[Naka-Miha]Kocamı Arıyorum.

[Shiomiya Naka]

Dün nasıl buraya geldim hatırlamıyorum. Tek hatırladığım çikolata yemiştim ve içimde felaket bir enerji baş göstermişti. Sonuç olarak yatağımın yanında yerde yatıyorum ve tek ayağım yatağın üstünde. Gözlerimi kırpıştırıp burnumu yüksek sesle çektim. Elim göbeğimi kaşıyıp ait olduğu yere, çüküme doğru indi ve oraları da kaşımaya başladı. Kafamı kaldırıp donumun içine baktım. Her sağlıklı erkekte olması gerektiği gibi dimdik hazır olda bekliyordu beni. HELAL OLSUN BE!

"Mihaağğğ..." dedim gırtlağımdaki balgamı temizlemeden. Hırıltılı ve az çıktı sesim. Çikolata boğazımda iğrenç bir yoğunluk bırakmıştı ve aynı zamanda boğazımı acıtıyordu. Bacağımı yataktan çekip ayağa kalktım. Gece ne yaptıysam artık, pantolonumu çıkartmışım ama tişörtümü kollarımdan çıkaramadığım için göğüslerime kadar kaldırmışım sadece. Boğazımdaki o iğrenç balgamı yuttuktan sonra biraz öksürdüm. Vücudumda hala bir enerji vardı. Bu yüzden gözlerimi ovuşturmam yetmişti gözlerimin sonuna kadar açılması için ve evet, çüklü elimle ovuşturmuştum. Çük benim göz benim, size ne yani. "MIHAAAAAA!!!" diye her zamanki ses tonum ile konuştum. Ben her konuştuğumda yan odada kalan Akane ablam duvara vuruyor nedense. "SANA DA GÜNAYDIN ABLAAAĞĞ!" diye ona da selam verdikten sonra Miha ile yataklarımızın ortasındaki komidine döndüm. Burada eğer olmazsa ikiz kardeşimin rezil bir köstebek olacağı gözlüğü mutlu mutlu uyuyordu. Aldım ben bunu (evet, çüklü elimle aldım) ve Miha'nın gözüne taktım. Tabi ilk yanlışlıkla sol sapını gözüne soktum canım kardeşimin. "MIHA TUVALETE GİDİYOM BEN 31 ÇEKECEM! SEN DE HAZIRLAN, ISHIGAKURE'NİN BİZE İHTİYACI VAR." dedikten sonra haldır haldır çıktım odadan. Evdeki herkes "Bağırmasana gerizekalı" dese de, ben bağırdığımı düşünmüyorum. Sabah olduğu için sinirliler sadece.

Tuvalette gerekli işleri halletmem, babamdan günlük azarımı yemem, annemin ağzıma ne bulursa tıkması falan derken yarım saate dışarıya attım kendimi.
"GÜNAYDIN ISHIGAKUREEEE! GÜNAYDIN!!!!"
Hoplaya zıplaya yolda yürüyordum. Miha tabi hızlı gelemiyor peşimden. Bu yüzden onun etrafında yuvarlak falan çiziyorum. Hızımı onunkine uydursam çok sıkılırım. Depar atıyorum, sonra Miha'nın yanına dönüyorum falan derken Ishi-chou binasına geldik. "BU GÜN ÇOK GİZLİ BİR GÖREVİMİZ VAR KARDEŞİM!" diye bağırdım binanın önünde. Sonra da sesimi alçaltarak "Prenses kurtaracağız." dedim. Bir anda prenses kurtarmanın ne kadar mükemmel bir şey olduğunu düşündüm ve dayanamayarak bu gizli planı herkese duyurasım geldi. "EVET PRENSES KURTARACAĞIZ!" Bizden önce kurtarırlarsa amlarına korum yalnız. "Yalnız prenses benim olacak bak. Eğer yengene bir sulanma falan olursa-" çok ani bir hareketle pantolonunun üstünden çükünü yakaladım ikiz kardeşimin, "KOPARIRIM!" Sonra da kahkahayı basıp görevlere bakmak için binaya girdim koşarak.

[Shiomiya Miha]

Daha az yakışıklı versiyonuma kendi imalatım olan afrodizyaklı çikolatayı kakalamamın cezası, gözlüğümün gözüme takılmak yerine sokulması olmamalıydı. Çingene amı gibi yandı şerefsizim gözüm. "Çek lan elini pis pis..." Lan o nasıl koku! Gözüme bir de burun acısı eklendi durduk yere iyi mi. Hayır deminden beri deli mikmiş gibi Miha da Miha diye inliyorsun zaten ne bok yemeye kekremsi kokan ellerinle gözümü oyuyorsun? Naka sabah rutinini şeyapmaya tuvalete giderken yorganımın altında gerindim iyice. Evet dışarısı göbeğine yumurta kırsan kızaracak derecede sıcak ama ben hala yorganla yatıyorum. N'apayım lan üşüyorum, benim de bünyem böyle. Tişörtümün altından elimi soktum seksi seksi. Göbeğimi göğsümü kaşıyayım falan derken nasıl becerdiysem yakamdan elimi çıkardım çenemi kaşıdım. Sonra olması gereken yöne indirmeye başladım elimi. Aşağılara, tekrar göğsüme, tekrar göbeğime derken... Her ergen erkekte olan "Acaba başına bi iş geldi mi?" merakıyla pijamamın içine. Evet, gece minik kahve çekirdeği canavarları çalmamıştı çükümü. Orada duruyordu, pijamamı kaldırıp gördüğüm üzere de sağına uzanmış üzgün üzgün yatıyordu. Soğuktan büzüşmüştü amınakoyayım. Brrr!

