[Ishi] Sanat İçin

[Masaru Riku]

Şu yol git gide sinir bozucu bir hal almaya başlamıştı. Sürekli tökezleyip durunca olur olmadık bir şekilde insan kafayı yiyor. Hayır yani bi yola baş koyduk ama ne bileyim, insan pişman olmadan da edemiyor bazen. Her neyse! Bizde doğuştan geri vites yoktur bunu da herkes bilsin yani. Biz geri döneceksek yolun sonundan u dönüşü yapar öyle döneriz. Biz de böyle bir delikanlıyız yani umarım anlatabiliyorumdur.

Boklu yolun sonuna geldik derken karşıma bir uçurum çıkmıştı. Hayır şimdi zaten boktan bir yola baş koyduk, neden şimdi böyle bir şey çıktı ki karşıma? Zaten yeterince zorluk çekiyorduk ve bu hiç hoşuma gitmemişti. Şimdi sıçrasam bi deeert sıçramasam başka bi dert. Ama fazla düşünmeye gerek yok. Şu kuklaların sözüyle hareket edeceğime ölürüm daha iyi. Bu yüzden arkamdaki keratayı beklemeden kendi başıma hareket edip sıçrayacaktım.

[Shijou Giin]

Sonra peşime birkaç kişi takıldıydı.. Aki çimlere kilitlenmişken Giin'in bakışları sorgulayıcı bir hal aldı.Kuşkulandığı kişi Aki değildi aslında.Ona baktığında...Her tarafa çekilebilecek saf kişiliğini görebiliyordu.Ve Giin için en iyi ihtimalle,olaylar en basit şekilde gerçekleşmiş ve Aki başkası tarafından kil toplamak için kullanılıyordu.Yada başka bir senaryo.Az önce Aki'de hissettiği enerjik havayla beraber başka birşey daha farketmişti.Bu adam Giin'in paranoyasını çok yüksek seviyelere taşıyordu.Karşı koyulamayacak bir merakla doldu Giin.Aki'nin olayını onu izleyerek çözecek yahut onun dilinden konuşmayı öğrenecekti.Her ikisi içinde yolundan biraz sapması gerekecekti.Nehre gitmeseler bile Giin hala görevin ana amacından saptığını düşünmüyordu.Arama alanını genişletirdi en kötü.

Aki'nin büyük adımlarını gördüğü anda Giin yetişmek için birkaç savsak adım attı. Dengesi biraz daha bozulsa,duyduğu hırlamanın etkisiyle neredeyse düşecekti Giin.Tek eli hala cebinde,Aki gibi yerinde dondu.Bu adamın Ame hakkında ciddi bir hırsı olduğunu düşünüyordu.Cümlesinde 'yanlışlıkla' Amegakure'yi kullanması,Giin söylediğinde ise sinirle dolması..Aki bu kadar safsa onu gerçekten sevmişti.Ancak diğer ihtimalleri gözardı etmedi.Net cevaplar alana dek o paranoya sürekli zihninde yer kaplayacaktı çünkü.

Giin tedbirsiz davranmadı.Aki'nin hızına ayak uydurmak için birkaç sıçrayış yaptıktan sonra aralarına sabit bir mesafe koydu.Çevresini gözlüyor,henüz çözemediği 'peşime birkaç kişi takıldıydı' cümlesindeki kişileri görmeyi umuyordu. 'Yavaşla biraz Aki-san.' Sesinin net duyulması için biraz yaklaştı. " Eğer sorularıma cevap verirsen seni kil bulacağın bir yere götürebilirim.Kızma ama...Yanlış yerde aradığını düşünüyorum." Kil bulmak için bu kadar çabalayan Aki'yi kurduğu cümle ile rahatlıkla vurabilirdi.Yahut çok kızar ve o koca cüssesi ile Giin'i ezerdi. Paranoyaksın.

"Peşine takılan adamlar...Kim olduklarını bilmiyor musun ? Alınbandı falan ? Kil toplamanı onlar söylememiştir herhalde."

Fazla yüklenmemek için aklındaki soruların bir kısmını sorabilmişti.Giin'e kalsa,arkalı önlü soru yazılı bir kağıdı Aki'ye verebilirdi.

