[Kane, Sora] İntikam

[GM - Naruto]

Dışarıda şiddeti hafif bir yağmur var. Hani, beklediğiniz o sert sesi çıkarmıyor cama vuran damlalar. Daha çok, nazikçe, sanki rica edilmiş gibi camı dürtüyorlar. Hafifçe... Olabildiğince hafif.

Tap tap tap...

Yağmuru tanrılaştıran bir yörede bu durum ister istemez dikkat çekiyor, herkes bunu başka bir şeye yoruyor, lâkin gündelik hayat devam ediyor. Bazıları buna safsata diyor, bazıları ise yağmurun bu gün yorgun olduğunu söylüyor. Ama öyle yada böyle hayat devam ediyor, yağmur yağsa da, yağmasa da.

Gerçi 2. seçenek sizin için pek geçerli değil, yağmurun hiç durmadığı varsayılırsa.

Sert bir ses ile kendinize geliyorsunuz. Spesifik olarak, bir elin tahtaya vurma sesiyle.

"Dikkatinizi buraya verin!"

Oturduğunuz sandalyede kendinize geliyorsunuz, karşınızdaki iri yapılı, ciddi duruşlu adamın tok sesini tüm uzuvlarınızda hissedince. Yapay olduğu belli olan sol gözü ile izliyor sizi Tanıyorsunuz bu adamı, elbette. Odaya yeni girmiş olmalı.

Hayato Kimura.

Oturduğunuz sandalyede dikleşiyorsunuz sizin dışınızda boş olan toplantı odasında yankılanan ses ile beraber. "Bu operasyon için gönüllü olmanızı takdir ediyorum gençler. Olayı kısaca özetlemek istiyorum ayrıca."

İkinize birer dosya uzatıyor, ilk sayfasını aralıyorsunuz. Sizi bir resim ve bağzı yazılar karşılıyor.

Yaş: 26
Cinsiyet: Erkek
Kullandığı Bilinen Elementler: Raiton, Doton
Tercih Ettiği Bilinen Savaş Yöntemi: Ninjutsu


Aranılan Köyler:
Amegakure - Yüksek Seviye
Ishigakure - Orta Seviye
Kusagakure - Orta Seviye

"Shunsen Fukuda. Kendisi en son Toyone şehrinde görüldü. Takashiro Masahi adında bir soylu ile görüşeceğini biliyoruz. Kendisi 1 haftadır bu toplantıyı ayarlamaya uğraşıyor, şehirdeki bir çok bağlantısını kullanıp yüksek miktarda kaynak harcadı. Biz de bu anı bekliyorduk. Kendini göstermesini ve tüm kartlarını masaya yatırmasını... Bu toplantıdan canlı ayrılmamalı."

Boğazını temizliyor, ardından devam ediyor.

"Öngörülen görüşme 2 gün sonra, Masahi'nin Toyone'deki malikânesinde gerçekleşecek. Gece 8 gibi Fukuda oraya varacak, gece yarısına, yani 12'ye kadar orada kalacak. Görev için hazırlanan plana göre, sizi malikâneye birer hizmetli olarak sokacağız, içerideki köstebeğimiz ile irtibat sağlayıp durumu inceleyeceksiniz, ardından en uygun şekilde Fukuda'nın icabına bakacaksınız. Opsiyonel olarak, görüşmeyi dinleyip neler konuşulduğunu rapor edebilirsiniz, ancak bu görevinizi gerçekten engelleyecekse bunu es geçme iradesine sahipsiniz."

Dosyaları sizden alıyor, ardından bir kaç defa volta atıyor odada. Sıkıntısını hissedebiliyorsunuz.

"Bu operasyon çok gizli. Soyluları içine alan bir askeri operasyon yapmamız Daimyo'nun kuralları ile yasak, zira bir noktada biz soylulara hizmet eden askerleriz, onlar üzerinde bir yetkimiz yok. Lâkin olayları bu noktaya getirmek için çok uğraştık ve Fukuda'nın tekrar ortadan kaybolmasını göze alamayız. Masahi'nin bir kaçak ve suçlu ile iş birliği yaptığını gösterecek sağlam kanıtlara sahip değiliz, ki zaten eğer Fukuda onun hakkında bu kadar çok şey bildiğimizi öğrenirse muhtemelen daha dikkatli olacak ve Masahi ile olan bütün bağlarını koparacaktır. Bunu da göze alamayız."