Gerinirken pıtı pıtı çıkmış olan ayaklarımı geri soktum hemen içeri, soğuğu geri aklıma getirince. Ablamla Naka holde bağıra çağıra kavga ederken iyice büzüştüm geri yorgan altında ama biliyorum bu sahneyi ben. Akane "AY VALLAHİ TERK EDİCEM BU EVİ EVLENİP KAÇICAM!" falan diye bağırmaya başladıysa mümkünatı yok, sitseniz uyuyamaz artık kimse. Çok geçmeden annem Akane'yle atışmaya başladı. Sonra büyük abim olaya karıştı, e küçük kız kardeşim Akemi boş durmadı "BEN DE EVLENECEM!" diye fırtladı odasından. Babam olaya müdahele etmeye falan kalkıştı derken baktım Naka "ZAAAA ÇÜKÜM KADAR SOSİS KJDSAHJLSKFİŞ" diye iyice çingene pazarına çeviriyor ortalığı, dedim kalkayım da yıkanayım. Bir şeyler yiyeyim de biraderimle ortamlara akayım. Vücudumun her köşesinde ne bok yemeye kızarıklıklar çıktığına anlam veremeden duş almakla birlikte kahvaltıda sosise dair hiçbir şeyin olmaması da ayrı bir mesele idi.

Annem eski kunoichi olmasının getirdiği çeviklik ve haşinlikle acımıyor bir Naka'ya bir bana geçiriyordu yumurtaya bandırdığı eppekleri. Son zamanlarda görüntüme çok taktım ben. Bu zırt pırt tıkanıyor hastalanıyor oluşumdan ötürü dayıyor pekmezi balı kevaşe, göbek aldı başını gidiyor. Baktım eppek saldırısı duracak gibi değil hemen kalp krizi geçiriyor numarası yaptım bayılıyordu bildiğin lan karı. Ben en iyisi bir daha yapmayayım bunu. Harbiden niye böyle tırstı anlamadım bak. Doğal olarak biz gene Naka ile kahvaltı masasından hayırlı dualar eşliğinde değil azar ve lanet eşliğinde yollandık. Duydum Akemi bir ara "Kırk seks işçisi bir araya gelse sizin gibi veled-i zinalar doğuramaz" diyordu arkamızdan nereden öğrendi bu lafı bilmiyorum. Kapıdan çıkarken azarların odağı ona dönmüştü. Bizimki klasik depar atışıyla beni bıraktı gitti ilk. Sonra hatırladı herhalde arkada kaldığımı geri geldi. Sağıma döndü soluma döndü etrafımda halkalar çizdi falan derken bugünki muhteşem ötesi kahramanlığımızı açıkladı. Birini kurtaracakmışız. Kim? "Prens..." Boyu boyuma, huyu huyuma, yok boyu boyuma olmasın kısa olsun benden lan. Yakışıklı tatlı bir... "-es." Prenses? "VAY CANIM KARŞİM HELAL OLSUN GENE KİMİ KAÇIRIYORUZ?!'^" diye anırdım binanın önünde çükü kaptırmadan hemen önce. Yengene diyor sulanma diyor LAN NE SULANCAM BE! Olaya bakın ki adam doğuştan fabrika ayarı olarak arılardan hoşlanmadığımı, acı sosa bayıldığımı, ayakkabı numaramı, nelere ağlayabildiğimi nelere sevindiğimi, kısacası her bokumu biliyor ama eşcinsel olduğumu fark edemiyor. Hayır adam bir de zorla geceleri falan porno dergi gösteriyor hevesle, çok üzülüyorum lan. Söylenir mi mutlulukla "Çılgın Memeli Hemşireler!" diye dergi uzatan adama "Ben eşcinselim karşim." diye bir şey? Ağlar bu yemin ediyorum ağlar. O yüzden genelde çaktırmamaya çalışıyorum, zaten çakmıyor da.

Cümcürdüğü çükümün acısı geçer geçmez hızlı adımlarla ikizimi takip etmeye başladım. Tamam ben de ayarsızım da Chuunin falanız lan böyle ayı gibi bağırıp çağırmasak mı Ishi-Chou binasında? Geri genin yapar bunlar falan. "NAKA BENCE O YANA GİTME ARŞİV DİYO LAN!" diye yanlış yöne mutlu mutlu koşan ikizime seslenip görev panolarına seğirttim. Hadi bakalım başımıza ne gelecek.

[GM - Naruto]

Naka sayesinde ayarsız bir şekilde giriyorsunuz Ishigakure'nin en kutsal mekanlarından birine. İçerisi epey sessiz görünse de, Naka hemen dikkat çekmeyi başarıyor. İçerideki birkaç shinobi ters ters bakıyor Naka'ya ancak bu bakışlardan Naka'dan çok Miha rahatsız oluyor. Zaptedemediği ikizine karşı öfke ve bezginlik bakışları ile karşılık veren Miha, elbette ikizinden beklediği dinginliği bulamıyor. Naka ise neredeyse kendisine bakıldığının bile farkında olmadan ilerliyor bina içerisinde.

Bina içindeki adım sayınız henüz daha iki elin parmağını geçmezken, karşınıza birden dikilen kız çocuğunu görüyorsunuz. Gözünüz bir yerden ısırıyor olsa da, saçının yarısı beyaz, yarısı siyah olan ve mor gözleri ile size uyuz uyuz bakan kızı bir türlü tanıyamıyorsunuz. Bakışlarındaki uyuzluğu yüzüne de yansıtmayı başaran kız, size doğru birkaç adım atarken “Kimleri görüyorum böyle!?” diyor alaycı bir ses tonuyla. Tabi özellikle Naka kıza bön bön bakarken, aradan yaklaşık bir 10 saniye geçiyor. Yaklaşık sizin yaşlarınızda olan kız ise sizin onu tanımamış olmasından dolayı kızararak kaşlarını daha da çatıyor ve “Tanımadınız mı lan? Tabi, Chuuninsiniz ya tanımazsınız artık!” diyor. Hemen ardından da bakışlarını Naka'da keskinleştirerek “Ama ben sizi hiç unutmadım Shiomiyamına koduğumun ikizleri!” diyor! Yüzünde sivri bir gülümseme beliren kıza karşı hala aynı hisleri besliyorsunuz, yüzü tanıdık ama çıkartmanız mümkün değil!

