[Ishi] Kan ve Ağaç

[GM - Naruto]

Kan ve ağaç… Sahip olduklarınız bundan ibaretken ve yapmanız gereken şeyler varken, sizler spekülasyonlar ile zamanınızı boşa harcıyorsunuz sadece. Çevrenizde olan bitene daha çok dikkat kesiliyor ve her an bir saldırı tehdidi olabileceği düşüncesi ile daha da temkinli hale geliyorsunuz. Bu haliniz de size daha iyi duyular olarak geri dönüyor. Birden, daha önce duymadığınız sesler kulağınıza ilişiyor. Böceklerin çıkardığı cırlamalar, kulağınızın dibindeymiş gibi geliyor sizlere. Hatta bir an, hemen dibinizde bir böcek olduğunu düşünerek sağınıza solunuza bile bakıyorsunuz. Ancak böcek sesleri giderek artıyor. Tam bu esnada artan şeylerin sesler olmadığını, sizin duyma kapasitenizin yükseldiğini fark ediyorsunuz. Ansızın bir cırıltı sağdan sola geçiyor ve bu sefer, hemen yanınızdan geçen, uzun kanatlı, ince vücutlu böceği görebiliyorsunuz. Shigure’nin hemen kafasının üstünden geçen böceği hepiniz net bir şekilde fark ediyorsunuz. Tam bu esnada ağaca baktığınızda, onun da üstünde duran böcekleri görüyorsunuz. Aranızda birkaç metre olmasına rağmen, her bir böceği net bir şekilde görebiliyorsunuz. Bir tanesi, gece gibi kapkara olmasına rağmen, onun kıl kadar ince altı bacağını, daldaki ve kimsenin göremeyeceği kadar küçük bir yiyeceğe boru gibi uzattığı ağzını… Bir diğer böceğin kanatlarından bir tanesinin yarısının koptuğunu ve bu kanatla uçmaya çalışırken, tek bir bacağını kopardığını… Her birini görüyorsunuz. Ancak bunların hepsi doğanın düzeninde olan şeyler olarak geliyor size. Yani ekstra bir gayret ile ortaya konmuş hayvanlar olmadığını idrak edebilecek durumdasınız.

Tam bu esnada bir rüzgar esiyor kuzeyden. Teninize çarpan bu hafif rüzgar, içinizi acıtıyor. Sanki yükselen adrenalin ile karışan merak duygusu tüm algılarınızı keskinleştiriyor gibi. Basit bir rüzgar bile, bir kağıt kesiği gibi canınızı yakıyor ve istemsizce içinizin titrediğini hissediyorsunuz. Tam bu anda, nemli bir tat alıyor ağzınız. Muhtemelen yağan yağmurlar ile beslenen ağaçların mekanında olmanızdan dolayı bu nemli tat yapışıyor dilinize. Ve bir de bir koku geliyor burnunuza… Ekşi ve aşırı yağlı bir koku… Daha önce algılamadığınız türden, tanınmadık ama kötü bir koku. Yüzünüzü ekşittikçe koku daha da artıyor. Hassas mideli birini çoktan kusturacak cinsten… Bir de kan kokusunu alıyorsunuz. Daha önce kendi kanamalarınızdan bildiğiniz bu koku, normale kıyasla daha ekşi geliyor burnunuza. Kokular birbirine karışırken, zamanınızın azaldığını fark ediyorsunuz. Görevinizin neler olduğunu biliyor ve gerekenleri yapmanız gerektiğini tekrar anımsıyorsunuz. Ancak bu koku…

Kapalı konu

Toako Asuka ilk pasiflik uyarısını almıştır.

[Saitou Shigure]

Pür dikkat kesildikleri, gerilim dolu o anda ormana hakim olan hafif rüzgarın etkisiyle kıpraşan yaprakların sesi sanki volüm arttırmaya başlamıştı. Hatta normalde farkında bile olmadıkları hışırtılar şu anda kulak tırmalar hale gelmişti, zira hiç kesilmiyordu. Gece vaktiydi ne de olsa, iklimleri gereği gece ile gündüz arasındaki sıcaklık farkı diğer köylere göre biraz daha fazlaydı İshigakure`de. Üstelik vadideki ormandaydılar, vadiden esen deli meltemlerin duracağını düşünmek fazla iyimserlik olurdu. Fakat bir süre sonra bu hışırtılara cırıltılar katılmaya başladı, cır cır cırladı kulaklarının dibinde. Tıpkı yapraklar gibi onlarda seslerinin şiddetini arttırdı zamanla, fakat kulak tırmalamaktan çok ilgi çekiciydi. Hafif huylandı Shigure, omuzlarını daraltıp genişletti, yere ve etrafına doğru baktı böcek görmemek ümidiyle. Tam o sırada saniyelik olarak böceğin çıkardığı ses öylesine arttı ki, kafasını istemsizce eğdi. Kafasının üstünden geçip giden böcek yusufçuk benzeri -belki de yusufçuk- bir böcekti. İnce vücut, koca şeffaf kanatlar.

