[Bachuru&Ishio&Kageri | Aktif Operasyon] Casus ve Sadakat

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Kamiwaza Kageri ikinci pasiflik uyarısını almıştır.

Kagami’nin ardından konuşmaya ilk başlayan kişi Bachuru oluyor. Ne var ki, cümleleri pek de Kagami’nin duymak istediği cinsten olmayacak ki, Kagami’nin yüzünden belli belirsiz bir ekşime görülebiliyor. Bachuru’nun son cümlesinden sonra ise, gayri ihtiyari olarak gülümsüyor ve bu gülümsemesi esnasında ağzından bir miktar hava kaçırıyor. Bu küçümseyici tavrına rağmen, dizginleri elinden bırakmayan Ishio konuşmaya başladığında, Kagami ciddi bir şekilde onu dinlemeye koyuluyor. Konuşmasına herhangi bir mimikle dahi müdahale etmeyen Kagami, Ishio’nun son cümlesinden sonra yerinde biraz doğruluyor. Yüzünde yine hafif, gergin bir tebessüm oluşurken “Sondan başlamama izin verin…” diyor ve bir nefes aldıktan sonra “Eğer çıkış varsa, giriş de vardır. Limanımızdan Takigakure shinobisi çıkıyor, ancak onun yerine Yıldırım Ülkesi’ne ait bir gemi dönüş yapıyor. Peki Takigakure shinobileri nerede? Karayolu ile gelecek değiller, değil mi? Daha açık nasıl anlatabilirim ki.” diyor kollarını birleştirerek. Bakışları yerdeki adamlara kayan Kagami tekrar Ishio’ya döndüğünde “İşbirliğine hazırım diyorsun, ancak dostların aynı şekilde konuşmuyor. Kaygılarınızı anlıyorum, benim doğruları söylediğimden şüphelendiğinizi de…” diyor ve bir nefes daha aldıktan sonra “Bu yüzden karışmıyorum. Ne istiyorsanız, nasıl istiyorsanız, o şekilde yapın. Bana soru mu sordunuz, cevap veririm. Bana emir mi veriyorsunuz, uygularım. Haberci mi göndereceksiniz, gönderin. Bu adamlara ne yaparsınız, umursamam. Zindan olarak kullanabileceğiniz yerimiz var, oraya götürün. Ölüyü gömün… İstediğinizi yapabilirsiniz.” diyor. Fakat bir anda yerinden hışımla kalkan Kagami, sanki olduğu yerde büyürken bakışlarını Bachuru’ya dikiyor ve “Ama sakın beni aptal yerine koymaya çalışmayın! Yerde yatanlar bunu denedi ve bedeli ödediler! Daha da ödeteceğime emin olun! Bu yüzden ister Altın Jenerasyon olun, isterseniz Daimyo’nun bizzat kendi olun… Sakın beni aptal sanmayın!” diyor. Bu öfke nöbetini sadece cümleleri ile atlatan Kagami olduğu yere otururken, artık rahat bir görünüm sergilemeye başlıyor. Kollarını birleştirmiş bir şekilde, yüzünde sahte bir gülümseme ile sizlere bakmakla yetiniyor.

Kagami’nin bu teslimiyeti üzerinden sadece birkaç dakika geçiyor. Odada sizler yapacaklarınızın planını yaparken, karargahın kapısı birden aralanıyor ve içeriye 10 shinobi giriyor! Gördükleri manzara karşısında son derece şaşkın duran shinobilerin bakışları ilk önce yerdeki ölüye, daha sonra yine yerde olan iki arkadaşlarına, sonrasında da Kagami’ye dönüyor. Kagami onlara yan bir bakış attıktan sonra, karargaha ilk giriş yapan shinobi sert gözlerini, size dikiyor. Diğerleri de aynı şekilde bakışlarını size dikerken shinob lafa giriyor ve “Kagami-sama, neler oluyor burada?” diyor öfkeli bir şekilde. Kagami ise, sanki Ishio’yu taklit edercesine kollarını iki yana açarken “Bilmem, Nikkougakure’den bizi sorgulamaya gelen shinobi arkadaşlara sor.” diyor. Öfkeli görünen shinobilerin bakışları size dönerken, adamların bazılarının elleri ekipman çantasına gidiyor, bazıları el mührü için hazırlık yapıyor ve bazıları da katanalarını hafiften kavramaya çalışıyor. Ancak hepsi de ilk olarak sizden gelecek bir cevabı bekliyor.

[Kai Ishio]

Çıkış varsa giriş de vardır mantığı. Çıkar ilişkisiyle Kagami'ye bağlı miçonun sözleri. Sadece bir denk gelme olabilecek şeylerden doğan şüphe ve düşüncesizce akıtılan kan. Ishio ya fazla soğukkanlı olabilecek biriydi ya da böyle durumlarda karar vermekte çok geç kalacak bir çocuk. Çünkü hala duyduğunda 'işte bu' diyebileceği bir bilgi kırıntısı arıyordu. Geminin aniden farklı bir tarafa hizmet etmesi şimdiye dek onu en çok hareketlendirme isteğine sürükleyen bilgi olmuştu. Sonrasında ise mesajcıların öldürülmesi. Ki bu konuya bizzat kendisi gönüllü olmuştu aynı sebepten ötürü. Bilgiye ulaşmak konusunda en kısa yol bu gibi gözüküyordu. Her kim öldürme amacı taşıyorsa onu çekecekleri bir tuzak ve Kagami'nin harika sorgu teknikleri istediklerini ona verebilirdi.