Kızın söylediği lafın üstünden henüz daha 2 saniye geçmeden, yani siz daha ne olup bittiğini bile anlayamadan, arkanızda biri beliriyor. Bunu karşınızdaki kızın değişen yüz ifadesinden anlayabiliyorsunuz. Kafanızı hafif çevirdiğinizde ise, siyah saçlı, gözlüklü, uzun boylu ve oldukça da fit bir adamı görüyorsunuz. Adam hemen hemen 25 yaşlarında duruyor ve bakışları sizden çok karşınızdaki kıza odaklanmış gibi duruyor. Kız biraz çekingen bir şekilde bir adım geri atarken “Profesör, bunlar daha önce size bahsettiğim kişiler.” diyor. Kızın bu açıklamasından sonra ancak adam size bakıyor üstün körü. Ancak adamın bakışları sizi pek de umursar gibi durmuyor. Zira sadece birkaç saniye süren bu bakışın ardından, adam oldukça cool bir ses tonuyla “Bunları aştığını düşünüyordum Hanabi.” diyor sadece. O anda Hanabi ismi de zihninizde yankılanmaya başlıyor. Kızın suratı ve ismi birleşince, kız daha bir tanıdık geliyor size. Ancak bu tanışıklık nereden ileri geliyor, ikiniz de çözemiyorsunuz.
Hanabi

Profesör

[Shiomiya Naka]

LAN BU BİNA NE KÜÇÜK BE! Ishi-chou binasında herkes göt göte oturmuş. Resmen erkek lisesi yatakhanesi gibi kokuyor burası! TESTESTERONDAN GEÇİLMİYOR! Ishigakure'yi kuranlar erkekmiş, millet sap sap dolaşsın istemiş. Köye erkek almıyoruz birbirimize kayıyoruz bu yüzden. Misal abim Kiyo'nun arkadaşı. Ben anlamadım kız mı erkek mi ama Ishigakure'liyse erkektir. Kızmış bir ara, sonra oradan erkeğe dönmüş çünkü Ishi'li olmak bunu gerektirir. ISHIGAKURE = ERKEK yani. XY kromozomu for the win.

"CAMLARI AÇALIM BEYLER, APIŞ ARASI KOKUYOR BURASI!" diye sitemimi belli ettim binanın içerisine ilerlerken. İlerleyecektim ilerlemesine ama aynasızlar yolumu kestiler. Bir kız ellerini beline koymuş bize doğru kimleri görüyorum falan yapıyor. Kız diyorum ama bulunduğumuz yer neresi? Ishigakure. Çükünün olduğuna bahse girebilirim. Baktım yüzüne kızın. Saçının bir tarafı sarı bir tarafı siyah. Gözleri mor. Bakışları delici. Ağzı minik. Memeler dik. Bacaklar sütun... Hassiktir bende bir hareketlenme oldu. "Ama Naka, çükü var bunun!" derseniz beni tanımamışsınız demektir. Çükü varsa ne olacak, benim de var çüküm. Ne yani kendimi sikemeyecek miyim çüküm var diye? Saçma sapan konuşmayın.

Tanımadınız mı lan dedi. Yavrum sen de beni tanıyamamışsın sanırım. Ben sadece Miha'yı bana benziyor diye tanıyorum zaten, seni nereden hatırlayayım. Chuuninsiniz tanımazsınız diyor. Ne demek lan bu? Olmayalım mı chuunin. Neyi ima ettiğini anlamadığım için Miha'ya dönüp "Ne diyo lan bu değişik?" anlamında bir ifade yapıp sağ elimi salladım önümde. O bizi hiç unutmamış. Lan yoksa ilk öpüştüğüm, seviştiğim, yiyiştiğim kız mı bu? Şaka şaka şuana kadar sadece anneannemle öpüştüm ben, ehehehe. Sonra onu da anlatırım, ne hoş gündü. Kızı tanıyorum yalnız. Resmen gözüm bir yerden ısırıyor. Saçlar, gözler, boy pos falan. Biraz uğraşsam hatırlayacağım ama kıza ne zaman odaklansam gözümün önüne ünlü şarkıcı Hakiku Bolutu geliyor. Derken arkamıza bir herif geldi. Böyle boylu poslu tam bir Ishigakure erkeği. Dönüp ona da baktım gözlerimi kısarak. Umarım o da benden kendisini hatırlamamı istemez. Zaten zor durumdayım. Boylu boyunca baktım adama. Güzel adamdı vesselam. İstese veririm, verirse acımam gibi geldi. Neyse deyip, aralarındaki konuşmayı zerre siklemeyerek tekrar kıza döndüm. Kim lan bu Erol Egemen?

