gücüyle. Yarı daire bir arenada biri üstte, biri altta, birbirlerini yumruklayan bir ikili var ve o arenanın etrafında oturmuş insanlar bağırışıyor, tezahürat yapıyor ve duyduğun en yaratıcı küfürleri ediyorlar.

Arena, yarım daire şeklinde ve 4 metre yere gömülü. Onu çevreleyen 5 basamak var, her bir basamak 40 santim uzunluğunda. Bu basamaklar da kabaca bir yarım daire şeklinde yanlara doğru açılıyor ve bir kolezyum görüntüsü oluşturuyor. Basamaklara minderler dağıtılmış durumda, insanlar minderlerin üzerine oturuyuorlar. Tam ortada bir merdiven var, bu merdivenin son basamağı 2 metre boyunda, yani arena, son basamaktan sonra 2 metre aşağıda kalıyor. Böylece arenada dövüşen ikilinin seyircilere herhangi bir şekilde zarar vermesi kısmen engellenmiş oluyor. Merdivenin sonunu incelediğinde, geri çıkmak isteyen birinin taşa yontulmuş bir merdiven ile yukarı kendini tırmandırdığını farkedebilirsin.

Yerler taş, duvarlar taş, tavan da taş. Burayı bir Doton ustasının, bir teknik ile yapmış olması aşırı muhtemel zira duvarlar pürüzsüz bir şekilde yontulmuş. Çıktığın kapının karşısında başka bir kapı var, dövüşü izlemeye gelenlerin o kapıdan girip çıktıklarını görüyorsun; Geleneksel japon kıyafeti giyen bir çift sıkılmış olacak ki oraya yöneliyor ve kapının önünde duran, savsak giyimli bir "badigard" onlara kapıyı açıyor ve koridorda uzaklaşıyorlar. Çevreye tekrar bakıyorsun. Her telden insan var, etrafındaki kargaşayı aldırmadan oturan, iyi giyimli bir kaç kişi gözüne çarpıyor, kendi aralarında dövüşü konuşup eğleniyor gibiler. Yanlarındaki daha orta halli duran kesim ise kendinden geçiyor, çeşitli laflar ediyorlar arenaya doğru. Sıkılan birilerini seçiyorsun arada. Kolezyumun etrafında dolanan bir kaç "badigard" seçiyorsun.

Ortalık çok klostrofobik ve havasız; içeride, odanın ortasında, tavanda büyükçe bir delik var, onun dışında bir havalandırma gördüğün söylenemez. İnsanlar iç içe, yan yana oturuyorlar ve millet gaza gelince birbirine çarpıyor, birbirini itekliyor. Dövüşü izleyen 2 çapulcu arasında bir kavga çıkacak gibi oluyor, fakat badigardlardan biri hemen ikilinin yanına giderek olayı sakinleştiriyor. Olayı başlatan adamı 2 metre ileride boş başka bir yere oturtuyorlar.

Kalabalık içerisinde, gözüne çarpan birileri yok. Buranın sahibi civardaysa da, farketmiş değilsin. Arenada birbirini pataklamakla uğraşan ikiliyi izlemeye devam ediyorsun.

[Asai Shise]

Kadın söylediklerime sadece gülümseyerek yanıt yermişti. Böyle bir şeyin mümkün olmayacağından mı yoksa daha fazla kaynaşmamak için mi böyle yaptı bilmiyorum ama ikimiz arasındaki konuşma bu şekilde sona ermişti. Artık görevime odaklanma ve gözlem yapma vaktiydi. Arenanın olduğu bölmeye girdiğimde arena ve özelliği ilk gözüme çarpan şey olmuştu. Yarım daire şeklinde korunaklı bir arenaydı. Seyircilerin güvenliği için gerekli önlemler alınmıştı görünüşe göre. Ama bir shinobiyi tutabilir miydi? Hayır. Demek ki güvendikleri başka bir şey vardı. Beni aşan bir şey olduğunu tahmin etmek zor bir şey değildi.


Giriş yaptığım yerin tam karşısında başka bir giriş daha vardı. Seyircilerin giriş-çıkış yaptığı bu kapıda badigardlar onlara eşlik ediyordu. Etraftaki insanlarda tek tip insanlar değildi. Zengini-fakiri, iyisi kötüsü bütün türden insanlar buradaydı. Bu arena herkese hitap ediyordu ve bu benim açımdan kötü bir şeydi. Etrafta da dolanan badigardlar buranın güvenli olduğu izlenimini veriyordu sıradan insanlara.

