[Ame] İntihar

[GM - Naruto]

Tsuri: Olaylar tatlıya bağlanınca Hiroya ve Josuke'nin yanına gidip yapacaklarını söylüyorsun. Josuke arkadan gelmenden birazcık bile korkmuyor çünkü Hiroya'ya sonuna kadar güvenmiş durumda. Onları arkanda bırakıp platforma atlıyorsun tekrardan ve deminki kargaşanın olduğu yere dönüyorsun, zaten çok uzak değil. Her şey bıraktığın gibi. Yerde 6 tane vatandaş var. Çeşitli yerlerini tutup üfleyip püflüyorlar. Artık kendini patlatacağını söyleyen bir çocuk olmadığı için insanlar gelip geçiyorlar. iki vatandaş yardım için durmuş olsa da çoğunluk zerre ilgilenmiyor insanlarla. 4-5 dakika oldu siz gideli. Hastane uzakta da değil, ama etrafta insanlarla ilgilenen yetkili bir kişi yok.


Hiroya: Josuke burnunu çektikten sonra bırakıyor seni ve kolunun tersine siliyor gözlerini. Tekrar onaylıyor kafası ile seni. "Şimdi ne olacak peki?" diyor kaşları düşmüş bir şekilde. Sen de tutuyorsun çocuğu Ame-chou binasına doğru yola çıkıyorsun. Platformlardan ilerliyorsun tabi ki, Amegakure binalarının üstü öyle rahat zıplanacak türden değil. Yolda Josuke "Abi Ame-chou'nun önüne mi çıkaracaklar?", "Sikmesin?", "Zindana atarlar mı abi?" gibi sorular soruyor. Arada da "YURO'YA HER ŞEYİM FEDA OLSUN!!" gibisinden laflarla gaza geliyor. Sonunda Ame-chou binasının yakınlarında atlıyorsunuz platformdan. Binaya yakınlaştığınızda birden Josuke kolunu sıkıyor. "ABİ! ORADA İŞTE! SHINSUI!" Çocuğun gösterdiği yere doğru bakıyorsun. Bina kapısının önünde, yağmurun ulaşamadığı bir yerde durmuş sigara içen 18-19 yaşlarındaki çocuğu görüyorsun. Daha dikkatli bakıyorsun. Yüzüne, elbisesine, saçlarına falan... Shinsui... Birden kafanda Amegakure Jounin'lerinin ismi tek tek sıralanıyor ve çocuğun tam adını hatırlıyorsun Inaba Shinsui. Saçma sapan bir kız olayı için genin döven Jounin Inaba Shinsui. Josuke iyice coşup yanında "SÖZ VERDİN ABİ DÖVECEZ DİMİ ABİİİ?!" diye anırıyor bu sırada.

[Toge Tsuri]

Kargaşanın olduğu alana döndüğümde etrafta herhangi bir sağlık yetkilisi yoktu. Zaiyat azdı, yardım etmeye çalışan insan sayısı dahada azdı. Elden bir şey gelmez, birilerinin içi rahatladığında çevresindekiler umurlarında bile olmuyor; hayatları tehlikede olduğunda yine kimseyi umursamadıkları gibi. Sanırım bu yüzden insanoğlu hiç bir zaman başarıya ulaşamıyor. Yapmak istedikleri hep ters tepiyor. Bunun en büyük kanıtı benim. Ne kadar Ame için yetiştirilmiş olsam da ona karşı taraf tutacağım. Şimdilik sadece rolümü oynuyorum ve bunu da çok düzgün bir şekilde başarıyorum. Yakında çekip gideceğim bu köyden.

Yerde yatan yaralıların olduğu tarafa doğru hızlı adımlarla ilerleyip "Sizin için yardım getireceğim, mümkün olduğunca hareketsiz kalın. Durumunuzu anlamadan gereksiz şeyler yapmanız sizi daha çok zor duruma sokacaktır. Şimdi hastaneye gidiyorum." diyecek ve hemen devriye yoluna çıkarak koşar adımlarla hastaneye yola çıkacağım.

