[Shiomiya Nikko] Kül

[GM - Naruto]

Yılan suratına rağmen herşeyi hevesle anlatıyor aslında Eiji. Senin cevabınsa.. Belki zorlasa birkaç damla yaş çıkaracak gözlerinden. Bacaklarını düzeltiyor ve sandalyeye dayanıyor. "Hayır diyorsun yani." Dudak büzüyor bir süre seni süzerken. "Mori'yi yap da diyorsun. Mori olabilir mi ki ? Kırpsak biraz.. Yok." Kafasını sallıyor kafasından her ne geçiriyorsa terslemek için. Sonra birden ayağa kalkıyor Eiji. Elleri iki yana açık kapıya yöneliyor. "İyi peki madem. Bol şans." Cevap vermene fırsat kalmadan çıkıp gidiyor. Kapıyı da sertçe çarpıyor üstüne. Trip atıyor sanki. Trip o kadar yapmacık ki, kapıyı açıp emin misin diye sormasını bekliyorsun. Bekliyorsun, bekliyorsun... Kapı açılmıyor. Kapının ardında artık her neresi varsa, çıt çıkmıyor oradan da. Odada yalnız kalıyorsun.

Kolların serbest. Artık birşeyler yapmayı düşünüyorsan deneyebilirsin. Ağrın da ilk zamanlara göre üzerine abanmıyor. Belki, çok zorlarsan birşeyler yapabilirsin.

[Shiomiya Nikko]

Adamın hevesini siktim attım sanırım. Az biraz zorlasam üzülebilirim ama, hayatımı siktiği gerçeğini göz önünde bulundurursak tek seferde kestirip atabildiğime sevindim aslında. Neden Mori'yi beğenmedi bilmiyorum ama o karı o sinsilikle bence tam istediği şeyleri başarırdı Eiji'cağızımın. Yine de kendi bilir. Kurcalamadım bu konuyu kafamda daha fazla, hala elimde olan alınbandımla kalakaldım başbaşa. Eiji odaya girip tatava yapalı çok dakikalar geçmemişti aslında ama, birden böyle sap gibi kalmak çok uzun süre geçmiş gibi hissettirmişti nedensizce.

Gözlerim yalnızlığa alışsın diye etrafa saf saf bakındım önce. Altımdaki yatakla tabure dışında odada bir sikim olmasa da, duvarları, tavanı falan inceledim sebepsizce. Hani olur ya, aynı gereksiz konuyu defalarca çalışırsınız sınav öncesi sırf kendinizi çok çalıştığınıza kandırmak için, öyleydi aslında. Bir süre sonra, sessizlik sinirlerimi bozmaya başladı. Öyle ki, kafamdaki çingene bile inadına çenesini kapalı tutuyor gibiydi. Bana sataşması için muhteşem bir durumdaydım ama tam tersi, susmayı tercih ediyordu işte. Belki de kararımı o kadar saçma bulmuştu ki, laf sokmaya bile tenezzül etmiyordu. Belki de bu yalnızlık, önümde beni bekleyen bilinmezliğin başlangıcıydı. Önce sol bacağımı huzursuz huzursuz salladım. Sağdakini sallamaya götüm yemediği için, bu sallamanın şiddetini biraz daha katlamak zorunda kaldım. Bir süre sonra bundan da sıkıldım, huzursuzlukla salladığım bacak beni iyice huzursuz etti iyi mi? Lan acaba kabul mu etseydim? Mal mıyım lan? Gurur ayağına sik gibi mi bıraktım kendimi? Bak iyice kendi kendime kafamı karıştırdım. Daha demin ne güzel şak diye soktum lafı Eiji'ye, ağlaya ağlaya çıktı şerefsiz. Niye şimdi sik sok şeyler düşünüyorum ki? Hem, Kouki'yi sordum lan götverene, neden anlatmadan çıktı?