"Anlayacağınız ve anlamanız gereken şey, işin aşırı derecede ciddi olduğu. Operasyon süresince Masahi'nin sizin Amegakure ninjaları olduğunuzu bilmemesi gerek. En azından onun mâlikanesinin sınırları içerisinde... Soylular için olmasa da, ülkeye tehdit unsuru olarak gördüğümüz herhangi bir olguyu ortadan kaldırma yetkimiz var, yani Masahi'nin malikanesinin sınırları dışarısında yapacağınız hareketler politik açıdan Amegakure'ye bir zorluk çıkarmaz. Masahi'de açık açık Fukuda'nın ölümü üzerinden politik bir hamle yapmayacaktır, bu dikkatleri onun üzerine çeker. Bunu göze alamaz."

"Bu noktada, size bir seçenek sunuyorum. Bizim hazırladığımız plana uyarak malikâneye girip bu işi halledebilirsiniz, bu durumda kimliğinizi gizlemek ve işi sessizce bitirmek durumundasınız. Veya, kendiniz bir plan ayarlayabilir, Fukuda malikânenin dışındayken icabına bakabilirsiniz. Bu durumda kimliğinizi gizlemek zorunda değilsiniz, lâkin sizlere ayıracağımız kaynak bu noktada sınırlı olacaktır. Seçim sizin. Her halükârda, Fukuda o geceyi sağ atlatmamak zorunda.

Tap tap tap...

Kapalı konu

Gençler, şu anlık pasiflik sınırı koymuyorum, lâkin aşırı gecikirseniz koymak zorunda kalabilirim. O konuya özen gösterelim lütfen.

[Raijin Sora]

Hayaller hayaller hayaller. Herkesin hayalleri vardır. Kimisi oldukça mütevazi kimisi de dünyayı ele geçirmek kadar büyük hayallerdir. Ben de yağan yağmurun etkisiyle kendi hayallerimi düşünüyordum. Bir insanın karnın parçalayıp onun bağırsaklarının dışarı çıkmasını ve acı dolu bir bakışla ''beni öldür'' demesini istiyordum. Onların yüzündeki çaresizlik benim hayalimdi. İşte hayalimi gerçekleştirmek için bana yol gösterecek bir kişinin peşine düşmüştüm. En az benim kadar intikam duygusu olan ve bunun için gözünü bile kırpmayan bir shinobi: Shunsen Fukuda. Evet görevimiz onu öldürmek olsa bile ben onun yanına kendi çıkarlarım için gidiyordum. Köye karşı herhangi bir bağımlılığım yoktu. Kane'in ne yapmak istediği umrumda değildi ama ben o adama gerekli olmadıkça saldırmayacak ve onu öldürmeyecektim. Amacımı şu ana kadar iyi saklamıştım ama bundan sonrası için yardıma ihtiyacım vardı. Köye ihanet eden ve kendi amaçları için köyü satan birinin adımlarını bilmem ve ona göre hareket etmem lazımdı. Şu an köye ihanet etmek gibi bir niyetim yoktu çünkü bana gereken korumayı sağlıyordu.

Ben bunları düşünürken karşımdaki tek gözlü Jounin dikkatini üzerine çekmişti. Büyük savaşı görmüş ve insanlarla yüzleşmiş birisiydi. Sadece gerektiğinde konuşması da diğer güzel bir özelliğiydi. Bize Fukuda hakkında birkaç özel bilgi vermişti. 2 gün sonra bir soyluyla görüşeceği ve bu işi uzun bir süredir planladığı hakkında. İçeri nasıl gireceğimiz de ayarlanmıştı. Birer hizmetçi olarak içeri sızacağız ve öldüreceğiz! Tabi bu onların düşüncesi ben ise o kadar emin değildim. Öldürmem gerekirse öldürürdüm ama şu anda bana yol gösterecek birini öldürmek saçma olurdu. Onunla işim vardı. Sonra anlattığı soylu daimyoo konusunu takmamıştım. Konuşmada söylediği Soylular için olmasa da, ülkeye tehdit unsuru olarak gördüğümüz herhangi bir olguyu ortadan kaldırma yetkimiz var, bu söz beni benden almıştı. Amaçlarım için kullanacağım güzel bir kılıftı bu. İsterse amacımızı tehlikeye düşürmesin herkesi öldürebilirdim. Bu da benim bu görevi daha çok sevmemi sağlamıştı. Birkaç insan öldürüp konuşabilir ve geri köyüme dönebilirdim. Güzel bir yolculuk olacağa benziyordu. Tabii her şey düşündüğüm gibi giderse.

