[Ayanokouji Kunitake | Aktif Operasyon] Bulut

[GM - Naruto]

Hastanenin deposundan çeşitli ilaçlar son bir kaç haftadır eksik çıkmakta. Hastanede kullanılan miktar ile stok sayımı tutmuyor. Hastane yönetimi, bu bağlamda, köy yönetiminden kapıya bir kontrol mekanizması olarak "bekçi" koyulmasını istiyor ve bu göreve de ilk gün sen getiriliyorsun. Görevin, deponun kapısının önündeki masada oturup, gelen kişilerin ne amaçla depoya girdikleri, ne bıraktıkları ve ne aldıklarını not etmek.

Sabahın ilk ışıklarıyla hastaneye gidiyorsun ve bodrum katına iniyorsun. Loş ışıklı koridorlardan geçip, geniş, metal çift kapılı deponun hemen yanındaki masanın arkasına oturuyor ve masanın üzerine bir göz atıyorsun; boş bir defter ve bir kalem. Başka da bir şey yok. Kafanı kaldırıp ileri bakıyorsun, loş koridor sağa ve sola sıralanmış kapılarla ileriye doğru gidip kayboluyor. Esniyorsun. Gün uzun olacak gibi.

Pasiflik süresi 24 saattir.

[Ayanokouji Kunitake]

Ertesi sabah nöbet görevim olduğu için gece erken yatımıştım. Görevim erken saatlerde başladığından gece altı gibi yatıp sabah dört gibi kalmış ve iki saat boyunca kıyafetlerimi hazırlayıp makyaj yapmıştım. Bir göreve giderken temiz gitmeliydim. Hemde görevim bir hastanedeydi. Belki oradaki hastalar benim gibi muhteşem birini görerek mutlu olur ve daha hızlı iyileşirlerdi. Bir ihtimalde beni görüp kendilerinin ne kadar değersiz olduklarını anlayıp umutsuzluğa düşebilirlerdi ama onların umutsuzluğa düşmesi beni pek ilgilendirmiyordu. Aslında onlara ne olup bittiğide beni pek ilgilendirmiyordu çünkü görevin sonunda bana paramı hastaların ne düşündüğüne göre değil görevin başarılı olup olmadığına göre para vereceklerdi.

Görevim bir hastanenin deposunda bekçilik yapmaktadı. Sonderece basit ama sıkıcı bir görevdi. Söylendiğine göre hastanenin ilaçların sayımında bir problem vardı. Sürekli eksik ilaç çıkıyormuş. Bunun çok büyük bir vaka olduğunu düşünmüyordum. Büyük ihtimalle hastanedeki bir hemşire veya düşük ihtimalle bir doktor ekstra para kazanmak için buradaki ilaçları çalıp satıyordu. Gerçi çalınan ilaçların içeriğini bilmiyordum. Keşin biri ağrı kesicileri falan çalıp onları ezerek toz yaptıktan sonra kafayıda buluyor olabilirdi.

Koruyacağım deponun yanında bir tanede masa vardı. Burası benim tüm gün boyunca oturacağım yerdi. Görevime başlamadan önce depoyu incelemek için içine girecektim. Özellikle deponun başka bir girişi varmı diye bakacaktım. Havalandırma yada bodrum katı gibi bir şey. Depodaki işim bitince masada beklemeye devam edecektim. İçeriye girmek isteyen olursa üstlerini arayıp kimliklerini kontrol edecek ve adlarını not alıp içeriye gönderecektim. Çıkışta ise ,çeriden aldıkları ilaçlarda not aldığım gibi üstlerinide tekrar arayacaktım. Hatta tersleyen olmaz ise aldıkları ilaç miktarını yazdığım yerin altına imzada attıracaktım.

