[Ryōshi Kyōkai | Av] Beyaz Saçlı Şeytan

[GM - Naruto]

Kamp alanınızdan ayrılıp sadece ay ışığının aydınlattığı rotanızda ilerlemeye başlıyorsunuz. Shinobilik eğitiminizden gelen refleksleinizle, ellerinizi arkaya atıp pıtı pıtı koşmaya başlıyorsunuz. Yolunuzda bir kaç engebe var ancak bunlar ne çok dik, ne de çok yolu karıştıran cinsten.

Gayet genişler ve koşmanıza negatif bir etki bırakmıyorlar. 15 saniye sonra bayırı hemen hemen yarılamış bulunuyorsunuz ve kasabanın dışında kalan birkaç çiftlik evinin bulunduğu bir bölgeye yaklaşıyorsunuz. Bir iki katlı olan bu evlere birkaç yüz metre kala gözünüze, evler arasına dağılmış olan pirinç tarlaları çarpıyor. Ay ışığında pirinçlerin ekili olduğu sığ suyun parlaklığını seçebiliyorsunuz. Hemen hemen dizinize gelen bu suyun gizlenmenize büyük bir katkı sağlayacağını düşünüyor ve ilerlemenizi bu suyun içerisinden yapıyorsunuz. Kıyafetleriniz sağolsun, suyun rahatsız edici soğuk ıslaklığını hissetmiyor, sizi yavaşlatacak sürtünmesini de es geçiyorsunuz. Evlere yeteri kadar yaklaştığınızda içinizden biri tek bir hamlede, çatılardan birine sıçrıyor ve etrafı kolaçan etmeye başlıyor. Etrafın güvenli olduğuna kanaat getirince size işaret yapıyor ve evlerin etrafından gizlene gizlene ilerlemeye devam ediyorsunuz.

Evleri aştıktan sonra sizi ufak bir engebe ve birkaç yüz metrelik boş bir bayır karşılıyor. Bu bayırın hemen ilerisinde şehrin parıldayan ışıklarını daha net görmeye başlıyorsunuz. Davetkar bir şekilde göz kırpan ışıklar sizi şehre çağırmakta.

Kasabanın Bayırla Birleşen Kısmı

Bayırın bitmesiyle önünüzde eğreti bir çit beliriyor. Bu çitin boyutu yaklaşık bir metre, insanlardan ziyade yabani hayvanların girmesini engellemek amacıyla kurulduğu belli. Bu çitin ardında tekrar bir iki pirinç tarlası, tarlalar etrafında ise maksimum iki katlı birkaç ev bulunmakta. Evlerin hemen ardında Kawakami Kasabası'nın ara sokakları başlıyor. Ufkunuzda, köyden muhtemelen kilometrelerce uzaklıkta bulunan yüksek tepeleri görebiliyorsunuz. Tepelerin etrafında dolanan bulutlardan fırsat buldukça ortaya çıkan dolunay, yolunuzu hala aydınlatmakta.

Sizi henüz gören kimse yok, zaten etrafta gezen de yok. Zira burası şehrin bayağı bir ters ve tenha tarafı. Bu yüzden gayet güzel bir şekilde gizlisiniz.

Tekrar hatırlatmakta fayda var bu arada, sizin bu kıyafetlerle görülmeniz pek hoş karşılanmayabilir.

[Ougami Hayato]

Evlerin etrafından, gizlene gizlene ilerliyordu dört kişilik shinobi ekibi. En ufak bir hareketlenmede durup, etrafta kimse olmadığına kanaat getirince tekrar başlıyorlardı ilerlemeye. Şimdilik gizlilik, shinobi grubu için en önemli şeydi. Üzerlerindeki kıyafetlerle görülmeleri ihtimalinde, direk suçlu konumuna düşeceklerini hepsi biliyordu çünkü. Hayato, şehrin içine girdikten sonra sessizliği bozan ilk kişi olmuştu.

