[Ishi] Maden Ocağı

[GM - Naruto]

Görevde Bulunan Kişiler: Kiichi Miyazawa
Öngörülen Seviye: C Rank
Pasiflik Sınırı: 24 saat

Shinano dağı, Kaya ülkesi ile Yer ülkesi arasında doğal sınır oluşturan bir çok dağdan en büyüğüdür. Bir yamacı Kaya ülkesine diğeri Yer ülkesine bakar. Bir çok değerli cevher bu dağın eteklerine açılan madenlerden çıkartılır ve Kaya ülkesinin başlıca gelir kaynaklarından birisidir. Civarda çeşitli yerleşim alanları bulunsa da burası aşırı ıssız olduğundan, dışarıya kapalı bir tavır sergilerler.

Üstü açık, ancak koltukları rahat bir at arabasındasın bir kaç sattir. Yanında bir tane yaşlı amca oturmakta. Karşında ise bir tane yaşlı nine, bir tane de deden yaşında eleman oturmakta. Giyimleri aristokrat kalitesinde. Gerçekten saygın kişiler, ancak yaptıkları muhabbeti eskiyen şivelerinden çat pat anlamaktasın. Yaşlı nine olan bir ara seni övüyor, "ah bak bak gençler ne kadar atiiiiik ne kadar zindeeee ne kadar iyiiii ne kadar düşünceliiii..." diye. Bilse köyün emrettiğini, bunların hepsini geri alır. Belki de biliyor da unuttu. Her neyse. Sen de bunamaya başlıyorsun kısaca elemanalrın yanında.

Bir kaç saat sonra yerleşim yerine varacaksınız. Eğimli arazide at arabası ilerliyor tıngır mıngır. Arabacı bile usanmış durumda muhabbetten. Portakal gibi sıkılıyorsun, akıp gideceksin birazdan at arabasının plakalarının arasından yere. Ancak, görev görevdir genco.

[Kiichi Miyazawa]

Shinano dağındaki boğucu yolculuğu devam ediyordu. Birkaç saattir yoldaydılar. Rahat sayılabilecek bir at arabasında seyahat ediyordu. Yanında yaşlı bir çift bulunuyordu. Giyimlerinden gayet varlıklı kişiler olduğu anlaşılıyordu. Ancak konuşmaları bunun tersini anlatıyordu. Konuşmalarında alt kesimin ağız özelliklerini belli oluyordu. "Sonradan görmeler..." diye düşündü Miyazawa. Hem iletişim kurmaya çalışan teyze hem de at arabası onun sinirlerini oynatıyordu. Görevin de gündüz vakti olması bu sinirin gizli kahramanlarındandı. Olabildiğince çiftten uzak durmaya ve konuşmamaya özen gösteriyordu.

Bu sefer geçen görevlerde sahip olmadığı bir nimete sahipti. Yalnızlık denen lütuftu sahip olduğu. Ancak bu lütuf çift taraflı çalışıyordu. Bir yandan tamamen özgürce hareket edip istediği gibi reaksiyon gösteriyordu. Ancak reaksiyonun yetersiz kaldığı yerde tek kişinin işi zorlaşıyordu. İçindeki şüpheyi bir kenara attı ve elini cebine attı. Önceden sardığı 5-6 daldan birini çıkardı. Çakmağıyla yakıp bir duman aldı. Yolculuk sırasında içememişti daha. Arabanın üstünün açık olması dolayısıyla çifti çok rahatsız etmeyeceğini düşündü. Zaten rahatsız etse de umrunda olmayacaktı. Şu an tek önemli olan sigaradan alacağı bir sonraki nefesti.