Çok fazla söylenecek bir şey yok. Hastaneye girip ilk gördüğüm yetkiliye, sıra bile beklemeden yapışacak ve "6 yaralı var. İzdiham sebebiyle yaralandılar. Bilinçleri açık olması haricinde başka bir bilgiye sahip değilim. Acil yardım gerekiyor. Bir ekiple beni takip edin." diyecek ve yetkilinin ekibi getirmesini bekleyeceğim. Biraz aceleci davranıp, konuşmuş olsam bile acil bir tıbbi müdahaleden söz ediyoruz. Sanıyorum hastane yetkilileri bu durumumu gayet normal karşılayacaklardır ve gereken yolu izlememizi sağlayacaklardı. İnsanlara yardım etmek için gelen tıbbi ekibe, izdihamın olduğu yere kadar eşlik edeceğim. Sonrasına duruma göre bakarız artık.

[GM - Naruto]

!	GM - Naruto yazdı:
	Aru Hiroya ilk pasiflik uyarısını almıştır.

Hastaneye gidiyorsun. Zaten fazla uzak da değil. Sıradan acil işleri ile ilgileniyorlar ve içeri girdiğinde muhatap olman gereken ilk kişiye anlatıyorsun her şeyi. Sen lafına başladığın anda ayağa kalkıyor adam ve bir kaç isim sayıyor. Bu sırada senin onu doğru bilgilendirdiğinden emin olmak için şöyle bir göz atıyor üstüne. Bir chuunin olduğundan tamamen emin olduktan sonra çağırdığı ekibe kafası ile seni takip etmelerini emrediyor. 4 kişi peşine takılıyorlar. Önden sen, arkadan onlar olarak koşuyorsunuz. Olay yerine tekrar geldiğinde iki vatandaşın yerdeki yaralılardan birine müdahale ettiğini görüyorsunuz. Oldukça bilgisiz bir şekilde çekiştiriyorlar. Arkandaki medic-nin ekibinden bir adam hemen onlara bağırıyor ve yanlarına koşuyor. Diğer 3'ü de çalışmaya başlıyorlar. Duvarın kenarına çökmüş bacağını tutan bir amca sana doğru "Aha bak, o diğer kızdan bir cacık olmazdı zaten. Bu hanım kızımız ne güzel hemen yardım getirdi!" diye övüyor seni. Sevmediğin adamlar tarafından övülmekten midir, yoksa kız sanılmaktan mıdır bilinmez rahatsız oluyorsun bu durumdan. Bu arada demin bilgisizce hastayı çekiştiren vatandaşlara söz geçiremiyor medic-nin. Çaresiz bir şekilde sana dönüp "Yardım eder misin?" diye soruyor. Yerdeki vatandaşın sırtında problem var gibi görünüyor ve diğer iki kişi adamı çekiştirip doğrultmaya çalışıyorlar. Bir şeyinin olmadığını ve koç gibi olduğunu savunuyorlar.

[Toge Tsuri]

Hızla hastaneye gidip, ilk gördüğüm yetkiliye durumu bildirdiğimde karşımdaki adam hemen ayağa fırladı ve birilerine emirler yağdırmaya başladı. Aynı anda da benim üstüme başıma, şeklime şemalime göz atmıştı. Herhangi birisi olabilirdim, sıradan bir yalancı da olabilirdim bu yüzden doğru söylediğimden emin olmalıydı. Ancak ben ne kadar istemesem de bir Ame - chuniniydim. Bu yüzden sözüme güvendi ve ekibiyle birlikte peşime takıldı.