"Sıfır, planımız ne? Şimdilik köyün tenha tarafındayız, buralarda devriyeler bile çok fazla gezmiyo, ama birazdan köyün iç kısımlarına giricez. Buna uygun bir planın vardır inşallah."

Hayato, sorusunu sorduktan sonra yere çömelip etrafı gözlemeye başladı. Kulağı arkasında dönecek olan konuşmadayken, gözleri saklandıkları ara sokaktan dışarı doğru, etrafı gözlüyordu. Herhangi bir harekette, hemen arkasındaki grubu uyaracaktı. Devriyelerin bu saatte geziyor olması gerekirdi, lakin etrafta şimdilik hiç shinobi göremiyordu. Bu durum, gizli shinobi ekibinin lehine bir durumdu. Ne var ki Hayato'nun kafasında, hiçte iyi senaryolar dönmüyordu. Bir köyün bu kadar sessiz olması alışıldık bir durum değildi. Peşinde oldukları kadersizin, köyde olduğuna bir işaret olabilirdi bu. Bunu, ileride anlayacaklardı. Lakin şimdiki öncelikleri, kimselere görünmeden Shinn'in yerini tespit etmekti.

Hayato, konuşmanın bitmesini bekledikten Isao'nun dediklerine uyacaktı. Diğer ikilinin şimdilik gözünde pek bir değeri yoktu. Güven meselesi halen daha geçerliliğini koruyordu Hayato için. Dövüşte güvenebilirdi, lakin bu tip durumlarda güvenini hala sağlayamamıştı.

Ne olursa olsun, içinde hala büyük bir kötü his dolaşıyordu.

[Kurochi Hirashimatsu]

Son kez dinlenmemizin ardından koşmaya başlıyorduk bir kere daha. Ellerimiz arkada, rüzgar yüzümüze vura vura koşuyorduk. Gerçi, maskelerden dolayı rüzgar pekte yüzümüze çarpmıyordu ama neyse. Yolumuza çıkan engebeler bizi fazla yoracak cinsten değildi. Oldukça geniş ve koşmamıza herhangi bir engel yaratmayan bayırı 15 saniye içinde yarılıyorduk. Görev ciddiyetine kendimizi kaptırmışken bir yandan da kafamda planlar üretmeye çalışıyordum. Kasabanın dışında kalan evlerin arasına giriyorduk. Arasına dediğimde pirinç tarlalarının sığ suyuna giriyorduk. Kıyafetlerimiz sayesinde elbette hiç bir problem çıkmadan geçip gidiyorduk. Suyun rahatsız edici ıslaklığını da hissetmiyorduk bile. İyi ki yaptırmışız şunları çok ciddiyim yahu.

Evleri de aştığımız vakit tekrar boş ve ufak tefek engebeli bir bayırla karşılaşıyorduk. Bayırın ilerisinde şehrin ışıkları dahada net görülebiliyordu. Bayırı tekrar koşarak geçmeye başlıyorduk ve sonunda ise önümüzde bir çit görüyorduk. Fakat çitin amacı bir sınır çekmek değildi, çok belli. Yabani hayvanların girip çitin öteki tarafındaki pirinç tarlalarına zarar vermemesi için yapılmış sanırsam. Ha pirinç tarlaları demişken, az önce geldiğimiz bölgenin hemen hemen bir benzeriydi burasıda. Fakat ardından Kawakami Kasabasının ara sokakları bizi bekliyordu. Resmen bizi çağırırcasına bekliyordu.

Şehre vardığımızda Hayato oldukça yerinde bozuyordu sessizliği. Çünkü buradan itibaren tehlike seviyesi bir kademe daha yükselecekti. Artık ufakta olsa bir plana başlama vakti gelmişti. Hayato fikrini soruyordu Isao'ya. Bende aynı şekilde dönüyordum Isao'ya doğru.