[GM - Naruto]

Sigaranı çıkartıyorsun, çakmağınla yakıyorsun ve bir nefes çekiyorsun, iştahla. Tüm yolculuğun sinir stresini alıyor, derin bir nefesle dumanı verirken. Ardından etrafına bakıyorsun, 3 yaşlının dehşet dolu gözleriyle karşılaşıyorsun. "Genç adam, söylediklerimi geri alıyorum!" diyor nine. Umursamazca bir ifade ile, bir nefes daha çekiyorsun. Yaşlılardan biri sigaranı söndürmeni istiyor nine öksürünce. Senin sosyal manada üstünde bulunmaların dan mütevellit, bir şey demeden söndürüyorsun yarım kalan sigaranı, sonradan devam etmek adına cebine geri kaldırıyorsun.

Bu olay üzerine muhabbetler duruyor, yolculuğun geri kalanı sessiz devam ediyor. Yarım saat sonra, bir yerleşim yerine varıyorsunuz. Dağ eteklerinin düz bir yerine kurulmuş, üç beş evden oluşan bir yer. Evler genişçe sıralanmış, ortada bir kuyu var. Evler eski tip ve oldukça dayanıklı kayalardan yapılmışlar. Sizi kuyunun yanında biri beklemekte. "Geldik." diyor yaşlılardan biri. Arabadan inmelerine yardımcı oluyorsun yaşlıların, ve kuyunun yanında duran elemana doğru yaklaşıyorsunuz.

[Kiichi Miyazawa]

İlk çektiği nefes kendine gelmesine yetti. Kalanı keyif işiydi biraz. Ancak kolay kolay bırakamazdı dibini görmeden. Arabadaki yaşlıların açık havada dumandan rahatsız olmaları isteksizce sigarayı söndürmeye zorladı. Birkaç küfür dudaklarında mırıltı olarak kayboldu sigaranın kalanınını cebine yerleştirirken. Neyse ki gösterdiği tavırdan sonra daha fazla anlamsız konuşma olmadı. Sessiz sakin tam Miyazawa'nın istediği şekilde tamamlandı yolculuk. Yolculuğun kalanında görevi düşündü.

Görev Shinano dağının yerleşim raporu gerekecekti. Bu rapor yeni açılacak maden ocağının gereksinimlerindendi. Ishi'de belgesiz raporsuz kuş bile uçmazdı. Genelde shinobiler hallederdi rapor işlerini. Ancak bu sefer farklıydı. Rapor için daha teknik bir kurul gerekiyordu. Bu kurul yanında gelen yaşlı insanlardı. Miyazawa'nın görevi rapor sırasında hiçbir sorunla karşılaşmamalarıydı. Eskortluk ve fedailikti yapması gerekenler. Shinano dağı çıkan değerli cevherlerle ünlüydü. Ve paranın olduğu her yerde bir pislik bulunurdu. Bakalım bu işin neresinden çıkacaktı.

Arabanın yerleşim yerine varması çok uzun sürmemişti. At arabasının durmasının ardından kurulun inmesine yardım etti. Geldikleri yer küçük bir kasabaydı. 4-5 tane evden ve küçük bir kuyudan başka bir şey yoktu. Kuyunun yanında bulunan kişi görünürdeki tek insandı. Adımların adama doğru yöneltilmesi onun buradaki yetkili olduğu izlenimini veriyordu. Kurula katılıp ilerleyecekti Miyazawa. Sorulduğu takdirde ne için bulunduğunu açıklayıp daha fazla konuşmayacaktı.

Hafifinden bok ettim sanırsam kusura bakmayın.

[GM - Naruto]

At arabasını güvenli bir yere çekiyor arabacı, evlerin yanına doğru. Siz de adama doğru yürüyorsunuz. Sıkıcı başka bir görev. Adamın cübbesi kalın, ancak kapüşonunu çıkartıyor yaşlılar gelince saygıdan. O da çok genç sayılmaz, kısa siyah saçlarına griler düşmüş, çehresi kırışmış bir adam. Yaşlıları tek tek selamlıyor ve önlerinde eğiliyor. "Hoş geldiniz, hoş geldiniz." Birbirleri arasında konuşmaya dalıyolar.

