[Makano & Sekki | Aktif Operasyon] Dost veya Düşman

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Shirou Makano ilk pasiflik uyarısını alıyor.

Hideki Sekki 2 gün daha yazamayacağını belirtti. Bu iki gün içerisinde Makano yazdığı takdirde, Sekki'nin turu pas geçilerek konuya GM mesajı gelecektir. Makano yazmadığı takdirde, normal pasiflik kuralı uygulanmaya devam edecektir.

[Shirou Makano]

Yolculuğumuzun ilk günlerindeki ortam kaybolmuştu ormana yaklaştıkça ya da daha doğru bir deyişle ormanın bize yaklaşması ile. Güneşin hala aydınlattığı sabahlar veya rahat bir uyku çekilen han yatakları yoktu artık çevremizde. Bize ağacı ağacına ezberletilen yol tarifine göre birkaç saatlik daha mesafemiz vardı. Ama sake eşliğinde edilen sohbetleri edebilecek durumda da değildim artık. Ormanın karanlığının bir parçası benim de içime düşmüş ve daha az dış dünya ile konuşmaya meyilli bir haldeydim artık. Olan biten, ağzımdan çıkmasını istediğim tüm kelimelere içime dökülüyordu.

Bu ormandan tekrar çıkabilecek miyim diye düşünüyordum ağaçların gölgesindeki adımlarımın her birinde. Bu ormanın bir parçası olabilme tehlikesi de içeriyordu görevim. Kökleri belkide dünyanın merkezine kadar uzanan bu ağaçları fosilleşip beslemek için bırakılacak karbon bazlı canlılardan bir diğeriydim belki de.

Olası felaket senaryoları gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyordu aslında. Belki bir grup ateş ülkesi shinobisi tarafından yatağa ulaşamadan öldürülecek ya da Seiho'yunun ordusunun bir ferdi tarafından cesedimin küle dönüştürülerek öldükten sonra doğaya bir katkı sağlamam bile engellenecekti. Atomlarımın her birinini toza bile çevirebilirlerdi belki de. Şu zamana kadarki görev yaşantısında karşılaşmıştı bunlara benzerleri ile. Yıllardır bulunamayan cesetler olmalıydı hala köyün bulmaya çalıştığı... Belki de her zaman en kötüsünü düşünüp kendisini olabilecek her şeye karşı kendisini hazırladığı insanlardan biriydim. Ben bile bundan emin değilsem bundan kim emin olabilirdi ki?

Şuana kadar yaşadığım tüm anıları arkada bırakabilirdim belki de bu sefer ama. İçime çektiğim daha önce hiç olmamış kadar temiz hava ve de hala üzerinde ki nemi kaybetmemiş toprağın yaydığı o rahatlatan koku beni bunu yapmaya iten şey oluyordu. Daha başıma bir şey gelmemişti. Belkide birine anlatsam kafayı yemiş paranoyaklardan olduğumu düşünecekti. Ama kim garantisini verebilirdi ki gelmeyeceğinin birkaç dakika sonra. Anın tadını çıkarmak istiyordum bana öğretilen yolun son kısımlarını da giderken. Fakat elimde sapından sıkı sıkıya tuttuğum bir kunainin olmasının kim yanlış olduğunu söyleyebilirdi?

[GM - Naruto]

İlerlemeniz sorunsuz bir şekilde devam ederken, siz de Semai Geçidi'nin yol ayrımına geliyorsunuz. Bu noktadan sonra buluşma noktasına ulaşmak için pek de uzun bir yolunuz bulunmuyor. Etrafta bu ana kadar herhangi bir insan görmemiş olsanız da, geçide yaklaştığınızda, birkaç kişinin etrafta dolandığını görüyorsunuz. Bu kişilerin kim olabileceğini aşağı yukarı tahmin ediyorsunuz. Konohalı shinobilerin olduğunu tahmin ettiğiniz bu kişilerin sizi görüp görmedikleri noktasında tam emin olamıyorsunuz. Dolayısıyla bu noktada iki tercihiniz oluyor. Bu tercihlerden ilki Konohalı shinobilerin sizi fark etmediğini düşünerek ormanın içine girerek Semai Geçidi'ne paralel bir yol takip etmek, diğeri ise normal yolu takip ederek Konohalı shinobilerin yanına gitmek oluyor.