“Şuan bir taktik üretmenin tam sırası 0. Herhangi bir fikrin varsa hemen başlayalım istersen?” Bir gözüm etrafı gözleyen Hayato'yu izliyordu diğeri Isao'yu. Temkinli davranmak birinci önceliğim. ısao bir plan kurduysa onaylayıp hemen planı uygulamaya başlayacaktım..

[Kemuri Isao]

Pıtı pıtı pıtı koşmak. Ah bu saçma koşuş tarzından hoşlanıyordu Isao. Hiç bir nedeni yoktu. Belki de çok salakça geldiğinden hoşlanıyordu. Açıkçası kendisi bile bilmiyordu. Bilmesinin de gereği yoktu. Pıtı pıtı. Pıtı pıtı. İşte bu ya. Pıtılayarak koşmayı ilk kim bulduysa çok kafa adammış. Pıtı pıtı nedir götünü ısırdıklarım? Pıtı pıtı. Pıt pıt.

Isao yolun ortalarında bir yerde bir çatıya sessizce zıplamıştı. Tıpkı bir maymun gibi. Daha doğrusu bir shinobi gibi. Etrafa şöyle bir bakmıştı da yol şimdilik temiz görünüyordu. Gece onları gizliyordu. Ay ışığını onların yolunu aydınlatıyordu. Isao tamamen karanlık bir gece olmasını tercih ederdi. Yapacak bir şey yoktu artık. Yollarına çeşitli tarlalardan ve engellerden geçerek devam etmişlerdi. Hayato ve Hira, öhm, 1 ile 4 ona bir şeyler sormuşlardı. Eh pekala bu görev için takımın planlayıcısı olabilirdi fakat Isao'nun olayı takım için destek yaratmaktı. Lejyona özel olarak stratejist arayıp katmıştı. Bu tarz işlerden hoşlanan birisi değildi. Eh ama ona inananları yarı yolda bırakamazdı öyle değil mi? Sesi maskesi yüzünden boğuk çıkacaktı ama yine de Isao boğazını temizledi.

Avımızın konumunu bilmiyoruz. Bu kıyafetler bizim gizliliğimizi sağladığı kadar şu an ihtiyacımız olan dikkat çekmemeyi sağlamıyor. Gelişip güçlendiğimizde bunlarla dolaşabilmek güzel olurdu fakat şimdi gizlenmeliyiz. Hepimiz henge ile tanıdığımız birine dönüşelim. Burası ticaret ve zanaat kasabası olduğundan onlar gibi davranabilirsiniz. Ondan sonra belki hana gideriz gizlice ve öhm adamı sorarız?

[GM - Naruto]

!	Hestia yazdı:
	Arachi Ryouta ilk pasiflik uyarısını almıştır. Hız kazanmamız gerektiğinden dolayı pasiflik sınırınız 24 saate düşürülmüştür. Ayrıca bir sonraki GM'lik Cuma gecesi 23-24 arası yazılacaktır.

Hepiniz Isao'nun önerisine uyup Henge no Jutsu uygulayarak rastgele tanıdığınız insanlara dönüşüyorsunuz. Bu dönüşüm sonrasında hepiniz kendi köylerinizin yöresel kıyafetlerini kopyalıyorsunuz. Zira birbirinizin köylerinin yöresel kıyafetlerini kopyalayacak kadar yeterli aşinalığa sahip değilsiniz. Ishigakure kıyafetine sahip olanlarınız, kasabaya gelip giden tüccarların ve yabancıların çok olması sebebiyle pek de sırıtmayacaklarının bilincindeler, o yüzden takmıyorlar.

