[Shinrin & Oishi] Çırak

[Hashigo Shinrin]

Oishi kız işinden anlıyor mu diye merak etmedim değil... Ama sıradan bir insanın vereceği tavsiyeler verdiğine ikna olmam birkaç saniyeden uzun sürmedi. Hatta bir saniyeden... Konuşabilmek için yavaş yürüyorduk. Bu sayede ben de şu ana kadar fark ettiklerimi anlatmak için zaman bulabildim. Her zamankinden daha kısık bir sesle ve hızlıca anlattım gördüklerimi. "Fark ettin mi bilmiyorum ama her hareketimiz izleniyor. Bizi gizlice izlemek yerine göstere göstere izliyorlar. Gözdağı veriyorlar akıllarınca. Dikkati elden bırakmayalım." Kız tavlama taktikleri için de teşekkür edecektim ama hem yolun sonuna yaklaştık hem de laubaliliğin zamanı değil.

Zemin kat görüşümüze girdiğinde ise ikimizde donup kaldık bir saniyeliğine. Naosuke isimli ilginç bir tip vardı. Aslında benim daha topluma açık versiyonuma benziyor ama ben daha şirinim sanırım, herif bildiğin tekinsiz. Bizi görünce dikkati bize yöneldi. Sanıyorum ki bakışlarının hedefi Oishi. Ciddi ciddi süzdü Oishi'yi adam. Sonra da sırıttı... Acaba herif gay mı? Herifte de Oishi'den hoşlanacak bir tip var çünkü... Al sana bir bağlantı daha, hıhıhıh. Kibar da bir beyefendiymiş. Yine iyisin Oishi. Hıhıhıhıh...

Adamdan korksam mı yoksa iyimser mi olsam diye karar vermem zor olmadı. İyimserlikten nefret ederim. Heriften korkmaya karar verdim. Adam da beni haklı çıkartmakta gecikmedi. Yerden devasa çantasını aldı ve merdivenlerden çıkarken bize de iyi günler dilemeyi ihmal etmedi. Bu kadar büyük bir çantanın içinde neler olabileceğini sorguladım hemen. Eşek ölüsü haricinde aklıma gelen ilk ihtimal kılıç oldu. Yamato götleği senin için de gelecekler demişti ama bu kadar erken olmasını beklemiyordum. Bu heriflerin her birinin özel kılıçları olduğunu duymuştum. Çantasında kılıcını taşımaması için bir sebep yok.

Çantasında kılıç taşıması ihtimali daha sıkıntılı ihtimalleri düşünmeme vesile oldu. Bizi bu kadar sıkı takıp eden Ameliler bu heriften de haberdardır. Herifin burada ne işi var bilmiyorum ama umarım biz buradayız diye burada değildir ki bu ihtimal nedense bana yakın geliyor. Herifin ilginç davranışları beni böyle düşünmeye itiyor. Amelilerin ve Kirililerin ortaklık yapması beni şaşırtmaz çünkü iki ırk da kuul piçlerden oluşuyor. Lanet, bir şekilde bakacağız çaresine.

Kendi düşüncelerimde kaybolma yolundayken Oishi bir bahane uydurup herifin peşine düştü ve beni de düşüncelerimden ayırdı. Hiç bozuntuya vermeden hayatıma devam ettim ve Mishi'ye el sallayarak karşılık verdim. Ardından gülümseyebildiğim kadar gülümseyerek bankonun önüne geçtim ve "Epey ilginç bir tip. Buranın yerlisi değil herhalde. Hehehe..." diye çaktırmadan adamı sordum. Sonuna da aptalca esprimsi bir şey ekledim ki şüphe çekmesin. Cevabından sonra da direk konuya girdim. "İşten sonra beraber yemek yiyelim mi? Belki kasabayı gezdirirsin bana." dedim olabildiğimce kibarca ve gülümsememi yayarak. Olaya bak, yukarıda bizi ortadan ikiye böleceğini düşündüğüm, tüm dünyada adı olmasa da sanı bilinen bir herif var ve ben burada kız tavlamaya çalışıyorum. Neyse, son günlerimi ilginç geçirmiş olurum en kötü ihtimalle...