Kagami konusundaki şüphelerinin silindiğini hissedebiliyordu. Tabii ki herşeyin bir kurgu olma ihtimali vardı. Bu seçenek Ishio'nun arka cebine konmuştu, olabildiğince uzak bir yere. Çünkü bu seçenek Ishio'yu her şekilde korkutuyordu. Kagami kendisini tamamen teslim etmişti. ' Emir verin yapayım ' tarzında bir teslim oluş hatta. Kagami bir hainse, kendisine gerçekten fazla güveniyordu. Ne yaparsam yapayım yakalanmam, yakalansam bile öldürebilirim rahatlığı. Öldürebileceğinden şüphe duymuyordu Ishio. Kagami'nin vahşi suratını, en azından sırt sırta vermediği müddet tekrar görmek istemiyordu.

Asıl düşünceleriyse Kagami'nin bu konuda fazla hırslı oluşuydu. Şu ana dek şahit olduğu olayları bu hırsa bağlayabilirdi Ishio. Kendi karargahından birisi bu şüpheli hareketleri yapsa, kim bilir, belki o da saldırırdı düşünmeden. Ishio bu iyimser tahminlerinde daha dengeleyici bir rol üstlenmek istiyordu. Kagami nasıl kontrolü ona ve arkadaşlarına bıraktıysa, Ishio tam tersini yaparak Kagami'nin sertliğini yok etmek istiyordu. Ancak bunun için önce kendi arkadaşlarını kontrol altına alması gerekliydi. Ishio da agresifleşmişti, buna rağmen Kagami ile çoğu noktada insani bir seviyede ilişki kurabiliyordu. Bachuru ve Kageri için artık bu ihtimal yoktu.

Gözlerini güzel kadından alarak yerde yatan kana bulanmış adamlara çevirdi. Tahmin ettiği gibi karargah zindanımsı bir yere sahipti. Ancak bu adamları oraya kapatmak yeterli olmayacaktı Ishio için. Diğer shinobiler ile ilişkilerini kesmek muhtemelen hayati bir önem taşıyordu. Adamların önceki konuşmalarından anladığı kadarıyla Kagami'nin kanlı hareketleri diğer shinobiler tarafından sert karşılanabilirdi. İki dostuna kısa bakışlar atarak shinobileri gösterdi.

" Konuşmalarına izin vermeyin. "

İti an çomağı hazırla durumu. Ishio yan dönmüş pozisyonunu bozarak shinobileri taşımaya hazırlanırken tekrar yerine kilitlenişi fazla anlık ve düzensiz oldu. Ishio ve arkadaşları için ufak bir ordu sayılacak sayıda shinobi. Ve onların şahitlik edeceği kanlı bir kaos. Sert bakışları soğurmaya çalışırken elini hafifçe kaldırdı Ishio. Bachuru ve Kageri'nin anlık bir hareket yapmasını istemiyordu. Ancak bu hareketi yapan dostları değil Kagami olmuştu. Olabildiğince yavaş bir şekilde tekrar yan döndü Ishio. Bakışları önce Kagami'ye ardından kapının önüne yığılmış shinobilere döndü. Diğer eli de havaya kalktı, bu sefer karşısındaki shinobileri durdurmaya çalışıyordu. Ekipman çantasına giden eller, çoktan mühür yapmaya hazırlanmış parmaklar. Eğer ortam sakinleşmezse Ishio bu alkol kokan kentte ölebilirdi.

Kagami'nin yaptığı şey, Ishio'nun yaptığı ilk hatadan farksızdı açıkçası. Sorgulama olayı gerçek olmasa bile bunu direk söylemek diğer shinobiler arasında bir hain varsa kolayca uyanmasını sağlayacaktı. Bunu Kagami'nin suratına vurma gibi bir düşüncesi elbette yoktu. Zaten bir yem olarak atılmıştı ortaya, Kagami'yi sinirlendirmek daha büyük bir avcı tarafından yenilmesine neden olacaktı. Ona uyum sağlayacaktı Ishio. Hatta biraz cesaret gösterip, eğer gerçekten riskli bir durumdaysa, Kagami'yi de aynı duruma düşürecekti tahminleri doğruysa. " Sakin olun. Yerde yatanlar bu karargaha ihanet etmiş shinobiler. Kagami-san gerekli bilgileri size verecek. " Eğer her biri hain değilse, biraz köyseverlik damarından girmek fayda sağlayabilirdi. Gerçi şu an, Ishio'nun kendisi bile köyüne ihanet etmiş bir shinobiydi kendi zihninde.

Kafasını yana çevirerek ses tonunu olabildiğince kıstı. Kagami'nin rahat pozisyonunu görmek sinirlerini bozuyor olsa bile ona uyum sağladı. " Arkadaşlarımın çenesini kapatacağım. Böyle bir durumla baş edecek kadar tecrübeli değilim Kagami-san. Size ihtiyacım var. " Sonuçta.. Ne kadar vahşi olursa olsun.. Kagami'de iki göğüslü, her ay başı kanlı ve duygusal moda giren bir kadındı. Onu övmek, ona ihtiyacı olduğunu belirtmek mantıklıydı. Diğer yandan Ishio görünürde ona teslim olmak istiyordu. Kagami gerçekten onlardan çok daha fazla tecrübeliydi. Ve şu anki kaosta, ihtiyaç duyulan şey tam olarak buydu.

