Büyük Fare Kral

[Oujichi Tama]

Genç kızın kafasına takılıvermişti adamın kullandığı sert kelime oturur oturmaz işsizliğinden olsa gerek. Zihnini bir süre buna vermiş olsa da adamın daha kapının ardındaki sesi duymadan onu kovmuş olmasına anlam verememişti bir türlü. Bu muamelenin sadece Tama'ya özel olmadığı belliydi ama; adam daha kapının ardındaki kişinin kim olduğunu bilmeden sert cevabını yapıştırmıştı zira. Az biraz seçenek kalıyordu adamın kişiliğiyle ilgili geriye; ya Yuzuki gibi toplumdan kendini soyutlamış ve kullandığı bir çok kelimenin anlamını bilmiyor veya umursamıyordu, ya da gerçekten kitaplarda gördüğü huysuz kötü bir adamdan farksızdı.

Tama adamın kişiliği ve verdiği cevap hakkında yorum yapmaya çalışmayı bırakmış ve Go oyununa dalmıştı çoktan. Sonuçta okuduğu kitaplarda ve tanıdığı az buçuk insanda gördüğü özelliklerin neredeyse hiç birini kesin olarak aktaramıyordu sadece kapı dışından sesini duyduğu adama. Defol cevabı üzerinden biraz zaman geçmiş olsa da adam odasından çıkmak gibi bir harekette bulunmamıştı, zaten Tama da geçen zamanın farkına pek varmamıştı.

Hastanenin diğer seslerinden ayrılan ve yavaşça boğukluktan kurtulan ayak sesleri kızı uyandırdığında kendiyle oynadığı ikinci maça ancak başlamıştı genç kız. Saniyeler sonra ses Sesshuu'nun odasından gelmediğini belli edip merdivenler inmeye devam etmiş, genç kıza boş koridora girecek kişi hakkında bir kaç saniyelik daha tahmin oyunu zamanı daha vermişti. Sonuçta Tama'nın tahminleri kısmen doğru çıkmış, elinde tabak dolu bir tepsiyle gelen ve büyük ihtimalle chuunin olan bir görevli Tsuji Sessue'nin odasının önünde duruvermişti. Çocuğun sorusu Tama için de bir muallak olduğundan kızcağız çocuğa; "Bilmiyorum, kapıyı çaldım ve içeriden bir ses sert bir dille içeri girmemem için uyardı beni. Tsuji-sensei mi hiç bir fikrim yok yani." diyebilmişti. Açılan kapının yanında, chuunin'in yancısı gibi duracak; hoca onu içeri buyur etmezse-ki böyle bir davranışı zaten beklemiyordu- "Sensei, sizinle biraz görüşebilir miyim?" diye bir ricada bulunup hem kendi doğasını, hem de şansını zorlayacaktı.

[GM - Naruto]

Çocuk senin dediklerinden sonra utangaç bir şekilde gülümsüyor. "Eğer terslediyse Tsuji-senseidir." diyor. "Neden burada bekliyorsun ki? Eğer onunla iletişim kurmak istiyorsan zorlaman gerekiyor. 1 senedir ben bunu anladım." dedikten sonra tepsini tek elinde bir garson gibi tutuyor ve kapının kolunu tutuyor. "Tsuji-sensei! Ben Hyotaru, içeri giriyorum." diye sesleniyor içeriye. Yarım saate yakın bir zaman önce duyduğun o boğuk ses "Girme!" diye tersliyor çocuğu ama Hyotaru yüzsüz gibi açıyor kapıyı. "Ama yemek getirdim?" diyerek dalıyor içeri. Sen de arkasından yancı gibi girip görüşebilir misin soruyorsun. Sesshuu ilk Hyotaru'yu "Aç değilim!" diye tersliyor sonra da sana "Görüşemezsin!" diye olumsuz bir cevap veriyor.

