[Mineko & Mineka | Aktif Operasyon] Parşömen

[Yamakawa Mineko]

Sevgili kardeşime etrafı biraz inceleme teklifinde bulunduğum gibi silah alma fikrini ortaya atmış ve kolumdan tutup beni çekiştirerek dükkanların olduğu noktaya gitmeye zorlamıştı. Benim aklıma bir şeyler yapmak yoktu. Biraz etrafı gezip insanlara son çıkan olaylarla ilgili bir kaç soru soracaktım ama Mineka sağolsun bunu yapamamıştım. '' Tamam tamam. İstediğini alırız yeterki çekiştirmeyi bırak. Biraz daha çekiştirirsen kıyafetim yırtılacak. '' demiştim.

Şehir bizim köye göre oldukça canlıydı. Ürünler daha kaliteli ve çeşitli; insanlar ise daha zengindi. Bir gün umarım bizim köyümüzde böyle olur diye iç geçirdim. Mineka'nın zorlaması yüzünden olan insanlara iki grup arasındaki sürtüşmeleri sorma planım güme gitmişti. Etrafa ne kadar bakarsak bakalım silah satan bir dükkan bulamamıştık. Buradaki Shinobi birliği bizimkine kıyasla ufaktı. O tarz silahlarıda Shinobilerin aldığını düşünürsek burada silah satan bir dükkanın olmaması normal geliyordu. Bulsak bile buradaki belki tek silah dükkanı olması yüzünden fiyatlar bizim köyden bile daha fahiş olacaktı. Kardeşimi kırmamak için bir süre daha ona eşlik ettikten sonra onu durdurup '' Burada katana falan bulacağımızı sanmıyorum. '' diyip kolumdaki saate baktıktan sonra tekrar kardeşime dönüp '' Fazla oyalanırsak göreve geç bitecek ve buna müteakiben burada bir gece geçirmek zorunda kalırız. Babamdan bir tane istersen eminim eski kılıçlarından birini verir. Olmadı köyde birlikte alırız. '' diyecek ve cevabını beklemeden onu sürükleyerek shinobi binasına götürecektim.

Raporu alacağımız yere doğru giderken sokaklardaki binaların kat sayısıda git gide artıyordu. Burada yaşayan biri için bu normal olsada en büyük binası 4 katlı Daimyo yerleşkesi olan bizim gibiler için ilgi çekici bir manzara oluyordu. Biz yürürken Güneşte bize eşlik ediyordu. Güneşin etkisiyle etraf gereğinden fazla ısınmıştı. Anlımda biriken ter damlacıklarını hissedebiliyordum. Sıcaktan bitkin bir şekilde nefes nefese '' Hey Mineka bizi serinletecek bir jutsu yada teknik bilmiyorsun değil mi? '' diyecektim. Keşke içimizden biri Tessenjutsucu olsaydı. Onlar yelpaze sallayarak güzel rüzgar yapıyorlardı. Ne güzel serinlerdik şimdi.

Yerleşim yerlerini geçerken ara ara serpiştirilmiş bir kaç tanede dükkan görüyorduk. Dükkanlardan birinin katanacı olmasından korkuyordum. Eğer öyle olursa gidip katana almak zorunda kalacaktık ve bir ton zaman gidecektik ama neyseki şansıma öyle bir dükkan bulamamış ve yolumuza durmadan devam etmiştik.

Biraz daha ilerledikten sonra iki katlı Shinobi binasına varmıştık. Bina iki katlı olsada yüksekliği üç katlılarla aynıydı. Kat yüksekliğini neden normalden fazla yaptıklarını merak etmiştim. Belki içeride eğitim alanı vardı ve bu yüzden yüksek tavan gerekiyordu. İçeride ki bazı eşyaların fazla büyük olmasından da kaynaklanıyor olabilirdi veya yapan mimarın beceriksizliğide olabilir.

Binayı incelemem bitince giren çıkanlara bakmıştım. Binanın önünde shinobi olmayan kimse yoktu. '' Hadi gidip şu görevi bitirelim. Bitince senin işinide hallederiz.'' diyecek ve binanın içine girecektim. Binanın içine girince resepsiyon gibi bir yer arayacaktım. Bulursam neden geldiğimizi belirtip o kişinin verdiği direktiflere göre hareket edecektim. Eğer resepsiyon tarzında bir yer bulamazsam herhangi bir Shinobiyi mümkünse en rütbelisini durdurup aynı şeyleri onada söyleyecek ve söylediklerine göre hareket edip raporu alacaktım.