[GM - Naruto]

Depoyu incelemek için içeri giriyorsun. 10 metreye 10 metre, geniş bir oda. Ortasında geniş, kare bir masa var, üstünde yarısını kaplayan tahta kutuların olduğu. Duvarlarda ise cam kapaklı dolaplar görüyorsun. Her bir dolabın içinde çeşitli şişeler, içlerinde ne olduğu üzerlerine itina ile yazılmış bir şekilde istiflenmiş olarak duruyorlar. İçeride totalde 9 tane dolap var, 3 tanesi soldaki duvarda, 3 tanesi tam karşındaki duvarda, 3 tanesi ise sağındaki duvarda. Sol duvardaki dolaplar 1A, 2A ve 3A olarak isimlendirilmiş. Karşındakiler B, sağındakiler ise C olarak. Masanın üzerindeki kutularda ise herhangi bir sembol yok. Görebildiğin başka bir giriş de yok.

İçeride daha fazla gözlemleyeceğin bir şey olmadığına kanaat getirdiğinde, ikili kapıdan bir tanesini açıp dışarıya adımını atıyorsun... Ve kısa boylu, erkek, ince, gözlüklü ve beyaz önlüklü bir elemanla burun buruna geliyorsun. Kısa, siyah saçları dağınık. "İçeride ne işin var? Sen mi yürütüyorsun buradan ilaçları?" Sert ses tonu, tipiyle uyuşmuyor. Seni süzüyor hızlıca, ardından tekrar, tipi el verdiğince, kükrüyor; "Kimsin sen?"

[Ayanokouji Kunitake]

Depoyu incelemek için için içeri girdiğimde geniş sade bir odayla karşılaşmıştım. Etrafta çok sayıda dolap ve dolapların içerisinde ise ilaçlar vardı. Dolaplar alfabetik olarak üç gruba ayrılmıştı. Dolaplar dışında içeride birde masa vardı. Masanın üzerinde içinde ne olduğunu görmediğim kutular vardı ama çokda şaşılmayacağı gibi ilaç olduğunu tahmin ediyordum. İçeride dikkatimi çeken başka bir şey yoktu. Görebildiğim kadarıyla bir girişte yoktu. Yani içeriden bir şey çalmak isteyen biri bana görünmeden bunu yapamazdı.

İçeriden çıktığımda karşımda kısa boylu bir doktor görmüştüm. Aslında doktor olup olmadığından emin değildim ama beyaz bir önlük giyiyordu. Hademe yada elektirikçi falan olsaydı mavi olanlarından giyerdi. Hemşire olabilirdi ama erkek hemşire fikrini pek düşünmek istemiyordum. Bütün hemşireler kadın olmalıydı. Kadınlar dışındaki cinsiyetlere mensup olupta hemşire olduğunu idda edenler sahtekardı ve insanların hemşire fantezisini bozdukları için cezalandırılmalıydılar.

Belimi kırarak yüzümü adamın yüz hizasına kadar indirip '' Ben burayı korumakla görevli olan gelmiş geçmiş gelebilecek en yakışıklı ve en zeki shinobi Ayanokouji Kunitake'yim. '' dedikten sonra bir an için tepeye bakıp sonra tekrardan adama dönüp '' Peki sen kim oluyorsun? Eğer içeriden bir şeyler almak istiyorsan kimliğini gösterip...'' dedikten sonra cümlemi yarıda kesip sol elimin işaret parmağıyla masanın üzerinde olan defteri gösterip '' oraya imza attıktan sonra alabilirsin.'' diyecektim.

[GM - Naruto]

Kim olduğunu elemana anlatınca hararetinin biraz dindiğini hissedebiliyorsun. Süzüyor seni şöyle lafların devam ederken. "Kunitake..." Gözlüklerini düzeltiyor; "Hiç duymadım. Her neyse. İçeriden hastalarım için ağrı kesici alacağım." Kimliğe benzer bir şey çıkartıyor, bir Medic-nin lisansı. "Masaaki Sanjo - Medic-nin/Tokujo" Resimdeki eleman, gayet genç. Yıllar Sanjo'ya iyi davranmamışa benziyor. Resmin ona ait olduğundan eminsin.