"Bakkalın kızı mı bu kamil?" diye sordum Miha'ya. Miha zeki adamdır. Hatırlamıştır o aslında diye düşünüyordum ama yok, o da hatırlamamış.
"Babamın arkadaşının karısı galiba lan, 4 yaşındayken burnunu kırmıştım." Sübyancı orozbu çocuuu. Bakıyorum kızın yüzüne hala Hakiku Bolutu geliyor aklıma ister istemez kıkırdıyorum. "Lan bu tip ne?" diyorum kıkırdarken. Zaten bir şeye çok bakınca garipleşmeye başlıyor. Kızın gözlerinin arası gereksiz açık mesela ona dikkat ettim. Güldüğümü çaktırmamak adına Miha'ya dirsek atıp "Niye Kami'nin yarattığı tiple dalga geçiyorsun Miha. Yakışıyor mu canım kardeşim." diye çocuğu suçladıktan sonra kendi kendime dedim ki hatırlamayınca ceza alacağım sanırım, en iyisi hatırlamış taklidi yapayım. Bir de zaten prenses arıyordum, al sana prenses. Şimdi tek yapmam gereken şey bu kızın başını derde sokmak ve sonra kurtarmak.

"LAN YAAA! TAMAM TAMAM TANIDIIM! UNUTURMUYUM KIZIM SENİ!" diye anırıp tuttum kızı omzundan kendime çekip sarılıverdim. Pat pat sırtına vururken kulağına "ŞAKA YAPTIM BEN SANA UNUTMUŞ OLUR MUYUM AYIP EDİYORSUN ÇOK KIRDIN BENİ." diye bağırdım. Sonra omzuna attım kolumu, arkadaki seksi adama döndüm. "YA BU KIZ VAR YA ÇOK KAFA KIZDIR, AMA HAYIRSIZ ARAYIP SORMUYOR İŞTE!" Son olarak prensesime kur yapmam gerektiğini düşündüm, çünkü elini omzuna atmış askerlik arkadaşı gibi duruyorum şuan. Hemen çektim kolumu omzundan ve önünde eğilip seksi bir şekilde "Seni tekrar gördüğüme sevindim güzellik." dedim ve elini yakalayıp öptüm. Yaaa, siz ne sanıyorsunuz beni beee!

[Shiomiya Miha]

İzleyin youtube.com

Abi bizim Naka gene ayarsız ayarsız dolanıyor etrafta çok pis kasıntılaştım. Yemin ediyorum şu minnacık hayatım koşup tıkanarak değil bu gevşeğin üstüme bindirdiği stresten kalp krizi geçirmekle bitecek. Ya sen ne bok yemeye koskoca Ishi-Chou binasında apış arası diye bağırırsın ki? Hayır bakışlarımı kalbine işleyeyim istiyorum ama çükünün etrafında dönen dünya umurunda değil ki beyefendinin. Üzüyor beni Naka, ağlatıyor. Kalbimin derinliklerinden gelen haykırışları duymuyor adeta. Mecbur peşinden ilerliyorum. İlerliyorum ilerlemesine amma, bu sefer de karşıma çirkef kızın teki çıkıyor.

Oha hayvan ne biçim de küfür etti. Lan yumruğumu kaldırdığımda bile öleyazıyor olmasam dalıcam "Sen kimin Shiomiyamına koyuyon lan şekli değişik?!" diye ama neyse diyorum. Sineye çekiyorum bu yarayı da. Alıştım içime atmaya biliyonuz mu? Hayat beni yoruyor ama aynı zamanda oyunu da kendisi bozuyor resmen. Azcık inceledim bu ayarsız kızı ben ama yok çıkaramadım kardeş hem çok tanıdık geliyor hem hiç tanımıyorum. Tövbest nereden çıktı bu şimdi? "Yok bence tavuk kümesine kilitlediğimiz kız olabilir topuklayalım." diye mırıldandım ikizime bıyık altından ama o sırada genç yaşta ölmeme sebep olacak sebeplerden diğeri belirdi arkamda. Ne de güzel etti şerefsiz. Kardeş o nasıl kaş, o nasıl göz o nasıl dudak. Yerim lan bunu ben ne biçim de kalbimi kalbimi nefesimi çekiyor göğsümden kendi kalbini kalbime kalbini çekiyor. AY FENA OLDUM KOMŞULAR. GİTSİN ÇÜNKÜ ÜZÜYOR.

Yeni kocam bizi iplemeyip kızı aşağılamaya başladı. Bunları dedi aştığını düşünüyordum dedi seni lanet olasıca pislik git buradan beni sevdiceğim Miha ile rahat bırak pis çıyan dedi. Bir de Hanabi dedi. Tabi yaa! Hanabi lan! Şeygilin Hanabi! Hani var ya... Hatırlamıyorum. "Ben olayı çözemedim kocac-Ayh Profesör-san. Geldi dedi tanımazsınız tabi dedi bir de küfür etti terbiyesiz." diye kızı şikayet edip açıklama bekledim profesörden. "Hayır yani bir tanımadık diye soyumuza sopumuza sövmek zorunda mı?" diye de iyice üste çıktım. "Sen de öpme lan şunu." diye Naka'ya ufak bir azar çekip adama elimi uzattım. "Ben Miha bu arada. Shiomiyagillerin Miha, medikal ninjayım." diye kendimi tanıttım.

Kapalı konu

Dünyanın en iğrenç yeşilini seçişime katlandığınız için teşekkür ederim.

[GM - Naruto]

Naka her ne kadar Hanabi ile tanışık çıkma çabasına girmiş ise de yüzündeki piç ifade sebebiyle inandırıcılığı neredeyse hiç kalmıyor. Dolayısıyla Hanabi'nin bakışları daha da sinir bozucu bir hal alırken, Naka kızın elini kavrıyor ve öpmek için ağzına götürüyor. Ancak Hanabi elini bir yumruk yapıp, Naka'nın dişlerini dökmek istercesine hareketlendiriyor. Ne var ki bir anda Profesör ile göz göze gelen Hanabi elini hızlıca geriye çekkiyor ve Naka'nın dişlerini şimdilik bağışlamış oluyor.

