[Ame] Haraç

[Oujichi Tama]

Tama peşinden koştuğu adamı uyardığında, adam usulca yavaşlamıştı ellerini kaldırmadan hemen önce. Akıllıca bir hamle yapmıştı zira genç kız önceki durumundan gelen hiddetini ciddiyet gibi saklamak için uğraş vermiş ve adamın baldırını delik deşik edip sakinleşmek için kaçmasını dilemişti. Adam durduğundaysa Tama öfkesini ister istemez dindirmek zorunda kalmış ve mesleğinin profesyonelliğine bırakmıştı kendini; ne olursa olsun o bir kunoichi'ydi ve ne tür bir görev olursa olsun ciddiyetle yapması gerekiyordu işini, bu kedi yakalamak olsa bile. Adamın sakin tavrına karşın bir köy polisinin ciddiyeti ve hiddetiyle; "Emin ol değmezdi." derken ince ve görmesi zor iğneleri adamın gözüne doğru parlatıp bel çantasına geri koymuş ve ardından misinayı çıkarıp adamın kollarını bileklerinden sıkıca bağlamıştı.

Yakaladığı adamı dükkanın önüne getiren genç kız, Shinji'yle gözleri buluştuğunda sanki pazarda karşılaşmışlar da arkalarında sürüklediği adamlar pazar arabasıymış gibi gözlerini kapatıp açarken başını hafifçe öne eğerek tekrar teşekkür etmiş ve elindeki adamı felçli olanın yanına yerleştirmişti. Görev başarıyla tamamlanmış gibiydi, üç adam da öylece duruyor ve kaderlerinin- ki bu durumda kaderleri Tama ve Shinji'ydi- onları götürdüğü yere gitmeyi bekliyorlardı. Ortalık dağılmış, Sayomi ve silah satıcısı dışında herkes kaybolmuştu; onlar da içeri girmişlerdi vitrinden görüldüğü üzere. Genç shinobilere adamları teslim edip görev ücretlerini almak kalmış gibiydi. Shinji'den bir müddet ses gelmeyince "E hadi teslim edelim bunları." demiş ve çam yarmasına yönelmişti. Zira kalabalığa girmeleri ihtimaline karşın o adamın da sıkıcı bağlanması gerektiğini düşünüyordu ve bu görevin daha rezil bir hal almasını istemiyordu.

Rezillik üstüne kendini kaybetmiş olması gibi bir başarısızlık abidesi olmuş olsa da Shinji sayesinde görev pek yormamıştı. Genç kıza kadının davranışı dışında da hiç bir şey garip gelmemişti. Dükkanını haraca bağlamış ve en az bir kere dağıtmış adamlar kaçışırken içeri geçip çay demlemiş olması saçmaydı sadece. Adamlar çok abartı herifler değildi, sadece kendilerine saçma bir isim takıp insanlardan para çıkarmaya çalışan normal insanlardı ve çoktan pes etmişlerdi ama yine de falcı kadın için tehlike teşkil etmişlerdi.

Tama koca adamın da kollarını bileklerinden bağlamaya koyulacak ve adamın boyuna göre misina kullanacaktı. Adama yaklaşırken "Hiç bir şey denemezseniz kazasız belasız sizi teslim ederiz. Bundan sonra söyleyeceğiniz her şey de raporumuza eklenecek." diyecekti üçlüye ve ardından dikkatini ve ciddiyetini bozmadan devam edecekti işine. Ardından üçlüye onu izlemelerini söyleyerek sakince, köy meydanından teğet geçerek, kalabalığa girmeden adamları teslim ettiği yere doğru ilerleyecekti. Shinji'nin arkadan gelip yine kıçını kollayacağını biliyordu genç kız zira.

"Shinji-kun, iş bittikten sonra geçen gittiğimiz yere yemek yemeye gidelim mi?"

[Rinjuu Shinji]

Yerde yatmakta olan zeki zibidinin yanına geldiğimde, durumunu anlamış bir şekilde bıdırdandığını duymuştum. Adamın bu bıdırdanması ile gururum okşanmamış değildi, ancak yine de az önceki ciddiyetimi koruyabilmek adına ağzımı açmadan zibidiyi bağlamayı başarmıştım. Adamın hareket kabiliyetini misinam ile yok etmenin ardından, Tama'ya bakmıştım. Onun da işini başarılı bir şekilde tamamlayacağına şüphem yoktu, tek sorum onu bekleyip beklemeyeceğimdi. Ne var ki Tama da beni bekletme niyetinde değil gibi rakibini kıskıvrak alt etmiş ve bağlamayı başarmıştı. Aslında adamların tırtlığından da işimiz bu kadar çabuk bitti diye düşünmüyor değildim.

