[Nobu | Aktif Operasyon] Tüccarın Arabası

[GM - Naruto]

Nobura arabaya yol verdikten sonra, veletlerden uzaklaşınca, derin bir nefes veriyor. "Vallahi sağolasın evlat, harcanmıştım sen olmasaydın. Tabii, sen nasıl istiyorsan." Ardından sen ağaçtan ağaca atlayarak önden gidiyorsun ve bir tehlikenin olup olmadığını tartarak ilerliyorsunuz. Yükü dolu olan bir at arabası, standart bir insanın yavaş tempoda koşuşu hızında ilerlediğinden, araba senin bulunduğun ağaca gelene kadar sen en az 50 metre ileriyi çoktan taramış oluyorsun. Koruluktan çıktıktan sonra tekrar arabaya dönüyorsun ve yolunuza devam ediyorsunuz. Güneş batana kadar, herhangi başka bir aksiyon olmuyor. Yolunuzun yarılandığından hemen hemen eminsin.

Dümdüz yolda, ufukta batan güneşin ışıkları tüm turunculuğuyla ovayı sarıyor ve ufukta görünen başka bir koruluğun yeşili ile ilginç bir kombinasyon oluşturuyor. Çevrenizdeki dağların git gide rengini kahverenginden siyaha bırakmasını izliyorsun. Nobura, o an artık neyden muhabbet ediyorduysanız, konuyu değiştiriyor; "Evlat, ben yorgunum açıkçası. Napalım? Devam edelim mi, yoksa dinlenelim mi? Valla ben uyurken bana göz kulak olsan fena olmaz. Fakat şimdi devam edersek yarın öğlene doğru orada oluruz, dinlenirsek geceye varırız. Ama en azından gece karanlığında önümüzdeki koruluktan geçmeyiz. Sen ne diyorsun?"

[Arashi Nobu]

Araba ilerlemeye devam ederken, önce Bay Nobura, bana teşekkür etmişti. Görevimi yaptığım için teşekkür almak çok da önemli bir durum değil aslında. Ancak karşımdaki bu adam epey kibar birisi. Saygınlığını ve duruşunu taviz vermeden koruyacaktır. Bunun pek de bir önemi yoktu şuan. Az önce yaptığım ufak bir hatadan ötürü pusuya düşmüştük. Eğer karşımızda gerçek eğitimli shinobiler olsaydı, işimiz gerçekten zor bir hal alabilirdi. Gerçi hepsini sırayla dövmekten ve öldürmekten kendimi geri çekecek değilim. Orası ayrı bir konu. Yinede rakiplerimin değil, kendi şartlarımın altında savaşmayı tercih ederim.

Ben koruluktan çıkana kadar arabadan inmiş ve ön taraftan ilerleyerek yolumuzu kontrol etmiştim. Koruluktan kısa süre çıkmıştık ve herhangi bir sorunla karşılaşmamıştık. Tekrar arabaya döndüğümde derin bir muhabbet içerisine girmeyi kısa sürede başarabilmiştik. Artık güneş bizi tamamen terk ediyordu, ufuk çizgisinde ufak bir koruluk daha görünmekteydi. Yani en azından bu kadar uzaktan öyle görünüyordu. İçine girdiğimizde tamamen zifiri karanlıkta ilerleyeceğiz. Her ne kadar önden de gitsem, arabanın içinde de olsam eğer orada herhangi bir pusu varsa onun içine rahatça düşeceğizdir.

Tam ben mola isteyecektim ki, Bay Nobura lafa atıldı ve yorgunluğundan, dinlenmekten bahsetti. Tabi tercihi bir profesyonele bırakmıştı, yani bana. Ben ise tüccar adama "Ha bu gece varmışız, ha sabaha varmışız o kadar acelemiz olduğunu düşünmüyorum. Açıklık arazide, çevremizi rahatça görebileceğimiz bir yerde konaklayıp, iyice dinlendikten sonra yolumuza gün ışığında devam etmeliyiz bence. Gecenin tehlikeleri ile karşılaşmak bizi zorlar, özellikle de sizi Bay Nobura. Zira ben bile, düşmanlarımla onların değil, kendi şartlarım altında karşılaşmayı tercih ederim. Kenarda durun, konaklayalım. Sabahın ilk ışıklarında yola koyuluruz." diyecektim. Geceyi konaklayarak geçirmek daha mantıklı bir hamle olur.

[GM - Naruto]

Nobura dediklerini bir süre düşündükten sonra onaylıyor ve uygun bir yere, yoldan 100-150 metre uzaklıkta bir kayanın yanına arabayı çekiyorsunuz. Uyku vakti gelene kadar laflıyorsunuz, ardından Nobura uyurken sen nöbet tutuyorsun. Sabahın ilk ışıkları ile Nobura uyanıyor ve o arabayı hazırlarken bir kaç saat uyuma fırsatına kavuşuyorsun. Yolun geri kalanı olaysız geçiyor ve Hofuna'nın surlarının arasından şehre giriş yapmış bulunuyorsun. Görevin başarıyla tamamlanmış oluyor; Nobura ile vedalaşıp köye bir şekilde dönüyorsun.

Bir görev sonu raporu alayım senden, üstlerine vereceğin. Ardından ödüllerini vereceğim. Geçmiş olsun.

