[Kotaro Mibuchi | Aktif Operasyon] Uğultu

[Kotaro Mibuchi]

Cümlesini bitirdikten sonra Ranou'ya dönmüştü Mibuchi, vereceği tepkiyi tam kestirmemiş merakla diyeceklerini bekliyordu. Ranou sessiz kalmıştı sadece göz bebekleri fazlasıyla büyümüştü. Mibuchi'nin yüzünde sert ve ciddi bakışlar vardı. Ceset, çocuk bir ceset. Parçalanmış, dişlenmiş, pençelenmiş, boğazı kesilmiş bir ceset! Göreve odaklanması gerektiğini biliyordu, belli bir süreliğine bu çocuğu unutmalıydı ona üzülmeye devam ederse kendini göreve kendini tam veremeyebilirdi.

Momo basit cümle ile Ranou'yu cesaretlendirmeye çalışmıştı. Başka bir çocuğun cesedi bulunmadan veyahut aramızdan biri zarar görmeden önce bu olay çözülmeliydi. Daha fazla cesedin başında durmak istemiyordu Mibuchi en önden Sha'ya doğru harekete geçti, diğerleri de arkasından geldi. Sha uyguladıkları arama yöntemini basitçe anlatmıştı. Ses tonu kendini göreve nasıl odakladığının kanıtıydı. Tamda Mibuchi'nin istediği bir lider gibi davranıyordu şimdilik. Ranou bilgi vermeye başladı, söylediği şeyler akıllıcaydı. Mantarı havada kapıp incelemeye başlamıştı, bunları takip edeceksek detaylarına kadar bilmek gerekiyordu sonuçta. Boyutu, üzerinde ki lekeler ve renkleri falan filan dikkatlice inceledikten sonra mantarı elinde havaya atıp tutarak bir ritim yakalamıştı kendi kendine 4-5 kez tekrarladıktan sonra mantarı çantasına attı.

Ardından aramalar gerçek manada başlamıştı. Yan yana dizilip ilerlemeye başlamıştılar, Mibuchi etrafına dikkatlice bakınıyordu ve tabii ki mantarlara. Bir şeylerin dikkatini çekmesini umut ediyordu, bir şeyler görmek en azından bir ipucu. Öte yandan Ranou'ya olabildiğince yakın olmaya çalışıyordu. Her şey yapılması gerektiği gibi yapılırsa mutlaka bu sır perdesini kaldırabileceklerine inanıyordu. O çocuğun katilleri ortaya çıkarılacaktı ve bunu daha fazla çocuk öldürülmeden önce yapmak Mibuchi'nin en büyük temennisiydi.

[GM - Naruto]

Ormanın iç taraflarına ilerledikçe, günışığını engelleyen ağaç örtüsü de sıklaşıyor. Bir süre sonra gece karanlığına eşdeğer bir hale bürünüyor. Bu anlarda grup olarak daha yakın konumlar alıyorsunuz. Sha en önde, ara ara sizi uyarıyor. Sakıncalı bitkiler, ilerilerde avıyla uğraşan birkaç hayvandan bu şekilde kaçınıyorsunuz. Ancak pek ipucu elde ettiğiniz söylenemez. Ara ara Ranou'nun gösterdiği mantar öbeklerini görüyorsunuz. Fakat hepsi sağlam.

2-3 saatlik dilimde ilerleyişiniz tamamen bu rutinde oluyor. Mantar gördükçe duruyorsunuz. Ranou ara ara sizi durdurarak birkaç bitkiyi yahut meyveyi gösteriyor. Genel olarak bilinen, çocuğun zaten tanıyıp kullanma ihtimali olan şeyler. Ancak dal dal incelemenize rağmen hiçbirine el sürülmediğini görünce.. Elinizde yine sıfır kalıyor.