Kapalı konu

Konuyu uzatmamak için aşağıda seçenekli bir durumu size sunuyorum, umarım meta yapmadan karakterinize ve planınıza sadık kalarak bir seçim yaparsınız.

İlk Tercihinizi Uygulamanız Durumunda Aşağıdaki Paragraf Geçerlidir.

İlk düşüncenizi uygulamaya koyarak, ormanın karanlıklarına dalıyorsunuz! Konohalı shinobilerin sizi fark etmediğini düşünerek ormanda ilerlemeye başlıyorsunuz. Her ihtimale karşı Konohalı shinobilerin size erişmesini zorlaştırmak için ilerlemenizi hızlandırıyorsunuz. Yola paralel bir şekilde ilerlemeye koyulmuş olmanız, sizi daha zorlu bir yola itmiş oluyor. Bir miktar bu yoldan ilerledikten sonra da, normal yola girmek için dikine bir ilerlemeye geçiyorsunuz. Normal yola giriş yapmanız ardından etrafınızı kolaçan ettiğinizde, herhangi birinin olmadığını görüyorsunuz. Önünüzde ise çok kısa bir yol kalmış durumda.

İkinci Tercihinizi Uygulamanız Durumunda Aşağıdaki Paragraf Geçerlidir.

İkinci planı uygulamaya koymaya karar veriyor ve aranızda bir plan kurgulayarak Konohalı shinobilerin yanlarına ilerliyorsunuz. Konohalı shinobiler sizi fark ettikleri anda kendi aralarında toparlanıyorlar. Ancak bu saldırgan bir biraraya geliş olmuyor. Karşınızda 5 shinobi dikilmiş bir şekilde dururken, içlerinden bir tanesi öne çıkarak “Merhaba Nikkougakure shinobileri... Yolculuk nereye?” diye soruyor size sempatik bir şekilde. Diğer shinobiler ise şimdilik çok ciddi bir tavır takınmıyor. Ancak bu demek değil ki, bu shinobilerin tamamını gafil avlamanız mümkün. Öte yandan, bu shinobilerin uzun zamandır burada görev yaptığı ihtimaline binaen, planınızı oldukça mantıklı ve inandırıcı yapmanız gerektiğinin de farkındasınız.

[Hideki Sekki]

Köyden ne zaman çıktığımızı sayma gereği duymamıştım, onca yolu yürürken insan tabi bunun da hesabını tutmaya başlıyor ancak yolculuk yapmak güzel şey zira insan onca yeri görüyor ve yeni insanlarla tanışıyor. Arada bir bir iki bardak ta yerli içkileri deneme şansı buluyorsunuz, ya da yemekleri. Hem yolculuklarda insanlar kaynaşır, bu lafı daha da iyi anlıyorsunuz. Az buçuk tanıdığım Makano ile arkadaş olduğumu söylemek artık yersiz olmaz ancak hala daha çok iyi tanımıyorum ne yazık ki. İleride tekrar görüşebilirsek bu duvarı da yıkabiliriz umarım.

Geçtiğimiz hanlarda bulunan haritaları kontrol ederek çıktığımız son günde artık varmamızı beklediğim ormanı hala göremiyorum diye düşünürken bir anda içinde bulmuştuk kendimizi. Ağaçlar aniden yükselmiş ve ışığı bile ormandan uzak tutacak şekilde gök yüzünü kapamaya başlamıştı. İnsanların girip çıkmadığı bir yer olduğunu yükseklikleri bile belli ediyordu. Bu yüzden korkutucu geliyor ilk girişte ancak biraz vakit geçirdikten sonra yaşlanınca yaşanacak yer burası, ne ses ve ne de sorun diyor insan.