[Bishamon Hachiman]

Yolun kayganlığı yüzünden yavaş yavaş aşağı inerken kafamı bir şeyler kurcalamaya başlamıştı. Bu sarı saçlı adam neden tek bir sebep yada görüş bildirmeden benim dediğim yoldan gitmeye karar vermişti. Ayrıca şu emo tipli çocukta hiç bir sorumluluk emaresi göstermeden yola atlamıştı. Sunduğu bahaneler ise saçma sapandı. Yani ya bu ikili benim hakkımda kötü bir şeyler planlıyorsa. Biz kil toplamaya en az 45 dakika önceden başlayacaktık. Daha doğrusu ben öyle düşünüyordum. Benim bu şekilde düşünmemi sağlayıp gardımı düşüreceklerdi. Böylelikle ben kil işiyle uğraşırken şu emo ile sarı çıyan bana saldıracaktı. Şaşkınlığımdan istifade edip beni etkisiz hale getirecekti yada daha kötüsü öldüreceklerdi. Peki benden ne istiyor olabilirlerdi ki. Ben normal bir shinobiydim. Tabi şeyi saymazsak. Benim telekinetik güçlerim bir kekkei genkai'idi. Ek olarak bildiğim kadarıyla ailemin tek hayatta kalan üyesiydim. Yani gücümü bir şekilde çalmak yada ele geçirmek istiyorlardı.


Ben şüphelerimle boğuşurken, çocuk şüphelerimi dahada artıracak bir biçimde direk aşağı inmişti. Kesin aşağıda gizli bir silah vardı ve ben inerken arkamdan bana onla vurup öldürecek yada bayıltacaktı ama bu durum sadece benim iç kuruntum da olabilirdi. Bu yüzden çocuğa saldırmam yada tabana kuvvet geri koşmam daha kötü sonuçlara yol açabilirdi. Çıkmazda kalmak beni delirtmeye başlamıştı. Şimdiden kontrolümü kaybetmiştim ve ellerim titriyordu.

Öncelikle anı kurtarmak zorundaydım. Kil toplama işini daha sonra düşünecektim. Sarışının ben aşağı inerken beni arkadan vurma ihtimali yüzünden aşağıya inmek için başka bir yol bakınacaktım. Aynı anda ise '' Hemen geliyorum.'' diye çocuğa bağıracaktım. Eğer gerçekten bir bana zarar vermek istiyen biriyse ona bunu anladığımı belirtmemem lazımdı.

[GM - Naruto]

Giin: "Ya... Galiba onlar da bizim köydendi. Bilmiyorum ne dertleri vardı ama ya yoruldular ya da kayboldular." diyor Aki ve ricanla yavaşlamaya çalışıyor. Bu hali onun görüntüsünde yavaş çekim etkisi bırakıyor, anlıyorsun ki az önce zaten olabildiği en yavaş halinde yürüyormuş adam. "Gerçi adım çıkmış dokuza... Göreve gidiyorum desem bile inanmıyor artık kimse." dediğinde sesindeki sitemle karışık suçluluk duygusunu hissedebiliyorsun. Etrafına baktığında herhangi bir şey göremiyorsun, her şey hala senin istediğin şekilde sakin ve huzurlu. Esmeye çalışan hafif rüzgarın hışırtısı ile yer yer kuş sesleri var.

"Yukarı falan her yere baktım, bir aşağısı kaldı." diyip duruyor ve beline bağlı olan büzüşük bir torbayı çıkarıp çözüyor. Anımsıyorsun ki, aynı torbadan sana ve diğer iki arkadaşına da vermişlerdi. Nehirden çıkaracağınız killeri tıkıştırabileceğiniz özel çuvallar bunlar. Ne çok büyük, ne çok küçük. "Bir bunları buldum." diyip torbanın ağzından sana gösteriyor içindekileri. Rengarenk 5-10 taşla doldurmuş şapşal. "Gerçi artık Nana da yok, kime vereceksem bunları." diye mırıldanıp döküyor taşları yere. Az önceki sitemi kırgınlığa dönüşüyor bu ses tonunda. Geri torbayı büzüştürüp beline takıyor. "Bizim binanın oralarda dolanıyordum orda dedi Jounin'in teki. Kafayı taktı adam zaten bana ne zaman görse iş takıyor. Aşağıda da bulamazsam koyarım heykeline traşına ya, benden önemli mi? Sen ne görevi yapıyon burda Giin-san ben seni geziyo falan sandıydım." diye hemen de geri neşeleniyor. Yapmacık bir neşe olmasa duygularının çok çabuk değişebildiğini düşüneceksin ama bu haliyle sadece zayıflığını gizlemeyi çalışıp başaramayan biri gibi duruyor.

