Büyük Fare Kral

[Oujichi Tama]

İzleyin youtube.com

"Büyük Fare Kral öldü bugün."

Böyle söylemişlerdi Tama akademiye yeni başladığı zamanlarda yağmurlu bir Mayıs gününde. Küçük kızın babasından öyle bahsedilirdi; Büyük Fare Kral, Adı ırklararası anlamına gelen örgütün liderlerinden hayatta kalanı, kanalizasyonlarda saklanarak bir fare ordusunu yöneten orospu çocuğunun teki işte.

Amegakure shinobilerinin ağzından çıkan sözlerle böyle betimleniyordu bingo kitabında resmi olan babası. Tama'ya o zamanlardan beri gülünç gelmişti bu betimleme, öyle ki babasının belki bir çoğunun hayatını kurtarmış olmasına rağmen böyle anılması gram acıtmıyordu genç kızı artık. Kanalizasyon Amegakure sokakları için fazla gerçekçi bir tabirdi. Hele küçümsemek için ona fare demeleri yok mu- Yeter.

Genç kız önündeki kitabı kapatırken, kitabın iki sayfasının çarpışı zihnindeki düşünceleri de durdurmuştu. Bu yalnız ve yağmurlu gün tam da genç kızın doğumgününe denk gelmişti. Neden yağmur doğumgününde de yağmak zorundaydı ki? Kütüphaneden ödünç aldığı öykü derlemesi babasının gök gürültüleri altında ona anlattığı hikayelere olan açlığını kapatmaya yetmemiş, Fareli Köyün Kavalcısı'ysa babası hakkında kötü anımsamaları yanında getirmişti. Genç kız da bilgiyle, onu ağlatmak için uğraşan duygularını ittirmeye çalışmış; başarısız olduğunu anlayınca kendi kendini durdurup okuduğu kitabı çarparak kapatmış ve kafasını futonunun yastığına indirmişti.

Bir kaç gün önce Shinji'yle Konketsu'nun bir diğer bölümünü okumuşlardı, ve gözleri yine engelleyemediği bir biçimde nemlenirken içinde bir şeyler değişmişti genç kızın. İkilinin babaları da belli bir yaşa kadar köyden çıkmak için hiç bir istek göstermemişlerdi onlar gibi, ama bir kere çıktıktan sonra bir şeyler onları dışarıda tutmuştu. Artık birer kaçak oldukları için onları öldürmek isteyen hemşehrilerinden, köylerin politikalarına düşmanlıklarından çok daha güçlü bir şeydi bu. Tama ne olduğunu çözememişti, ama bu şey tanıdıkları insanlar ölürken bile üçlünün pes etmesini engellemiş ve aksine güçlenmelerine sebep olmuştu. Yaşadıkları zorlukları yıllar sonra okumak bile genç kızın gözlerinin yaşarmasına, o an yaşadığı tembel yaşamdan utanacak dereceye gelmesine sebep olurken çocuk yaştaki üçlünün bundan adeta zevk alır gibi ayağa kalkıp geri savaşması- "Tabi sonunda karınca hayatta kalır ancak ağustos böceği yaşar."

Eğer yaşamak istiyorsa, hazırlanması gerekiyordu genç kızın. Bu yüzden Shinji ayrıldıktan sonra biraz kütüphanede durmuş ve araştırmaya koyulmuştu. Şimdiye kadar gördüğü her teknik çok gürültülü ve her shinobi çok süslüydü ve genç kız artık görmedikleri hakkında bir şeyler öğrenmek ister olmuştu; babası ve Saigo gibi. Sato güçlüydü, ama erken yaşta ölmemesinin en büyük sebebi görünmeyecek hızdaki Saigo ve sislerin ardında saklanan babasıydı. Sessiz ve görünmez olmak genç kızın araştırması olduğundan, haliyle karşısına hep zehirlenen krallar ve lezzetli görünen elmalarla ilgili hikayeler çıkmış ve araştırma sürdükçe bu görünmez, tatsız ve kokusuz olabilen silah hakkında daha çok kullanım yolu ortaya çıkmıştı Tama'nın önüne.