En ufak disiplinsizliğe izin verilmemesi de ne kadar iyi organize edilen bir yer olduğunu gösteriyordu bir defa daha. Etrafta istediğim türden bir zengin göremiyordum ve bu beni daha fazla deli ediyordu. Bunu düzenleyen bir bayan mı yoksa erkek mi onu da bilmiyordum. Şu an yapabildiğim tek şey arenadaki ikilinin dövüşünü izlemekti. Belki buradadır ama ben göremiyorumdur belki de buraya hiç uğramamış ve evinde güvenli olan yolu seçmiştir. ama şundan eminim ki buranın işleyişini çok yakından takip ediyordur ve o muhasebeci kızın olduğu yere muhakkak uğrayacaktır. Şu an kilit iki nokta arena ve o kadının odasıydı. Bu adam eninde sonunda bu iki yerden birinde bir açık verecekti. Benim yapacağım tek şey sabretmek ve dikkat çekmemekti.

[GM - Naruto]

Dövüşü izliyorsun bir yandan, çevrede olası hedefini belirlemeye çalışırken. Arenanın ortasındaki iki kişiden bir tanesi izbandut gibi, yarma bir tipleme. Üzerinde yırtık pırtık köyü kıyafetleri var; basit, şalvarımsı bir pantolon üzerine önü açık eski bir gömlek. Kısa, siyah saçları ve siyah gözleri olduğunu kestiriyorsun. Çenesi sanki bir taştan yontulma gibi sert, bakışları gibi. Bir kaşı çoktan patlamış, yanağının bir kısmı şişmiş, fakat yorgun gibi değil. Bir savaş narası atarak önündeki herife doğru koşturuyor iki eli açık bir şekilde, amacı muhtemelen hedefine belden girip onu yakalamak ve yere çalmak.

İkinci herife biraz göz gezdiriyorsun. Kahverengi, kısa saçları var. Göz rengi de kahverengi gibi, fakat dikkat edince onların da siyah olduğunu anlıyorsun. Diğerine göre cılız kalıyor, üzerinde yine standart köylü kıyafetleri var, fakat üzeri diğer herif gibi yırtık pırtık değil. Keskin bir suratı var, hemen hemen üçgen gibi geliyor. Bakışlarında soğuk bir hesaplama ifadesi var, üzerine doğru koşan izbanduta karşı yapacağı hamleleri düşünüyor gibi. Bir shinobi değil, bundan eminsin, fakat muhtemelen yılların verdiği dövüş ve kavga tecrübesiyle bir avcı duruşu olduğunu seziyorsun postüründe. Bir shinobi eğitimi almış olsaydı, muhtemelen cidden yetenekli birisi olabilirdi gibine geliyor.

Büyük olan, bunu belden kapıyor ve havaya kaldırıyor; ufak olan ise bunu planlamış gibi duruyor. Tam onu yere çalacakken, ufak olan herif onun tam ense köküne olabildiğince sert bir şekilde iki elini de geçiriyor. Kalabalık bu noktada kendinden geçiyor ve bağırışlar artıyor salondaki. Ortamdaki testesteronu koklayabiliyorsun resmen. İzbandut yere yığılırken, cılız olan da otomatik olarak onun üzerinde bitmiş oluyor haliyle. Dövüşün aleviyle cılız olan da bir savaş narası atarak kendi üzerindeki gömleği sağ eliyle kavrıyor ve üzerinden yırtarak çıkarıyor. Ardından onu ortadan ikiye bölüyor ve iki eline de sarıyor. Ardından, sağlı sollu yerdeki izbandutun suradına geçirmeye başlıyor.

Bir sağ, bir sol... Her bir vuruşta ortamdaki güruh bir keyif bağırışı atıyor. Olayın çığrından çıkmaya başladığını farkeden badigardlardan bağzıları, herifin telef olmasını engellemek adına arenaya iniyorlar ve iki kişi tuttuğu gibi izbandutun üzerinden cılız herifi alıyorlar. Bir kaç saniye sonra kendine gelen cılız herif ise, kendini onu tutan ikiliden kurtarıyor ve arenadan çıkarak, uzaklaşıyor. Senin geldiğin kapıya doğru ilerlediğini görüyorsun.

Yerde yatan izbandutu ise ikili kapıp zar zor arenadan dışarı çıkartıyorlar ve baygın haldeki herifi, yine senin geldiğin odaya doğru götürdüklerini görüyorsun. Bağırış çağırışlar azalıyor ve bazı insanların kaybettikleri bahisten üzgün, bazılarının ise kazançlarından keyifli olduklarını gözlemliyorsun. Çevrede hala sponsordan bir iz yok.