Kimura konuşmasının sonunda bize iki seçenek sunmuştu. Tabii ki önceden hazırlanan planlar her zaman daha garantilidir. Benim için içeri hizmetçi olarak sızmak sıkıntı olmayacaktı. ''Ben malikaneye girip işi bitirmek taraftarıyım. '' diyecek ve topu Kane'e atacaktım. Kane'in cevabını da merak ediyordum. Ona göre planımız şekillenecek ve göreve başlayacaktık.

[Benjiro Kane]

"Ruhlar azat mı olmuştu vasıflarından?"

Bakıyordu öylece cama. Zamanla kulağına melodi gibi gelmeye başlayan 'tap tap tap' sesi de eşlik ediyordu ona. Sessizdi çoğu zaman ki gibi, yorgun ve solgun görünüyordu. Yağmur damlarından dolayı buğulanmış camdan dışarısını göremese de, yıllardır camdan baktığı Ame'yi rahatlıkla gözleri önüne getirebiliyordu. Belki de camdan dışarı bakıp düşünmeye bu kadar alışık olduğu için pek sıkılmamıştı; ama ona bile yağmurun pekte şiddetli olmaması ilginç geliyordu. Belki de o yüzden, ruhların vasıflarını yitirdiğini düşünmüştü bir anlığına da olsa.

İrkilmişti elin tahtaya değmesinden çıkan o sesle, lâkin sakinliğini bozacak düzeyde olmayan bu sese her zaman ki gibi sakin bakışlarıyla cevap vermişti. Yavaşça kafasını elini tahtaya vuran, tek gözlü adama doğru çevirmişti.

"Hayato Kimura... Kesinlikle ilginç biri."

Gözleriyle yavaşça süzerken ilk aklından bu geçmişti. Sonrasın da ise pek de düşünmeye yormamıştı kafasını. Sadece karşısındaki adamı dinlemek için odaklamıştı kendisini.

Uzunca konuşmayı sesi çıkmadan sakin ve ciddi tonların karışımın da dinlemişti. Sonu geldiğinde ise başını öne doğru iki kere sallamış ve elini çenesine doğru götürerek sıvazlamaya başlamıştı. Düşünüyordu ve kafasında sadece konuşma da geçen kelimeler vardı. Kesinlikle hizmetçi olarak girmek güzel bir plandı ve yıllar boyunca kendini tam bir Shinobi olarak görmeyen Kane için biçilmiş kaftan idi. Pek sıkıntı yoktu, o yüzden düşünmeyi bıraktı. O sırada Raijin'nin de aynı fikirde olduğuna şahitlik etti. Bu onun için güzel bir şeydi, kendisi bir süre daha bazı şeyleri kafasında tartmayı tercih etti. Kane için bu iş özellikle hizmetçi rolüne girip gerçek kimliğini saklama konusu pekte zor değildi, fakat onu zorlayacak faktörler de vardı. Bunun farkındaydı. O yüzden kendisini zorlayacak faktörlere çözüm arayışındaydı biraz da, fakat onun için bu iki günlük süre zarfında düşünmek daha yararlı çözümler oluşturacağından şimdilik ara verip, gözlerini karşısındaki adama çevirdi.

"Şüphesiz ki tehlikeli ve büyük yük isteyen bir görev. Dediklerinizin tamamını anladığımdan emin olabilirsiniz. Sizin hazırladığınız plan benim için de kafidir, lâkin yine de o plana sadık kalabileceğim sözünü vermek istemiyorum. Fukuda şüphesiz güçlü ve tehlikeli biri, ama her şeyden önce zeki!"

kısa süreliğine derin bir nefes almış ve kafasını tavana kaldırmıştı. Ardından gözleri tavana bakarak; "Her ne kadar sözlerinizdeki kesinliği hissetsem de acaba Fukuda'yı canlı ele geçirebileceğimi ve size kimsenin haberi olmadan getirebileceğimi söylesem bu ihtimale sıcak bakar mıydınız? Onun ölümü ile birlikte şüphesiz ki bildiği tüm her şey de çöp olacak. Onu canlı ele geçirme düşüncesi cidden zor olsa da Genjutsu yeteneklerimin buna imkan verebileceğini düşünüyorum; ama asıl planı tehlikeye sokacak bir şey ile karşılaşırsam oracıkta onu öldürebilirim de, emin olabilirsiniz. Sadece bir fikir, karar sizin elbette."