Havayla birlikte umutlarınız da kararıyor bu nedenle. Zifiri karanlık. Sha'nın emri ile geniş bir ağacın kökleri arasında mola veriyor grup. Momo hala dinç olsa da diğer shinobiler yorgunlukla yere çöküyor. Siz buraya gelmeden önceki aramaları bu shinobilerin yaptığını düşününce normal karşılıyorsun bu durumu. Sen de bu aralığı fırsat bilip ağaca dayandığında Sha'nın hareketlendiğini görüyorsun. Gideceğiniz yönü dikkatli bir şekilde tarıyor, gözleri ara ara size dönerek kontrol ediyor. Grubun yorgunluğuna rağmen ilerlemek istediğini anlayabiliyorsun. Kafasında birkaç kararsızlıkla boğuşurken tekrar size katılıyor Sha. Çantasından çıkardığı ufak, beze sarılmış bir yiyeceği grubun en yorgun elemanına uzatıyor. "Ateş ülkesine fazla yaklaşmış olabiliriz." Gözleri tekrar ileriyi taramakta. "Önden gidip genel olarak bakacağım. 5-6 kişi görülürsek tehdit olarak algılanabilir. Benden bir saat sonra aynı rotada, herşeyi inceleyerek gelin. Yol üzerinde denk geliriz." Sha cümlesini tamamladığında, ormanın doğu tarafında, uzak bir yerlerden kükreme sesi duyuyorsunuz. Sen dahil herkes kulak kesiliyor. Bu kükremeyi takip edecek bir çığlık, ağlama... Bu felakey senaryosu gerçekleşmiyor, 4-5 saniye sonra derin bir nefes alıyorsunuz grupça. Ormanın doğu kesimi arandığı için çocuktan kaynaklı birşey olduğu düşünülmüyor. Muhtemelen birbiriyle kapışan hayvanlar. Sha büyükçe bir nefes verdikten sonra ayaklanıyor. "Yorgun olmayan varsa bana katılabilir." Diğer iki shinobiden ses çıkmıyor. Momo'da Ranou'yu fazlaca sahiplendiğinden kendini öne sürmüyor. Sha'yı takip edip etmemek yahut kafana göre hareket etmekte özgürsün.

[Kotaro Mibuchi]

Her bir adımda giderek artan karanlık ve bunun sonucunda Mibuchilerde grup olarak daha sık bir görüntü sergiliyorlardı. Sha yine her zaman ki gibi en önden gidiyor ve bazı durumlarda uyarılar yapıyordu. Mibuchi’ye göre Sha iyi bir liderdi ve onunla ilgili hiç bir sıkıntısı bulunmuyor aksine takdir ediyordu. Fakat Sha’nın yaptığı liderlik herhangi bir bilgi sağlamak için yeterli değildi. Boş boş yürüyüp etrafı incelemişlerdi uzunca bir süre. Mibuchi’nin canı sıkılmaya başlamıştı, her geçen dakika diğer çocukların yaşama şansını biraz daha düşürüyordu. Bir çocuğun cesedini görmesi Mibuchi’yi derinden etkilemişti, kendine köyüne mensup bir çocuk... Bu görüntüyle bir daha karşılaşmak istemiyordu.

Ranou’nun arada sırada durdurup bir şeyler göstermesi dışında bir şeyler yaşanmamıştı. Mibuchi konuşmamayı tercih etmiş ve etrafı dikkatlice izlemeye devam edip aynı zamanda Sha’nın uyarılarını dikkate alıyordu. Öte yandan Ranou’nun gösterdiği hiç bir bitkide veya meyvede bir iz bulunamamıştı. Gerçekten o kadar uzaklar mıydı hedeflerine? Nereye kaybolmuştu bu çocuklar, Mibuchi kendini bunları düşünmekten alıkoyamıyordu.