Kendi bağladığım zibidiyi falcı gacının dükkanının önüne, Yarmalenko'nun yanına oturtmuştum. Çok kısa bir süre sonra Tama da yanıma gelerek yakaladığı herifi oturtmuştu. Gözleri ile bana teşekkür eden Tama'ya hafif bir tebessümle karşılık verdikten sonra da falcı gacıyı aramıştı gözlerim. Kadının içeride silah satıcısı ile çay içtiğini gördüğümde ise, artık az önceki ciddiyetimi kaybetmeye başladığımı anlamıştım. Kendisini rahatsız ettiğini iddia ettiği kişiler burada böylece dururken, kadının nasıl bu kadar rahat bir şekilde çay içtiğini anlayamıyordum. Bir tür kumpasın içinde olup olmadığımızı anlamak için görevin başından beri yaşadıklarımı kafamdan geçirmeye başladım. Olay kurgusu içinde yakaladığımız adamlar “eşkiya” sıfatını kabul ediyorlardı ve bu da onların gerçekten kötü kişiler olduğunu gösteriyordu. Adamlar bize saldırmamıştı ve zorluk çıkartmamışlardı. Özellikle Yarmalenko kaçabileceği bir fırsatı yakalamış olmasına rağmen yerinden ayrılmamayı tercih etmişti. Tüm bunlar birleştiğinde, bu zibidilerin gerçekten falcı gacıyı haraca bağlayan kişiler olup olmadığı bir muammaya dönüşmeye başlamıştı. Adamlar elbette durumlarını anlayınca tırsıp bu şekilde hareket etmiş olabilirlerdi, ancak yine de içimden bir his işlerin bu kadar kolay olmaması gerektiğini söylüyordu.

Tama'nın sabırsız bir şekilde gitme isteğini duymuş ve onun Yarmalenko'ya yöneldiğini görmüştüm. Elimde kalan misinayı da Tama'ya vererek, Yarmalenko'yu daha sıkı bir şekilde bağlamasına yardımcı olma niyetindeydim. Diğer iki adam hareketsiz kalmış olduğu için, falcı gacı ile kapının önünden konuşabilirdim. Tama işini hallederken ben de “Falcı gacı, az çayı bırak da buraya bak!” diyecektim. Tabi onun gelip gelmemesini pek de umursamadan “Seni haraca bağlayan bunlardı, eminiz değil mi?” diye sorduktan sonra, zeki olan zibidiye dönerek “Utanmıyor musunuz arkadaş, yaşlı başlı insanları haraca bağlamaya? Köy Koruyucuları diyormuşsunuz kendinize bir de... Koca koca adamlarsınız, ayıptır, günahtır!” diyerek sitemimi edecektim. Açıkçası bu adamların gerçekten aradığımız kişiler olduğu konusunda gerçekten emin değildim. Hatta bir an için falcı gacının uydurma bir işi bize kitlediğine bile inanmaya başlamıştım. Ama neticede falcı gacı bize bu adamları göstermişti ve biz de adamları yakalamıştık. Gerisini sikerler, bana ne!

Tama'nın da işinin bitmesinin akabinde, adamları alarak artık azılı suçluların teslim edildiği noktaya götürecektik. Bu işi yaparken de tüm dikkatimi çevreme ve adamlara verecektim. Adamları hazır yakalamışken elimizden kaçırmak istemezdim. Aynı şekilde ani bir pusuya karşı da kendimizi kollamalıydık. Tamam, herifler tırt olabilirdi ama bu benim shinobi sorumluluğumu ortadan kaldıracağım anlamına gelmiyordu. Kedi kovalarken bile cıtsı kullanan insanlardık sonuçta... Dikkatli ilerleyişim devam ederken Tama'nın yemek teklifini duymuştum. Hakikaten karınlar acıkmıştı ve görev sonunda bir şeyler yemek ikimize de iyi gelirdi. Yanında sıcak bir şeyler de içersek, süper olurdu!

“Tabiki, yemekler benden!”

[GM - Naruto]

Shinji falcıya, çay içmeyi bırakmasını ve dışarıda yakaladığınız suçlulara bir göz atmasını çığırınca kadın içeriden çıkıyor. Elinde de büyükçe bir fincana koyulmuş çay var. Size ikram etmiyor ne yazık ki. Bu 3'lünün yüzüne bakıyor hızlı hızlı. Sonra da size bakıp kafasını aşağı yukarı sallıyor. "Evet evet, bunlardı!" diyip içeri geri dönüyor. Dönerken de git gide azalan bir sesle "Ay Kami-sama shinobileri başımızdan eksik etmesin." dediğini duyuyorsunuz. İçeride oturan silah satıcısı da bu cümleye "Ne alaka Sayori abla lan, herifler bizi manda boku gibi yapıştırdı kapının önüne." diyerek cevap veriyor.