[Arashi Nobu]

Parayı veren kişi Bay Nobura'ydı. Gerçek patron oydu ancak korunmamız ile ilgili kararları ben veriyordum ve gerçek bir lider edası ile alacağı kararları tartabiliyordu, tüccar adam. Mantıklı olan neyse ona göre kararını vermişti ve kısa süre sonra arabayı kenara çekip, gecenin nöbetine başlamıştım. Önce güzelce karnımı doyurmuştum, tıka basa değildi sadece ihtiyacım kadar yemiştim. Ağzına kadar dolu bir mide ile hareket etmek çok zor, bu yüzden görevlerim esnasında yiyeceği minimumda tutmayı öğrendim.

Gece oldukça sakin ve serindi. Bunun en büyük sebeplerinden birisi açıklıkta konaklıyor olmamızdı. Üzerime ufak bir battaniye örtüp, gece nöbetime devam etmiştim. Ufak bir soğuk bile görevimi etkileyecekse adıma leke sürülürdü doğrusu. Sabah olduğunda, gün ışımaya başladığında malzemelerimizi toplamıştık. Bay Nobura, atları eyerlerken ben bir kaç saat kestirebilmiştim. Zaten öğle vakti Hofuna surlarına varmıştık ve görev başarılı bir şekilde geçmişti.

Çok fazla durmaya niyetim yoktu. Zira Hofuna'da bir işimde yoktu. Bu yüzden tekrar köyüme yol çıkmış ve bir şekilde, hiç badire atlatmadan evime dönmüştüm. Yani köyüme. Soluğu direk rapor vermek için Daimyo binasında almıştım. Bir kenara geçmiş ve elime aldığım kağıt kalemle, ağzımdan dökülecek o resmi sözcükleri karalamaya başlamıştım;

"Görevli: Arashi Nobu
Görev: Tüccarlık yapan Bay Nobura'yı Hofuna Şehrine güvenli bir şekilde ulaştırmak.
Rapor:

Görevimin ilk günü öğle vakitlerinde, Nikkougakure meydanında Bay Nobura ile temasa geçtim. Yola sıkıntısız bir şekilde başladık. Yarım gün boyunca karşımıza hiç bir engel çıkmadan ilerlemeye başarabildik. Ancak ilk günün akşam vakitlerinde, girdiğimiz ufak bir korulukta önümüze yıkılan bir ağaçla karşılaştık. Görevimin verdiği sorumluluklar doğrultusunda kısa sürede silahlanıp, Bay Nobura'yı ve mallarını güvene almayı başarabildim. Ancak bize saldıran üç küçük çocuktu. Tahminin 13 - 14 yaşlarındaydılar. Ya kaçaktılar ya da bir köye bağlıydılar. Herhangi bir alınbandı taşımadıklarından ötürü bunu anlayamadım. Bir kaç konuşma sonrasında çocukların gözünün korkması ile yolumuza düşen ağacı kaldırmalarını söyledim. Hırsızlar, hayatlarını tehlikeye atmamak için sözümü dinleyip yolumuzu açtılar ve herhangi bir zaiyat vermeden, sıfır çatışma ile oradan uzaklaşmayı başardık.

Gece çöktüğünde karanlıkta yolculuk etmenin tehlikeli olabileceği kararını aldım ve bu fikri Bay Nobura'ya açıkladığımda, açıklık, çevreyi rahatça görebileceğim bir yerde konakladık. Sabah kadar nöbet tuttum ve herhangi bir sorunla karşılaşmadık. İkinci günün öğle vaktinde Hofuna Şehrinin surlarından içeri girdik ve görevimi başarı ile bitirebildim. Ardından ise köyüme geri döndüm.

Kişisel değerlendirme: Bence Bay Nobura, köyümüzün hizmetlerinden oldukça memnun kaldı. Bunun yanında köyün yarım günlük uzağındaki korulukta araştırma başlatılması gerektiğini düşünüyorum. Çocuklar yakınlarda bir yerlerde köy olduğunu belirttiler ancak görevimin dışına çıkamayacağımdan ötürü bu konunun üzerinde duramadım. Dahası bu küçük hırsızlar gelecekte başımıza veya oradan geçecek yolculara büyük sıkıntılar doğurabilirler."

Kısa süre sonra raporum bitmişti. Altına imzamı attıktan sonra, görevliye teslim edecek ve bütün prosedürleri yerine getirdikten sonra günün geri kalanını evde dinlenerek geçirecektim.

[GM - Naruto]

Raporunda bahsettiğin köyün, yakınlardaki rastgele bir yerleşim birimi olduğunu öğreniyorsun üslerinden ve hırsızlar sana teslim olmuşken onları yakalayıp Nikkougakure'ye teslim etmediğinden mütevellit, az da olsa bir azar işitiyorsun.

Kapalı konu

Geç de olsa göreve isim verilmiştir.

Ryo:

Göster

Gelir:

• Başarılı Görev:
  +110.000 Ryo

• GM Pasifliği
  +25.000 Ryo

Gider:

• ---

Kişisel Gelişim:

Göster

Gelir:

• Başarılı Görev:
  +1PP
  +25GP

• GM Pasifliği
  +1PP
  +15GP

• Bonus/Penaltı:
  Çocuk hırsızlar yakalanmadı, -1PP

Net:

Göster

• Arashi Nobu
  +135.000 Ryo
  +40GP
  +1PP

Konu sonlanmıştır.