[Yamakawa Mineka]

Şehir, köyümüze nazaran daha canlı. Ürünler daha kaliteli ve çeşitli; insanlar ise daha zengin. Bu güzel şehrin tek sıkıntısı aşırı fazla olan insan sayısı. Burada yaşayanlar zaten çok fazla, üstüne üstlük birde tüccarlar buraya akın edince etraf ana baba gününe dönüyor. Ama bu duruma fazla aldanmadan kardeşimle beraber bu güzel şehrin sokaklarında yürüyor ve kılıç alabileceğimiz bir dükkana bakınıyorduk. Yaklaşık yarım saat yürüdükten sonra kardeşim sıkılmış olsa gerek ki görevi bahane etmişti. Anlıyorum kızın halinden, bu sıcakta yarım saat yürüdükten sonra bende hafiften kafayı yemeye başladım.

"Babam mı? Dalga mı geçiyorsun? O adam bize ne zaman bir şey verdi? Bu görevden kazanacağımız parayla dandik bir tane alırız, o kadar önemli değil."

Kardeşimle kısa bir konuşmanın ardından yolumuza devam etmeye başladık. Hava gittikçe daha fazla ısınmaya başlamıştı. Bir süre sonra konuşmaya bile halim kalmamıştı. Bu havalarda dışarı çıkmayı bu yüzden sevmiyorum işte. Terliyorsun, kokuyorsun, bunalıyorsun. Ne gerek var? İki saat sonra çıksak bu sıkıntılardan hiçbirini çekmeyeceğiz. Gideceğimiz bina yakın olduğu için şanslıyız sanırım. Tam sıcaktan bayılmak üzereyken kardeşim bir şeyler söyledi. Sıcak yüzünden beyni erimiş olsa gerek ki benim elementimin Ateş olduğunu unuttu. "Elementi Rüzgar olan sensin, ben değil."

Kısa bir yürüyüşün ardından iki katlı Shinobi binasına vardık. Kardeşimle beraber hızlıca içeriye daldık. Konuşma işini Mineko'ya bıraktığım için tek yapacağım arkasından onu takip etmek olacak.

[GM - Naruto]

Uzun, çift kapıdan içeri giriyorsunuz ve geniş bir salon ile karşılaşıyorsunuz. Üzerinizde Shinobi kıyafetleriniz olduğundan kapıdakiler sizi pek takmıyor. Sağa doğru 10, sola doğru 10, ileriye doğru 10 metre açılıyor dikdörtgen ve geniş oda. Tam karşınızda üst kata ulaşmanız için önce dik, sonra 90 derece sağa, sonra tekrar 90 derece sağa dönerek küt bir sarmal yapıya sahip standart bir merdiven bulunuyor, fakat epeyce geniş. Salonun sağ ve sol kısımları yapı olarak simetrik, fakat simetri orada bitiyor. Sol taraf tamamen yer minderleri, yer masaları ve yastıklarla doluyken sağ tarafta ufak bir tezgâh ve tezgâhın yan tarafında duran görev panosu dikkatinizi çekiyor. Tezgâhın üzerinde bulunan bardaklar ve tezgâhın arkasındaki çeşitli içecekleri göz önüne aldığınızda, görev aralarında Shinobi'lerin vakitlerini burada geçirdiğini anlayabiliyorsunuz. Sağ tarafta, tezgâhın yanındaki tuvaletler de gözünüze çarpıyor.

Sizinkinden pek de farklı değil, fakat içecek seçimi daha fazla ve içeceklerini alan milletin herhangi bir para ödediğini görmüyorsunuz, size nazaran. Sizde ya görev/devriye ücretinizden kesiliyor, ya da nakit ödüyorsunuz. Dışarda bulunan fiyattan ucuz, ama yine de buradaki muameleyi görünce ilgincinize de gitmiyor değil.