Ardından masaya doğru ilerliyor ve kalemi eline alıyor.

Masaaki Sanjo - 3 Ağrı Kesici - [İmza]

"En azından bizi ciddiye alıyor yönetim." Kendi kendine söylenerek depoya giriyor. Sen ise dışarda bekliyorsun. İçeriden önce bir dolabın açılma sesi geliyor, ardından biraz şıngırtı, ardından dolap kapanma sesi. En sonunda ise, kapı açılıyor. Koridora çıkıyor eleman, elinde 3 tane beyaz, yazısız paketle.

"Her şey tamamsa, gidiyorum."

[Ayanokouji Kunitake]

Kendimi tanıttıktan sonra karşımdaki kişinin cevabını beklemiştim. Dörtgöz gözlükleriyle oynadıktan sonra beni tanımadığını belirtip amacını söylemişti. Düşündüğüm gibi içeriden ilaç alaç almak için gelmişti. Kimliğini bana gösterdikten sonra ona önceden belirttiğim gibi deftere ne yapacağını, ne alacağını falan yazmıştı. Kimliğindeki yaşı görünüşüne göre epey küçüktü. Yaptığı iş çok yorucu olmalıydı veya ailesi nüfusa geç yazdırmıştı. Belkide ölen ağabeyinin falan kimliğini direk buna vermişlerdi.

Tam anlamadığım bir şeylele ilgili söylendikten sonra ilaç almak için içeri girmişti. O ilaç alırken benimde aklıma adamın kimliğinde yazanlar takılmıştı. Kimliğinde tokujo yazıyordu. Akademi bilgilerimden aklımda kaldığı kadarıyla bu Jouninle Chuunin arasında bir rütbeydi. Başka bir değişle karşımdaki bu tipsiz genç adam bir şekilde benden daha rütbeliydi. Böyle çirkin bir şeyin benden nasıl daha rütbeli olduğuna inanamamıştım. Kesin sınavda kopya çekmişti. Yada torpilliydi.

Ben adamın rütbesine takmış kendi kendime düşünürken o işini bitirip içeriden çıkmıştı. Deftere yazdığı gibi elinde üç kutu ağrı kesici vardı. Daha doğrusu üç tane kutu vardı. '' İçeriden elindekiler dışında bir şey alıp almadığını kontrol etmek için sadece üstünü aramam gerek. '' diyecek ve adamın cevabını beklemeden yüzeysel olarak hızlıca üstünü arayacaktım. Bir şey çıkacağını sanmıyordum ama eşeği sağlam kazığa bağlamaktan zarar gelmezdi. Üstünü ararken '' Elindeki kutularda neden bir şey yazmıyor? '' diye soracaktım. Üstünü aramayı bitirdikten sonra işime geri dönecektim.

[GM - Naruto]

Sen elemanın üstünü aramak için hızlıca atılınca, eleman bir tersleyecekmiş gibi oluyor, lâkin prosedüre karşı gelmenin daha da işini uzatacağını farkettiğinden ses çıkarmıyor. Hızlıca üzerini arıyorsun lâkin herhangi bir yerinde bir şey saklamışa benzemiyor, eminsin. "Basit ağrı kesici bunlar, yazmaz zaten. Niye yazsın ki?" Kutulardan birini açıyor, içinde ufak bir tüp var, onun içerisinde de kötü kokulu, içilebilir bir şey. Ağrı kesici olduğunu kokusundan anlıyorsun zaten, vaktinde ağır yaralanmalardan sonra bol bol kullandığını anımsıyorsun.

Eleman bunun ardından söylenerek uzaklaşmaya başlıyor. "Ölmese bari hastalarım geç kaldığım için..." Sen ise boş koridorda, masanın arkasında oturmaya devam ediyorsun. Koridor hala loş, hala boş. Bir 15 dakika sonra, birileri geliyor tekrar lâkin depoya değil, koridorun ilerisinde bir yerlerde olan laboratuvara gidiyorlar. Onun dışında da gelenin şu anda daha yok. Biraz daha vakit öldürmen gerekiyor gibi.

