[Kusa] Kâfile

[Kyogi Haze]

Kardeşi yanından geçip giderken kapının dışına ufak bir bakış attı Haze.Fuka'nın anlattığı ANBU hikayesinden sonra binadaki Kusa shinobilerinin kendilerine duydukları güveni sorgulamıştı açıkçası.Korkunç ses tonu,ANBU maskeleri.Beyninde dönen merak ve hırstan yoksun olsa onun için bile korkutucu şeyler olurdu bu ögeler.Fakat direk sonuca oynama amacı taşıyordu Haze.Kontrolden yoksun bir şekilde hemde.Suskunluklar ve Ame kafilesinin durgunluğu üç kardeşi fazlasıyla yavaşlatıyordu ve Haze'nin kontrolünü eline geçiren buydu. "Kapıda bekleyin." diyerek kardeşini takip etti.Ses tonunun sertliği Kusa'lılara güven verme amacı taşısa da,içten içe hala meydan okuyordu içerideki yedi shinobiye.Kendi evinde onlar tarafından domine edilmeyi kabullenmeyecekti.Ame Daichou'sunun dahi Kusa topraklarında belirli saygı sınırları olmalıydı.

Kardeşinin yanına aynı pozisyonu alarak oturdu Haze.Metal sopası Fuka'nın asası gibi kucağındaydı.Ondan farklı olarak tamamen dik ve tetikte bekliyordu Haze.Liderin gözlerinin bulunduğu yeri tahmin ederek oraya kilitlenmişti.Sakinleşmeliydi.Ve bu konuda kardeşinin ses tonu dayandığı duvar olmuştu.Haze'nin aksine fazla anormallik taşımıyordu Fuka.Mantığı her zamanki gibi ön plandaydı ve bunun sonucunda,kaçamak yapmayacakları tarzda soruyordu sorularını.İki tarafında kazançlı çıkacağından bahsetmek... Amelilerin inadını ve soğukluğunu kırabilirdi bu yöntem.Şayet Haze bile,peşinde kendisi gibi biri varken biraz rahatlığa hayır demezdi.Diğer yandan burada verecekleri cevap bir hedef şaşırtma olabilirdi.Gerçi ne derlerse desin Haze bir aldatmaca olduğunu düşünecekti.Sonuçta Kusa'lıların elinde tek bir bilgi dahi yoktu ve söylenecek en ufak kelime onları deli gibi araştırmaya itecekti.Mantıklı düşünebilen kardeşi için gerekli ortamı sağlamalıydı bu yüzden.Sinirlerine hakim oldu.Kardeşinin lider ile yapacağı konuşmayı sağlıklı bir şekilde bitirmesi gerekliydi.Diğer shinobiler olaya müdahale etmedikçe sakin bir şekilde beklemek istiyordu.

[GM - Naruto]

Out: Mitsuko'nun turu pas. 1. pasiflik uyarısı.

Eleman önce olduğu yerde biraz öne doğru eğiliyor, çenesini kaşıyor, önce Fuka'yı, ardından Haze'yi süzüyor. Onu göremeseniz de sizleri tarttığı belli. Derin bir nefes veriyor, ardından konuşmaya başlıyor kuru ve derinden gelen çatallaşmış sesi ile; "Bu gizli bir bilgi. Hâkimiyeti tartışılan bir bölgedeki hareketlerimiz için size rapor verme zorunluluğumuz yok. Diğer sorunuz?"

Elemanın referans gösterdiği olay, 30 sene önceki savaşta tekrar tartışması başlayan "Doushi Krizi". Yağmur Ülkesi'nde bulunan belgelere göre bu yöre onlara ait imiş, lâkin Çimen Ülkesi'nin elinde benzer yaşta bir belge bulunamamakta. Bu yüzden o kadar eski zamanlardaki hakimiyetini kanıtlayamamaktalar. Ancak eski yapılar, bulunan tarihi eserler hep bir Çimen Ülkesi'nin kültürel varlığını göstermekte. Ayrıca bölgede yaşayan halkın çoğunluğu da, Çimen ülkesine mensup. Bu yüzden bu tartışma sürekli tekrar deşilmekte, fakat bu barış ortamının bozulmaması için iki ülke de agresif yöntemlere başvurmuyor.