Ağaca doğru çevirdi kafasını. Ağaçta birikmiş olan böcekleri gördü, şaşırmadı. Böcekti netice de, nerede boktan bir şey varsa oraya konardı. Bir rüzgar esti. Huzursuzluk saçan bir rüzgar. Bir an bulunduğu yerde hiç hoşnut olmadığını delicesine bir şekilde, en dibine kadar hissetti içinde. Bu devriye görevi tam bir saçmalıktı.

Yoğun nem sayesinde sanki elbiseleri ıslakmış gibi hissediyordu. En nefret ettiği hislerden birisiydi bu. Bu kötü hissiyatın yanına bir de ağır bir koku eklendi. Zaten et türü şeyler yemekte zorluk çeken bir kişiydi, böylesine yağ benzeri ağır bir koku şu an için en son koklamak isteyeceği şeydi. Esen rüzgar sayesinde kan kokusu da karıştı o garip kokuya.

"Bu kokunun kaynağını bulmamız lazım, normal bir koku değil bu. Sanki birisi ceset ile yahni yapmış gibi" dedi, son söylediği şeyi komiklik olsun diye dese de, bir an cidden öyle olduğunu düşündü ve ürktü. Böyle bir ihtimal, bir şimşek gibi çaktı zihninde ve hatta vicdanında... Yamyamlık hakkında bazı şeyler okumuştu. İlgisini cezbeden bu konuyla gerçek hayatta karşılaşmak hiç mi hiç istemezdi. "Kanaye, senden rica etsem burada bekleyebilir misin? Ben asuka ile Kokuyu kontrol etmek istiyorum." dedi, Asuka`ya fikrini sorma nezaketi göstermek niyetinde değildi. Kadınlar kendilerini yöneten erkeklerden hoşlanırdı nihayetinde... Liderlik vasfını vurgulamak ise onlar için oldukça çekici bir şey olsa gerekti. Üstelik yapılacak pek bir şey yoktu şu an bulundukları bu noktada. Kanaye halledebilirdi rahatça. "Fazla uzaklaşmayız!" dedi, Asuka`nın suratına bile bakmadan kokunun yönünü tayin etmeye çalıştı. Ardından da o yön üzerine bir keşif seferi düzenleyecekti...

[Toako Asuka]

Duyularının keskinleştiğini hissediyordu. Etrafında dönen her küçük detayın farkına varabiliyordu. Her kıpırtıyı fark edebiliyordu. Kısacası ondan habersiz tek bir kuşun bile uçmasına izin vermiyordu duyuları sayesinde. Esen rüzgar sarsıcı olsa da Asuka için problem değildi. Lakin birbiri ardına gelen böceklerden hoşnutsuzdu. Kanın kokusuna geldikleri belliydi bu kadar böceğin. Bu kadar güzel bir şeyin üzerine kapanan küçük iğrenç şeyleri teker teker ezesi gelmişti. Lakin koku diye düşünmeden edemedi. Ciğerlerine kadar dolan iğrenç bir koku.

Biraz dikkatli olmanın belkide yaşanabilecek tek dezavantajını yaşıyordu şu anda bedeni. Esen rüzgarla birlikte gelen nem kokusu katlanılabilirdi bir derecede, hatta normaldi bu kadar yağış alan bir yer için. Kan kokusunu sebepsiz yere sevmişti. Demirle karışık hafif tuzlu bir tat hoşuna gitmişti. Hatta bir anlığına böceklere hak bile verdi. Amma en sonuncusu, o iğrenç koku. Ekşimi ekşi iğrenç koku burunları olduğuna lanet ettirecek cinstendi. Kanın kokusunun güzelliğini bile kirletmişti. Birde zamanlarının azaldığını bilmek iyice sıkıyordu canını.

