[Sekki | Aktif Operasyon] Lahit Parçası

[GM - Naruto]

Adamdan yeteri kadar faydalandığını düşünerek, kalabalıkla beraber göndermeye karar veriyorsun. Kalabalığı zindan hayatından kurtarmış olmandan dolayı, doğal olarak bir lider kimliğine de sahip olmuş oluyorsun ve bu sebeple de, adamı öldürmemeleri konusundaki sözlerine kimse karşı gelmiyor. Ancak kalabalık adamı umursamıyor da. Herkesin ağzından, sessiz bir şekilde teşekkür cümleleri dökülüyor ve ardından, kalabalık hareket etmeye başlıyor. Adam da salya sümük bir halde başı ile sana belli belirsiz bir selam vererek, kalabalığın en arkasından, ürkek bir şekilde ilerlemeye başlıyor.

Büyük oyunun içine dalacak olmandan dolayı kendini birkaç saniye derin nefeslerle sakinleştiriyorsun. Yeteri dinginliğe ulaştığında ise, Henge için gerekli chakrayı topluyorsun. Ufak bir bulut ile kendini az önceki sümsük adama dönüştürdüğünde ise, artık yola koyulmaya hazır hissediyorsun kendini.

Tıpkı sana burayı tarif eden adamın söylediği gibi, 10 dakika kadar ilerliyorsun ve karşına, gıcırdadığını bildiğin kapı çıkıyor. Oyuğun neredeyse tamamını kapatan bu tahta kapı, gerçekten de bir hayli eski duruyor. Neredeyse yıkılacak gibi duran kapının üzerinde herhangi bir tuzak olabileceği ihtimalini göz önüne alarak, dikkatli bir şekilde inceliyorsun. Birkaç dakika süren bu incelemenin ardından, kapının tamamen zararsız olduğunu fark ediyorsun. En azından bu senin tarafından görebildiğin kadarıyla durum bu şekilde. İlerlemeni devam ettirmek adına, gidebileceğin başka bir yol olup olmadığına veyahut kendinin taşları parçalayarak bir yol açıp açamayacağına baktığında ise, sonuç senin için olumsuz oluyor. Yani, bu kapıyı geçmek dışında, içeriye başka bir giriş metodu mümkün görünmüyor. Bu sebeple de başka çaren olmadığını düşünerek ve sana kapıyı anlatan adamın kapının bir işe yaramadığını söylediğini de hatırlayarak kapıyı itiyorsun.

Beklediğinden daha az gıcırtıyla açılan kapıyı, geçebileceğin aralıkta açıyorsun ve oyuğa ilk adımını atıyorsun. Kapı kendiliğinden yavaşça kapanırken, sen de karşında gördüğün manzarayı analiz etmeye başlıyorsun. İçerinin yapısı, aynen sana anlatılan gibi. Lakin, burada ilk dikkatini çeken, sütunlar oluyor. Bu sütunlar, dışarıdan getirilen bir malzemeyle değil, tamamen oyuğa ait kayalardan oluşuyor. Diğer bir deyişle, oyuk açılırken, bu sütunlar bilinçli olarak parçalanmamış gibi duruyor. Bir hayli kalın ve sağlam olan sütunları bir kenara bırakarak içerideki kişilere odaklandığında, dikkatini ilk çeken şey, içerideki alınbandı olan shinobiler oluyor. Ortadaki büyük dairede oturmakta olan 5 shinobi, önlerindeki yiyeceklerden yiyip, muhtemelen sake olduğunu düşündüğün içkilerini içiyorlar. Durumlarına bakılırsa hepsi çakırkeyif durumundalar. Bunun dışında ortalıkta gezinen birkaç insan daha görüyorsun. Bunların da sayısı aşağı yukarı 15’i buluyor. Dolayısıyla şu anda uğraşman gereken 20 kadar insan var gibi görünüyor. Tam bu anda yanına gelen bir haydut, sana ne kadar ezik biri olduğu belli etmek istercesine tepeden bakarken “Zindanlardan sıkıldın mı Torio? Senin burada ne işin var?” diyor. Ancak sen henüz bir cevap veremeden haydut “Zindandaki çıtır ve seksi kızlardan mı sıkıldın yoksa?” diyor ve iğrenç bir kahkaha atıyor. Adam senin omzuna birkaç kere dokunduktan sonra ise “Lider senin buralarda görmesin, dikkat et. İstediğin sakeyse, sana göndermelerini söylerim.” diyor. Uzun saçlı ve sakallı, üzeri elleri kadar kirli olan adam, bu cümlesinden sonra senin gitmeni bekler gibi duruyor. Ancak gitmen için seni zorlayacak, kaba kuvvet uygulayacak gibi de durmuyor.