Bina modern, fakat eşyalar eski olmasa da eskiden esinlenilme, yer minderleri özellikle. Duvarlar tahta ve boyanmamış, sadece cilalanmış. Muhtemelen kaplama. İçerisi pek dolu değil, minderlerde oturup hararetlice bir şeyleri tartışan 3 kişi var, tezgâhta ise hafif tombik ve yaşlıca bir herif duruyor. Görev panosunun önünde 2 kişi durmakta. Yetkili veya resepsiyonist olarak tabir edeceğiniz birileri yok gibi, siz de tam dışarı çıkmaya yeltenen, genç bir hatun Shinobi'yi durduruyor ve yetkilinin odasını soruyorsunuz.

Size nazikçe üst katta Kurosawa Takaki ile görüşebileceğinizi, onun bu yerleşkeden sorumlu Tokujo olduğunu söylüyor. Siz de vakit kaybetmeden üst kata doğru yöneliyorsunuz.

Kurosawa Takaki ismini duyduğunuzu pek hatırlamıyorsunuz. Jounin veya Tokujo'ları genelde tanırsınız, zira sayıları çok değildir ve üstlerinizin isimlerini sizden bilmeniz beklenir. Köydeki bir çok kişiyi de tanıyorsunuz, yüz yüze konuşmuşluğunuz veya altında göreve çıkmışlığınız olmasa bile. Muhtemelen Takaki'nin bu yerleşke dışında pek başka sorumlulukları olmadığından onla karşılaşmamış olabilirsiniz.

Geniş merdivenleri aşıyorsunuz ve kapısı eksik bir kapı eşiği ile karşılaşıyorsunuz. Çok düşünmeden, kapısız eşikten içeriye yürüyorsunuz sizi en az aşağısı kadar büyük bir salon karşılıyor. Fakat burası, aşağısı gibi vakit geçirmek için ayarlanmış bir yer değil. Sol tarafta büyükçe bir toplantı masası duruyor, üzerine kağıtlar serili bir şekilde. Sağ tarafta bir tane çalışma masası var. Karşı duvarın üzerinde 4 'er metre aralıklarla camlar bulunuyor ve bu camlar sokağa bakıyor. Ayrıca, camların önünde de şovale ile duran siyah bir tahta dikkatinizi çekmekte. Üzerinde bir evin krokisi çizili. Muhtemelen bir operasyon planı.

Tahtanın başında ise 4 kişinin harıl harıl konuştuğunu görüyorsunuz. Bir tanesi genç bir hatun, bir tanesi en az onun kadar genç ve naif görünen bir erkek, bir tanesi onların abisi yaşlarında, uzun saçlı bir eleman ve ortalarında duran herif ise en az 40'larında, kısa, siyah saçının arasına aklar düşmüş olan birisi. Yaşlı olan sizin içeri girdiğinizi farkedince size doğru bakıyor, tok ve kendinden emin bir sesle konuşuyor; "Hoş geldiniz. Ben Kurosawa Takaki. Sizler sanırım Nikkougakure'den gönderilen Shinobi'ler olmalısınız.". Ardından sizin kendinizi tanıtmanız için susuyor.

[Yamakawa Mineko]

Hızlı adımlarla raporu alacağımız binanın içine girmiştik. İçeride özel sayılabilecek pek bir şey yoktu. Binanın ilk katı dikdörtgen şeklindeydi. Girişten itibaren her yöne 10 metre gidebiliyorduk. Bu durumda bulunduğumuz salon 200m^2 demekti. Geniş bir giriş salonu diye düşündüm. Belkide zemin kat tamamen bu odadan ibaretti. Bu durumda Hofuna şehri için oldukça küçük bir bina olurdu. Salonu biraz inceleyince buranın binanın tek odası olmasına dair olan düşüncem biraz daha kuvvetlenmişti. Sol taraf shinobilerin dinlenmesi için ayrılmış bir alana benziyordu. Sağ tarafta ise tezgah ve tuvaletler vardı. Binanın alt katının sadece bu odadan oluşup oluşmadığından emin değildim ama eğer durum buysa Hofuna şehrinde son zamanlarda artan olayların ana sebebi bu olabilirdi. Şüphesizki ülkemiz diğer ülkere kıyasla fakir bir ülkeydi ama Hofuna gibi ekonomik olarak önemli bir şehir daha iyi korunmalıydı. Sonçta kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez.