Dönüşümünüzü tamamladıktan sonra bir iki tarlayı ve evleri aşıp dar bir sokağa giriyorsunuz. Hızlıca bu sokağı geçip ara sokaklara ulaştığınızda Kawakami Kasabası'na resmen giriş yapmış oluyorsunuz. Sokaklar genelde boş ama çevrede çok nadir de olsa dolaşan bir kaç kişi var. Sizi takmadıkları belli zira Henge'leriniz eğitimsiz gözleri kandırmakta başarılı. Eğitimli gözlerin, yani sizler gibi Shinobi olanların ise, belirli bir mesafenin yakınından size dikkatlice bakmaları sonucunda Henge'nizi fark etme olasılığı var.

Kapalı konu

Kimlere dönüştüğünüzü ve bu kişilerin fiziksel görünümlerini kabaca tasvir edin. Bu kişiler tanıdığınız veya günlük hayatta sıkça gördüğünüz kişiler olmalı.

[Kurochi Hirashimatsu]

Tahmin ettiğim üzere Isao'dan gayet mantıklı bir öneri geliyordu. Akademide öğrendiğimiz Henge no Jutsu'yu kullanmamızı önerdi. Tabi ya! Çok mantıklı değil mi? Zaten eğitimsiz kişiler bu jutsuyu anlayamaz. Ufak bir kasabadayız ve çok göze çarpan hareketler yapmadıkça gizlenme konusunda başarılı olabiliriz. Herkes Henge yapıyordu. Elbette bende yapıyordum. Böyle bir taktiğin karşısında daha iyi bir stratejim yoktu elimde. Basit ve etkili. Çok beğendim.

Henge no Jutsu ile Ishigakure'nin zanaatkârlarından birine dönüşeceğim. Hem sık sık gördüğüm tipler hem de zanaatkârlar çok göze batmazdı. Hatırladığım kadarıyla sık sık diğer köylere gidiyordu bizim emekçiler. Son günlerde köy meydanında sık sık karşılaştığım adam vardı. Elinden çok iyi işler çıkıyordu zaten. Köye uzun zaman sonra yeniden gelmenin hasretini gideriyordu. Bende hep görürdüm ama bir türlü gidip konuşamadım adamla. Kusura bakma ossan! Biraz ödünç alıyorum bedenini. Dönüştüğüm anda kumral sakalı göğüs hizasına kadar uzanan, cildi hafif kırışık orta yaşlı bir zanaatkâr oluverdim! Gözler kahverengi, saçların yanları ağarmıştı. Üzerimde ise Ishigakure zanaatkârlarının artık favori giysisi mi desem ne desem bilemedim. Uzun bir çarşafımsı kıyafet vardı. Rengi'de kahverengiydi.

Diğerleri'de jutsuyu tamamladığı sırada başlıyorduk ilerlemeye. Bir iki tarla daha gidip dar bir sokağa giriyorduk. Bu sokağıda hızlıca geçtikten sonra Kawakami Kasabasının ara sokaklarına giriş yapıyorduk. Şöyle bir bakındığımda sokaklar boştu ama etrafta yinede insan vardı. Saatlerin geç olmasından dolayı sanırım. Bizi takmıyorlardı bile. Elbette takmamalıydılar çünkü shinobi jutsularımız eğitimsiz kişilere karşı oldukça etkiliydi. Ah şu insanlar biraz eğitim alsa canavar çıkar aralarından ama neyse. Lâkin yinede eğitimli shinobiler bizi fark edebilirdi. Jutsumuz aşırı basit bir şey olduğu için çok takacaklarını zannetmiyorum ama belli bir mesafeden dikkatlice bakarlarsa hapı yuttuk!

Tıpkı orta yaşlı bir zanaatkâr tribine giriyordum. Tanrılar! Bu cildimde ne böyle? Yaşlanmak istemiyorum. Beni dondurun böyle kalsın bedenim. Sakalda hafif kaşıntı yapmıyor değil zira. Olsun olsun, sokaklarda gözlerim hafif kapalı yürüyecektim. Ellerimi arkada bağlayacaktım emekli amcalar gibi. Belimi hafif büküp o şekilde yürümeye devam edecektim.