Dikkat çekmemeye çalışarak oturduğun yerde, bekliyorsun. Bir kaç dakika sonra, bir badigard sana yaklaşıp "Birazdan sıra sende. İçeriden ekipmanlarını al." diyor, geldiğin kapıyı gösteriyor ve görevine geri dönüyor.

[Asai Shise]

Beklerken arenadaki dövüşü izliyordum. Bu iki pisliğin birbirini yemesiydi ve açıkçası hoşuma gidiyordu. Erkeklerin birbirlerine böyle zarar vermesi benim için oldukça güzel bir şeydi. Yarma tipl bir herifle ona göre cılız kalan ikili dövüşüyordu. Normalde yarma tiplinin kazanması gerekirdi ama diğerinde iş olmazsa buraya kadar gelemezdi.

Cılız olan gerçekten yetenekliydi ve bunu görebiliyordum. Shinobi eğitimi almamış olması ise benim için iyi bir şeydi. Erkekler ne kadar güçlenirse o kadar nankör ve bencil pislikler oluyordu. Bu adamın böyle kalması herkes için iyiydi. Yarma olan cılızın üstüne koşuyor ve onu havaya kaldırıyordu. Cılız bir şey yapmamıştı başta ama sonrasında aklındaki planı ortaya çıkarmış ve rakibine okkalı bir darbe vurmuştu. Savaşta kaba kuvvetin çok önemli olmadığını iyi bir hamleyle savaşı terse çevirebileceğini gösteriyordu bu savaş. Cılızın dövüş stili hoşuma gitmişti. Rakibinin agresifliğini avantaja çevirmek oldukça zor bir şeydir.

Sonrasında herife attığı yumruklar beni doğrular nitelikteydi. Acıma duygusu olmadan ardı ardına yumrukları indiriyordu yarmaya. Buna gerek var mıydı yoktu ama yapıyordu. Seyircilerde aynı şekilde pislikti bu vahşete izin vermek ve onu desteklemek kabul edilemezdi. Orada bir bayan da olabilirdi ve bu şekilde bir davranış hoş olmazdı.

Dövüş bittikten sonra benim sıram gelmişti. Görünüşe göre arenaya çıkma vaktim gelmişti. Ekkipmanlarımı alıp şu pislikleri eğlendirmem gerekiyordu. Onlara istediğini vermek zorundaydım yoksa o fiyakalı herif ortaya çıkmayacaktı. O fiyakalı herifi bulup görevimi tamamlamalıydım. Hemen şu bayanın yanına gidip 2 kunai, 5 shuriken alacaktım. Bana verilen sınır buydu ve elimdekilerle en iyisini yapacaktım. Ayrıca bekleme odasındaki cılız herife, dövüş sonrası neler olduğuna, parayı nasıl aldığına iyice bakacaktım. Bu kadının odası ve paralar kilit noktaydı onları kullanarak o adama ulaşabilirdim. Ekipmanlarımı aldıktan sonra etrafta farklı bir şey görmezsem talimatları bekleyecek ve uygulayacaktım.

[GM - Naruto]

Ayağı kalkıp, geldiğin kapıya yöneliyorsun. Etraf biraz sıkış tepiş zira yerlerinde oturanlar ayaklanıp ötesini göremediğin, senin çıktığın kapının tam karşısındaki koridora doğru ilerliyor. Bazıları ellerinde içecek bir şeylerle geliyor, bazıları ise kurutulmuş bir şeyleri ısırarak o koridordan çıkıyor. Bazıları bir yerlerde muhabbet ediyor, bazıları ise sırf ayaklarını açmak için ayaklanıyor.

Sen ise bu ter kokulu erkeklerin arasından sıyrılarak gitmen gereken yere gidiyorsun. Kapıya vardığında, hafif esmer tenli bir herif seni durduruyor. "İçeride rakibin var. O işini bitirsin, öyle girersin. Dövüşten önce görüşmeniz yasak." Sesinde herhangi bir sertlik veya tehditkârlık yok. İşini yapıyor sadece. Sen de talimatlara uyuyor ve bekliyorsun. Bir kaç dakika sonra, içeriden geriye taralı saçları omuzlarına kadar gelen birisi çıkıyor. Bir erkek. Bu saçları az çok tanıyorsun, bir Chuunin. Kapıdan çıkarken selam veriyor badigarda. O arada suradını görüyorsun. Hemen hemen V'ye benzeyen, sertten ziyade gençliğin verdiği enerjiyle akan bir çehre yapısı var. Suradındaki gülümseme, "aha Nikkougakure'nin ufkunda görünen dağlar var ya, onları değil de, şu ilerdeki tepeyi ben yaptım" gibi bir şey. Kendinden emin, fakat bu insanları az biraz sinir eden bir kendinden eminlik. Bu bakışları ve çehreyi tanıyorsun. İsmini çıkaramasan da arada sırada devriyelerde denk geldiğin birisi.