Odanın bariz ufaklığı dışında dikkatimi çeken bir diğer unsurda buradaki shinobilerin içtiği içecekler için herhangi bir ücret ödemiyor oluşuydu. Nikkagakure deki shinobiler böyle şeyler için ufakta olsa bir ücret ödüyordu. Bu ayrıcalığın sebebi basitçe şehrin zengin olmasıyla açıklanabilirmiydi? Yoksa bir çeşit yozlaşma yada onun benzeri bir durum mu vardı? '' Hey Mineko! bunlar niye beleşe içiyor biliyormusun? '' diye kardeşime soracaktım. O benden daha zekiydi belki o biliyordur sebebini.

Soru sorabileceğimiz bir kişiyi arasakta bulamamıştık. Bu yüzden dışarı çıkmaya çalışan birini durdurup sorularımızı sormuştuk. Sorduğumuz kişi üst katta Kurosawa Takaki adında biri ile görüşmemiz gerektiğini söylemişti. Bu ismi daha önce hiç duymamıştım. Yeni biri olabilirdi veya bu bölgede çok uzun süredir çalışan biride olabilirdi. Raporu bir an önce teslim almak için sarmal merdivenleri kullanarak yukar çıkmıştık.

Merdivenlerin hepsini çıktıktan sonra gördüğümüz tek odaya girmiştik. Odanın kapısı yoktu ve aşağısı kadar büyük bir alana sahipti ama aşağısına kıyasla daha görev amaçlı düzenlenmişti. İçeride en çok dikkatimi çeken şey ise üstünde bir evin krokisinin çizildiği siyah bir tahtaydı. Siyah tahta adını bilmediğim ama entel ressamların kullandığı garip tahta düzeneğin üzerine konmuştu. Bu krokiyi mümkün olduğunca dikkatli bir şekilde inceleyecektim. Krokiye yeterince baktıktan sonra ilgimi oda içerisindeki insanlara vermiştim. İçerideki 4 kişiden sadece biri ilgimi çekmişti oda içlerinde en yaşlı olanıydı. Kurosawa Takaki dedikleri adamın bu olduğunu düşünüyordum.

Bizim içeri girdiğimizi fark eden adam hemen kendini tanıtmış ve niye geldiğimizi tahmin etmişti. Düşündüğüm gibi bu yaşlı adam Kurosawa Takakiydi. '' Chuunin Yamakawa Mineko'' diyecek ve kardeşiminde kendisini tanıtmasını bekleyecektim. Tanışma faslı bittikten sonra '' Buraya Nikkougakure tarafından şehirde son zamanlarda yaşanan olaylarla ilgili raporu teslim almak için gönderildik. '' diyecektim. Konuşurken bacaklarımı birleştirip olabildiğince dik durmaya çalışacak ve resmiyetten ödün vermyecektim. Görevle ilgili konuşmalar bitince '' Konuyla alakasız ama bu gün hava çok sıcaktı. O yüzden serinlemek için aşağıda bir bardak meyve suyu içtim ama parayı vereceğim bir kişi göremedim. '' diyecektim. Aşağıda meyve suyu içmemiştim ama bu ufak yalan sayesinde beleş ikramların sebebini bir ihtimal öğrenebilirdim.

Edit: Renklendirmeyi unutmuşum onu yaptım.

[Yamakawa Mineka]

Sadece birilerini öldürmek istiyorum! Kim olduğu fark etmez, birisinin karşıma çıkıp ölmek istemesi yeterli. Bu kadar iğrenç bir göreve geldiğim için pişmanım. Tamam, işin ucunda iyi para var ama sıkıcı bir görev. Neden her zaman böyle görevlere ben ve kardeşim gönderiliyoruz? Artık Hofuna Şehri'nde olduğumuza göre sızlanmanın hiçbir anlamı yok. Sadece görevi elimizden geldiğince hızlı bir şekilde tamamlayıp evime dönmek istiyorum. Bu sırada karşımıza ölmek isteyen birkaç herif çıkarsa çok güzel olur ama öyle bir şey olacağını sanmıyorum. Aah~~ Keşke öyle bir şeyle karşılaşsak. Hele kılıç kullanan bir herifle karşılaşırsak mükemmel olur! Hem kılıç almak için para vermeme de gerek kalmaz.