Dışarı çıkıp, koşar adımlarla olay yerine döndüğümde yaşlı bir adamın teki, gözleri iyi görmese gerek bana karşı garip tabirler kullanmıştı. Hıh... Aptal Ameliler! Birde beni övüyorlar. Yarın sizleri öldürmeye başladığımda, uğradığınız ihanetin suratlarınıza vereceği mimikler beni yeterince eğlendirecek. Öfkelenmiştim. Saçlarım uzun olduğu için "Kadın, kız, bayan." gibi tabirlere alışkınım. Zira erkek olduğumu gördüklerinde suratlarındaki şaşkınlık dahada ilginç bir hal alıyor. Fakat içimde, derinlerde yatan nefret beni her an Ame'lilere karşı kışkırtıyor. Alevimi, onlara karşı dahada körüklüyor. Yalnızca şimdi sadece sabırlı davranmalıyım. Bu yüzden sadece susacak ve yoluma devam edeceğim. Her şeyin bir sırası var.

O sırada, az önce şu insanlara yardım etmeye çalışan ikili, benim sözümden dışarı çıkıyorlar ve sağlık görevlerinin işlerini yapmalarını engelleyerek sivillere zarar veriyorlar. Aynı anda gelen sağlık görevlisi benden yardım istemişti. Adam iyice çaresiz kalmıştı görünüşe göre. Elden ne gelir, görevimi güzelce yerine getirmeliyim. Bu işten zevk alacağım. Hemen şu kaş yaparken göz çıkaran enayilerin arkasına hızla ilerleyeceğim ve kafalarını tutup, birbirlerine tokuşturacağım. Onlara zarar veremem ancak canlarını yakabilirim. Kafalarından ortamı neşelendiren güzel bir tını çıktıktan sonra ise "Siz iki gerizekalı sözümden dışarı mı çıkıyorsunuz? Sivil halka zarar vermekten sizi zindana atmadan önce kaybolun hemen buradan!" diyeceğim Suratıma oldukça ciddi bir tavır takınacağım, her ne kadar içimden gülüyor olsam bile. Amcanın söylediklerinin hıncını sanırım bu iki salaktan çıkarmış oldum.

[Aru Hiroya]

ARURAHU EKUBERU ANASINI SATAYIM!

Nasıl hatırlayamamıştım ulan ben bu ismi? Shinsui abi, ne kadar zor olabilir ki siktiminin ismi? Jouinin ismi lan bu! Sanki bir kaç kişi oturup hadi bir kaç karakter yaratalım, sonra da aramızda ki en akıllı ve müthişötesi zekalılığa sahip olan kişi bu karakterin etrafında gerçekleşen bir kaç olay kurgulasın bize, demiş gibi hissediyorum. Sanki bu yaratılan karakter benmişim de bunları anlatan kişi bana kıs kıs gülüyormuş falan. Anlatabiliyormuyum bilmiyorum da, ben doğduğumdan beridir böyle hissediyorum dayılar. Nedendir, niyedir bilmem. Sanki hareketlerimi başka birisi kontrol ediyor herseferinde. Bi skimler dönüyor ortada ama hadi bakalım...

''Olmaz Koçum. Şimdi dövmemiz ona kâr olur. O şerefsiz seni Yuro'nun yanında dövdü değil mi? Sende onu Yuro'nun yanında patates etmessen bir anlamı kalmaz. Senin hissettiklerinin aynısını hissetmeli. Aynı duygular içinde kıvranmalı anlıyomusun beni koçum? Ayrıca şuan ona vuracak kadar bile güçlü değilsin. Üzgünüm ama gerçek bu, dost acı söyler biliyosun... Şu günlük rapor işini halledelim, seni bir eğitim kampına sokacağım. Binanın tepesinde gördüğün Shinobi varya. Gördüğüm en iyi taijutsuculardan birisidir. Seni eğitmesi için onunla konuşacağım. Tamam mı?''

Şöyle bir iki laf edelim de, ame-chou binasına kadar patlatmasın kendini çocuk. İlk işimiz şu çocuğu yetkililere teslim etmek. Sonrasına bir şekilde bakacağız artık, yapacak birşey yok. Eğer çocuk beni dinler de binaya kadar gelebilirsek içerideki görevlilerden birisine aynen şunu diyecektim: '' Merhabalar, Bu gün köy meydanında gerçekleşen patlayıcılı karışıklığı duymuşsunuzdur. Oradaydım. Eğer yetkili birileri gelirse durum hakkında rapor vermek istiyorum.'' Bu sırada da, Josuke nin elini korkmamasını tembihleyerek tutacaktım.