Ortamın aklı başındası olan Miha yeni gözdesi Profesör'e durumu anlayamadığını açıkça ortaya dökerken, Profesör ilk kez Miha'ya net bir şekilde bakıyor. Miha'nın pıt pıt çarpan kalbi gümbürdenmeye başlıyor haliyle ve Profesör ile Miha birbirlerinin yüz hatlarını ezberlemeyi başarıyor. Bakışlarını Hanabi'ye kaçıran Profesör “Hanabi'nin kusuruna bakmayın Shiomiya kardeşler. Sadece size olması gerekenden daha fazla kafayı takmış biri.” diyerek ortamı yumuşatmaya çalışıyor. Ancak Hanabi bu sözlerden pek haz etmemiş gibi geri adım atarken “Akademide Naka-boku kendisinin ne kadar über bir insan olduğunu ispat etmek için beni kullanmıştı! Tabi hatırlamaması normal, çünkü benim ne önemim olabilirdi ki!?” diyor bir kez daha size esas olayı söylemeden. Naka'nın içindeki canavar çıkıp Hanabi'nin beyninden gerçekleri almak isterken, diğer yandan da Profesör'ün gözlük camlarını silmek istiyor. Zira dikkatle bakıldığında, Profesör'ün gözlük camlarının epey kirli olduğu anlaşılabiliyor. Tabi Miha adamın gözünün parıltısı nedeniyle bunu tam göremiyor.

Hanabi geçmişe dönüp bir kez daha olaya girmek isterken, bu sefer gözlük camlarının kirliliğine kafayı takan Naka yüzünden hikayeye giremiyor. Naka birden yerinden fırlayıp Profesör'ün gözlüklerini kapıyor ve tükürüklü hohlamaları eşliğinde gözlüğü temizlemeye çalışıyor. Tabi Miha yerin dibine giriyor ve çıkacak gibi durmuyor. Profesör ise ne olup bittiğini anlamamış bir halde etrafına bakınırken Hanabi Miha'nın yanına geliyor ve “Akademide Naka saçlarımı keserken de böyle mal mal bakıyordun Miha-boku! Sizin yüzünüzden koca bir sene ismimi Kelabi sandılar!” diyor. Miha olayı öğrenmiş olsa da hala net bir şekilde hatırlamıyor, ancak olay parça parça zihninde canlanmaya başlıyor.

[Shiomiya Naka]

Hanabi'nin yumruğu tam ağzımın önünde durunca dayanamadın öptüm o yumruğu. Çok yerine geldi çünkü yani.

Miha kızı öpmemem için çemkirince kendime gelip ciddi bir yüz ifadesi takındım. İstediğimde ciddi de olabiliyorum bilin yani maksadında. Benim canım ikizim Miha bebesi, prensesimi bu erkek güzeli adama şikayet ediyordu tek tek. Miha'nın huyudur bu amına koyayım. Gözlüklü inek bebe rolünü feci üstlenir ve böyle üst rütbe heriflerin gözüne girer. Anam babam, Miha'ya hastadır mesela. Ben de hastayım hatta. Çok seviyoruz, ailecek takip ediyoruz Miha'yı. Takip etmesek bir yerde ölüp kalacak leş gibi. Miha'nın leş gibi bir yerde ölmesini hiç istemem. Kokar bir de düşünsenize. Bu arada ben insanların öldüğüne inanmıyorum lan. Kimse birinin öldüğünü kanıtlayamaz bana. Tamam hani vücut aktivitesi sıfırlanmış diyelim, nereden biliyoruz gittiğini. Bir yere gitmedi gibi bence. Kimidata-sensei'yi ele alalım.

Kimidata-sensei'yi hatırlayınca içimde bir yerler acımaya başladı.

Abim onun gittikleri görevde öldüğünü söylemişti. Ölmüş, hareket etmeyen vücudunu görmek istemiştim ama göstermediler. Şuan vücudu nerede bilmiyorum ama Kimidata-sensei'nin yok olmadığını biliyorum. Kim yoktan var edilmiş de, birden yok olabilir ki? Üstelik onun gibi birinin yok olması. Bana hiç mantıklı gelmiyor. Miha'nın ölmesinden neden korkuyorum diye sorarsanız... Onun yüzünü görmek bana mutluluk veriyor. Varlığının vücudundan kaçtığını düşünmek bile istemiyorum. Gözlerimi çok hafif kısarak Miha'ya baktım. Önündeki adama bakarken gözlerinin içi parlıyordu. Sonra döndüm adama baktım. "Vay orospu çocuğu!" dedim içimden. Miha'yı elimden alıyorsun ha. "Şimdi senin o tipini sikmezsem." dedim. Dedim demesine de adamın gözlükleri ne pis ulan. Ciddi ciddi pislik içinde. Bu herif şimdi o gözlükleri iyi görmek için takıyor ama pislikten göremez ki. Bir farkı yoktur gözlüklü ya da gözlüksüz. Deminki derin düşünceler bir kaz misali uçup gittiler. Kazlardan da nefret ederim bu arada. Gölde yüz işte, neden dışarı çıkıyorsun lan annesiz! Neyse. Adama duyduğum tüm kötü hisler yok oldu ve aklıma gelen ilk hareketi yaptım. ÜSTÜMÜ ÇIKARDIM TABİ Kİ!