[Kemuri Isao]

Isao abisi Iwao'nun görünümüne kavuşmuştu. Benzer boy, benzer kilo, tanıdık karakter. İşte mükemmel bir tercih. Eh yakalanırlarsa biraz babayı tutabilitesi vardı fakat yakalanmayacaklarını umut ediyordu. Umut değil miydi fakirin ekmeği olan? Biraz hayalcilikten bir şey olmazdı. Şey yani olmama ihtimali yüksekti diyelim. Sonuçta böyle tehlikeli bir görevde her şey olabilirdi. Isao her şeyi göz önünde bulundurmak zorundaydı.


Iwao bir marangozdu ve buraya bir alıcı ile buluşmak için gelmişti. Büyük bir alıcı olması planlanıyordu. Onu burada karşılayacak ve dükkana kadar eşlik edecekti. Biraz misafirperverlikten kimseye zarar gelmezdi. Babası iş hakkında çok bir bilgi vermemişti, ama zaten gizliliği seven bir herifti böyle konularda. Yerel handa onunla buluşacaktı. Bir gece geçirdikten sonra kahvaltıyı edip ona eşlik edecekti. Eh gerçekten böyle bir alıcı olsaydı Iwao böyle yapardı. Isao da öyle yapacaktı. Kim bilebilirdi ki? O hep Iwao ile takılmıştı kendini bildi bileli. Onu kendisinden iyi tanıyordu çoğu konuda.

Ayrılalım mı? Hepimizin aynı yoldan hana gitmesi çok mantıklı bir hamle olmaz gibi. 4 sen bu arkadaşlara refakat et istiyorsan? Ben bu sırada Iwao'nun gülümsemesini suratına yapıştırıp onun gibi saçlarını düzeltmiş ve göz kırpmıştı sıradan bir marangozum ve handa beni bekleyenler var. diğerleri kabul ederse o önden ve farklı bir yoldan hana ulaşacaktı. Iwao'nun enerji patlamalı o hızlı yürüyüşlerinden birini yapacaktı. Abisini özlediğini fark etmişti Isao. Umuyordu ki bu görevden sonra onu bir kere daha görebilirdi. Bir sorun olmazsa handa diğerleriyle buluşacaktı. Eğer Hayato da bu planı kabul ederse. Sonuçta onlar bu kasabayı biliyordu.

[Ougami Hayato]

Hayato, Isao'nun henge önerisini gayet yerinde bulmuştu. Basit ama etkili bir gizlenme yöntemi olacağı kesin gibiydi. Bu yüzden, hemen dışarı baktığı aralıktan içeri doğru kendisini çekerek henge jutsusunu uyguladı. Omuzlarına dökülen siyah saçları, keskin yüz hatları ve saçıyla aynı renk gözleriyle, soğuk soğuk bakan babasına dönüşmüştü. Ne zaman, ne yapacağı belirli olan birisiydi. Babasının neredeyse bütün hareketlerini ezberinde biliyordu. Zaten babasının çokta yaptığı bir şey yoktu. Sabahtan akşama kadar arkadaşlarıyla shogi oynardı. Akşam yemeğinde evde olur, sonrasında ailesiyle muhabbet ederdi. Köy dışına çok fazla çıkacak tipten birisi değildi. Eğer babasını tanıyan birisini görürde, yakayı ele vermeye başlarsa, direk suçu kendisine atacaktı. Tabi, bunu yaparkende, babasının konuşmaya başlamadan önce ki öksürmesini de unutmayacaktı. "Öhm, oğlumun acilen bir göreve çıkması gerekti. Bu handa da birisinden bir malzeme alacakmış. Benim gidip gidemeyeceğimi sordu. Öhm, bende olur dedim."