Riku: Aşağıya sıçramanla alt zemine beklediğinden de sorunsuz bir iniş yapıyorsun. Taşa varana kadar çektiğin yol gibi değil bu, gayet düzgün, gayet tutarlı. O yüzden artık çakra toplamayı kesiyorsun ayaklarında. Arkanda bıraktığın arkadaşın sesleniyor sana ama pek umursadığın söylenemez. Hesaplamalarına ekstra katmana gerek kalmıyor ve artık daha net görmeye başlamış olduğun nehre iki dakika gibi bir sürede ulaşıyorsun. Kim gelmiş, kim kalmış umurunda olmadığı için de, kili doldurman için verilen çuvalı hazırlayıp, akıntının çok şiddetli olmadığı bir yere çekiliyor, başlıyorsun işine.

Hachiman: Çocuğun bir şey sorup demeden çat diye aşağı inmesiyle tüm şüphelerin iyice tavan yapıyor. Artık bu olay kuruntu boyunu aştı millet ciddi ciddi takmış senin kanındaki yeteneğe. Resmen senin üzerinde hakimiyet kurduğunu ve o ne yaparsa senin de aynısını yapacağını düşünüyor baksana. Bir yakalasa seni, senin var olmadığın müthiş güçlü bir ırk yaratacak ama şimdi arkasından gitmeyip çocuğu işkillendirirsen de fena olur farkındasın. Etrafta girdiğin yoldan başka yol da yok zaten. Diğer çocuğun girdiği yol var ama durduk yere oraya gidersen iyice hain planlarını anladığını belli edeceksin. Hem o çocuğun da bu plana dahil olmadığı ne belli? Belki de en başından beri seni o yola sokmak gibi bir planları var. Tüm fikirlerinin zihnindeki çıkmaz sokaklara çıkması seni müthiş bir strese sokmakta. Bir karar verip harekete geçmek zorundasın.

[Bishamon Hachiman]

Şu tipsiz Riku'ya bak, anlamayacağımı sandı ama benden kaçar mı. Şu yürüyüşe, şu davranışlara bak şaka gibi. Bütün hareketleri bir şeyleri gizlemeye çalıştığına işaret ediyor. Şeytan diyor ki it şunu aşağı, düşüp ölsün bebe ama işte %99.999... milyar tane daha 9 emin olsam bile kesin pis bir şeyler planlıyor diyemiyordum. Bu yüzden bu herife zarar vermek hiç yoktan başımı ağrıtabilirdi. Belkide amaçları oydu. Ben onlara saldırınca suçlu duruma düşecektim. Böylece mapusa gidince beni orada kaybedeceklerdi. Kimse takım arkadaşlarını öldüren bir shinobiyi önemsemezdi. Böylece hiç bir etik/yasal engelle karşılaşmadan yeteneğimi çalabilirlerdi.

Sözde takım arkadaşım dediklerime hiç dikkat etmeden aşağı inmişti bile. Sağa sola bakmama rağmen herhangi başka bir yol görmemiştim. Geri dönmekte bir seçenek değildi. Sanki birileri bilerek yolu bu şekilde ayarlamıştı. Bazıları buna tesadüf diyebilirdi ama benim gibi zeki biri hemencecik bunun tesadüf olmadığını anlardı. Büyük ihtimalle bu Riku yada Gin ertesi gün uyurken nöbette gizlice buralara gelip, Doton jutsularıyla alternatif yolları kapatmışlardı. Benim ne kadar zeki olduğumu da bildiklerinden direk en mantıklı yolu seçeceğimi biliyorlardı. Yani göz göre göre tuzağa gidiyordum.

Yapmam gereken çok açıktı. Planlarından habersizmiş gibi davranıp onlara sanki temiz bir fırsat veriyormuş gibi görünecektim ama aslında tamamen hazır olacaktım. Bu sayede onları şaşırtıp yenebilirdim. İlk önce şu kayadan aşağı inecektim. Bu herif sağdan indiyse ben en soldan, soldan indiyse en sağdan inecektim. Amacım aşağı indiğimde sırtımın ona dönük olmayacak bir pozisyonda olmasıydı ama eğer ya o bunu da düşünmüşse? Geçen seferde inişte en kısa yolu seçeceğimi tahmin etmişlerdi. Yani benim ineceğim kısımdaki taş belkide zayıf olacaktı ve kırılıp benim düşmeme sebep olacaktı. İşi şansa bırakamazdım. O yüzden bu piç Riku nereden indiyse bende oradan inecektim.