En azından kafan rahat. Dışarıda mal mal devriye de gezebiliyor olabilirdin. Salak salak insanların meseleleriyle de uğraşıyor olabilirdin. Onun yerine burada durup, basit bir kapı görevliliği yapıp keyfine bakıyorsun. Biraz sıkılacaksın belki ama, bu aldığın parayı değiştirmeyecek.

[Ayanokouji Kunitake]

Hobbit aramaya direnecek gibi olsada bundan kaçışının olmadığını anlayınca pes etmişti. Üstünü başını aradığımda dikkat çekecek bir şey bulamamıştım. İlaçlarla ilgili olan sorumuda cevaplamıştı. Hatta içini açıp göstermişti. Ağrı kesicilere ait iğrenç kokuyu alınca ikna olmuştum ama kafamda bir soru belirtmişti. Neden ağrı kesiciler kötü kokuyordu ki? Aslında işe yarar tüm yiyecek içecekler falan filan ya pis kokuyor yada pis bir tada sahipti. Mesela brokoli. Çok sağlıklı bir yiyecekti ama bok gibi bir tadı vardı. Bunun aksine işe yaramayan ve vücuda zarar veren şeylerinde genelde hep tadı güzeldi. Gerçekten çok ilginç bir durumdu.

Yedi cücelerdeki çirkin cüce yanımdan ayrılırken homurdanmaya başlamıştı. Arkasından '' Şu ilaçları çilek suyuna falan batırsanız ölür müsünüz? Şu şeylerin kokusunu çekeceğime ilaçsız diş çektiririm daha iyi. '' diye bağıracaktım.

Adam gittikten sonra uzun bir sessizlik başlamıştı. Ne gelen vardı ne giden. Keşke yanımda iskambil kağıtları getirseydim. En azından onlarla vakit öldürürdüm. Aslında çakram yeterince fazla olsaydı bir tane bunshin'i burada bırakır eve giderdim. Aslında bu bunshin fikri baya iyiydi. Bunlardan yüz tanesini D-rank görevlere salsam bir gecede zengin olurdum ama elbette yeterince çakram yoktu. Aslında şu klonlardan bir tane yapıp içeriye koysam mı diye düşünmekten kendimi alamıyordum ama uğraşmaya değmezdi.

Masa başında boş boş beklerken vakit öldürmek için çantamdan bir kunai çıkartıp masanın üstünde topaç gibi döndürecektim.

[GM - Naruto]

Out: Şimdi evrende Hobbit tarzı şeylerin olmadığını varsayarsak, ciddiyet isteyeceğim, teşekkür ederim.

Kunai çıkartıp masanın üzerinde döndürmeye başlıyorsun. Bir süre sonra tahta masanın üzerinde ufak bir deliğimsi bir şey oluşuyor, fakat bunu çok önemsemiyorsun zira masaya dikkatli baktığında epey "yaşlı" olduğunu farkediyorsun. Her yeri ufak ufak delinmiş, bir köşesinde sert ve derin bir kesik bile var. Dikkatli baktığında, bu kesiğin gayet düzgün olduğunu görüyorsun. Parmaklarını şöyle bir kesiğin üzerinde gezdiriyorsun, bariz bir katana izi bu. Nasıl bir geçmişi var acaba bu masanın? Vakti zamanında senden daha çok aksiyon görmüş olabilir mi? Nasıl olmuş da buraya düşmüş? Nasıl aynı zamanda aynı yerde karşılaşmışsınız?