[Yumasaki Bachuru]

Bachuru gülen maskesini taktığında, ki bu başından beri hiç maske olarak kullanılmamıştı, kadın da aynı şekilde sahte ve alaycı bir gülümseme oluşturmuştu yüzünde. Genç örümcek kendi üzerindeki vahşi baskıyı durdurmaya çalışırken, kadının yöntemlerine çatmış ve kadının sonraki laflarını takmayacağını kesinleştirmişti. Kadın Ishio'nun mantıklı planından sonra, gençle konuşması ve sonunda sakin bir şekilde kendi derdini anlatması işleri rahatlatmış olsa da ciğerlerine çektiği nemli hava kütlesinden sonra gelen teslimiyet Bachuru'yu rahatsız etmişti. Rahatsız olması için bir sebep yoktu, kadın kendini dizginlemişti ve gençlerle- en azından Ishio'yla- işbirliği yapmaya hazırlığını belirtmişti; yine de her şey iyi giderken rahatsız hissetmek, Bachuru'nun bugün ortaya çıkan bir alışkanlığı olmuş olabilirdi.

Kadının pes edişinin ardından bir anda oturduğu yerden kalkıp Bachuru'ya söylediği sözler, gencin bu yeni alışkanlığının ne kadar iyi bir alışkanlık olduğunu gözleri önüne sermişti. Az önce rahat bir nefes almış olsaydı belki kadının konuşması genç örümceği korkutabilirdi bile, şimdi ise olayın ortamdaki herhangi birine tek katkısı kadının belirli takıntıları olduğu ve bu durumlarda kendini öfkeye teslim ettiğinin anlaşılmasıydı. Duruşunu bozmadı, sadece kapalı görünen gözlerini açıp kadınınkilere dikti. Sarı ve mat gözlerinin küçük göz bebekleriyle oluşturduğu soğuk görüntüyü göstermek istiyordu, kendisi her ne kadar tatlı biri olsa da; normalde sakladığı bu bakış, bir avcının bakışından azı değildi. Kadının öfkesi genci yerinden oynatmamıştı, söyledikleriyse anlamsız gelmişti. Kadının sözleri bittiğinde sakince; "Katil olmakla, shinobi olmak arasında geniş ve sığ bir nehir var Kagami-san; aptal olmakla öfke sarhoşu olmak arasındakinden daha geniş değil." diyecek ve ardından gelen Ishio tavsiyesine uyup yerde dayaktan mundar olmuş iki adamın yanına doğru yollanacaktı.

Söylediği cümle; kadın hala öfkeliyse anlayamayacağı bir cümleydi, zira genç adam tek cümleye bir iki paragraf tıkıştırmıştı. Anlayamazsa, öfkesini dindirecek kadar kafa karışıklığı yaratabilirdi; anladıysa gencin onu aptal yerine koymadığını ve hiç yoksa anlamaya çalıştığını görecek ve ona göre muamele edecekti. Adamların yanına, dikkatli bir şekilde çömelirken ikisinin de hızla ağzını kapatabilecek yakınlıkta olduğuna emin oldu; ancak bunu hemen şimdi yapmak istemiyordu. Hala bu iki insanın suçsuz olabileceği ihtimali varken o kadar iğrenç davranamazdı; sadece iki adamın duyabileceği ses tonunda, "Az önce beni duydunuz usta, eğer herhangi bir durumda olayları karıştıracak bir ses dahi çıkarırsanız bana bahsedilen ihanetinizle ilgili gereken kanıtı vermiş olursunuz. O yüzden eğer suçsuzsanız lütfen sessiz olun ve olayın anlaşılmasına izin verin, burada kararları ben veriyorum; bana güvenin." dedikten sonra tetikte beklemeye ve Kagami'yle Ishio'yu dinlemeye koyuldu.

Adamlara karşı elinde güzel bir koz vardı, biraz önce kadına karşı çıkmasından gelen ve onu güzel kullandığını düşünüyordu. Adamlar dürüstse, Bachuru'ya güvenmek için sebepleri vardı ve bu güven ses çıkarmamalarına sebep olabilirdi, şimdi kapıdan girmekte olan shinobilere karşı. Eğer uzun zamandır beraber çalıştıkları insanlara, Kagami şokundan sonra hala güvenleri varsa bile Bachuru'nun gözünde hemen hain olmasalar da genç adama; yamulmuş ağızlarını sertçe kapatarak onları susturacak kozu vermiş olacaklardı. Eğer cidden hainlerse de, kararları ben veriyorum sözü bir ihtimal iletişimde olurlarsa hedefi Ishio yerine kendisine çevirebilirdi; sonuçta bu gençler gibi takımlara hedef şaşırtma öğretilirdi.

Bu akıl oyununda başarılı olamazsa da, adamların ağzını kapatmak zaten başından beri yapması gereken bir şeydi. Ishio, Kagami'den kendisine atılan topu tekrar kadına atmış ve onu lider konumuna sürüklemişti. Olaylar daha saçma sapan yerlere gidebilirdi, bütün garnizon burada toplanmışken bir kaç casus daha gemilerden inip ülkenin içlerine doğru hareket etmiş olabilir ya da buradan başlayacak bir saldırı bu odada ölecek grupla başlamak üzere olabilirdi. Kagami, gençlerin gerçek görevlerini biliyor gibi sorgulamaya gelen shinobiler tabirini kullanmış ve görevi başarısızlığa sürüklemişti ve açıkçası Bachuru bu saatten sonra düşünmeyi kesme kararı almıştı.

