[Soubi | Aktif Operasyon] Sonsuza Kadar

[GM - Naruto]

Boş beleş bir devriyenin ardından, görevini bir başka takıma bırakıyorsun ve soluklanmak adına, köy meydanından uzaktaki sakin bir ramenciye uğruyorsun. Akşam üzeri, 5-6 civarı. Güneş yavaş yavaş binalardan oluşan ufukta kaybolmakta, fakat ışığı hala en ufak deliği bile aydınlatmakta. Bulunduğu ramenci ise ufak tefek bir dükkan. Loş ışıklı, güzel kokulu, tontiş bir amca tarafından işletiliyor. İçeride, tezgahın önündeki uzun taburelerden birine çökmüş, ramenini yemektesin. İçeride seninle beraber bir Chuunin daha var. 2 solunda oturuyor, aranızda yaşlı bir işçi var. Kısa, siyah saçlara sahip ve bayık bir duruşu var. İsmini az çok hatırlıyor gibisin. Aozora... Bişey. Bişey Aozora hatta. İsmi Aozora, ondan eminsin, lâkin soy adı canlanmıyor aklında.

Gözün şöyle bir Chuunin'e kayıyor, onun hakkında detaylı bir şeyler hatırlamak adına. Tam o sırada, kapı açılıyor aniden. Seri bir şekilde kapıya doğru dönüyorsun. Nefes nefese başka bir Chuunin, size doğru bakıyor. "Soubi! Aozora! Çabuk gelin! Okabe karısını deşmek üzere!" Kapıdan size bağıran Chuunin'in ismi Satoshi. Onun da kısa saçları var, lâkin sarımtrak bir şey, siyahtan ziyade. Derin nefesler alıp veriyor hızlıca, suradında ciddi bir olayın döndüğünü belli eder bir ifade var. Koşmaya hemen hazır bir şekilde, bir eliyle kapı eşiğinin sağını, diğer eliyle de solunu tutmakta.

Aozora cevap vermeden yerinden kalkıyor ve 3 uzun adımda dışarıya fırlıyor, hiç beklemeden. "Soubi, çabuk!" diyor Satoshi, Aozora'ya dışarıya çıkıp koşması için yer verirken. Sen de ayaklanıyorsun bu sırada.

Okabe, tanıdığınız başka bir Chuunin. Bir çok kez devriye gezdiniz, düşük seviye görevlere çıktınız. Arkadaşlarını ölesiye koruma içgüdüsüyle dolu, köyünü seven, genç yaşta evlense de karısını olabildiğince mutlu etmeye çalışan bir tip. Yakın dönemde Jounin'liğe düşünüldüğünü anımsıyorsun. Bahsedilen Okabe, o Okabe mi, şüpheye düşüyorsun biraz. Uzun, siyah saçları ve gülümseyen suradı canlanıyor aklında, hızlıca hareket etmeye hazırlanırken geçen yarım saniyelik sürede.

Pasiflik 24 saattir.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

İlk pasiflik uyarını verdim gitti.

[Oushoku Soubi]

Havanın kararmaya başlamasına kısa bir süre kala, oldukça sakin geçen devriyemi bitirmiştim. Sakin geçen devriyeler iyiye işaretti, köyde her şeyin, en azından belli bir kısmının huzurlu olduğunu bildiriyordu. Bizim işimizde köydeki huzuru sağlamaktı, devriye görevleriyle tabi. Diğer takıma selamımı verip hem acıkan karnımı doyurmak hemde biraz dinlenmek amacıyla yakınlardaki bir ramenciye dalmıştım, ucuz ve doyurucu ramen, devriyelerden sonra ilk tercihim oluyordu genelde. Ramenci, benzerlerine göre daha kaliteli bir ortama sahipti, güzel koku ve sevecen bi amca ortamdaki loş ışıkla birlikte burasını favori mekanlarımdan biri haline getirmeye yetmişti. Ramenin tadıysa klasik ramen tadındaydı işte ne eksik ne fazla. Annemin evde yaptığı ramenlerin yanına yaklaşamazdı tabii ama olsun.

Sakin sakin ramenimi yerken gözüme bir şey takılmıştı, birisi. Sol yanımda oturan yaşlı emekçi amcanın hemen yanında oturan Aozora. Adını Aozora olarak hatırlıyorum, ama soy ismini bir türlü çıkaramıyorum. Dilimin ucunda, ha söyledim ha söyleyeceğim. Aozora da benim gibi bir Chuunin, kısa siyah saçlı baygın duruşlu biri. Her şey iyi güzel de soyadı neydi bunun ? Nerede tanışmıştık sahi ? Akademi yıllarından mı, yoksa beraber bir kaç devriyeye mi çıkmıştık ?