Çok bile kaldı üstümde aslına bakarsanız. Tişörtümü sırtımdan çekiştire çekiştire çıkardım ve yanımdaki kızın üstüne attım hemen. Sonra da o şekilde, karşımdaki adamın üstüne atlayıp çok çevik bir hareketle gözlüğünü çaldım yüzünden! Hatta onunki de aradan çıksın diye Miha'nın gözlüğünü de çaldım. İki köstebek kalsınlar orada. Sağıma soluma bakınıp gözlükleri silecek bir yer aradım. Hanabi'nin üstü bu durum için oldukça uygundu. Aldım elimdeki gözlüklerden birini ve başladım hohlamaya. İçini de dışını da hohlayarak sis içinde bıraktıktan sonra kızın üstündeki elbiseye silmeye başladım. "Merak etmeyin Profesör X"(Ekkusu)"Birazdan daha düzgün görebileceksiniz! SHIOMIYA AKIRA BU GÖREVİN DE ÜSTÜNDEN GELECEK!" diye de bağırarak demin Miha'mı çaldığı için sinir olduğum adama yardım için Hanabi'nin üstüne hohlayıp tükürdüğüm gözlükleri sürttüm. İşte gördünüz mi Ishigakure yiğidini, kişisel düşünceleri kahramanlığının önüne geçemiyor.

İşim bittiğinde gözlüklerden birini Miha'ya birini de Profesör'e uzattım. Hangisi hangisinin bilmiyorum ama sikimde de değil açıkçası. İnsanlara yardım etmenin verdiği gurur bana yeter. Hanabi'ye döndüm "Hanabi-chan." dedim şöyle bir kızın yüzüne bakarak. Profesörün dediğine göre bu karı bize kafayı takmış. Deminden beri de mızmızlanıp duruyor ilgimizi çekmek için. Hmmm... Gözlerimi kısıp kıza direk sordum ben de "Bize aşık mısın?" diye. Hala bu kızın kim olduğunu hatırlayabilmiş değilim. Hatırlamak istiyor muyum? Pek umurumda değil ki. Buraya kadar oldukça cool bir görünüm sergilemiş olduğumu düşünüyordum ama sonra dayanamadım ve "Ha, bir de! BEN ZATEN ÜBER BİR İNSANIM Kİ, NEDEN ISPATLAMAYA ÇALIŞAYIM Kİ BENCE SEN YALAN SÖYLÜYORSUN İLGİMİZİ ÇEKMEK İÇİN! AŞIKSAN AŞIĞIM DE AAKLSJDŞKLADAŞSKDLŞSAK!" diye abandım kıza tükürük saçarak.

[Shiomiya Miha]

Bana öyle bakma Profesör-san, anlayacaklar yoksa aşkımızı. Belki canım minnoşum Naka anlamaz ama şu yarı çiyanı gözüm pek kesmedi. O kesin aşkımızı fark edip aramıza haset tohumları ekecek ve yasak ilişkimizi tüm ülkeye duyuracak. Ah... Körpe delikanlı Miharu ve ondan yaşlarca büyük sevgilisi Profesör-san! Kalbimdeki pıtpıtlar iyice "Profesör-Profesör!" diye bağırmaya başladı adeta her kan pompalayışında. Böyle giderse bayılırım ben burada.

Hayır kafayı niye takıyor ben hala anlamadım. Aşkım yakışıklısın güzelsin, gömleğinden seçebildiğim kadarıyla da taş gibisin ama ben sana tanıyamadım diyorsam olayı nedir anlatman gerekirdi. Ne bu "Kafayı takmış işte yea" diyip kestirip atmalar. Bu ilişki şimdiden monotonlaştı ben babamın evine döneceğim. Bak verdin fırsatı yarı çıyana atladı hemen ordan "Naka-boku" diye. O sırada da cidden Naka über bir bokluk seyrederek selvi boylumun gözlüklerini aldı. Ya Kami-sama... Bu çocuk cidden taktı kafayı bana ve rızkıma. YA SEN BENİM KISMETİMİ NEDEN KAPATIYORSUN YA? Yetmedi bir de benimkini aldı gözümden. Neyse sanırım bu durumu kendi lehime çevirecek şansım var: Zira bu gözlükleri ben, sadece imaj olsun diye takıyorum... Seneler seneler önce, şaka lan geçen sene işte, büyük abimle küçük abimin kafalarına estikçe suratımdaki benlerle dalga geçmesinden gına geldiğini hissetmiştim bir gün. Dedim benim bunları kamufle etmem lazım. Saçımı mı dikmedim, perçemimin önünü sarıya mı boyatmadım, bıyık mı bırakmadım. Hiç birinden bu gözlükler kadar verim alamadığım gibi bıyıklar dolayısıyla bütün sülaleye de rezil oldum.

Gelelim olayı lehime çevirme kısmına. Yarı çıyan buldu tabi fırsatı bana da laf soktu. Ellerimi sağa sola sallamaya başladım ilk sanki gerçekten de bir köstebekmişim de önümü göremiyormuşum gibi. "Yeter ama bu kadar hakarete uğradığımız! Yürü Naka!" diye hareketlerimi sıklaştırdım. Bilerek profesörün kolunu yakalamalı ve onu Naka sanmış gibi davranmalıydım. "Kardeş sen de kafana gelen koca makası fark edemeyecek kadar şey olmasaydın!" diye çekiştirmeye başlayacağım kolundan. Genelde dayak yeme, yersem de ölme riskim çok olduğundan millete hakaret etmek yerine şey derim. Biline. "Kimse ne bana ne de canım ikizime Bok diyemez tamam mı?!" diye iyice gaza gelip Naka'ya, yani kolundan kaptığım Profesör'e onu korurcasına sarılacağım iyice. Böyle vücudunu falan iyice hissedeceğim. Artık azarı veya şamarı yiyene kadar ne hissetsem kardır. Hep siz mi fırsatçı olacaksınız? Bu devirde benim münasip bir eş bulmam ne kadar zor biliyor musunuz?