[Kamiwaza Kageri]

İşler kontrolden çıkıyordu, evet. Suçu birbirlerine atan shinobiler, komplo teorileri, Takigakure shinobileri ve hatta Yıldırım Ülkesi... Tüm bunlar ne demek oluyordu? Kagami haklı mıydı, yoksa, şehirdeki en üst rütbeli shinobi olarak; bize bir oyun mu oynuyordu? Peki ya, şu Takigakure shinobilerine ne demeliydik? Peh, yanılmışım. Bu iş çoktan kontrolümüzden çıkmıştı ve biz de yeni yeni bu durumu idrak ediyorduk. Kalbimizin tek atışlık süresinde, zaten işlerin amına koymuştuk, şimdi düzelt, düzeltebilirsen...

Bizim örümcek Bachuru, kadını çileden çıkarmak ve Ishio ise onu sakinleştirmek ile meşgulken; sessizce sandalyemden kalkacak ve yerde debelenen adamların tepesine dikilecektim. Bachuru, hatunu ısıtıp; Ishio ise onu soğuturken (ve belki de kırılmasını beklerken) oluşan boşluğu değerlendirmeyi planlıyordum. Dikildiğim yerden, dayak yemiş adamlara doğru fısıldayacaktım. "Doğru mu? Size yardım edebilirim." Tehlikeli bir oyun oynamanın verdiği heyecan ile nabzım yükselirken, elemanları gerçekten kandırıp kandıramayacağımı ise zaman gösterecekti. Onlardan bir cevap vermelerini veya herhangi bir tepki vermelerini dahi beklemiyordum. Sadece bilmelerini istiyordum... Eğer ajanlarsa, onlardan biri olduğumu! Yok eğer onlar dürüst insanlarsa, yine aynı şey... Diyecek olduğum gibi, bana güvenmekten başka çareleri yok.

"Bana güvenmekten başka çareniz yok." diye fısıldayacaktım, cehennem kadar soğuk bir yüz ifadesiyle.

Ben adamların aklına girmekle meşgulken, bizim çocuklar -belki de tamamen yanlışlıkla- Kagami'nin teslimiyetini sunmalarını sağlamışlardı. Kadına göre, artık her şey bizim ellerimizdeydi. İstediğimizi yapıp, istediğimiz emri verebilirmişiz. Sıradan olmaktan fevkalade uzak bir shinobinin, hele hele üst rütbeli bir shinobinin, egosunu bırakıp bunları 'içten' söyleyeceğine pek ihtimal vermiyordum. Bir başka sınav, bir başka manipülasyon olması içten bile değildi. Ne var ki, ansızın içeriye akın eden on shinobiyle, kadının sözlerine güvenmekten başka bir çaremiz kalmamıştı. Halbuki bizim, Nikkougakure'nin altın nesli olmamız gerekiyordu!

Bir grup shinobi içeriye akın etmiş ve ilk karşılamayı Kagami yapmıştı. Ishio'da karşılama komitesinin bir parçası olmayı yeğlerken, ben ve Bachuru ise geri planda kalmış ve dayak yemiş adamların tepesine dikilmiştik. Bachuru elemanlara güven aşılayan bir dilde konuşurken, hafifçe kafamı sallayacak ve iyiden iyiye onlardan biri olduğumu zihinlerine sokmaya çalışacaktım. Eğer adamlar bir hamlede bulunmazlarsa, bende bir şey söylemeyecek ve harekete geçmeyecektim. Yok eğer adamlar aksi yönde bir hareket içerisine girerlerse, Bachuru'nun da yapacağını tahmin ettiğim gibi, elemanları susturmak için kendi hamlemi yapacaktım. Peki geri kalan her şey? Evet... Geri kalan her şey, bizim Ishio ve pek de bizim sayılmayan Kagami'nin ellerindeydi...

[GM - Naruto]

Bachuru her ne kadar halen daha Kagami’nin üzerine oynasa da, Kagami rahat görüntüsünden taviz vermemeye çalışıyor. Ancak özellikle Bachuru’nun da anladığı üzere, Kagami Bachuru’ya karşı dişlerini gıcırdatmaktan geri durmuyor. Ancak ortamı tekrar yumuşatmayı başaran Ishio, arkadaşlarına da hareketlenmeleri için uygun ortamı yaratıyor. Bachuru ve Kageri, yerde yatan shinobilerin başlarına gidiyor ve ikisi de yaptıkları konuşmalar ile bu shinobileri sessiz hale getirmeyi başarıyor. İki shinobi de size güvenmiş gibi görünürken, bu güvenin Kagami’ye olan öfkeden kaynaklanabileceği bir çıkar ilişkisi olduğu düşüncesi de kafanızın bir tarafında dolanıyor.

