[Ryōshi Kyōkai] İlk Adımlar

[Kurochi Hirashimatsu]

Güneş batıyordu yavaş yavaş. Ishigakure'nin sıcak havası yerini soğuk havaya bırakıyordu. Köyden gözüme bir arkadaşı kestirmiştim bile çoktan. Zaten uzun zamandır onu takip ediyordum. Sarı saçlı yakışıklı adamdı. Aynı zamanda diğer shinobilerden farklıydı. Onda büyük bir potansiyel görüyordum. Isao ile yaptığımız görüşmenin ardından köye geldiğimde gözüme kestirdiğim bu farklı shinobi'de gerçekten hainleri avlayabilecek korkusuz bir potansiyel vardı. İnsanlara güvenmese de umursamasa da en azından cebine para indirmek ona cazip gelebilir. Kim bilir? Belkide köyü dolaylı yoldan korumak onunda bir isteğidir? Gece saatler ilerledikçe küçük bir kağıda not yazacaktım. Ve dün evlerine kadar takip edip yollarını öğrendiğim yeni dostlarımın evlerine bu notları bırakacaktım.

Öncelikle tahmin ettiğim üzere Nihilist olan dostumun evinin önüne gidiyordum. Kağıdına yazdığım notu kunai ile evinin kapısına saplıyordum gece yarısı.

Hiç bir şey gerçek değil mi?
Hiç bir şey güvenilir değil mi?
Haklısın, belki bu notta güvenilir değil.
Yarın gece Asakura Geçidinde gerçek ile tanışacaksın.

Nota yazdığım bu sözler onu etkileyecek mi acaba? Yeterince ikna edici sözler yazdığımı düşünüyorum. Umarım gelir ha, şimdi rezil olmayalım durduk yere.

---

Uaaah!! Sabah oldu mu yahu? Ne çabuk oldu! Bugün büyük gün. En son ilk çıkacağım görevde bu kadar heyecanlanmıştım. Birde Cesur On'luyu topladığım gün. Acaba ikinci bir cesur grup toplayabilecek miyim? Her şeyden önce beni umursayacak mı? Liderlik benim kaderim iken yanımda yeni dostlar edinebilecek miyim. Bu edineceğim dostluk diğerlerine göre çok farklı olacak.

Asakura Geçidine doğru yola çıkıyordum öğle vaktinde. Gece yarısına kadar burada bekleyeceğim. Hah ne diyordum ben? Diyorum ki bu dostum diğer edindiğim dostlara göre çok farklı olacak. Belkide beraber omuz omuza ölüme kafa atacağız. Ölüm Tanrısı ile dalga geçeceğiz. İnsanların adaleti biz olacağız, insanların sevgisi biz olacağız, insanların huzuru biz olacağız. Biz, biz, biz...

Gece yarısı olduğu vakit Asakura Geçidinin girişinde bekliyor olacaktım.

[Arachi Ryouta]

Bir dağa çıkmış ve güneşin batışını izliyordum dikkatimi çekmişti yanımda ise katanam vardı. Güneşin batışı beni benden almıştı gökyüzü kırmızımsı turuncuya bürünmüştü , günün en güzel saati idi. Artık köye doğru yürümenin vakti gelmişti ve katanamı belime sıkıştırıp yola koyuldum. Köye varmam uzun sürecek gibi görünüyordu ama pek umrumda da değildi açıkcası , hava kararıyordu iyice gece olduktan sonra en sonunda köye varmayı başarmıştım. Konakladığım yere giderken bir kişinin birinin kapısına kunai fırlattığını ve ortadan kaybolduğunu gördüm ve hemen hızlıca o kapıya gittim ev sahibini uyarıcaktım ki notu okumadan edemedim;

" *kısık bir ses tonu ile* Hiç bir şey gerçek değil mi? Hiç bir şey güvenilir değil mi? Haklısın, belki bu notta güvenilir değil. Yarın gece Asakura Geçidinde gerçek ile tanışacaksın."