Hikayeler, genç kıza sadece zehirsiz bir elma tattırmıştı ki genç kız babasının liman kentinde Saigo'yu ararken durmadan yaptığı çalışmaları hatırladı zihninde. Su Ülkesi'nin soğuğunda hiç terlememiş, yaptığı şeyden hoşnut gibi davranmamıştı Saigo'ya belli ki; çünkü Tama, olayın Saigo'nun yazdıklarının tam tersi olduğunun farkına varmıştı koşuşturmasının, alnından akıttığı su damlasıyla beraber. Oujichi Baka çok yorulmuştu, ama arkadaşlarını ve davasında korumaya karar verdiği herkesi korumak için güçlendiği için ölesiye haz almış ve hiç bir zaman durmamıştı.

Tama o gün eve vardığında, sonunda bir medikal shinobi'ye danışması gerektiği kanısına varmış ve bu iş için yardım isteyebileceği insanları aramaya başlamıştı hafızasında; ne var ki köydeki insanlar hakkında hiç bir şey bilmiyordu neredeyse. Kimin ne yaptığı ve ne yapacağı şimdiye kadar hiç umrunda olmamıştı ve bundan dolayı hiç şimdi hissettiği kadar pişman hissetmemişti kendini. Hafızası ona Yuzuki adında, Koharu Yuzuki, bir jounin'i sunmuş ve Tama arayışını o isme hedeflemekte karar kılmıştı ve bu gün; yani ertesi gün kafasını biraz önce indirdiği yastıktan kaldırdığında hastaneye gidip Koharu Yuzuki ismini soruşturacaktı. Gerçi bunu da nasıl yapacağı hakkında pek fikri yoktu ama, doğaçlayabilirdi.

[GM - Naruto]

Amegakure hastanesi oldukça sıkı kurallarla çalışan bir yer. Yardım isteyen bir Amegakure shinobisine elbette yardım edeceklerdir. Tek yapman gereken kapının önündeki chuunine kiminle ve ne için görüşeceğini söylemek. O sana yardımcı olup seni istediğin kişiye yönlendirecektir. Siz shinobiler siviller gibi para vererek hastanenin hizmetlerinden yararlanmıyorsunuz ne de olsa. Hızlı bir şekilde yardım almak için alın bandını göstermen yeterli olacaktır.

Koharu Yuzuki adındaki Jounin ise bilindiği üzere çok gelişmiş bir medic-nin. Kendini insan vücudu ve iyileştirme teknikleri üzerine oldukça geliştirmiş biri. Hatta işinin en iyilerinden. Küçüklüğünden beri başka bir işle uğraşmadığı için sosyal hayat konusunda çok gelişememiş bir insan. Onunla iletişim kuranlar kadının oldukça saf olduğundan bahsediyorlar. Anlaşamayacağın türden biri değil ancak tek bir şey var kafanı karıştıran. Senin danışmak istediğin konu zehir konusu. Kadının uzmanlığı bu konuyu da kapsıyor mu?

[Oujichi Tama]

Bir medikal shinobinin ne üzerine uzmanlaştığını bilmiyordu, ama şu kocaman köyde adını bildiği az kişi arasındaydı Koharu Yuzuki. Genin takım arkadaşı Himaru'nun medikal shinobi olduğunu biliyordu ve çocuğun zehirlerle ilgili az seviyede bilgisi olduğunu da minnettar bir durumda öğrenmek durumunda kalmıştı. Zehir konusunda da başlangıç yapmak için aklına adından usta diye bahsedilen bir jouninden daha ilerisi gelmemişti, sonuçta zehir iki ucu keskin bir mızraktı ve zehri bildiği gibi zehirle nasıl baş edebileceğini de bilmesi gerekiyordu. Hatta bir zehre bağışıklılık sahibi olacak kadar şanslı olacak olursa gerçekten veba taşıyan bir fare kadar tehlikeli olabilirdi. Kadın hakkında bildiği bir diğer şey de kendisinden bile asosyal olduğuydu; soru sorulduğunda çok fazla neden aramayacak, kişisel konulara girmeyecek, Tama'yı huzursuz edecek ikili bir ilişkiye girmeye çalışmayacaktı. İyi anlaşacaklardı yani; kadın ona aylarca eğitim verecek olsa da "Şu daha iyi bilir." diye başka birisinin yanına gönderecek olsa da iyi anlaşacaklardı.