[GM - Naruto]

Naka hem Profesörün hem de Miha'nın gözlüklerini Hanabi'nin kıyafetlerini de kullanarak silerken, ikisi arasındaki gerilim artıyor. Kız Naka'dan kaçmaya çalışsa da, Naka işine o kadar odaklanıyor ki, kızın hareket etmesini bile engelleyecek kadar yapışıyor kıza. Bu sırada Miha'da Hanabi'ye sinirlenerek Profesöre yanaşıyor ve onun kaslı kolunu yakalıyor. Sonrasında elleri Profesörün vücudunda gezmeye başlıyor ve adamın son derece atletik bir vücudu olduğunu fark ediyor. Ancak Profesör şaşkın bir şekilde ne olduğunu anlamaya çalışırken, Naka gözlükleri geri veriyor sahiplerine. Profesör kızarmış ve anlamsız bir suratla Miha'ya bakarken gözlüklerini takarken “Gözlüklerini taksan iyi olacak.” diyor kısık bir sesle. Ancak sesindeki utangaçlığı da fazlasıyla hissediyor Miha.

Hanabi Naka'ya “Ne aşık olacağım sana be, bok sosu! Sana aşık olacağıma taşlara kayalara sürtünürüm daha iyi!” diyor, fakat söylediklerinden o da utanıyor. Bakışlarını Profesörden kaçırmaya çalışan Hanabi üzgün olduğunu belirtmek ister gibi bıdırdanırken Profesör “Tamam çocuklar bu kadar yeter.” diyerek kontrolü ele alıyor. Miha yavaşça Profesörden ayrılırken, Profesör “Hanabi'nin söyledikleri doğru. Sanırım sizler hatırlamıyorsunuz, ancak akademi yıllarında Naka Hanabi'yi zorla kuytuda sıkıştırıp herkesin içinde saçlarını kesmiş. Hanabi de bu duruma epey üzülmüş, hakkı var, ben de üzülürdüm. Bu olay sonrasında Hanabi benden yardım istedi ve onun bireysel eğitimini üstlendim. Şahsi algılamayın, sadece bu tip durumlara maruz kalan insanlara zaafım var.” diyerek olayı özetliyor. Tam bu esnada ikinizde geçmişe dönerek bu olayı anımsamaya başlıyorsunuz...

Akademi sıralarında Naka'nın sesleri yükseliyor her zamanki gibi. Sınıfın içinde bağıra bağıra kaslarını şişirmeye çalışıyor, yine üstünü çıkarmış bir halde. Bir shinobi için o zamanlar cılız olan vücudundaki her bir kasını şişirmek için kendini yırtarcasına bağırırken, etrafındaki 3 çocuk da gülmeye başlıyor. Miha sıraların en arkasında, Naka'nın çığırtkanlığı sebebi ile utanç içinde otururken, Naka bu çocukların yanına gidiyor ve “Açın da götünüze gülün! Kıskanmayın benim üstün yeteneklerimi lan!” diye bağırıyor. Çocuklar ise Naka'nın bu çıkışı karşısında biraz kendilerini toplasa da içlerinden göbekli olanı “Naka-san, hep üstün olduğunu söylüyorsun ancak daha bir olayını görmüş değiliz.” diyor. Naka bu sözler karşısında kaşlarını çatarken “İspatlarım aslanım, rahat ol sen!” diyor. Göbekli eleman “Tamam o zaman ispatla!” diyor ve tam o sırada sınıftan içeriye giren, upuzun saçlı Hanabi görünüyor. Naka ise piç bir şekilde Hanabi'ye bakıyor ve ardından “Aha göreceksiniz şimdi! Öğle arası süperliğimi göreceksiniz, sadece takip edin beni!” diyor.

Aynı günün öğle arasında, Naka, Miha ve 3 çocuk akademinin biraz ilerisindeki bahçeye gidiyorlar. Hanabi burada uslu bir şekilde öğle yemeğini yerken, Naka piçliğini kimseden esirgemeyerek “Shinobilik bizde baba mesleği, bileğimizi kesseniz kanımız yere aktığında shinobi yazar! Şimdi size ailemizden gelen, genetik üstünlüğümüzü göstereceğim.” diyor. Miha bu anlarda olayları pek anlamamış olduğu için öylece durmakla yetiniyor sadece. Naka gruptan ayrılıp Hanabi'nin yanına gidiyor ve “Selam güzellik, yemeğini benimle paylaşsana!” diyor bağıra bağıra. Hanabi ise şaşkın bir şekilde “Merhaba, neden paylaşayım ki?” diyor. Naka ise “Oha, o nasıl laf!? Küfür etseydin, anama bacıma, Mihama sövseydin! Şimdi siktim belanı!” diyor ve Hanabi'nin kucağındaki yemeği yere atıyor. Hanabi şaşkın bir şekilde dökülen yemeğine bakmak için eğilirken, Naka cebinden çıkardığı kunaiyi sol eline alıyor ve sağ eli ile Hanabi'nin saçını dibinden yakalıyor! Hanabi ne olduğunu bile anlamamışken, Naka elindeki kunai saçın dibine doğru hareketlendiriyor ve Hanabi'nin upuzun saçlarından büyük bir bölümü kesiyor! Kızın keli açılırken, Naka bir tomar daha saçı kesiveriyor! İki elindeki saçları sanki savaş ganimeti gibi havaya kaldırıp anlamsız savaş naraları atan Naka kendini herkese ispat etmiş gibi hissederken, 3 çocuk kahkahalarla gülüyorlar. Miha ise, az önce olanlar hiçbir anlam yükleyemeyerek ve bir yandan da ağlamaya başlayan Hanabi'ye üzülerek kalakalıyor...