Gerçekleşmeyecek hayallerle beraber kendimi binanın içine attım. Koca binada gözüme çarpan tek bir şey olmuştu. O da içeceklerin tamamiyle beleş oluşuydu. Sırılsıklam vücudum bana susadığımı söylüyordu. Bende onu kırmayıp içeceklerin olduğu tarafa gittim ve elime gelen ilk içeceği alıp kafama diktim. Bunun üzerine aptal kardeşim bana içeceklerin neden bedava olduğunu sordu. Gerçekten aptalca bir soruydu ama kardeşim olduğu için ona bir cevap vermem gerekiyordu. "Bu kadar zengin bir şehir için iki-üç içecek sıkıntı çıkarmaz." dedim hafifçe gülümseyerek.

Kardeşim görev hakkında bilgi almak için kapıdan dışarıya çıkan bir shinobiyi durdurdu ve ona buranın en yetkili shinobisini sordu. Görünüşe göre adamın adı Kurosawa Takaki imiş. Bu herif bir Tokujo olmasına rağmen adını daha önce hiç duymadım. Gerçi burasıyla ilgili hiçbir şey bilmiyorum. Zaten kimin yanına gittiğimiz zerre umrumda değil. Umrumda olan tek şey eve gitmek.

Üst kata çıktığımızda dört shinobiyle karşılaştık. Bizi görünce aralarından en yaşlı olan adam yanımıza gelip Kurosawa Takaki olduğunu söyledi. Kardeşim hemencecik kendisini tanıttı, hemen ardından ben de kendimi tanıtıverdim. "Yamakawa Mineka" dedim duygusuz bir şekilde. Kardeşim dik ve ciddi bir şekilde duruyordu. Benim zerre umrumda değildi. Her zamanki gibi rahat bir şekilde duruyor ve adamı dinliyordum. Bir an önce bitse de gitsek beeeee...

[GM - Naruto]

Mineko: Krokiye iyice bakıyorsun fakat pek bir şey anladığın söylenemez, zira üzerinde açıklayıcı bir şeyler yazmıyor ve konuyla alakalı değilsin. Zaten çok zeki birisi de olmadığından krokinin şeklini de unutuyorsun kafanı çevirdiğin anda.

Hepiniz: Takaki önce Mineko'ya cevap veriyor. "Önemli değil, bizim şef tuvaletteydi herhalde siz girdiğinizde. Sorun yok." Ardından çalışma masasının oturulacak kısmına ilerliyor ve çekmecelerden birini açıyor. İçerisinden bir parşömen çıkarıyor, kalınca, ve size doğru yürümeye başlıyor.

Bu arada diğer ikili de krokinin başına geçip bir şeyler konuşmaya başlıyorlar şekil üzerinde, Takaki'nin işinin bitmesini beklerken.

Elindeki parşömen siyah kaplı, açılmaması için yapışkan bir kağıt ile mühürlü. Bu mührün herhangi bir Ninjutsu ile alakası yok; basit bir yapışkan, üzerinde Nikkougakure sembolü olan bir kağıt. Eğer açılırsa, havayla temas ettiği için anında yapışkanlığını kaybediyor ve parşömenin içinin okunduğunu belli ediyor. Parşömeni size devretmeden önce, konuşuyor Takaki;

"Taşıyacağınız rapor bu. Standart bir eskort görevi. Açılmaması, okunmaması gerek, sizin tarafınızdan bile. Burada son dönemlerde dönen bir kaç olayla alakalı delilleri içeriyor, kaybolması veya yok olması bu olayların çözülmesine engel olabilir. O yüzden, dikkatli olun. Geri dönüşünüzü ayarladınız mı bilmiyorum, fakat eğer köy girişine giderseniz Nikkougakure'ye dönen bir kervan bulabilirsiniz. Eğer paranız varsa kendiniz bile tutabilirsiniz. Sorunuz var mı?"

[Yamakawa Mineko]

Krokiyi incelemem sonunda pek bir şey öğrenememiştim. Krokideki evin bizim işimizle bağlantılı olabileceğini düşünmüştüm. Belki olay çıkartan gruplardan birinin eviydi diye tahmin yürütmüştüm ama olay konusundaki bilgisizliğim yüzünden düşüncemi destekleyen yada aksini gösteren bir şey bulamamıştım. Zaten hali hazırda başka görevle meşgul olduğum için krokiyi daha fazla incelemenin bir lüzumu yoktu.