Hastane kapısından girdiğinde, koridordaki insanlarla göz göze gelmemek için etrafına bakmamış ve girer girmez direk gözlerini danışmadaki chuunine kilitleyecek ve yanına vardığında zaten belinde asılı tuttuğu alın bandının bariz ettiği rütbesinden aldığı destekle konuşmaya başlayacaktı; "Merhaba. Chuunin Oujichi Tama, Koharu Yuzuki-sensei'den bir konu hakkında bilgi almam gerekiyor. Kendisi meşgul değilse nerede olduğunu öğrenebilir miyim?"

Eğer bir pürüz çıkmaz da kadının yerini öğrenirse görevliye teşekkür edip kadının yanına gidecek ve başını eğerek ilk selamını verdikten sonra isteğini belirtecekti. Bir süredir insan arasına girmiyordu, terliyor muydu ne?

[GM - Naruto]

Danışmadaki chuunin gözlüklü, senin yaşlarında bir çocuk. Sen içeri girdiğinde sağ tarafta herkesin sıra olduğu veznedeki sivilleri izliyor elini yanağına koymuş bir şekilde. Sen gelip konuşana kadar da fark etmiyor seni. Konuştuğunda ilk olarak gözleri alın bandını arıyor. Belinde bulduktan sonra "Yuzuki-san'ın odası en üst katta. Merdivenden çıktıktan sonra sola dön en sonlarda. Adı yazar zaten. Kendi adını tekrar söyler misin?" diye soruyor. Sen adını söyleyince önündeki bir deftere kaydediyor. Sen de rahatça merdivenden yukarı çıkabiliyorsun. Çocuğun dediği gibi en üst katta buluyorsun kadının odasını.

Kapıyı çalıp içeri giriyor, selam veriyorsun kafanla. Kadın masasında oturuyor. Masanın üstüne koyduğu bir aynanın dibine girmiş ve etrafa yayılmış makyaj malzemeleri ile gözlerini boyamaya çalışıyor. Yalnız bu konuda o kadar başarısız ki... Senin geldiğini fark edince de gözüne çektiği göz kalemi yüzünden açılan ağzını kapatmadan şaşkın şaşkın bakıyor yüzüne. 1-2 saniye boş boş baktıktan sonra "Gel gel, otur." diye davet ediyor içeriye seni. Elindeki kalemi masanın üstüne koyuyor. Tek gözüne siyah kalem çekip diğerine çekmediği için garip bir şekilde bir gözü büyük bir gözü küçük gözüküyor. "Ne istediğini tekrar söyler misin?" diyor sana dönerek.

[Oujichi Tama]

"Oujichi Tama, teşekkürler tekrar kolay gelsin." deyip çocuğun tarif ettiği yolu izlemeye koyulmuştu Tama. Kadının kapının kenarındaki metal bir plakada yazan adını bulması iki dakikasını almamış, kapıyı ince parmaklarının başladığı eklemlerle nazikçe tıklatıp içeri girivermişti uzun zamandır atmadığı pıtı pıtı adımlarla. Her ne kadar insanlarla iletişim kurmaktan geri kalmış olsa da insan yapısına okuduğu kitaplardan yabancı değildi ve öğretmeninden bir şey isteyen kız öğrencinin pıtı pıtı adımlar atıp sekmesi gerektiğini herkesten iyi biliyordu.

Kadının masasının üstünde olmasını beklediği şeyler; kağıtlardan çeşitli ilaçlara, değişik karışımlardan kadavralara katar geniş bir yelpazedeydi ve buna karşın masanın demirbaş ürünleri Tama'yı Amegakure'de uyandığı güneşli günler kadar şaşırtmıştı. Adını ve görüntüsünü bildiği, adının neredeyse köyün en usta shinobileri arasında anıldığı medikal shinobi masa aynasının birinin üzerine çökmüş öğlen saatinde makyaj yapıyordu. Hele gözüne sürdüğü kalemle yaptığı cerrahi müdahaleye o kadar odaklanmıştı ki Tama'nın gelişini oldukça geç fark etmiş, zaten yarım yamalak yapabildiği makyajını yarıda kesip kızcağızı içeri buyur etmişti.