Şöyle bir yokladım kendimi. Bedenim, eskisine nazaran daha az sızlıyordu. Zorlamanın bokunu çıkarıp, ayağa kalkmayı deneyeceğim, Gizlilikle, ses çıkarmamakla falan uğraşmayacağım, yaralı adamım nereye kaçayım amına koyayım. Bunun da farkındadır herhalde insanlar. Bu olay beni çok zorlamaz da kapıya yanaşabilir, açabilirsem, ve de karşıma biri çıkarsa giyecek don falan isteyeceğim. Öyle hemen Kouki'ydi, Eiji götüydü, girmeyeceğim olaya. Biri çıkmazsa, devam etmeyeceğim ilerlemeye, zira narin bedenimi daha fazla yormaya gözüm yok. Belki biraz kapı eşiğinde dikilip gelen giden var mı, odanın dışarısı neye benziyor, bakınabilirim.

Baktım hiçbiri olacak gibi değil, kalkamıyorum lanet yataktan, olduğum yerde "Bari bir don falan getirin!" diye bağıracağım. Çok büyük bir mekanda olduğumuzu sanmıyorum o yüzden kapının ötesinde birileri olmasa bile duyulur bence sesim.

Gecikme için çok özür dilerim sasetzu-chan <3333

[GM - Naruto]

Ayağa kalkmak... Pek ayağa kalkmak denemez. Sağlam bacağınla düzgün bir şekilde dursanda, yaralı bacağına ağırlık verdiğin anda sağa doğru çöküyorsun. Solun düz, sağın yamuk. Elinle yerden destek alarak dengede duruyorsun. Kapıya ilerleyişin sekerek oluyor. Kolu tutarak temkinli bir şekilde indiriyor ve kafanı uzatıyorsun duvardan destek alıp.


Loş. Hatta çoğunlukla karanlık. Yerde kahverengiyle kızıl arasında kalmış bir halı var. Ortasında ahşap bir sehpa görüyorsun. Sehpanın arkasında bir ikili koltuk, yanlarında çapraz olarak koyulmuş iki tekli koltuk daha. Sağ duvara bir çalışma masası dayanmış. Koltukların arkasındaki duvar ise büyük bir kitaplıkla örülü. Sol tarafta bir kapı daha bulunmakta. Fazla sade, birkaç mum var. Ancak farkettiğin ilk şey sabit, iç boğan bir karanlık var. İkili koltukta, bacaklarını kenara alıp uzanmış Mori'yi görüyorsun. Elinde bir gazete bulunmakta. Kapıyı açmanla sana bakıyor. Eiji ise çalışma masasının üzerinde oturuyor. Elindeki bir bozukluğu atıp tutuyor. Seni gördüğünde anlık olarak dursa da, sonradan bakışlarını senden alarak devam ediyor bu eylemine. Trip atıyor hatta.

Don, kıyafet falan istiyorsun lafını çekinmeden. Cevabın soldaki kapıdan hışımla içeri giren teyze oluyor. 1.40-1.50 uzunluklarında, saçları tamamen beyaz, tatlı bir suratı var. Elindeki hasır sepette eski shinobi üniformanı görüyorsun iç çamaşırlarınla beraber. Tertemiz ve yamanmışlar. Duvara dayadığın kolunun altından geçerek yattığın odaya dalıyor ve yatağın üzerine bırakıyor kıyafetleri. Ardından yatağın altına eğilerek, ince ahşap bir baston çıkarıp dayıyor yatağa. "Sigara kokutmuşunuz burayı. Havalandırma yok burada, ne diye yakıyorsun !" Seni değil de Eiji'yi azarladığını farkedebiliyorsun. "Geç evladım sende yatağa. Aç mısın ? Yastığın rahat mı ? Sert geldiyse değiştireyim hemen ? İste birşeyler hadi." Shinobi ? Değil. Eski bir shinobi ? Hiç ihtimal vermiyorsun. Sadece ninelik yapan yaşlı bir teyze. Bu delilerin arasına nasıl düştüğünü merak ediyorsun.

[Shiomiya Nikko]

Götü başı çok pis dağıttığım zaten belli de, şu an ayağa kalkcam diye ıkınırken durumun boktanlığını iyice sindiriyorum. Bu bacağı şaka maka tamir ettirmezsem değil shinobi, Eiji'nin seks oyuncağı bile olamam. Köyün delisi gibi yamuk yumuk kaldım, bu diz yüzünden beli de çıkartırım ben yakında. Yok... Yok yok, bunu acil yaptırmam lazım. Daha yepisyeni çocuğum ben yok mu garantisi falan?