[Hideki Sekki]

İnsanlar giderken tek yaptığım onların arkasından izlemekti,bana teşekkür ediyorlardı ancak umutlarını kaybetmeden yaşamaya devam edip kalplerini ve ruhlarını bırakmadıkları için takdir edilecek insanlar kesinlikle onlardı. Burası sanki dünyada olmaması gereken bir yer gibi ve ne melundur ki bunu düzeltmekte bana kalmış durumda. Derin bir nefes alıp kendime gelmeye çalışsam dahi elli kişiye karşı tek başıma hiç bir hile olmadan dövüşebileceğimi düşünmek benim için çok zor. Bu yüzden bir plan yapmalıydım ya da kendimi ölüm olan bu yola hazırlamalıyım.

Henge için mührü kullandığımda incelememin yeterli olduğunu görmüştüm. Keşke adı hakkında daha fazla bilgi alsaydım ya da içeridekilerin kim olduklarına dair. Bir miktar güvensizlik ile harekete geçtiğimde kullanabildiğim jutsuları da aklımdan geçirmeye başlamıştım. Bir tünelde kaçacak bir yer olmadığından ateşin gücüne sahip olan benim gibi birisi için herkesi tünelde toplarsam avantaj kazanırdım. Bu kızgın güç her ne kadar insanları öldürecek olsa da gelecekte olmaması için şu anda onların canlarını üstlenmem gerekiyordu.

On dakikanın sonunda kapıya geldiğimde kısa bir incelemenin sonunda gerçekten de ses çıkarmaktan başka işlevi olmadığını anlamıştım ve içeri girdiğimde etrafı incelemeye başlamıştım. Basit bir mağara gibi görünse de uzun sütunlar göze çarpıyordu. Bunlar muhtmelen tavanı desteklemek için bırakılmıştı. Birinin yıkılması bile başka patlamalara sebep verbilirdi. İçeriye sızmam başarılı olursa kaçarken bunları takip edilmemek için patlatabilirdim. Gezinen insanlara baktığımdaysa ilk olarak alın koruyucuları olan shinobileri görmüştüm. Hainler. Bizim gururumuzu lekeleyen ölüme layık pislik sürüleri. Öfkeme kendimi kaptırmadan biraz daha etrafa baktığımda alkol almış olduklarını ve onlar dışında on beş kadar kişi daha olduğunu görmüştüm. Alkol çakra hızını değiştirdiği için jutsu kullanmayı zorlaştırır aynı zamanda mühür yapmayı da zorlaştırır.Bu benim için iyi haberdi, değişim jutsum belli olmadan hepsini bir anda temizlemem gerekiyordu.

Bu sırada yanıma birisi gelmişti ve bana bu adamın ne kadar düşük seviyede olduğunu belli etmek için bir şeyler söylemişti. Pek tabi iğrenç bir çeşit sapık olduğunu da öğrenmiştim. Burada olmamam gerektiğini de açık açık belli etmişti. Beni göndermeye çalışmayacaktı ancak ben,m hepsini toplamak için bir yalan uydurmam gerekiyordu. Adamın korkan ifadesini gördüğüm için bir şeyden korkmuş gibi davranmak zor olmayacaktı bu nedenle en iyi yalanı söyleyecektim. Gerçeği. Adama bakıp "Tünelde dev gibi biri var, alın koruyucusu var. Herkesi öldürmeye başladı." deyip salya sümük ağlamaya başlayacaktım korkmuş gibi. Sonrasında "Shinobiler. Çoktan onu öldürdüler, her şeyimi bırakıp haber vermeye geldim." diye ekleyecektim korkmuş bir şekilde. Evet korkmuştum onun; yani ilk gardiyanın ölümüne ve bu adam her eşyasını bırakıp kaçmaya çalışmıştı. Üstümde bu yüzden bir katana da yoktu. Yalanım inandırıcı olmalıydı! Onların arkasına geçmeyi başarırsam ya da önlerine jutsularımı rahatça kullanabilirdim tünelde.

