[Asai Shise | Aktif Operasyon] Ormanda Devriye

[GM - Naruto]

Hızla Natsu’nun yanına çıktığında, Natsu’yu sizin odanızda buluyorsun. Sakin bir şekilde duvardaki yazıyı inceleyen Natsu, elini yazıdan çekip, eline bulaşan kırmızılıkla oynarken, sen konuşmaya başlıyorsun. Natsu sakin bir şekilde seni dinledikten sonra “Güven konusunda elimden bir şey gelmez Shise-sama, zira bana güvenebilme şansınız varken güvenmemeyi tercih ettiniz. Bu yüzden bana güvenip güvenemeyeceğiniz konusunda gerçek dışı bir söylemde bulunamam. İster güvenin, ister güvenmeyin… Bu size bağlı.” diyor. Bu konuyu biraz geçiştirir ve hatta önemsemez gibi konuşan Natsu, hemen ardından “Bu kan değil.” diyerek elindeki sıvı bulaşığını ağzına götürüyor. Sıvının tadına baktıktan sonra yüzünde bir buruşma oluşan Natsu, “Kesinlikle kan değil. Ama ne olduğu konusunda da en ufak bir fikrim yok.” diyor. Elini cebinden çıkardığı bir mendille sildikten sonra ise, “Katta kalan başka birileri yok. En azından şu anda… Dün geldiğimizde ise 10 kadar kişi vardı. Ya yemek yiyip gittiler ki buna ihtimal vermiyorum ya da Kurumi ile beraber gittiler. Bu konuyu hancıdan öğrenmemiz gerek.” diyor. Yazıdan biraz uzaklaşıp odada gözlerini gezdirdiğinde ise, “Odada bir kaçırılma dair en ufak bir iz yok. Kurumi’nin yatağı dağınık olsa da, biriyle mücadeleye girmiş kadar bir dağınıklık yok. Kapıda veya pencerelerde herhangi bir zorlama yok. Eğer biri odaya girdiyse, kolayca bunu yapmış. Dolayısıyla Kurumi uyuyorken değil, uyanıkken de kaçırılmış olabilir.” Diyerek düşüncelerini dile getiriyor. Ancak söyleyecekleri bitmemiş gibi görünen Natsu “Odada ihtiyacınızı giderebileceğiniz bir tuvalet olmadığını da düşünürsek, Kurumi odanın dışına çıktığında da kaçırılmış olabilir.” diyor. Tam bu noktada bakışları keskin bir şekilde sana dönen Natsu “Ya da kaçmış olabilir…” diyor ve hemen ardından “Hancıyla adam gibi konuşmadan önce... Beni yanınızdan yolladıktan sonra Kurumi ile ne konuştun? Yatmadan önce bir konuşma yaptınız mı? Onda herhangi bir farklılık sezdin mi?” diye soruyor sana. Kuşkucu bir şekilde bakışlarını üzerinde gezdiren Natsu “Shise-sama, yanlış anlamanızı istemem ama Kurumi sizin yanınızdayken ortadan kayboldu. Bu yüzden size inanana kadar, size masummuşsunuz gibi davranamam!” diyor net bir şekilde.

Natsu’nun beklemediğin cümleleri ile sarsılırken, güven konusu bir kez daha kafanda yankılanıyor. Her ne kadar Kurumi’nin yok olması konusunda ortak çalışma ve birbirinize güvenme taraftarı olsan da, Natsu’nun bu güvensiz tutumu ilişkinize bir ket daha vuruyor. Bu noktada Natsu’nun hakkını da yememek gerekiyor, zira bu ana kadar Natsu’ya güvensiz olduğunu her türlü ortaya koymuşken, Natsu’nun da sana farklı davranması çok mümkün görünmüyor. Dolayısıyla şu anki ortamın esas mimarı olarak kendini görmen mümkün. Ancak sahip olduğun düşünce yapısı içerisinde, erkeklere güvenmeme motton nedeniyle kendini çok haksız da görmüyorsun. Kısacası, Natsu’un güvensiz tutumu senin kendi içinde düşünce çatışmalarına yol açıyor ve bu yüzden sağlık düşünmek şu an için senin için kolay olmuyor. Yaşanan bu olaylar neticesinde de handan çıkıp ipuçlarını kovalama işini bir kenara bırakıyorsun.

