[Ishi] Rutin Eskort I

[Toako Asuka]

Garip şeyler oluyordu bu mahallede. Nefret dolu bakışlarla başlamıştı her şey. Bakışlar zamanla şiddetini arttırmış sonrasında tatlı sert bir rüzgar ve gaipten gelen bir sesle zirve yapmıştı ürkütücülük. Bu parşömenler genellikle basit emirleri taşırlardı. Bu seferkilerin ise bir özelliği olduğunu düşünmekteydi Asuka. Önce genin değilde chuuninlere verilmesi şüpheliydi. Şimdiki olaylar ise durumu daha karman çorman bir hale getiriyordu.

Rüzgar biraz yavaşlamıştı. Lakin bu esinti bile bulunmaz nimetti bu sımsıcak havada. Lakin güneşin bu egemenliği sarsılmıştı hemen. Bulutlar yavaş yavaş gökyüzünü kapatmış ve yağmur damlaları bir biri ardına düşmeye başlamıştı gökyüzünden. Asuka oldum olası sevmişti yağmuru. Bu küçük damlalar onun ruhunu sebepsiz yere hoş ediyordu. Sırf bu yüzden Amegakure'yi ziyaret etmek istiyordu bir gün. Fakat bu yağmur bu mevsimde Ishigakurede normal değildi. Tüm bu hava ve fısıltılar tehlikeye işaretti.

Yağmurun etkisiyle tüm sokak boşalmıştı. İnsanlar hızlı hızlı evlerine dönmüştü. Yağmur rahatsız gözleri üzerlerinden almıştı. Götüm götüm ilerliyordu ekip. Kiyo'nun dediklerini dinledi sessizce. Doğru söylediğini düşünüyordu ancak durmak istemiyordu. Bir an önce parşömenleri teslim etmekten yanaydı." Bence hızlanmalıyız. Bir tehlike baş göstermeden parşömenleri teslim etmeliyiz."

[Sawajiri Ryuuhei]

Rüzgarın içinden gelen ses ile bütün takım sırt sırta vererek gardını almıştı. Bir süredir kendilerini tehdit altında hissettikleri için böyle bir tepki vermeleri normaldi. Ayrıca bu ses apaçık bir şekilde parşömenleri istediğini de dile getiriyordu. Kendilerini hazırlıksız yakalamak yerine yüzleşmeyi tercih ediyordu belki de, bu üç kişiyi yenecek gücü görüyordu kendinde.

Başta bu sesin bir genjutsu olup, mahalleden birisinin kendileriyle dalga geçtiğini düşünmüştü.Fakat mahalleli nereden bilecekti parşömeni? Bir ihtimal, belki. Eğer gerçekten karşılarında parşömeni almak isteyen birileri de varsa shinobilik hayatında köy içinde böyle bir suçu işleyecek casereti olan birini ilk kez görecekti.

Yürüdükleri bir kaç metre içinde sesin gizemini çözmeye çalışmıştı. Enteresan düşüncelerine her bir saniye yenisini eklerken kafasına düşen ilk yağmur damlasıyla şaşkın bir şekilde kafasını yukarı kaldırmıştı. Az önce havada bulut olmadığına yemin edebilirdi. Kafasını karıştıran sorulara bir yenisini daha ekleyecekken Kiyo' nun mantığını sorgulamadan kabullendi. Ancak karşılarında her kim varsa şuan onları görüyordu. Onlardan şuan için saklanamazlardı. " Genjutsu muydu? Rüzgarın içinden gelmekte olan sesler. Islanmaktan çekinmeyelim, yolumuza devam edelim." demiş ve eliyle evlerin çatısını işaret etmişti." Çatılardan yolumuza düz bir sırayla koşalım, yerimizi biliyorlar. "

[GM - Naruto]