Bu ayaküstü konuşma devam ederken çevreyi inceleme vakti buluyorsun. Bir evin camından, ufak bir çocuk sizi izlemekte. Bir kız çocuğu. Saçları kafasının üstünde bir toka ile toplanmış, şeker mi şeker bir şey. Onu farkettiğini anlayınca gülümsüyor. Ancak kısa bir süre sonra, annesi onu camdan alıyor ve perdeleri kapatıyor. Yabancılar olarak burada sevilmediğinizi tekrar hatırlıyorsun. Gerçi içe kapanık olmandan ötürü bu olay seni biraz burkuyor.

Yorulduğunu hissediyorsun. Uykusuzsun. Ellerin cebinde, yaşlıların yanında konuşmalarını bitirmelerini beklerken, bir anlığına konsantrasyonun kayboluyor. Beynin kendisini kapatıyor, ardından tekrar kendine geliyorsun. 30 saniyelik bir zaman kayması yaşıyorsun kendi çapında. Kendine geldiğinde, yaşlılar konuşmalarını bitirmiş, civardaki tek 2 katlı binaya yönelmeye başlamışlar. Sen de peşlerine takılıyorsun. Sizi karşılayan adam seninle ilgilenmiyor bile, bu arada.

[Kiichi Miyazawa]

Görevi kafasında tekrar ediyordu sürekli. "Bu yaşlıları koru. Raporu geri götür. İşin bitsin." dönüyordu kafasında. Bu kafileye tek eşlik ettiğine göre bulunduğu bölge çok tehlikeli değildi. Kolay bir görev olacağını düşünüyordu. Şu ana kadar çok farklı görevlere çıkmıştı. Genellikle devriye ya da eskort gibi rutin görevlerde bulunurdu. Zorlanmayı sevmezdi. Zaten düşük olan enerjisi yorulmaya karşı bir otokontrol sistemi oluşturmasına neden olmuştu. Sistem basitti. Yapacağı bir şey gereksiz mi olucaktı ? Cevap evetse yapmıyordu.

Arabanın yanaştığı yere dikkat etti. Ahşap kapılı taş duvarlı bir evin park etmişti sürücü. Hayvanlar için yem ve su getirmeye gitmişti. Bu sırada kafile de cübbeli elemanın yanına doğru ağır adımlarla ilerlemeye başladı. Dikkat etmeyen Miyazawa başta afallasa da kafileye yetişmiş ve aralarına katılmıştı. İlerledikçe netleşen adamı dikkatle süzdü Miyazawa. Kalın bir cübbe altında orta yaşlıca biriydi. Çok dikkat çeken bir suratı ya da fiziksel özelliği yoktu. Büyük ihtimalle bölgeden sorumlu kişiydi.

Kafilenin adamın yanına ulaşmasıyla cübbesini çıkaran adam yaşlıları tek tek selamladı. Bu davranışı hiyeraşide onlardan daha aşağıda olduğunu göstermişti. İshi'de statükonun tepesini soylular ve zanaatkarlar oluşturuyordu. Kakuremichi'den dolayı elde ettikleri haklar ve sahip oldukları itibardan dolayı en rahat yaşayan sınıf onlardı. Daha sonra halk ve shinobiler geliyordu. Shinobiliğin tek iyi özelliği sahip olduğu saygınlıktı. Bu saygınlık da her shinobide bulunmuyordu.

Uykusuzluğun had raddeye dayanmasından ötürü artık odaklanma sıkıntısı yaşamaya başlamıştı. Kapşonluyla kafilenin yaptığı konuşmayı tamamen kaçırmıştı. O sırada dumur yaşayan Miyazawa kendine geldiğinde yaşlıların peşinde yürürken buldu. Gözleri evinin camından dışarıyı seyreden küçük kıza takılmıştı. En fazla 7-8 yaşlarında olan kız son zamanlarda gördüğü en sıcak şeydi. Miyazawa'yı farketmesi üzerine yüzünde oluşan gülümseme içini ısıtmıştı. Ancak annesi olarak düşündüğü kadın tarafından içeri alınmasıyla durumun farkına varmıştı. Halk Ishi'yi istemiyordu. Burada yabancıydık. Köylüleri anlamakta sıkıntı çekmiyordu. Sonuçta açılan herhangi bir maden kurulu düzeni değiştirecekti. Ancak emirler netti. Ishi-chou'ya karşı gelmek herkesin yapabileceği bir iş değildi.