[Asai Shise]

Natsu'nun yanına gittiğimde neler bulduğunu merak etmiştim. Yukarı çıktığımda tahmin ettiğim gibi odadaki yazıya takılı kalmıştı. Ona söylediklerimden sonra bana tonlarca laf söylemişti normalde bu konuşma sonrasında onu tersler ve bir daha muhatap olmazdım ama şu anda ablamın kaderini yaşayan başka birisi vardı. Erkeklere musamaa göstereceğim tek durum buydu ve Natsu da şu anda bunun ekmeğini yiyecekti. Olaylar bittikten sonra ise ne yapacağımı düşünürdüm.

Güven konusundaki tereddütlerini söylemişti Natsu. Aslında ona bana güvenmesini söylememiştim. Kurumi'yi kurtarmak için ona güvenip güvenmeyeceğimi sormuştum ama o içindeki kuyruk acısını ortaya çıkarmıştı. Ona kızmama bu kadar alındıysa sevinmeliydim. Onu gerçekten sinir etmiş ve moralini bozmuştum ama işin ilginç yanı şu anda ona sağlam ihtiyacım vardı. Duvardaki yazının ise kan olmadığını anlamıştık. Kanla yazılan bir yazı bizi daha çok tereddüte düşürürdü. Sonrasında ise Natsu kendi çıkarımlarını teker teker sıralamıştı ve konuşmasının sonunda beni yargılayıcı bir üslup takınmıştı. Beni Kurumi'nin kaçırılmasıyla suçlarken kaşlarım ve boynumda çıkan damarlar ona bir kere daha ne kadar çok sinirlendiğimi gösteriyordu. Evet birisi beni bir kızı kaçırmakla itham ediyordu ve bunu yapan da lanet olası bir erkekti hem de genin bir erkek.

Sinirimi yansıtacak şekilde "Güven meselesini boşver. O konuda ne yaparsan yap. Çıkarımlarının çoğuna katılıyorum ama neden sen değil de Kurumi? Ayrıca odaya girip neden beni de öldürmediler ya da kaçırmadılar. Yazıyı yazdıklarına göre içeriye girmiş olmalılar ve benim ruhum bile duymadı. Bu konuda haklısın. Kurumi'nin kaçırılmasında masum değilim. Onun kaçırılmasına izin verdim. Konu Kurumi olduğu için söylediklerin dolayısıyla seni yargılamayacağım. Sevdiğin birinin kaçırılmasının ne kadar zor olduğunu biliyorum. İnan tahmin edemeyeceği kadar çok biliyorum." diyerek Natsu ile konuşacaktım. Kafamdaki sorular cevabını bulmalıydı. Neden sadece Kurumi, neden Natsu veya ben değil. Bu işte başka bir şey vardı ama şu anda elimizdei tek kişi hancıydı. " İçini rahatlatacaksa Kurumi'nin kaçırılması konusunda en ufak bir payım yok." diyecek ve ardından hancının oraya hızla inecektim.

Natsu'nun dedikleri ve etrafta olanlardan sonra hancının bir şeyler bildiği kesindi ve hemen aşağıya inip onu tekrar sorgulayacaktım. Bu sefer hiç kendimi yormayacaktım. Bu herifin beni oyalamak istediği belliydi. Belki bir şey bilmiyordur ama o zaman da zaten erkek olduğu için yaptığım şeyi hak ediyordur. Hancının tepki verip vermeyeceğini ya da aşağıda olup olmadığını bilmiyordum ama eğer oradaysa hancının yakasına yapışıp elime kunaimi alacak ve erkeklik organına tutacaktım. "Bir daha sormayacağım? Kız nerede ve yukarıdaki kişiler kimdi?" diyecektim. Eğer cevap vermezse erkeklik organın kesecektim. Bu ne kadar kararlı olduğumu gösterecekti. Eğer ondan sonra da söylemezse işi Natsu'ya bırakacaktım. Bu sinirle o adamı öldürebilirdim. Bize işe yarar şeyler söylemesini umuyordum. Umarım bize yardım ederdi iyi ya da kötü yoldan.