Bu anlarda grup içerisinde bir anlaşmazlık baş gösteriyor. Yağmur bu grubun arasına giren şey olur. Bunu normalde söylemek insanlar için kahkaha sebebi olabilir belki ama şu an için bu şekilde hissetmeniz kadar normal bir şey olmadığının bilincindesiniz. Bu yüzden bu yersiz düşünce tarzını bir kenarda bırakarak bir karar alıyorsunuz, o da yürümeye devam etmek! Kiyo balkon altı savunma planı düşüncesine yandaş bulamayınca, ilerlemeyi tercih etmiş iki partneri karşısında yalnız bir konuma düşüyor ve onların dediklerini yapmak zorunda hissediyor kendini. İlerleme konusunda ise tek detaylı fikir söyleyen Ryuuhei olduğu için de takım olarak evlerin çatılarına çıkıyorsunuz. İlerlemeye bu şekilde devam etmeye başlıyorsunuz.

En önde Ryuuhei, arkasında Asuka ve en arkada Kiyo şeklinde bir formasyon belirliyorsunuz. İlk evin çatısını sonlandırmanızın ardından ikinci çatıya geçiş yapıyorsunuz. Ancak hesapta olmayan bir durum bu ilerlemenizi engelliyor! Ryuuhei ilk çatıdan ikinci çatıya geçiş yaptığı sırada, zaten yıkık dökük olan evlerden birisini, yani üstüne geçmeye çalıştığınız çatı Ryuuhei’nin üstüne inmesi ile çöküveriyor! Bu duruma havada yakalan Asuka da karşı koyamıyor ve o da Ryuuhei’nin açmış olduğu delikten evin içine, tam da Ryuuhei’nin üstüne düşüyor! Bu düşüşten kendini kurtaran tek kişi plana uymak zorunda kalan Kiyo oluyor. İronik değil mi?

Ryuuhei çatıdan yere düştüğü vakit sırtında ufak bir ağrı hissediyor. Daha sonra üstüne Asuka’nın düşmesi ile bu ağrı biraz daha kendini gösteriyor. Ancak bu ağrı, Ryuuhei’nin ilerleyişini şu aşamada tehlike sokabilecek nitelikte değil. Asuka ise yastık görevi göre Ryuuhei sayesinde hiçbir ağrı, sızı olmadan ayağa kalkabiliyor. Evin içine şöyle bir bakan Ryuuhei ve Asuka, buranın içi boş bir yer olduğunu görüyor. İçindeki bulundukları oda iki kapı bulunuyor ve bu iki kapı karşılıklı durmakta. Kırık camlardan dışarıya baktıklarından bu kapıdan birinin dışarıya açılan kapı olduğunu anlamaları için dahi olmalarına da gerek yok.

Kapalı konu

Grup olarak karar almanız gereken durumlarda birbirinizle iletişime geçmenizi tavsiye ederim. Yoksa böyle "oy çokluğu, planı detaylandıranın planına uyulma" gibi zımbırtılar ile GM mesajını yazmam gerekiyor. Bu da sizin açınızdan sıkıntılar doğurabilir. Bu bir okuyucu tavsiyesidir, GM olarak söylediğim bir şey değil. Birbirinizle iletişime geçmiyorsunuz diye kafanıza inek falan düşecek değil yani.

[Toako Asuka]

Asuka'nın, ilerleme fikri oy birliği ile kabul edilmişti. Ryuuhei de onun gibi düşünüyordu. Bu yüzden çatılardan ilerlemeye başladılar. Yağmur damlaları bir bir suratına çarpıyor ve yanaklarından aşağıya düşüyordu. Tüm bu olanlar anlamsız garip olaylar silsilesiydi. Lakin durup düşünmeye vakitleri yoktu. Ne olursa olsun bu parşömenler teslim edilmeliydi.