Diye devam etmişti konuşmasına. Son bulunca ise diyecekleri kafasını tekrardan Hayato Kimura'ya doğru çevirip, gözlerini onun korkutucu gözlerine dikmişti. Fukuda'yı gerçekten de öldürebilirdi Kane, her ne kadar öyle bir adam olmasa da yıllar içersin de öldürebilme gibi bir yetenek kazanmıştı. Ve Fukuda onun gözünde ölmeyi hak ediyordu, Kane'nin kendince sebepleri de vardı. Belki de o yüzden kesinlikle hiç bulaşmayacağı bir şeye bulaşma kararı almıştı. Bugün ki yağmur gibiydi Kane'nin şuan kafası, normale göre durgundu.

Tap tap tap...

[GM - Naruto]

"Peki madem, mantıklı bir seçim yaptığınız için teşekkür ediyorum. Hazırlanın, 2 gün sonra Toyone şehrinde görüşeceğiz."

Kapalı konu

2 Gün boyunca hala köydesiniz. Eğer almak istediğiniz eşya, harcamak istediğiniz GP varsa bir sonraki GM mesajından önce hallederseniz bu konuda da geçerli sayacağım.

Ayrıca gerçekten bu tur biraz savsakça yazıyorum, kusuruma bakmayınız. Kaliteyi yüksek tutmaya çalışacağım diğer turlarda.

2 Gün sonra, Toyone'ye hareket ediyorsunuz beraberce. Şehrin dış kısımlarında tarım alanları ve geniş koruluklar bulunurken, iç kesim surlar ile kaplanmış vaziyette. Surlardan içeri giriş yapıyorsunuz ve şehrin orta halli kısmı ile karşılaşıyorsunuz. Şehrin çekirdeği niteliğindeki merkezine doğru ilerledikçe yaşam kalitesi ve binaların ihtişamlığı artıyor. O civarda da, Amegakure yerleşkesini buluyor ve içeri giriyorsunuz. 3 katlı eski tip bir bina. Şehirde görev alan ve Daimyo'nun emirleri ile şehrin kendi milis gücüne katkıda bulunan Shinobi'lerin konakladığı yer.

Toplantı odasında, Kimura'dan son brifinginizi alıyorsunuz.

"Sizlere birer çift Yukata hazırladık. Bunları giyeceksiniz ve alın bantlarınızı bana teslim edeceksiniz. Kapının önüne birazdan bir at arabası gelecek ve sizi Masahi'nin malikânesine bırakacak. Arka kapıdan giriş yapacaksınız, hizmetliler olarak. Bu geceki konukları ağırlamada yardımcı olmak üzere dışarıdan kirâlanan birer çalışansınız. İçeriye girdiğinizde, köstebeğimiz ile temas kurmanız gerek. Bunu yaparken de rollerinizi bozmamanız gerekiyor, zira hemen hemen tüm hizmetliler Masahi'ye sadık. Kimliğinizi herhangi biri öğrenirse, mutlaka onun kulağına gidecektir. Buna izin veremeyiz. Ve ayrıca, mutlaka aklınıza gelecektir, bu yüzden belirtmek istiyorum. Sadece ve sadece Fukuda için öldürme emriniz var, başka bir ceset çıkmasını istemiyorum o mâlikaneden, buna Fukuda'nın -eğer varsa- korumaları dahil değil.

Köstebeğimiz bir geyşa olarak hizmet vermekte. Kendisini malikânenin içinde, dikkat çekmeden bulmanız gerekiyor. Şimdiden bol şans."

[Raijin Sora]

Sonunda görevimizi resmen almıştık. Kane'in de benim gibi daha mantıklı yolu seçmesi oldukça iyi olmuştu. Kolay yol varken neden zor yolu seçelim ki. Bence bu cesurluk değil aptallıktır. İki gün görev için köyde beklemiştik. Bu süre zarfında biraz antrenman ypamış ve kendimi nasıl kamufle edeceğimi düşünmüştüm. Tabii ki olasılıkları da sürekli düşünüyordum. Öyle ya da böyle sonunda beklediğim gün gelmiş ve Kane ile beraber Toyone şehrine doğru yola çıkmıştık.