[GM - Naruto]

Natsu ile yaptığın konuşma neticesinde, Natsu’ya olan sinirini alenen ortaya dökmüş oluyorsun. Ancak Natsu bu kez herhangi bir gülümseme veya tebessüm ile sana karşılık vermiyor. Sabit ve keskin bakışları, korkusuzca üzerinde gezinirken “Kurumi’nin kaçırılmasında masum değilim diyerek payınız olduğunu kendiniz söylediniz Shise-sama…” diyor sadece. Bundan başka bir cümle söylemeden hancını yanına indiğinizde ise, hancı aynı şaşkınlıkla senin gelişini izliyor. Senin sorunun ve tehditkar bir şekilde kunaini tutmanın ardından eli ayağına dolaşan hancı “Ben… şey…” diyerek lafı gevelemeye başlıyor. Tam bu anda Natsu da kunaisini hancıya doğru çıkarınca, hancı “Lanet olsun, ben sadece senin dediklerini yaptım çatlak karı!” diyor sana doğru! Ne olup bittiğine anlam vermene fırsat kalmadan “Kızı bağlayıp şarapların olduğun mahzene kapattım! Handa kalanlara da ayrılmaları için baskı yaptım ve onlar da ayrıldı! Ne istiyorsan yaptım işte, bırak beni!” diye bağırıyor. Bu cümleler kafanda delicesine yankılanırken, Natsu “Burada nasıl bir dümen dönüyor?” diyerek lafa giriyor. Ancak bu kez kunaisinin ucu bir miktarda sana döndüren Natsu “Bu gerzek oyunu sen mi planladın Shise… Bana olan nefretinin sana bunu yaptıracağını düşünmezdim! Aklınca Kurumi’ye eziyet ederek beni cezalandıracaktın, ha? İşin bitti Shise… Neden benim değil de Kurumi’nin kaçırıldığı ve neden seni de kaçırmadıkları veya öldürmedikleri ortada. Ayrıca yazdığın sahte mesajla kendini mağdur konumuna sokmaya çalışmışsın… Ne kadar basit bir oyun!?” diyor sinirli bir şekilde. Hemen ardından ise “Hancı, bu kadın kılına zarar verirse, Nikkougakure senin arkanda olacaktır!” diyor ve “Şimdi beni mahzene götür!” diyor. Ancak hancı hala senin kunainin tehdidi altında bulunduğu için yerinden kıpırdayamazken Natsu “Shise, adamı bırak!” diyor.

[Asai Shise]

Natsu natsu natsu... Bu çocuğa az bile eziyet etmişim. Bu gerizekalı veledin bir an önce benimle ilişkisinin kesilmesi gerekiyor. İki farklı kutup olarak birbirimizle anlaşamıyorduk. Erkek olması yetmiyormuş gibi davranışları da iyice zıvanadan çıktı. İlk başta erkek olduğu için ona yüklenmiştim ama şu anda davranışlarıyla da sinirlerimi tepeme çıkarmıştı. Natsu salağını bırakıp hancının yanına inmiş ve aklımdaki planı harekete geçirmiştim.

Hancıya kunaiyi tuttuktan sonra lafı gevelemişti ama Natsu da bana destek verince adam konuşmaya başlamıştı. Konuşmasına konuşmuştu ama söyledikleri oldukça ilgi çekiciydi. Bu tezgahı benim planladığımı söylemiş ve topun ağzına beni atmıştı. Natsu'yu bana karşı kışkırtmak için güzel bir plan yapmışlardı anlaşılan. Bir henge olabilirdi ama o da mantıklı gelmiyordu. Bu işte bir sıkıntı vardı ama şu anda bilmiyorduk. Natsu'da gerizekalı gibi oltaya gelmişti. Düşünceleri benim suçlu olduğum yönünde kuvvetlenmişti. Hancı ne planladıysa ya da bu işi kim tezgahladıysa şu anda başarılı olmuş gibi gözüküyordu.