Tama'nın da çok fazla makyaj yaptığı söylenemezdi elbette, bazen canı sıkıldığında makyaj malzemeleriyle garip veya komik yüzler yapmaya çalışır tek başına eğlendirirdi kendini. Ama yetişkin bir kadıncağızın yağmur ormanı pandası gibi tek gözü maskeli kadının masasının önünde duran sandalyeye oturmak üzere olan Tama'ya bile komik geliyordu. Kadının şirinliği içinde daha önce hissetmediği bir şefkat duygusu oluşturmuş ve bu komik durumu görmezden gelmeyi tercih etmişti genç kız. Kadının ricasından sonra saygılı bir şekilde konuşmaya başladı; "Adım Oujichi Tama, Yuzuki-sensei. Chuunin'im ve shinobi çatışmalarında zehirlerin kullanımıyla ilgili bilgi almak istiyorum, köyde çok kişi tanımadığım için de adından çok bahsedilen bir medikal shinobi olan sizin yanınıza gelmek geldi aklıma. Çeşitli zehirlerle ilgili bilgi sahibi olup bunları nasıl kullanabileceğim hakkında tıbbi bir eğitim almak istiyorum anlayacağınız."

[GM - Naruto]

"Oh..." Kadın gözlerini kırpıştırıp düşünür ifadeye bürünüyor. "Adından çok bahsedilen shinobi olmak hoş bir şey mi bilemedim." dedikten sonra işaret parmağını çenesine götürüp dudaklarını ısırıyor. Bunu iğnelemek için değil, ciddi ciddi bilmediği için söylediğini düşünmeden edemiyorsun. "Zehir konusunda sana, ben değil de bir meslektaşım yardım edebilir. Edebilir mi bilinmez aslında." Yüzünü buruşturup tekrar dönüyor sana "Benim kendimi geliştirdiğim alan zehirlerden biraz farklı. Evet idare edebileceğim derecede bilgim var ama bir öğrenciye öğretebileceğim bir seviyede değil. Eksi ikinci katta Tsuji Sessue'nin odası var. Yalnız gerçekten çok aksi bir adamdır. Şu zamana kadar ondan tam anlamı ile ders alabilen iki kişi anca çıktı. Bir de... Bizim koridorun diğer tarafında, odadan çıkınca sağa ilerlersen, orada da Iha Kenzan var. Daha uyumlu biridir. Zehir konusunda Tsuji-senpai kadar bilgili olmasa da benden iyi durumda olduğu kesin. İkisini tavsiye edebilirim sadece. İstersen bir git görüş." diyerek sana yardımda bulunuyor. Ardından da kibar olmaya çalıştığı belli olan oldukça yapmacık bir gülümseme oluşturuyor yüzünde.

[Oujichi Tama]

Kadın şaşırmıştı, zira büyük ihtimalle ilk kez böyle bir soruyla karşılaşmıştı. Tama kadına uzmanlığını bilmeden soru sormakta hata yaptığını biliyordu elbette ama kızcağız, bu konuda soru sorabileceği başka birini duymamıştı. Kadın çok bilinen bir şinobi olmaktan bahsederken kendi kendine Hayır. demekten kendini alamamıştı, yine zihninin bir köşesindeki gerçekliğe kaçmış ve orada bir şinobinin olabildiğine gizli saklı olması gerektiğini kadına açıklamaya başlamıştı. İyi olarak bilinen biri düşmanın ilk hedefi olurdu. Gerçi kadın bir medikal şinobiydi ve Hiçbir medikal ninja, takımındaki son kişi olarak kalana dek ölmeyecekti. Himaru için bu geçerli olmamıştı oysa ki, saldırana kadar görünmeyen bir yaratık sessizce onu katledivermişti takımındaki herkesten önce.