PAT! Bir anda açılan kapı, dikkatimi Aozoradan alıvermişti. Kapıda Satoshi duruyordu, bir başka Chuunin. Kısa saçları Aozora'nınki gibi ama onun saçları biraz daha sarıya kayıyor. Satoshi nefes nefese, belli ki buraya kadar koşmuş, suratıysa bildiğin hapishane duvarı gibi dümdüz, ciddi. Biz daha ne olduğunu soramadan direk konuşmaya başlamıştı. "Soubi! Aozora! Çabuk gelin! Okabe karısını deşmek üzere!" Adam konuşmasını bitirir bitirmez Aozora ayaklanmıştı, sessizliğini bozmadan. Tekrar hiç konuşmadan hızlıca dışarı çıkmıştı. "Soubi,Çabuk!" Bu uyarıyla bende bir çırpıda kalkmıştım oturduğum uzun sandalyeden. Okabe. Okabe'yi bu ikisine nazaran daha iyi tanıyorum. Çünkü onunla baya zaman geçirmiştik, yaptığımız görevler ve çıktığımız devriyeler mesela. Okabe iyi bir insan, köyüne ve dostlarına olan sevgisi onu örnek bir Shinobi yapıyor bence. Tıpkı abim gibi oda erken evlenmişti. Karısını sevdiğinide biliyordum. Hatta yanlış hatırlamıyorsam Jouninliğe terfisi de yakın. Fakat bu Okabe, karısına tapan Okabe'ye ne oldu da karısını "deşme" noktasına geldi ? Hayatı bu kadar güzel giden bir insanın bir anda böyle dramatik bir duruma düşmesi üzücü. Umuyorum ki çok geç olmadan yetişebiliriz. Bu yüzden Aozora'nın arkasından koşarken biraz daha hızlanmaya çalışacaktım, Okabelerin oraya ne kadar hızlı gidersek o kadar iyiydi çünkü.

[GM - Naruto]

Satoshi önde, Aozora yanında, koşturmaya başlıyorsunuz bir sokağa doğru. Konut bölgesinin derinliklerine ilerlerken, güneş de ufukta aşağıya ilerlemeye devam ediyor. Lâkin etrafta hala yeterince ışık var, havanın kararması bir kaç saat daha sürecek gibi. Etrafta evine dönmekle meşgul olan insanlar son sürat yolda koşan shinobileri gördüklerinde durup bakıyorlar, önemli bir olayın olup olmadığını merak eden gözlerle. Siz ise, sürat kesmeden bir sokaktan sağa, ardından sola dönüyorsunuz.

Okabe'nin yaşadığını düşündüğün sokağa geldiğinizde ise, aniden duruyor ve önünüzdeki tabloyu kavramaya çalışıyorsunuz. Okabe bir eliyle, sivil giyinimli eşini kolundan yakalamış, boş elindeki kunaiyi ise boynuna doğru savuruyor. Siz gelmeden hemen önce yere kapaklanmış olduğunu düşündüğün bir shinobi hemen yerden fırlayıp Okabe'nin elini kavrıyor ve kunainin kadının boynunu vurmasına engel oluyor. Yerdeki başka bir shinobi de ayağı kalkıyor ve kırılmış olan burnunu tutarak sendeliyor, ardından kadını Okabe'nin elinden kurtarmak için atılıyor. Bağırıyor kırık burunlu; "Okabe! Kendine gel! Ne yapıyorsun sen?!"

Okabe ise anlamsız bir bağırış ile debeleniyor, kadın ise ağlayarak çığlık çığlıya kalıyor 3 adamın arasında. Sokağın sağında ve solunda sizi izleyen sivilleri olduğunu da görüyorsun.

Okabe birden bir ayağı ile kadını kurtarmaya çalışan shinobiye geçiriyor, ardından onun elini tutan herife de kafa atıyor. İkisi sendeleyerek kadın ve Okabe'nin arasından çıkıyor ve Okabe, bir eliyle kadının boğazını kavrıyor. "Bunu yapmak istemiyorum Shiori. Bunu yapmak istemiyorum, anla beni!" bağırarak kunaiyi kadının boğazına doğru savuruyor...

Fakat sen çoktan harekete geçmiş oluyorsun.