Bu laflar açıkcası ilgimi çekmişti ve bu mesaj bana olmasada dikkatimi çekmişti bu mesajı buradan almayacaktım çünkü belli ki bir kişinin dikkatini çekmek için yazılmış bir mesajdı. Artık gidip biraz dinlenmeliydim sabah yola koyulacaktım.


Ahh... sonunda kalkabildim... kendime geldikten sonra birşeyler zıkkımlanıp yanıma biraz yemek alaraktan yola çıktım. Güneşin batışını tekrardan şelalede izledim hava kararıp gece olmaya yaklaştığında ise bir yere gizlenip olan biteni izlemeye karar verdim.

[Kurochi Hirashimatsu]

Sonunda vardım Asakure Geçidine. Şöyle bir etrafıma baktığımda fark ettim ki burası göründüğünden daha ürkütücüymüş geceleri. Nasıl güvenli olabiliyor hayret ediyorum doğrusu. Etraf bomboş ve ölüm sessizliğine bürünmüş sanki bizim örgütümüzün ilk adımlarını atmamızı bekliyor gibiydi. Ellerimi her zaman olduğu gibi koynumda birleştirdim. Vücudum dik duruyordu ve asla istifimi bozmuyordum. Daha doğrusu bozmamaya çalışıyordum. Örgütümüzün sembolü Güneş olacaktı. Aslında çoktan olmuştu bile. Örgütün temellerini atabilmiştik. Kostümler ve maskeler tamamlanmıştı. Geriye sadece tek bir şey kalıyordu. Yanımıza dost çekmek. Zor ve uğraştırıcı bir işti ama vazgeçmemek lazım. Suratımda ciddi ifadeyle yeni dostumu bekliyordum Asakura Geçidinde.

Fakat... Davetsiz misafirlerimiz vardı. Fark etmedim zannetme delikanlı. Beni kandıramazsın dostum. Şansına küs bakalım. Davetsiz misafirin gizlendiğini düşündüğüm yere doğru hızlıca bir kunai fırlatacaktım. Kimdir? Nedir? Ne değildir? Bilmiyorum ama oldukça sinirlerimi bozmuştu bu durum şimdiden. Belkide kötü bir şey değildir?

İçimdeki şüphelerden kurtulmanın tek bir yolu var gibi görünüyordu. Bu kişiyi yakalayıp sorgulamak. Aksi halde örgütümüz hakkında bilgisi olan tek bir örgüt dışı kişinin olmaması gerekiyor. Belki katil olmayacağım ama bir katil kadar soğukkanlı olacağım şuan. Suratımdaki ciddi ifade hala duruyordu. Karşımdaki kişi rakibim mi olacak? Yoksa kaderimin bir parçası mı?

Kunai'yi fırlattığım yöne doğru dönüyordum. Sesimi ciddi bir tona ayarlıyordum o sırada. Amacım karşımdaki kişiye direk olarak geri adım attırmaktı. Aksi halde jutsularıma başvurmam gerekebilirdi. “Kimsin sen? Neden beni takip ediyorsun?”

[Arachi Ryouta]

Daha ne kadar sürecekti gerçekten merak etmeden duramıyordum buralarda hiçbirşey olmuyordu en azından yanımda yemek vardı onları yemeye başlayacaktım ki geçide biri gelmişti. Turuncu saçları değişik bir giyisi giyordu sanırım eski kafa birşeydi bu.Görünen o ki gerçekten burada birşeyler oluyor gibiydi ama kim bilir burada neler dönüyordu kapıya kunai ile not fırlatmlara... gizemli görünmeler heh gerçi beni düşününce her neyse konuyu saptırtmayım peki bu notu attığı kişi gelecekmi? Gerçekten çok merak ediyorum geldiğime burası değermi ki acaba? Bu adam neden böyle bir yerde böyle bir saatte bu sözlerle bu adamı buraya çağırdı? gerçi adam hala görünürlerde yok ama.