Hancıya ikinci defa sormayacağımı söylemiştim. Konuştuklarında doğruluk payı yoktu yani hadım edilmeyi hak etmişti. Natsu'nun seni koruyacağız sözüne güvenerek hata edecekti. Natsu'nun son sözleri adamı bırakmam yönünde olmuştu. Bu adam buradan böyle rahat kurtulamazdı. "Kes sesini Natsu. Senin çocukluklarınla uğraşamam şimdi. Kurumi'yi kurtarmak istiyorsan kapa çeneni ve senseini dinle." diyecektim. Bu sözlerin Natsu'da etki yaratacağını düşünmüyordum ama söylemekten de zarar gelmezdi. Sonrasında tekrar hancıya dönecek ve kunaimi erkeklik organını kesmek için kullanacaktım. "Bizi şu bahsettiğin zindana götür yoksa ölürsün." diyecektim.Bu adam söyledikleriyle bunu hak etmişti. Natsu'nun herhangi bir hamlesine karşı da önlemimi alacaktım bu sırada. Belki beni yaralayacaktı gerizekalı ama Kurumi için bunu göze almıştım. Bu salak çocuğa laf anlatacak kadar vaktim yoktu. Natsu nasıl davranırsa davransın "Gidip Kurumi'yi bulalım sonra aramızda hesaplaşırız Natsu. Kurumi zaten doğruları anlatacaktır." diyecektim fırsat verirse. Yaptığım hamleden sonra neler olacağını kestiremiyordum. Natsu'ya ve hancıya güvenmiyordum ama Kurumi için bu kumarı oynamak zorundaydım.

[GM - Naruto]

Natsu’ya söylediğin sözler onu uysallaştırmaktan çok, daha da kışkırtıyor gibi görünüyor. Her ne kadar zaten bu sözlerin bir etki yaratmayacağını bilsen de, en azından onu daha kışkırtacağı noktasını tahmin etmemiş olman biraz sıkıntı oluyor. Zira cümlenin ardından hancının erkeklik organını kesmeyi amaçlasan da, Natsu’nun birden yerinden hareket etmesiyle birlikte, senin üzerine doğru çullanması neticesinde, hancıyı kesemiyorsun. Dengesiz yakalanmış olduğun için kendini Natsu’nun altında yer bulduğun anda, elinde kunaiyi Natsu’ya saplamamak için kendi içinde inanılmaz bir direnç gösteriyorsun. Natsu da hemen üstünden kalkarken “Senseim bir şüpheliyken onu dinleyecek değilim ve ayrıca hancıya ihtiyacımız varken onu istediğin gibi kesip biçemezsin, bu seni daha çok suçlu yapar ahmak!” diyor. Natsu’nun bu davranışı belki de aranızdaki bütün bağları koparım sizi iki düşman haline getirecek olsa da, Kurumi’nin güvenliği açısından pek bir şey yapmıyorsun şimdilik. Zaten Natsu ne yaparsa yapsın, ilk amacının Kurumi’yi kurtarmak olduğu ve Natsu ile hesaplaşmanın sonra yapılacağı düşüncesinde olduğun için, Natsu hakkında emirlere uymama nedeniyle şikayette bulunma seçeneği aklında iyice yer ediyor.

Hancı erkekliğini kaybetmediği için memnun bir şekilde dururken, yerinden doğrulup ona, sizleri mahzene götürmesini söylüyorsun. Natsu da bu anda kunaisini hancıya doğrultmuş bir haldeyken, sen Natsu’dan gelecek ikinci bir ters hareketi affetmeyecek şekilde tetikte bekliyorsun. Bu yüzden en önde hancı, onun hemen arkasında Natsu ve sen yan yana ilerliyorsunuz. Hanın salon kısmından mutfağa geçiyor ve ardından da mutfaktan yer altına inen merdivenli bir bölüme geçiyorsunuz. Hancı eline aldığı bir meşale ile aydınlatma işini yaparken, merdivenlerden iniyorsunuz ve çok da büyük olmayan bir mahzene giriş yapıyorsunuz.