Chuunin bir ceset gördüğünü söylemişti. Lakin onların elinde regl olmuş bir ağaç vardı. Kuzeyden gelen koku ise cesedin kuzeye doğru götürülmüş olabileceğini düşündürtmüştü. Eğer öyle bir şey olmuşsa o cesette onların sorumluluğundaydı. Tam oraya gitmeyi söyleyecekti ki mavi saçlı çocuk lafa girmişti. Ancak tavırları Asuka'yı resmen ayar etmişti. Çocuğun gözlerine "sikerim lan seni yavşak" dercesine bir bakış fırlattı ve ardından Kanaye'ye dönüp. "Hödük doğru söylüyor. Orada bir ceset varsa bizim sorumluluğumuzda." dedi ve kokuya doğru ilerlemeye başladı mavi saçlının arkasından.

[Shiranui Kanaye]

Öööööööf,sanki ağzından mantıklı bir şeyler çıkıyormuş gibi konuşuyor bir de kaş göz yapıyordu.İçten içe Shigure'ye sinir olduğunu farketti.Fakat şu anda dikkatini Shigure'den daha fazla çeken bir şey vardı,duyuları.Duyularının normalden çok daha fazla arttığını hissetti,çok değişik bir koku vardı etrafta.Tamam,belki bir cinayet işlenmiş olabilirdi,tamam kabul belki bunu bir shinobi yapmış olabilirdi ama,bir shinobinin nekrofili olma ihtimali var mıydı ki ? Cesedin yerini tespit etmeye çalışıyordu,bu sırada Shigure'nin kendisine Asuka ile beraber gitmek istediğini orada kalabilip kalamayacağını sordu.Tamam abazasın anladık ama görevde de mi abazasın be Shigure ? O gün o çatıya çıkmaz olaydık da,şu görevi gönül rahatlığıyla bitireydik ama nerede o günleeer.

Şöyle bir gözucu ile Asuka'ya baktı ve onun da onayladığını duydu.Eh,yapacak bir şey yoktu.Nedense ikinci sınıf muamele gördüğünü hissetmişti,bu dışlanma hissi.Açıkçası hayatının her yerinde vardı fakat o bunun farkında değildi.Daha önce şu havuz partisinde de yaşamıştı bunu,küçükken de yaşamıştı,dün de ondan önceki gün de.Başını onaylarmışcasına hafifçe salladı ve bir sigara yaktı.Arkadaşlarının bu sigara sebebiyle görevi ciddiye almadığını düşüneceklerini biliyordu fakat yakmıştı ve açıkçası şu noktadan sonra,en çok dikkat göstermesi gerektiği anda birden bire her şey gitmişti.Görev de değil de evde oturup kahve içiyormuş gibi hissetmeye başlamıştı,buna rağmen toparlanması uzun sürmedi ve pürdikkat bir şekilde onlar gittikten sonra etrafını kollamaya başladı.Her türlü aksiyona hazırdı,keşke bir de burnu olmasaydı.Ah şu koku!

[GM - Naruto]

Shigure konuşmasının ardından Asuka’nın da onayını alarak kuzey yönüne doğru ilerlemeye başlıyor. İkisi de duyularındaki keskinliği kaybetmemek adına, en ufak bir hissiyatta başlarını hissiyatın varlığını oluşturan noktaya çeviriyorlar. Ancak genelde gördükleri bir böcek, kıpırdayan bir dal ve hayvan dışkıları oluyor. Ancak bunlardan öte, her ne kadar duyularındaki keskinlik artsa da, az önce aldıkları kan kokusu ve ekşi, aşırı yağlı koku da giderek azalmaya başlıyor. Her ne kadar burnunuzun alıştığı bu kokuyu takip etme niyetinde olsanız da, kokunun sizden uzaklaşması, olaydan da uzaklaştığınız anlamına geliyor. Bu yüzden kuzey yönünden vazgeçip, yönünüzü kokunun şiddetine göre belirlemeye başlıyorsunuz. Burunlarınız bir tavşanın burnu gibi hareket ederken, birden Kanaye’yi görüyorsunuz. Diğer bir deyişle, geldiğiniz noktada buluyorsunuz kendinizi. Kokunun kaynağından emin olmak istercesine farklı yönlere hareket ettiğinizde, kokunun yine azalmaya başladığını fark ediyorsunuz. Bu sebeple de az önceki durduğunuz noktanın, kokunun kaynağı olduğu konusunda artık bir şüpheniz kalmıyor. Fakat sorun şu ki, kokusunu aldığınız ancak göremediğiniz bir şeyler var ve bu bir şey sizin görevinizi oluşturuyor.