Adam kendisi ile konuşur gibiydi en azından birşeyler düşündüğü belli oluyordu derken bu tarafa bir kunai fırlattı vee tiyatronun ilk perdesi açıldı sıra bendeydi evet bebeğim! ani bir refleks ile katanımın bir kısmını kınından çıkartıp kunaiyi engelledim bakalım suratının ifadesi ne alıcak... ah elbette tepkisis o ciddi surattan bir tepki beklemek aptallıktan başka birşey değil ah evet kendime birkez daha aptal dedim. Turuncu saçlı yabancı saklandığım yere doğru yani bana bağırdı ilk başta çıkmasammı diye düşündüm ancak çoktan sahnemi oynamıştım çıkma vakti gelmişti... bana hala konuşuyordu bana;


" Kimsin sen? Neden beni takip ediyorsun? "
Diye bir soru yöneltti. Saklandığım yerden çıkıp ona " Ah... bir yemek bile yedirmiyorsunuz... açıkcası yolladığın mesajı gördüm bana olmasa bile dikkatimi çekti. Ah bu arada madem bu işte bu kadar ciddisin neden herkesin görebileceği bir yere böyle önemli bir not bırakıyorsun ki? "

Umarım bir kargaşa çıkmaz çünkü buraya bunun için gelmemiştim. Herşeyi geçtim umarım bu karşımda ki adam göründüğü kadar akıllıdır veya güçlüdür çünkü tipi bunu andırıyor. Biraz konuşma ile bu sorunların çözüleblieceğine inanıyorum ancak verdiği tepki yaptığım şeyi düşününce doğru buralara yakın olduğuna göre de bizim köyden biri olma olasılığı yüksek gerçi hiç onun suratını gördüğümü pek hatırlayamıyorum ama... aklımda bir sürü soru var ama önce onun diyeceklerini dinlemeyi tercih ederim henüz bir yorum için erken. Umarım da geldiğime deymiş olur yoksa bütün yolu boşu boşuna yürümüş olcam ve bu cidden sinir bozucu birşey.

[Kurochi Hirashimatsu]

Ne kadar sıkıcı bir iş yahu? Yaptığım bir şeyi düzgünce yapamamak beni çok sinir eder. Eğer bir şey planladıysam bu 4/4'lük bir başarıyla tamamlanmalıydı. Hataya asla yer yok. Hele ki bu kadar önemli bir durumda... Aaah! Lanet olsun neler düşünüyorum ben böyle? Hem örgüt işinden henüz haberi yoktu karşımdaki maskeli mistik adamın. İstifimi bozmadan bu olaya bir kılıf uydurarak üstünü kapatabilirdim. Evet, güzel fikir. Henüz örgüt işinden bahsetmeyeceğim. Bakalım ne tepki verecek.

Kunaimi attıktan sonra gördüğüm şey beni bazı konularda bilgilendiriyordu. Attığım kunaiyi kılıcını kınından birazcık çıkararak engelliyordu. Woah! Bak sen şuna. Kılıcına oldukça hakim. Muhtemelen kendisini belli bir seviyeye kadar ilerletebilmiş. Bizim köyden mi acaba? Genelde bizden çıkar böyle usta taijutsucular. Son bir şey daha test etmek istiyordum. Kılıcını ne kadar iyi kullanabiliyor? Az önceki hareketi yapmak normal bir chuunin hamlesiydi. Acaba stili nedir? “İlgimi çektin dostum. Her ne amaçla buradasın bilmiyorum ama seninle biraz eğlenebiliriz.”

Shunshin no Jutsu yaparak maskeli elemanın sol tarafına geçecektim. yaklaşık 10 metre ötesindeydim. Sanzengarasu kullanarak üzerine kargalar gönderecektim. Göster kendini delikanlı. Belki umduğundan daha fazlasını bulursun bu geçitte. Hayatın değişir ve mükemmel bir liderle tanışırsın. Gel ve göster kılıcının ruhunu bana. Görmek istiyorum.