[Masaru Riku]

Sonunda dertli yoldan kurtulmuştum. Gayet güzel bir yoldan ilerlerken görevin çok rahat olduğunu farketmeye başlamıştım. Tamam, başta sıkıntılı bir yoldan ilerleyip canımızı sıkmıştık ama şimdi bu neydi? Başımıza takılan bi düşman falan da yoktu. Ben hiç böyle şeyler beklemiyordum... Kafamıza gök taşları düşsün, bin kişilik bir ordu saldırsın, domuzların saldırısına uğrayalım! Bütün hayatımı mahveden, bütün bu insanları kontrol edip bana azap çektirmeye bayılan götelek şuan uyuyor olsa gerek. Yoksa götümün bu kadar rahat olduğu bir günü rüyalarımda bile göremezdim. Olsun olsun. Bugün de ölmedim anne!

Şu insanların takım çalışmasına falan önem vermesi beni bitiriyor. Peşime takılan eleman arkamdan bir şeyler haykırmıştı ama kimin umrunda? Zerre sikime takmadan devam etmiştim yoluma. Hazır rahat rahat ilerleyebileceğim bir yol bulmuşken durmaya hiç niyetim yoktu. O da kendince takılsın kafasına göre işte. Alt tarafı kil toplayacağız. Kil lan kil. Toprak gibin bişi.

Görev her geçen dakika daha da kolaylaşmaya başlamıştı. Eğer bu kadar kolay bir görevse neden köyün cesur askerlerini yolluyorlardı ki? Böyle sistem mi olur lan! Hani bizim kötüleri öldürmeye yemin içmiş gönüllerimiz? Gittik, boktan bir yoldan inip nehre vardık, şimdi de hiçbir şey yokmuş gibi kil toplamaya başladım. Eee? Bunu o sikik adam yapamıyor muymuş? Bi moruk düğünde götünü başını dağıtacak diye onu köye taşımak eminim daha eğlenceli geçerdi. Pişmanım dostlarım! Pişmanım! Neyse neyse... Killeri salak salak toplamaya devam!

[Shijou Giin]

'Galiba bizim köydendi.'

Aki'nin samimiliğine olan kuşkusu siliniyordu.Hala karmaşık biriydi.Hala kurduğu her cümle Giin'de onlarca soru sorma ihtiyacı hissettiriyordu.O yavaşladıkça Giin hızlanarak yaklaşmaya çalıştı.Ona bakıp şüphelerini bir kenara koyduğunda...Sürekli çabalayan ama insanlar tarafından hor görülen,çabası yok sayılan biri olduğunu tahmin ediyordu.Giin bunu yapabilecek biri değildi.Ne bu adamın çırpınmalarını yok sayabilir ne de 'git şunu yap' tarzı konuşabilirdi.Diğer iki chuuninin tavırlarını da düşününce,bu görevi onlarla tamamlamaktansa Aki ile ortak çalışmak daha cazipti.

'Yoruldular ya da kayboldular.'

Gözleri çevreyi tekrar tekrar taradı.Giin içten içe yumuşadığını hissediyordu.Aki'ye olan güveni büyüdükçe çevrenin huzuru daha belirgin bir hal almaya başlamıştı.Bu yolu seçtiği ilk anda arzuladığı sakinlik aldığı nefese dahi hükmediyordu.Ancak bazı şeylere engel olamıyordu Giin.Kurduğu tüm senaryolar,Aki'nin yarım bıraktığı cevaplar zihninin çevresine bir bariyer örüyordu sanki.Giin sakinliği vücudunda hissetmiyordu.Sakinleşemiyor,o istediği huzura erişemiyordu.

Koşar adımları sona erdiğinde soluklanabileceği tek fırsatı kullandı.Aki'den durmasını rica etse de en yavaş hızı dahi Giin için efor sarfetmesini gerektirecek bir seviyedeydi.Aki belindeki çantaya yöneldiğinde Giin kendisininkini yeni farketmişti sanki.Köyün ona verdiği çantayla birebirdi.Bu Aki'nin 'gerçekten' bir görevde olduğunu kanıtlıyordu aslında.Aki'nin yaydığı kırgınlık o enerjik aurasını bastırdı.Giin bunu benliğinde hissedebiliyordu.Yere dökülen rengarenk taşlar bunun tepe noktası olmuştu.Ona yardım edecekti.Diğer chuuninlerin ne düşüneceğini bu noktada umursamıyordu.