İkiniz de olayı anımsadığınızda, Hanabi'nin yüzündeki kızgın ifade daha bir anlaşılır boyuta geliyor. En azından Miha için durum bu şekilde. Göz bebeklerinizin hafifçe büyümesi Hanabi'nin dikkatinden kaçmazken “Hatırladınız değil mi?” diye soruyor kinayeli bir şekilde. Profesör ise Hanabi'nin bu tutumlarını onaylamaz bir ifade yüzüne takınırken “Tamam, bu şeye bir son verelim.” diyor. İki elini de beline götüren Profesör “Eğer Shiomiya ikizleri için de uygunsa, aranızda bir yarışma yapmak istiyorum. Hanabi de kendisine bir partner bulup bu yarışma içinde yer alacak. Eğer Shiomiya ikizleri kazanırsa, Hanabi bu olayı daha fazla uzatmayacak. Ancak Hanabi ve partneri kazanırsa, Shiomiya ikizleri özür dileyecek. Herkes için uygun mu?” diye soruyor. Hanabi birden yerinden atılarak “Naka'nın da saçı kesilecek!” diyor. Profesör ise “Eğer kabul ederlerse neden olmasın?” diyor. Ancak bu son cümlesi, sanki sizi biraz küçümser gibi geliyor kulağınıza. Ne var ki bunun kasti mi yoksa sadece bir tonlama hatası mı olduğunu pek anlayamıyorsunuz.

[Shiomiya Naka]

Hanabi'nin söylediklerine dudak kıvırdım. "Hep öyle derler zaten." diyerek. Bu sırada da bu erkek güzeli başladı konuşmaya. Dedi ki bizler hatırlamasak da, eskiden akademide ben bu kızı yakalayıp saçlarını kesmişim... Saçlarını... Kesmişim... Lann??? DUR HATIRLIYORUM LAN BUNU BEN! Hanabi'nin üzüldüğünü ya da profesörün bu tür insanlara zaafını siklemeden başladım geçmişi doğru düzgün hatırlamaya.

Akademide benim 3 tane hayranım vardı tamam mı? Kaslarıma bakmayı, onlara dokunmayı, onları yalamayı falan çok seviyolardı. Tabi böyle denince yanlış anlayabilirsiniz ama tamamen hayranlıktan yani. Kötü bir düşünce yok aramızda. Ben bir gün bunlar istedi diye kaslarımı gösteriyordum bunlar da elliyordu. Kıkırdıyorlardı bir de. Şimdi benim ne kadar harika ve seksi bir adam olduğumu göz önüne alırsak, kızlar gibi erkekleri de cezbediyorum yani. İşte sonra bunlar da dedi ki, "Naka-san! Senin ne kadar harika biri olduğunu biliyoruz. Keşke bir kötüyü yensen de harikalığını yeniden görsek!" ben de onları mı kırıcam? Bakındım etrafıma ve bu karıyı gördüm! Kötü kadın Hanabi Quinn! Tabi ki de onu yenip herkese istediği şovu göstermeliydim.

Ben de öğlen yemeğinde gidip bu kızı buldum. Her iyi ve kötü arasında olması gerektiği gibi bir saygı çerçevesi içinde eğildim ve dedim ki birlikte yemek yiyelim mi güzellik? O DA DEDİ Kİ SENİN BEN AMINA KOYAYIM. Çünkü o bir Ishi kadını. Çükü falan var. Birden korktum, amım yok ama gene de korktum bir anda bana koyacak diye. Sonra da şaşırtmacalı hamle yapıp saçını kestim! Bir siyahtan bir de beyazdan kestim. Evde duruyo olmalılar lan onlar! Odamda, yatağımın altında muhteşemlik anılarımı koyduğum bir kutu var. Bayadır açıp bakmadım ama büyük ihtimal saçlar oradadır. Hanabi dediğinde neden hatırlamadığımı anladım. Ben bunun adını Hanabi diye hatırlamıyorum çünkü.

"LAN MİHAA!!! BU HANABİ DEĞİL YA! KELABİ BU KELABİ! SAÇINI KESMİŞTİM YA HANİ, KEL KEL DOLAŞMIŞTI AKADEMİDE O KIZ OĞLUM BU!" diye herkese kızın ezikliğini duyurduktan sonra bir kahkaha koyuverdim. "Ne güzel günlerdi be!" şeklinde geçmişi hatırlayıp dizime bir tane vurdum. Hanabi bana pis pis bakarken ben de elimi uzatıp üstüne attığım tişörtü aldım. Kinci karı sinirlenip yırtmasın durduk yere tişörtü şimdi. Profesör bizi susturmasaydı "Neden bu kadar kızdın ki ben anlamadım." diyecek ve kızın daha da köpürmesini sağlayacaktım ama adam olaya el attı ve bir yarışma dedi. "Yarışma mı? NE YARIŞMASI?!" işte şimdi benim dilimden konuşuyoruz! Yarışma yapacakmışız! YARIŞMA BE OLEY BE! Hanabi yenilirsem saçımı kesecekleri gibi bir kural koyunca döndüm profesöre baktım. Adam izin verdi buna. ÖYLE Mİ KELABİ HANIM?! "TAMAM ULAN! VARIM BU YARIŞMAYA, YENİLİRSEM DE SAÇIMI KESERSİNİZ AMA TEK BİR ŞARTLA!" piç piç sırıtıp yanımda duran kıza baktım ve benden beklenmeyecek kadar sakin bir tonda "Eğer ben yenersem..." diye devam ettim. Sessizliğimi daha fazla sürdüremediğinden cümlemin sonunda bağırmaya başladım tekrar "TEKRAR SAÇINI KESECEĞİM AMA BU SEFER HEPSİNİ! ASKLŞJDASKLDJAS"