Ancak adamın dediği şeyin ne kadar legal bir dayanağı var bilemiyorsunuz. Sırf burası tartışmalı bölge diye rapor vermeme hakkının olduğunu ilk kez duyuyorsunuz. Size bir anlam ifade etmiyor, ama ne avukatsınız, ne de politikacı. Yanlış bir hamlenizde muhtemelenn iki ülke arası savaşın tetiklenmesine kadar gidebileceğinden aşikârsınız fakat.

[Kyogi Fuka]

Fuka adamın cevap vereceğini dahi düşünmemişti. Adamın onları dikkatli bir şekilde süzmesini izledi ve konuştuğu zaman ki yaşadığı şaşkınlığını gizlemek için tüm yüz hatlarıyla mücadele etmek zorunda kaldı. Adam sözlerini bitirirken suratındaki gülümsemeyi saklayamamıştı. Lider çok eski zamanlarda kalan şeylerden bahsediyordu ve Fuka karşısındaki adamın sözlerinin ne kadar doğru olduğunu umursamadan tekrar konuşmaya başladı. Çünkü her halükarda adam kaçacamak bir cevap vermişti ve bunu söylemeden kısa bir süre duraklamıştı. Çenesini kaşıması veya hafifçe eğilip ikisini tartması gibi şeyler zaman kazanmak için yapılan ufak oyunlardı. En azından Fuka böyle düşünüyordu.

Pekala, bunu not ederek devam edeceğim. Ancak tekrardan uyarmak zorundayım ki bu odadan çıktığımız zaman rapor vermek için direk olarak amirlerimize gideceğiz ve sizinle herhangi bir ilgimiz kalmayacak. Kısacası bizim işimiz rapor vermek ve her halükarda aynı eforu harcayacağız. Eğer tatminkar cevap alamazlarsa sizinle ilgilenmeye devam edecek olan kişiler gene amirlerimiz olacaktır. Ve belkide saha görevi için başka bir ekip.

Sözlerinde tehdit vardı.. Her bir zerresinde. Ve karşılarındaki adamların da bunu anlaması için elinden geldiğince sakin bir şekilde konuşmaya çalışmıştı.

Eminim rapor vermemek ile ilgili yetkinizi araştıracak ve gerekirse köyünüzle ayrıca irtibata geçeceklerdir. Diğer soruma geçiyorum..

Fuka adamların kendi köylerinden de gizli bir iş çevirip çevirmediklerini anlamaya çalışıyordu. Eğer bu sözlerine karşı herhangi bir tepki verirlerse işi fazlasıyla kolaylaşacaktı. Liderin tepkisini dikkatlice incelerken konuşmaya devam etti ve diğer sorusunu yöneltmeden önce hafifçe boğazını temizledi.

Önceki soruda da söylediğim gibi burada bulunduğunuz her gün merkezdeki kişiler daha fazla tedirgin oluyor. Ve ne zaman ayrılacağınız ile fazlasıyla ilgileniyorlar. Köyde bulunma nedeninizi söylememenizi anlayabilirim ama sanırım buradan ne zaman ayrılacağınızı söyleyebilirsiniz? Kusagakure'de buna göre size daha fazla serbestlik tanıyarak belli bir zaman dilimi verebilir.

[Kyogi Haze]