Ağaçların güneş ışığının birazına engel olması zaten ortamı karartmıştı ve üstüne güneşte batınca ortalık zifiri karanlık olmuştu fakat yavaş yavaş gözleri alışmıştı ortama. Mola verildiğinde Mibuchi ne kadar aramaya durulmaması gerektiğini düşünsede kafasını diğer Shinobilere baktığında durumun ne olduğunu anlayabiliyor. Sonuçta Mibuchi aramaya yeni katılmıştı ama diğerleri kim bilir kaçıncı aramalarıydı ve normal olarak üzerlerinde bir umutsuzluk hisside olduğunu düşünüyordu. Bu his şimdilik Mibuchi’ye hakim olamamıştı ve böyle bir şeyin olmaması için tüm direncini ortaya koyacaktı. İnanmak, yapması gereken şey buydu. Köyü için, köyünün masum çocukları için inanmalıydı. Mibuchi de kendini toparlamak için ağaca dayandığında gözleri Sha’ya takılıyordu. Hareketlerinden anladığı üzere kendisi gibi düşünen başkalarıda vardı ve bu onun hoşuna gitmişti. Geri aralarına katıldığında Ateş ülkesine fazla yaklaşmış olabileceklerinden bahsetti ve devamında ise önden bir tarama yapılması gerektiğini çok kişi gitmeleri halinde işlerin farklı boyutlara varabileceğinden bahsetti, bu cümlenin devamında bir soru cümlesi veya benzeri bir cümle duymak istemişti. Mesala ‘’Benimle gelmek isteyen’’ gibisinden, ha bunu söylememesi halinde de tabii ki onla gidecekti ama yinede beklemişti işte. Sha’nın cümlesine devam edip etmeyeceğini anlayamayacağı bir sessizlik sürecinde bir kükreme sesi duyulmuştu. ‘’Yoo, yoo hayır’’ diye iç geçirdi. Şu an en son duymak istediği şey buydu, aslında tam olarak bu değildi ama bu duymak istemediği şeyin habercisiydi. Fakat devamı gelmemişti, Mibuchi bir oh patlattı, Sha’nın bahsettiği üzere doğu kısmının büyük bölümü taranmıştı seste oradan geldiğine göre sadece hayvanların doğası diye düşündü Mibuchi. Sonrasında ise beklediği cümle Sha’nın ağzından çıkmıştı. Yorgun olmayanların ona katılabileceğini söylüyordu. Diğerlerinin pek isteği, veya hali yok gibiydi. Mibuchi belli bir süre duraksadıktan sonra. ‘’Ben iyi durumdayım, seninle geleceğim’’ diye cevap vermişti. Ranou’ya gelmesi için ısrar etmeyecekti çok istese kendi katılırdı zaten, ayrıca genel bir kontrol için Ranou çokta gerekli miydi? Burada kalıp onunda dinlenmesi grup açısından daha iyi olurdu, en azından Mibuchi öyle düşünüyordu.

[GM - Naruto]

Sha isteğini kafasıyla onayladıktan sonra tereddüt etmeden yola koyuluyor. Birkaç yüz metreyi aştıktan sonra ağaç tepelerine yöneliyor Sha. Arkanızda yorgun bir grup ve yaşlı Ranou'nun olmamasını fırsat biliyor bir nevi. Hızına fazla zorlanmadan ayak uyduruyorsun, ilerleyişin ise Sha'nın ayak bastığı yerlerden oluyor. Ondan birkaç ağaç geride, güvenli bulduğu dallardan. Bu nedenle pek sorun yaşamıyorsun.

Birkaç duraklama yaşıyorsunuz. Daha doğrusu gördüğünüz her cüsseli hayvanı inceliyor Sha. Hareketlerini, gittiği yeri yahut arandığı şeyi anlayana kadar bekliyor, ardından tekrar ilerlemeye başlıyor. Sen ise bu duraklamalarda Ranou'nun bahsettiği mantar öbekleri başta olmak üzere işinize yarayabilecek her türlü ayrıntıyı tarıyorsun. Önceki gibi ayrıntılı olmuyor bu ancak gördüklerinde işe yarayacak birşey çıkmıyor.