Siz de artık suçlularınızdan emin olduğunuz için hazırlıklarınızı yapıyorsunuz. Çam yarması iki bağlı arkadaşını gördüğü için pek sorun çıkarmıyor. Kaçsam da yakalarlar gibi bir düşüncesi var gibi. Diğer herifler de kendi aralarında bu işi bırakmalarını gerekliliği ve durduk yere yakalandıkları hakkında bir sohbet çeviriyorlar. Çam yarmasını taşıyamayacağınız için sadece kollarını bağlıyorsunuz. O zaten arkanızdan geliyor. Diğer ikisini de sürükleyerek götürüyorsunuz. Mızmızlanıyorlar tabi ki.

Yetkililere teslim ettikten sonra raporunuzu yazın, ve göreviniz bitsin.

[Oujichi Tama]

İkili yol boyunca tetiktelerdi ve adamlar Tama'nın beklediği şekilde yol boyunca hiç sorun çıkarmamışlardı. Yine de dikkat ettiği için pişman olacak değildi genç kız, etmediği için pişman olmasından kat kat iyiydi bu sonuçta. Shinji yemek teklifine olumlu yanıt verip yemeklerin kendinden olacağını söylediğinde gülerek "Kira verecek olmasam öderdim ama." diye şakayla karışık bir gerçeği de sıvayıp yemeği beleşe getirmiş ve ana sokaklara bağlı ara sokaklardan Köy Koruyucuları'na köy merkezine doğru eşlik etmeye devam etmişti. Köy merkezine vardıklarında üçlüyü önüne katıp Shinji'nin yanına geçecek ve görevli chuunin'e aldığı görevin numarasıyla beraber üçlünün görevde bahsedilen haraç kesiciler olduğunu belirtmiş ve onları teslim ettikten sonra masadan bir kağıt ve kalem alarak raporunu yazmaya koyulmuştu. "Bugünün tarihi ne Shinji-kun?"

Ben ve görev arkadaşım Rinjuu Shinji, şikayet sahibi olan esnaf Sayomi ile sabah saatlerinde buluşup bahsi geçen eşkıyaların haraç toplamak için uğrayacağı dükkana vardık. Dükkana vardığımızda kadının bir saat sonra onların varacağını söylemesinin ardından bir saatlik süre içinde eşkıyaları etkisiz hale getirmek için tuzak kurup konumlandık. Tuzağa eşkıyalarla beraber bir grup sivil de düşmüş olsa da hiç biri yaralanma tehlikesi geçirmedi.

Eşkıyalardan diğerlerine göre iri olanı görev arkadaşıma- shinobi olduğunu fark etmediğinden- olsa gerek yumruk atma girişiminde bulunsa da görev arkadaşım çok zorlanmadan onu da tuzağın içinde sürükledi. Tuzağın ana etmeni tekniğin bozulmasının ardından doğal olarak kaçmaya çalışan diğer ikisini de çok hasar vermeden yakaladık ve buraya kadar sorunsuz getirdik.

Görev arkadaşımın görev boyunca sergilediği dostcanlısı, yardımsever davranışını ve kaliteli düşünce sistemini överken aynı zamanda bahsi geçen köy koruyucularının olay boyunca hiç bir sivile yahut bize zarar vermemeye çalıştığını ve kaçmaya çalışmak dışında işimize engel olacak bir şey yapmadıklarını belirtmek isterim. Ancak bununla beraber biz adamları yakalarken dükkan sahibinin ortamda bir olay yokmuş gibi dükkanında misafir ağırlamış olması aklımda şüpheler oluştursa da sorgulama işinin yetkimiz dahilinde olmaması sebebiyle adamları direk buraya getirme kararı aldık.
Oujichi Tama

Raporu bittiğindeyse Shinji'nin de yazmasını bitirmesini bekleyecek, çocuk kağıttan doğrulduğundaysa olabildiğine tatlı bir şekilde "Hadi gidelim." deyip çocuğun peşinden sürükleyecekti kendini yağmurun altında.

[Rinjuu Shinji]

Artık zibidilerin bizim aradığımız kişiler olduğu konusunda bir tereddütümüz kalmamıştı, yani en azından benim kalmamıştı. Falcı gacı da zibidilerin kendisini haraca bağlayan kişiler olduğunu söylediklerinden sonrası sikimde değildi! Ben o mu bu mu nereden bilecektim? Falcı gacı bunlar demişti, ben de bunları paket yaptım! Başkasını gösterseydi onlara hallenirdim, olay bu kadar basit! Bu yüzden artık bana tatava yapılmayacağını kesin olarak ortaya koymuştuk. Falcı gacı çayına geri dönerken, bizim varlığımıza şükrediyordu. Şükretmesi de gerekiyordu zaten! Karın tokluğuna cıtsılar yapıyorduk, boru mu!? Ama gelin görün ki, içerideki silah satıcısı bizi pek tanıyamamıştı galiba! Bizim nasıl Ame çocuğu olduğumuzu anlayamamıştı besbelli! Götünden bağırsakları çıksın istiyordu belki de, kim bilir? Ama şimdilik onu sadece “listeme yazacaktım”, daha fazlasına gerek yoktu! Bundan sonra onunla olan ticari ilişkilerime ambargo koyacak, mal alımını azaltarak ekonomisini sikertecektim! Ondan sonra da patlangaçlı cıtsılar ile dükkanını havaya uçurturdum, falan filan... Ama “listeme yazdım”, kaçışı yok!