Yuzuki-sensei'nin konuşması Tama'yı kendi hayali dünyasındaki tartışmasından kurtarmış ve sözlerine kulak kesilmesine sebep olmuştu. Kadın doğal olarak önce zehir konusunda kendi eksikliğinden bahsetmiş, ardından Tama'ya rehber olabilecek başka birini önermişti. Tsuji Sessue, kadıncağız adamın adını andığında ardından kurduğu cümleyle adamın aksiliğine değinmişti hemen. Adamdan ders almanın zorluğunu da gayet güzel bir örnekle özetlemiş kadın ardından başka birinden bahsetmişti büyük ihtimalle Tama'nın çekineceğini düşünerek. Ancak Tama her istediğini aldığı zaman olduğu gibi dinlemeyi kesmiş ve sadece kadına saygısızlık etmemek için konuşmasını dinliyor gibi yapabilmişti. Kafasındaki düşünce kesinlikle kadının söylediklerini geçirmek üzere böyle davranmıyordu... Sadece, kadının zehir hakkında aklına ilk gelen kişi o Tsuji Sessue olmuştu ve bu da amacı kafasına alabildiği bütün bilgiyi almak olan Tama için sohbetin sonu olmuştu haliyle. Iha Kenzan hep orada olacaktı ve sırf insanlarla konuşma korkusundan saf bir kadıncağızın aksi dediği öğretmenden eğitim almayı denemekten kaçacak değildi.

Yuzuki-sensei konuşmayı bitirdiğinde attığı tatlı gülücüğe aynı tatlılıkla bir gülücükle karşılık almıştı. Ardından yerinden kalkan Tama, kadına ayakta bel kısmından yukarısını hafifçe öne eğerek geleneksel bir selam verip "Teşekkürler sensei." diyecek ve odadan yine pıtı pıtı adımlarla çıkacaktı. Ardından istikamet; eksi ikinci kattı. Hastane düzenine hiç bir şekilde engel olmamak için dikkatli ancak hızlı adımlarla üç katı inecek ve ardından aynı titizlikle Yuzuki-sensei'nin bahsettiği adamın ismini arayacaktı. Bulduğu zaman nazikçe kapıyı çalacak, ancak kadının odasına girdiği gibi hemen girmeyecekti içeri. Eğer karşısındaki aksi biriyse, içeri buyur etmeden içeri giren birine sinir olabilirdi. Zira Tama da böyle şeylere sinir olurdu, ancak aksi davranmak yerine içine atardı hep. Yazık Tama'ya.

[GM - Naruto]

-2. kat oldukça soğuk bir yer. Etrafına bakarsan burada laboratuvarların olduğunu görebilirsin. Üst katlarda insan yüzü görebilirken burası terk edilmiş gibi. Şimdilik laboratuvarlarla ilgilenen kimse yok gibi görünüyor. Fakat içerisi yukarıdaki katlar gibi beyaz bir şekilde döşenmiş ve aynı dezenfektan kokusuna sahip. Biraz ilerledikten sonra da buluyorsun adamın odasını. Yuzuki'nin odasının kapısından tek farkı "Tsuji Sesshuu" kanjisinin bulunması. Kapıdaki kanji normalde "Sesshuu" diye yazılıyor ama "Sessue" diye de okunabiliyor. Kapıyı çalıyorsun. İçeriden cevap aldıktan sonra girmeyi düşünüyorsun ama istediğin türden bir cevap gelmiyor içeriden. Yuzuki'nin dediği aksiliği kanıtlarcasına "Defol!" diyor adam. Sesindeki boğukluk ağzının bir şey ile kapalı olduğunu kanıtlar cinsten.