Brifing de verilen bilgilerin detayı sayesinde yolda güvende hissetsem dahi bu kadar sessizlik bir süre sonra insanın sinirini bozuyordu. Tek bir kelime edersem onlarca Konoha shinobisi bu sesi duyup tepemize üşüşecek gibi hissediyordum. Pek tabi uzunca bir süre bu olmamıştı, sonunda yol ayrımına geldiğimizdeyse etrafta dolaşan silüetler görmeye başlamıştım. Bunu fark edince insan istemsiz bir şekilde geriliyor ancak köy shinobilerimizin de bu bölgede tarama yaptıklarını bildiğimden çokta sorun etmiyordum ta ki net bir görüntü görene kadar. Net bir görüntü olmasa dahi Konoha'ya bağlı olduğunu düşündüğüm bir kaç shinobi görmüştüm.

Yapabilecek fazla bir seçeneğimiz yoktu. Onların bizi gördüğünü düşünecek olursam ki bu cüsse ile görülmem zor olmayacaktır. Onları görüşmenin yapıldığı yere sürüklemek politik bir kriz olabilir ancak direk onlarla konuşmakta sorun olabilirdi. Etrafta görüşeceğimiz kişinin adamları varsa konoha ile iş birliği yaptığımızı düşünüp ilk önceliğimizi görmezden gelmek zorunda olabiliriz. Belki de daha sinsice bir şey düşlünüp Konoha'lı shinobilere buluşma adresini söyleyip onları saldıracak beden olarak kullanabiliriz. Bana göre her iki şartta da onlarla yüz yüze gelmek en iyisi. Resmi olarak bizim toprağımız hem burası değil mi? Gezmemiz o kadar da mantıksız değil.

Bunları Makano'ya "Bence kaçmak mantıksız, eğer bu kadar uzun sürede onları net olarak fark ettiysek takip edilmek daha büyük bir risk olacaktır." diyecektim ve direk olarak yanlarına ilerleyecektim. Bizi fark edenler toplanıp bir araya geldiklerinde toplamda beş kişi olduklarını görmüştük bu sırada içlerinden bir tanesi öne çıkıp ne yaptığımızı sormuştu. Sorularına cevap vermek için yalan uyduramamıştım ancak gerçeği de söylemek ne kadar mantıklı bu tartışılır.

Öne çıkan shinobiye elimi kaldırıp selam vererek "Yo! Konoha shinobileri, ben deniz Sekki. Tanıştığımıza memnun oldum öncelikle!" deyip aynı sempatiklikle sırıtacaktım sonrasında "Aslında birisini arıyoruz bu yakınlarda. Adını söylemem bir şey değiştirmez çünkü yıllar önce ölmüş görünüyor ancak uzun zamandır yolda olduğumuzdan kamplamak daha mantıklı gözüküyor. Kişisel bir görev olduğundan sanırım söylememde sakınca yok ama kanıtlarımı göstermeyeceğim çünkü biraz mahrem oluyor anlarsınız hehe." diyecektim ve ardından önde duran shinobinin yakınına gidip kulağına "Bizi çok uzaktan izleyin lütfen yanımdaki kişi bile fark etmesin hatta mümkünse yanındakiler de, köyünüze güzel bir süpriz yapacağız. Görünce anlayacaksın zaten ama önce işaretimi bekle." diyecektim. Bakalım buna karşılık ne diyecek.

[Shirou Makano]

Sessizlikle birlikte ilerlememiz devam etmiş hatta bizi son düzlüğe çıkaracak yol ayrımı da tam karşımızda duruyordu artık. Birkaç saat içerisinde Semai geçidine varabilirdik bile. Ama yaprakların arasından üzerimize doğru gelen sesler artık yalnız olmadığımızı belli ediyordu. Kim olduklarını çoktan biliyorduk. Sınırlarımız bu ormanı barındırsa da. Tüm dünya biliyordu burasının Ateş Ülkesine ait olduğunu. Onların topraklarıydı burası. Her gün devriye gezen konoha shinobileri kendisini tanıdığından bile daha iyi tanıyor olmalıydı bu karanlık ağaçları.

Bizi fark etmiş olmalıydılar, olmasalar da riske atılacak bir tercih bile değildi bu. Görev istenmedik durumlara bile yol açabilirdi. Hele ki yanımda Sekki gibi ağaçlarla boy ölçüşebilecek genişlikte biri varken fark edilmemek biraz hayal oluyor sanki. Sekki demişken o da benim gibi düşünmüş olmalıydı sanki. Aklımdan geçenleri okuyordu belki de. Hatta aklımdan geçenleri bana anlatıyordu. Sadece ''Tabikide'' gibi kısa ve net bir cevapla ona katıldığımı ifade etmiştim.