Mahzen hanın kileri olarak kullanıldığı için, etrafınızda bol bol yiyecek dışında bir şey görmüyorsunuz. Dolayısıyla etrafa çok da dikkat etmeden mahzenin sonundaki bir kapıya doğru ilerliyorsunuz. Hancı kapının üzerindeki asma kilidi açtıktan sonra içeri giriyor ve şarapların konulduğu rafların arasını göstererek “Söylediğin gibi kızı buraya getirdim!” diyor sinirli bir şekilde. Hepiniz birlikte iki raf arasına geldiğinizde, yerde cenin pozisyonunda yatmakta olan Kurumi’yi görüyorsunuz. Onun tek parça halinde olması seni bir hayli memnun ederken, ellerinin ve ayaklarının zincirlerle bağlandığını ve ağzına da bir bez parçası tıkıldıktan sonra başka bir bezle sarıldığını görüyorsun. Kurumi sizleri görünce hem şok olmuş hem de korkmuş bir ifadeye bürünürken, sen hemen Kurumi’nin ağzını açmaya başlıyorsun. Ancak Kurumi senden uzaklaşmak ister gibi geri geri gitse de, sen onun ağzını açmayı başarıyorsun. Ne var ki Kurumi ağzı açıldığı anda “Natsu, bu canilerin elinden kurtar beni!” diye bağırıyor! Seni ve hancıyı kastettiği bariz bir şekilde ortaya çıktığında, Natsu sinirli bir şekilde senin yanına geliyor ve “Asai Shise… Hancıyla birlikte derhal köye dönüyoruz! İşlediğiniz suçun cezasını çekmek için sizi Daimyo-sama’nın adaletine teslim etmem gerekiyor!” diyor. Elindeki kunaisi yapacağın herhangi bir hamleye karşı tetikte olduğunu gösteren Natsu ile aranda 1 metreden daha az bir mesafe bulunuyor. Natsu’nun hemen 1 metre kadar arkasında bir şarap rafı bulunuyor. Aynı şekilde, senin de 1 metre kadar arka tarafında bir şarap rafı bulunuyor. Senin sağında, Natsu’nun ise solunda, 1 metreden az bir mesafe bir duvar, duvarın hemen önünde de Kurumi duruyor. Senin sol, Natsu’nun ise sağ tarafında, 1 metre kadar bir mesafede hancı bulunuyor. Hancı, mahzenin bu kısmını koridorunda yer alıyor ve koridor da en fazla 2 insanın yan yana yürüyebileceği bir genişlikte.

[Asai Shise]

Natsu'yu sözlerimle sakinleştiremeyeceğimi uzun zaman önce anlamıştım. O yüzden sözler yerine gerçeklerle onu susturmayı planlıyordum. Hancıya bir şey yapmama ise izin vermemişti. Erkeklik organını kesmem bizi Kurumi'ye götürmesine engel olmayacaktı ama Natsu garanti yolu seçmişti. Benim şüpheli olduğumu ve artık beni dinlemeyeceğini de açıkça eklemişti. Kurumi'yi kurtarmak için girdiğim uğraşları bu gerizekalıya takılarak boşa çıkarmak itemiyordum o yüzden yaptıklarına katlanıyor ve sinirimi düşmanıma saklıyordum.

Natsu ve hancıyla beraber Kurumi'nin tutulduğu yere doğru ilerliyorduk. İlerlememizin ardından hancının doğru söylediği ortaya çıkıyordu. Bu sırada hancı tekrardan Kurumi'yi buraya benim emrimle getirdiğini belirtiyordu. Ona olan sinirim Kurumi'yi görmemle birlikte yerini mutluluğa bırakmıştı. Ablamın yaşadıklarını düşündükten sonra Kurumi'nin aynı kaderi paylaşmayacak olması en çok beni sevindirmişti. Kurumi'ye yaklaşmış ve onu serbest bırakmaya çalışmıştım. Kurumi garip davranıyordu ve benden korkuyor gibiydi. Ağzındaki bezi çıkarmak için yaptığım denemelerden sonra Kurumi konuşma özgürlüğünü geri kazanmıştı. Kazanmıştı kazanmasına ama söylediği sözler bir kere daha beynimden vurulmuş gibi hissettirmişti.

Kurumi, beni cani olarak nitelendirmişti. Hancının söyledikleri, Kurumi'nin söyledikleri ile benzer şeylerdi. Hancı belki bizimle oyun oynayabilirdi ama Kurumi niye bu oyuna katılıyordu. Bu işin arkasında dönen şeyler oldukça büyüktü ve bizi bir tuzağa sürüklüyordu. Kurumi'nin söylediklerinden sonra Natsu'da tepkisini koymuş ve hancıyla beraber Daimyo-samaya hesap vermemiz gerektiğini belirtmişti. Olanları kafamda tekrar tekrar kurguluyordum ama bu işin arkasında nelerin olduğunu elimdeki bilgilerle çözemiyordum.