[GM - Naruto]

Civardaki tek iki katlı binaya yönelirken, çevreyi tekrar inceleme şansı buluyorsun. Köyün bir tarafı yükselti, bir tarafı alçaklık. Alçaklık olan taraf dağın eteklerine doğru iniyor ve kilometrelerce düzlük var. Buradan Ishigakure'nin içinde bulunduğu Kurobe vadisini görebiliyorsun. Hatta, Asakura geçidinin olduğu dağlar bile gözünün önünde. Buradan herşey... Ufak. Sınırlar yok. Kısıtlamalar yok. Diğer tarafta ise, Toprak Ülkesi'nin sınırını oluşturan Shinano dağına yükselen patikayı görüyorsun. Başını kaldırdıkça devam ediyor dağ, ta ki bulutlarda kendini kaybedene kadar. Diğer manzaranın tam zıttı.

Eve giriyorsunuz. Ufak bir soba kurulu ve yakmışlar. Civardaki soğuğu kırmak için kullanıyorlar. İçerisi büyükçe bir salon, köyün toplantı mekanı muhtemelen. Sobanın yanına kuruluyor yaşlılar, tatamiler üzerindeki minderlere yerleşerekten. Sen de, saygı gereği arkalarına oturuyorsun. Kapüşonlu eleman da gelince, boş boş konuşmaya başlıyorlar. Bazı noktalarda şiveleri o kadar kayıyor ki yaşlıların, sen bile anlamakta zorlanıyorsun. Zaten yorgunluğun da sen sıcacık ortama girdiğinde üstüne gelmeye başlıyor. Odağın bozuluyor hafifçe... Kendini salıyorsun. Ayaktasın, gözlerin açık, ancak kendi beyninin arka odalarından birine çekiliyor, kendi yalnızlığına kapanıyorsun.

[Kiichi Miyazawa]

Etrafı inceleme fırsatı bulan Miyazawa bir şeyin farkına vardı. Toprak ülkesi sınırlarına varmışlardı. Shinano dağı gerçekten tehlikeli bir yerdi. Toprak ülkesinden kaçan bir shinobinin buraya gelmemesi içten bile değildi. Ayrıca dağ yamacına kurulan köy eğimliydi. Deniz seviyesinden oldukça yükseklerdi. İshi'nin bütün güzelliği göz alabildiğine uzanıyordu önünde. "Belki de buraya taşınmalıyım." diye geçirdi içinden. 60'ları için iyi olabilirdi. Tabi o günü görebilirse.

Bu sırada kafilenin eve varmasıyla kendine geldi. İki katlı bir binanın önüne gelmişlerdi. Çevredeki en büyük bina olması bunun köydeki yöneticinin evi olduğu anlamına geliyordu. Önce yaşlılar ardından Miyazawa girdi içeriye. Ufak bir sobanın ısıttığı kocaman bir salona geçtiler. İçerisi soğuktu ancak sobadan gelen hafif ısı Miyazawa'nın gevşemesine neden oluyordu. Kapüşonlunun da gelmesiyle küçük toplantı başlamıştı. Başta hatır sormalar yerini yöresel bir ağıza bırakmış anlaşılmayan kelimeler ortaya çıkmıştı. Bu sırada zaten gevşemiş olan Miyazawa artık dayanamayacaktı. Birkaç kez gözlerini ovuşturdu, kendine küçük bir çimdik attı ancak nafile. Sonuç yoktu. İyice kendini kaybeden Miyazawa direksiyonu benliğine bırakıp küçük bir yolculuğa çıktı.