[GM - Naruto]

Tsuri: İkilinin kafasını tokuşturuyorsun ve gözlerini korkutmak için onları zindan ile tehdit ediyorsun. "Ne vuruyon yha!", "Söylesen bırakmayacaz sanki!" gibi sitemler ediyorlar ilk. Sonra da senin yüzüne bakıyorlar kafalarını tutarak. Yüzündeki ciddiyeti görünce yüzlerinde bir korku ifadesi oluşuyor. "Tamam abi ne kızıyorsun ya, okuyoz biz." falan diyerek uzaklaşıyorlar. Medic-nin yerdeki adamın sırtına gerekli müdahaleleri yaparken 2-3 saniyeliğine sana dönüyor ve gülümseyerek "Çok teşekkürler." diyor. Buradaki olaylar kontrol altına alınmış gibi duruyor. İstersen medic-nin'lere yardım edebilirsin. İstersen de Ame-chou binasına dönüp intihar hakkında rapor yazarsın.


Hiroya: Tamamen geri vitese almanı mantıklı bir sebebe bağlamaya çalışıyorsun. Josuke kaşlarını çatıp "Abi alacam bunu Yuro'nun yanına götürecem gene dövecek beni ya. Madem tepedeki adam en iyi taijutsucu ona söyleyelim o dövsün ama biriniz dövsün şu Shinsui'yi." diye mızıklanıyor hemen."Bana balık tutmayı öğretmeyin, verin şu balığı ya! YURO'MU İSTİYORUM YA! Bak zaten senin gazınla Ame-chou'ya gidiyorum paşa paşa. Bana verdiğin bir söz var dövecez bu Shinsui'yi. O taijutsucu abiyi de alıp 3 kişi girişecez. Erkek adam sözünden dönmez!"
Ne kadar sana ters konuşsa da hala yürüyor seninle. Amacın binaya sokmak çocuğu, kapıdan girmelisiniz, kapının önünde de kim var? Shinsui var. Belki diyorsun, görmez bizi diyorsun, sigara içip düşünceli gözlerle uzaklara bakmakla meşgul şuan zaten. Tahmin ettiğin gibi de oluyor. Cidden görmüyor sizi, tam binaya gireceksiniz yanındaki Josuke'nin sesini duyuyorsun. "Orrrrospu çocuğu Shinsui!" Evet, yanındaki çocuk koskoca jouninin yanından geçerken ona küfretmiş bulunuyor. Hemen bir plan kurup olayı kurtarabilirsin, istersen de bir şey yapmayıp olanları izleyebilirsin.
Binanın önünden gelen geçen insanlar var ama kimse Ame-chou binasına girmek için yaklaşmıyor. Josuke ile Shinsui'nin birbirlerini tanıdığını biliyorsun. Shinsui tabi ki seni tanımıyor. Çocuk Josuke'nin sesini duyup size doğru dönecek, saniyelerin var.

[Toge Tsuri]

Kenardaki ikilinin kafalarını tokuşturduğumda garip garip tepkiler verip, defolup gitmişlerdi. Artık medic - ninler için ortalık daha sakin bir hal almıştı. Burada yapabileceğim, elimden gelen bir şey yoktu. Bana teşekkür eden sağlık görevlise hafifçe kafamı eğerek cevap vermiştim. Söyleyecek çok bir sözümde kalmamıştı. Ufacık bir veledin, saçma sapan bir sebep uğruna, ortalığı böylesine ayağa katması pek de hoş bir durum değil aslında. Köy yönetimi başarı ile buradaki olayların büyümesine engel olmuştu. Sanırım ben olayı ilk elden gördüğüm için biraz gözümde abartıyorum. Eh... Bir şeye ne kadar yakınlaşırsan, görmen o kadar zorlaşır. Zaten bu yüzden Ame'den gitmeyecek miyim? Onu bir düşman olarak tanımak, ona karşı güçlenmek için.