Konoha shinobilerinin yanına sempatik ve dostane bir ses tonu ile ilerlemeye başlamıştı. Fazla dikkat çekmemek için bir iki adım arkasından önce elimde sıkı sıkıya tuttuğum güven kaynağım, kunaiyi, aldığım yere geri sokarak ilerlemeye başlamıştım. Beş kişilik bir gurup vardı karşımızda. Bedenimi hafifçe büküp Kafamı hafifçe yukarıdan aşağı sallayarak selamlamakla yetinecektim sadece bu gurubu. Konuşma kısmını Sekki ele almıştı ve onun devam etmesini istiyordum. Sessiz kalma tercihim saatlerdir olduğu gibi devam ediyordu.

Şuan kafamı kurcalayan tek şey ise ortaya attığımız mazeretti. Herkesin biliyor olması gerekirdi bu ormana girip de çıkamayan bir bedenin bulunamayacağını. İnanmalarını çok beklemiyordum. Ama yolumuza devam etmemizi engelleyeceklerini de sanmıyordum. Bizi takip etmeleri için artık içlerine yeterli sayıda şüphe tohumu serpilmiş bile olabilirdi. Peki bilinçli olarak yapılmış bir hareketse bu. Tüm durumları düşünmem gerekirdi böyle durumlarda. Gerçekleşme olasılığı şaka gibiydi ama ya Sekki'nin bilinçli bir şekilde yaptığı bir şeyse bu... Amaan kimi kandırıyorum görevin önceliğini riske atıyordu bu hareket her şeyden önce.

[GM - Naruto]

Konoha shinobileri ile konuşmayı tercih eden kişi Sekki olurken, cümleleri Konohalı shinobilerin dikkatini çekiyor. Ancak bu dikkat çekme durumu, bir önemden ziyade şüpheye yönelik oluyor. Makano’nun mazerete ilişkin şüpheleri yavaş yavaş realiteye dönerken, Sekki’in öne çıkan Konohalı shinobinin kulağına bir şeyler fısıldaması olayı biraz daha karmaşık hale getiriyor.

Her ne kadar Sekki’den kısa da olsa, Konohalı shinob Sekki’yi iki eliyle iterken, diğer shinobiler de hızla kunailerini çıkarıyorlar! Sizinle iletişime geçen shinobi “Sen ne diyorsun? Ölmüş birini aramaktan bahsediyorsun, kişisel görev söylememde sakınca yok diyor ama sonunda hiçbir şey belirtmiyorsun. Ayrıca kulağıma zırvaladıkların neler? Ne sürprizi? Çabuk neden burada olduğunuzu açıkça belirtin, aksi takdirde sizi şüpheli şahıslar olarak algılayıp gerekli prosedürü uygulayacağız!” diyor. Söz konusu gerekli prosedürün ölüme varan bir dövüş olduğu konusunda pek de bir şüpheniz bulunmuyor. İşlerin birkaç saniye içinde bu raddede karışması elbette beklenilen bir durum değil, ancak Makano’nun hislerindeki haklılığı tam anlamıyla ortaya çıkmış durumda. Hatta bu hisler bir adım öteye giderek ölüm tehdidine bile dönüşmüş halde.

Bu noktadan sonra Konoha shinobilerinin geri adım atması bir hayli zor görünüyor. Dolayısıyla iki seçeneğiniz bulunuyor. Ya Konohalı shinobiler ile savaşmak zorunda kalacaksınız ya da Sekki’nin az önceki cümlelerini unutturabilecek kadar ikna edici bir konuşma yapacaksınız. Elbette üçüncü bir seçeneğiniz daha bulunuyor ve bu seçenek de tam gaz topuklama içeriyor! Ne var ki bu durumda da hem Konoha shinobilerinin sizi takip etmesi hem de ormanda kaybolmanız söz konusu…

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Hideki Sekki ilk pasiflik uyarısını almıştır.

Makano özelden bu akşama kadar süre istemiştir. Bu sebeple akşam yazmamış olması halinde pasiflik alacaktır.