[GM - Naruto]

Ağzından cümleler döküldüğü anda, karşındaki adamın yüzündeki öfkeyi net bir şekilde görebiliyorsun. Adam kendi etrafından hızlıca bir tur atarak etraftaki diğer kişilere baktıktan sonra “İşe yaramazlar! Toplanın ve dışarıyı kontrol edin!” diye bağırıyor. Adamın bağırması ile harekete ilk geçen az önce birbirlerine sake ikram eden shinobiler oluyor. Her ne kadar adamlar alkolün etkisi altında olsalar da, sadece birkaç saniye içinde sizin yanınızda bitiveriyorlar ve durumları pek de alkolün etkisindeymiş gibi görünmüyor. Diğer bir ihtimal ise, adamların bu içme düzenine alışmış oldukları için, artık sakenin adamları pek etkilemiyor olması oluyor. Bu durumu göz ardı etmeden olayların akışını takibe devam ediyorsun ve kısa bir süre içerisinde, içerideki herkesi kapının oralarda toplandığını görüyorsun. Seninle konuşan adam “Ben lidere haber vermeye gidiyorum!” diyerek yanından ayrılırken, diğerleri de kapıdan çıkmaya başlıyorlar. Kalabalık dışarıya hareketlenmişken, diğer adam büyük daireye doğru olacak şekilde, kalabalığın tam tersi yönünde ilerliyor.

Out: Diğer grubun arkasından gidip, onlara saldırma planın var ise, bunu hamle sıkıntı olmadan yapabilirsin. Grubun en arkasından çıkmış olduğun ve bu gruptaki kimsenin senin arkadan geldiğini bile fark etmediğini düşünebilirsin.

[Hideki Sekki]

Söylediklerim inandırıcı olmuş gibi görünüyordu, karşımdaki kişi sinirlenmiş hatta öfkelenmişti. Kendi etrafındaki bir turdan sonra çevredeki diğer insanlara bakıp bağırmaya başlamıştı. Bir birlerine bile saygısı yoktu bu adamların, bir fikirleri ya da ilerledikleri bir yolları yoktu. Bu insanlar sadece kendi nefislerini doyurmak için tanımadıkları insanların hayatlarını bir köşeye koyup onlardan her anlamda faydalanıyorlardı. Bu onlara karşı saygı duymamı bile engelliyordu, böyle insanlar neden hayattalar anlamak bile zor.

Bu sırada shinobiler adamın sözlerine anında tepki vermişlerdi, ben alkol kullanan birisi olmadığımdan tam olarak nasıl bir etkiye sahip olduğunu da bilmiyorum ancak bilinci etkiliyordu; fakat bu adamlarda bir sorun var gibi gözükmüyordu. Gayet kendilerindelerdi, fizyolojik durumlarını bilemem ancak görünüşe göre burası için işler o kadar yolundaydı ki bir süredir bu adamlar içmekten başka bir şey yapmamıştı. İğrenç işe yaramaz shinobiler.

Yirmi kişinin on dokuzu toplandıktan sonra yanımdaki adam liderlerine haber vermek için gitmişti. Benim karşımda da iki seçenek duruyordu, ya o adamı izleyecektim ya da karşımda toplanmış olanların arkasından gidecektim. Kaçırdığım kişiler yaklaşık on dakikadır yürüyor olmalılar ve bu yolu tekrar geri dönmek için en azından beş dakika daha yürüyecek olursa toplananlar onlar çoktan çıkmış olacak lakin buradan çıkarken yine de bu insanlar benim için sorun yaratacak. Takip edip liderlerini kopyalarsam ya da bu haydutu kopyalarsam kolay bir şekilde çıkabilirim ancak burada olanlara engel olmayacak gelecekte. Sadece daha da çığırından çıkaracak. Kontrolü tam olarak ele almak zorundayım.