Toyone şehri kast sistemine ayrılmış bir yerdi. Soylular ve ezikler gibi kademeler vardı. Soyluları öldürmek daha zevkli olabilirdi. Fakir halk zaten acı çekmişti ve onları korkutmak daha zordu ama canım cicim şeklinde büyüyenler işte onlar acıyı bilmiyorlardı. Onlara tarifsiz bir acı verdiğimde yüzlerinde ki ifade harikulade olurdu sanırım. Şu anda bunun için beklemem lazım çünkü bir soyluyu öldürmek kendimi öldürmekle eş değer bir hareketti. Hayallerim biraz daha bekleyebilirdi ama bu süre çok uzun bir süre değildi elbette.

Kimura ile buluştuğumzda ise bize görevin brifingini vermişti. Hizmetli olarak girecektik malikaneye gayet sıradan ve basit bir plandı bir shinobinin beklemeyeceği. Hizmetlileri oldukça sadık imiş bu da çok dikkatli olmamız gerektiğini gösteriyor bizi. Başkalarını öldüremeyeceğimiz kısım oldukça üzücüydü. Belki kazara birileri ölebilirdi tabii ki kazara. Bunu kimse bilemez, ben bile. Köstebeğimize nasıl ulaşacağımız hakkında kafa yorarken güzel bir ipucu verilmişti ve böylelikle kafamda soru işareti kalmamıştı. Bundan sonrası bize kalıyordu. Himura artık yoktu bu da özgür olduğumuzu gösteriyordu.

Yukataları giyip Kane ile konuşmaya başlayacaktım. ''Galiba birer takma isim bulmalıyız Kane. Kimliğimizin açığa çıkmasını istemeyiz herhalde. Görev başarısız olursa bütün dikkatleri üzerimize çekmemeliyiz. Ben Kai Ryota ismini kullanacağım. Sakın pot kırma.'' diyecek ve konuşmamı bitirecektim. Kane'in de ismini öğrendikten sonra içeri girmememiz için herhangi bir neden yoktu.

[Benjiro Kane]

Kimura'nın son sözleriyle sonlanmıştı bugün. Ardından tüm gün sessizlik beklemişti Kane'yi. Evinde tüm ışıklar kapalı bir şekilde, pencerenin yanı başında ki koltukta oturmuş vaziyette camdan dışarısını izliyordu. Yağmur yağmaya devam ediyor ve sokaklar her zaman ki gibi ıslaklığını koruyordu. Kane'nin böyle bir zamanda, karanlığın içerisinde ne düşündüğü ise muamma idi.

Ertesi günün sabahı kendini oturduğu koltukta uyur vaziyette bulmuştu. Geceye doğru yorgunluktan istemsizce gözleri kapanmıştı. Sabah, kahvaltı ve benzeri insani ihtiyaçlarını giderdikten sonra tekrardan tüm gününü o buğulu camdan dışarısını izleyerek geçirmişti. Aklı yine karmaşıktı. Bazen geçmişe, abisi ile oyunlar oynadığı zamanlara gidiyordu aklı.... Ve Kane'nin imkansızı arzulamasına yani abisini tekrardan gülerken görmeyi istemesine sebep oluyordu, imkansıza...

Hazırlanması için verilen o iki günü o buğulu camın karşısında geçirmişti. Aklına tonlarca kurgu ve bürüneceği yeni kişinin nasıl biri olacağına dair düşünceler gelip geçmişti...

Uzunca bir yolcuğun ardından Raijin ile birlikte Toyone varmışlardı. Çok aşinaydı bu şehre giden yola; şehrin dışın da ki tarım alanlarına ve koruluklara, iç kesim de ki surlara... Surlardan girmişti içeriye her zaman ki gibi. Toyone'nin orta halinden şehrin iç kesimlerine giden yolda yaşam kalitesinin artığına bir kez daha şahit olmuştu ve bu olayı bir kez daha kınamıştı. Amekagure'nin binası da o civarlarda bulunuyordu ve vardıkları gibi soluğu kapıdan içeriye girip, toplantı odasında Kimura'nın yanında almışlardı. Son bir kez Kimura konuşmuştu.