Ağaç dallarında geçirdiğiniz birinci saatte, Sha atladığı dalda 2 saniye durduktan sonra hızla yere atlıyor. Peşine takılıyorsun. Ağaçların çevrelediği çim bir açıklık. Sağa sola saplanmış birkaç kunai görüyorsun. Açıklığın ortalarında ise boğazına kunai girmiş, vücudunun çeşitli yerlerinde kesikler olan biri bulunuyor. Ağzından kanlar boşalmakta, birkaç dakika içinde öleceği kesin. Üzerinde köylü kıyafetleri bulunsa da shinobi olduğunu tahmin etmene yetecek iki şey var. Sağ koluna bağlı, üzeri çizik Konoha alınbandı ve elinde tuttuğu kunai. Bu adamın 6-7 metre ilerisinde ölü bir başka shinobi daha yatmakta. Ancak diğer adama nazaran özenli bir üniforma giymiş. Alnında Konoha alınbandını görüyorsun.

Sha bir kunai çıkararak eğiliyor ve yavaş yavaş bu adamlara doğru ilerlemeye başlıyor. Kunai tutan elini yere doğru eğerek aynısını yapmanı işaret ediyor sana. Cesetlerin ilerisinde, muhtemen 200-300 metre uzaklıkta metallerin çarpışma sesleri yankılanıyor. Sha cesetler ve bu seslerin geldiği yer arasına bakıp duruyor. Sen ise başka bir şeye odaklanıyorsun. Sol tarafta, tahminen aynı uzaklıklarda ince bir alev parıltısı birkaç saniyeliğine gözüküyor. Bu ışığı başka bir çarpışma efekti silsilesi takip ediyor. Sha senin bakışlarını takip ederek bunları gördüğü anda yerinde duruyor. Ne yapacağı konusunda bir karar verebilmiş değil.

[Kotaro Mibuchi]

Sha’nın peşine takılmıştı Mibuchi. Onları yavaşlatacak birilerinin olmamasını elinden geldiğince değerlendirmek istiyor, hızlı bir şekilde hareket ediyordu. Biraz yol aldıktan sonra ağaç tepelerine doğru yönelmişlerdi, Mibuchi hem etrafı incelemeye çalışıyor hem de Sha’nın ayak izlerini takip etmeye çalışıyordu. Fakat detaylı bir şekilde etrafına bakamıyordu bu yüzden arada Sha’nın en ufak ayrıntıya kadar düşünmesi, hayvanları incelemesinden dolayı olan duraksamalar da etrafına dikkatlice bakınıyordu fakat daha önce olduğu gibi bir bilgi veya ipucu bulamıyordu. Şu anda olabildiğince hızlı hareket ettiklerinin farkındaydı Mibuchi, bıraksa belki Sha çok daha hızlı olabilirdi, ama yine de yetmiyordu. Şu ormanda ufacık bir ipucu bile bulamamışlardı. İpucu olmayınca etrafa salak salak bakınmaktan başka bir şey gelmiyordu elinden.