Neyse ki ellerimi falan koparmamışlar da yere abanıp özürlü pozisyonumu biraz düzeltebildim. Resmen birilerinin kapısına ipe ipe gidiyormuşcasına da sekmeye başladım. Halimi sikeyim, dal daşşak düştüğüm duruma bak. Şu an nefesimi falan tutup ya da başka bir şekilde intihar etsem çok da bir şey eksilmez insanlık namına, hatta doğal seleksiyona bile katkı sağlarım ölümümle. Kafamda mal mal düşüncelerle zar zor ulaştığım kapıyı açıp tavuk gibi kafamı uzattım öne ilk, sonra da duvara seksi seksi kolumu yaslayıp iyice bir inceledim. Beni daha da depresif bir moda sürükleyen kasvetle karşılandım. Bir kere bile ödevini doğru düzgün yapmamış beni okumaya özendiren kitaplığı ve yıkanmadığından mı, tercihen mi bu renkte olduğunu kestiremediğim halıyı es geçtim. Gözlerim, koltukta yayılmış bir şeyler okuyan Mori'yi buldu. Belalım Mori. Öte yanda da hala karı gibi triplere giren tipini siktiğiminin Eiji çocuğu. Oğlum karşında utanmasam çükümü sallıcam hala göz falan çeviriyo trip atıyo bana herif. Derdin ne lan? Zaten kafam karışık, iyice üzüyorsun beni...

Eiji'ye aynı triple gözlerimi devirip "Bari bir don falan veriverin." diye seslendim kasvetli odaya. Lafım meclisten dışarı misali, Mori falan üstüne alınır da kalkar kafama donumu atar diye bekledim ama karanlıklar içinden nurtopu gibi bir teyze geldi bana. Top diyorum, kısa boyuna denk eniyle kolumun altından geçti gitti minnoş şey. Kasvetti, depresiflikti tripti kalmadı bende. "Hanimiş..." diyesim gelerek çevirdim kafamı önce kendisine, sonra elindeki sepetine. Yanlış görmüyorsam donum oradaydı. Aynı özürlü performansımla peşinden odaya geri girdim. "Teyzoş açarız kapıları, bir de gazeteyle yellendiririz gider koku, sinir yapma." diye de karşılık verdim önce bir. Cidden durum gitgide iyice karışıyor. Sonum bu evden birileriyle nikah kıyarak, başka bir ülkede de ticarete başlayıp yeni bir hayat kurarak bitmez umarım. Senaryo buna kaysa bile şaşırmam aslında. Ikına ıkına, açıkta olan götümden ter aka aka yatağa ulaşıp üzerine oturdum. Serdiği kıyafetlerden ilk donumu, sonra da üniformamın altını giymeye çalışacaktım karnımdaki yaranın izin verdiği sürece. Kıyamam lan, yamamış bir de. Ben de bir kere yamamaya çalışmıştım zamanında bir kıyafetimi ama sonum elimi gömleğe dikmekle bitti. Sonra Kouki'nin annesi geri düzelttiydi beni de gömleği de. "Yok, çok aç değilim şu an." diye cevap verdim bizim minnoşa. Hayır yani bu embesillerin arasında böyle bir kartopu ne yapıyor, bunu teyzeyi hakedecek ne yaptılar aklım ermiyor. Eski kunoichi desem, bir sıkımlık canı olduğu halinden besbellii... Giyinirken "Amma teyzem senin bu manyaklarla ne işin var burada? Seni de mi kaçırdılar yoksa?" diye mırıldanayım aslında ben. Duyar mı, duymaz mı, bilemem

[GM - Naruto]

Gerçekten de ıkınıyorsun giyme aşamasında. Donunu bacağına sokmaya çalışsan eğilmek zorunda kalıyorsun, acıyor. Bacağını donuna sokmaya çalışsan... Dizinden dolayı yarıda kalıyor haliyle. Teyze yapışıyor elindekilere, seni yerine kitleyip giydirmeye başlıyor. "Ne kapısı camı be evladım. Mağaranın camı mı olur ?" Donun, pantolonun, üniforman. Normalde olsa böyle birşeye izin vermezsin elbette, ancak teyzenin anaç tavırları, tepkilerine izin vermeyişi vesaire iki yaşında bebe gibi giydiriliyorsun sonuçta. Bu aralıkta fısıldanıyorsun. Teyze durup bakıyor sana bir süre. "Beni mi kaçırmışlar ? Başka kimi kaçırmışlar ?" Ağzı yarım açık, eli senin kol yeninde.