Çatılardan atlıyorladı hızlı hızlı. Ryuuhei gruba liderlik yapıyordu. Fakat lider tökezlemişti. Atladıkları bina bir hayli eskiydi. Ryuuheinin ağırlığını kaldıramamış ve çökmüştü. Takım arkadaşı için biraz endişelenmişti. Ancak görevi sekteye uğrattığınıda içten içe düşünmüyor değildi. Arkadaşına kızma hakkıysa bulunmuyordu. Çünkü hızını kesememiş ve oda binada açılan boşluğun içine düşüvermişti bir anda!

Sakindi aşağıya düşerken biraz huzurluydu. Bu adrenalin duygusunu sevmişti aslında. Zaten düşüşünden pek bir zarar almamıştı. Ryuuheinin tam üstüne düşmüştü. Hızlıca ayağı kalktı, üstündeki tozları silkeledikten sonra düştükleri odayı süzdü. İki kapısı olan bu odada dışarı çıkışı olan kapıya doğru yönelecekti. Eline bir kunai çıkardıktan sonra sağındaki kapıya yöneldi.

[Shiomiya Kiyo]

Başka zaman olsa grubumun şu an ki durumuyla çok pis dalga geçerdim, "Yaa, dinlemezseniz Kami-sama böyle yamultur!" diye. Saklanma fikrimi reddedip ilerlemeye devam etmişlerdi, ben de peşlerinden mecburen ilerlemiştim. Hani öyle, hoşnutsuz "mecburen" de değil aslında, ama fikrim kabul edilseydi daha mı rahat hissederdim? Kesinlikle.

Daha ilk çatıdan yeni ayrılmıştık ki, Ryuuhei-san kayboldu, ardından Asuka-san da kayboldu, ardından az daha ben de kaybolacaktım ki bir baktım, artık pek de olmayan bir çatının kenarındayım. Ryuuhei-san'ın inmeye niyetlendiği alan da koca bir boşluk -hey maşallah!-, boşluktan görülen alanda da eski püskü boktan bir ev ile yerde yuvarlanan takım arkadaşlarım vardı. Ne yapmalı, ne yapmalı... Zaten yağmur yüzünden huzursuzlanmışım, acaba çatıda bekleyip "Gel beni becer" mi desem tehlikeye karşı? Yoksa aşağıya mı insem? Hem belki Asuka-san'ın üzerine "düşüp" cinsel kimlik bunalımımımdan çıkabilirdim. Aksine kötüleştire de bilirim, bilemiyorum. Hayır, takım arkadaşlarıma hallenmeyi ve sürpriz bir grup seks yaratmayı geçtim, tuzak da olabilirdi bu! Ve benim girmemle "Gel bizi topluca becer" de diyebilirdik. Bu ihtimalin tam ben atlamaya hazırlanırken aklıma gelmesi dengemi kaybettirse de toparladım.

"Hşşt, iyisinizdir umarım? Emanetlerinizi bir kontrol edin isterseniz, ben dış kapının önünde bekliyorum, madem balkon altına tünemeyeceğiz, yerden gidelim en iyisi." Diye içeri seslendim ve yere, dediğim kapının önüne inmeye hazırlandım. Eğer çatının o kısımları da dökülmediyse, yani şanslıysam, kapının önünde beklerken yağmura maruz kalmayacaktım. Ayrıca içeride istenmeyen bir durum olduğu hissine kapılırsam kapıyı kırıp içeri de girebilirdim!

Tabi kapıda ibnelik yok ise. Ah Shiki, paranoyan bana da bulaşıyor sanırım.

[Sawajiri Ryuuhei]

Yağmurun şiddetini arttırmaya başlamasıyla saçları kütle biçiminde bir birlerine yapışıp yanlardan sarkmaya başlamıştı. Ağırlaşan kafasını taşıyamayan boynu biraz öne eğilmişti. Yüzündeki mutsuz ifadeyle de yaşadığı psikolojiyi anlamak güç değildi. Havanın kararması, ıslanan kıyafetleri kendisini dinlenmeye çağırıyor ve Ryuuhei yi görev disiplininden uzaklaştırıyordu.