[GM - Naruto]

Oishi ; Olabildiğince sessiz, sakin bir şekilde aşıyorsun merdivenleri. Ahşap nedeniyle, ne kadar zorlasan da ufak gıcırtıları önleyemiyorsun. Ama senin gibi ses yapan başka biri daha var, takip ettiğin kişi. Bu nedenle seslerin perdeleniyor denebilir. Mesafeni koruyorsun.

İkinci katı geçiyorsunuz, adam üçüncü kata giden merdivenlere yöneliyor. Gözden kaybolmasını bekledikten sonra sende merdivenleri çıkmaya başlıyorsun. Sizin odalarınızın bulunduğu katla aynı dizayn. Adam sağdan üçüncü kapıya giderek çantayı kenara koyuyor ve anahtarı deliğe sokuyor. Hareketleri normal, muhtemelen çantası dışında şüphe çekecek birşey de yok. Kapıyı açıyor ve içeriye giriyor. Kafanı hafifçe uzattığın köşeden izliyorsun bunları.

Naosuke


Naosuke odasına girdikten sonra, görüş açına koridorun sonundaki cam giriyor. Bayırlık alanda bir Ame shinobisi. Baktığı yerden anladığın kadarıyla o da Naosuke'yi izler durumda. Adam odasına girdikten sonra yaklaşık 5-10 saniye kadar bekliyor ve yerinden ayrılıyor. Seni görmediğini tahmin ediyorsun.

Shinrin ; Konuşman sonrasında nazlı bir gülümsemeyle kaldırıyor kafasını kız. Önüne düşen saçları nazik bir hareketle kulaklarının arkasına alıyor. "Eh, denebilir. Zaten buranın yerlisi olan çok az insan var." Kitabı kapattıktan sonra avuç içine yerleştiriyor yüzünü. "Genelde sağdan soldan gelen insanlar kullanır buradaki hanları. Yol üstünde dinlenmek falan."

Teklifin ise... Hayalkırıklığı ile karşılanıyor. Tam olarak reddetmek değil de... Kabul edemeyeceğinden ötürü duyduğu bir üzüntü seziyorsun suratında. "Malesef. Kitabı Masu-sama'ya götürmeliyim. Kasabanın kıdemli doktorudur." Kapak üzerinde elini gezdiriyor. "Ufak eğitimler almıştım ama buradaki terimler fazlasıyla garip. Anlayamadım. Ona göstermek istiyorum." Tekrar eski, nazlı pozisyonuna dönüyor. "Ee, siz de geçerken mi uğradınız buraya ?"

[Yushiro Oishi]

Shin'i saldım kızın peşinden. Ben ise bir şeyler unutmuş numaramla şu gelen garip, büyük çantalı adamın peşine düştüm. İlk katı çıktık, adımlarımı olabildiğince sessiz tutmaya çalışıyordum ancak zemin ahşaptı ve bu yüzden sürüyle gıcırtı sesi yayılıyordu etrafa. Yinede takip ettiğim adamın beni duyma ihtimali yoktu. Mesafeyi iyi ayarlamıştım ve aynı seslerle o da boğuşuyordu. İkinci katı çıktık, adam üçüncü kata yöneldi ve bende devam ettim. Kısa süre sonra üçüncü katta, tam benim olduğum odanın üstündeki odaya giriş yaptı.

Adamın genel olarak görünüşünde bir sorun yoktu. Ancak çantası oldukça garipti. Yinede köyümüzden bu kadar uzakta olan garip olaylara paranoyakça yaklaşmaktan başka çaremiz yok. Her an büyük bir savaşın içinde kalabilir, bu ülkede suçlanabilir dahası ölebiliriz. Ame'deki kimsenin bize yardım eli uzatacağını sanmıyorum. Savaşarak ölmekte sorun yok ancak burada hapse atılırsak ve kendi ülkemize teslim edilmezsek o zaman köyüme iyi hizmet etmiş olmam. Ayrıca bitirmem gereken bir görev var. Yamato denen o hayaletin izlerini takip etmeli ve saldırı amacını, suç ortaklarını bulmalıyım.