Dışarı çıkan adamların arkasından yürümeye başladım bende sessiz bir şekilde. Shinobilere daha yakın olmayı isterdim ancak bu mümkün gözükmüyor. Tepki süreleri umarım az da olsa düşmüştür. İki dakikalık yola geldikten sonra Katon-Goukakyuu no Jutsu için elimden gelen en büyük alev kütlesini yaratıp adamların arkasından yollacağım. Kaçacak bir yerleri yok neticede. Mağaranın ısısı da çok yükselecek ve muhtemelen ileride yere basmak bile zorlaşacak. Dönemece sekiz dakikalık yol daha var bu nedenle diğer tarafa saklanıp dağıtma düşüncesi de yanlış olur. Aynı zamanda mağaralarda rüzgar her zaman çıkışın olduğu yöne doğru esmektedir, bu şekilde jutsumu da iyice harlamış olacağım.

[GM - Naruto]

Kafanda planını oturttuğun vakit, harekete geçmeye de başlıyorsun. Kalabalık henüz daha çok uzaklaşmamışken, onların arkasından hareket etmeye koyuluyorsun. Kalabalığın üzerinde jutsunun etkisini arttırabilmek adına, onlara daha da yaklaşıyorsun. Ancak attığın adımlar, içine şüphe tohumları da ekmeye başlıyor. Buradaki insanların öyle veya böyle kötü insanlar olduğu konusunda bir tereddüdün bulunmuyor, ancak onlara vereceğin zarar göz önüne alındığında, hangisinin bunu hak edip hangisinin hak etmediği konusunda şüphelerin büyüyor içinde. Bu şekilde başlıyorsun mühürlere…

Kaplan…

Çok kısa bir süre sonra tüm oyuk bir alev topu ile kaplanacak…

Koç…

Alev topu ilk olarak arka sıradaki insanları içine alacak…

Maymun…

Kızaran yağ ve et kokusu burnuna dolmaya başlarken, alev topun öndeki shinobilere ulaşacak…

Domuz…

Shinobiler tepki veremeyecek, çünkü bu beklenmedik saldırıya hazırlıklı değiller…

At…

Bağırışlar tüm oyuğu inletirken, koku dayanılmaz bir hal alacak…

Kaplan…

Bedenler siyaha dönüp toza dönüşürken, kusmamak için kendini zor tutacaksın…

Goukakyuu no Jutsu!

Alev topun hızlı bir şekilde kalabalığın içine dalarken, insanların çığlıkları kulağına çalınıyor. En arkadan öne doğru hızla ilerleyen alev topuna hiç kimse müdahale edemezken, birden koku dayanılmayacak bir hal almaya başlıyor. İnsanlar çaresiz bir şekilde kendilerini yere atıp yuvarlanarak alevlerin etkisinden kurtulmaya çalışıyor, ancak her biri er ya da geç yerde hareketsiz kalıyor. Siyah küle dönüşen kemikler toz gibi dağılırken, 19 insanın canını tek bir kalemde almış olmanın verdiği dehşet içgüdüsü içine oturuveriyor. Bu insanların kötü oldukları bir gerçek olsa da, onların canını almanın seni ne yaptığı konusunda hiçbir fikrin olmuyor. Ellerinin ve dizlerinin titrediğini hissettiğin anda, Henge kendiliğinden bozuluveriyor ve tam bu anda, kalabalığın en arkasındaki adamın siyaha dönmüş olması ve yere akan yağlarının kötü kokusu ile sarsılıyorsun.

[Hideki Sekki]

Aklımdaki planı devreye sokup arkalarından ilerlemeye başladığım sırada bir insanın canını almakla ilgili fikirlerimi tekrar sorgulamaya başlamıştım. Ben bir Shinobiyim ancak insan hayatının ne demek olduğunu da bilen birisiyim. Bu yüzden ellerimin ve dizlerimin titremesine engel olamıyordum. Bu heyecandan değil tabi ki bu tamamen olacakların korkusundan. Başarılı olursam önümde yürüyen onca insandan geriye sadece kül kalacak, başarısız olursam dışarıya yolladığım insanlara verdiğim sözlerin hepsi boşa gidecekti ancak nasıl bir günah hayatla ödenebilir? Bunu yapmam gerekli mi gerçekten...

Mühürleri dizmeye başladığımda olacak şeyler az buçuk gözümün önünde canlanıyordu. Bunu gerçekten tamamlamak istemiyordum ancak bu insanların buradan gitmesine izin verirsem dışarıdaki insanların hayatlarına mal olabilirdi. Bu insanlar katil değil, belki de zorundalardı bunu yapmaya... Shinobiler gibi değillerdi, onların seçme şansı vardı... Belki gizli görevdelerdi, onlarla konuşmam gerekiyor ancak gizli görevdeki birisi bu şekilde davranmaz değil mi...