Sesshuu'nun odası Yuzuki gibi değil. Girdiğiniz kapının önünde masası, sandalyesi ve kitaplığı var ama odanın sol tarafı bayağı bir büyük ve buraya küçük bir laboratuvar kurulmuş. Laboratuvarda çeşitli tipte kavanozlar var. İçlerinde bitkiler ve çeşitli böcekler var. Ortada duran beyaz masada da Sesshuu oturmuş. Önündeki sıvının üstünü cam bir fanus ile kapatıp maskesini çıkarıyor yüzünden. Hyotaru masasının üstüne yemeği koyunca da çatık kaşlarla önlüğünü ve eldivenlerini bir kenara koyuyor ve masaya geçiyor. Hyotaru'nun gülümsemesi daha da yerleşiyor yüzüne. Adamın masasının önündeki koltuklardan birine atıyor kendini. Eli ile seni de oturman için çağırıyor. Sesshuu yemeğine başlarken Hyotaru'ya "Saya salmış seni, hayırdır?" diyor. Hyotaru da "Beni? Salmak? O mu? Sensei ayıp ediyorsunuz. Koskoca chuuninim ben! Saya-sensei, bana az izin ver dedim, çıktım. Ehehehee." diyor göğsünü kabarta kabarta. Sesshuu da inanmadığını belli eden bir ses çıkarıyor ama o sırada ağzına yemekten bir lokma koyduğu için konuşmuyor. Ardından gözleri sende kitleniyor. Ağzındakini bitirdiğinde de "Konuş." diye emrediyor.

Tsuji Sesshuu temsili resmi

Hyotaru temsili resmi

[Oujichi Tama]

Yan tarafları kazınmış, uzun açık renkli saçlı genç Tama'ya az önce karşılaştığı davranışın aksine gayet kibar ve samimi bir dille yanıt vermiş ve Tsuji'nin kapısını açmak için baya bir tıklatması gerektiğini eklemişti. Çocuğun sivri çenesi ve sert köşeli yüzü Amegakure'de karılaşılabilecek türdendi ve eğer Tama daha önce karşılaşmışsa da çocuğu hatırlamamıştı. Bu yüzden de samimiliği garip gelmişti kıza, tanımadığın birine ne diye bu kadar iyi davranırsın ki? Tama'nın kendi beynindeki tartışması hemencecik kesilmiş, çocuk zorla ama kibarca adamın odasına dalıvermişti iki kere reddedildikten sonra. Yahu belki adam orada tehlikeli bir zehirle uğraşıyordu? Hayır belki daha özel bir zamanıydı? Tama'yı bile rahatsız edecek durum adamı da rahatsız etmişti ki kızcağız sorusunu sorarken biraz teklemiş, sözünü kesen "Görüşemezsin." lafıyla yenilgiyi bir anda kabullenivermişti.

Adamın sert yüz hatlarını sert mizacı ve çatık kaşları daha da harmanlamış, sertçe arkaya giden saçları ve sakallarıyla kişiliği kadar aksi bir görüntü oluşturmuştu. Adamın "Bana yaklaşmayın kardeşim." görünüşü ve davranışları zehirli bir hayvanın ona saldırmayı düşünecek hayvana karşı son uyarısı gibi öne çıkmıştı ve ne yalan söyleyeyim Tama'yı hafiften etkilemişti. Tabi bunda çatık kaşların Tama'ya babasının çatık kaşlarını hatırlatmış olması da büyük bir etken oynuyordu kızın haberi olmadan.

Genç kız çıkmadan önce ne görebilse kârdır diye adamın çalışma odasına göz atarken adam adının Hyotaru olduğu gencin baskıcılığına beyaz bir havlu atarak önünde uğraştığı şeyi bırakmış ve boğuk sesin sebebi olan ağız maskesini çıkarıp masaya davranmış; bunu gören Hyotaru da Tama'nın sebebini anlamadığı bir sevinçle aksi adamın masasının önündeki koltuğa yaylanıvermişti. Genç, vakit kaybetmeden eliyle kızı çağırdığında Tama odadan çıkmaya davranmak üzereydi ve o sallanan uzun parmaklı el kızı odaya ve kendi kontrolü dışında; nasıl baş edeceğini bilmediği bir eğitmenin masasının önündeki koltuğa yapıştırıvermişti. Neyse ki Tsuji, "Kız gitsin." demeden yemeğini yemeye başlamış; lokma arasında Hyotaru'yla sohbet etmeye başlamıştı. Samimi bir tavırla. En azından önceki davranışlarına göre samimiydi yani.