Kroki ile ilgilenmeyi bitirdikten sonra kendimizi tanıtmıştık. Tanışma faslıda geçince önce görevimizi açıklamış daha sonrada beleş içeceklerle ilgili sorumu sormuştuk. Adamın cevabına göre şef tuvaletteydi. Belki doğruydu belkide yalandı. Bundan da emin olamıyordum ve açıkçası pek uğraşmakta istemiyordum. Köye gidince görevle ilgili sunacağımız raporda bunuda bir yere yazacaktım. Raporu okuyacak üstlerim bu konuyla eminim ki ilgilenirdi.

Takaki sorumu cevapladıktan sonra çalışma masasından bir parşomen çıkartıp bize vermişti. Parşomeni ben almayacaktım. Olası bir tehlikede kardeşimin kaçma ihtimali benden daha fazlaydı. Parşomen her gün gördüğümüz parşomenlerden biraz farklıydı. Siyah bir kabı vardı ve açılıp açılmadığı anlaşılmasın diye yapışkan bir mühre sahipti. Bu tarz mühürleri açmak çok zor değildi elbette. Keskin bir kunai ile mührü dağıtmadan kaldırabilirdik. Daha sonra okuma işini bitirdikten sonra mührün altına yapışkan sürüp tekrar kapatırdık. Böylelikle kimse açıldığını anlamazdı.

Parşomeni teslim ettikten sonra Takaki parşomenin içeriğinden ve onu açmamız gerektiğinden bahsedip geri dönüşümüzle ilgili tavsiye vermişti. Saygı ile karşımdaki adamı ve içerideki diğer kişileri selamladıktan sonra kardeşimle birlikte dışarı çıkacaktım. Binanın önüne gelince '' Köye tek başına gidebiliriz. Geçen sefer sabahın köründe çıkıp öğlen gelmiştik. Eğer gece durmadan yol alırsak sabahın ilk ışıklarında köye varabiliriz ama hem çok yoruluruz hemde gece tek başına yolculuk etmek tehlikeli olabilir. Yada adamın dediği gibi bir kervana katılırız. Bu durumda yolculuk daha uzun sürer. '' diyecek ve kardeşimin cevabına göre hareket edecektim.

[Yamakawa Mineka]

Bu adam bizim salak olduğumuzu falan mı düşünüyor? İçeceklerin bedava olduğu gün gibi ortada. Önüne gelen masadan bir şeyler alıyor ve keyfine bakıyor. Sanırım bu durumu köy bilmiyor, o yüzden bozmamaya çalışıyor. Buradaki shinobiler bize nazaran daha rahat. Takılabilecekleri güzel bir ortamları var, içecekler bedava, fazla görev almıyorlar. Tek yaptıkları şehri korumak. Şehre herhangi bir saldırı düzenlenmediği için de tek işleri şehirde devriye gezmek oluyor. Aramızdaki farkı göstermek için en güzel örnek biziz. Nikkougakure'den buraya kadar geldik sadece bir kağıt parçası için. Bu kağıt parçasını buradaki shinobilerden biri de getirebilirdi ama bahane hazır, neymiş efendim onların da denetlendiklerini bilmeleri gerekiyormuş. Hıh, külahıma anlatın siz onu. Ben bu göreve neden gönderildiğimizi biliyorum. Bence buradaki sürtüşmenin kaynağı shinobiler. Kim hangi gruba üye bilinmediği için taa Nikkougakure'den buraya kadar geldik. Kulağa en mantıklı açıklama bu gibi geliyor, haksız mıyım?

Tokujo bize raporu uzatıp kısa bir açıklama yaptı. Kardeşim almaya hiç yeltenmediği için adamın uzattığı raporu yavaşça kaptım. Raporu gerçekten iyi bir şekilde korumamız gerekiyordu. Yetenekli bir hırsız rahatlıkla belimden çalabilir, bu yüzden daha gizli bir yere saklamalıyım. Nereye saklayacağımı gayet iyi biliyorum, özel eşyalarımı her zaman oraya saklarım.