Biliyordu geldiği yeri. Daha önce gelmişti buraya, hem de çok. Kendi zihnine girmişti. Uyku problemi yaşayanlarda çokça yaşanan bir durumdu. Vücudun kontrolüne sahip olmadan duruyordun. Sanki bir yere sabitlenmiş, bağlanmış gibiydi. Bu durumun bir yan etkisi vardı. Düşündüğü şeyler kendi gerçekliğinde gerçekleşiyordu. Genjutsuya benziyordu biraz. Fakat burada hem kurban hem de avcı insan zihni oluyordu.

Sakin kalmaya çalıştı. Sakin kalamadığı taktirde göreceği imgeler ona kötü etkide bulunabilirdi. Daha önce gece terörü olarak yaşamıştı bunu. Bu durumun bir de iyi yanı vardı. Zihninin yaşayacağı boşluk hissi onu biraz dinlendirebilirdi. Meditasyon yapmak için bu duruma geçenler olduğunu duymuştu. Eğer zihnini bir süreliğine bile dinlendirebilirse görevin kalanı için çok daha dinç ve iyi olurdu. Şu an yapacağı tek şey sakin kalmaya çalışarak kendini duruma bırakmak olacaktı.

[GM - Naruto]

Yaşlıların ayaklanmasıyla kendine geliyorsun. Zihninin derinliklerinden kurtuluyor ve gerçek dünyaya çıkıyorsun. "Vakit kaybetmeden maden adayını inceleyelim o zaman." diyor erkeklerden biri. Peşlerine takılıyor, dışarı çıkıyorsunuz. Köyden 15 dakika kadar yukarı yürüyorsunuz, bu sırada pek konuşmuyorlar. Meraklı gözlerle çevreyi incelemekte ancak yaşlılar. Ardından, ileride, genişçe bir yükseltinin duvarında bulunan bir mağara girişine denk geliyorsunuz. Rehberiniz "Burası efendim." diyor. Yaşlılar teşekkür ederek mağaraya doğru ilerleyecekken, dönüp sana bakıyor nine. "Önden gitsene, karşımıza bir şey çıkmasın. Hadi genç oğlan."

[Kiichi Miyazawa]

Kısa süreli sessizliğin tadını çıkardı Miyazawa. Aldığı birkaç derin nefesle toparlandı ve dış dünyayla bağlantıyı sağladı. O kısa sakinlik biraz da olsa dinlenmesine olanak vermişti. Zihnini temizlenmiş daha iyi düşünebilme yetisini kazanmıştı. Kısaca etrafı inceledi. Kafilenin hareketlendiğini gördü. Onlara katıldı. İncelenecek yere doğru harekete geçeceklerdi. Konuşmamayı tercih ederek yanlarında ilerledi.

Çok uzun sürmedi yürüyüşleri. 15-20 dakika kadar sonra varmışlardı maden alanına. Gelirken dikkatlice etrafı inceleyen kafilenin aksine dikkat etmemişti çevreye. Sadece geldikleri yere dikkat etmişti. İrice bir tepenin vardı. Onun duvarında bir mağara vardı. Direk oraya hareketlenmişti kafile. Anlaşılan maden adayı dedikleri buydu. Rehberin de bilgilendirmesiyle onaylayan kafile direk Miyazawa'ya döndü. "Önden gitsene, karşımıza bir şey çıkmasın. Hadi genç oğlan." diye söylendi. Miyazawa mırıltı şeklinde bir küfür savurdu. "Senin ben cibiliyetini sikeyim." ardından ilerlemeye başladı. Mağaraya doğru birkaç adım attı, yarım kalan sigarasını yaktı. Sigaradana hızlıca 2 nefes aldı. Ciğerlerine dolan sigara dumanının tadını çıkardı. İçeriye yollanma nedenini biliyordu. İçeride herhangi bir vahşi hayvan olabilirdi. Sigara izmaritini içeriye fırlattı ve mağaraya girdi.