Çocuk bir az önce söylediği sözleri kanıtlarken Tama ne yapacağını bilmeden onları dinliyordu ki adamın bakışları Tama'ya zamanında babasının bakışlarının olduğu gibi çökmüş ve babasının ona hiç davranmadığı kadar aksi bir dille "Konuş." demişti. Evet, Tama başta sadece adamın gözlerinin artık dile gelip konuşmasını istediğini düşünmüştü. Zira daha önce böyle etkileyici bakışlarla karşılaşmamıştı ve bu yüzden kitaplardaki gibi gerçekten de mimiklerin konuşabildiğini düşünmüştü bir anlığına. Bir saniye içinde kendini toparlarken huzursuzluğundan basan terin etkisinden biraz kurtulmak için boynunda asılı ağız maskesini tek parmağıyla aşağı doğru çekiştirip konuşmaya başlamıştı; "Şey, ben zehirler hakkında eğitim almak istiyorum ve bu yüzden köyde çok kişi tanımadığımdan Yuzuki-sensei'nin yanına uğrayıp ona sordum. O da zehir konusunda sizin uzman olduğunuzu düşündüğünden beni size yönlendirdi.". Söylediği sözleri heyecanlı söylememek için o kadar uğraşmıştı ki ancak konuşması bittiğinde bütün kelimeleri aşırı vurgusuz ve duygusuz bir şekilde söylediğinin farkına varabilmişti. Öyle ki bir kaç saniyeliğine kertenkelelerin aşırı heyecanlı varlıklar olduğundan mimik yapamadıkları sonucuna bile varmıştı. Kertenkele kadar itici görünmemeyi umuyordu, özellikle de kendi yaşlarında çok da fena görünmeyen bir çocuğun önünde.

[GM - Naruto]

Emri uygulayıp Sesshuu'dan istediklerini dile getiriyorsun. Bunun karşılığında adam sadece gözlerini devirip yemeğine geri dönüyor. Ciddi ciddi cevap vermiyor sana. Ortamda bir sessizlik oluyor. Hyotaru da sen de boş boş adama bakıyorsunuz belki cevap verir diye ama ne yazık ki ağzındakini bitirince bir lokma daha alıyor. Hyotaru bunu fark eder etmez sana çeviriyor kafasını ve gözlerini kocaman açarak kafası ile adamı gösteriyor. "Üstelesene..." diye fısıldıyor dişlerinin arasından. Sesshuu artık kafasını kaldırıp yüzüne bakma nezaketini bile göstermiyor bu arada.

[Oujichi Tama]

Bu adam niye cevap vermiyordu yahu, Tama başta yemeğinin bitmesini beklediğini düşünüp biraz sessiz kalsa da lokmaları arasında sohbet edecek çok zamanı vardı Tsuji'nin de be. Hem az önce konuşuyordu da. Kızcağız o sırada ne olduğunu anlayamayıp adama bakarken karşısındaki çocuğun da aynı şekilde adama bakıyor olduğunu fark etmişti. İnce kaşları ve aynı narinlikte çekik gözleriyle bir hocaya bir ona bakan çocuk çok beklemeden gözlerini ne kadar açabildiğini göstermiş-çok değil- ve kızcağıza adamı ikna etmek için daha çok üstelemesini söylemişti tek bir emirle. Çocuğun geniş ağzını açmadan verdiği emir, genç kızın ağzını bir anlığına açmış ama içeride olmayan söz bütünlüğü yerini sadece akciğerlerden gelen nefese bırakabilmişti. Ama ona onu tanımadan bu kadar samimi yaklaşan birine hayal kırıklığı yaşatamazdı, adam yemeğini bitirdiğinde Tama da Hyotaru gibi dışarı çıkmamalıydı.

Ama ne diyecekti ki?