Kafanızdan kısa bir süre hesabı yapmanızın ardından ise, Chuunin’in size olayı haber vermesinin üzerinden epey geçtiğini fark ediyorsunuz. Yani kısa bir süre sonra Jounin ekibinin burada olacağı kesin gibi ve sizler şu ana kadar görevinizde başarılı sayılabilecek hiçbir şey yapmamış durumdasınız. Elinizdeki tek ipucu kokunun kaynağı olsa da, onu da tam olarak tespit ettiğiniz söylenemez.

[Shiranui Kanaye]

Pürdikkat hiçbir şey yapmadan arkadaşlarını beklerken onların dönüp dolaşıp yine yanına geldiklerini farketmişti Kanaye.Pekala,kokuyu takip ederek gittikleri ve tekrar buraya geldiklerine göre en keskin koku buradaydı.Ama ondan başka hiçbir insan ya da benzeri bir şey yoktu burada.Biraz düşünüp kafasını toparlamaya çalışırken şu sürekli muhabbet etmekte,açıkçası tek taraflı olarak onun çenesini dinlemekte olduğu elemanı gördü.

Beyaz saçlı herif ona alaycı bir surat ile bakıyordu,o bakışı beş on saniye kadar sürdürüp ''Gömülmüş olabileceği aklının ucundan bile geçmedi mi,gerizekalı ?'' dedi.Her ne kadar kendi bilinçaltının ona hakaret etmesini garipsemiş olsa da,buna alışmıştı Kanaye.Beyaz saça hafifçe gülümsedi ve ''Yukarıya gidemeyeceğine göreeeee,gömülmüş olabilir!'' dedi bir anlık adrenalin patlamasıyla ve arkadaşlarının sözlerine dikkat bile etmeden,çakrasını elinde toplayarak hemen altındaki toprağı eşelemeye başladı.Parmak uçlarına elinden geldiğince gücünü veriyordu,chuunin kendilerine haber vereli uzun zaman olmuştu ve birazdan buraya bir jounin gelecekti.

Bu jounin babasının arkadaşı Takashi-sensei ya da bizzat babası olabilirdi.Kendisini başarısız bir görevde görmesi Kanaye için büyük bir utanç kaynağı olacaktı.Cesedi bulamasalar bile en azından yeterli kanıtlar bulmamaları sonucunda bu cinayetin sorumlusu olarak onlar bile görülebilirdi.Sonuçta onların gözetiminde ormanda bir cinayet işlenmişti ve onların cidden haberinin olmamasına açıkçası köy halkı inanmayabilirdi.Çaresiz bir şekilde,bir sonuç bulmak için toprağı eşelemeye devam ederken terlediğini,gerildiğini farketmişti.Kendisine nasıl shinobi diyebilirdi ki ? Köyünden birisi ölmüştü ve onun ruhu bile duymamıştı.Bir umutla,kararlı bir şekilde kazmaya devam ediyordu,parmaklarının artık acımaya başladığını hissediyor fakat durmuyordu.Eğer bu görevden başarısız dönerse,bir seri katilin onu öldürmesi için dua edecek hatta kendisini öldürmesi için kiralık katil tutmaya kadar gidecekti.

Diğerlerinin ne yaptığını şu an için umursamıyordu,açıkçası kendi de ne yaptığının farkında değildi.Düşünebildiği tek şey,shinobi olmaya layık olmadığıydı.Bir shinobi için,değer verdiği insanları koruyamamak,bir doktor için dikiş atamamak gibi bir şeydi.Belki de alın koruyucusunu teslim edip daha sakin,daha az beceri isteyen bir iş yapmalıydı.Her yerini saran kötü bir his vardı ve bu his geceden daha karanlıktı.Bir an,kendisinin gömüldüğünü ve kendisi yerinde başka birisinin şu anda elleriyle toprağı kazmakta olduğunu gördü,belki de,belki de iki kişi gömülmüştü ve biri henüz ölmemişti ? İçindeki bu ufak umut,asla sönmeyecekti.Uzunca soluklandıktan sonra ''Siz de yardım edin!'' dedi arkadaşlarına yine aynı telaşlı ses ile.Henüz vazgeçmemişti ve bu görevi istediğini almadan bitirmek gibi bir düşüncesi yoktu.Buraya jounin geldiğinde,ona elle tutulur deliller sunacaktı,şu an için düşünebildiği tek şey de buydu.