Isao grubun ayrılmasını teklif etmişti. Hayato için sıkıntı yoktu. Isao ne derse o. Yanında dikilen diğerlerine dönüp, "Öhm, beyler, beni takip edin. Yolumuz biraz uzayacak ama, hana başka bir gidiş hatırlamıyorum." diyecek ve shinobi grubunu peşine takarak ilerlemeye başlayacaktı. Babasının yürüyüşünü taklit etmesi çokta zor olmayacaktı. Dik, omuzlar hafif geriye doğru kasılmış, kafa yere doğru eğilmiş. Bu şekilde ilerleyecek, gerekmedikçe kimseyle muhattap olmayacak -özellikle shinobilerden uzak duracak- ve en hızlı şekilde hana giriş yapıp Isao ile buluşacaktı. Bunları yaparken, etrafında dönecek bütün konuşmalara dikkat kesilecekti.

Artık bu işin geri dönüşü olmayacaktı. Shinn, bu gece ölecekti.

[GM - Naruto]

!	Hestia yazdı:
	Arachi Ryouta ikinci pasiflik uyarısını almıştır.

Kapalı konu

Arkadaşlar han demişsiniz ancak kasabada bir çok kalınacak yer var ve bunlardan üç tanesi büyük ve kervansaray şeklinde. Sizleri, spesifik bir yer belirtmediğiniz için bu yapılardan en büyüğü olan Mikage Hanı'na yönlendiriyorum.

Mikage Hanı'na doğru iki grup da farklı yollardan ilerlemeye başlıyor. Farklı yolları tercih etseniz de çevrede karşılaştığınız şeyler hemen hemen aynı kalıyor. Ara yolları geçip ana caddeye yaklaştıkça karşılaşmaya başladığınız insan sayısı da yavaş yavaş artıyor. Henge'niz işe yaramış görünüyor sivillerden ters bir tepkiyle karşılaşmadığınız için. Caddeye çıktığınızda da şehrin ışıkları tüm cıvıltısıyla sizi daha net karşılıyor. Çeşitli renkler ve büyüklükte bir çok Japon Feneri caddeyi aydınlatmakta, bu da ortama kahverengi loş bir ambiyans vermekte. Gecenin ilerleyen vakitlerinde bu fenerlerden bazılarının söneceğini bilseniz de bazıları sabaha kadar yanmaya devam edecek. Bu durum aslında sokakların her daim biraz aydınlık ve gezilmeye müsait kalmasını da sağlıyor.

Caddede devriye gezen bir kaç shinobi gözünüze çarpıyor, fakat onlardan uzak takılmayı tercih ediyorsunuz. Shinobileri gördükçe yolunuzu değiştirerek dikkat çekmemeyi başarıyorsunuz. Ana caddenin üç ayrı yan sokağa ayrıldığı bir meydanda Mikage Hanı bulunmakta. Meydanda tezgahlarını toparlamakta olan satıcıları görebiliyorsunuz. Bazıları çoktan toparlanmalarını bitirmiş, evlerine yol alıyor, bazıları ise eşyalarını arabalara yüklemekle meşgul. Tezgah altlarındaki kutulara eşyalarını istifleyip, kutuları kilitleyenler de var. Hana ilk ulaşan Isao oluyor. Hana göre sağda kalan bir ara sokaktan çıkıp hana giriyor. Bir iki dakika sonra da diğer üçlü de meydanın tam karşısındaki yoldan hana giriyor.

Han dört katlı bir yapı. Dışarıdan baktığınızda bazı odaların ışığının açık bazılarının ise kapalı olmasından anlıyorsunuz ki han yarı yarıya dolu gibi. Giriş katı klasik Japon stilinde düzenlenmiş durumda. İçerisi loş ışıkla kaplı. Yerlerde tatami var ve çeşitli noktalarda yer sehpaları, bu sehpaların bazılarında ise yerde minderlerde oturan insanlar var. Etrafta yukata giymiş servis yapan hatunlar dolanıyor. Bu hatunlardan biri köşede oturan iki elemanın masasına gidiyor ve masalarına çay bırakıyor. Dikkat ettiğinizde bu iki kişinin shinobi olduklarını fark ediyorsunuz, formaları falan üzerilerinde hala. Yerleşke shinobileri olduklarını düşünmektesiniz. Sizi fark etmiş gibi değiller, kendi aralarında koyu bir sohbete dalmış durumdalar.