"Sensei, lütfen. Kütüphane öğrenmek için yeterli değil ve kendi kendime öğrenemeyeceğim bir dal bu." diye söze girebilmişti kız. "En azından kitaplarda yazanların tecrübe ile onaylanmasını isterim. Mesela Yahiko ormanında yaşayan bir sümüklüböcek türünün zehrinin morfinden kat kat kuvvetli bir ağrı kesici olduğu doğru mu? Çünkü kitapta bahsedilmiş ancak bir araştırma veya araştırma sonucu yok. Veya her hayvan kaynaklı zehre karşı bağışıklık kazanılabilir mi? Yoksa okuduğum adamın kendine hayvan zehri enjekte edip bağışıklı olması saçma bir hikaye mi sadece?" diye sıralamıştı en çok meraklandığı konuları adama eğitime ihtiyacı olduğunu kanıtlamak için. Belki eğitmeyecek olsa bile cevap verirdi de Tama kütüphanede okuduğu iki kitabın da ne kadar gerçek olduğunu anlar ve onlar üzerinden çalışırdı.

[GM - Naruto]

Sen merak ettiklerini tek tek sayarken Hyotaru da senin yancınmış gibi dönüyor Sesshuu'ya doğru ve sevimli gülümsemelerinden birini takınıyor adamı ikna etmek için. Sanki çok uslu ve parlak öğrencilermişsiniz de eğitilince vatana millete hayırlı kişiler olacakmışsınız gibi bir görünüm sergiliyorsunuz. Adam ağzındaki eti yutuyor sen konuşurken ve ağzını tepsideki peçete ile siliyor.

"Bak, zehri kendine enjekte edip kafayı bulan adamlardan ne okudun bilmiyorum ama bu olay pratikle olacak bir şey. Dediğin gibi okuyarak olmaz." Peçeteyi önüne koyup iç çekiyor. "Öğrenciler tam anlamı ile baş belasıdır. Özellikle zehirlerle biraz yakından ilgilenen tüm çaylaklar gidip ya kendilerini ya da başkalarını zehirlerler. Sonra da arkalarını ben temizlerim. Kafana göre iş yapmayacağına, ukalalık taslamayacağına ve başına dert açmayacağına söz verirsen eğitim konusuna biraz bakabilirim." Sesshuu'nun bu laflarından sonra Hyotaru seni dirseği ile dürtüyor olumlu sonuç aldığın gerçeğini pekiştirmek istercesine. "İnsanların sözlerine de güvenmem aslında. Bu yüzden, şu anki projem yüzünden dışarı çıkıp halledemediğim bir işi halletmeni isteyeceğim. Yaparsan ben de sana karşılığında ilk eğitimini veririm. Kabul?" dedikten sonra sert bakışlarını sana çeviriyor adam.

[Oujichi Tama]

Heyt be! deyü nara atıvermişti içinden bir ses Tama'nın. Ardından ses çağın gerekliliklerine ve genç kızın karakteristiğine uygun bir şekilde eski haline geri dönmüş ve susmuştu. Kızın merakı adamı hafiften olaya sürüklemiş, adam gerçekten de Tama'nın söylediği gibi zehir gibi tehlikeli bir işin okumakla öğrenilmeyeceğinden bahsetmişti. Ardından öğrencilerin sıkıntı olduğundan bahsedip genç kızdan bir söz istemişti; söz kısaca gerizekalı gibi gidip başında adam olmadan zehir alıp zehir deneyi yapmaya çalışıp kendini zehirlememeyi içeriyordu. Adam da belli ki bu konudan çekmişti, Tama'nın yapmaması gereken şeyleri sayarken gözleri geçmişe bakıyor ve bu da adamı bir hayli sıkıyordu. Tama o kadar büyülenmişti ki kelimelerle kazandığı zaferine, Hyotaru'nun onu dürtmüş olması rahatsız etmemiş; hatta ardından çocuğa teşekkür dolu bir bakış atmasını sağlamıştı.

Adam kızdan önce söz istemiş, sonra bundan vazgeçip kızı yapacağı bir şeyle yargılamaya karar vermişti ve bu Tama için gayet makul bir sebepti. Adamın "Kabul?" deyişinin ardından kıza yönelttiği gözleri zaten bu saatten sonra "Yoh." demeyecek kızı ikna etmenin ötesinde bir yere götürmüş ve yüzünde beliren ufak gülümsemeyi saklayamayan Tama; "Ne yapacağım?" deyivermişti onaylama kısmını geçerek. Sanırım ne yapacağını sormak ne yapması gerektiğini sormaktan daha kendine güvenir bir soru olurdu. Ne yapacağım? demek daha çok "Yapacağım, ama ne?" gibi bir şey olmalıydı. Hani gelecekten bilgi istemek gibi bir şey, o kadar kendine güven; hocalar kendine güvenen öğrencileri severdi sonuçta.