[Oushoku Soubi]

Günışığı Ülkesinde, güneş nazlı bir kız gibi davranıyordu. Tam hava kararacak gibi oluyorken etrafı aydınlatan ışığını görüyordunuz. Sanki bugün batma işini daha bir ağırdan alıyordu. Hayır günışığına karşı bi garezim yoktu, karanlığı ne kadar seviyorsam aydınlığıda o kadar seviyordum işte. Köy halkıda tıpkı güneş gibi elini eteğini çekiyordu bugünden. Yavaş yavaş yuvalarına giriyordu insanlar, kimisi bizi gözlüyordu, bu sakinliğin ortasında deli danalar gibi koşan 3 shinobi. İnsanların merakı hiç bir zaman değişmiyordu.

Meraklı gözlerden önce hızlı bir şekilde sağa dönerek, arından keskin bir sola dönüşle kurtulmuştuk. Adım adım Okabelerin evine yaklaşıyorduk. Attığım her adımla birlikte merakım da artıyordu. Okabe gibi birine ne olmuştu da çok sevdiği karısını öldürecek raddeye gelmişti ? Benim tanıdığım Okabe, değil karısını öldürmek onun saçının bir teline zarar veremezdi. Severek evlenmişlerdi diye hatırlıyordum.

Okabelerin mahallesine girdiğimizde gördüğüm manzara kan dondurucuydu. Adam ciddi ciddi karısını kesmek üzereydi. Zavallı kadını kolundan tutmuş elindeki kunai ile deşecek! Bir tek karısıda değil, muhtemelen onu durdurmaya çalışan iki kişiyide güzelce haşat etmiş Okabe. Birisi bu sırada yetişip adamı durdurmayı becerebiliyor bir süreliğine elini kavrayarak. Adam karısını öldürmeye o kadar odaklanmışki köyün shinobilerine ne olduğu umrunda değil! Bıraksak onları bile öldürecek. Yerdeki öbür shinobi ise bağırıyor Okabe'ye "Okabe! Kendine gel! Ne yapıyorsun sen?!" Okabe dinler mi ? Okabe sinirli, Okabe'nin gözü dönmüş! Hızlıca bir tekme ve bir kafayla onu tutan adamları yere sermişti. Jouninliğe neden düşünüldüğü barizdi. Tek eliyle iki shinobiyle savaşıyor hatta kazanıyordu. Nereden çıktı bu hayranlık bir anda Soubi kızım! O şu anda suçlu durumda biri.

Ben hızlıca koşmaya başladığım sırada Okabe karısının narin boynunu sıkıca tutmuş ve kadına bağırmıştı. Bir şeyler yapmazsam kadının boğazını paramparça edecekti. Karıyla kocanın arasına girilmez, ama bu Okabe bizim tanıdığımız Okabe değil. Bir kriz sonucu ailesini parçalamasına izin veremezdim. Hele bir de abimin yıkılan ailesinden sonra ki halini gördükten sonra. Şu anda Okabe'yi tatlı dille durdurmam zor. O yüzden hızlıca çantamdan bir kunai çıkarıp Okabe'ye doğru fırlatacaktım. Daha sonra hızımı olabildiğince arttırıp yeterince yaklaştığımda sağ bacağımdan kuvvet alıp zıplayacak ve tüm öfkemi barındıran sol tekmemi Okabe'nin çenesine yapıştırmaya çalışacaktım. Hızlı olmak zorundaydım, bir kaç milisaniye bile geç kalmam demek koca bir trajedi demekti.

Out

Sevgili gm bey; Bu sabah modemim kırıldığı için bir kaç gün internet erişimim olmicak Bu rpyi yazmak için kullandığım internet paketimde bitiyor.. yanisi bir kaç gün yazamicam tabi bu bir kaç gün ilerde daha net hal alıcak teşekkür ederiz

[GM - Naruto]

Okabe tam kızın boynunu deşecekken, kunaiyi tuttuğu sağ kolunun omzuna fırlattığın kunai derinlemesine saplanıyor. Epey bir giriyor etten içeri, Okabe'nin hamlesi ise yarıda kalıyor ve acıyla inliyor. Kızın boynunu da epey bir sıkıyor, hatunun nefessiz kaldığını görüyorsun. Hiç vakit kaybetmeden Okabe'nin dibinde bitiyorsun ve çenesine sert bir kapıcı tekmesi geçiriyorsun!