[Hideki Sekki]

Düşündüklerim ve söylediklerim bir birini tutmuyor gibi görünüyordu en başında düzgünce açıklamamak benim hatam olmuştu. Makano muhtemelen planımın detayına inmediğim için beni yanlış anlayacaktı ancak ona açıklamak için biraz vakit bulabileceğimi düşünüyorum. Konoha shinobileri beni tehlikeli olarak etiketlediği için geri itip sonuçlarının herkese malum olan kısımlarına değindikten sonra saldırı pozisyonuna geçmişlerdi.

Saşlarımı bükerek Makano'ya ve shinobilere hitaben "Savaşmamıza gerek yok, öyle bir niyetimde yok zaten düzgün açıklamamak benim hatamdı." dedikten sonra Makano'ya dönüp "Arkanı dön bana sakın bakma." dedikten sonra shinobilere "Tam olarak anlatmam gerekirse, bundan bir süre önce köle tacirleri ile içli dışlı olduğum bir gizli göreve çıkmıştım orada köy kayıtlarında ölü olduğu belirtilmiş bir jouninle karşılaştım. Bana söylediği şey tam olarak gerekli yerlerde baskı kurup gerekli miktarlarda para alıp bir ordu kurduğu yönündeydi. Konoha ve diğer sınır komşularımızın ücra kasabalarından da köle toplandığı bilgisini almıştım. Sırtlarına da isim kazınıyor, satıldıkları kişinin ismi ne yazık ki... Toplanan ordunun içeriğini araştırmak için kişisel olarak arkadaşımdan yardım istemiştim ve sonunda buraya kadar geldik size bahsettiğim süpriz de en azından elli kişilik bir terörist ordusunun tam konumu olacaktı ancak sözlerim yüzünden ortalık biraz karıştı. Kanıt isterseniz de şu şekilde gösterebilirim." dedikten sonra yeleğimi çıkarıp sırt tarafını biraz sıyırıp Konoha görevlilerine gösterecektim.

Hemen ardından geri yeleğimi giyerken "Barış ortamı varken sonunda insanların barış içinde yaşaması dileğim, ordu gibi yapılanmalar buna karşı çıkıyor bu yüzden de yardımınızı istemiştim ancak bunun için henüz çok erken gibi görünüyor; umarım içinizi rahatlatabilmişimdir. Sonuçta barış için çalışan ve bu kadar politik topraklarda gezen bizim gibi shinobiler için her zaman orta yol olduğu düşüncesindeyim." diyecektim. Bundan daha iyi bir kanıt sunamam, dediklerim mantıksız da görünmüyordu ama görevin ilk kısmı başarısız olursa ikinci kısım için bu bölgede siyasal dengeyi sağlamak için bu kişilerin bizi geriden takip edip yardımcı olmaları yönünde telkin etmek çok daha başarılı bir plan gibi görünüyordu. Şayet ilki başarılı olursa anlaşamada ki ciddiyetimizi de konoha shinobileri ile girilmiş bir çatışma ile kanıtlayabiliriz değil mi?

[Shirou Makano]

Bela her zaman olduğu gibi peşimizdeydi ve hiç bir zaman belki de olmadığım yerdeydim. Kendi yaşamımın iplerini kontrol edemiyordum. Bir anda karmaşanın içine sürüklenmiş tüm iletişimin kontrolünü Sekki'ye devretmiştim. Gizliden gizliye oluşmuş bir emir komuta sistemi bile var sayılabilirdi aramızda. Onun dedikleri benim için yaşamak için uygulamam gereken bir zorunlulukken karşılığında bir iki kelimelik bir cevap hakkın kazanıyordum onayladığımı belirtebilmek için.