[Arachi Ryouta]

Çalıdan çıktığım gibi adamın suratı daha bir tedirgin oldu ama sonrasında nasıl olduysa bir anda kendisini topladı ve bana birşeyler söyledi sanırım benimle oynamakmı istiyormuş neymiş... ahh biliyordum boşu boşuna ge- OHA O NE!? kargalara bak lan! ahh hemen kendimi toplamam gerek yoksa bu işin sonu kötü! hem adam çok hızlı bir şekilde soluma da geldi! ortalama yedi sekiz metre ötemde belki biraz daha fazla. Her neyse işler ciddiye başlıyor " Bunu konuşacağız! "


Önce derin bir nefes aldım ve bakışlarımdan da anlaşılabileceği üzerine ciddi bir tavıra geçtim ve geri atıldım daha sonrasında üstüme gelen kargalara baktım ilk darbemi bana daha tam yaklaşmadan savurdum belli bir mesafeden savurduğum için bazılarını en azından devirmiş olmam gerekiyordu ikinci hamlemde ise kargaların bana daha da yaklaşmasını bekledim ve indirebildiğim kadarını savurduğum darbe ile indirmeye çalıştım kılıcımı kınına geri koydum ve tekrar geriye attım kendimi ardından ise geriye kalan kargalar için kendimi savunma pozisyonuna aldım bir sonra ki hamlemde birazcık daha karga kesebilirdim sanırım.


Bu adam direk üstüme karga saldı hayır karga ne alaka? onu geçtim bu adam bana hemen saldırdıysa ve benle eğlenmeye çalışıyorsa ya cidden psikopatın biri ile karşı karşıyayım yada bu adam birşeylerin peşinde. Bilemiyorum buraya gelmek ile doğrumu yaptım çünkü geldiğimde sadece konuşmak yada birşeyler dinlemek gibi bir düşüncem vardı eh tamam belki biraz da dövüş görürüm demiştim ama bu dövüşe kendimi katıcağım anlamına gelmiyordu ahh keşke o ağaçta saklansaydım benim aptallığım işte! ah evet kendime birkez daha aptal dedim ne kadar güzel ahh... kargalar gelmeye devam ediyor toparlan Ryouta toparlan! ama düşünmeden de edemiyorum bu adam gerçekten burada bu saatte bana saldıracak kadar delirdimi? tipide hiç uyuşmuyor bu adam birşeylerin peşinde

" Hey! değişik herif , bu kargaları neden bana saldın bilmiyorum ama bunları kestiğimde seninle uzunca bir konuşaca- ŞU KARGALARINI VARYA! "

[Kurochi Hirashimatsu]

Bu herif? Kargalarımı kesmeye mi çalışıyor yani. Ciddi misin sen be dostum. Halbuki farklı bir istikamette kaçabilirdin. Fakat dikkatimi çekmedi değil aslında. Davranışlarına ve konuşmasına bakılırsa niyeti kötü bir insan değildi. Maskeler, mistik görünümler falan tehlike sinyalleri verse de niyeti kötü değil bunu anlayabiliyorum. Kargalarımı geri çekiyordum. Jutsum iptal olduğunda ise ellerimi koynumda birleştirerek burnumu hafif yukarıya doğru kaldırarak bakacaktım adama.

Bakalım ne istiyormuş benden? Niyeti düzgünce konuşmak ise benim en iyi yaptığım şey düzgünce oturup konuşmaktır. Şimdi kafamda bazı sorular var onları cevaplamasını isteyeceğim arkadaştan. Tabi kabul edere cevaplar. Kabul etmezse de canı sağ olsun. Hah! Şaka yaptım. Canı sağ olmayacak elbette. Buradan bir sakatlık çıkartarak yollayacağım onu evine. Ama ilk önce sorularıma düzgünce cevap vermesi gerekiyor.