Natsu karşımda beni tehdit ederken ben ilk önceliğim olan Kurumi'nin sağlığı ve güvenliğini düşünüyordum. Ortada bir yanlış anlaşılma vardı ve bunu ortadan kaldırmak gerekiyordu. Şu anda Natsu'yu öldürebilirdim ama bu Kurumi'ye ve bize oyun oynayanların istediği şeydi. Bana ve takımıma bu oyunu oynayanları mutlu edemezdim ucunda Natsu'yu öldürmek olsa bile. Sabrımı koruyacak ve sinirimi doğru kişilere yönlendirecektim.

Natsu ve Kurumi'yi endişelendirmeyecek bir şekilde Kurumi'nin yanına doğru yürüyecek ve hancıdan anahtarları isteyecektim. "Natsu önce Kurumi'yi serbest bırakalım sonra konuşuruz. Hancı sen de şu lanet olası zincirlerin anahtarlarını ver çabuk." diyecek ve Kurumi'yi zincilerinden serbest bırakacaktım. Kurumi'nin tepkisini kestiremiyordum çünkü yaşananları kafamda oturtamıyordum. Kurumi'yi kurtardıktan sonra güzel kızın şoku atlatıp kendine gelmesini bekleyecektim. Kendine geldiğini düşündüğüm anda ise kafamdaki soruları soracaktım. "Kurumi biz uyuduktan sonra neler olduğunu anlatır mısın? Seni buraya kim bağladı ve neden sana bu eziyetleri benim yaptığımı düşünüyorsun? Bütün gece odamda uyurken bunları nasıl yapmış olabilirim? Burada dönen oyunu çözmeden köye gidersek bize bu oyunu oynayanlar istediklerini elde edecekler." diyecektim kararlı bir ses tonuyla. Konuşmalarım inandırıcı gelecekti ya da gelmeyecekti. Ama konuşurken kendimden emin en ufak bir suç duygusu hissetmeden konuşacaktım. Natsu ve Kurumi'nin nasıl tepki vereceğini kestiremiyordum ama en azından beni dinleyecek kadar akıllı olduklarını ve söylediklerimi düşüneceklerini biliyordum. Bizans oyunlarının tam ortasında kalmıştık ve bu oyunu kaybetmemek için sınırlarımı ve sinirlerimi zorluyordum.

[GM - Naruto]

Hancıdan anahtarları istemenin ardından, hancı cebindeki anahtarı çıkarıyor ve tam sana uzatırken, araya Natsu giriyor. “Ona değil, bana!” diyerek senin de bir suçlu olduğunu hatırlatan Natsu, anahtarları aldıktan sonra Kurumi’nin yanına gidiyor. Zincirleri yavaşça çözmeye başlayan Natsu, Kurumi’yi serbest bırakırken, kızın hala daha korkuyla sana baktığını görebiliyorsun. Kurumi’nin yüzündeki dehşet ifadesi, Natsu’nun öfkeli ve gergin bakışlarıyla perçinlenirken, buradaki mevzu ne olursa olsun, giderek dibe battığını anlayabiliyorsun.