Binadan çıkmadan önce kardeşime tuvalete gideceğimi söyleyip yanından ayrıldım. Tuvalete gittiğimde ekipman çantamdan misina çıkardım ve raporu sıkıca bağladım. Raporu bağladıktan sonra misinayı belimdeki kemerime de sıkıca bağladım. Sonrasında raporun gözükmemesi için kıyafetimle kemeri kapadım. Kısacası raporu bir nevi yok ettim. Artık dışarıdan görülmesi ve çalınması neredeyse imkansız. İşimi hallettikten sonra tuvaletten çıkıp binanın çıkışına doğru yürümeye başladım.

Binanın önünde kardeşimle buluştuktan sonra bana bir öneride bulundu. Gece durmadan yol alıp sabahın ilk ışıklarında köye ulaşabileceğimizi söyledi. Gerçekten saçma bir öneriydi. Benim aklımda daha güzel bir plan vardı. Aklıma gelir gelmez kardeşime anlattım. "Kervana katılmak daha mantıklı, hem korumalık yaparsak cebimize birazcık fazla para girebilir değil mi?" Mantıklı bir plandı, kardeşim de beni anlayıp planımı kabul etti. Beraber hızlıca girişe doğru hareket ettik.

Girişe vardığımızda birçok kervan giriş-çıkış yapıyordu. Öncelikle kervan korumalarının ne kadar para aldığını öğrenmem gerekiyordu bende girişte oturup korumayla gelen birilerini yakalamaya çalıştım. Eğer bulabilirsem onun yanına gidip "Bakar mısınız, bir şey sorabilir miyim müsaitseniz?" diye soracağım. Adamın cevabı olumlu olursa "Bu kervanların korumaları ne kadar para alıyor, biliyor musunuz?" diye soracağım. Fiyatı öğrenene kadar bu işlemi çeşitli tüccarlarda yapacağım. Fiyatı öğrendiğimde çıkışta zengin görünen kervanların yanına gidip "Mallarınız epey değerli görünüyor, koruma ister misiniz acaba? Kardeşimle benim fiyatım gayet uygundur." diyeceğim suratımda kocaman bir gülümsemeyle. Olumlu cevap alana kadar tekrarlayacağım bu işlemi. Olumlu cevap aldığımda ise öğrendiğim fiyattan biraz daha düşük bir miktar teklif edeceğim kervanlara. Bu sayede hem köye rahat bir şekilde dönebilir, hem de para kazanabiliriz. Çok zekiyim değil mi?

[GM - Naruto]

Mineka tuvalete gidip dediği şekilde parşömeni kemerine bağlıyor ve kemerinin altında kalacak şekilde yerleştiriyor, fakat tuvaletten çıkmadan farkediyor ki kemer onun belinde bir potluk yaratmakta ve orada bir şey taşıdığını bariz belli etmekte. Kemerine bağlı bir şekilde sağlam ve güvende duruyor fakat bir şey arayan gözlerden gizlemeye pek yardımcı olmuş değil. Hala misinanın yarısı duruyor; fakat köy muhtemelen parasını kesecek, yine de.

Yerleşkeden ayrılıyorsunuz ve sokakları geldiğiniz şekilde takip ederek giriş kısmına dönüyorsunuz. Siz geleli çok olmadığından, fazla bir farklılık yok sokaklarda. Hala cıvıl cıvıl ve hareketli. Belki de biraz fazla hareketli.

Siz şehrin geldiğiniz giriş kısmına vardığınızda, soru sorabileceğiniz tüccarları kestirmek için etrafı tekrar inceleme fırsatı buluyorsunuz. Kervanlar yolun ya sağında, ya da solunda duruyor, mallarını bırakacak spesifik dükkânları olan tüccarlar ise direk olarak kapıdan girip iç kesimlere yöneliyor. Kervanlardan bazıları mal indirirken bazıları yükleniyor, bazıları ise tamir ediliyor. Çevreye baktığınızda giriş kısmının bir meydandan farksız olduğunu görüyorsunuz, etraftaki insan ve at arabası sayısından ise bu belli olmuyor.