Sha yaklaşık bir saat olduktan sonra yere atlıyor, dolayısıyla Mibuchi de onu takip ediyordu. Etrafını incelemeye başladı Mibuchi, kunaileri gördükten sonra hafif bir mutluluk ama aynı zamanda da bir korku kapladı Mibuchi’yi. Bu kunai yaklaştıklarının habercisiydi o yüzden mutluydu ama bu kunai aynı zamanda da tehlikenin habercisiydi. Çocukların hayatı ve köyün itibarı tehlike içindeydi. Bu düşüncelerini yerde yatan adamı gördükten sonra bir kenara atıyor. Boğazına kunai girmişti ve her yerinde kesikler vardı. Kurtarabilirler miydi? Tabii ki hayır, adama ufak bir üzüntü duymaktan alıkoyamıyordu ki o anda bazı şeyler gözüne takıldı Mibuchi'nin. Bir shinobiydi bu adam, fakat bir kaçaktı! Üzüntü duygusu ufak çaplı bir nefrete dönüşmüştü zira köyüne ihanet eden bir adam ölmeyi hak ediyor demekti onun için. Öte yandan fikrine saygı duyuyordu, sonuçta her insanın seçme hakkı vardır ve o can çekişen adam karaktersiz olmayı ve ölmeyi seçmişti. Biraz ileride başka bir ölü, ama bu ölü bir kaçak değil gerçek bir shinobi. Bir çizik ile lekenmemiş bir shinobi. Huzur içinde yatsın diye mırıldandı. Ardından boğazına Kunai saplı Shinobiye baktı. Bir an kendi elleriyle canını almayı düşündü sonra böyle acı çekerek ölmesinin daha iyi olacağına karar verdi. Sha’nın yapmasını istediği şeyi yaparak adamlara doğru yürümeye başlamıştı. Ve o sesler, shinobilerin canı için yaptığı manevraların sesleri, savaşın, ölümün sesi. Muhtemelen başka bir kaçakla bir köy shinobisinin kunailerinden geliyordu bu sesler. Ve Mibuchi başka bir şey fark etti, bir canlılık belirtisi, bir çocuğun yaktığı ateşten çıkabilecek olan bir alev parıltısı. Sha da aynı şeyi fark ettikten sonra duraksadı. Mibuchi elinden geldiğince hızlı düşündü, ‘’Bizim amacımız çocukları kurtarmak, ama o kunai seslerini görmezden gelemeyiz. Köyümüzden herhangi biri savaşıyor olabilir, öyle değilse bile 2 kaçağın canını almış olurum. Ayrılmalıyız, ben savaş alanına sense alevin parıltısının çıktığı yöne doğru gitmelisin.’’ Nedenini açıklamaya gerek yoktu Mibuchi’nin orman hakkında bilgisi yoktu, o alev parıltısına sağ salim ulaşabileceğinin bile garantisi yoktu. Sha onaylarsa hızlı adımlarla çarpışma seslerinin geldiği yöne doğru harekete geçecekti.

[GM - Naruto]

Konuşmanın ortalarında, yeni bir kırmızı renk cümbüşü, aynı konumda kendini gösteriyor. İki üç saniye sonra ise tüm belirtileri yok oluyor. Şiddeti, basit bir çocuğun yakabileceği ateşten fazlasıyla uzak. Bu görüntü nedeniyle Sha söylediklerini pek dinleyemiyor, dinlese bile takmıyor haliyle. Eli hala eğilmeni işaret edecek bir pozisyonda. Sol taraftaki ışık oyunları durulduğunda birkaç saniyeliğine sana, ardından buraya kadar geldiğiniz yöne doğru bakıyor. "Dahil olmamaya çalış, ardımızda da insanlar var." Geride bıraktıklarınızı hatırlıyorsun. Muhtemelen çoktan yola çıkmışlardır.

Sha sana uyarısını yaptıktan sonra bir ağacın üzerine atlayarak yavaş yavaş sol tarafa doğru ilerliyor. Sen metal seslerinin olduğu yöne doğru atılıyorsun. Hızını korusan da ara ara devasa ağaç köklerini siper alarak çevreyi süzüyorsun. Ancak savaşın çekiciliğinden kurtulabilmiş birisi yok, kimseyi görmüyorsun.

200-300 metrelik saklanmalı ilerleyişinden sonra ufak bir açıklığa varıyorsun. Açıklığın üstünden bir büyükçe bir ağaç kökü, köprüyü andıracak şekilde geçiyor. Eni 4-5 metre, uzunluğu ise muhtemelen 15 metreyi bulmakta.Zemin ile bu köprümsü yapı arasında 20 metre olduğunu tahmin ediyorsun. İki kişi bunun üstünde çarpışıyor. Seri hamlelerden dolayı kimlik tanımı yapamıyorsun. Adamlar sürekli yer değiştiriyor, tekme yumruk vücutlarının tüm potansiyelini kullanıyorlar. Bu köprümsü yapının altında ise üç kişi bulunmakta. Uzun saçlı birinin, iki kişiye karşı elindeki kunailerle savaştığını görüyorsun. Mesafeden ve konumlardan ötürü kimin ne olduğunu anlaman mümkün değil.