“Neden buraya geldin? Cidden sadece merak ettiğin için mi? Yoksa bilmemen gereken bazı şeyleri biliyor musun? Cevap vermek için 20 saniyen var.” Acaba cidden biliyor mu niyetimizi? Örgütten haberi var mı bir şekilde? Her şeyi geçtim. Acaba bizimle beraber omuz omuza savaşabilecek kadar iyi bir insan mı? Hey?? Aslında doğru diyorum. Neden bunu düşünemedim ki ilk görüşümde. Bu adamı kendi tarafımıza çeksem aslında fena olmaz ha ne dersiniz?

Ama gelecek mi? Yaptığım şey oldukça riskli olacak. Çünkü eğer kabul etmezse teklifimi, bir kişi örgütten haberdar olacak ve bunu bize karşı kullanabilir. Yapsam mı? Yapmasam mı? Diye düşünürken son kararımı veriyordum. Yapacağım. Bu gece bir taşla iki kuş vuracağım. “Kaçak ninjalar hakkında ne düşünüyorsun? Ah! Bu arada ismim Kurochi Hirashimatsu. Memnun oldum..”

[Arachi Ryouta]

Bu kargaların sanki sonu gelmiyordu kılıcımı belli bir yerden sonra saldırmaktan ziyade savunmaya kullanmak zorunda kalmıştım çünkü kargalar geçrekten fazlaydılar. Kargalar ile savaşırken bir anda sonları geldi dönüp o ite baktım ve kendisini rahatlatıp bana baktığını gördüm bana bir soru yöneltti ve cevaplamak için yirmi saniyem olduğunu söyledi ona cevabımı hafif bir gülme sesi ile verdim madem çok zeki birisi sanırım niyetimi anlamıştır saldırı ve savunma pozisyonumdan kendimi çıkarttım gardımı düşürdüm... evet belkide bunu yaparak bir aptallık ettim ancak içimde pek kötü bir his yok.

Adamın karşısında oturdum ve ellerimi sırtımın arkasına uzatıp yere iteledim bacaklarımı ise kelebek yaparak gökyüzüne baktım hava gerçekten çok güzeldi yıldızlar parlıyordu gökyüzüne bakarak " Yıldızlar gerçekten çok güzeller değilmi? " diye bir soru yönelttim ancak cevabını beklemedim. Tuhaf adam bana ismini söyledi , adı Kurochi Hirashimatsu'ydu pek bir tehlike hissetmesemde genede bu adama ismimi vermek istemedim o yüzden ona " Menmun oldum bana saldıran Hirashimatsu. Umarım artık benimle düzgün konuşursun ah bu arada kaçak ninjalar ile ilgili tek bildiğim bir gün adalet ile karşılaşacaklarıdır. Sana aslında benim bir sorum olacak tabi adımı öğrenmek istiyorsan... bu notu kime niye bıraktın? "

Bu notun amacı niyeydi? ahh gerçekten sanırım en fazla bu kadar aptal olabilirdim tabi ya! gecenin bir vakti buraya çağırmalar gizli not asmalar hele kunai ile birinin kapısına gece bırakılması ve bu görüşmenin böyle güçleri olan bir kişi ile gece vakti yapılması! bu adamlar bir işler çeviriyor ve ne olduğunu derhal öğrenmem gerek " *biraz kaba bir biçimde* Hmmm aslında bakarsan bu sorunun pek bir anlamı yok değilimi? daha düzgün bir soru sorayım öyle ise... ne istiyor ve planlıyorsun eğer köyün zararı için birşey düşünüyorsan kılıcımdan geçmeye hazırlan! "

Bu lafımın ardından gardımı alır ve kendimi tekrardan pozisyonuma alırım ve aramızda bir mesafe açarım.

[Kurochi Hirashimatsu]

“Eğer köyün zararı için bir şey düşünüyorsan kılıcımdan geçmeye hazırlan.”
“Eğer köyün zararı için bir şey düşünüyorsan kılıcımdan geçmeye hazırlan.”
“Eğer köyün zararı için bir şey düşünüyorsan kılıcımdan geçmeye hazırlan.”
“Eğer köyün zararı için bir şey düşünüyorsan kılıcımdan geçmeye hazırlan.”