Masayı şöyle daha dikkatli incelediğinde bir ayağının diğerinden kısa olduğunu farkediyorsun zira hafifçe oynuyor. Oynayan ayağının altına bir destek koyulmaması da muhtemelen bu masanın buraya yeni taşındığını gösteriyor. Haliyle, zaten görev tanımın gereği bu defter tutma uygulamasının yeni başladığını biliyorsun. Acep bir hekimin masasımıydı bu? Yoksa bir savaşta ileri karargah hizmeti veren bir ofiste mi duruyordu? Kısa olan ayağının da zaten ucundan biraz kırılarak böyle olduğunu görüyorsun. Kim bilir neler geçirmiş bu masa.

Daha da derinlere indiğinde, masanın bir kaç defa tamir edildiği fikrini çıkartıyorsun zira masanın üzerini oluşturan tahtalardan biri, diğerlerine göre daha "parlak", yani daha yeni gibi. Zaten yer yer farklı cila kalınlığını da farkedebiliyorsun. Ve az önce bu görmüş geçirmiş masaya bir delik de sen açtın. Bu tarihin üzerinde bir iz de sen bıraktın. Kim bilir, belki bu masada iş yapacak başka birisi de senin açtığın deliği görüp bu kadar çok düşünecek mi? Bu kadar çok bu konunun üzerinde duracak mı? Yoksa hiç bu kadar derinlemesine düşünmeyip, sıkıntıdan ölecek mi? Bilemiyorsun.

Kendine geldiğinde, bir yarım saatini daha harcadığını farkediyorsun. Kafanı tekrar eğip masaya bakıyorsun, masa da sana bakıyor.

[Ayanokouji Kunitake]

Kunaimi çıkartıp masanın üzerinde döndürmeye başlamıştım. Başta epey eğlenceli geliyordu ama bir süre sonra bundan da canım sıkılmıştı. Bende ilgimi masanın kendisine vermiştim. Çok eski bir masaydı. Üzerinde acayip acayip delikler vardı. Bir tanede katana izine sahipti. Demek ki masa buraya gelmeden önce tehlikeli bir yerde kullanılıyordu. Sonuçta bir hastane deposunda savaş çıkmış olamazdı. Elbette benim gibi canı sıkılan birinin masaya katanası ile saldırma ihtimalide unutulmamalıydı.

Masayı daha detaylı incelediğimde bazı yeni şeyler öğrenmiştim. Bir ayağı kırıktı. Bu yüzden dengesi biraz bozuktu. Eğer kısalık çok fazla değilse bunu düzeltmek için defterin boş sayfalarından bir iki tane koparıp katlayarak kırık kısıma koyacaktım.

Aynı zamanda masada tamirde yapılmıştı. Tahtaların bir kısmı diğerlerine göre daha yeni duruyordu ama zamanla orjinal tahtın rengine dönerlerdi. Büyük zanaatkarların ürettikleri eşyalara kendi isimlerini bıraktıkları gibi bende burada bu görevi yaptığımı ölümsüzleştirmek istiyordum. Masanın göreceli olarak yeni gözüken kısmına kunaimle Ayanokouji Kunitake (kalp) Ayanokouji Kunitake yazacaktım.

Bu sırada gelen giden olursa az önce giden adama uyguladığım prosedürleri onlarada uygulayacaktım. Bir sıkıntı çıkmadan masaya adımı karalamayı başardıysam; Karasu Bunshin no Jutsu tekniğimi uygulayıp üç tane klon yaratacaktım.

Klonları yarattıktan sonra en solumdakine '' Sen şu deponun içine gir ve bekle. '' diyip parmaklarımla kapıları gösterecektim. Daha sonra ortadakine dönüp '' Sende bu masada dur ve gelen gideni kontrol et. Giriş ve çıkışlarında üstlerini kontrol et, kimliklerine bak, deftere ne aldıklarını adlarıyla ve imzalarıyla beraber not ettir. '' dedikten sonra en son klona dönüp '' Sende bodrum katında devriye yap.'' dedikten sonra yanlarından burada olduğu söylenen laboratuvara bakmak için ayrılacaktım.