Açıklığa olan uzaklığın 30-40 metre kadar. Bir ağaç kökünün yanında pusmuş durumdasın. Herkesin konumları değişken olsa da bulundukları noktadan fazla uzaklaşmıyorlar. Kıyafetlerden anlayabildiğin pek birşey yok, alınbantları ise tanımlayabileceğin mesafeden uzaktalar.

[Kotaro Mibuchi]

Yine aynı şekilde bir parıltı çıkınca Mibuchi’de konuşmasına devam ederken kafasını o tarafa doğru çevirmişti. Şiddeti ise Mibuchi’nin düşüncelerini daha doğrusu umduğu şeyi çürütecek kadar yüksekti. Bir çocuğun yakabileceğinden fazlasıyla uzak. Mibuchi düşüncelerini topladı ve konuşmasını bitirdi, içinde bir burukluk oluşmuştu ama hala olayın içinde olduklarının farkındaydı. Çocuk veya çocuklar buralarda olmalıydı. Sha ise Mibuchi’yi çok takmamıştı. Mibuchi ise onun el harekitine uygun şekilde hareket ediyordu.

Konuşmaya başlamıştı Sha ve Mibuchi elinden geldiğince dediklerine uygun hareket edecekti. Geride bıraktıkları... Yaşlı bir kadın, neden bu yaşta yatağında yatıp keyfine bakmıyordu? Neden evinde, yatağında huzur içinde ölmek varken buralarda kendini yoruyordu, hayatını riske atıyordu? Peki ya diğerleri, yorgun Shinobiler niye kaç gündür elleri bomboş geri dönerken hala aramaya devam ediyorlar. Hepsi bu köyü için fedekarlıklar yapıyor ve dahasını yapmaya da hazır kişilerdi. Mibuchi ise bu fedekarlıkların boşa çıkmaması için ve köyü için elinden geleni yapacaktı.

Sha sol tarafa doğru harekete geçince Mibuchi’de zaman kaybetmeyerek çarpışma seslerinin olduğu tarafa doğru ilerlemeye başlamıştı. Elinden geldiğince hızlı şekilde hareket etmeye çalışırken arada bulunduğu konuma göre siper alıp etrafını inceliyordu Mibuchi. Kimseyi görmemesi onu şaşırtmamıştı.
Çok fazla sürmeyen yolculuğun ardından, bir açıklığa gelmişti ve etrafına bakındığında büyük bir ağaç kökünün köprü işlevi görmesiyle karşılaşmıştı. Üstünde çarpışan kişi sayısını görebiliyor fakat daha detaylı bir gözlem yapamıyodu hem mesafe hem shinobilerin hızlı hareketleri buna izin vermiyordu. Köprünün altından ise başka çarpışma sesleri geliyordu, iki kişinin tek kişiye karşı verdiği savaşa tanıklık ediyordu. Ne kadar dikkatli bakıp, alın bantlarında ki detayları görmeye çalışsada aynı sebepler buna izin vermiyordu, kim onun tarafında kim bir kaçak anlaması mümkün değildi. Mibuchi düşünmeye başladı acaba biraz daha yaklaşıp detayları fark edebilmesi mümkün müydü? Öte yandan Sha’nın dedikleri vardı, olaya dahil olmaması gerektiğinden bahsetmişti. Mantıklı olan buydu fakat ya ikiye karşı tek savaşan uzun saçlı kişi köyü için savaşıyorsa? O zaman ne olacaktı, burada böyle bekleyemeyeceğinin farkındaydı. Açıklık çok büyük değildi, açığa girmeden yuvarlak veyahut kökler açıklığın etrafında ne şekil oluşturduysa, onları kullanıp saklanarak yaklaşmayı hedeflemişti Mibuchi, eğer fark edilmeden yaklaşabilirse ne yapması gerektiğine karar verebilirdi.