Kane tekrardan bu adamı pür dikkat dinlemişti. Kimura ilk önce malikane de ne olarak hizmet edeceklerini açıklamış ardından Kane'nin tahmin ettiği bir kaç şeye açıklık getirmişti. Ve son olarak da içerideki köstebeğin bir geyşa olarak hizmet ettiğini söylemişti. Kane'nin aklında şimdiden istemsizce güzel bir kadının portresi oluşmuştu. Ama Kimura'nın dediği gibi de kesinlikle dikkat etmeliydi, o yüzden aklında ki porte kesinlikle göstermelikti. Kimura'nın konuşması sonlanınca önce alın bandını kolundan çıkartmış ve uzatmıştı karşısında ki tek gözlü adama, ardından elinde ki kendisine ait olan Yukutayı alıp giymişti. Nadiren giyerdi Yukuta, çünkü bir kadın gibi pürüzsüz ve tüysüz tüyü zaten onu kadına benzetirken Yukuta içerisin de uzaktan gerçekten de kadına benziyordu. Bundan utanmıyordu ama rahatsız da olmuyor değildi.

Kendisi gibi üzerini giyinen Raijin'in sorusuna karşılık düşünmeden cevap vermek için ona doğru dönmüştü. Sakin yapısı ve duygu içermeyen gözleri ile Raijini önce bir süzmüş, ardından aynı ifade ile söze girmişti;

"Sakura."

Bir kadın ismi olduğunun farkındaydı ve iki gün gibi bir düşünme faslının ardından bu isimi seçmiş olması ironik bir görüntü gösterse de Kane zeki bir adamdı. Bu işi ciddiye alıyordu ve ciddiye alması demek zekasını tam kapasite kullandığını gösteriyordu. O yüzden Kane'nin görev içerisin de yepyeni bir insan olması pekte olanaksız görünmüyordu. Ve Sakura ismi belki de yeni yarattığı karakterin kurgusu ile ilgiliydi, zira Kane iki gün içerisinde Sakura'nın geçmişinden tut en ufak detayına kadar düşünmüştü, artık Kane değil Sakura idi.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Bir kast sisteminden bahsedilmiş lâkin anlatamadığımdan olacak ki, konsept kast sistemi olması değil, gelir ayrılığının olması. İkisi farklı şeyler. Ben gelir ayrımının farzla olduğunu söylemek istemiştim. Daha işlek yerler daha zengin, daha az işlek yerler daha fakir baabında. Yoksa statü farkı yok yani.

Yerleşkeden çıkıp bir atlı arabaya biniyorsunuz. Gayet sade bir araba, şehrin genelinde taksi gibi kullanılanlardan pek bir farkı yok. Siz içeri girip oturduğunuzda, araba yol almaya başlıyor.

Dış kesimlerden içeri doğru ilerlemeye başlıyorsunuz. Renksiz, salına salına yanan köşebaşı meşaleleri git gide yerini renkli kandillere bırakıyor. Evlerin katları artıyor, sokakda gezen insanların giyim ve kuşamları değişiyor. At arabası yolculuğun başında tekleyip toprak zeminde seke seke giderken, taş zemine geçtiğinizde rahatlıyor, sanki suyun üstünde kayan bir sandal gibi salına salına ilerlemeye başlıyor. Şemsiyeleri ile geyşalar, siz beyfendileri selamlıyorlar, arabanın camından bir anlığına yakaladıkları çehrenizi.

Araba yavaşlayarak durunca, hedefinize ulaştığınızı farkediyorsunuz. Arabanın kapısını açıyor ve dışarıya ilk adımınızı atıyorsunuz.

Sizi cıvıl cıvıl ışıklar, neşeli bir sokak ambiyansı karşılıyor. Bu geniş caddede, hemen hemen herşeyi bulmak mümkün. Her türlü eğlenceyi bile... Eğer o tarz keyifleriniz varsa.

Bu sözügeçen geniş caddeye bakan gerçekten heybetli, 3 katlı ve geniş bahçeli bir evin önünde olduğunuzu farkediyorsunuz. 2 adam boyunda bahçe duvarları, istenmeyen kişileri dışarda tutmak için birebir. Kapısı ise demirden, ve aynı anda 3 at arabasının girebileceği kadar geniş. Fakat o duvar ve kapının ardından bile evin -malikanenin- üst katlarını görebiliyorsunuz.

Çevrenizi inceledikten sonra, demir kapının önünde sizi bekleyen, beyaz hakama üzerine pembe sakura yaprakları işlemeli birisi sizi karşılıyor. Uzun saçlı bir erkek, fakat bakımlı teni, ipeksi bir hatununkinden farksız, al dudakları ise muhtemelen ilk öpüşmenizi size hatırlatacak cinsten, eğer o tarz bir şey yaşamışsanız tabii.