Sen ciddi misin? Adam beni bir cümleyle ikna etmeyi başardı lan! Köyün zararı için bir şey yapmama izin vermeyecek kadar delikanlı ve cesur birisi ha? Karşısındaki insanın gücünü hissetse bile bunu diyebilecek ve gözdağı verebilecek kadar köy sevdası ile dolup taşmış birisi. Her zamanki gibi tahmin ettiğim şey doğru çıktı. Adam kötü niyetli değildi. Hatta benim için kötü niyetli olacak en son insan. Kaçak ninjalar hakkında da söylediği beni cezbetti açıkçası.

Artık içimde hiç bir şüphe kalmamıştı. Bu adam bizim örgütümüz için favori adaydı. Belki sağ kolum bile yapabilirim. O derece sevdim şuan elemanı. Tam benim kafadan be! Hiç vakit kaybetmeden konuya girecektim. “Cevabını ben düzelteyim o zaman. Kaçak Ninjalar bir gün avcıların gazabına uğrayacak.” Vereceği tepkiyi çok merak ediyorum. Ulan acayip riskli bir işe bulaşıyorum şuan. Eğer götüm'de patlarsa beni affet Isao Hocam.

Ama nedense içimde hiç kötü his yoktu. Sanki hiç bir şey ters gitmeyecekmiş gibi hissediyorum. Çok garip değil mi? Ben ilk defa bir şeylerin ters gitmeyeceğini hissediyorum. Normal şartlarda bir olaya karşı bakış açım her zaman en olumsuz senaryoyu da katmak olurdu. Ama yok yok yok! Şuan aklımda kötü senaryo oluşturamıyorum bile. Ha! Bu arada O çocuğun ilk sorusuna da cevap vermeden edemeyeceğim. “Güneşin yanında bu yıldızlar birer kaçak ninja gibidir.”

[Arachi Ryouta]

Adamın bir anda gözleri parlamıştı adeta ne olduğunu anlayamadım bile bir anda bana bakakaldı. Çok tuhaf değilmi durduk yere adam bana hayranlıkla bakmaya başladı şaşırmadan edemedim doğrusu adamın cevabını bekliyordum ki cevap olarak benim cevabımı kullandı kafam karışmadı değil aslında şimdi ben ona soru sordum ama önce o bana soru sordu o yüzden ben ona cevap verdim ama birde üstüne soru sordum o da benim sorumu benim cevabımı kullanaraktan cevapladı ama soruyu soru olarak görmeyip cevap olarak gördü ve bu cevabı benim ona verdiğim cevabı kullanaraktan düzeltip bir cevap oluşturdu ve bu cevabı bana sorumun karşılığı olarak verdi ancak bunu sorunun yanıtı olarak değil cevabımın düzeltilmesi olaraktan verdi. Evet aslında düşünülünce gayet açık ve ortada bir ceva- sus artık! ahh... adam bana direk dedi ki kaçak ninja avı ama bunu detaylı anlatmadı sadece söyledi sonrasında yıldızlar ile kaçak ninjları benzetti dostum sanırım sıyırmış bir kişi ile birlikteyim şu anda.

" Avcılarmı? konuyu biraz daha açarmısın lütfen? "

Bu adam neden bahsediyor bilmiyorum ancak işler ciddi ve bu ciddi işte böyle bir suratı olan adamdan soğmaya başlamadım değil! ah şu benim merakım yokmu... neden her güzel lafa atlıyorsam aptalın tekiyi- yeter lan kendine aptal diyip durma mal herif! ciddimiyim ben? her neyse ermm... buraya ne halta geldiysem sanırım büyük bir şey oluyor ve bu şeyin parçası olma ihtimalim olduğunu şu anda yoldan geçen adama bile sorsan anlar bakalım neler diyecek bu herif bize. Bizemi? kafayımı yedin olum? bana.