[Oujichi Tama]

İndiği üçüncü kat Amegakure'nin nemli serinliğine hazır giyinmiş Tama'yı bile üşütmeyi başarmıştı. Sonuçta buradaki soğuk kuru bir soğuktu ve açıkçası Amegakure'de yaşayan bir insan için bile klostrofobik bir ortamdı bütün o beyaz duvarlar ve dezenfektan kokusu. Yukarıdaki kalabalık haliyle burada yoktu, Tama merdivenlerin daha aşağı inip inmediğine dikkat etmemişti ama büyük ihtimalle bir hastanede bulunabilecek bütün korkunç şeyler bu katla üstündekinde toplanmıştı. Her an kapısı açık bir morgdan çıkacak yarı ölü varlıklar veya bir laboratuvardan sızan veba kızcağızı yakalayabilir ve bir daha buradan hiç çıkmamasına sebep olabilirdi. Tama dikkatliydi dikkatli olmasına, tabi sebebi bu korku kitaplarından çıkmış düşünceler değil; gerçekten bu tür yerlerin düzene ihtiyacı olduğunu düşünmesi ve bu düzene saygı göstermesiydi.

Sonunda adamın adının yazdığı plakayı, dolayısıyla Tsuji Sesshuu'ya çıkan kapıyı bulabilmişti genç kız. Kapıyı tıklattığı kısa tak tak sesleri sert bir "Defol!" ile kesilmiş, genç kızı oracıkta salak gibi bırakıvermişti. Açıkçası başta adamın o kadar da aksi olmadığını düşünmüştü. Sonuçta Yuzuki-sensei'nin insanlardan uzak kalmak gibi bir eksiği olmuştu ve tamamıyla doğru kelimeyi kullanmamış olabilirdi; tabi ki sonuç öyle olmamıştı ve Tama için umut ettiği kadar kolay olmayacaktı hiç bir şey.

Sonra genç kız adamın sesinde aksilikten başka bir şey daha fark ediverdi. Adamın sesi kapının engelleyeceğinden fazla şekilde engellenmişti, daha çok genç kızın kendi maskesini taktığında çıkan sesine olduğu gibi. Adam pekala içeride zehirli bir gazla uğraşıyor olabilirdi ve Tama'nın içeri girmesi kendisi ve gazın salınacağı yerlerin geri kalanı için doğrudan zarara yol açabilirdi. Ayrıca sadece burada zaman geçiriyor olmak bile Tama için delirme sebebi gibiydi, adam için neden farklı olsundu ki? Genç kız kapıdan sakince geri çekilip oturacak bir yer bakınacak, eğer oturacak bir yer bulamasa da sağlam ve kapılardan uzak bir yere sırtını dayayıp adamın işini bitirmesini bekleyecekti. Sonuçta yapacak başka işi yoktu ve bu fiyaskonun ardından pıtı pıtı gidip Yuzuki-sensei'nin bahsettiği diğer hocanın yanına varamaz, bir de üstüne "Ehe, diğer hoca bana defol dedi." diyemezdi. Tama için zaman geçirmek kolaydı, zihnindeki masasında Go oynamaya başladıktan sonra zaman kavramının varlığını bile unutabilirdi.

[GM - Naruto]

Adamın meşgul olduğunu, bu yüzden seni içeriye almadığını düşünüyorsun. Bu yüzden işinin bitmesini ve adamın dışarı çıkmasını beklemeye karar veriyorsun. Beklerken "Defol." kelimesi beyninde yankılanıyor sürekli. Bir insanla iletişim kurmaya çalışırken onun bu şekilde seni püskürtmesini düşünüyorsun. İstediğin şey sadece küçük bir eğitimdi. Bu sırada zaman geçiyor. Koridorda oturacak sandalyeler var. Onlara oturup bekliyorsun. Etraf soğuk ve bu sandalyeler bu soğuğu birebir bacaklarına iletiyorlar. Gene de belli bir süre sonra senin vücut ısın dengeliyor sandalyenin ısısını. Böyle böyle 10-20 dakika bekliyorsun. İçeriden çıkmıyor Sesshuu. Derken kimsenin geçmediği koridora biri iniyor merdivenlerden. Elinde bir tepsi olan, senden biraz büyük bir chuunin bu. Çocuk seni süzerek geliyor Tsuji Sesshuu'nun kapısına kadar. Sonra da utangaç bir tavırla "Tsuji-sensei içeride değil mi?" diye soruyor. Tepsideki tabaklara bakarsan, bu çocuğun Sesshuu'ya yemek getirdiğini görebilirsin.