Sonunda ateş kütlesi ağzımdan çıkmıştı işte...

Kalabalığı adeta güneş ışığının tarlaları geçtiği gibi geçiyordu kükremem. İnsanların bağırışmaları başladığında gözlerimi sonuna kadar kapamıştım ve başımı kaplumbağa gibi içeri çekmiştim omuzlarımdan. Gözlerimi o kadar sıkı kapayıp dudağımı öyle bir ısırmıştım ki belki kanamaya başlamıştı. Ben onların acısını omuzlayıp daha iyi bir gelecek için yola çıkmıştım ancak bu sesleri duymak... Gözlerimi kısık bir şekilde açtığımda yaşlarla dolmuştu çaresizce kendini etrafa atan insanlar bile ilerleyen kütle karşısında sadece toz bulutuna dönüşmüşlerdi. Eriyen etlerinden gelen koku midemi bulandırıyordu, hayatım boyunca görmediğim bir vahşetin. Asla olmasını istemediğim bir vahşetin fitini ateşleyen kişi bendim. O kadar sıcaktı ki adeta kan bile kalmamıştı, etleri sadece yağa dönüşmüştü ve bedenimi biraz olsun hissedebildiğim sırada henge bozulmuştu.

Her yerim titriyordu, karşımda tek bir kişi bile kalmamıştı. Hepsi külden ibaretti, derin bir nefes almak istesem yanmış etin ve kanın kokusu bedenimi dolduruyordu. Hızlıca geldiğim yere doğru bir kaç adım atıp dayanacak bir yer bulduktan sonra midemi boşaltacaktım muhtemelen. Derin bir kaç nefes alıp kendimi toparlamayı deneyecektim, başarılı olmayacak biliyorum. Ben bir canavarım. Bunu yapmayı nasıl düşündüm... Bunca hayat benim yüzümden... Kötü insanlar olsa dahi... Korumaya çalıştığım insan hayatlarını ne hale getirdim... Onları ellerimle yenmem gerekiyordu... Ailem bu yüzden bana bu bedeni verdi değil mi... Lanet olsun... Bu düşünceler geçerken aklımdan, bir insanı parçalayacak kadar aç ve susuz bırakılmış insanların saf teşekkürü gelmişti aklıma. Eğer ben bunu yapmasam bu insanlar gibi daha niceleri bunu yaşayabilirdi. Onlar masumdu ve hayatları ellerinden alınmıştı. Ben onları korumak için yaptım bunu ancak... Güçleneceğim ve bir daha bunun olmasına izin vermeyeceğim... Şimdi liderlerini bulup beni bu yola iten adamla tanışmam gerek...

[GM - Naruto]

Bir köşeye çekilip midenin içindekileri boşaltırken, kanına işleyen günahlarından da arınmak istiyorsun. Her ne kadar hiçbiri ile en ufak bir temasın olmasa bile, sanki tüm öldürdüğün kişilerin kanı ellerinde görüyorsun. Her bir kırmızılıktan, hangi kan parçasının hangi insana ait olduğunu söyleyebilecek gibi hissediyorsun.

“Düşmanları bile olsa, son ana kadar zarar vermekten kaçınır”

Nasıl da büyük bir yalan gibi geliyor kulağa… Başka çarenin olmadığını düşünerek yaptığın hamlenin ardından yok olan 19 hayata karşı tek sorduğun soru, başka çarenin olup olmadığı oluyor. Ancak bu düşüncelerin seni geriye götüreceğinden eminsin ve bu yüzden de ilerlemek için, belki de elini bir kez daha kana bulayarak, liderin olduğu yere, tekrar gıcırtılı kapıdan içeriye giriyorsun.

Kapıdan içeriye girdiğin anda, hemen birkaç metre önünde, az önce konuştuğun adamı ve yanında da orta boylarda, tekinsiz görünen bir tip görüyorsun. Normal hayatta pek de umursamayacağın bir tip olan bu adamın elinde, senin buraya gelmene sebep olan lahit parçası da bulunuyor. Bu vesile ile bu adamın lider olduğu düşüncesini benimserken, az önce konuştuğun adam bir adım öne çıkarak “Sen kimsin? Diğerlerine ne yaptın?” diye soruyor. Henge'nin bozulmuş olması ile kendi iri bedeninle içeriye girmiş olman bu durumu yaratırken, adamın sesindeki hafif titremeyi rahatlıkla anlayabiliyorsun. Ayrıca hemen arkasında duran kişinin de lahit parçasına daha sıkı sarıldığını ve her an kaçmak için bir açık beklediğini fark ediyorsun.