[GM - Naruto]

Sol taraftan bir oval çizerek açıklığın çevresinden ilerliyorsun. Ağaç kökleri, çalılıklar, bazen toprağın engebeli yapısı seni gizlemeye yetiyor. Zaten savaşan insanlar kendi canının derdinde olduğu için algıları tamamen dışarıya kapalı.

Açıklığın yarısını bu şekilde katederek tekrar bir sipere çöküyorsun. Buradan daha iyi gözlemlem yapma şansın oluyor. Köprümsü yapının üzerinde savaşan iki kişi. Birisini klasik shinobi üniformasına sahipken diğeri, kısmen deforme olmuş aynı üniformayı giymekte. Kimin hangi tarafta olduğunu anlamıyorsun, ikisinin de alınbandı bulunmamakta.

Aşağıdaki üçlü ise hala sürekli değişken konumdalar. Konoha üniformalı kadın tek başına iki adamla savaşıyor. Karşısındaki iki kişiden biri, yine deforme olmuş bir üniforma giymekte. Ancak diğeri gündelik denebilecek kıyafetlerle savaşıyor. Kadın, iki adamın fiziksel saldırılarını rahatça karşılasa da, sürekli üzerine gelen ataklardan dolayı fırsat bulup saldırıya yönelik hamle yapamıyor. Sürekli defansif bir konumda. Kolunda bir alınbandı görüyorsun ama gevşek bağlanmış, sürekli sallanıyor. Netlik yok.

Adamlardan biri yerden destek alarak kadının üzerine hızla sıçrıyor. Kadın kıvrak bir hamle ile yana adımlayarak adamın önünden çekiliyor, bu sırada diğer adam kadının üzerine koşarak seri hamlelerle saldırmaya başlıyor. Az önceki adam, odağın kendinden kaymasını fırsat bilerek yere çöküyor ve el mühürlerine başlıyor.

40-50 metre kadar önünde mühürleri yapan adam buunmakta, adamın 10 metre ilerisinde ise kadın ve diğer adam dövüşüyor. Müdahalede bulunacaksan uygun bir fırsat bulunmakta önünde. Mühür yapan adam sana arkası dönük konumda, kadın ise kısmen bu iki adamın arasında, diğer adama odaklanmış durumda.

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Kotaro Mibuchi ilk pasiflik uyarısını almıştır.

Kadın rakibiyle yakın dövüş durumundayken, senin önündeki adam el mühürlerini tamamlıyor. Mühür konumundaki sabit parmaklarıyla kadını hedefledikten sonra ağzından yoğun bir hava üflemeye başlıyor. Kadına bakıyorsun. Sol ayağıyla dengesini sağlayıp, sağ ayağıyla rakibinin kafasına doğru ivmeli bir tekme atarken tekniğin etkisine kapılıyor. Sol ayağı belli belirsiz kıpırdadıktan sonra tamamen yerden kesiliyor ve kadın bir anlığına havada asılı kalıyor. Diğer adam ise bunu fırsat bilerek, kadın henüz yere doğru hareketlenmeden, elindeki kunaiyi kadının omzuna saplıyor ve yere mıhlıyor. Ufak bir acı çığlığından sonra kadın hareketsiz bir şekilde yatıyor yerde.

Köprümsü yapıya baktığında, oradaki dövüşün hala sürdüğünü görüyorsun. Saf bir güç çatışması yaşanmakta. Zemindeki iki adamsa üstlerini seriden kontrol ettikten sonra yukarıya zıplayabilecekleri bir yakınlığa ulaşmak için adımlıyorlar.