Siz çevreye bakınırken, sizi getiren arbacıyı görüyorsunuz yuvarlak japon stili hasır şapkasıyla. Üzerindeki bol kıyafetlerini de gördüğünüzde o olduğunu anlıyorsunuz, fakat bir sıkıntı var gibi. Üzerine yürüyen bir herif var, o da korku içinde o herife bakmakta. Herif buna bir şeyler söylüyor fakat duyamıyorsunuz kalabalıktan, ardından herif buna elinin tersiyle sert bir tokat atıyor ve arabacı yere yığılıyor. Yere yığılan arabacı aniden iki elini kafasının arasına alıyor ve "Yardım edin!!" diye bağırmaya başlıyor. Onu yere yığan herife de hızlıca göz gezdirdiğinizde, 2 metre boyunda, bol şalvarımsı pantolonunun üstüne kolsuz ceket giyen kel bir herif olduğunu görüyorsunuz. Yerdeki arabacıyı tekmelemekle uğraşmakta.

Arabacının çığlıklarını duyan herkes geriye çekiliyor ve ikili 10 metrelik bir insan çemberinin arasında kalıyor. Çemberin ortasında bir at arabası var, at arabasının yanında da izbandut gibi bir herif, yerde de tekmelenen bir arabacı. Atın bu kargaşadan huysuzlandığını görebiliyorsunuz.

Çevrede, kapıda durması gereken Shinobi'lerin olmadığını görüyorsunuz. Üzerinizdeki ekipmanları ve formanızı gören kişiler ise "yardım etsenize!" dermişçesine size bakmaktalar. Olaydan bir 50 metre kadar uzaktasınız.

[Yamakawa Mineko]

Kardeşim bir an için yanımdan ayrılıp tuvalete gitmişti. Tuvaletten geldiğinde ise kemer kısmında oluşan büyük bir çıkıntıyı fark etmiştim. Sanırım parşomeni oraya saklamıştı. Gizlilik konusunda pek bir avantaj yarattığını düşünmesemde herhangi birinin gizlice aşırmasını önleyecek gibi duruyordu. '' Kemerin şuan çok komik duruyor. '' diyip kikirdiyecektim.

Kardeşime köye dönüşümüzle ilgili konuştuğumda çok muhteşem bir öneride bulunmuştu. Bir kervan bulup ondan eşlik parası alabilirdik. Böylelikle hem yolculuğumuz rahat olurdu hemde cebimzie biraz para girerdi. Ablam bir tensai olmalıydı. Herhangi bir itirazda bulunmadan başımla onaylayıp onu izleyecektim.

Kardeşimle bir kervan bulmak için girişe gittiğimizde gürültücü kalabalık bir insan topluluğu görmüştük. Daha dikkatli baktığımızda bizi buraya bırakan kervancının iri biri tarafından tartaklandığını anlamıştım. Bizim arabacıyı döven adam hakikatende iri biriydi. Karşı karşıya gelsek ve elimi kaldırsam onun çenesine bile zor yetişirdim diye tahmin ediyordum. Ayrıca giyimide garipti. Şalvarlı filandı. O kıyafetlerin arkasında bir silah saklıyor olabilirdi. O yüzden dikkatli olmak gerekirdi. Etrafta başka shinobi olmadığı için müdahale etme görevi bize düşüyordu.

'' Mineka şalvarının arkasından silah saklıyor olabilir dikkat et. '' dedikten sonra adama doğru hızlıca koşacak ve bir yandan da kalabalığa '' YOLU AÇIN! '' diye bağıracaktım. Bu olay işimizi uzatmıştı ama yinede mutluydum. Eminim ki kardeşimde bu beklenmedik küçük süpriz karşısında mutlu olmuştu çünkü eğer bu adam lafımızı dinlemez ise onu dövebilirdik. Kalabalığı yarıp olay yerine girdiğimizde deve dönüp mümkün olan en proveke edici bir biçimde '' Bu adamı dövmeye utanmıyormusun? Eğer kavga arıyorsan gel benle kavga et karı kılıklı korkak herif. '' diyecek ve ninja ceketimi yere atıp kavgaya hazır bir şekilde karşımdakinin bir şey demesini yada yapmasını bekleyecektim. Muhtemel bir kavgın çıkmasından doğan heyecanımı ve öldürme(bloodlust) isteğimi mümkün mertebe gizlemeye çalışacaktım.