[Saitou Shigure]

Yanında yürüyen kızın sinirlilik hali ormanda bulundukları noktaya çökmüş olan koku kadar ağır ve ekşiydi. Yine de umursamıyordu şu an için...

Burnuna daima güvenirdi Shigure, iyi bir burna sahip olduğunu düşünürdü hep. Haliyle ona olan güvenini boşa çıkarmayacağını, sarsmayacağını bildiği için adeta "burnunun dikine" doğru gitmeye devam etti. Envai çeşit hayvan dışkısı ve böcek türü gördükten sonra "yeter artık ya, kesin yaklaşmışızdır!" dediği sırada Kanaye`yi görmesi ile tepesi attı ve zonklayan kafasını tuttu. "Olamaz ya..." diye inledi acı acı. "Demek ki koku Kanaye`den geliyormuş" diye fısıldadı Asuka`ya ve götçe gülümsedi. Biraz yumuşatmak istemişti yaşadıkları bu küçük çaplı buhranı. Biraz daha yaklaşınca farketti ki Kanaye bir şeyler yapıyordu... Enteresan ve kuşkusuz ki pek yararsız görünen şeyler. "Yerimi kazıyor o?" dedi, Asuka`ya sormuş gibi görünse de kendisine sormuştu aslında bu soruyu.

Kanaye`nin yardım çağrısına cevap vermek niyetinde değildi. "Kanaye, bilemiyorum toprağın altındaki bir şeyin kokması bana pek anlamlı gelmiyor" dedi, kan ile boyanmış ağacın yanına yürüyerek... "Ben ağacı incelerim." dedi. Ellerinin hizasında olan ağaca yakından göz atmak niyetindeydi. Jounin geldikten sonra ağaç hakkında bir şeyler sorunca sorusu cevapsız kalacaktı bunu yapmasaydı. Ve kesinlikle sağlam bir azar işitirlerdi. Bu sebeple hem kendini hem takım arkadaşlarını kurtarmak ve hatta bu olayı çözmek için, o anlamlı adımı attı.

Ağacı inceledi.

[Toako Asuka]

Dön dolaş bana gel yavrum durumu yaşanıyordu şu anda. Bir ipucu belkide bir ceset bulmak için kuzeye doğru gitmişlerdi. Lakin azalan kokuyla birlikte burunlarına güvenmiş ve yine başladıkları yere, kanlı ağaca gelmişlerdi. Hiç bir soruya cevap bulamamak ve salak gibi dolanmak sinirine dokunuyordu. Beyni tam zamanında tatile çıkmıştı, bu olayda ona hiç yardım etmiyordu. Üstüne üstlük Jounin ve cesedi bildiren Chuuninin gelmesi yakındı. Hafifçe paniklediğini hissediyordu.

Bunun bir genjutsu olup olamayacağını ihtimalini tarttı kendince. Neden olmasın diye de düşünmeden edemiyordu. Mükemmel izler ve neredeyse doğaya aykırı bir manzara vardı aslında karşılarında. Ne olur ne olmaz diye çakra akışını durduracaktı. Eğer genjutsuysa zaten uyanacaktı. Değilse Shigurenin arkasından ağacı incelemeye başlayacaktı. Ancak o ağacın dallarına çıkacak ve ağacın üstünü inceleyecekti. Tabi ağaca tırmanmayacak bacaklarında iyice çakra toplayıp ağacın dallarına zıplayıp, orada ipucu olabilecek bir şeyler için arama başlatacaktı.

[GM - Naruto]

Kanaye hızla yeri kazmaya başlarken, içinde bir umutla normale kıyasla daha hızlı bir kazım yapıyor. Her ne kadar takım arkadaşlarından yardım talep etse de, bu talebi karşılık bulmuyor ve tek başına kazmaya devam ediyor toprağı. Tırnaklarının arasına hızla giren toprak parçaları, giderek etine batıyor ve tırnaklarını düzensiz bir şekle sürüklüyor. Ancak buna aldırmadan devam ediyor Kanaye. Tırnaklarının kenarlarında kalkan derilerine ve yer yer ufak kan sızıntılarına aldırmadan kazıyor, ancak henüz olayla ilgili bir ipucuna ulaşabilmiş değil. Toprağı kazdıkça daha çok toprakla karşılaşıyor. Topraktan fırlayan birkaç böceği ve incecik ağaç kökleri dışında, elinde sadece toprak oluyor.