[GM - Naruto]

"Ayak işlerimi tabi ki! Bir herif vardı, neydi adı..." Sesshuu'nun gözleri boşluğa kitleniyor ve biraz düşündükten sonra "Takata Michizane olması gerekiyor. Eğer gerçek adı buysa tabi. 2-3 ay önce benden borç aldı ve geri vermeye niyeti yok gibi gözüküyor. Adamla Sakae'de tanışmıştım. Büyük ihtimalle hala oradadır. Barlara, hanlara falan sorarsan her türlü yerini söylerler. Bir sürü tanıdığı. Aptallık yapıp adama borç verdikten sonra soruşturdum adını ve neredeyse kimse güvenmiyordu adama. Gidip kendim adamın icabına bakarım diyordum da, başka işlerle uğraşırken buldum kendimi. Bu yüzden benim yerime sen gidip alacaksın parayı. Ben de sana karşılığında istediğin eğitimi vereceğim." diye açıklıyor görevini. Sonra da ayağa kalkıp laboratuvarına doğru ilerliyor. Hyotaru saçma bir sırıtışla "Adam sizi dolandırmış mı yani Tsuji-sensei?" diyor. Sesshuu masasının çekmecesinden küçük bir tüp çıkarıyor bu sırada ve huysuz huysuz "Kes sesini." diyor. Hyotaru bu cevabın üstüne gene şapşal şapşal kıkırdıyor.

Sesshuu aldığı tüpü gelip sana veriyor. "Adamın ağzı baya iyi laf yapıyor. Al bunu, eğer çok zorluk çıkarırsa kullanırsın." diyor. Tüpün içinde açık mavi renk bir sıvı var. Akışkan bir şey. "Feci bir tadı ve kokusu vardır, bilgin olsun. Kendine kullanma." diye de uyarısını yapıyor adam. Hyotaru hemen atlayıp sen sormadan can alıcı soruyu soruyor "Ne işe yarıyor peki?" diye. Sesshuu da tanıştığınızdan beri ilk kez gülümsüyor. "Ne işe yaradığını bilirseniz ne eğlencesi kalacak ki? Hadi şimdi defolun, ben de işime döneyim." dedikten sonra eli ile sizi baya baya kış kışlıyor.

[Oujichi Tama]

Heheyt, aksi adam paragraf paragraf konuşmaya başlamıştı. Takata Miçizane isimli bir adamdan bahsetmeye başlamıştı, söylediğine göre bu adamın Tsuji-sensei'ye vereceği vardı ve vermemişti. Adam kısacası Sakae'de çok tanınan ve aynı derecede güvenilmeyen bu adama verdiği parayı geri istiyordu ve bunun için kendisi gitmek yerine Tama'yı görevlendirmişti. Bu ayak işi kolay gibi görünse de Tama son görevinden sonra çok kolay görünen şeylerin kendisine ne kadar sorun çıkarabileceğini öğrendiğinden o kadar da rahat hissetmiyordu. Zaten görev bir adamı ikna etmekle alakalıydı ve iki cümleyi bir araya getiremeyen Tama bu konuda ne kadar eksik olduğunu çok iyi biliyordu. Neyse ki Tsuji-sensei karşıdaki adamın da hastalığına göre olan ilacı bulmuş, çekmecesinden mavili bir tüp çıkarıp Tama'ya uzatmıştı ve tadıyla kokusunun berbat olduğundan; özellikle kendisi kullanmamasından bahsetmişti. Tama içinden "Zaten ne zaman zehirlerle ilgili bilgi almaya geldiğim bir öğretmenin verdiği küçük bir tüp görsem kesinlikle bi açıp içmem lazım. Neler çektirmişler bu adama yahu da uyarmak durumunda hissetmiş kendini." derken Hyotaro zehrin içeriğini sormuş ama Tama'nın gülebildiğini öğrendiği adamdan gerçekten eğlenceli bir cevap almıştı, öyle ki kız eğitiminin başladığını anlayıvermişti. Tabi eğer iş mavi sıvıyı denemeye kadar giderse.