Verdiği anlık karar ile çevik bir kaç sıçrama ile yanındaki binanın çatısına çıkmış ve ilerlemeye başlamıştı. Buradaki evlerin ya çok eski yada dayanıksız olduğunu biliyordu. Aklında ise evlerin çatısının kendisini taşıyıp taşıyamayacağı düşüncesi vardı. Aslında bunu daha tam olarak düşünüp, sorgulama kısmına geçemeden bastığı yerden bir çatırtı duymuş ve tüm bedenini kaplayan toz ve molozlarla birlikte yere sert sayılabilecek bir şekilde düşmüştü. Sadece bununla kalkmamış takım arkadaşı da üstüne düşünce acı bir şekilde ses çıkarmıştı.

Asuka' nın üzerinden kalkmasıyla Ryuuhei' de ayağa kalkmış ve inişini yumuşattığı için bir teşekkür beklermişçesine Asuka' ya bakmıştı üzerindeki tozları temizlerken. " Bu kadarı da yeter. Başımıza gelmeyen kalmadı. Bu andan itibaren siz ne derseniz uyarım "

[GM - Naruto]

Asuka ve Ryuuhei'nin düşüşü ardından Kiyo aşağıya inerek onları dış kapıda beklemeye başlıyor. Bu esnada yağmu şiddetini biraz hafifletirken, kapıdan ilk çıkan Asuka oluyor. Asuka'yı bezgin bir şekilde Ryuuhei takip ediyor. Kapıdan çıktığınızda üzerinizde kasvetli hava sizi sıkkınlığa da itmiyor değil. Her zamanki görevlerden bir tanesini yerine getiriyor olmanıza rağmen, yaşadığınız tüm bu aksiyonlar beklentinizin üstüne çıkıyor. Ne var ki bu normalde beklentilerin üstüne çıkılması sevinilecek bir şeyken, bu sizde tam tersi bir etki yaratıyor. Suratlarınız düşmüş bir halde ilerlemeye devam etmek istediğiniz anda ise, birden etrafınızı 5 kişi sarıyor! Sanki yoktan var olmuşlar gibi bu noktaya gelen adamların hepsinin yüzünden bir maske bulunuyor. Maskelerin alna denk gelen kısımlarında ise Ishigakure'nin sembolü yer alıyor. Siz ne olup bittiğine tam anlam verememişken, etrafınızı sarmış olan kişilerden bir tanesi "Bizler ANBU üyeleriyiz ve sizdeki parşömenleri almamız gerekli. Daichou-sama bu parşömenleri size vererek bizleri bile şaşırttı." diyor tok bir ses tonuyla. Elbette siz hala olayları idrak edememiş bir haldesiniz ve bu sebeple de yüzünüzdeki boşluk sizin yerinize konuşuyor. Bunu gören adam da olayları biraz açıklaması gerektiğini anlamış olacak ki "İstemeden de olsa gizli bir eğitime dahil edildiniz. Biz ANBU üyeleri olarak yaptığımız eğitimlerde genelde ANBU dışındaki shinobilerden yararlanmayız. Ancak Daichou-sama bu sefer bizi de şaşırttı doğrusu." diyor tok sesinden ödün vermeden. Daha sonra sizlere bir adım atıyor ve elini uzatarak "Parşömenleri bize verirseniz sizin de bizim de görevlerimiz sonlanacak." diyerek konuşmasını sonlandırıyor.