Yüz ifadesini sabit tutmak için çabalasa da kaşlarının çatılmasına engel olamadı.Psikolojik mücadele ve kelimelerle oynamak,bu gibi durumlarda Haze'nin ilgi alanına girmiyordu.Fuka ve lider...Bu konularda odanın başrolleriydi.Göz ucuyla kardeşine baktığında bocaladığını farkedebiliyordu.Dilsiz değiller. Direk olarak cevap gelmesi ikisinide şaşırtmıştı haliyle.Suskun bir şekilde oturmalarını bekliyordu açıkçası Haze.Gelen cevabın içeriği onu harekete geçmek için zorlasada yinede bir orta nokta bulunmuştu.Fuka'nın ılımlı yapısı muhtemelen anahtar görevi görmüştü.Kusa yerleşkesi onları sorguya 'zorunluluk' nedeniyle almıştı,iki kardeş ise otoriteyi olabildiğince ellerinde tutarak iki tarafın çıkarlarını gözetiyordu.Diğer bir konu ise Ame'lilerin kibirini sonunda bir nedene bağlamış olmasıydı.Liderin bahsettiği olay Haze'nin sadece kulağına çalınmış cümlelerden ibaretti.Köyü bu bölgeyi sahiplenecek resmi şeylere sahip değildi.Fakat kasaba bugünlerde Kusa sınırlarına dahil kabul ediliyordu.Bu konuyu tartışmak sadece yarayı deşme görevi görecekti.Amaçları buydu belkide.Toprakları olarak varsaydıkları bu bölgeyi geri almak.Handa beklemeleri,zaman kazanmak için sundukları bir bahane olabilirdi.Bu aralıkta pekala zemin kurabilirlerdi.Frenledi Haze.Düşündükçe bir komplo planı ortaya çıkıyor ve dallanıyordu.Kardeşine güvenmeliydi,kendisi lider ile konuşmaya yetecek bir iradeye sahip değildi haliyle.

Bakışlarını liderden çekerek diğer shinobilerin üzerinde gezdirdi,son olarak kapıda beklemesini istediği Kusa shinobisine.Fuka olaya hakim gibi dursada konuşmanın onları sonuca ulaştıracağını düşünmüyordu.Lider kasaba üzerindeki sözde haklarına dayanarak herşeyi savuşturabilirdi.Haze bu noktada çıldıracak gibi oluyordu fakat köyleri birbirine düşüren bir olayda başı çekmeyecekti.Kusa'ya olan bağlılığını ve sevgisini,beynini dürten problemlerin önüne koyabilecek kadar kendine hakim olduğunu düşünüyordu.Yinede Ame takımının ensesinden düşmek için bir sebebi yoktu.Kardeşi konuşmasını tamamladığında rapor işini ona bırakarak han çevresindeki devriyeye katılacaktı.Gördüğü üzere odada birşey yaptıkları yoktu.Amelilerin dış bölge ile iletişimini tamamen kesmek Haze'yi fazlasıyla rahatlatırdı bu nedenle.

[GM - Naruto]

"Eğer her şey yolunda giderse, yarın gece." Derindem gelen ses sanki iki taşın birbirine sürtmesinden farksız. Öksürüyor konuştuktan sonra, boğazını temizliyor, ardından derin bir nefes alıyor. Yorgun olduğu hissine kapılıyorsunuz. "Başka bir sorunuz yoksa, kişisel alanımı daha fazla ihlâl etmemenizi rica edeceğim." Bir elini kaldırıyor ve kapıyı gösteriyor size. Çıkabilirsiniz, veya şansızını daha fazla zorlamayı seçebilirsiniz. Ortam ilk girdiğiniz gibi hala kasvetli, istenmediğinizi anlamaktasınız.

Haze diğer shinobilere göz gezdiğrdiğine, her birinin meditasyon halini bırakıp sizleri süzmeye başladığını farkediyor. Gerçekten üzerinizde ağır bir stres olduğunu düşünüyorsunuz. Ortam sizi söndürüyor.

[Kyogi Fuka]

Fuka sopasını yavaşça yere dayadı ve almış olduğu cevapla birlikte doğrulmaya başladı. Adam artık gitmelerini istediğini açıkça belirtmişti. Şayet daha fazla durmaları için de bir sebep kalmamıştı. Dayandığı asasından destek alarak ayağa kalktığında yavaşça üstünü silkeledi ve kafasıyla minik bir selam çaktı. İş birliğiniz için teşekkürler. Son sorumu da sorduktan sonra söz verdiğimiz gibi buradan ayrılıyoruz.