Asuka ise Kanaye’ye eşlik etmek yerine Shigure’nin yolundan gitmeyi tercih ediyor. Ağacın gövde ve alt kısımlarını Shigure’ye emanet ederken, kendisinde dallara çıkarak bir şeyler bulmayı ümit ediyor. Karanlığın içinde dalların arasındaki siyahlıklar görünmemek adına gizlenmişken, Asuka her ihtimale karşı gözlerini kısarak keskinleştiriyor ve tıpkı Kanaye gibi, ufak bir umudun ardından yürüyor sadece. Gecenin siyahlığına saklanmış yaprakların arasını görmek için epeyce uğraşsa da, eline onun da bir şey geçtiğini söylemek güç.

Son olarak Shigure de bu araştırma faaliyetinde bulunuyor. Takım arkadaşlarından biri yerde, diğeri ise gökte bir şeyler ararken, Shigure somutluktan yana kullanıyor şansını ve gövdesi kanla kaplı ağacı incelemeye koyuluyor. Kanlar belli bir noktadan çıkmış gibi görünmese de, yukarıdan aşağıya boca edilmiş gibi duruyor ve yer yer yukarıdan aşağıya doğru izler görüyor. Kanın üzerindeki bu izler doğal olabileceği gibi, bir baskı ile de oluşmuş gibi duruyor. Sadece bakarak açıklanması muhtemel durmuyor yani. Fakat ağacın gövdesinde daha ilginç ve somut bir şey keşfediyor Shigure. Her ne kadar ağacın gövdesi tamamen kan ile kaplı olsa da, her yerde eşit yoğunlukta bulunmuyor kan. Bazı noktalarda pembeye kaçan bir görüntü ortadayken ağacın etrafına dolandığında, rengin daha da koyulaştığını görüyor. Bunun yanında ağaçtaki kanın görüntüsünü bozan, çok da kalın olmayan siyah bir çatlak dikkatini çekiyor Shigure’nin. Siyah çatlağın enlemesine sadece birkaç santim oluşu, ilk bakışta fark edilmesini zorluyor. Bu sebeple yakından ve dikkatli bakılınca fark edilen bu çatlaktan ağacın içe doğru bakan Shigure, dehşetin kendisine tanık oluyor! Her ne kadar net göremese de, ağacın içinde bir insanın kafasını andıran bir cisim görüyor Shigure. Gözleri yerinden çıkarılmış gibi duran ve tamamen kanlarla kaplı gibi duran kafaya benzeyen cismin ise, burun ve ağız kısımları bulunmuyor veya karanlık sebebi ile tam olarak görülmüyor. Ancak sonunda elinize net bir ipucu geçiyor.

[Toako Asuka]

Kanaye toprağı kazarken, Shigure ağaca yakalaşırken, Asuka da ağacın dallarına atlamıştı. Hiç bir şeye zarar vermemek için ekstra özen gösteriyordu. Aynı özeni ağacın dallarını süzen gözleride sergiliyordu. Karanlıkta gözlerini kısmış bir şeyler arıyordu ancak hiç bir şey yoktu. Buradan da eli boş dönmüştü. Şevki kırılmıştı bu küçük başarısızlıkta. Yüzü hafifçe asılmıştı. Aklına daha başka bir fikir gelmiyordu. Yavaşça ağacın dallarından aşağıya Shigurenin yanına atladı. Hafif düşüşü soğuğu daha da hissettiriyordu. Jounin ve onların bulamadığı cesedi bulan Chuunin her an gelebilirdi. Arkadaşlarının bir şey bulduğunu umuyordu. Her ne kadar Kanaye'nin kazdığı yerde sadece toprak ve ağacın kökleri çıksada Shigureden umutluydu. Zaten Shigurede ağaçta bir yere odaklanmış gibiydi. Heyecanlanmıştı tekrardan. Shigurenin yanına hızlı hızlı koşmaya başladı. Yardım edilecek bir şey var mı diye kontrol edecek ve gerekirsede yardım edecekti.

Out : Shigure işte olduğu için yarın sabahtan önce yazamazmış teşekkür ederim.