Girdikten sonra sol tarafta bir kapı görüyorsunuz. Bu kapı muhtemelen mutfağa açılıyor çünkü servisler oradan gelip gidiyor. Bu kapının beş altı metre sağında da yukarı çıkan merdivenleri görüyorsunuz. Tam karşınızda ise resepsiyon bulunmakta. Resepsiyonda da gayet alımlı, siyah fakat arkada toplanmış saçlarıyla bir hatun durmakta.

[Arachi Ryouta]

Sonunda koşuşturma, dönüşme, atlatma işlerimiz bitmiş gibi gözüküyordu. En sonunda bir hana ulaşmayı başardık Isao önden gitmişti ardından ise biz girdik etrafta servis yapan taş hatunlar, içki içip kuduran adamlar, derin sohbetlere dalan shinobiler vardı. Bu shinobilere yakınlaşmak yada onlara bulaşmayı hiç istemezdik buraya kadar gizlice gelmiştik hele benim köylü bir arkadaşımı kopyalamış durumdayken. Şimdi düşünelim biraz varsayalım bu shinobiler bizi fark etti ne yapmamız gerekecek? Bana kalırsa hızlıca orayı terk etmek olabilir ancak bu seferde köyü alarm durumuna sokmuş oluruz. Savaşırsak ne olur peki? Gürültü başka kişilerinde dikkatini çekebilir özellikle shinobilerin bu yüzden savaşmak pek iyi bir çözüm olmayabilir. Bana kalırsa öyle bir durum söz konusu olduğunda en iyi çözüm kargaşa çıkartmak olmalı sonuçta bir handayız değilmi? Kavga çıkartmak ne kadar zor olabilirki?

Diyelim bizi fark etmediler yanda bir kapı var orasının mutfak olduğu çok bariz belli yakınlarında ise merdivenler var bu seçeneklerden hangisini kullanmak daha mantıklı acaba? Belki mutfağa girip birşeyler aşırıp daha güzel bir kılık değiştirme yapabilirz en azından bu hengede fark edilme mevzusundan kurtuluruz, ağızlarada bir peçete bağladıkmı tamamdır! Genede bunu yapmak şart değil elbette hengeler sonucunda bizi buraya kadar getirdi üst katta çıkan merdivenleri kullanarak arama işlemine koyulabiliriz ama hemen çıkarsak ne olur? En kötü düşünceden ilerleyelim, şimdi merdivenlere direk ilerledik ama sonra? Hemen birilerini aramayamı koyulacağız? Peki birini ararsak kolidorlarda ya bir shinobi ile karşılaşırsak? Onu gördüğümüz gibi geri gidemeyiz sonucunda bu biraz şüphe uyandırabilir, üstünede yüreyemiz çünkü hengemizi fark eder böyle bir durumda ne yapılır peki? Bana kalırsa bu durumda shinobinin sayısına göre işi yürütebiliriz. Bir kişi ise onu oracıkta indirip bir köşeye saklayabiliriz, iki kişi ise biraz daha yavaş bir şekilde devirilir ancak bizi çok zorlayacağını sanmıyorum çünkü bizi daha fark etmeden biz hamlemizi yapmış oluruz. Peki üç veya üçten fazla shinobi karşımıza çıkarsa? İşte işler orada biraz tatsızlığa gelir. Ancak büyük ihtimalle aramızdan birini yere düşürür sonra o kişi laf yaparken "Boşver yanlış yoldamışız zaten." diye bir cümle kurarak yakayı kurtarmayı deneyebiliriz.
Her halükarda ben bizimkilerin hamlesini takip edecektim.