"Aki-san." Yüzündeki duygu yüzlü ifadeyi silmeye çalıştı.Aki'nin enerjikliğine asla erişemezdi ancak 'gerçek' bir gülümseme oluşturdu suratında. "Tabii ki senden önemli değil." Belindeki torbayı çıkararak Aki'nin göz hizasına getirdi. "Gezmiyorum,bende kil topluyorum.Daha doğrusu topluyoruz.Sen ve ben.Gel seninle anlaşalım." Gülümsemesini büyüttü. "Ben senin kil toplamana yardım edeceğim.Sende benim tüm sorularımı cevaplayacaksın.Alınma ama söylediklerin bazen kafamı çok karıştırıyor."

"Eğer kabul ediyorsan.."

Irmağa giden yola doğru döndü.Ne kadar yolu kaldığını tahmin edemiyordu.Diğerleri muhtemelen çoktan ırmağa inmiş olmalıydı.Onların yanına gitmek yerine biraz uzağı hedefleyecekti Giin. "Takip et beni.Bana söylenene göre kili buralarda değilde ileride ki ırmağın dibinde bulma şansımız daha yüksek."

[GM - Naruto]

Riku: Kil toplamaya çıkıp ciddi ciddi kil topluyor oluşunun sıkıntısıyla yapıyorsun işini. Sana verilen çuvalı doldururken bir yandan da keşke nehirden iguana falan çıksa da saldırsa diye düşünmüyor değilsin. Böyle giderse diğerlerinden önce indiğin gibi, diğerlerinden önce de geri çıkacaksın. Harbi, sizden ayrılıp gidenden hala ses yok, öbürü de... Manyak mıdır nedir senden taaa metrelerce uzakta takılıyor, zırt pırt sana bakıyor.

Hachiman: Çoktan nehre ulaşıp işine başlayan, daha doğrusu başlamış gibi yapan lanet olası hain takım arkadaşının yolundan ilerliyorsun sen de. Tıpkı onun yaptığı gibi sıçrıyorsun aşağıya ama yolun geri kalanında onun adım attığı yerlere bile basmayacak derecede titizlik sergiliyorsun. Gariptir ki, sen de kısa süre içinde ulaşıyorsun nehre, ama sarışın epey bir uzağında konum seçiyorsun kendine. Gözün de sürekli onun üzerinde. Hayır şimdi çakmasın çaktığını diye sen de kil topluyor gibi yapsan açık vereceksin, e işine bakmasan zaten çakacak. Her türlü ilk saldırılan sen olacaksın bu gidişle. Kim bilir kaç kişiyi takmıştır peşine bu sarı var ya. Nehirde saklanmıyorlarsa ne olasın.

Giin: "Oooo kil!" diye sevincini yaşayamadan bariz bir kafa karışıklığı hali alıyor Aki'nin suratı. "Anlaş...alım?" diye dinliyor lafının kalanını. "Anlaşalım anlaşmasına da, ne sorcan ki bana?" diyip seni takip etmeye başlıyor. Sana uyum sağlayabilmek için, gene yavaş çekimde ne yazık ki kendisi. "Lan ırmak dedilerdi sanki ya, doğru be..." diyor büyük bir pişmanlıkla. Farkında olmadan seni geçiyor. Bir adım, üç adım, beş adım... Fark iyice büyürken "Sen de amma yavaşsın be Giin-san, ben şimdiye indiydim buradan ha." diyor sana gülerek. Bir aşağılama hissetmiyorsun ama ses tonunda. Zaten tanıştığınızdan beri iyi huyunu pek bozmadı. Sırtına binip götür beni desen istesen itiraz etmez, o derece.

[Bishamon Hachiman]

Şu piçin tipine bak, insan sadece bunun tipine bakarak ne halt yemeye çalıştığını anlıyor. Benim peşime kim düştüyse çok beceriksiz kişileri işini yapması için göndermiş. Yada benim muhteşem zekamı hesaba katmamıştı. Hatice ne olursa olsun, üstün zekam sağolsun planlarını deşifre olmuştu. Her ne kadar planlarını çözmem büyük bir başarı olsa bile daha paçamı bu işten kuramamıştım. O yüzden rehavete kapılmanın lüzumu yoktu. Şu piçten ve onun yandaşı emo'dan kurtulduktan sonra şunları bir güzel sorgulayıp, peşime kimin düştüğünü bulmam lazım.