İnce bir göz kalemi ile boyanmış gözleri ile sizleri süzüyor öncelikle.

"Hoşgeldiniz efendim. Sizler sanırım bu akşam bizlere yardımcı olacak hizmetlilerin son grubusunuz. Bendeniz, baş kahya Iori."

[Raijin Sora]

Görevimizi almış ve yola çıkmıştık. İkimizde takma isimlerimizi bulmuştuk. Kişilik işi ise bizlere kalmış bir şeydi. Kane'in de benim gibi soğuk biri olması beni sevindirmişti. Bu fazla samimiyet ihtimalini sıfıra indiriyordu. Neyse at arabamıza binmiş ve ilerliyorduk. Aklımdaki düşünceler beni oldukça heyecanlandırıyordu. Bu heyecanımı gizlemek zorundaydım yoksa kendimi kolaylıkla ele verebilirdim. Galiba yine sessiz birisi olacaktım bu sayede fazla pot kırmazdım. Zaten en ufak bir yanlışlık görevimizin sonu demek oluyordu.

Şehrin yapısı iyice belirginleşiyordu. İç kesimlere ilerledikçe daha modern bir kentle karşılaşıyorduk. Daha düzgün yollar, daha bakımlı insanlar. Bu zenginler gerçekten beni sinir ediyorlardı. Şimdilik yapacak bir şey yoktu her zamanki gibi sabretmeliydim. Öncelikle hedefimizi bulmalı ve onunla konuşmalıydım. Ondan sonra ne yapacağıma karar verirdim.

Sonunda görev yerimize varmıştık. Oldukça ihtişamlı bir ev bizi selamlıyordu. Bu eve hizmetçi olarak girmek bile çoğu insanın hayalini süslüyordur eminim ki. Bahçe duvarları sıradan insanların girmemesi için oldukça büyük yapılmıştı. Fakat bizim için bu hiçbir zorluk teşkil etmiyordu. Belki de hayatımın son bulacağı eve bir kez daha bakmıştım dikkatlice. Sonuçta oldukça tehlikeli bir göreve çıkmıştık ve ilk defa ciddi bir ölüm tehlikesi altındaydım.

Ben evi incelerken evin kahyası bizi karşılamaya gelmişti. İşte bu andan sonra oldukça dikkatli olmamız gerekiyordu. Artık Raijin Sora yoktu, Kai Ryota vardı. Bizi karşılamış ve anlatıldığı gibi hizmetçi olduğumuz söylenmişti. Çok fazla somurtmak onu şüphelendirebilirdi. O yüzden normal bir şekilde cevap verecek ve bir an önce bizi içeriye almasını bekleyecektim. ''Memnun oldum efendim baş kahya İori. Ben de Kai Ryota. Umarım sizi hayal kırıklığına uğratmayız.'' diyecek ve gülümseyecektim.

[Benjiro Kane]

Sakin bir yüz ifadesinde atlı arabada yolcuğuna devam ediyordu. Camdan dışarı bakıyor bazense gözlerini kapatıp gözlerini dinlendiriyordu, bir nebze de olsa içinde ki o ufak heyecanı dindirmeye çalışıyordu gözlerini kapatarak. Ancak yolculuğun başında toprak zeminde seke seke giderken bu pek mümkün olmasa da taş zemine geçince gözlerini rahatlıkla kapatıp, o ufak heyecanı dindirmek için kendi ile arasında ki savaşı sürdürebiliyordu. Bir kaç saniyede olsa bu savaşa ara vermek ve varıp varmadıklarını öğrenmek için gözlerini açıp dışarıya baktığında yaşam kalitesinin bir önce ki bakışından sonra değiştiğini görüyordu, bazende yağmurdan korunmak için tuttukları şemsiyenin altından onlara selam veren geyşaları...