Bir süre Kurumi’nin sakinleşmesinin beklemenin ardından ona sorunu yönelttiğinde, kızın korkmuş bakışları yerini sinirli bir bakışa bırakıyor. “Hiç utanmıyorsun, değil mi?” diyerek lafa giren Kurumi “Odada yaptığımız konuşmayı ne çabuk unuttun? Bana yalan söyledin Shise! Natsu’ya bir şans daha vereceğini söylemiştim, ancak gece odamıza hancıyla gelip beni götürdüğünü hatırlamayacağımı mı sandın!? Ben de bir kunoichiyim Shise ve yanlış kişilere oyun oynadın! Hancıya ne olursa olsun beni serbest bırakmamasını, Natsu’nun delirişi izlemek istediğini söyledin! Kulaklarımla duydum!” diyor. Hemen ardından ise hancıya dönüyor ve “Söylediklerimin yalan olmadığını sen de biliyorsun!” diyor. Hancı utanmış, tam bir suçlu psikolojisiyle kafasını öne eğerken Natsu “Durumun daha fazla netleşmesine sevindim. Asai Shise… Nikkougakure’nin kanunları açıktır ve görevdeki takım arkadaşını satan kişilerin cezası da bellidir! Eğer kendi rızanla önümüzde düşüp köye gelmezsen, bunu zor kullanarak yapacağız!” diyor. Bu cümlelerinin ardından hancıya dönüyor ve “Senin için de aynı şeyler geçerli!” diyor. Hancı olduğu yere çökerken “Lanet olsun! Seni hiç dinlememeliydim!” diye söylenmeye başlıyor sana karşı. Kurumi ayaklanıp Natsu’nun yanında dururken, Natsu da “Asai Shise… Boş yere konuşup işleri yokuşa sürme!” diyor. Neden olduğunu bilmesen de, Natsu’nun seni son kez uyardığını ve aksi bir tutum göstermen halinde sana saldıracağını hissedebiliyorsun.

[Asai Shise]

Kurumi'yi kurtarmak için yaptığım hamle Natsu tarafından kesintiye uğramıştı ama sonunda amacıma ulaşmıştım. Kurumi'yi kurtarmış ve özgürlüğünü geri kazanmasını sağlamıştım. Fakat Kurumi'ye sorduğum sorulara istediğim cevapları alamamıştım. Kurumi hala beni suçluyor ve onu kaçıranın hancıyla ben olduğumu açık açık belirtiyordu.

Natsu ile aramızdaki gerginliği kullanarak biz içten yıkmak isteyenler vardı ve bu kişiler oldukça zekiydi. Oynadıkları oyun iki toy geninin aklını çelmiş ve onları bana karşı kışkırtmıştı. Kurumi de benim aleyhime konuştuğundan dolayı artık beni savunacak ve gerçekleri söyleyecek kimse kalmamıştı. Fakat pes etmeyecektim. Erkeklerden nefret ediyordum konu Natsu olunca bu nefret 2-3 katına çıkıyordu ama bize bu oyunu oynayan şerefsizlere olan öfkem anlatılamaz derecede büyüktü.

Önce bizi birbirimize düşürdüler, sonra Kurumi'yi kaçırıp onu zincirlediler ve bizi birbirimizi öldürmek için zorladılar. Onlara istediklerini vermeyecektim. Natsu tek başına savaşsa savaşırdım ama Kurumi onu yanlız bırakmayacaktı. Kurumi ile savaşmak istemiyordum. Kurumi ile savaşıp onu incitmek ve bu oyunu düzenleyen pisliklere istedikleri şeyleri vermeyecektim. O yüzden sabır taşımı çatlatmadan bu olayı kan dökmeden çözmeye çalışacaktım.

Natsu'nun tehditkar sözlerinden sonra "Ben Seinaru Ormanı'na gidiyorum. Başarmamız gereken bir görev var ve siz iki genin bu görevden çok kendinizi düşünüyorsunuz. Benimle olan hesaplaşmanızı sonraya saklayın ayrıca size zarar vermek istesem çoktan yapardım. Azıcık mantığınızı kullansanız bunu çözerdiniz zaten. Seinaru ormanında neler döndüğünü ve burada bana kimin oyun oynadığını öğreneceğim. Siz isterseniz köye dönebilir ve rapor verebilirsiniz. Görev bittikten sonra köye gelip Nikkougakure kanunlarına göre yargılanırız. Görevin lideri de sen olursun istersen" diyecek ve iki gerizekalıyı düzgün düşünmeye itecektim. Bu gerizekalıların laf anlayıp anlamayacaklarını bilmiyordum ama deneyecektim.

[GM - Naruto]

Senin konuşmanın ardından, iki genin de kararlı bir şekilde karşında duruyor. Birkaç saniyelik sessizliğin ardından Natsu “Doğru diyorsun Shise... Seni dövüşerek yenmemiz mümkün değil. Ancak tüm deliller aleyhine... Madem mantık arıyorsun, kurduğun cümleler içindeki tek mantıklı şey seni yenemeyeceğimiz gerçeği.” diyor. Hemen ardından ise hancıya gözlerini dikiyor ve “Hancıyla beraber köye dönüyoruz ve sen de istediğini yapabilirsin. Ancak köye geri döndüğünde seni nasıl bir karşılama bekleyeceğini de tahmin ediyorsundur umarım.” diyor ve Kurumi'yi tutarak yavaş yavaş yürümeye başlıyor. Hancı da onlara eşlik ederek önden çıkıyor.