Kaya'nın üstünden aşağı yumurta kafaya bakınca onun işe çoktan başladığını görmüştüm. Sırf benim anlamamam için gerçekten de kil topluyormuş gibi davranıyor. Ben şimdi ona gösterecektim. O değil, emo hala ortalıkta yoktu. Büyük ihtimalle bana pusu kurmak için uygun anı kolluyordu. Bunlara planlarını anladığımı belli etmemem lazımdı. Yoksa elimdeki yegane avantajı da hiç etmiş olacaktım. Bunun için ise gerçekten kil toplamam ve işime bakmam lazımdı. Zaten aşağıya geç inmem dolayısıyla iyice dikkat çekmiştim. Gerçi bu seferde dikkatim kil toplamak yüzünden bölündüğü pusu anında zor duruma düşebilirdim ama elden bir şey gelmiyordu.

İlk olarak şu sarı çıyanın 4 metre yakınından 10-15 metre kadar gerisine gidecektim. Ona arkamı dönmek idam fermanımı imzalamak olurdu. Yüzüm, bu herifin sırtını ve şu emo'nun geleceği uzun yolun sonuna doğru bakacak şekilde bir yere yerleşecektim. Aynı zamanda şu sarı çıyanla arama güvenli bir mesafe koyduğum gibi durup yerdeki çok ufak bir taşa odaklanarak onunla kil torbasının alt kısmını kesecektim. Daha sonra ise kunaimle yere geniş bir daire çizip, kunaimi dairenin iç kısımlarına saplayarak bir derinlik belirtecek ve tekrar kunaimle daire'nin üzerini 10 eşit parçaya bölecek şekilde çizecektim. Daha sonra telekinetik yeteneğimi kullanarak her bir parçayı torbaya koyacaktım. Böylelikle dikkatimi fazla bölmeden torbamı dolduracaktım.

[Shijou Giin]

"Acele etmenin gereği var mı ?" İronik bir şekilde hızını yükseltti Giin.Kendini zorlamıyordu ancak Aki'nin hızı biraz anormaldi.Ağır çekim koşan birinin yanında gerçekten çabalayan Giin..Dışarıdan nasıl göründüklerini merak ediyordu "Aslında ırmağa inmek için kısa bir yol vardı.Onun yerine ormanın içindeki yolu seçtim.Amacım yavaş gitmekti yani.." Laf sokmadığını belli etmek için gülümsedi.Gerçi soksa bile Aki'nin bunu anlayacağını düşünmüyordu.Fazla iyi huylu ve saftı.Giin'in onu kullanmasına müsade edecek derecede hemde. "Sorulardan ziyade,herşeyi biraz daha sakince anlatsan iş çözülecek gibi sanki."

"Ishi'de dolaşırken sana takan jounin kil toplamanı söyledi.Kil toplayacağın yeri unutarak muhtemelen tüm vadiyi didik didik aradın.Bu sırada peşine birileri takıldı.Anlattıkların bunlar." Ses tonunu,mimiklerini ciddileştirdi Giin.Sakin ruh haliyle sorduğu sorular daha fazlasını yaratmıştı çünkü.Belki bu sayede,Aki'yi de ciddi olmaya zorlayabilirdi.Bu durum kesinlikle net cevaplar almasını sağlardı. " En iyi tahminim...Buraya kil toplamak için bir takımla yollandın.Ve o kadar hızlı gittin ki onları kaybettin.Bu kaybolduğunu,yorulduğunu söylediğin insanları açıklar.Ayrıca kili aradığın yeride." Sözlerinin Aki'yi sinirlendirme ihtimalini yok saymayacaktı.,aralarındaki mesafeyi biraz yükseltti. "Boşta kalan şeylerse Nana ismi ve arada bir 'sanırım' farketmeden söylediğin Amegakure." Kendini savunma ihtiyacı hissediyordu Giin.Fiziksel bir savunmaydı bu.Çevreyi gözleriyle tekrar taradı. "Yanlış anlama Aki-san.Senden şüphe duymuyorum.Sadece peşine birilerinin takıldığını söyledin ve bir shinobi olarak bu beni tetikte olmaya zorladı."