Üzerinde sivil bir kıyafet var. Kolsuz bir ceket, fakat bu köylü ceketi gibi değil. Siyah ve önü fermuarlı, arkasında da bir kapuşönü var. Ayağında dizine kadar gelen bol bir kapri ve dizinden aşağıya sarılmış bandajlar var, ayağını koruması için. Standart Shinobi sandalları giydiğini görüyorsun. Ellerindeki parmaksız eldivenler de dikaktini çekiyor. Ekipmanlarını muhtemelen beline astığı ufak çantada taşıdığını düşünüyorsun, lâkin bu çanta standart köy ekipman çantası değil. Daha ufak ve daha normal işler için kullanılana benziyor.

Sana ise tepki vermiyor. Muhtemelen seni tanımıyor ve dövüşeceğini bile düşünmüyor olabilir. O çıktıktan sonra içeri giriyorsun. İçeride, Misagi'yi görüyorsun, panelin arkasında. "Hazır mısın?" diye soruyor. Ardından, sen tam cevap verecekken (veya vermeyecekken) tekrar konuşuyor; "Dövüşler ölümüne değil, merak etme. Fakat iyi dayak yiyebilirsin, aklında olsun. Şu anda çekilmek için son şansın. Paran yanacak tabii, her türlü." Bölmenin ağzındaki ufak uzantıya bırakıyor ekipmanlarını. 2 Kunai ve 5 Shuriken ile bakışıyorsunuz.

[Asai Shise]

Sonunda aksiyoan geçme zamanım gelmişti. Aslında görevde dövüşmek zorunda kalacağımı biliyordum ama dövüşmek bu görevde amaç değil araçtı. Kendimi kamufle etmek ve onlara ben de sizdenim mesajı verebilmek için bir araç. Kapının önüne geldiğimde ise rakibimin içeride olduğu söylenmişti. Onu bekledikte sonra dışarıya çıkıvermişti.

Rakibim bir erkekti ve bu beni mutlu etmişti. Daha önce devriyelerde görmüş olduğum bir chunin. Kendinden emin bakışı beni daha da mutlu etmişti. Kadınları kolay lokma olarak gören bu herife vereceğim ders daha fazla etki yaratacaktı. O suratındaki ifadenin yenilgiden sonra nasıl olacağını düşünmek bile bana oldukça büyük bir haz veriyordu. Görünüşe göre bu dövüş benim için kazan-kazan bir dövüş olacaktı.. Tabi bunların olabilmesi için bu herifi yenmem lazımdı.

Rakibim dışarı çıktıkta sonra içeriye girmiş ve Misagi ile tekrar karşılaşmıştım. Bana hazır olup olmadığımı ve istersem çekilebileceğimi söylemişti. O da görevini yapıyordu ama cevabım zaten belliydi o yüzden masaya bıraktığı 2 kunai ve 5 shurikeni alıp niyetimi belli etmiştim. Kendimden emin bir şekilde arenaya giderken "Beni iyi izle Misagi-san. Ne kadar güçlü olduğumu ve o pisliği nasıl yendiğimi izle. " Beni izleyebileceğinden şüpheliydim çünkü bu odadan çıkmıyor gibi duruyordu. Ama izlerse ona güzel bir dövüş izletecektim.

Ekipmanlarımı aldıktan sonra arenaya doğru yöneliyordum. İlerlerken seyircileri de çoşturmam gerekiyordu. Neticede burada büyük bir yankı uyandırmalı ve vazgeçilmez olmalıydım. O zaman belki beyefendi beni görme gereği duyar ve konuşurdu. Seyircilerin arasından geçerken seri şekilde taklalar atacak ve son taklada havada kendi eksenim etrafında dönü arenaya güzel bir giriş yapacaktım. Sonrasında seyircileri selamlayacaktım. Seyircileri selamladıktan sonra rakibime dönüp onu aşağılar gibi bakacaktım. Belki etkilemezdi ama bunu istediğim için yapıyordum. Onun hakkındaki düşüncelerimi anlaması için güzel bir yöntemdi. Birazdan hünerlerimizi sergilemek için dövüşecektik ve ben hazırdım.