Eiji'yi görüyorsun kapının girişinde. Yamulmuş ağzı, kocaman açık gözleri. Ellerini yukarı aşağıya sallıyor 'yapma' dercesine. Mori'de kafasını yandan uzatmış, içeriyi izliyor.

[Shiomiya Nikko]

Orospu örümceğine dönüştüm iyice, giyinmeye çalışırken. En çok da karnımdaki tarifi hem kolay, hem de zor olan şu acı sinirlerimi bozuyor. Sanki hala bir şeyler saplı gibi hissediyorum, ancak elimi attığımda gelen tek şey pis sargı bezlerinden başka bir şey değil. Bir şeyleri söküp, atma isteğim havada kalıyor. Neyse ki teyze otizme duyar kasan hareketlerimden bıktı da el attı. Hale bak, dehşetengiz bir shinobi olma hayaliyle yanıp tutuşuyorum güya ama 30 saniye önce tanıştığım bir nine giydiriyor beni.

Galiba biraz gereksiz boş yaptım nineyle bağ kuracağım diye. Zira Eiji geldi pörtlek gözlerini iyice belertti "Kardeş yapma mk." dercesine. Nineyi saymazsak odada bir sikimlik canı olan tek kişi ben olduğumu göre düzeltmem lazım gevezeliğimi. Beni giydirmeye ara vermiş teyzenin elinden kazağın kolunu alıp kendim giyinmeye devam ettim önce lafı toparlarken. "Ya ben şimdi ÇOK uzUN SÜRE SİGARA İÇMEZSEM HANİ KEÇİLERİ KAÇIRIYOR GİBİ OLUYORUM EN UFAK KOKUDA. SEN DE Mİ TİRYAKİYDİN OY CANIM TEYZEM?" yaptım arada Eiji'ye kaçamak kaçamak bakışlar atarak. O değil, beni mağaraya atmış lan bunlar amerok. Sabaha kadar mokoko döndürceklerine dair tahminlerim gitgide güçleniyor. "Kokuyu atacak bir delik neyim yoksa biz nerde iççez o zaman sigarayı?" diye normal laflaşma numaramı biraz daha devam ettirdim sıçtığımı sıvamamak için. Şu an için, şu iki lafım dışında daha fazla konuşmayacak veya bir şey istemeyeceğim.

[GM - Naruto]

"Kapının önü olabilir mi ? Açık havada ?" Nine iki elini beline koyarak sana bakıyor. Yabancı birine değil de torununu azarlıyor gibi kadın. Cık cık efektleriyle sepeti alıp çıkıyor odadan. Kadın kapıya yöneldiğinde Eiji'nin suratı da sırıtık bir hal alıyor. "Ben arkadaşı uyaracağım, merak etme sen." Eiji kadını, girdiği kapıya kadar götürüyor ve geri geliyor.

Çıplak değilsin artık. Yamalı da olsa temiz kıyafetlerin. Gerçi Mori sana baktıkça çıplak gibi hissediyorsun yine de. Kız geri gidiyor koltuğuna. Eiji odanın kapısında. "Sevdi galiba seni. Severse besler dana gibi." Pek hayırlı olmayan bir kahkaha atıyor. Baş parmağı bastona dönüyor bu sırada. "Biraz yürümeyi dene, ayağın alışsın. Birkaç gün daha dinlenebilirsin burada. Zaten bu halde dağ tepe inemezsin. Özürlü özürlü." Dağ tepe, mağara. Nerede olabileceğin netleşiyor biraz. İç açıcı bir konum değil elbette. Ancak aranılan biri olduğunu düşününce, dağa çıkmış olmak içini rahatlatıyor. Kendine gelene dek yatabileceksin üstüne..