Adam odaya girdikten sonra dikkatim tam karşıdaki, bir altta odalarımızın bulunduğu koridorun sonundakinin kopyası olan cama yöneldi. Kaldığımız yerin tam karşısındaki bayırda bir Ame shinobisi şuan bulunduğum koridoru izliyordu ve Naosuke isimli, koca çantalı adam içeri girdikten kısa bir süre sonra bulunduğu yerden uzaklaştı. Bu kesinlikle bir uzak takip. Ame'liler bu adamı izliyorlar ama neden? Bir şekilde bu gizemi çözmeliyim bence. Elimizde hiç ipucu yok, bence içgüdülerime güvenmeliyim.

Hemen bulunduğum yerden çıkacak ve adamın odasına doğru ağır ve kararlı adımlarla ilerleyeceğim. Ardından Naosuke'nin kapısını çalacağım. Adam kapıyı açtığında ise;

"Merhaba dostum, arkadaşımla bir şeyler içmeye çıkacaktık ama adi, beni bir kız için sattı. Yabancı gibi duruyorsun, belki yol yorgunluğunu biraz içki ve sohbetle geçirmek istersin. Ne dersin? Eminim anlatacak ilginç hikayelerin vardır. Ne dersin? Benim kafa dağıtmaya ihtiyacım var." diyeceğim.

[Hashigo Shinrin]

Nazlı yarime bak hele... Zülüüüüf, döğküüüüül-müş yüğüze ağağamman... "Gülümserken yüzüne dökülen saçları da geri atmayı unutmadı" bu kısa iç ses performansının özeti. Konuya dönecek olursak, tabii ki buranın yerlisi değil Naosuke. Buralardan bu kadar marjinal tip çıkmasına imkan yok. Böyle bir tip çıkması için fazla içine kapanık bir yer. Tahmin edemediğimden değil ama Mishi buranın nüfusunun az olduğunu da teyit etti. Hiç yoktan iyidir... sanırım... Ayrıca Mishi'nin dediğini düşünürsek Naosuke'nin yolculuk yaptığı sonucuna da varabiliriz. Bu da pek şaşırtıcı bir bilgi değil ne yazık ki. Bir harita şu an çok işime yarayabilirdi. Kirigakure'den Nikkougakure'ye giden rotayı kontrol etmek işe yarayabilirdi.

Mishi'yle muhabbete dönecek olursak, yemek yeme teklifimi reddetti. Nasıl olur, beni nasıl reddeder diye bastım tokadı tarzı saçma bir dramaya girsem komik olabilirdi ama kızın elinde değilmiş. Doktora gidip kitapla ilgili bir şeyler öğrenecekmiş. Sıkıntı yok, oraya da gidelim. Ayrıca şimdi aklıma geldi de, kim otelde bir tıp kitabı unutur ki? Bu kitapların değerli olması gerekmez mi? Bunu da muhabbet arasında sorayım.

İt gibi yapışma konusunda kararımı kesinleştirdikten sonra tekrar girdim söze. "Peki o zaman sana Masu-sama'ya kadar eşlik edeyim sana? Kaçta çıkıyorsun? Yolda anlatabilirim neden burada olduğumuzu. Hehehe..." Gayet yavşakça oldu ama işe yarama ihtimali yüksek bence. Sonra da bir artistlik yapma, kızı etkileme denemesinde bulunmaya karar verdim. "Şu garip terimleri bana da söylesene belki biliyorumdur." Kesin sıçacağım... Bunu söylerken de kitaba bakabilir miyim anlamında elimi uzattım. İncelememe izin verirse kaldığı yere parmağımı sıkıştırdıktan sonra kapağına, kitabın önüne arkasına falan bakacağım biraz. Belki kitabı bırakan adamın adı falan yazıyordur. Kitabı incelerken de "Bu tarz kitapların oldukça değerli olduğunu sanıyordum. Nasıl bir adam unuttu ki acaba..." diye kendi kendime konuşur gibi soru soracağım. Evet, kitabı alıp kızı etkileme ve sorgulama planım böyle. Acaba Oishi ne yaptı, ölmediğini umuyorum...

Out: Efenim, yarın memlekete gidiyorum. Orada kaldığım süre boyunca oluşabilecek pasiflikler için şimdiden özür diliyorum. Bir de bizim alın bantlarımız takılı mı şu an?