İçeriye giren shinobilerin ardından, ortamdaki sükuneti sağlamak yeniden Ishio’ya düşüyor. Ishio’nun Kagami’ye tanıdığı imtiyaz, Kagami’nin yüzünde çarpık bir gülümsemeye neden oluyor. Yerinden yavaşça kalkan Kagami “Yapacağım şeyler sizlerin gözünde değerimi ve kim olduğumu sorgulatabilir. Bu yüzden Ishio-san, bana olan ihtiyacınıza karşılık veremeyeceğim. Benim yöntemlerimle devam edersek, Kageri-san ve Bachuru-san beni şuracıkta boğacaktır.” diyor ve kafasını ikiliye çevirirken, onlara hafif, iğneleyici bir tebessüm hediye ediyor. Sözlerine devam eden Kagami tekrar Ishio’ya döndüğünde “Şu an ipleri sizin elinize bırakmak, söylediklerimin doğru olacağının kanıtı olacak. Aksi takdirde, olayları çarpıttığımı düşünebilirsiniz.” diyor. Kagami birkaç şey daha söylemek istercesine ağzını açtığında ise, az önce içeriye giren shinobilerden önde olanı “Neler olduğunu bize de söyleyecek misiniz?” diyor öfkeli bir tonla. Kagami sözünün kesilmiş olmasının verdiği sinirli, bu shinobiye sert bir bakış atmakla yetiniyor. Ancak sonrasında derin bir nefes alan Kagami size anlattıklarının aynısını gelen shinobilere de anlatıyor. Bu shinobiler Kagami’nin söylediklerini dehşetle karşılarken, içlerinden bazıları da öfkeli bir şekilde yerde yatan shinobilere bakıyor. Tam bu noktada, az önce konuşmuş olan shinobi gözlerini kısarak Kagami’ya bakarken “Bağışlayın ama bir şeyler sormam gerek.” diyor, özellikle Kagami’den izin almak istercesine. Kagami başı ile shinobiye sorularını sorabileceğini ima ettikten sonra, bu shinobi “Anlamadığım şeylerden biri, eğer istihbarat bir şekilde Nikkougakure’ye ulaşmışsa ve Kagami-sama’nın habercileri öldürülmüşse, o zaman istihbaratı bilen en azından bir kişinin daha olduğunu düşünmemiz gerekmiyor mu? Diğer bir sorum ise, Shinpi’nin kaptanı neden değişmemiş olabilir? Yıldırım Ülkesi’nin elinde yüzlerce gemi kaptanı vardır, ancak bir şekilde kendi bayrağını çektiği geminin kaptanı değişmiyor. Öte yandan, bu geminin kaptanına neden müdahale etmiyoruz?” diyor. Kagami, adama bayık ve sert bir şekilde baktıktan sonra “Keşke soruları sormana müsaade etmeseymişim.” diyor eski oturduğu yere yönelirken. Shinobi ise, mahcup bir şekilde başını öne eğmekle yetiniyor.

[Kamiwaza Kageri]

Pazar yazmış olmayı umut oluyorum arkadaşlar.
Edit: Aptal kafam yuzunden gunu degistirmek zorunda kaldim. Gm imizden ve takim arkadaslarimdan bir kere daha ozur dilerim.
Edit2: Yazdım. Bu mesaj silinebilir.

[Kai Ishio]

Vahşiliğinde ne kadar kontrolsüz gözüküyorsa, sakin halinde de o kadar kendinden emin ve mantıklı bir hava sunuyordu Kagami. Ishio ve grubu şüphelerini gizleme konusunda başarılı bir çaba gösterememelerine rağmen bunu açığa çıkaracak birşey yapmamışlardı. Buna rağmen Kagami kendisinin de hedef olduğunu kavrayabiliyordu. Ve buna karşılık en uygun hamleyi yapmıştı. Tüm kontrolü üçlüye, daha doğrusu Ishio'ya bırakmıştı.Özgürce sorgulayabilecekleri, didikleyebilecekleri anlamına geliyordu bu. Karargahtakiler Kagami'nin sözünden çıkmayacaktı, Kagami'nin de grubun sözünden çıkacağını sanmıyordu.

Şimdilik sorun da bundan ibaretti zaten. Ishio az önceki sözlerini gaz almak için söylemiş olsa bile gerçeklikten uzaklaşmamıştı. Bilinmezlik arttıkça durum daha ciddi duruyor, bu ciddiyet Ishio'nun elini kolunu bağlayan bir endişeyle kaplıyordu. Nereden başlayacağını bilmiyordu. Bunu bulsa nasıl başlayacağından emin değildi. Ancak elindeki bilgilerin üzerine yürüyebilirdi ki bu da, karargaha ilk girişleri gibi ters tepme riski taşıyan şeylerdi. Böyle bir durumda Kagami'nin müdahale edeceği dürtüsünü benimsedi. Hain yahut yandaş, her iki durumda da Ishio'nun birşeyleri batırması işine gelmezdi. Bachuru ve Kageri'nin ağzını kapalı tutabildiği müddet, Kagami'nin ona bu iyiliği yapacağını biliyordu.

Cümleler kendi üzerinden çekildiğinde kendisini Kagami ve shinobilerin arasındaki noktadan ayırdı. Düzelttiği bir sandalyeye sakince otururken üzerine çöken his rahatlıktan başka birşey değildi. Kagami sakinleşmiş, karargah shinobileri onu ve arkadaşlarını kızartarak yeme noktasından uzaklaşmıştı. Shinobilerin hainlerin durumunu öğrendiğinde harlanan siniri onu tekrar irkitse de anlık bir durumdu bu. Hızlı kabullenilmişti. Özellikle ilk olarak söz alan shinobi, kabullenme evresini rahatlıkla geçip sorularını salmıştı bile.