Görevini yapan sağlık görevlisine "Sanırım işim burada bitiyor, gerisini size bırakıyorum." diyecek ve Ame - Chou binasına doğru yola çıkacağım. Bir an önce şu saçma sapan kağıt işlerini bitirip biraz tenhaya çekilmek istiyorum. Bir çok ninjanın aksine, görevim bittiğinde evime gitmek için can atanlardan değilim. Zira beni evde bekleyen potansiyel iki düşmanım var. Aile işlerim hiç istediğim gibi olmadı, hep benden uzaktılar. Ama bu konuda onlara bir teşekkür borçluyum sanırım. En nihayetinde onların bu tavırları sayesinde iyi bir ninja olmaya çalışıyorum. Teşekkür meselesinin acelesi yok, onlara Ame'nin yok edilişini hediye ederim olur biter. Böylece yarattıkları canavarla yüzleşip, onunla övünebilirler. Kısa sürede binaya ulaşmak için yine devriye yollarını kullanacağım. Aptal insanların suratlarını çekemem şimdi. Hele bütün bu iş stresinden sonra...

[Aru Hiroya]

İşler çirkinleşmeye başladı.

Şu Josuke ciddi ciddi her saniye işleri benim için daha zor bir seviyeye sokuyor. Önce bir sürü söz vermek zorunda bırakılmam, şimdi de yanımda bir Jounin' e laf edilmesi. Evet belki bu Jounin bi genini, kız arkadaş sorunları için dövecek kadar çocuk birisi ama yapacak birşey yok. Josukeyi tutuklayan kişi benim ve şu an o benim sorumluluğum altında. Yani bu çocuğun yaptığı tüm eylemler beni ilgilendiriyor hacılar. Başka bir deyişle, şu an o Jounine küfür eden kişi Josuke değil, buna müsade eden ben oluyorum. Dolayısı ile dayılar... ben boku yedim!

Hızlı tepki vermeliydim. Bu bitmeyecekmiş gibi duran rapor işini sonlandırıp sonrasında Tsuri ile bu hafta yapacağımız şey hakkında son bir kritik almalıydık. Çünkü aylardır hazırlandığımız bir olayı, tek bir görevin baltalamasına izin verecek değildim. Ortak amaç ve planımıza gösterdiğim dikkat ve özen, ortağıma olan güvenime referanstı zira. Ve emin olun ki dayılar, bu referansımı hiç bir şeyin bozmasına izin vermeyecektim.

''LAAAN!''

Hızlıca çocuğun ensesine doğru çok kuvvetli olmayan bayıltma amaçlı bir sümsük indirecektim. Hoş, çocuk bayılmasa bile üstünde oluşacak şaşkınlığın bana vereceği bir kaç dakika olayları düzeltmem için yeterli olmalıydı. Sümsüğümün ardından bir yandan seri adımlarla Ame-Chou binasına girerken bir yandan da konuşacaktım: ''Shinsui-San bu çocuk suçlu. Köy meydanında bir intihar patlaması gerçekleştirerek köyün bir kısmına zarar verme ihtimali vardı. Bir zarar verilmeden olay halledildi. Şimdi yargılanmak üzere Ame-Chou binasına götürülüyor. Az önce ağzından çıkanları delil olarak kullanacağımızdan kuşkunuz olmasın. Müsadenizle işimi yapmaya gitmem gerekiyor...'' Sonra mı?

Sonra hızlıca içeri girecek ve daha demin yapmaya niyetli olduğum şeyi yapacaktım tabi ki!