[Kotaro Mibuchi]

Düşündüğü gibi olaya biraz daha yakınlaşabilmişti Mibuchi. Fark edilmeyeceğinden neredeyse emindi Mibuchi. Birazcık kendini gizleyebildiği şeyler sayesinde biraz da savaşın diğer shinobiler üzerinde yarattığı can alma ve canını koruma hissiyatı sayesinde. Tekrardan gözlem yapmaya başlamıştı, ilk köprünün üzerindekilere dikkatini verdi. Baktığında aynı kıyafeti giyen 2 kişi savaşıyordu. İkisininde alınbandı yoktu. Birinin kıyafeti diğerine göre daha kötü durumdaydı? İkisininde kaçak olabileceğini düşündü Mibuchi, ama bunlar sadece basit tahmin yürütmekten ileri değildi, elinden bir şey gelmeyince bu sefer diğer savaş alanına döndü. Bir kadının iki kişiye karşı verdiği savaş, Mibuchi çıldırmak üzereydi. Savaş alanına girmediği sürece bir bilgi edinemeyeceğini düşünmeye başladı. Sadece kıyafetlerin yıprandığını ve benzer şeyleri görebiliyordu. Bunlardan ne kadar mantık yürütse bile sadece ufak tahminlerdi. Riske giremezdi.

Dövüş hareketlenmişti, üzerine doğru sıçrayan adamdan kurtulmayı başarmıştı kadın fakat ona doğru hamle yapamadan diğeri saldırılarına başlamıştı ve bunu fırsat bilen ilk saldırıyı yapan adam el mühürlerine başlamıştı. Mibuchi, düşündü en azından düşünmeye çalıştı, kadını kurtarmalı mıydı? Kadın eğer doğru taraftaysa ikiye karşı iki savaş verebilirlerdi, kadınla savaşan ikilinin kendi tarafında olma ihtimalini düşünmemişti bile, burada ormanın en uç kesimlerinde o kadar şans ne gezerdi? Ama kadın da kaçaksa bu sefer işler daha da kötü hale gelebilirdi. Mibuchi gereğinden fazla düşünmüştü, zamanı, önünde el mühürlerini yapan adamı unutmuştu. Adam mühürlerini bitirdiğinde Mibuchi bir hassiktir çekti ve kendine geldi, gördüğü manzara ise... Ayağı yerden kesilen bir kadının kunai ile birlikte yere saplanması. Tek temennisi kadının kaçak olmasaydı, orada o adama engel olmayışının bir hata olmadığını öğrenmekti. O çığlığın kendi yüzünden bir köy shinobisinden çıkmadığını düşünmek istiyordu. Adamlar hareketlenmişti, Mibuchi kendine siper edinecek bir şey buldu ve tamamen vücudunu sakladı. Adamların sıçramasıyla birlikte Mibuchi'de atabildiği en hızlı adımlarla kadına koşacaktı. Orada üçe karşı bir kalacak shinobi vardı ve onun ne olduğunu ancak bu kadından öğrenebilirdi. Kadının yanına vardığında ilk iş alın bandına bakacaktı. Eğer bir çizik yoksa bunun anlamı Mibuchi yüzünden bir shinobinin, gerçek bir shinobinin öldüğü olacaktı ama aynı zamanda hala kurtarabileceği destek olabileceği birilerinin olduğu anlamına da geliyordu, hızlıca köprüye doğru hareketlenecekti. Diğer ihtimalde ise Sha'yı bekleyecekti, köprüde ki çoğunluk kesimin ne olduğundan emin olabiliyordu kaçak olma ihtimalleride vardı ki Mibuchi böyle olduğunu düşünüyordu, böyle bir durumda 4 kaçak arasında kalabilirdi. O yüzden şayet böyle bir şey olursa Sha ile iletişime geçmekten başka mantıklı seçenek kalmıyordu.