" Kaptan satın alınmış olabilir, belki de zorlanmıştır. Herkes için bir kaldıraç vardır. " Kagami yerine hareketlenirken konuşan shinobinin eğilen başını tekrar kaldırmaya çalıştı. " Değişmemesi konusunda, en azından benim, sağlam bilgilerle destekleyebileceğim bir teorim yok. Özellikle o seçildiyse işlevselliği vardır. " Hala yanlış birşeyler söyleme korkusuna sahipti Ishio. Bu nedenle bakışları shinobiler ile Kagami arasında gidip geliyordu. " Anladığım kadarıyla ani birşey yapmamız iyi sonuçlar doğurmayacak. " Son bakışı Kagami'de kilitlendi. Buraya ilk geldiklerinde işleri batırdığı anları hatırlıyordu Ishio. " Şimdilik devriyelere devam edelim. Liman bölgesine, gemi hala oradaysa özellikle ona yoğunlaşalım. Kaptanın bir numarası varsa anlayabiliriz. " Net birşeyler elde edebileceğini düşünmüyordu Ishio. Kendisi diğer işle meşgulken Bachuru ve Kageri'nin daha fazla bilgi toplaması için bir fırsattı bu. Gerçi onları Kagami ile başbaşa bırakmak hoş bir fikir değildi.

" Ek olarak, sabah saatlerinde Nikkougakure'ye son gelişmeleri bildirmek için yola çıkmak istiyorum. Kagami-san sizde onay verirseniz, yeteneklerine güvendiğiniz biriyle yolculuk etmeyi tercih ederim. " Bu işten eli boş dönmesi de muhtemeldi. Karargaha giren shinobiler olayları tüm ayrıntısıyla öğrenmişti. Hala içlerinde bir hain varsa tepkisiz kalmayı tercih edecekti. Ancak Ishio dışarıdan birinin de bilgi akışını kontrol ettiğini düşünüyordu. Ve bunun doğruluğunu kanıtlamasının tek yolu olası bir tuzağa bodoslama dalmaktı.

[Kamiwaza Kageri]

İçine düştüğümüz ortam, bundan bir gram daha absürt olamazdı herhalde... Yerde kıvranan ve yedikleri dayağın mı yoksa incinen onurlarının mı daha kötü durumda olduğunu anlamaya çalışan bir grup shinobi -ki bu gruba, bir ceset de eşlik ediyordu- Bu grubun başında bekleyen iki çocuk, onlara göz kulak oluyor ve hemen önlerinde, bu grubun kaptanı ile bir başka çocuk hareretli bir tartışmanın içine düşmüşlerdi. Kapıdan içeriye akın eden Umigawa shinobileri, kendilerinden de beklendiği üzere, ne bok yiyeceklerini bilememişler ama yine de içgüdüleri, zekalarına ağır basmış; olası bir dövüş için kendilerini hazırlamışlardı. Ben mi ne yapmıştım? Geriye çekilmiş ve benden yapmam bekleneni, bizim oğlan Bachuru ile birlikte yapmaya koyulmuştum. Yerdeki elemanların gıkını bile çıkarmamam için, kendimize has yetenekleri kullanmıştık. Bırakalım da, ortamın tadını başkaları çıkarsın, değil mi? Her zaman arkadaki koltuklar daha geniş ve rahat olurdu zaten. Anonimlik her şeydir...

Ve zaten... İşler de beklediğimiz gibi gidiyordu. Ishio, büyük bir zarafetle, bombayı Kagami'nin kucağına bırakmıştı. Kadın, her ne kadar, ben ve Bachuru'ya laf atmaktan çekinmese dahi; elini taşın altına sokmuş ve bize ne anlattıysa; aynı şeyleri, yeni gelen grup ile paylaşmıştı. Kimisi anlatılanlar karşısında şaşkınlığını gizle-ye-memişken, kimisi ise yerde yatan yoldaşlarından ötürü bunları yutmamıştı. Aralarında bir yalancı var mıydı? Dost dediği insanların zayıf anını kollayan ve en ufak hatalarında, onları yumuşak karnından vuracak bir hain var mıydı? Buradan söylemek imkansızdı. Peki, içlerinde Kagami'nin de olduğu bu şüpheli topluluğu, nasıl ayıklayacaktık? Hainleri nasıl ortaya çıkartacaktık? Hepsini tek tek sorgulayadabilirdik. Fakat bu misyonumuzun temel felsefesine aykırı bir davranış olurdu. Ne yapacak olursak olalım, asla ama asla, doğrudan Umigawa shinobilerinin hain olduğunu düşündüğümüzü belli edemezdik. Kagami sağ olsun, artık bu biraz imkansızdı tabii. Birazcık ama, çok fazla değil...

Ishio'nun, köye geri dönüp bilgilendirmek ile ilgili yaptığı konuşmasının ardından; Bachuru'ya şöyle bir bakış atıp, benim adımlarımı izlemesini isteyecektim. "Ve yarışmamızın, yüz puan değerinde ki sorusu ile karşı karşıyayız... Yerde yatan bu beyefendiler ile ne yapacağız?" Herkesin dikkatini üstünde toparladıktan sonra, kısa bir süre yerde yatan adamları süzecek ve olası bir konuşma denemelerini başlatmadan bitirmeye çalışacaktım. "Herkesin ve özellikle bu beyefendilerin kendi güvenlikleri için -burada anlık olarak kıkırdayacak ve Kagami'ye flörtöz bakışını aynen iade edecektim- zindana indireceğiz. Sizi temin ediyorum ki, suçlu yada suçsuz, bu adamlara herhangi bir zarar verilmeyecektir. Fakat zindanlara bizden başkası giremez, bizden başka hiç kimse, bu adamlarla iletişim kuramaz. Herkesin sağduyulu olacağından ve işleri, kimse için zorlaştırmayacağından, neredeyse eminim. Konuşmamı, bıyık altından sırıtmadan bitirmeyecektim, elbette...