Tama ile dikkatli bir şekilde paketi teslimat yerine getirmiştik. Burada görevlilere üç zibidiyi de teslim etttikten sonra başımıza bir de rapor olayı çıkmıştı. Tama derhal bu işi halletmek için eline kağıdı kalemi alırken bana da tarihi sormuştu. İlk anda omuzlarımı silkerek tarihi bilmediğimi göstermiştim kendisine, ancak raporu yazmaya başlarken bugünün nedense önemli bir gün olduğu düşüncesi gelmiş aklıma...

Görev arkadaşım Oujichi Tama ile birlikte falcı gacıyla sabah saatlerinde buluştuk, dükkanının yakınlarına gitti. Falcı gacı 1 saat kadar sonra kendisinden haraç kesen zibidilerin geleceğini söyledi. Tama falcı gacı ile birlikte dükkana hareket ederek tuzağı hazırladı, bense çevreyi gözlemlemek için yüksek bir yere çıktım.

Zibidiler gelmeden önce birkaç tane densiz sivil tuzağımıza düştü salak gibi, sonra onları görenler de tuzağa düştü. Sonra zibidilerden ikisini de Tama'nın hazırladığı tuzağa düşürdüm. Tuzağa düşen düşeneydi, ama zibidilerden biri hayvanımsı bir şahsiyet olduğu için tuzağa düşmedi. Ama onun da icabına baktım bir şekilde ve sonunda oda tuzağa düştü.

Adamlar tuzağa düştükten sonra utanmadan kaçmaya falan çalıştılar, ama Tama ve ben kıskıvrak zibidileri yakaladık. Hayvanımsı zibidi kaçmadı ama yalan olmasın şimdi. Uslu uslu oturdu öylece. Gerçi başta bana vurmaya çalıştı ama, sonra baktı ki benimle baş etmesi mümkün değil, hemen vazgeçti! Akıllı davrandı yani... Adamları paketledikten sonra etrafta herhangi bir sivilin zarar görmediğinden emin olduktan sonra zibidileri görevlileri teslim ettik. Zibidiler bizi pek zorlamadı açıkçası, tabi bunda görev arkadaşım Tama'nın ve benim hızlı analiz ve hareket etmemiz de önemli bir etkendi bence. Tama tuzağı hazırlamasa belki de yaldır yaldır adamlara dalmak durumunda kalacaktık, ama Tama sayesinde çabucak işlerimiz halloldu diyebilirim. Yoksa ben direk pataküte girerdim herhalde.

Görevimiz esnasındaki en garip durum ise falcı gacının hiç şikayetçi değilmiş gibi biz ter akıtırken çay içme derdine düşmüş olmasıydı. Çayı dükkanının yanındaki bir silah satıcısı ile beraber içmek için can atan falcı gacıya bir türlü anlam veremedim. Ancak görev isteği falcı gacıdan geldiği için de kendisine “Ne ayaksın?” diye soramadık. Ama garipti yani, bir araştırın bence bu durumu... Tabi falcı gacı ruh hastası falan da olabilir, o kadarını bilemem...

Yorumlamam bu kadar, iyi günler...
Rinjuu Shinji

Raporumu yazıp teslim ettikten sonra, artık Tama ile yemeğe gidebilirdik. Cıtsılar yapa yapa yorulmuştuk ve haliyle karınlar acıkmıştı. Gidip kendimizi beslememiz gerekiyordu. Tama da benim gibi sabırsızlandığını ve açlığını gösterirken, birden bugünün hangi gün olduğunu hatırlayıvermiştim! Yüzümde sıcak bir gülümsem oluşurken, Tama'yla beraber yağmurlu sokaklarda ilerlemeye başladık. Ancak bu sefer yağmur sanki üşütmüyor, ısıtıyordu...

“Tama-chan... Bugün Takım Konketsu'nun ilk buluşmasının yıldönümü...”

[GM - Naruto]

Görev sonlandırılmıştır. Teşekkür ederim efendim.


Ödüller:
Oujichi Tama: 25 GP
Rinjuu Shinji: 25 GP