[Hideki Sekki]

Midemi boşalttıktan sonra elimin tersi ile ağzımın etrafına bulaşmış artıkları sildikten sonra nefesimi tekrar düzenlemek için derin nefes eşliğinde sırtımı dayayacak bir yer aramıştım. Etraftaki kokudan kurtulmak için ya ilerlemem ya da geriye dönüp görevimi bitirmem gerekiyordu. Artık bu eller ve bedenimde akan çakra sadece bana ait değildi. Ruhunu sonsuzluğa uğurladığım onlarca canın yükünü taşıyordu.

Benim için ninjutsu her zaman ruhsal bir arınma ve mutlu bir kişilik anlamına gelmişti. Hoş Shinobi öğretilerinin temeli de bunu amaçlıyordu, ana öğretide mutlu kişiliğin kendine, çevresine ve tüm insanlığa barış getirmektir. Bu yüzden bunca katilin gücünü tek başımıza omuzluyoruz. Benim ilerlediğim yol da bu şekilde; ancak nasıl iyi kimseler kötü kişilere dönüşebiliyorsa, kötü kişilerin de içerisinde iyilik bulunabilir. Işığın ve karanlığın çok olduğu yerde küçük şeyler gözden kaçar, bunu parlatmak bizlerin elinde.

Yeteri kadar güçlü olup onlara doğru yolu gösterebilirsek ne kadar derinde olursa olsun parlayabilir. Bu şekilde düşünürken yaptığım bu şey... Benim sadece ne kadar zayıf olduğumdu... Kendimi bu gün yirmi defa çoktan çiğneyip öldürmüştüm... Bu noktadan sonra sadece eve dönmek istiyorum... Uyumak istiyorum ve güçlenene kadar köyde kalmak istiyorum... Bunca insanın yükünü taşıyacak kadar güçlü olmadığımdan bunu yaptım... Ben zayıfım, kendime bile ihanet eden iğrenç zayıf bir varlığım...

Kapıdan içeri girdiğimde bir kaç metre ileride iki kişi görüyordum, birisi önceden konuştuğum diğeriyse kollarının arasında bunca canın nedeni bulunuyordu. Onlarca köle, bir o kadar da paralı asker. Hepsi bu şey yüzünden bir araya gelmişti. Bu sırada sonunda konuşmaya başlamışlardı benim söyleyecek bir şeyim yoktu adamın yüzüne bakıp "Gün Işığının Sekki'si." diyecektim ilk sorusuna cevaben sonrasında elimi uzatıp "Taşı teslim edip teslim olun. Yardım gelmeyecek. Tekrar etmeyeceğim, kaçmaya çalışırsanız müsamaha göstermeyeceğim. Arkeolog ve taşı istiyorum. İstediklerimi verirseniz zarar görmeyeceksiniz." diyecektim. Buradan tek çıkış arkamdaki kapı olmalıydı uygun pozisyonu korursam çıkacak bir yer bulamayacaklardır.

[GM - Naruto]