Neler olacağını görmek istiyordum. Eğer bu adamları, diğerlerinden ayırırsam, ne yaparlardı? Yada... Bu adamlar, baskı altında bize ne söyleyebilirlerdi? Daha da önemlisi... Bu adamların söyleyeceklerinden endişelenen bir başka casus, onları kurtarmaya çalışır mıydı? Koca bir karargah dolusu şüpheliyi, ancak böyle diğerlerinden ayırabilirdim muhtemelen... Böl ve yönet, hayat böyle değil midir zaten?

[Yumasaki Bachuru]

out: Gaza geliniyor... Nikkougakure milliyetçiliği yükleniyor... Yasal işlemler başlatılıyor...

İzleyin youtube.com

Gaza gelindi.

---

Herif harbi harbi, haberciler pusulandıysa bize nasıl istihbarat ulaştığını sordu ya. derken, Bachuru'nun içinde yeni bir kelime uydurmuş olmanın getirdiği sevinç vardı. Bu gençler ülkelerine sadece savaşarak değil, lügatlarına yeni kelimeler ekleyerek de hizmet ediyordu, peh, Takigakure'ymiş. Olaylar geldiklerinden beri çok sarpa sarmıştı ve Bachuru'nun elinden yaklaşık beş dakikadır bütün yükü arkadaşlarının omzuna koymaktan başka bir şey gelmemişti. Böyle bir kaosa hazır değillerdi, sonrasında onlardan tarafta olduğundan bahsedecek Kagami'nin onlara düşmanca davranışının ardından üç kişiye bu denli zarar verişi tahmin edilebilecek bir şey değildi zira. Şinobi'nin disiplinli ve kurallara bağlı hareket etmesi gerekmiyor muydu sahi? İçinde bulundukları bu gereksiz kaos, gerçekten onlardan üst rütbeli ve köyüne sadık birinin eseri miydi?

Genç adamın zihni kaotik şeyleri kavramakta zorlanıyordu, köyleri fazla kalabalık veya gelişmiş değildi ve en sevdiği şey sakin ormanda gezmekti; şimdiyse sanki yanan bir ormanda geziniyordu. Bütün hayvanlar kaçışırken kendisi yürüyor gibiydi.

Ishio'nun biraz önce Kagami'yle konuştuğu planı uygulamaya koyulacak gibiydi, Kagami her ne kadar Bachuru'ya öfkesini belirtmekten geri kalmasa da Ishio'nun planına uygun davranmıştı. İçeri giren shinobilere karşı bizi saldırganmış gibi gösterip kurtulmaya çalışmaması da, daha önceden saldırmamış olmasının yanında neredeyse üçlünün tarafında olduğunu kanıtlamıştı. Yine de... Onları sorguladığımızı düşündürmesi sinir bozucu, hain oysa casuslar zaten içeri geçtikten sonra garnizona güvenilmediklerini hissettirmekten daha işe yarar bir şey yapabilir mi? Sanmıyorum.

Bachuru'nun öfkesi her zamanki gibi yüzünden okunmuyordu ve bakışları her zamanki gibi düşünceli olduğunu belli etmiyordu. Kageri'nin Ishio'nun planına uyarken adamları zindana yerleştirmek için yaptığı hareketlenmeyi, Bachuru da kendi tutsağını kaldırarak destekledi. Ardından soruları soran şinobiye dönüp Kagami'ye ayrılık atışını yapmak için söze girdi; "Bizim gelmemizin sebebi casusların bulunduğu bir geminin geleceği yönünde bir istihbarattan kaynaklı, yani casuslu gemi dışındaki bilgiler köye ulaşmamış; büyük ihtimalle de gemi istihbaratı köyden buraya geldiğinden haberciler ulaşmasa da bilgi ulaşmış olma ihtimalini aradan çıkarabiliriz. Buraya gözlerini nedendir bilinmez, üzerimize ve ailelerimize dikecek yabancılarla ilgilenmenize yardım etmek için geldik. Ancak burada işlerin biraz daha çetrefillendiğini hepiniz görüyorsunuz. Lütfen her biriniz bizden ve Kagami-san'dan gelecek komutlara uyun ve ne bize ne de yanınızdakilere hakkınızda şüphelenecek bir şey vermeyin."

Rahat ve aynı zamanda güven dolu bir şekilde söylediklerini söyledikten sonra Kageri'yi izlemeye koyulacaktı. Ishio ve Kagami'nin de büyük ihtimalle burayı hallettikten sonra arkalarından gelirdi büyük ihtimalle. Başarılı olacaklardı, tersi ne kendileri için ne de köy için güzel bir işaret olurdu.

[GM - Naruto]