Birlikte hanın dışında çıktığınızda, yollarınız bu noktada ayrılıyor. Sen Seinaru Ormanı'na doğru yol almaya başlarken, diğerleri köye doğru geri dönüş yapıyor. Tsuruhashi Köyü'nü geçmenin ardından ise, akşam vakitlerine doğru Seinaru Ormanı'na geliyorsun.

Seinaru Ormanı içerisine girip, geçişin yasak olmadığı noktalarda ilerlemeye başlıyorsun. Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuğun ardından ise, herhangi bir tuhaflık veya sıradışı bir hareket gözüne çarpıyor. Neredeyse etrafta senden başka canlı bile yok denilebilir. Hava giderek kararmaya başlarken, orman giderek daha ıssız bir hal de almaya başlıyor. Bu noktada ışıksız olarak bir süre daha ilerleyebilirsin, ancak gece birden çöküp karanlığın içinde de kalman olası. Yani kısacası, Seinaru Ormanı için bir plan yapman ve bu plana göre görevi idame ettirmen gerekiyor. Ne de olsa artık tek başınasın...

[Asai Shise]

İki genin salak olabilirlerdi ama kararlarına oldukça bağlıydılar bu onlar için iyi bir özellikti ama salaklıkları bütün özelliklerini gölgede bırakıyordu. İkili söylediklerimden sonra mantıklı bir karar verip benimle savaşa girmemişlerdi. Onları öldürüp öldüremeyeceğim konusunda kararsızdım ve bunu şu anda öğrenmeyecek olmam sevindirici bir şeydi. Söylediklerimden sonra Natsu benim Seinaru ormanına gitmeme engel olmamıştı. Aslında engel olamayacağını da biliyordu. Aramızdaki güç farkını bilmeleri ve salaklıklarına devam etmemeleri benim açımdan da iyi olmuştu böylelikle enerjimi boşa harcamayacaktım.

İkili köye dönerlerken yanlarında hancıyı da götürmüşlerdi. Gİtmeden nasıl karşılanacağım konusunda bana imalı sözler söylemişti Natsu ama bilmediği bir şey varsa o da onun sonunun kötü biteceğiydi. "Sen de emre itaatsizlikten idamla yargılanacaksın Natsu. Bunu aklından çıkarma. Ben masum olduğumdan gayet eminim peki sen benim yerime başkasının geçme ihtimalini düşünmediysen o zaman ölümüne hazırlan ve ailene veda et." diyecek ve sinsi bir sırıtmayla onlardan uzaklaşacaktım.

Artık yalnız kovboydum üç kişi çıktığım görevde geriye sadece ben kalmıştım ve emrim altındaki iki salağı konrol edememiştim. Erkeklere karşı olan tavrım her şeyin başlangıcı olmuştu ama bundan pişman da değildim. Uzun süren yolculuğun ardından kendimi Seinaru ormanının içinde bulmuştum. Görev yerine varmış ve etrafı incelemeye başlamıştım. Hava da iyice kararmaya başlamış ve görüşümü kısıtlamıştı. Bir süre sona bu ormanda tek başıma zifiri karanlıkta kalacaktım yapayalnız.

Yapayalnız derken bizden önceki devriye grubunun nerede olduğu merakı sarmıştı bütün bedenimi. Acaba şimdi neredelerdi ve neden şimdiye kadar karşıma çıkmamışlardı. Öncelikle hızlıca yemek yiyecek ve ihtiyaçlarımı karşılayacaktım. Hava tamamen kararmadan önce devriye ekibini bulma ümidiyle biraz daha tur atacaktım ormanın içinde. Eğer onları bulamazsam kendime güvenli bir yer arayacaktım. Aslında onları ararken geceyi geçirebileceğim güvenli bir yer de aramayı ihmal etmeyecektim. Bu görev artık çok daha zorlu geçecekti benim açımdan. Bakalım üstesinden gelebilecek miydim?