[GM - Naruto]

Hiroya: Shinsui bir şey demeden size dönüp evil eye atıyor üstünüze. Josuke bile "Amnıskm..." diyor mırıltı gibi. Sen de hemen 180 derece dönüyorsun. Josuke'nin ensesine yapıştırıyorsun şamarı. Çocuk öne doğru 3-4 adım gitmek zorunda kalıyor. Diyeceklerini diyorsun Shinsui sana sinirli sinirli bakarken. Neyse ki fazla durmuyorsunuz önünde ki çocuk tekrar önüne dönüp sigarasından bir nefes çekiyor. Bu şekilde olayı kurtarmış oluyorsun. Josuke ilerlediği yerde durup sana "VAAAAYY.... VAY BE! Zaten hayat vurmuş, bir de sen vur be! Abim dedik bağırımıza bastık! Taş basaydık daha iyiymiş. Böyle işine gelene kadar abi-kardeş. Bu da bana ders olsun be!" diyor. Tabi bir olay çıkaramıyor ama bağıra bağıra konuştuğu için içerideki herkes bir dönüp bakıyor size. Çocuğu yetkililere teslim ediyorsun. Raporunu yazıp ayrılabilirsin.



Tsuri: Görevin bitiyor ve Ame-chou binasına gidiyorsun. Sen geldiğinde Hiroya çocuğu teslim etmiş, rapor yazıyor. Sen de aynı şeyi yapmalısın.


Şöyle resimlerini koyayım bunların, ileride kullanılabilir.
Josuke

Inaba Shinsui

Kapalı konu

Son olarak raporları yazdığınız bir rp alayım sizden.

[Toge Tsuri]

Ame - Chou binasına sorunsuz bir şekilde varmıştım. Zaten daha başka ne tür bir sorunla karşılaşabilirdim ki Ame'nin içinde? Her yerde devriyeler, shinobiler dolaşmakta yeterince. Şimdi yapmam gereken sadece raporumu yazıp, huzur bulmaya doğru yola çıkmam.

Her zaman yaptığım gibi kağıt kalemi elime aldım ve karalamaya başladım;

Günlük devriyem sırasında gelen ihbar üzerine, konutlar bölgesindeki, intihar vakasına, müdahale etmek için devriye yollarını kullanarak derhal olay yerine intikal ettim. Sıcak karşılaşma sağlandığında ilk gördüğüm şey insanların korku ile birbirlerini ezdikleri oldu. Fakat alttan gelen Aru Hiroya, sivillere gitmeleri gereken yolu göstererek sıkışıklığı bir nebze azalttı.

Olayı yaratan kişi ise genin sınıfı bir çocuktu. Tam arkasında dururken üzerine üç adet parşomen saymıştım. Kimseyi tehlikeye atmamak için ani bir hareket yapmadan, acil müdahale ekibi olarak geride beklemeyi tercih ettim. Aru Hiroya ve yanına gelen mavi saçlı bayan shinobi çocukla konuşmaya ve onu ikna etme çalışmasına başlamışlardı. Kısa süre sonra kızın söylediklerinden korkan çocuk hızla olay yerinden kaçmıştı. Yukarıdan olaylar net bir şekilde duyulamıyordu ancak kimin korkuttuğu gayet aşikardı.

Hemen aşağı inip, gerekli düzenlemeleri yapmaya başladım. Hiroya ile çocuğun peşine düştük. Mavi saçlı kız ise çocuğu korkuttuğu için ona hastane yetkilileri çağırması işini vermiştim. Kısa bir kovalamacadan sonra çocuğu bir çatının üzerinde bulduk. Ben yine ona görünmemiştim. Hiroya ise bir kaç ufak ikna konuşması ardından geninin elindeki parşomenleri almıştı. Bense olay yerine döndüğümde insanların hala yaralı bir şekilde, yardım beklemekte olduklarını fark ettim. Hızla hastane yetkililerini olay yerine çağırıp, olaylara doğru bir şekilde müdahale etmelerini sağlayacak ortamı yarattım. Görevim burada bitti. Devriyem esnasında altı adet sivilin hafif yaralanması haricinde bir vukuatla karşılaşmadım.

Toge Tsuri
İmza

Raporumu aynen bu şekilde tamamladıktan sonra, kimsenin okumayacağını bilsem bile yetkiliye teslim ve etmiş ve Ame - Chou binasından çıkmıştım. Yapacak başka bir işim kalmamıştı, Hiroya'yı bulma vakti.