Zamanı böyle geçerken, gözlerini son sefer açtığında içinde ki o ufak heyecanına kilit vurmuştu. At arabası da eş zamanlı bir şekilde durmuştu, inmeden önce camdan dışarıya şöyle bir göz gezdirmişti önce. Ardından ilk adımı atıp, at arabasından aşağıya inmişti Sakura. Etrafına baktığında yaşamı boyunca gözlerinin pek şahit olmadığı cıvıl cıvıl, renkli bir sokak karşılamıştı her şeyden önce. Çoğu şeyi içinde barındırdığını daha ilk bakışta anlamıştı genç hizmetçi, fakat o bu tarz şeylere ilgi duyan bir insan değildi, o yüzden sokağa süzme işlemi normal bir insana oranla çok kısa sürmüştü, tek bir göz atış kafiydi onun için. Gözlerini önüne çevirdiğinde, az önce süzdüğü sokağa bakan heybetli bir ev, hatta bir köşk karşılamıştı kendisini. 3 ayrı katı olan, bahçeli bir köşk... Ardından gözleri dev kapıya çevirdi, muhtemelen aynan da birden fazla at arabasını alacak kapasitede olmalıydı. Genç hizmetli pek şaşırmadı, aksine böyle heybetli köşklere alışıktı. En azından Kane alışık olmasa da, geçimini bu şekilde sürdüren Sakura alışık olmalıydı. O yüzden yüzünde ki sakin, bu tarz ortamlara alışık olduğunu gösteren bir tavırla yürümeye başladı, yağmurdan kaçınmak isteyen hızlı adımlar atıyordu.

Beyaz hakama üzerine pembe sakura yaprakları işlenmiş, uzun saçlı, erkek fakat bir kadınınkinden farksız pürüzsüz teni olan, bakımlı ve ince bir göz kalemi ile boyanmış gözlere sahip biri karşılamıştı iki hizmetçiyi. Önce sürmeli gözleriyle süzmüş ikiliyi, ardından nazik bir beyefendiye yakışır tonda söze girmişti. Sakura, hafif bir tebessüm eşliğinde dinlerken saygı gereği başını hafiften öne eğmişti. Baş kahya olduğunu idda edip isminin de İori olduğunu söyleyip konuşmasını bitirince söze Kai girmişti. Memnun olduğunu dile getirip, kendini tanıtmıştı. Bundan sonra ise, Sakura başını kaldırıp, gözleri ile Baş Kahya İori'yi önce süzmüş ardından, söze girişmişti.

"Memnun oldum. Bende Sakura efendim, elimden gelen en iyi hizmeti bu gece göstereceğimden emin olabilirsiniz."

Sakin ama karşısında ki insana saygı duyan bir tonda söze girdi. Ve kendini tanıtmak için giriştiği bu konuşmasında bu tonlarda devam etti. Ardından konuşmasını sonlandırıp tekrardan saygı gereği başını öne eğdi. Gerekli komutların gelmesi ile birlikte tekrardan başını kaldırıp, yürümeye başlayacaktı sakin adımlarla.

[GM - Naruto]

Eğilerek selamlıyor ikinizi de, ardından evin ön kapısına ilerliyorsunuz. Geniş, kocaman kapılar tabii ki sizin için açılmıyor, yan tarafta, insanların geçebilmesi için ayarlanmış ufak yerden giriş yapıyorsunuz. Kapıdaki korumayı süzüyorsunuz öncelikle, her türlü tehditi incelemek adına.

Koruma hakama giymiş, bir katana bir tane de wakizashi taşıyor yanında. Saç kesimi ve giysisinin pratikliğinden samuray eğitimi aldığını tahmin ediyorsunuz. Dirsekten bileklerine, dizlerinden ayak topuklarına kadar da hafif görünen bir zırh takıyorlar, en azından biraz koruma için. İri görünümlü adam Iori'yi görünce hiç cevap vermeden kapıyı açıyor ve sizleri malikanenin ihtişamına buyur ediyor.

Bahçe çok geniş. Gerçekten geniş. Ufak bir park gibi. At arabalarının durabileceği bir meydan var öncelikle, onun ardında ise ufak bir göl. Gölün etrafı sakura ağaçları ve onların dallarına asılı kandiller ile süslü. Bahçede bir çok taştan patika görebiliyorsunuz, mükemmel bir şekilde yerleştirilmiş. Bu patikalarda yürüyen korumalar gözünüze çarpıyor hemen. Bahçede 10 tane koruma sayıyorsunuz, çatılara gözünüz seğirtince ise, ok ve yay ile kuşanmış bir 5 kişiyi daha farkediyorsunuz. Burası... İyi korunuyor.

Bahçenin içinden yürümeye başlıyorsunuz. "Bir kaç saat içerisinde misafirlerimiz burada olacak. Sizi mutfağa götürüyorum, aşçılarımız ile tanışın, ardından yemek salonunu donatmaya başlayacaksınız. İşiniz bitince ufak bir mola seansınız olacak, ardından misafirlerimiz için servis yapacaksınız."

Bahçede yürümeye devam ediyorsunuz.