Okabe 2-3 metre geriye uçuyor, yere çarpıp bir de toprak zeminde 3-4 metre yuvarlanıyor, 1-2 metre de sürüklenerek duruyor. Sen ise, hemen sağında kalan Shiori'ye bakışlarını çeviriyorsun, gardını indirmeden. Yere çökmüş ve dizleri üzerine oturur bir pozisyon almış, boğazını tutuyor ve öksürüyor. Olan olayın şokundan, ne konuşabiliyor, ne de laf edebiliyor.

Birden Satoshi bitiyor yanında. Shiori'nin bir kolunu kaldırıyor ve kendi boynuna doluyor, ardından da belinden kavrıyor kadını. "Oyala onu Soubi, Shiori'yi buradan uzaklaştıracağım!" Aozora da yanına geliyor ve gardını alıyor bir çatıya zıplarken Satoshi. Sağda ve soldaki 2 shinobinin de savaşamayacak olduğunu farkediyorsun. Tekme yiyen kıvranmakta, kafa yiyen ise baygın yatmakta.

Tek hamlede bu kadar çabuk yere serilmeleri sana mantıksız geliyor. Aozora, yumruklarını sıkıyor. "Odaklan, Soubi." diyor, yerden aniden kalkan ve üzerinize doğru koşturan Okabe'yi imâ ederek.

[Oushoku Soubi]

Attığım kunai ile kızı Okabe'nin elinden kurtarmıştım. Bunu yaparken Okabe'ye zarar vermemeyi tercih ederdim, ama o bize başka bir seçenek bırakmamıştı. Okabe düzeldiğinde -tabi düzelirse- ondan bir özür dilemem gerekecek. İyice etine saplanan kunai hem onu daha da bağırtmış, hem de kızın boğazını daha şiddetli sıkmasına neden olmuştu. Bu küçük detaylara katlanmamam, haticeye değil neticeye odaklanmam gerekiyordu, ilk önceliğimi başarıyla yerine getirmiştim.

Hızımı kesmeden, Okabe'ye toparlanması için bir fırsat vermemek için hemen adamın yanıbaşında bitmiş, ve tekmemi onun çenesiyle buluşturmuştum. Sağlam vurduğumu hissedebiliyordum, hiç direnç gösteremeden aldığı bu darbeyle sevgili dostum Okabe önce biraz havada, sonrada yerde sürünmek suretiyle baya bir mesafe katediyor ve anca durabiliyor. Onu böyle görmek içimi acıtıyor aslında. Birlikte görevlere çıktığım bir arkadaşımla dövüşmek zorunda olmam üzücü. Ayağa kalktığında onunla konuşmayı deneyecektim. Henüz oturan Okabe orda dura dursun, Satoshi hızlıca gelip Okabe'nin karısını almıştı savaş alanından. Akıllıca bir davranıştı, zira tüm bu tantana onu korumak adınaydı. Satoshi'ye başımı sallıyorum evet anlamında. Kızı alıp gidiyor Satoshi, bu sırada Aozora yanıma geliyor. Güzel, Okabe'yle tek başıma savaşmam biraz zor olabilir, kendisi Jouninlik için düşünülüyor sonuçta. Hem adam iki shinobi bayıltmış biz gelmeden!

Aozora'ya " Sağ koluna çalış, sağ omzuna soktuğum bir kunai var. Bunu avantajımıza kullanalım." diyorum. Bu sırada Okabe hızlıca yerden kalkıyor, daha sinirli olduğunu düşünüyorum, en azından çeneme bir tekme yesem ben sinirlenirdim. Düşünme zamanıydı, Okabe'nin kızgın bir boğadan farkı yoktu şu anda, önüne çıkan her şeyi yıkıp parçalayacak bir boğa. Günün sonunda umarım hem ben hemde o boğa hala canlı olurdu.

Okabe bize koşarken bende ona doğru koşacaktım, ateşe ateşle karşılık verecektim. Onun bu öfkesini kendi lehime çevirebileceğim bir yol düşünüyordum. Fakat benim savaş stilimde tıpkı Okabe gibi öfkeli bir boğa olmayı gerektiriyordu. Fakat ben daha kıvrak bir boğa olmayı düşünüyordum. Okabe'ye doğru bir kaç adım koşacak ve hızlanacaktım bu sırada ellerimi önümde birleştirip Fuuryu no Jutsu için hazırlık yapacaktım, bir kaç adımın ardından hemen yukarı zıplayacak ve Fuuryu no Jutsu'yu aktif hale getirecektim havada kalmayacak, Fuuryu no Jutsu dan kazandığım itme kuvvetiyle birlikte sol ayağımın topuğuyla Okabe'nin başına sağlam bir darbe geçirmeyi umuyordum, amacım onu bayıltmaktı.