Sekki'nin kendi içerisinde çelişen cümleleri Konohalı beşliyi sinirlendirmişti hatta kunailerini üzerimize döneltmişlerdi bile. Kaçış noktamızın olmadığını biliyordum. Daha öncede dediğim gibi bunlar buralarını kendi ülkelerinden daha iyi bilen insanlardı. Bizim de ulaşmamız gereken bir buluşma noktası. En yakın kurtuluş noktası olabilirdi sonuçta bir orduyu ve serçeler ağını barındırıyordu. Ama varsak bile bu bizim yaşamamızın garantisi anlamına gelmiyordu. Tek yapabileceğim şu an yaptığımı devam ettirtmeye devam etmekti

Soğukkanlılığımı korumak en önemli kısım olmalıydı şuan. Ellerim eğer yanlış bir noktaya hareketlenirse kalbimin içerisine saplanacak metalin farkındaydım kendimce. Sekki'nin dedikleri ile kendimi yönlendirecektim hala kurtulmak için bir şansımız var gibi dururken. Ve üzerime gelen ilk emir arkamı dönmem üzerineydi. Bir an ne anlama geliyor bu gibi ne olduğunu anlamayan bir surat ifadesi ile yüzüne kilitlesem de emir komuta sorunsuz bir şekilde işlemişti. Görmemi istemediği bir şey vardı. Fakat duymamda bir sakınca görmüyordu. Kendimi tamamen onun komutlarına teslim etmiş olmasam peşimi bırakmayan paranoyam çoktan işe koyulup kaçmam veya kafamı gizlice arkaya çevirmem konusunda beni dürtüklerdi.

Aslında bunun için paronoyaya gerek bile yoktu. Her daim kanımızda akan merak bunu tek başına halledebiliyordu bile. Birine göz kırpma demek gibi bir şeydi bu aslında. Bunu dediğin ilk anla birlikte o kişinin göz kırpmaya odaklanması gibi

[GM - Naruto]

Sekki'nin komutuyla Makano arkasını dönüyor ve ardından Sekki öfkeli Konoha shinobileriyle konuşmaya başlıyor. Durumu izah etmek için cümlelerini sıralayan Sekki, cümlelerine destek olması için sırtını Konohalılar'a gösteriyor. İnsanların suratlarındaki o acıma ve iğrenme kıvamındaki ifadeleri, Sekki görmese de hayal edebiliyor. Sırtındaki yazının tüm Konohalılar tarafından okunduğuna emin olmasının ardından, kıyafetini geri toparlayan Sekki, bir diğer cümlelerine geçiş yapıyor. Sırtını göstermesinin ardından karşısında daha ılımlı bir kitle bulan Sekki, cümlelerinin ve sırtındaki yazının işe yaramış olduğunun anlayabiliyor.

Makano tekrar yüzünü Konohalılar'a döndüğünde, ortamın daha dinginleşmiş olduğunu görebiliyor. İlk başta işleri batıran Sekki'nin bu kez iyi kıvırdığını düşünerek, Konohalılar ile iletişime devam ediyor. Ancak bu esnada, aslında Konohalılar'dan kurtulmanın şu anda imkansızlaştığını da fark ediyor. Zira Sekki cümlelerinde 50 kişilik bir terörist ordusundan bahsetmiş oluyor ve Konohalılar'ın da bunu kolay kolay es geçeceğini düşünmüyor Makano. Öte yandan Sekki bu grubun yerini de bildiğini söyledikten sonra, artık geri dönüşün mümkün olmadığını anlayabiliyor. Bu noktada Konohalılar'ın kendileriyle gelmek isteyeceği konusunda hiçbir tereddütü bulunmayan Makano, bu durumun lehlerine mi yoksa aleyhlerine mi olacağı konusunda düşüncelere dalıyor. Ne var ki söz konusu durumu çok düşünemeden, sizinle konuşan Konohalı shinobi lafa giriyor ve “Bizi o gruba götürün!” diyor.

Bu noktadan sonra Konohalılar'ın sizinle geleceği noktasında artık ikinizde de bir tereddüt bulunmuyor. Her ne kadar size şu anda müdahale etmemiş olsalar da, bu size tam anlamıyla güvendiklerini göstermiyor. Dolayısıyla, pozisyonunuz gereği bu shinobilere emir vermeniz, onlara herhangi bir plan uygulatmanız zor görünüyor. Kaldı ki, sizin topraklarınızda bile denetimi sağlamak için bulunan Konohalı shinobilerin size bakış açısı da malum... Diğer bir deyişle, ikiniz de karşınızdaki shinobilere söz geçirebileceğiniz noktasında bir hayli tedirginsiniz.