Adam onları def ettikten sonra, Tama ayağa kalkarken; "Sensei, peki ağızdan mı alması gerekiyor yoksa kana başka bir yerden karışması da yeterli mi?" diye soracaktı ne olur ne olmaz. Adamın verdiği şeyi bir dolandırıcı da olsa kullanmak istemiyordu ama kullanmak zorunda olursa önden araştırma yapacaktı mecbur. Bilmediği silah insanın kendisine daha çok zarar verirdi zira. Bu soru eğer cevabını alırsa çok kısa yoldan zaman kazanabilirdi.

Adamın odasından çıktıktan sonra tüpü bel çantasında güvenli bir yere yerleştirirken Hyotaro'ya dönmüş ve konuşmaya başlamıştı; "Ya, benim ağzım pek laf yapmıyor; benimle gelme şansın var mı?". İnsanlarla ilgili ne olduğunu bilmediği bir olay vardı ve Go tahtasına hiç benzemiyordu böyle şeyler. Tama taşları yerleştirip yeni kuralları yazana kadar da bu oyun böyle belirsiz ve kaybetmeye mahkum olacaktı. Tama durumu iyice inceleyecene kadar yanında birinin olması gerçekten ona çok yardım edebilirdi. Hem babası gibi düşündüğünde; hiç bir zehrin tek başına bir işe yaramadığını biliyordu. En azından yok edecek hücrelere ihtiyaçları vardı. Kabul etse de etmese de eve gidip bir saat kadar kütüphaneden aldığı zehir kitaplarından birinde mavi sıvıya bakınacaktı. Yolculuğun ne kadar süreceğini tahmin edip ertesi gün öğlen saatlerinde Sakae'de olacak şekilde uyumayı ve tam ekipman yola çıkmayı planlıyordu. Şayet ki Hyotaro kabul ederse onunla gelmeyi, zaten ayrılmadan çocuğa söylemiş olurdu köy kapısında buluşacakları saati. Tama zeki kızdı vesselam.

[GM - Naruto]

Çıkmak için ayaklanırken Sesshuu'ya sorunu soruyorsun. Adam da sanki bunu çözemediğin için hoşnut olmamış bir şekilde bayık bayık cevap veriyor. "Öylesine biri sorsa cevap bile vermem bilesin. Öğrenci adayım olduğun için cevaplıyorum, tadı ve kokusu aşırı olan şeyleri adama gizlice içiremezsin, bu yüzden illa içirilmesi gereken şeyleri kokusuzlaştırmaya, tatsızlaştırmaya çalışırız." Spesifik olarak nasıl kullanacağını söylemese de içirmeyeceğini anlıyorsun artık. Adam elini kedi kovar gibi yapıyor tekrardan. Hyotaru senle birlikte kalkıyor, getirdiği tepsiyi masanın üstünden alıp tüm sevimliliği ile "Kolay gelsin Tsuji-sensei!" diyor çıkarken. Sesshuu da kendinden beklenen bir şekilde "Defol." diye cevap veriyor.

Adamın odasından çıktığınızda isteğini Hyotaru'ya dillendiriyorsun. Çocuk böyle bir teklifi beklemediği için şaşırıyor ilk. Sonra da düşünceli düşünceli gözlerini havaya kaldırıyor. "Sakae'ye gidip gelmek? 1 haftadan fazla zaman alır." diye hesapladıktan sonra tekrar dönüyor sana "Gelmek isterim tabi ki ama ben burada stajyerim ve sensei'm Tsuji-sensei kadar kolay anlaşabildiğim biri değil. Konuşurken duymuşsundur belki Saya-sensei... Her boşa geçen dakikanın gelecekte birinin ölümü ile sonuçlanacağını düşünen biri. Bu yüzden öylece 1 haftalık izin vereceğini hiç sanmıyorum. Eğer izin almam için yardım edersen tabi ki yolculuğunda seninle gelirim. Üstelik Sakae'yi görmek hoş olur." dedikten sonra tekrar o sevimli gülüşünü takınıyor yüzüne. "Bu arada adını hala bilmiyorum."