Kendini tanıtmanın ardından oluşturduğun kısa süreli sessizlik, diğerlerine ne olduğu konusunda karşındaki iki adama yeterince ipucu veriyor. Daha önce konuşmuş olduğun adam, senin diğer cümlelerini dinlerken, olduğu yerde dizleri üstüne çöküyor ve her an ağlayacakmış gibi duruyor. Lider ise, ne yapacağını bilmez bir halde etrafına baktıktan sonra “BÖYLE BİTMEYECEKTİ! HAYIR! BÖYLE BİR SON OLMAYACAKTI!” diye bağırmaya başlıyor. Giderek öfkeli ve seri nefes alıp vermeye başlayan adam elindeki lahit parçasına iyice yapışırken “BUNU ALAMAZSIN! BİR SÖZ VERDİM VE O SÖZÜMÜ TUTMAMA ENGEL OLAMAYACAKSIN!” diyor. Diğer adamın ise gözlerinden yaşlar dökülmeye başlarken, lider hala “BÖYLE BİTMEYECEKTİ!” diye bağırmaya devam ediyor. Kısa bir süre bu döngü devam ederken, dizleri üstüne çökmüş olan adam yavaşça yerden kalkıp lidere dönüyor ve “Bitti dostum, buraya kadarmış.” diyor. Tam bu esnada kulakların etin parçalanması sesini işitiyor. Liderin gözleri giderek büyürken, ağzından kanlar gelmeye başlıyor. Bakışların biraz aşağı kaydığında, daha önce konuştuğun adamın liderin karnına bir bıçak saplamış olduğunu fark ediyorsun. Bu ansız ölüm karşısında ne yapacağını bilmezken, diğer adam “Öbür tarafta mutlu ol kardeşim!” diyerek sapladığı bıçağı çıkarıyor ve lideri sıkıca tutarak yere çöküyor. Bıçağı bir kenara attıktan sonra ise lahit parçasını kolları arasından alıp sana doğru uzatırken “Beni öldürmek niyetindeysen, hızlı yap ve sakın beni kardeşimden ayırma!” diyor.

[Hideki Sekki]

Sözlerimin sonunda gelen kısa süreli bir sessizliğin ardından, ne olduğunu az buçuk anlamışlardı sanıyorum. Pek tabi tam olarak ne olduğunu kavramalarının bir imkanı yoktu ancak öldükleri çıkarımı mantıksız değildi. Sözlerim devam ederken haydut yere dizlerinin üstüne çökmüş ve bilinmezlik içerisinde boğulmaya başlamıştı. Her an ağlayacak gibi görünüyordu, onun durumunda ben olsam muhtemelen farklı bir tepki veremezdim. Hoş şu anda ne bedenim ne de ruhum başka bir dövüşü kaldıracak durumda değil. Özellikle de sahip olduğum jutsularımın mühürlerini yapabileceğimi hiç bir şekilde düşünmüyorum.

Liderleri gibi görünen adamda çaresiz bir şekilde etrafa baktıktan sonra sinirlenmişti ve kavradığı taş parçasının ne gibi bir canilik doğurduğundan habersiz bir şekilde nefretini kusmaya başlamıştı.Şu anda kendimden bir başkasını düşünecek bir halde olmasam bile gidip suratına bir tane çarpmayı istemiştim.

Bu sırada haydut ağlarken onları öldüreceğimden emin olmuş olmalılar ki hala daha bu şekilde bitmeyeceğini haykırıyordu lider. Hoş onlara direnirlerse zarar vermeyeceğini söyleyen onlarca kişiyi öldüren bir caniydim. Evet, ben buydum. Onlarca insanın canını taşıyan bir katil...

Pes etmeleri için beklerken sonunda ayaklandığında umutlanmıştım ancak bir anda bir çeşit etin kesilmesini duymuştum. Her ne kadar yerimden hareketlensem de yerdeki haydut liderlerini öldürmüştü. Bir şeyler söylemişti ancak kardeşim dediği adamı karnından bıçaklamıştı ve bir köşeye atıp değer verdiği kardeşine sarılarak onu son yolculuğuna uğurlamıştı. Ben... Onlara zarar verecek bir cani değilim... Değilim...

Yumruklarımı sıkıp dudağımı bir miktar ısırdıktan sonra, vücudumun titremesinin bitmesi için bir kaç saniye bekleyecektim sonrasında adama dönüp lahiti alıp taşımak için özel aldığım çantaya yerleştirecektim. Ardından da adama dönüp "Burası güzel bir dinlenme yeri değil, seni öldürmeyeceğim. Gitmene de izin vermeyi düşünmüyorum, ancak kardeşinin burada kalmasını da hazmedemiyorum." dedikten sonra "Topladığınız tüm paraların yerini ve satın aldığınız shinobileri öğrenmek istiyorum. Son olarakta arkeoloğun yerini söyledikten sonra bir kürek ve onun naaşını saracak bir bez getirirsen çıkabiliriz. Köye giderken ormanın içerisinde yolda güneş gören ağaçlarla kaplı çimenlik bir alan var. İstersen... Yakabilirim. Böylece küllerini yanında taşıyabilirsin." deyip görevimin sonuna gelecektim.