Ishio’nun konuşması grup içerisinde ufak bıdırdanmalara sebep olurken, Kagami’nin gruba attığı bakış onları susturmaya yetiyor. İçinde bulundukları durumdan hiç de memnun olmadıkları anlaşılan grubun üzerindeki baskıya, bir de Kagami’nin yönlendirmesi ile sorgulama benzeri bir durum ortaya çıkınca hoşnutsuzluk artmaya başlıyor. Son olarak ise, Ishio Nikkougakure’ye çıkmak için konuşmasını yaptıktan sonra, grubun en arkalarında bulunan iri yarı bir herif, bir hayli tok bir sesle “Peki sana niye güvenecekmişiz ulan!” diyor. Ancak bu esnada Kagami “Sesinizi kesin! Burada ben ne isem, Ishio-san da aynı konumdadır. Hatta şu an için benden daha fazla yetki ile donatılmış halde! Bu yüzden bir daha hiç kimsenin Ishio-san’ın sözlerine müdahale etmemesini emrediyorum. Emrime karşı gelenlere neler yapabileceğimi bildiğiniz için, sanırım ortada bir sorun yoktur.” diyor. Bu kesin konuşmasıyla birlikte, Ishio’nun omuzlarına sorumluluk adı verilen bir yük yerleşiveriyor ve gruptan kendisine gelen karmaşık bakışlara anlam vermeye çalışıyor. Ancak kalın kafalı olduğunu belli etmek isteyen iri shinobi “Peki diğer ikisi?” diye soruyor Bachuru ve Kageri’yi kastederek. Kagami ise ikiliye kaçamak bir bakış ve tebessüm ile bakmasının ardından “Onlar fasulyeden, ama yine de dikkat edin.” diyerek aranızda koca bir sınır çekiyor. Grup Kagami’nin sözlerine kıkırdamalar ile eşlik ederken, sizin aklınızda olan tek şey, Kagami’nin sözleri ile Bachuru ve Kageri’nin de gözlem altına girdiği oluyor.

Bu noktada zamanlamasıyla ipleri eline alan Kageri, iki shinobiye ne yapılacağını anlatmaya başlıyor. Her ne kadar grup Kageri’yi pek kaile alır gibi durmasa da Bachuru da kendi sözleri ile otoriteyi kurmaya çalışıyor. İkilinin sözleri Ishio’nunkiler kadar ciddiye alınmıyor ise de, Kagami gruptan bir kişiye zindanlara kadar eşlik edilmesini emrediyor. Ishıo yukarıda kalırken, Kageri ve Bachuru sözde tutsakları ve onlara eşlik eden bir shinobi ile holün sağ tarafındaki 3 kapıdan sonuncusuna gidiyorlar. Adam elindeki kilit ile kapıyı açtıktan sonra, Kageri ve Bachuru’yu içeriye alıyor. Daracık bir odanın içinde, aşağı doğru inen merdivenlerden hareketlenmenizin ardından, yaklaşık 20 basamak sonunda rutubetli bir mekana varıyorsunuz. Burada paslı demirler ile çevrilmiş zindanlar bulunuyor. 10 kadar ayrı zindan olan bu yerde bir insanın yaşaması pek de muhtemel görünmüyor. İçerisi de tamamen boş olması sanki bu fikrin doğru olduğunu kanıtlıyor. Size eşlik eden shinobi, ilk önce baştaki sonra da onun tam karşısındaki zindanın kilitlerini açıyor. Kapıları gıcırtılar ile açılan zindanlar artık adamları içeriye atmanız için müsait duruma geliyor. Size eşlik eden shinobi ise, tüm anahtarları size teslim ediyor. Tam bu esnada Bachuru’nun sözde tutsağı, birden Bachuru’yu sarsacak şekilde hareketlenmeye çalışıyor ve bu esnada “Bize güvenin demiştin! Lanet olası sözlerinizle bizi bu bok çukuruna teslim ettiniz! Kagami sizi de parmağında oynatıyor!” diye bağırmaya başlıyor. Adamın bu bağırtısından gazı alan Bachuru’nun sözde tutsağı “Size güvenmek yerine keşke Kagami tarafından katledilseydik! Kagami sabaha kalmadan bağırsaklarınızı döktüğünde, yine onun kıçını yalayacak mısınız bakalım!?” diyor. Adamların tüm bu konuşmalarını size eşlik eden shinobi de duyuyor ve duyduklarından pek de memnun değil gibi duruyor.

Aynı sıradalar Ishio ve Kagami de Nikkougakure’ye gidiş ile ilgili konuşma yapıyor. Kagami Ishio’nun planına karşılık “Daha öncede dediğim gibi, istediğin şeyleri yapacağım Ishio-san. Ama bana sorarsan Nikkougakure’ye gidiş planın pek de sonuç verecek cinsten değil. Özellikle de bu hengamede yanına güvenilebilir birini verme konusunda tereddütlerim varken. Şu an kim bizim yanımızda kim hain bilmek mümkün değil ve olur da, güvendiğim kişi bir hain çıkar ve sana zarar verirse, bu doğrudan beni de suçlu konumuna düşürecektir. O zaman da verdiğim tüm savaşı kaybetmiş olacağım. Açık konuşmak gerekirse, ben böyle bir riski almak istemiyorum. Gitme konusunda kararın kesin ise dilediğin shinobiyi sorgula ve dilediğin shinobiyi seç, yeter ki beni bu işten uzak tut.” diyor. Bu sözlerinin ardından ise gruba dönerek “Ishio-san’ın söylediği gibi, herkes rutin görevlerine devam edecek. Eğer içinizde şüpheli hareket yapan birini görürseniz, onu derhal Ishio-san’a ileteceksiniz. Size her zaman birbirinizi satmayın derdim, ama şimdi, köyümüz için onurumuzu bir kenara bırakmak zorundayız! Burada denetimden sorumlu kişi ben olduğum için de, işlediğiniz bütün günahların cezasını tek başıma çekerek size hiçbir zarar gelmemesini sağlayacağıma yemin ederim!” diyerek konuşmayı sonlandırıyor. Grup kapıdan hoşnutsuz homurtular ile çıkmaya başlarken, Kagami “Biriniz şu cesedi halletsin!” diyor. Gruptan bir kişi bu görevi üstlenirken Kagami “Bachuru ve Kageri dönünce size güzel bir yemek yedirmek isterim. Uzun bir gece oldu ve sabaha kadar ne olacağını bilemeyiz.” diyor.