Son soruyu sorarken dikkatli olmalıydı. Çünkü liderin söyledikleri şeyler sonucunda amegakurelilerin buraya gerçekten de bir amaç uğruna geldiği kesinleşmiş gibiydi. Bugün pasif kalacak gibi gözüküyorlardı ancak yarın geceye kadar neler olabileceğini ancak tanrı bilirdi. Buradan çıktıkları gibi yapacakları ilk şey yarın geceye kadar tüm savunmayı güçlendirmek olmalıydı. Bunu da yerel shinobilerin iş birliği ile gerçekleştirmeyi düşünüyordu. Gene de yeterli olmayacağını düşünürse Haze'yi de destek vermesi açısından yarına kadar burada bırakabilirdi. Haze kendi başına bile yeterince güçlü bir destek olurdu. Rapor vermeye gittiklerinde belirteceği durumlara göre ekstra destek istemek bile mümkündü. Bunun için Haze'nin de düşüncelerini almak istiyordu. Şimdiye kadar sakin kalmayı başarmış olan abisine büyük bir gururla baktı. İstediği zaman pekala kendisini tutabiliyordu işte.

Her şeyi açığa kavuşturduğumuz için mutluluk duyuyorum. Köyler arasında herhangi bir münakaşa çıkmaması adına bu gerçekten de güzel bir adım oldu. Şu andan itibaren sizinle bir daha irtibat kurulmaması için diğer yetkilileri uyaracağım ancak yerel güçler için hala yabancı sayıldığınızdan dolayı dışarıda bir kaç arkadaş yanlış anlaşılma olmaması adına beklemeye devam edecektir diye tahmin ediyorum.

Son soruya gelecek olursak;

Kısa bir zaman da siz yada başka bir amegakureli shinobinin burayı tekrar ziyaret etmekle ilgili bir planı var mı?

Rapor vereceği kişiler için önemli bir soruydu. Ayrıca üstü kapalı bir şekilde de olsa burada gerçekleşebilecek bir operasyon olup olmayacağını, ki adamın anlattığına göre buranın kendi sınırları içinde olması gerektiğini düşünüyorlardı, öğrenmeleri gerekirdi. Kendisini üstün gördüğü her halinden belli olan biri için anlık bir gaflet ile birlikte ufak bir bilgi sızabileceğini umuyordu. Ama bu küçük umuta bağlanmış ta değildi.

[Kyogi Haze]

Anlık titreme Haze'nin suratında kendisini aşağılayan bir sırıtmayı beraberinde sürükledi.Haze ortalığı karıştırmak için fazla hevesliydi.Elinde bir sebep yoktu.Şayet Ame'lileri şüpheli kılan tek şey Kusa sınırlarına dahil bu kasabaya 'shinobi' sıfatı ile gelmiş olmalarıydı.Ve liderin dediği gibi onların şahsi alanlarına girdiklerini biliyordu.Kardeşinin yapmacık cana yakınlığı olmasa yaptıkları şey onları suçlu durumuna düşürebilirdi hatta.Haze sakin olduğu sürece bu noktadan oldukça uzak olduklarından emindi.Uyum sağlamaya çalıştı,kardeşiyle bir bütün olmak tonla farklılıklara sahip olsada onun için zor değildi.

Fuka ayaklanırken sabit durumunu bozmadı.Diğer shinobiler hala yerinde olsada bakışlarındaki farklılığı sezebiliyordu Haze.Pozisyonları,grup adına konuşan liderin sözleri aşılmaz bir duvar gibi gözüküyordu.Ne bilgi vermişlerdi,nede çıkarım yapabilecekleri bir açık.Shinobilerdeki değişim onu korkutmamıştı.Tedirgin ediyordu sadece,Haze için bu korkudan daha illet birşeydi.Kendi bakışlarındaki hırçınlığı istemeden sindirmişti.Ameli shinobiler gibi odanın havasıda değişiyordu.Açıkça,iki Kusalı odanın içinde ufalıyordu.Kardeşi sözlerini ortaya dökerken ayaklanarak kapıya doğru birkaç adım attı.Odanın içindeki şeyleri zihninden geçirdikçe sinirlendiğini hissediyordu.İleri zamanlara odaklandı.'Eğer herşey yolunda giderse yarın gece'. Bu cümle onların yakın zamanda harekete geçeceğinin kanıtı gibiydi.Yarın geceye kadar,Haze bu binanın çevresinden bir adım dahi uzaklaşmayacaktı.Gerekirse yerleşkenin desteğiyle bu binayı tamamen kuşatmayı düşünüyordu.Yan odalara,hatta hanın bir deposu varsa oraya dahi nöbetçi dikmeyi isterdi.Tüm komuta onun elinde olsa,Amelilere adım atacak bir alan dahi bırakmazdı.