[Shiomiya Kiyo]

Sırtımı kapıya verip takım arkadaşlarımı beklemeye başladım. Bir yandan da bok içindeki mahalleyi izliyor, girdiğim huzursuzluktan kurtulmak için saçma şeyler düşünmeye çalışıyordum. Acaba cidden içeri atlayıp sürpriz grup seks fikrimi icraate geçirse miydim? Shiki bu duruma ne derdi? Kızar mıydı? Keşke kızsa, sevdiğinden emin olurdum en azından. Belki de kızmaz, "Bir daha ki sefere beni de katıyorsun araya (;" derdi. Keşke dese, çılgın bir seks hayatımız olacağından emin olurdum en azından. Öte yandan, iyiki de atlamamışım. Asuka-san ve deli bakışları faktörü böyle düşünmeye itmişti beni. Kız cidden deli bakıyordu ve tekmelediğinde daşşaklarını koparıp fırlatacakmış gibi görünen bacakları vardı. Aslında güzel bacaklardı, ama yine de bir karın kaslı Shiki olamaz.

Karmaşık cinsel hayatım hakkında düşünürken arkamdaki kapı açıldı, demek kapıda bir ibnelik yoktu. Basbaya şanssızlık eseri düşmüş olmalıydılar. Acaba önde ben olsaydım ve ilk ben düşseydim ne olurdu, çük kadar boyumla seker miydim yerden? Saçma... İlk Asuka-san çıktı içeriden, ardından saçı başı dağılmış Ryuuhei-san. Ooou, kesin seks oldu içeride. Kaçırdık. Tamam bu kadar saçma düşünce yeter, göreve geri dönme zamanı. Fakat şunu eklemeden dönemeyeceğim, saçı başı dağılmış Ryuuhei-san fena görünmese de, yine bir saçı kazınmış Shiki değil.

Tam böyle kafamı toparlamış, dediğim kötü ruh halinden çıkar gibi olmuştum ki bunların on beş karış suratları ile yağmuru hatırlama gerçeği tekrar moralimi bozdu. Lan alt tarafı parşömen dağıtacağız. Aha götü boklu genine verseler yolu yarılamıştı şerefsiz. Belki de parşömenler lanetlidir, bütün bu cenabetliği de açıklar hem.

Cenabetliği açıklar açıklamasına da, birden bire dibimizde bitiveren ve parşömenleri isteyen ANBU kılıklı tipleri açıklamıyordu. Haydaa. "Bizler ANBU üyeleriyiz ve sizdeki parşömenleri almamız gerekli. Daichou-sama bu parşömenleri size vererek bizleri bile şaşırttı. İstemeden de olsa gizli bir eğitime dahil edildiniz. Biz ANBU üyeleri olarak yaptığımız eğitimlerde genelde ANBU dışındaki shinobilerden yararlanmayız. Ancak Daichou-sama bu sefer bizi de şaşırttı doğrusu." diyordu içlerinden biri ama ben sadece "Saçmalık, saçmalık, saçmalık. Biraz daha saçmalık, azıcık ego, saçmalık, parşömenleri verin yoksa götünüzü keseriz, saçmalık." duyuyordum. Açıkçası parşömenleri enayi gibi verip, binaya geri dönüp bir güzel azar işitip ceza yiyerek bu koduğumun görevinden kurtulma fikri bir anlığına cazip geldi, itiraf etmeliyim. FAKAT! SHINOBIYIZ BİZ KARDEŞ! GÖREVE İHANET OLMAZ BİZDE! Hem koskoca daichou'nun kafasında beyin yerine taş yoktur herhalde. "Bakın ANBU'ya verecektim size verdim, bu kıyağımı unutmayın, kıps!" derdi herhalde, veya böyle bir olayı ön görebilirdi. Söylemese ve bu tipitipler haklı olsa bile, görev artık bize verilmişti bile. Hem ANBU kılığına girmiş de olabilirlerdi! Eğer parşömenlerin peşinde birileri var ise, bu, parşömenlerin neden geninler ile taşıtılmadığını da açıklardı.