Kapı eşiğine geldiğinde yüzünü odaya dönerek lider ile kardeşi arasındaki konuşmanın sonlanmasını bekledi.Buradan çıktıklarında kardeşinin yaptığı çıkarımları dinlemek istiyordu.Şayet aklındaki planları ancak bu şekilde mantığa sığdırabilirdi.Sopasını tekrar sırtına yerleştirdi. "Dışarıdaki birkaç arkadaştan biri benim.Etkileşim kurma gereği duyarsanız muhatabınız ben olacağım.'Kişisel' alanınızı yarın geceye dek ihlal etmeyeceğiz." Kardeşini bekledi.Bu odadan çıkıp gitme isteğini çoktan anlamış olmalıydı..

[Shikarin Mitsuko]

Sipariş ettiği ramen miktarını iki adet daha arttırmak için, yeni oturduğu masasından usulca seslendi. "Ossan, benimki ile beraber ramen sayısı üçe çıktı." Ağabeylerini de düşünmeliydi, görevin başından beri henüz doğru düzgün bir şey yememişlerdi. Bir süre burada bekleyecek ve kendi yemeğini yedikten sonra bir gelen var mı diye biraz daha kalacaktı. Çok zamanı olduğunu düşünmüyordu, fazla bekleyemezdi; yine de Ame Shinobi'lerinden birilerinin ramenciye uğrama olasılığı vardı ve bu ihtimal üzerinde yoğunlaşmalıydı.

Düşüncelerinden arınmış halde yemeğini bekledi ve kendisini yorgun hissediyor olmasının etkisi ile aklını kurcalayan düşüncelere taviz vermiyordu; her birini hızla geçiyor, üzerinde durmuyordu.

Mekanı biraz daha inceledi. Buradan Doushi Kasabası'nın sokakları az biraz seçiliyordu; kapı ve pencere ona bu imkanı sağlıyordu. Bir süre dışarıya baktı, köyünden uzak olan bu kasabada insanların nasıl yaşadığını merak etmiyor değildi. Yine de o kendi köyünü seviyordu, merak ettiği yerlerden bir diğeri ise güneyde kalan Rüzgar Ülkesi topraklarıydı... Aslına bakılırsa pek çok yeri merak ediyordu. Ülke sınırlarının dışına pek fazla çıkmamıştı ve anlatılanlar ise genelde geçmişte sonlanan savaştan ibaretti...

Sessizce oturdu ve sabırlı bir şekilde bekledi. Şu an pek bir şey hissettiğini söyleyemezdi. Yorgunluğunun bedeninden uçup gitmesini diledi fakat... bu dilekler hiç bir zaman gerçekleşmemişti.

[GM - Naruto]

Eleman Fuka'nın selamına aynı şekilde karşılık veriyor ve sorusunu dinliyor. Ardından, eleman ayağa kalkan sizlere direk bakabilmek için kafasını yukarı doğru kaldırdırğında suradını tamamen ilk kez görüyorsunuz, ancak loş ortamda çok seçememektesiniz.

Genç, ancak küt ve sert bir çehreye sahip birisi. Ancak burun hizasından üstü aşırı derecede kırışık. Kapüşonun altından bembeyaz gözlerini görüyorsunuz. Olmayan göz bebekleri ile sizi süzüyor, sonra tekrar aşağıya indiriyor kafasını. "Takımımdan birileri tekrar gelirse bunun sadece turistik olmasına özen göstereceğim."