Görevler dışında tutan asi ve hırçın tarafım verip veriştirerek kavga çıkarmak istese de uslu bir shinobi olup orta yolu bulacak bir konuşma yapmalıydım. Boğazımı temizledim ve yerimden kıpırdamayarak konuşmaya başladım;

"Sizler, bizim yerimizde olsaydınız, böyle bir durumda ne yapardınız? Paşa paşa parşömenleri verip çekilirdik demeyin lütfen, gerçekçi olun. Haklı olsanız bile bu görev artık bize verildi ve geri çekilmemiz göreve ihanet olur. İzninizle devam etmeliyiz." dedim ve takım arkadaşlarımın yanında beklemeye başladım.



rp out: gereksiz ikilemeler çok yapmış olabilirim işten yazıyorum da odaklayamadım kendimi x.x

[Toako Asuka]

Duyduğu şeyin doğru olup olmadığnı tartıyordu kendi anlama biçiminde. Karşılarına gelmiş beş kişinin ANBU üyesi olma ihtimali var mıydı gerçekten ? Gizli bir teste mi dahil olmuşlardı ? ANBU'ya mı dahil olacaklardı. Bir an için heyecan yapmıştı aslında. Lakin daha sonra mantığı tekrar kontrolü ele geçirmişti. Görevin hiç bir yerinde ANBU üyelerinden bahsedilmiyordu. Ayrıca vuku bulan bir sürü garip olaylar işin rengini değiştirmişti iyice. Bir kere işkillenmişti Asuka, sorgulamaya başlamıştı beyni. Mantıklı bir sonuca varmadan parşömen değil bir kağıt parçasını bile vermezdi elini uzatmış maskeli adama. Keza daichonun böyle bir şey yapmasınıda mantıklı bulmuyordu. Kabak gibi ortadaydı işte sakat bir durum vardı.

"Sizler, bizim yerimizde olsaydınız, böyle bir durumda ne yapardınız? Paşa paşa parşömenleri verip çekilirdik demeyin lütfen, gerçekçi olun. Haklı olsanız bile bu görev artık bize verildi ve geri çekilmemiz göreve ihanet olur. İzninizle devam etmeliyiz."

Kiyo'nun dediklerini dinledi sonuna kadar. Haklıydı. Görevlerini burada bırakmaları yakışık almayacak bir davranıştı. Fakat adamların gitmelerine izin vereceklerinden şüpheliydi. Etraflarını gövde gösterisi yapa yapa havalı bir şekilde sarmışlardı. Eğer bu adamlar düşmansa kesinlikle kan çıkacaktı. Fakat bu kanı Asuka'mı akıtacaktı yoksa Asuka'nın götünden mi kan alacaklardı henüz orası muamma idi. " Çocuk doğru söylüyor. Bize sizinle ilgili bir bilgi verilmedi. Şimdi izin verin yolumuza gidelim. " dedi. Elinde tuttuğu kunaiyi sımsıkı kavramıştı.

[GM - Naruto]

Kiyo’nun konuşmasının ardından hemen önünüzde olan ve kendisini ANBU olarak tanıtan adam tam söze girecekken, Asuka da birkaç şey ekliyor konuşmaya. Bunun ardından adam “Sizi anlıyorum ve doğru olanı yaptığınızı da söylemem gerekiyor. Ancak durum anlattığım gibi.” diyor. Daha önce attığı adımı geriye alırken “Bize güvenmeniz ve parşömenleri size teslim etmemiz için yapmamız gereken bir şey söyleyin. Dilerseniz birlikte Daichou binasına döneriz ve orada olayın doğruluğunu teyit ettirirsiniz.” diyor. Bunun ardından sizin cevabınızı beklemeye koyuluyorlar.

Adamların şu andaki vücut diline bakarsanız, bir saldırı yapacak gibi durmuyorlar. Hatta olması gerekenden daha rahat bir şekilde vücutları gevşek durmakta. Bu da sizin kafanızı ufak da olsa karıştıran bir durum olarak kayıtlara geçsin.

Kapalı konu

Sawajiri Ryuuhei pasiflik uyarısı almıştır.