Odayı terkediyorsunuz, Haze'nin laflarına tepki vermiyor eleman.

Meydana doğru ilerliyorsunuz. Mitsuko'da sıkılıp ramenciden çıkıyor. Devriye binasının önünde üçünüz karşılaşıyorsunuz, saat 2 civarı.

[Shikarin Mitsuko]

Zaman akıp giderken, kendisini sessizce oturmuş halde buldu. Düşünceler içerisindeydi. Zihnini bir türlü rahatlatamıyor ve yorgunluğun bedenine ulaşan soğuk noktalarını hissediyordu. Halbuki Mitsuko, sıcağı severdi; bu belki de elementinin kendisine bahşettiği doğal bir etmendi. "Ateş elementi..." diye düşündü. Elementinin yıkım getirdiği somut bir gerçeklikti.

İhtiyar ramencinin sesini duydu ve paket yaptırdığı ramenleri eline alarak adama sessiz bir teşekkür etti. Daha fazla burada durmayı düşünmüyordu. Belki de ağabeylerine göz kulak olmalıydı. O ikisi zekiydi fakat zaman zaman kendi zayıflıklarının içinde kavrulup yanıyorlardı. Mitsuko birkaç kez bu tür durumlarla karşılaşmıştı. Sonunda her şey tatlıya bağlanmış olsa da, o ikisinin de zayıf yönlerinin olduğunu biliyordu.

Gereken ücreti tezgaha bıraktı ve ağır adımlarla geldiği mekana doğru ilerledi. Sokakları incelemek istiyor fakat kafasını toprak patikadan kaldırdığı her an bedenini zayıf hissediyordu. İnsanlarla göz göze gelmeyi sevmezdi; lakin bazen insanları gözlerinden tanırdı. Yine de yolda yürürken daha çok çevresine odaklanırdı, insanları ikinci plana attığı bir gerçekti.

Bazen tüm bu yorgun bedeninden şikayet ettiği oluyordu; bazı zamanlar ise çevresine yıkım getirmek istiyordu; bunu yapabilecek güce sahip olduğunun bilincinde olsa da, o iyi bir insan olma yolunda ilerleyen sıradan birisiydi. Gücünün sınırlarını gereksiz bir şekilde kullanmayı hiç bir zaman istemiyordu. Fakat bazen yıkıma engel olamıyordu, en azından düşüncelerinin derinliklerinde, bunu bilinçsizce arzuluyordu. Yine de ülkesinde yaşadığı mutlu yaşamının içerisinde herhangi bir yıkımın var olamayacağını düşünüyordu. Mitsuko ülkesine asla zarar vermezdi.

Yolunun sonuna geldiğinde ağabeylerinin ikisinin de kervansarayın girişinde olduklarını gördü. Bu mutluluk verici bir sahne olsa da, o ikisinin ne yaptığını merak ediyordu. Sakince ağabeylerine yaklaştı. Son birkaç saat içerisinde olan bitenleri merak ediyordu; belki de o ikisi tüm bu saati oturarak değerlendirmişlerdi, bunu kimse bilemezdi.

"Herhangi bir bilgiye ulaşamadım." Elindeki kağıt poşeti gösterdi. "En azından hepimize birer ramen aldım." Sol eliyle saçını geriye savurdu ve devam etti. "Hala sıcaklar ve eğer siz yemiyorsanız bile ben içeride biraz ramen atıştıracağım. Belki bu sırada olan bitenler hakkında bir şeyler söyleyebilirsiniz." Önce Fuka'ya ardından ise Haze'ye baktı. "Tüm bu birkaç saatte boş durmadığınızdan eminim." İkiliye kısaca göz gezdirdi ve gökyüzüne doğru bakındı. Atıştıran yağmurun altında kendisini iyi hissediyordu, midesi her ne kadar kazınıyor olsa da, bir süre daha bekleyebilirdi. Yine de ne yapıyor olurlarsa olsunlar, önce bir şeyler yemeyi kafasına kazımıştı.